ในบ้านหลังใหญ่ที่หรูหรา
ภายในห้องนอนที่มืดมิด แสงจันทร์สาดส่องผ่านหน้าต่าง เป็นประกายระยิบระยับ กานต์รวี นอนอยู่บนเตียงเพียงลำพัง ดวงตาของเธอปิดสนิท แต่หัวใจของเธอดิ้นรนด้วยความปรารถนา เธอคิดถึงชัญญา หญิงสาวผู้จุดประกายไฟแห่งรักในตัวเธอ
กานต์รวี รู้จักชัญญามานานแล้ว ทั้งคู่เคยเป็นเพื่อนสนิทกันสมัยเรียนด้วยกัน ทั้งคู่เรียนห้องเดียวกัน ชอบทำกิจกรรมคล้ายๆ กัน กานต์รวี ชื่นชมในความสวยงามและความร่าเริงของชัญญา ในขณะที่ชัญญา ชื่นชอบในความฉลาดและความใจดีของกานต์รวี ทั้งคู่ไปไหนมาไหนด้วยกัน ช่วยเหลือเกื้อกูลกันเสมอ
กานต์รวีแอบหลงรักชัญญา เธอเกือบจะสารภาพรักกับชัญญา แต่เมื่อชัญญาพาแฟนหนุ่มที่หล่อเหลาและดูดีมาแนะนำให้รู้จัก กานต์วรีรู้สึกเสียใจ และต้องเก็บความรู้สึกนั้นไว้
หลังเรียนจบ ทั้งคู่แยกย้ายกันไปทำงานและไม่ได้ติดต่อกันอีก ในที่สุดกานต์รวีตัดสินใจแต่งงานกับชายหนุ่มที่ชื่อ ธีรเทพ เพื่อลืมความรักที่มีต่อชัญญา แต่ถึงแม้จะแต่งงานแล้ว กานต์รวีก็ยังไม่สามารถลืมชัญญาได้ เธอแอบติดตามชีวิตของชัญญาผ่านโซเชียลมีเดียอยู่เสมอ
จนกระทั่งวันหนึ่ง เหมือนสวรรค์เล่นตลกให้ชัญญามาสมัครงานที่บริษัท Vivid Enterprise บริษัทเดียวกันกับที่กานต์วรีเป็นเซลล์อยู่ กานต์รวียังจำวันที่เธอพบกับชัญญาอีกครั้งได้อย่างชัดเจน
ชะตากรรมนำพาให้กานต์รวีและชัญญาพบกันอีกครั้ง
กานต์รวีกำลังรีบเร่งเดินเข้าลิฟต์ของตึกบริษัท Vivid เนื่องจากเช้านี้เธอมีงานสำคัญที่ต้องนำเสนอ ทันใดนั้นประตูลิฟต์เปิดออกเผยให้เห็นหญิงสาวสวยคนหนึ่ง กานต์วรีจำได้ในทันที คนที่เธอรักและเฝ้าฝันถึง
“ญ่า!” กานต์รวี อุทานด้วยความตกใจ
“รวี?” ชัญญาตกใจไม่แพ้กัน
“ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ” กานต์รวีพูดด้วยรอยยิ้ม เธอเก็บซ่อนความตื่นเต้นเอาไว้
“ใช่ ตั้งแต่เรียนจบเนอะ” ชัญญายิ้มให้สดใส เธอดีใจที่ได้พบเพื่อนเก่าอีกครั้ง
“กลับมาเมืองไทยตั้งแต่เมื่อไหร่น่ะ?”
