MasukShare
ตอนที่เก้า มารยาหญิง
Terakhir Diperbarui:
2025-02-11 15:21:11ตอนที่เก้า
มารยาหญิง
ซูหวังเหล่ยซึ่งถูกตามตัวมารีบเข้ามาห้ามและสั่งการให้แยกย้ายอย่างเอือมระอา ขณะหลินหลี่น่าซึ่งยืนฟังราวกับเป็นคนนอกยืนยิ้มกริ่มอย่างพึงพอใจ แต่เมื่อเห็นว่าศิษย์พี่มองมาทางตนเองจึงรีบปรับเปลี่ยนสีหน้าเป็นเศร้าหมองเพื่อเรียกความสงสาร
“เจ้าเป็นญาติของสวีเจินจื้อหรือ”
“เจ้าค่ะ แต่พวกเราไม่อาจเทียบสกุลสวีได้”
“เรื่องฐานะเป็นเพียงของนอกกาย มีขึ้นย่อมมีลง มีเงินมากไม่แน่ว่าสักวันอาจมีน้อยก็ได้ หากเจ้าขยันหมั่นเพียรศึกษาเล่าเรียน ไม่แน่กาลข้างหน้าอาจมีโอกาสสร้างเงินสร้างฐานะที่สูงกว่าเขาก็เป็นได้”
“ขอบคุณศิษย์พี่เจ้าค่ะ” หลินหลี่น่ายิ้มหวานให้ซูหวังเหล่ย กิริยาท่าทางของสาวน้อยคล้ายไร้เดียงสาแต่ความจริงยั่วยวนอย่างเต็มที่จนซูหวังเหล่ยใจสั่น
“สวีเจินจื้อหนีขึ้นรถม้ากลับไปแล้ว แล้วเจ้าจะกลับอย่างไร”
“ข้า...ข้าคงต้องเดินกลับไปเจ้าค่ะ”
“พี่ไปส่งเจ้าดีกว่า ไป พวกเรากลับกัน”
หลิน
Bab terkait
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบ แก้ขัด (NC)
ตอนที่สิบ แก้ขัด ภาพแรกย่อมเป็นการจุมพิตปากเพื่อเริ่มต้นการเล้าโลม ซูหวังเหล่ยเคยเที่ยวในหอนางโลมอยู่หลายคราด้วยมีอายุ21แล้ว จึงตรงเข้าโลมเลียจุมพิตหวานกับปากบางเป็นการปลุกเร้า “น้องหลี่หลี่ยื่นลิ้นออกมาต่อสู้กันจึงจะสนุก” “ได้ ข้าไม่ยอมแพ้แน่” ลิ้นทั้งสองตวัดเกี่ยวโจมตีดึงดันอยู่ในโพรงปากอุ่นจนน้ำใสไหลย้อยออกมา ชายหนุ่มโอบกอดร่างเล็กเอาไว้อย่างแนบแน่นเพื่อจุมพิตอย่างถนัดถนี่จนรู้สึกได้ถึงความอวบหยุ่นซึ่งเด้งไหวไปตามแรงหอบหายใจของกายบาง “น้องหลี่หลี่หายใจแรงมาก เหนื่อยหรือ”&
Terakhir Diperbarui : 2025-02-11ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบเอ็ด ใช้เต้าไต่ (กรุบกริบ)
ตอนที่สิบเอ็ดใช้เต้าไต่ชายหนุ่มเป็นเพียงหนอนตำราอ่อนแอจึงโยกร่างส่งท่อนกายผลุบเข้าผลุบออกได้ไม่กี่ครา เพียงหลั่งน้ำขุ่นข้นได้สองหนก็หมดเรี่ยวแรงนอนซบบนอกอวบหอบหายใจถี่แรงหลินหลี่น่าแตะสวรรค์ไปได้เพียงสองคราเช่นกัน แม้จะสุขสมด้วยห่างหายมานานอีกทั้งยังตื่นเต้นเร้าใจจากการต้องหลบซ่อนสายตาหลังชั้นตำราจนไม่อาจเปล่งเสียงแห่งความรัญจวนใจได้ดังอย่างที่ต้องการหญิงสาวยังคงรู้สึกไม่เต็มอิ่มด้วยโดนกระแทกเพียงเบาแรง