รักไร้เงา

รักไร้เงา

โดย:   โม่เหนียน  จบบริบูรณ์
ภาษา: Thai
goodnovel4goodnovel
คะแนนไม่เพียงพอ
11บท
4views
อ่าน
เพิ่มลงในห้องสมุด

แชร์:  

รายงาน
ภาพรวม
แค็ตตาล็อก
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป

น้องสาวบุญธรรมของสามีนัดฉันออกไปทานข้าว ในตอนที่ทานข้าวได้เจอเหตุการณ์แผ่นดินไหว สามีที่เป็นนักดับเพลิงมาช่วยพวกเราทันที กลับเป็นเพราะพวกเราถูกทับอยู่ใต้หินก้อนใหญ่ ทำได้แค่ช่วยออกไปก่อนหนึ่งคน เพื่อช่วยน้องสาวบุญธรรมที่ร่างกายอ่อนแอป่วยบ่อยออกไปก่อน สามีจึงปล่อยฉันที่ตั้งครรภ์ห้าเดือนเอาไว้ ฉันขอร้องอ้อนวอนให้เขาช่วยฉัน เขาปล่อยให้หินขนาดใหญ่กระแทกแขนของฉันจนหัก "โยวโยวร่างกายอ่อนแอป่วยบ่อยตั้งแต่เด็ก ปล่อยเธอไว้ที่นี่เธอจะตาย" แต่หลังจากฉันตายไป เขาก็เกิดคลุ้มคลั่งขึ้นมา

ดูเพิ่มเติม

บทล่าสุด

การดูตัวอย่างฟรี

บทที่ 1

ตอนที่ลู่หลีมาถึงสถานที่เกิดแผ่นดินไหว ฉันกับลู่โยวถูกทับอยู่ใต้หินก้อนใหญ่ด้วยกันฉันถูกทับจนขยับเขยื้อนไม่ได้ ปวดหน่วงบริเวณท้อง ฉันรู้ว่าลูกในท้องสถานการณ์ไม่ค่อยดีนักไม่ได้ยินเสียงของลู่โยวมาโดยตลอด ฉันรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย ถึงแม้้สถานการณ์ของฉันก็แย่มากๆ แต่กลับยังปลอบใจเธออยู่"โยวโยว ไม่ต้องกลัว พี่ชายของเธออีกไม่นานก็จะมาช่วยพวกเราแล้ว"ถึงแม้ฉันกับลู่หลีวันนี้เช้าเพิ่งจะทะเลาะกันและทำสงครามเย็นเพราะลู่โยว แต่ฉันเชื่อว่าเขาต้องมาแน่นอน ในท้องของฉันยังมีลูกของเขาเขายังคงไม่ชอบฉัน แต่ก็ยังตั้งหน้าตั้งตารอลูกในท้องของฉันแต่ฉันกลับประเมินความสำคัญของฉันกับลูกที่อยู่ในใจของเขามากเกินไปในตอนที่ทำได้แค่เลือกช่วยฉันหรือลู่โยวก่อน เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ฉันทำได้แค่ช่วยโยวโยวก่อน""อะไรนะ?" ฉันสงสัยว่าฉันฟังผิดจึงมองเขาด้วยท่าทางไม่แน่ใจ แต่เสียงของเขากลับยังคงเย็นชาไร้ความรู้สึก"สวี่ซิน ฉันหวังว่าเธอจะรู้ความหน่อย โยวโยวร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก ถ้าหากช่วยเธอก่อน โยวโยวอาจจะตายได้ ฉันไม่สามารถเห็นโยวโยวตายได้""เธอเชื่อฟังหน่อย หลังจากช่วยโยวโยว พวกเขาก็จะช...