“ฉันเพิ่งกลับมาได้ไม่นานเอง ยังติดต่อใครไม่ได้เลยเนี่ย” ชัญญาทำหน้าเศร้า
“ดีใจจังที่ได้เจอกันอีก”
“ฉันก็ดีใจเหมือนกัน”
ทั้งสองคนรำลึกความหลังและคุยกันอย่างสนุกสนาน จนกระทั่ง ลิฟต์เดินทางขึ้นไปยังชั้น 15 ทั้งคู่ออกจากลิฟต์พร้อมกัน
“เธอทำงานที่นี่เหรอ?” กานต์รวีถาม
“ใช่ ฉันทำงานฝ่ายการตลาดน่ะ”
“ฉันก็ทำงานเป็นเซลล์มา 2 ปีแล้ว ดีใจจังที่รู้ว่าเธอทำงานที่เดียวกัน”
“เอาไว้เราค่อยนัดทานข้าวนะ” ชัญญาโบกมือ ยิ้มให้อย่างร่าเริงและสดใส
กานต์รวีนอนหลับตาถอนหายใจ ชัญญายังคงเหมือนเดิมทุกอย่าง ภาพความทรงจำเกี่ยวกับชัญญาปรากฏขึ้นในหัวของเธอ ภาพยิ้มหวาน ภาพดวงตาที่เปล่งประกาย ภาพเรือนร่างที่อ่อนหวาน
กานต์รวี จินตนาการถึงภาพชัญญายืนอยู่ตรงหน้าเธอ ใบหน้าของชัญญาเต็มไปด้วยรอยยิ้มที่เย้ายวน
กานต์รวี รู้สึกถึงความร้อนรนในร่างกาย หัวใจของเธอเต้นแรง
เธอจินตนาการว่าตัวเองกำลังสัมผัสกับชัญญา
เธอสัมผัสเรือนร่างที่อ่อนนุ่มของชัญญา รู้สึกถึงความอบอุ่นจากร่างกายของเธอ
เธอรู้สึกถึงริมฝีปากของชัญญาที่แนบชิดกับริมฝีปากของเธอ รู้สึกถึงความร้อนแรงจากการจูบ
เธอรู้สึกถึงมือของชัญญาที่ลูบไล้ไปตามร่างกายของเธอ
กานต์รวี ครางเบาๆ ด้วยความสุข เธอจินตนาการว่าตัวเองกำลังร่วมรักกับชัญญาอย่างเร่าร้อน
ทันใดนั้น เสียงฝีเท้าหนักๆ ดังขึ้น กานต์รวีสะดุ้งลืมตาขึ้นมาอย่างรวดเร็ว เธอพบว่า สามีกำลังยืนมองเธออยู่ ใบหน้าของเขาเต็มไปด้วยความปรารถนา สายตาของเขาดูเจ้าเล่ห์ เธอเห็นรอยยิ้มเจ้าชู้บนใบหน้าของเขา
“หืม....คุณคิดถึงผมขนาดนี้เลยเหรอ..” สายตาของเขาโลมเลียไปทั่วร่างกายของเธอ
“อ๊ะ..” กานต์รวีรู้สึกอาย เธอรีบชักมือออกจาก....
“ไม่เอาน่า...หยุดทำไมเล่า...”
“อื๊อ...”
สามีของเดินเข้ามาหาเธออย่างรวดเร็ว เขาก้มลงจูบเธออย่างเร่าร้อน กานต์รวีรู้สึกถึงแรงปรารถนาของเขา
“อาบน้ำก่อนมั้ยคะ...”
“ผมจะทำให้คืนนี้เป็นคืนพิเศษของเรา” เสียงของเขาแหบพร่าด้วยอารมณ์
เขาโน้มตัวลงมาจูบเธออย่างเร่าร้อน ริมฝีปากของเขาหวานหอมเหมือนน้ำผึ้ง กานต์รวีตอบสนองเขาอย่างกระตือรือร้น เขาถอดเสื้อผ้าของเธอออก เผยให้เห็นผิวขาวเนียนของเธอ เขาสูดกลิ่นหอมจากร่างกายของเธออย่างหลงใหล เขาเริ่มสัมผัสเธออย่างอ่อนโยน มือของเขาเคลื่อนที่ไปทั่วร่างกายของเธอ
กานต์รวีรู้สึกถึงความเร่าร้อนที่ทวีขึ้น ธีรเทพค่อยๆ ถอดเสื้อผ้าออก เผยให้เห็นร่างกายที่แข็งแกร่งของเขา กานต์รวีรู้สึกถึงความร้อนแรงที่ลามเลียไปทั่วร่างกาย เขาจูบเธออย่างเร่าร้อน ก่อนจะค่อยๆ ครอบครองเธออย่างช้าๆ กานต์รวีรู้สึกเหมือนเธอจะละลายไปพร้อมแรงปรารถนานั้น กานต์รวีดันตัวสามีออกจากเธอ
“ชัญ...คุณธีร...รอฉันก่อน..” กานต์รวีกัดริมฝีปาก และกระซิบด้วยเสียงแหบพร่า ภายในสมองของเธอเห็นแต่หน้าของชัญญา
ธีรเทพไม่ทันฟัง เขายิ้มอย่างเจ้าเล่ห์
“รอไม่ได้แล้ว...ฉันต้องการเธอ....”