แต่ด้วยไม่อาจแสดงออกจึงทำได้เพียงนอนหอบหายใจเช่นกันซูหวังเหล่ยนำผ้าออกมาเช็ดน้ำขุ่นเหนียวออกขณะหลินหลี่น่ารีบก้มหน้ากัดนิ้วให้เลือดออกแล้วหยดใส่ลงบนผ้าทำทีเป็นเลือดพรหมจรรย์ได้สำเร็จด้วยแสงไฟสลัวช่วยให้มองได้ไม่ชัดเจนนักชายหนุ่มดูแลช่วยสวมใส่เสื้อผ้าก่อนจะโอบประคองพาสาวน้อยซึ่งแสร้งทำเป็นเดินอย่างเจ็บปวดกลับไปส่งยังบ้านสกุลสวีอย่างเงียบเชียบหลินหลี่น่าได้ความสนิทชิดเชื้อเพิ่มขึ้นมาอีกขั้น จึงใช้เวลาส่วนใหญ่อยู่กับซูหวังเหล่ย ทั้งหวังให้เขาช่วยพาขึ้นไปให้ใกล้ชั้นสูงสุดของหอตำร
Terakhir Diperbarui : 2025-02-12ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสอง เจ้าต้องอยู่ใต้ร่างข้า (NC)
ตอนที่สิบสองเจ้าต้องอยู่ใต้ร่างข้ามือหนาจับเรียวขาเนียนอ้าออกจนกว้างเผยร่องดอกไม้แดงสดและสองกลีบมิดชิด เพียงลูบไล้น้ำหวานใสก็หลั่งไหลออกมาสัมผัสนิ้วบ่งบอกว่าสาวน้อยมีอารมณ์แล้ว “หลินหลี่น่าเจ้านี่ช่างร่านนัก ยังไม่ทันไรก็หลั่งน้ำออกมาแล้ว” “พี่เจินจื้อทั้งจับทั้งดูดเพียงนั้น หากข้าไม่มีน้ำใสไหลออกมา ย่อมถือว่าพี่ไร้ฝีมือ” หญิงสาวโต้ตอบอย่างไม่เกรงกลัว “เจ้านี่วอนเสียแล้ว เช่นนั้น วันนี้ข้าจะสั่งสอนให้ความร่านของเจ้าได้สงบลงเสียบ้าง เจ้าต้องนอนอยู่ใต้ร่างข้าคร่ำครวญจนแทบขาดใจแต่อย่าหวังว่าข้าจะใจอ่อน” สวีเจินจื้อจับตัวหนอนซึ่งอ้างว่าเป็นแท่งทวนเข้าจ่อใส่ร่องกุหลาบน้ำด้วยความโมโหชายหนุ่มจ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-13ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสาม ลงโทษ
ตอนที่สิบสามลงโทษจนเริ่มหายเหนื่อย สาวน้อยจึงเริ่มเอ่ยคำท้าทายอีก“พี่เจินจื้อจะลงโทษข้าเพียงเท่านี้ใช่หรือไม่”“ไม่ ข้าจะลงโทษเจ้าทุกคืน อย่าได้หวังจะได้เผยอหน้าไปตีเสมอผู้อื่นอีก”“แต่หนอนเหี่ยว เอ๊ย...แท่งทวนของพี่บัดนี้นอนหลับหมดแรงแล้ว”“เจ้า...หลินหลี่น่า เจ้าเพิ่งโดนข้ากระแทกไปอย่างแรงถึงสองครา ป่านนี้ร่องกลีบคงช้ำระบมไม่อาจเดินตรงได้แล้ว ยังกล้าเอ่ยคำเช่นนี้อีก เจ้าคงไม่อยากนอนหลับดีดีแล้ว”“ข้าเพียงรู้สึกผิด อยากให้พี่เจินจื้อได้ลงโทษจนสมใจ จะได้ไม่แสดงท่าทีรังเกียจข้าอีก”“อย่าหวังว่าข้าจะดีกับเจ้า ที่ข้ากระแทกร่างเจ้าก็เพื่อให้เจ็บเป็นการสั่งสอนลงโทษ คราวนี้เจ้าไม่ใช่หญิงบริสุทธิ์อีกแล้ว อย่าหวังจะใช้เต้าไต่อันใดของเจ้าอีก”“ข้าเข้าใจแล้ว” หลินหลี่น่าแสร้งทำเสียงเศร้าอย่างน่าสงสารจนชายหนุ่มใจอ่อนยวบที่รังแกนางจนเสียพรหมจรรย์ถึงอย่างไรสาวน้อยนางนี้ก็มีศักดิ์เป็นญาติผู