หนังสือน่าสนใจจากยุคเดียวกัน

ความคิดเห็น

ไม่มีความคิดเห็น
11
บทที่ 1
ตอนที่ลู่หลีมาถึงสถานที่เกิดแผ่นดินไหว ฉันกับลู่โยวถูกทับอยู่ใต้หินก้อนใหญ่ด้วยกันฉันถูกทับจนขยับเขยื้อนไม่ได้ ปวดหน่วงบริเวณท้อง ฉันรู้ว่าลูกในท้องสถานการณ์ไม่ค่อยดีนักไม่ได้ยินเสียงของลู่โยวมาโดยตลอด ฉันรู้สึกเป็นกังวลเล็กน้อย ถึงแม้้สถานการณ์ของฉันก็แย่มากๆ แต่กลับยังปลอบใจเธออยู่"โยวโยว ไม่ต้องกลัว พี่ชายของเธออีกไม่นานก็จะมาช่วยพวกเราแล้ว"ถึงแม้ฉันกับลู่หลีวันนี้เช้าเพิ่งจะทะเลาะกันและทำสงครามเย็นเพราะลู่โยว แต่ฉันเชื่อว่าเขาต้องมาแน่นอน ในท้องของฉันยังมีลูกของเขาเขายังคงไม่ชอบฉัน แต่ก็ยังตั้งหน้าตั้งตารอลูกในท้องของฉันแต่ฉันกลับประเมินความสำคัญของฉันกับลูกที่อยู่ในใจของเขามากเกินไปในตอนที่ทำได้แค่เลือกช่วยฉันหรือลู่โยวก่อน เขาพูดกับฉันด้วยน้ำเสียงเย็นชา"ฉันทำได้แค่ช่วยโยวโยวก่อน""อะไรนะ?" ฉันสงสัยว่าฉันฟังผิดจึงมองเขาด้วยท่าทางไม่แน่ใจ แต่เสียงของเขากลับยังคงเย็นชาไร้ความรู้สึก"สวี่ซิน ฉันหวังว่าเธอจะรู้ความหน่อย โยวโยวร่างกายไม่แข็งแรงตั้งแต่เด็ก ถ้าหากช่วยเธอก่อน โยวโยวอาจจะตายได้ ฉันไม่สามารถเห็นโยวโยวตายได้""เธอเชื่อฟังหน่อย หลังจากช่วยโยวโยว พวกเขาก็จะช
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 2
ฉันลอยตามเขามาตลอดทางจนถึงที่โรงพยาบาล ลอยไปในห้องพักผู้ป่วยของลู่โยวฉันมองดูลู่โยวที่นอนอยู่บนเตียงผู้ป่วยด้วยท่าทางน่าสงสาร อดนึกถึงลูกของฉันที่เป็นตัวแล้วแต่กลับไม่มีโอกาสได้เห็นโลกใบนี้ฉันมองไปทางลู่โยวกับลู่หลีด้วยความโมโห แทบอยากจะกลายเป็นผีร้ายให้ชายหญิงสารเลวคู่นี้ตายไปพร้อมกับลูกของฉัน"พี่ พี่กำลังโทษฉันอยู่ใช่ไหม ถ้าหากไม่มีฉัน พี่ก็สามารถเลือกที่จะช่วยพี่สะใภ้ก่อนได้""อย่าคิดเรื่อยเปื่อย" ลู่หลีโอบกอดลู่โยวและตบหลังของเธอเพื่อเป็นการปลอบโยน ตอนที่พูดจาก็อ่อนโยนอย่างมาก "ร่างกายของเธอแข็งแรงมาตลอด ฉันสั่งให้คนไปช่วยเธอแล้ว ทรมานเล็กน้อย เธอไม่ตายหรอก""แต่ยังไงเธอก็เป็นภรรยาของพี่ ต่อให้ทำผิด...""