Share

บทที่ 235

“อยู่เป็นคนต้องโดดเด่น ตายต้องเป็นวีรบุรุษในหมู่ผีดี!”

ในตอนที่ทั้งหกกำลังพูดคุยแลกเปลี่ยนกันในวาระสุดท้ายของชีวิต ฉินอวิ๋นฟานปรากฏตัวขึ้นทันใด เดินไปหาทุกคนช้า ๆ จังหวะที่เห็นฉินอวิ๋นฟาน พวกเขาก็ตะลึงงัน

“รัช รัชทายาท!”

ทีแรกหลิวเป้ยนึกว่าฉินอวิ๋นฟานจะทิ้งพวกเขาแล้ว จึงไม่คาดหวังใด ๆ คิดไม่ถึงว่าในช่วงความเป็นความตาย ฉินอวิ๋นฟานกลับปรากฏตัวที่ลานประหารทันกาล

“จะถูกตัดหัวอยู่แล้ว พวกเจ้ากลัวหรือไม่?”

ฉินอวิ๋นฟานเอ่ยปากถาม

“ความตายมีอะไรน่ากลัว? ก็แค่ช้าหรือเร็วเท่านั้น”

หลิวเป้ยส่ายหน้าพูด

“พวกเรากลับไม่กลัวตาย เราแค่กลัวติดตามคนผิด สุดท้ายจนตายก็ยังไม่รู้ว่าตายเพราะอะไร!”

จางเฟยเปล่งเสียงพูด

“พวกเราสามคนพี่น้องเห็นคุณธรรมเป็นที่ตั้ง ไม่เคยเกรงกลัวอะไรทั้งนั้น ขอเพียงรัชทายาทไม่ผิดต่อมโนธรรม พวกเราก็ถือว่าตายอย่างคุ้มค่าแล้ว!”

กวนอวี่เอ่ย

“ได้เจอรัชทายาทก่อนตาย ชาตินี้ไม่เสียใจ!”

หานซิ่นและลิ่งหูเสี่ยวเอ่ยขึ้นพร้อมกัน

มีแต่มู่หรงโหลวที่เงียบ เส้นประสาทตึงเครียด จ้องฉินอวิ๋นฟานด้วยสายตาเหม่อลอย

“ใครก็ได้ ปล่อยตัวพวกเขา!”

ฉินอวิ๋นฟานสั่งออกไป องครักษ์สองสามคนรีบวิ่งไปถึงต
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status