ธีรเทพเริ่มบทรักอันเร่าร้อน กานต์รวีรู้สึกถึงความร้อนแรงจากตัวเขา
กานต์รวีรู้สึกถึงความหนักหน่วงของเขา
กานต์รวีรู้สึกเหมือนตัวเองกำลังลอยขึ้นบนฟ้า
กานต์รวีครางด้วยความพึงพอใจ เสียงครางของเธอดังก้องไปทั่วห้อง
เขาพาเธอไปสู่จุดสุดยอดของความสุข กานต์รวีรู้สึกถึงความรุนแรงของเขา
“ฉันรักเธอ...” เขากระซิบเบาๆ และกอดเธอไว้ด้วยความรักและอ่อนโยน
“ฉันก็รักเธอ... (ชัญญา) ” กานต์รวีตอบ ก่อนจะพึมพำชื่อของคนที่เธอรักมากที่สุดเบาๆ
ในบ้านเช่าขนาดเล็กแถบชานเมือง
ญาณวดี มองดูรูปถ่ายของก้องเกียรติในโทรศัพท์มือถือ รอยยิ้มของเขาทำให้เธอใจเต้นรัว ความรู้สึกปรารถนาที่เธอพยายามกดทับไว้ กลับโหมกระหน่ำอย่างรุนแรง
“ทำไมฉันถึงรักเขาขนาดนี้?” ญาณวดีถามตัวเอง
“ทำไมฉันต้องยอมทนทุกข์ขนาดนี้?”
เธอถือภาพของก้องเกียรติและภรรยาของเขาขึ้นมาดู เป็นภาพที่ดูอบอุ่นและสมบูรณ์แบบที่สุด
“มันไม่ยุติธรรม!!” ญาณวดีตะโกนออกมา ก่อนจะฉีกภาพถ่ายนั้นทิ้ง
“ฉันคือคนที่เขาควรอยู่ด้วย!”
“ฉันรักเขา และฉันจะไม่ยอมให้ใครมาพรากเขาไปจากฉัน” ญาณวดีตัดสินใจอย่างเด็ดเดี่ยว
ก้องเกียรติคือชายคนเดียวที่เธอรัก แต่เขามีภรรยาแล้ว
ญาณวดีรู้ว่ารักของเธอไม่มีทางเป็นไปได้ แต่เธอไม่สามารถควบคุมหัวใจของเธอได้
เธอแอบหลงรักก้องเกียรติมาตั้งแต่สมัยเรียน แต่เขาเลือกคบกับผู้หญิงคนอื่น หลังเรียนจบ ทั้งคู่ก็แยกย้ายกันไปทำงาน ญาณวดีคิดว่าเธอคงลืมเขาได้
แต่แล้วเธอก็ได้พบกับเขาอีกครั้ง
เขาแต่งงานแล้ว แต่เขาก็ยังมีเสน่ห์ดึงดูดใจเธอเหมือนเดิม ญาณวดีรู้สึกทรมานกับความรู้สึกของตัวเอง
เธอรู้ว่ามันผิด แต่.....เธอไม่สามารถต้านทานเสน่ห์ของเขาได้
เพราะฉะนั้น เธอจะทำทุกวิถีทางที่จะแย่งเขามาจากภรรยาให้ได้
ก้องเกียรติ ผู้ชายที่เห็นแก่ตัว เขากำลังเดินทางไปหาญาณวดี
แม้ว่าก้องเกียรติจะมีภรรยาอยู่แล้ว แต่เขาก็ไม่สามารถต้านทานความต้องการของตนเองได้
เขาแอบมีความสัมพันธ์ลับๆ กับญาณวดีมานานแล้ว
เขาชอบความตื่นเต้นและเร้าใจจากการแอบมีชู้
เขาชอบความรู้สึกที่ได้ถูกผู้หญิงสองคนรัก
แต่ที่สำคัญที่สุด เขาชอบเงินของญาณวดี
ญาณวดีเป็นเซลล์ที่มีความสามารถ ยอดขายแต่ละเดือนของเธอทะลุเป้าตลอด ทำให้มีรายได้เดือนละแสน
ก้องเกียรติรู้ว่า เขาสามารถใช้ชีวิตอย่างสุขสบายโดยไม่ต้องทำงาน ถ้าเขาสามารถโน้มน้าวให้ญาณวดีเลี้ยงเขา
เขาจึงพยายามเอาอกเอาใจเธอ
เขาทำทุกอย่างเพื่อให้เธอหลงรักเขา
เขาโกหกว่า เขารักเธอ
เขาบอกเธอว่า เขาจะหย่ากับภรรยา