ทำผิดก็ควรรับบทลงโทษ" คำพูดเย็นชาไม่กี่คำของลู่หลี หัวใจของฉันกลับเจ็บปวดจนทรมานสามีของฉัน คุณรู้ไหม?บทลงโทษที่คุณว่านั้นได้พรากชีวิตของฉันไปแล้ว และยังมีชีวิตลูกของเราฉันกับลู่หลีถือว่าเป็นเพื่อนที่เล่นมาด้วยกันตั้งแต่เด็ก ตอนเด็กเคยมีการแต่งงานที่พ่อแม่ตกลงกัน ลู่โยวมาที่ตระกูลลู่ตอนหกขวบ ลู่หลีดีกับลู่โยวที่เป็นน้องบุญธรรมดีกว่าน้องสาวแท้ๆ ซะอีกฉันชอบลู่หลีมาตั้
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 3
ลู่หลีเห็นทุกอย่างนี้กับตาตัวเอง"สวี่ซิน ถ้าหากโยวโยวเป็นอะไรไป ชาตินี้ฉันไม่มีทางยกโทษให้เธอ"ตั้งแต่นั้นลู่หลียิ่งอยู่ยิ่งเกลียดฉัน ถึงขั้นจะหย่าร้างกับฉันตอนนั้นฉันตามตอแย เป็นตายก็ไม่ยอมหย่า แต่ชีวิตสมรสของฉันกับเขาก็ยังสั่นคลอนเป็นอันตรายอย่างมากลู่โยวเป็นเสี้ยนหนามของฉันกับเขามาโดยตลอด ดึงไม่ออก กำจัดไม่ได้ฉันมองดูลู่หลี ถ้าหากเขารู้ว่าฉันตายแล้ว จะดีใจมากไหม ในที่สุดก็หลุดพ้นจากฉันแล้วโทรศัพท์ของลู่หลีดังขึ้นมา ลู่หลีรับสายลู่หลีไม่ได้เปิดลำโพง ไม่รู้ว่าใครเป็นคนโทรมา ฉันลอยไปตรงหน้าลู่หลีด้วยความสงสัย หรือว่าจะเป็นเจ้าหน้าที่กู้ภัยโทรมา เพื่อแจ้งการเสียชีวิตของฉันฉันมองลู่หลีด้วยสงสัย หลังรับรู้การตายของฉัน เขาจะมีปฏิกิริยาตอบสนองอย่างไรแต่ทว่าสายที่โทรเข้ามากลับเป็นชื่อของฉัน ทันใดนั้นฉันนิ่งอึ้งอยู่ที่เดิม"ลู่หลี เพื่อลู่โยวแล้ว คุณกลับไม่ช่วยฉัน ฉันจะหย่ากับคุณ!"ในโทรศัพท์มีเสียงมั่นอกมั่นใจของฉันดังขึ้น สีหน้าของลู่หลีเคร่งขรึมลงอย่างมาก"สวี่ซิน ในเมื่อไม่เป็นไรแล้วก็ไสหัวกลับมา""อยากให้ฉันกลับไป นอกจากว่าคุณจะไล่ลู่โยวออกไป""งั้นเธอไม่ต้องกลับมาแ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 4
"ลู่หลี แกแต่งงานกับสวี่ซินแล้ว ตอนนี้ก็มีลูกของพวกแกเอง แกอย่าแยกแยะไม่ออก""แกไปรับสวี่ซินกลับมา ตั้งใจขอโทษ น้องสาวของแกเดี๋ยวแม่จัดการเอง ทุกอย่างนี้เป็นเพราะเธอสติเลอะเลือนพูดซี้ซั้ว" แม่สามีตัดปัญหาทั้งหมด"ไม่ว่ายังไงสวี่ซินก็เป็นภรรยาของแก ตอนนี้ยังไม่รู้ว่าเธอเป็นยังไงบ้าง แกไม่ควรอยู่ที่นี่ แกไปหาตัวสวี่ซินกลับมา" แม่สามีมองดูทั้งสองคนด้วยท่าทางไม่พอใจหัวใจของฉันรู้สึกหนาวเย็นอย่างอดไม่ได้ ที่แท้มีแค่ฉันที่ถูกปิดบัง ความสัมพันธ์ที่น่ารังเกียจของลู่หลีกับลู่โยวมีเพียงฉันที่ไม่รู้ส่วนพวกเขากลับยังจะปิดบังฉัน ฉันมองดูคนคุ้นเคยแต่ละคนที่ทำให้ฉันรู้สึกแปลกหน้า ก็รู้สึกว่าน่ารังเกียจเป็นอย่างมากถ้าหากฉันไม่ได้เป็นอะไรไป ก็คงจะถูกหลอกแบบนี้ตลอดชีวิตใช่ไหม"แม่ ผมจะขอโทษสวี่ซิน แต่ตอนนี้ร่างกายของโยวโยวสำคัญ สวี่ซินถูกหาพบแล้ว เธอไม่เป็นไร รอให้สภาพร่างกายของโยวโยวมั่นคงผมก็จะไปรับเธอ ตอนนี้เธอกลับไปบ้านแม่ของตัวเอง เธอไม่อยากพบผม""ลู่หลีลูกเป็นแบบนี้ไม่เหมาะสมอย่างมาก ตอนนี้ลูกไปหาสวี่ซินเดี๋ยวนี้"เห็นได้ชัดว่าแม่สามีก็ไม่รู้เรื่องที่ฉันตายไปแล้ว พวกเขาคิดว่าฉันยังมีชีว
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 5
วันนี้คิดย้อนกลับไป นั่นเป็นแค่ความลำเอียงที่เขามีต่อลู่โยว เพราะคนที่เขารักคือลู่โยว ดังนั้นทุกคนและทุกเรื่อง เมื่ออยู่ต่อหน้าลู่โยวต่างก็ไม่สำคัญแม่สามีเกลี้ยกล่อมเขาปากเปียกปากแฉะให้ไปดูฉัน แต่ลู่หลีไม่สะทกสะท้าน ไลน์ของเขาเสียงเตือนดังขึ้นมา เขาเหลือบมอง อารมณ์บนใบหน้าก็โกรธเคืองเล็กน้อย"แม่ ไม่ต้องพูดแล้ว เธอตายไปก็ไม่สำนึก เพราะว่าผมช่วยโยวโยวก่อน ตอนนี้เธอจะหย่ากับผม แถมยังขู่ผมว่าถ้าหากไม่ไล่โยวโยวออกจากบ้านก็จะทำแท้งเด็กในท้อง เธอมันเป็นผู้หญิงใจร้าย" ลู่หลีโมโหจนหน้าเขียวหน้าดำฉันลอยไปตรงหน้าของลู่หลีด้วยความสงสัย เห็นไลน์ของเขา เป็นฉันที่ส่งข้อความหาเขาฉันตายไปแล้ว ฉันมองดูลู่โยว ฉันสงสัยว่าทั้งหมดนี้เป็นลู่โยวที่กำกับเองแสดงเอง นอกจากเธอแล้วก็ไม่มีใครทำแบบนี้แล้ว"แก แกมันลูกชั่ว แกอยากจะทำให้ฉันโมโหตายใช่ไหม ถ้าหากสวี่ซินกับลูกในท้องเป็นอะไรไปจริงๆ แกเสียใจภายหลังก็สายไปแล้ว""แม่ แม่เป็นกังวลไปเรื่อย เธอเริ่มข่มขู่ผมแล้ว ยังจะเป็นอะไรได้"ผมหัวเราะเยาะในใจ เป็นสามีภรรยากันครั้งหนึ่ง เขากลับไม่รู้จักและเชื่อใจฉันแม้แต่นิด"ลู่หลี ลูกไปหาซินซิน แม่รู้สึกสบายใจ ซ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 6