Terakhir Diperbarui : 2025-02-13ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบสี่ คิดถึงหรือไม่ (NC)
ตอนที่สิบสี่คิดถึงหรือไม่สวีเจินจื้อจับร่างบางให้หันหลังแล้วซ้อนตัวเอื้อมสอดมือตรงเข้าคลึงเคล้นขยำทรวงอวบอิ่ม จมูกโด่งซุกไซ้ดอมดมกลิ่นหอมของแก้มนวลไล่สูดกลิ่นอบอวลของสตรีเพศจนมาถึงลำคอขาวผ่อง ขณะปากหนาวกขบกัดติ่งหูเล็กเพื่อสั่งสอน “โอ๊ย! อย่าได้กัดข้า” “ข้าจะกัดเจ้าทั้งตัวจนไม่มีหน้าไปทอดร่างให้ชายอื่นอีก” สวีเจินจื้อคล้ายหมาบ้าส่งริมฝีปากดูดดึงและขบเม้มกัดกินไปทั่วไหล่บางแล้วหมุนร่างน้อยกอบกุมอกอวบใส่ปากดูดดุนจนเป็นรอยไปทั่วสองก้อนเนื้อ ปากหนาไล่เลียขบเม้มผ่านหน้าท้องแบนราบจนมาถึงร่องดอกไม้งาม มือหนาแหวกกลีบกุหลาบสีแดงสดแยกออกเผยตุ่มเกสรแดงระเรี่อฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน นิ้วมือลากไล้ลูบวนบดคลึงไปทั่วสองร่อง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-14ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบห้า ของเล่น
ตอนที่สิบห้า ของเล่นวันรุ่งขึ้น หลินหลี่น่าพบว่าสวีเจินจื้อยืนรอเพื่อจะขึ้นรถม้าไปที่สำนักศึกษาด้วยกัน“พี่เจินจื้อมีเรื่องใดหรือ” หญิงสาวเอ่ยถามด้วยความหวาดระแวง“ข้าเพียงเห็นใจจึงจะให้เจ้าติดรถไปด้วย”“ข้าไปเองดีกว่า”“อย่าได้มากเรื่อง ขึ้นรถไป” เสียงบ่งบอกความไม่พอใจ“เจ้าค่ะ”หลินหลี่น่ายังไม่อยากทะเลาะกันตั้งแต่ยังไม่ทันได้เข้าเรียนจึงก้าวขึ้นรถไปแล้วนั่งซุกตัวในมุมแคบด้วยความสงบ“มานั่งใกล้ๆ” สวีเจินจื้อกวักมือเรียกอย่างไม่ชอบใจที่สาวน้อยขยับไปนั่งห่างราวรังเกียจ“ข้านั่งตรงนี้ดีแล้วเจ้าค่ะ”“ข้าบอกให้มานั่งใกล้ๆ” เสียงตวาดดังออกมาจนคนขับรถรีบเฆี่ยนม้าให้วิ่งเร็วขึ้นด้วยความสงสารสาวน้อยผู้บอบบางหลินหลี่น่าขยับตัวไปนั่งใกล้ด้วยไม่อยากมีเรื่องมือหนาสอดใต้กระโปรงยาวทันทีจนหญิงสาวร้องอุทาน“พี่เจินจื้อ ท่านจะทำสิ่งใด”&l
Terakhir Diperbarui : 2025-02-15ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบหก ตำราลับ