แต่ทั้งหมดนี้เป็นเพียงคำโกหก
เขาไม่มีความคิดที่จะหย่ากับภรรยาเลย เขาแค่ต้องการใช้ประโยชน์จากญาณวดีเท่านั้น
หลังจากใช้เวลาเดินทาง 1 ชั่วโมง ก้องเกียรติก็มาถึงบ้านเช่าส่วนตัวของญาณวดี วันนี้เขาได้เตรียมของขวัญสุดพิเศษสำหรับเซอร์ไพรส์เธอ
เสียงกริ่งดังขึ้นหน้าบ้าน
“ก้อง มาแล้วหรอ” ญาณวดีเปิดประตูต้อนรับ พร้อมกับยิ้มหวาน
“ให้คุณครับ” ก้องเกียรติยื่นดอกไม้ให้เธอช่อใหญ่
“สวยมากเลย เข้ามาสิ” ญาณวดีรับดอกไม้ไว้ด้วยความดีใจ
เมื่อก้องเกียรติก้าวเท้าเข้ามาภายในบ้านของญาณวดี กลิ่นหอมของอาหารก็ลอยออกมาต้อนรับ
“อาหารเย็นพร้อมแล้วค่ะ” ญาณวดีพาเขาไปที่โต๊ะอาหาร
“คุณแต่งบ้านได้สวยมากเลยนะ”
“ขอบคุณค่ะ” ญาณวดียิ้มเขิน
พวกเขานั่งลง และเริ่มทานอาหาร ซึ่งมีแต่ของโปรดก้องเกียรติทั้งนั้น ไม่ว่าจะเป็นปูผัดผงกระหรี่ กุ้งอบวุ้นเส้น ต้มยำกุ้ง รวมไปถึงผัดคะน้าฮ่องกง ญาณวดีตั้งใจซื้อมาเตรียมให้กับชายคนรัก
“วันนี้คุณทำงานเหนื่อยไหมครับ?”
“ไม่มากค่ะ พอมีเวลานั่งพักบ้าง” ญาณวดียิ้ม
“ดีจัง ผมอยากให้คุณพักผ่อนเยอะๆ คุณชอบทำงานเกินเวลาตลอดเลย”
“ฉันจะพยายามค่ะ” ญาณวดีเขินอาย รู้สึกปลื้มใจที่เขาเป็นห่วง
มื้อค่ำดำเนินต่อไปเรื่อยๆ บรรยากาศเต็มไปด้วยความโรแมนติก
หลังจากจากมื้อค่ำสุดโรแมนติก ญาณวดีกับก้องเกียรติ นั่งผ่อนคลายบนโซฟาภายในห้องนั่งเล่น ญาณวดีอิงแอบกับอกของก้องเกียรติด้วยความคิดถึง
“จริงสิ ผมมีของขวัญให้คุณ” ก้องเกียรติหยิบกล่องกำมะหยี่สีแดงออกจากกระเป๋ายื่นให้ญาณวดี
“เปิดดูสิครับ”
ญาณวดีเปิดกล่องอย่างตื่นเต้น ภายในกล่องมีสร้อยคอเพชรระยิบระยับ เธออ้าปากค้างด้วยความประหลาดใจ
“สวยมากค่ะ ขอบคุณมากนะคะ”
“ผมใส่ให้นะ” ก้องเกียรติสวมสร้อยคอให้เธอ
“ผมอยากให้คุณรู้ว่า ผมรักคุณ”
“ฉันก็รักคุณค่ะ” ญาณวดีน้ำตาคลอเบ้า ด้วยความดีใจ
“ผมคิดถึงคุณมาก” ก้องเกียรติดึงตัวเธอเข้ามาใกล้ กระซิบที่ข้างหูเบาๆ
“ฉันก็คิดถึงคุณค่ะ” ญาณวดีโอบกอดเขาไว้แน่น
ก้องเกียรติ ลูบไล้เรือนร่างของเธออย่างอ่อนโยน เขาสูดดมกลิ่นหอมจากเส้นผมของเธอ
“คุณหอมมาก” เขาพึมพำ
“ฉันอยากอยู่กับคุณตลอดไป” ญาณวดี จูบเขาอย่างเร่าร้อน
“ผมก็เหมือนกัน”
ก้องเกียรติดึงเธอเข้ามาจูบอย่างลุ่มหลง ทั้งคู่จมดิ่งไปกับความรักและความปรารถนาที่ร้อนแรง โซฟาในห้องนั่งเล่น กลายเป็นเวทีแห่งรักอันเร่าร้อน ร่างกายของพวกเขาโอบกระหวัดกันอย่างแนบแน่น
เสียงหอบหายใจดังระงม
เสียงครางประสานกับเสียงเพลงที่เปิดคลอ