ศพของฉันถูกพบในสองวันให้หลัง ตอนที่พบศพฉันร่างกายกับใบหน้าของฉันต่างมีบาดแผลหนักเบาแตกต่างกัน มือทั้งสองข้างกลับยังปกป้องท้องเอาไว้อย่างดีหลังจากศพของฉันถูกค้นหาพบ เจ้าหน้าที่กู้ภัยติดต่อสามีของฉันในทันทีแต่ทว่ากลับติดต่อไม่ได้ จากนั้นจึงติดต่อแม่กับแม่สามีของฉันตอนที่แม่มาถึงที่เกิดเหตุและเห็นศพของฉันก็ร้องไห้จนเป็นลมไป แม่สามีก็เป็นลมไปเช่นกันหลังจากแม่กับแม่สามีตื่นมาก็ไปทำใบมรณะบัตรให้ฉัน นำศพของฉันส่งไปที่หอประกอบพิธีฌาปนกิจแม่สามีกับแม่ของฉันโทรศัพท์ไปหาลู่หลี แต่ทว่ากลับถูกลู่หลีตัดสายสวี่จื้อเห็นฉันที่นอนอยู่ในตู้แช่ของหอประกอบพิธีฌาปนกิจ ผู้ชายที่ตัวสูงหนึ่งร้อยแปดสิบเซนร้องสะอื้น"พี่ซินซิน ตอนนั้นผมควรจะขัดขวางพี่ ไม่ให้พี่แต่งงานกับไอ้สารเลวคนนั้น""ผมน่าจะเกลี้ยกล่อมให้พี่หย่าร้างเร็วกว่านี้หน่อย แบบนี้แล้วพี่ก็ไม่ต้องตายอย่างน่าอนาถแบบนี้" สวี่จื้อร้องไห้น้ำมูกน้ำตาไหลฉันมองดูสวี่จื้อที่ร้องไห้ไม่หยุดก็ถอนหายใจ ฉันอยากบอกเขาว่าไม่มีประโยชน์ ตอนนั้นฉันรักลู่หลีมากๆ ไม่ว่าใครเกลี้ยกล่อมก็ไม่มีประโยชน์ฉันรักลู่หลีจาเหมือนแมลงเม่าบินเข้ากองไฟ ตอนนั้นทุ่มสุดตัว
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 7
ตอนที่พวกเขาไปถึงโรงพยาบาล ลู่หลีกำลังถือข้าวต้มหมูชามหนึ่งป้อนลู่โยวอยู่ฉันมองดูท่าทางรักใคร่ปรองดองของพวกเขาสองคน ในใจก็ยังรู้สึกขมขื่น แต่กลับไม่ได้ทรมานขนาดนั้นแล้วน่าจะเป็นเพราะตายไปแล้ว จึงมองทุกอย่างนี้อย่างเฉยเมย ตายก็ตายไปแล้ว สองคนนี้ก็ไม่สามารถยั่วโมโหฉันได้เหมือนตอนที่ฉันมีชีวิตแล้วคนที่โมโหก่อนคือสวี่จื้อ เขามองลู่หลีด้วยดวงตาที่แดงก่ำ เห็นลู่หลีกำลังป้อนข้าวลู่โยวด้วยความรักใคร่ เขาก็โมโหจนขาดสติ ต่อไปทางลู่หลี ต่อยจนลู่หลีล้มลงบนพื้น ทั้งเตะทั้งต่อยกันอยู่ครู่หนึ่ง"แกมันไอ้สารเลว พี่สาวของฉันตาบอดถึงได้ชอบสารเลวอย่างแก ศพของเธอยังไม่เย็น แกก็มาอยู่กับผู้หญิงร่านไร้ยางอายคนนี้ที่นี่ แกทำให้พี่สาวของฉันตายตาไม่หลับ"สวี่จื้อตาแดงและแทบอยากจะต่อยลู่หลีให้ตายไปแบบนี้ ลู่หลีก็ไม่ใช่คนที่จะยอมถูกรังแก จึงต่อยกลับทันทีทั้งสองคนต่อยกันจนแยกยังไงก็แยกไม่ออก สุดท้ายถูกหมอจับแยกออก"สวี่จื้อ แกเป็นบ้าเหรอวะ แกพูดจาให้ดีๆ หน่อย ผู้หญิงร่านอะไร แถมยังพูดว่าสวี่ซินตายไปแล้ว พวกแกนี่มันน่าเบื่อมากจริงๆ คำพูดบ้าบอแบบนี้ใครจะเชื่อ"ลู่หลีมีสีหน้าหงุดหงิด ในดวงตาเต็มไปด้วยควา
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 8
ฉันถลึงตาโตไม่อยากจะเชื่อว่าตัวเองได้ยินอะไร ลู่หลีกำลังพูดอะไรอยู่?"แกแม่งพูดเหลวไหล เธอคือพี่สาวของฉัน ถึงแม้ไม่ใช่พี่สาวแท้ๆ แต่นั่นก็เป็นพี่สาวที่ดูแลฉันมาตั้งแต่เล็กจนโต แกโหวกเหวกโวยวายอะไรอยู่ตรงนี้?" สวี่จื้อดวงตาโกรธแค้นจนแดงก่ำไปหมด"ลู่หลี ลูกสาวของฉันไม่เคยทำผิดต่อนาย เธอกับเสี่ยวจื้อถึงแม้ไม่ใช่พี่น้องแท้ๆ แต่ก็ไม่ใช่ว่านายจะสบประมาทแบบนี้ได้"แม่ก็มองลู่หลีด้วยความตกตะลึงเช่นกัน เหมือนกับเป็นครั้งแรกที่รู้จักลูกเขยของตัวเอง"ฉันพูดเหลวไหลหรือไม่พวกคุณรู้ดีแก่ใจ ฉันเห็นชัดๆ ว่าสวี่จื้อออกมาจากในห้องของสวี่ซินตอนดึกๆ ดื่นๆ พวกเขาถ้าหากไม่ได้ทำเรื่องลับลมคมนัย งั้นเขาไปทำอะไรที่ห้องของพี่สาวตัวเองตอนดึก หลังจากนั้นหนึ่งเดือนสวี่ซินก็ตั้งท้อง เด็กเป็นลูกของใครกันแน่" ลู่หลีมองสวี่จื้อด้วยความเย็นชาฉันมองดูลู่หลี คิดไม่ถึงว่าในสายตาของเขาฉันจะเป็นคนหน้าไม่อายแบบนี้ คืนนั้นฉันโรคกระเพาะและลำไส้อักเสบเฉียบพลัน สวี่จื้อไปส่งฉันที่โรงพยาบาล ฉันต้องแอดมิท สวี่จื้อจึงกลับไปเอาของใช้ในห้องน้ำกับเสื้อคืนนั้นสวี่จื้อถึงโรงพยาบาลก็บอกกับฉันว่าตอนที่เขากลับไปได้เจอกับลู่หลีตอน
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 9
ฉันมองดูภาพชายหญิงรักกันหวานชื่อแบบนี้ ในใจกลับเหมือนถูกมีดทิ่มแทงถ้าหากฉันยังมีชีวิตอยู่ ก็เป็นสิ่งกีดขวางระหว่างพวกเขาจริงๆที่แท้ไม่รักคนคนหนึ่งแค่ชั่วพริบตาเท่านั้นจริงๆ ควาามรักลำเอียงต่อลู่หลีหายสาบสูญไปจนหมดในแวบเดียวฉันมองดูลู่หลีปลอบลู่โยวด้วยน้ำเสียงอ่อนโยน ฟังพวกเขาวางแผนชีวิตสุขสันต์ในอนาคตของพวกเขาพ่อแม่ลูกทั้งๆ ที่ไม่รักแล้ว ทำไมในใจยังทรมานขนาดนั้นฉันคิดว่าฉันไม่รักลู่หลีแล้วก็สามารถแยกจากเขาได้ แต่ฉันทำได้แค่อยู่ที่ข้างกายเขาฉันเห็นเขากล่อมลู่โยวเข้านอนจากนั้นขับรถออกจากโรงพยาบาล ฉันตามเขาไปตลอดลู่หลีไปที่ร้านขายของใช้แม่และเด็ก ซื้อของใช้สำหรับเด็กทารกในใจของฉันก็ยังรู้สึกเจ็บปวด ตอนนั้นหลังจากฉันรู้ว่าตัวเองตั้งครรภ์ ก็เคยตามตื๊อลู่หลีอยากให้เขาไปซื้อของใช้สำหรับทารกด้วยกันกับฉันแต่เขาปฏิเสธฉันด้วยความเย็นชา พูดว่ายังเร็วเกินไป รอให้ลูกเกิดมาแล้วค่อยว่ากันแต่ตอนนี้เขากลับมีความสุขมากที่ได้ทำสิ่งเหล่านี้เพื่อลูกอีกคนของเขา ซึ่งเป็นเรื่องที่เธออยากทำกับเขามานานแล้วออกจากร้านของใช้สำหรับแม่และเด็ก ลู่หลีก็ไปที่ร้านทองและจิวเวอรี่ร้านหนึ่งลู่หลีเลือ
อ่านเพิ่มเติม
บทที่ 10
ฉันคิดไม่ถึงว่าวันต่อมาสวี่จื้อก็มาที่โรงพยาบาลอีก เขาเข้ามาในห้องพักผู้ป่วยโดยที่ไม่ได้พูดพร่ำเพรื่อ จากนั้นดึงคอเสื้อของลู่หลีลากลู่หลีออกไปจากห้องทั้งแบบนี้"นายจะทำอะไร? นายบ้าไปแล้วเหรอ?" ลู่หลีถูกลากออกจากห้องพักผู้ป่วยก็รู้สึกโมโหอย่างมาก"นายไม่เชื่อไม่ใช่เหรอว่าพี่สาวของฉันตายไปแล้ว วันนี้ฉันจะให้นายเห็นว่าพี่สาวขของฉันตายไปแล้วจริงๆ หรือเปล่า" สวี่จื้อลากลู่หลีออกจากโรงพยาบาลด้วยหน้าตาเคร่งขรึม"แกเป็นบ้าอะไร ฉันไม่ไป" จู่ๆ ลู่หลีก็ต่อต้านเป็นอย่างมาก"นายไม่เชื่อไม่ใช่เหรอ จะต่อต้านอะไร ไปดูก็รู้แล้ว ไอ้ชาติชั่ว"ถึงแม้ลู่หลีจะต่อต้านเป็นพิเศษ ไม่เต็มใจอย่างมากแต่ก็ยังถูกสวี่จื้อลากไปที่หอประกอบพิธีฌาปนกิจสวี่จื้อลากลู่หลีไปที่หน้าตู้แช่ของฉัน กดลู่หลีไปที่บนตู้แช่ บังคับให้เขามองฉันที่ถูกแช่แข็งเอาไว้ลู่หลีเห็นศพของฉันก็หลับตาลงด้วยสัญชาตญาณ และพึมพำกับตัวเอง"นี่ไม่ใช่สวี่ซิน! ไม่ใช่เธอ! เธอเห็นแก่ตัวและร้ายกาจขนาดนั้นจะตายได้ยังไง!""นายกลัวอะไร นายลืมตามาดูภรรยาของนายสิ ดูว่าเธอตายยังไง ตอนที่เธอตายยังพยายามปกป้องลูกของนายอย่างเต็มที่ ตอนที่เธอตายนายกับผู้หญิง
อ่านเพิ่มเติม
สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status