ตอนที่สิบหก ตำราลับ“อาจารย์หมายความว่าพวกเขาซุ่มซ่ามเตะกระถางสมุนไพรจนสลบแล้วนอนสูดดมทั้งคืนจนตายไปเองหรือเจ้าคะ” หลินหลี่น่าเอ่ยอย่างตกใจ หากเรื่องนี้เป็นจริงย่อมน่าสลดใจในชะตากรรมของเหล่าเพื่อนร่วมองค์กร“ใช่ ฮ่า ฮ่า ฮ่า อาจารย์เฒ่าผู้คงแก่เรียนอย่างข้าหรือจะวางกลไกใดได้ เอาล่ะ สาวน้อยเจ้านอนพักอย่างสบายใจเถอะ หากเจ้าเด็กเรื่องมากพวกนั้นถามไถ่ ข้าจะข่มขู่ให้หนักทีเดียว”อาจารย์อาวุโสส่งเด็กสาวเรียบร้อยจึงทำท่าเดินกลับลงไปด้านล่าง“เดี๋ยวเจ้าค่ะท่านอาจารย์ แล้วข้านอนอยู่ในห้องนี้ทั้งวันคงไม่ดมกลิ่นสมุนไพรพวกนั้นจนตายใช่หรือไม่”“อย่ากลัวไปเลย สมุนไพรส่งกลิ่นอยู่เพียงในห้องเก็บตำราเท่านั้น หากเจ้าไม่ได้เข้าไปย่อมไม่ได้กลิ่น ห้องนี้ย่อมปลอดภัยดีอีกทั้งข้ายังเปิดหน้าต่างเอาไว้ให้แล้ว เจ้าวางใจเถอะ”ทันทีที่ชายสูงวัยเดินลับหายลงไป หลินหลี่น่าถึงกับทิ้งตัวลงนั่งบนเตียงด้วยความรู้สึกซึ่งบอกไม่ถูก&nbs
Terakhir Diperbarui : 2025-02-15ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่สิบเจ็ด น่าเบื่อหน่าย (NC)
ตอนที่สิบเจ็ด น่าเบื่อหน่าย เมื่อถึงจวนสกุลสวี สวีเจินจื้อรีบก้าวลงไปโดยไม่ใส่ใจหลินหลี่น่า สาวน้อยเดินตามลงมาอย่างเชื่องช้าและแสร้งเดินกลับเข้าห้องไปอย่างอ่อนแรง ตกกลางคืน สวีเจินจื้อจึงลอบเข้ามายังห้องสาวน้อยอีก เขาไม่พูดพร่ำทำเพลงจับร่างงามถอดเสื้อผ้าแล้วจ้วงแทงอย่างไม่ปรานี ด้วยได้สอดใส่กันมาแล้วหลายคราว การกระแทกกระทั้นจึงดุเดือดรุนแรงขึ้นด้วยแรงโหมกระหน่ำของไฟสวาท เสียงตอกกระแทกทิ่มแทงดังออกมาจนหลินหลี่น่ากังวลว่าจะปิดความลับไม่มิดอีกต่อไป “พี่เจินจื้อ พี่กระแทกแรงเพียงนั้นป่านนี้บ่าวไพร่คงได้ยินกันแล้ว” “ได้ยินก็ช่าง มันผู้ใดกล้าปากมากข้าจะ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-16
Bab terbaru
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง กินของอร่อย (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งกินของอร่อย ฮัวหลี่น่าได้รับการเติมเต็มอย่างสุขสันต์จากท่อนกายใหญ่ล่ำเกือบทุกค่ำคืน หญิงสาวเคยเฝ้าฝันว่าจะได้ความแข็งแกร่งมาสอดใส่ร่องดอกไม้อันคับแน่น