พวกเขาปลดปล่อยความต้องการของกันและกันอย่างรุนแรง
ทั้งคู่ต่างรู้ดีว่า ความสัมพันธ์นี้ไม่ถูกต้อง แต่พวกเขาไม่สามารถหักห้ามใจตัวเองได้
เบื้องหลังคำพูดหวานๆ ของก้องเกียรติ เต็มไปด้วยความลวง
เขารู้ว่าเธอรักเขา แต่เขาไม่แน่ใจว่า เขาจะรักเธอได้จริงหรือไม่
เขาคิดถึงภรรยาของเขา เขาจึงลังเลที่จะหย่ากับภรรยา
เขายังมีความโลภและต้องการเงินของญาณวดี
เขารู้ว่า ญาณวดีมีทุกอย่างที่เขาต้องการ
แต่ญาณวดีมองไม่เห็นความจริงที่อยู่ตรงหน้า
เธอหลงใหลก้องเกียรติจนหัวปั่น
เธอไม่รู้ว่า ตัวเองกำลังเดินเข้าสู่กับดักที่แสนชั่วร้ายของ ก้องเกียรติ
สัปดาห์ถัดมา ชัญญาได้เริ่มต้นทำงานใหม่ในตำแหน่งเลขาของเอกวัฒน์ เธอตั้งเป้าที่จะทำงานอย่างเต็มที่ เพื่อพิสูจน์ความสามารถของเธอ และเพื่อก้าวขึ้นสู่อำนาจที่เธอต้องการภายในห้องทำงานของเอกวัฒน์ชัญญา ทำงานอย่างขะมักเขม้น เธอจัดการเอกสารต่างๆ ด้วยความรวดเร็ว และแม่นยำ เธอสามารถตอบคำถามของเอกวัฒน์ได้อย่างถูกต้อง และตรงประเด็น เอกวัฒน์รู้สึกประทับใจในความสามารถของชัญญามากขึ้นทุกทีในฐานะเลขาของเอกวัฒน์ ชัญญามีงานที่หนักขึ้น เธอต้องจัดการงานต่างๆ ให้กับเอกวัฒน์ ทั้งงานเอกสาร งานประชุม งานติดต่อลูกค้า ชัญญาทำงานอย่างคล่องแคล่ว และมีประสิทธิภาพ เธอสามารถแก้ปัญหาต่างๆ ได้อย่างรวดเร็วเอกวัฒน์นั่งมองหญิงสาวทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานด้วยสายตาชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง“นายคะ กาแฟค่ะ” ชัญญาเสิร์ฟกาแฟ พร้อมเปลี่ยนสรรพานามในการเรียกเอกวัฒน์ใหม่“ขอบคุณมาก คุณทำงานดีมาก ผมประทับใจจริงๆ” เอกวัฒน์ชม พร้อมกับจับมือของชัญญาไว้ เขามองเธอด้วยสายตาเจ้าชู้ และแรงปรารถนา“อ๊ะ..ถ้านายชอบ ญ่าก็ดีใจค่ะ” ชัญญามีท่าทีเขินอาย เธอพยายามดึงมือออก“คืนนี้คุณว่างมั้ย ?” เอกวัฒน์ยอมปล่อยมือ“ว่างค่ะ ทำไมเหรอคะ?” ชัญญาประสานมือไว้ด้
ในห้องทำงานหรูหราใจกลางคฤหาสน์เอกวัฒน์ นั่งอยู่บนเก้าอี้หนังนุ่ม แสงไฟจากโคมระย้าส่องสว่างลงมาบนใบหน้าของเขา ในมือถือแก้วไวน์แดง จิบไปช้าๆ พลางจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างค่ำคืนนี้ เอกวัฒน์รู้สึกเหงา และคิดถึงชัญญา เลขาคนสวย ทั้งๆ ที่เขาเพิ่งกลับมาจากดินเนอร์กับชัญญา บรรยากาศในร้านอาหารโรแมนติก แสงไฟสลัว เสียงเพลงคลอเบาๆชัญญา ดูสวยมากในชุดเดรสสีดำ เธอฉลาด พูดเก่ง ภาพชัญญายิ้มหวาน พูดคุยอย่างสนุกสนาน ดวงตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัว และรู้สึกหลงใหลในตัวชัญญา เขารู้สึกว่าเธอแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เขารู้จักเขารู้สึก...