อีกทั้งยังคิดถึงชายหนุ่มผู้เชี่ยวชาญเพื่อสร้างความเสียดเสียวอย่างที่เคยเห็นมาจากเหล่าพี่สาวคณิกาทั้งหลาย ไม่น่าเชื่อว่านางช่างโชคดีที่สุดท้ายแล้วได้ใช้ชีวิตอยู่กับองค์ชายหนุ่มรูปงามและยังมีแท่งเนื้อทั้งใหญ่แน่น ทั้งยาวอวบ ทั้งแข็งแรง ยิ่งไปกว่านั้นเขายังเชี่ยวชาญด้านกามาจนพลิกแพลงได้ทุกท่วงท่า ลีลารักของเขาสร้างความสุขสมแก่นางจนติดอกติดใจร่ำร้องหาอยู่มิวาย องค์ชายหนุ่มเองย่อมติดใจในร่องดอกไม้แดงอันตอดรัดดีเช่นกัน เขารู้ว่าหญิงสาวมีเคล็ดลับเพื่อรักษาความคับแน่นและการตอดรัดถี่อั
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง2 (NC)
ตอนพิเศษสองชิงอ้ายเหม่ยส่ายหัวให้กับความกระสันอยากซึ่งไม่เคยลดน้อยลงของสามีหนุ่ม เมื่อเขาสอดแทงท่อนลำใหญ่โตเข้ามาจนจุกแน่น หญิงสาวจึงยืนนิ่งรองรับการกระแทกที่กำลังจะตามมา นางยืนรอรับท่อนลำอวบใหญ่ยาวซึ่งสอดเข้าดึงออกในช่องทางคับแน่นอย่างฮึกเหิม ด้วยท่วงท่ายืนกระแทกกระทั้น ชายหนุ่มยิ่งส่งพลังสะท้านสะเทือนจนหญิงสาวต้องใช้มือยันก้อนหินเอาไว้แน่นเพื่อไม่ให้โดนกระแทกจนล้มลงท่อนลำยักษ์ตอกกระแทกเข้ามาชนกับส่วนลึกสุดด้านในอย่างคึกคัก ทั้งยามแทงเข้าและยามถอนออก ส่วนอวบแน่นครูดกับส่วนเสียดเสียวภายในโพรงรักเรียกความกระสันอยากจนสาวน้อยส่งเสียงดังก้องป่า“ซี้ดดดด อ้า...พี่หยาง ข้าเสียวเหลือเกิน”“จงร้องให้ดัง อีกเดี๋ยวจะเสียวยิ่งกว่านี้ อูววว ร่องรูของเจ้ารัดแท่งเนื้อของพี่แน่นเหลือเกิน”ภายในร่องรักแม้จะโดนกระหน่ำมาหลายคราแต่ยังคงดูดกระชับเข้ากันดีกับแก่นกายใหญ่โต เอวอันแข็งแกร่งขยับเข้าออกเป็นจังหวะส่งเสียงดังป๊าบ ป๊าบ ราวดนตรีอันมีท่วงทำนอง&n
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษสอง กลางสายลมแสงแดดบนภูสูง (NC)
ตอนพิเศษสองกลางสายลมแสงแดดบนภูสูงชิงอ้ายเหม่ยหรือเถาหลี่น่ามักขอให้หวังตงหยางพาไปยังห้องเก็บสมบัติลับโดยอ้างว่าเพื่อแต่งกายงดงามด้วยอัญมณีมีค่าและแพรพรรณงามล้ำแล้วเดินไปเดินมาอย่างมีความสุขในที่แห่งนั้นแต่ความเป็นจริงย่อมเพื่อหาของสำคัญที่ต้องการจนพบเจอต่างหากหลังจากนั้นนางจึงใช้ข้ออ้างเพื่อศึกษาหนทางการเข้าออกให้แน่ใจอีกทั้งยังเสาะหาสมบัติอื่นซึ่งน่าจะพอหยิบฉวยออกไปแลกเปลี่ยนเป็นเงินได้แม้หวังตงหยางจะไม่เข้าใจในการเดินไปเดินมาแล้วยิ้มแย้มชื่นชมของสวยงามราวคนบ้าของเมียรัก แต่เขาย่อมตามใจด้วยหลังจากนั้นนางมักอารมณ์ดีและยินยอมให้เขาพาไปบรรเลงบทรักเร่าร้อนกันอย่างถึงอกถึงใจ“วันนี้พวกเราไปที่ใดกันดี”เมื่อเห็นว่าหญิงสาวจัดวางข้าวของเก็บเรียบร้อยแล้ว โจรหนุ่มจึงก้าวเข้ามาโอบประคองเพื่อปลุกอารมณ์ให้นางได้คล้อยตามเขามองดูนางผลัดเปลี่ยนชุดงดงามเข้าๆออกๆจนแท่งเนื้อแข็งตุงทิ่มแทงกางเกงแทบขาดแล้ว หากช้ากว่านี้คงได้แต่จับนางยัดร่องกลางถ้ำสมบัติเป็นแน่“บนภูเขาดีหรือไม่ ข้างล
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง2
“อืม...เจ้านี่เรียนรู้เร็วจริง” แม่เล้าใหญ่ชื่นชมเมื่อเห็นสาวน้อยทำตามได้อย่างดี ร่างซึ่งยังคงงดงามสมวัยหันกลับมาสอนต่ออย่างตั้งใจ“ต่อจากนั้น เจ้าก็ค่อยๆใช้ลิ้นเลียเล่นให้ทั่วแท่งเนื้อ เลียขึ้นเลียลงราวนี่คืออาหารอันเลิศรส ยิ่งเลียยิ่งได้รสชาติอร่อยจนไม่อาจหยุดได้ ไม่ว่าจะเลียตรงที่ใดล้วนได้รสดีทั้งสิ้น”“ส่วนมือของเจ้าอย่าปล่อยให้อยู่ว่าง ควรจับแท่งเนื้อเอาไว้ให้เลียได้ถนัด จะพลิกไปพลิกมาหรือจับตั้งตรงไว้ก็ย่อมได้ หรือจะเอื้อมไปกอบกุมคลึงเคล้นก้อนตุ่มอีกลูกของพวกเขาก็ย่อมได้เช่นกัน”เสียงสั่งสอนยังลอยออกมาพร้อมท่าทางประกอบอย่างเชี่ยวชาญ“เมื่อขาที่สามนี่ทั้งแข็งทั้งตั้งชันแล้ว เจ้าจึงค่อยใช้มือประคองส่งเข้าปาก โดยปากของเจ้าต้องอ้าให้กว้างเข้าไว้ ระวังอย่าให้ฟันแข็งขูดโดนแท่งเนื้อมิเช่นนั้นแทนที่จะเสียวจะกลายเป็นเจ็บแทน ค่อยๆครอบลงมาทีละน้อยช้าๆ อย่าได้เร็วเกินไปเพื่อให้พวกเขาลุ้นจนตัวสั่นไม่ว่าแท่งเนื้อจะเล็กหรือใหญ่ อย่างไรปากของพวกเราย่อมไม่อาจครอบครองได้ทั้งหมด ดังนั้นส่วนที่เหลือด้านนอกนี่จึงเป
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนพิเศษหนึ่ง (NC)
ตอนพิเศษหนึ่งฝึกฝนความเสียวซ่านเถาหลี่น่าถูกพามาส่งถึงมือของแม่เล้าใหญ่แห่งหอคณิกาตั้งแต่ยังไม่เต็มวัยสาว เด็กน้อยได้รับการฝึกฝนวิชาต่างๆมามากแล้ว หัวหน้าเถาโจวหย่งจึงอยากให้นางได้รับการสั่งสอนกลเม็ดเคล็ดลับของหญิงสาวเพื่อสามารถใช้เล่ห์มารยาได้อย่างดีที่สุดคราแรกเด็กสาวย่อมเขินอายและไม่อยากเรียนรู้ด้วยคิดว่าเป็นเรื่องน่ารังเกียจจนเมื่อนางได้แอบไปเห็นพี่สาวคนหนึ่งในหอสมสู่กับแขกถึงสิบกว่าคน พวกเขากลุ้มรุมบนตัวของหญิงสาวนางนั้นอย่างน่าสงสารจนเด็กน้อยทนไม่ไหวตัดสินใจออกไปห้ามปรามและต่อสู้กับคนพวกนั้นแม้นางจะมีฝีมือดีแต่ด้วยเรี่ยวแรงน้อยนิดและตัวที่เล็กบาง ไม่นานจึงถูกจับโยนออกมา โชคดีที่ร่างของนางยังเล็กจ้อยพวกเขาจึงไม่ใส่ใจที่จะหันมาย่ำยีนางแทนแขกชายคนหนึ่งโมโหที่ไม่ได้ย่ำยีบนกายของคณิกาสาวนางนั้นด้วยเข้าไปแย่งชิงไม่ทันจึงหันมาใส่อารมณ์กับเด็กน้อยร่างหนาถลาเข้ามาบีบคอเล็กจนหน้าเขียวคล้ำหายใจไม่ออก วินาทีแห่งความเป็นความตาย เถาหลี่น่าได้แต่หลับตายอมรับชะตากรรมที่แส่หาเรื่องเข้าไปวุ่นวายกับผู
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด จบ
ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด“หลี่น่า อย่าได้ชะล่าใจ คนร้ายที่ลอบทำร้ายองค์ชายในวันนั้นหลังจากสืบหาอย่างถี่ถ้วนแล้วพบว่ามาจากแคว้นเหลียง”“อืม...หมายความว่ามีคนที่นี่ต้องการให้เขาตายสินะ เช่นนั้นเปลือกนอกที่เห็นคงไม่ใช่เพียงเท่านั้นแล้ว”“ราชวงศ์ต่างๆล้วนเป็นเช่นนี้ เบื้องหน้าแสดงท่าราวรักใคร่สามัคคี เบื้องหลังทิ่มแทงฆ่าฟันกันราวคนไม่รู้จัก”“หรือว่าข้าควรออกไปจากที่นี่ดี”“หากยังสุขสบายก็อยู่ไปก่อนเถอะ การจะไปจากที่นี่ไม่ใช่เรื่องยาก”อืม...ก็จริงหญิงสาวคิดตามก่อนจะเอ่ยปากขอ“หัวหน้า ท่านก็อยู่ที่นี่กับข้าด้วยเถิด ข้าเหงามาก ที่นี่ไม่มีใครที่ข้ารู้จักสักคน” แม้นางจะเริ่มสนิทสนมกับนางกำนัลซึ่งรับใช้ใกล้ชิด แต่ถึงอย่างไรพวกนางก็ยังไม่รู้ใจกันและยังไม่สนิทใจเท่าชายผู้ซึ่งอยู่ด้วยกันมาหลายปี“อยากให้ข้าช่วยงานสามีเจ้าก็บอกมาเถอะ เชอะ ถึงเขาจะเป็นสามีเจ้า แต่เมื่อก่อนร่อง
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด
ตอนที่ห้าสิบเจ็ด ในที่สุด “ข้าดีใจที่เจ้าชอบและยินดีอยู่ที่นี่ด้วยกัน”“ความจริง อยู่ที่นี่ก็สุขสบายดี ไม่ต้องใช้จ่ายเงินทอง มีข้ารับใช้รองรับ เพียงแต่ออกจะอึดอัดไปบ้าง กับคงเหนื่อยอ่อนในยามค่ำคืน”“ฮ่า ฮ่า ฮ่า เอาเถอะ ข้าจะพยายามไม่ใช้งานเจ้าจนเหนื่อยอ่อนเกินไป”“ขอให้จริงเถอะ”“ชายาสามหลี่น่า เจ้านี่ยังคงยอกย้อนได้ทุกคำ”“องค์ชายฮุ่ยหมิง ท่านก็ยังคงคึกคักได้ตลอด ท่านเห็นหรือไม่ว่าอนุทั้งสองทำสีหน้ายินดีเพียงใดที่ข้ามา”“พวกนางเพียงไม่ใคร่ชอบความรุนแรงเท่านั้น”“ทำอย่างกับข้าชอบ”“เจ้าชอบแน่ ทุกคราเจ้ามีแต่เรียกร้องให้ข้าแรงขึ้นอีก”“นั่นเพราะท่านเองต่างหาก” หญิงสาวหน้าแดงก่ำ“เอาเถอะ ไม่ต้องเก้อเขินหรอก ชายารัก พวกเราต่างเติมเต็มกันและกัน นั่นจึงจะเหมาะสมที่สุด”สองหนุ่มสาวคลอเคลียหวานชื่นเดินชมดอกไม้และ
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบหก ชายาสาม (NC)
ตอนที่ห้าสิบหก ชายาสาม องค์ชายหนุ่มเดินเข้ามาโอบประคองร่างบางให้เดินตามเข้าไปด้านในอย่างเอาอกเอาใจเถาหลี่น่าเห็นแก่ที่เขาพยายามแก้ตัวด้วยการดูแลและนำสิ่งของมีค่ามามอบให้ จึงคล้อยตามไปโดยดีทันทีที่ประตูห้องปิดลง สองร่างจึงเข้าโรมรันพันตูกันอย่างไม่ยอมแพ้กัน ชุดเลิศหรูถูกถอดทึ้งออกมากองระเกะระกะเต็มทางเดิน ร่างเปลือยเปล่าเข้านัวเนียเสียดสีกันจนเร่าร้อนปลายลิ้นส่งออกมาหยอกล้อพัวพันกันพัลวัน ทรวงอกอิ่มถูกเคล้นคลึงด้วยสองมือจนบิดเบี้ยว ขณะริมฝีปากบางถูกบดขยี้จนล่องลอยมือหนาทักทายบดคลึงทั้งซาลาเปาคู่งาม และช่องบุปผาฉ่ำแววอย่างคิดถึง ยิ่งยามแหวกกลีบร่องสองข้างให้แยกออกเผยตุ่มเกสรแข็งแน่นอันฉ่ำเยิ้มไปด้วยน้ำหวาน นิ้วโป้งหนาเร่งบดขยี้จนร่างบางสั่นสะท้านเปล่งเสียงร้องดังออกมาอย่างอดรนทนไม่ไหว“อ้า...”ด้วยแรงโหยหา องค์ชายหนุ่มไม่เสียเวลาเล้าโลมให้นานนัก ด้วยร่างน้อยยืนคงพิงกำแพงห้องอยู่ เขาจึงจับขาเรียวอ้ายกขึ้นสูงเพื่อเปิดทางให้มังกรแกร่งได้ทักทายโพรงถ้ำอุ่นอย่างรวดเร็วส่วนกลางกายของทั้งส
ร้อนสวาทหญิงเจ้ามารยา ตอนที่ห้าสิบห้า แผนการเป็นชายา
ตอนที่ห้าสิบห้า แผนการเป็นชายา “ข้านับเป็นคนแคว้นเหลียง จะนับญาติอันใดได้ พวกเขาแล้งน้ำใจกับมารดาถึงเพียงนั้น จะถามหาน้ำใจใดกับข้าได้หรือ”“อืม...ก็จริง”“หากข้าตั้งใจนับญาติกับพวกเขา อาจโดนคิดว่ากำลังหาทางยึดครองแคว้นจ้าวก็เป็นได้”“กลายเป็นเช่นนั้นไป”“คนแคว้นจ้าวต่างหวาดระแวงไม่เชื่อผู้อื่น แคว้นเราไม่ใคร่มีผู้ใดอยากเดินทางไปนักหรอก”“ยิ่งคนในราชวงศ์ยิ่งใช้ไม่ได้”เมื่อนึกถึงการโดนหลอกใช้ให้ขโมยของต่างๆที่ผ่านมา เถาหลี่น่าจึงเอ่ยคำนี้ออกมา“เจ้าเห็นด้วยกับข้าแล้วหรือ”“ข้าเห็นเช่นนี้ตั้งนานแล้ว”เมื่อไม่เห็นความสำคัญในการพูดคุยเรื่องของแคว้นจ้าว เถาหลี่น่าจึงเปลี่ยนมาสอบถามเรื่องในแคว้นเหลียง“ทุกวันนี้ ท่านดูแลงานด้านใดหรือ”“เดิมทีเสด็จพ่อไม่ได้มอบหมายให้ข้าทำงานด้านใดเป็นพิเศษ แต่หลังจากนี้ข้าจะทูลขอทำงานด้านการข่าว ดีหรือไม่”