เหมือนหลงรักเธอเขารู้สึก..อยากกอด จูบเธอเขารู้สึก...อยากครอบครองเธอเอกวัฒน์ถอนหายใจยาว พักหลัง เขารู้สึกถึงความเย็นชาในความสัมพันธ์ของเขากับภรรยา เขาต้องการผู้หญิงที่สดใส มีชีวิตชีวา และทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นเหมือนชัญญาเอกวัฒน์ วางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ ลุกขึ้นยืนและเดินไปยังหน้าต่าง เขามองออกไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืน ดวงดาวระยิบระยับ เหมือนกับความฝันของเขาเขาฝันอยากจะมีความสุขกับชัญญาเอกวัฒน์กำหมัดแน่น เขาตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะต้องได้ตัวชัญญามาคร
นที่ 5:ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนในห้องทำงานของญาณวดีญาณวดีนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำ มองดูขวดแก้วสีแดงที่บรรจุยาเสน่ห์สีดำขลับ เธอรู้สึกโกรธแค้นและผิดหวังยาเสน่ห์ที่เธอคิดว่าจะช่วยให้เธอเอาชนะใจของเอกวัฒน์ กลับกลายเป็นว่าไร้ผล เอกวัฒน์ไม่ได้หลงรักเธอ แต่เขากลับหลงรักชัญญา เลขาสาวของเขา“ทำไมมันถึงไม่ได้ผล ฉันใช้ยาเสน่ห์ชั้นดี แต่ทำไมคุณเอกถึงไม่หลงรักฉัน” ญาณวดีกำขวดยาเสน่ห์แน่นญาณวดีนึกย้อนเหตุการณ์ในอดีต เธอเคยใช้ยาเสน่ห์กับผู้ชายมากมาย และทุกครั้งมันก็ได้ผล ผู้ชายทุกคนหลงรักเธอ หัวปักหัวปำ แต่ทำไมกับเอกวัฒน์ ยาเสน่ห์ถึงไม่ทำงาน“ชัญญา เธอต้องชดใช้ ฉันจะไม่ยอมแพ้ ฉันจะต้องเอาชนะเธอให้ได้” ญาณวดีคำรามในลำคอเบาๆญาณวดีลุกขึ้นยืน เดินไปหยิบขวดแก้วอีกขวดหนึ่งขึ้นมา ขวดแก้วนี้บรรจุยาเสน่ห์สูตรใหม่ที่เธอเพิ่งได้รับจากหมอทำเสน่ห์ที่มีชื่อเสียงแถวภาคกลาง“ยาสูตรนี้แรงมาก ไม่จำเป็นต้องหยดใส่ให้ไอ้หนุ่มนั่นกิน แต่เธอต้องเป็นคนกินเอง ว่าแต่เธอจะกล้ากินหรือเปล่า?” คำพูดของหมอทำเสน่ห์ดังก้องในหัว“ก็เอาสิ ลองดูกันสักตั้ง”ญาณวดีเทยาเสน่ห์ลงในแก้วน้ำ และยกขึ้นจิบ รสชาติของยาเสน่ห์ช่างขมขื่น แต่เ
มนุษย์เรานั้นช่างน่าประหลาด อะไรที่ตัวเองมีอยู่ ก็มักไม่สนใจ อยากได้ของคนอื่น ของที่เคยทำแล้วทำ ได้ผลสัมฤทธิ์ที่ดี ก็ไม่พอใจกับผลลัพธ์ของมัน อยากได้ผลสัมฤทธิ์ที่มากกว่านั้นชัญญาเองก็เช่นกัน แม้ว่าเอกวัฒน์จะหลงเสน่ห์เธอจนหัวปั่น เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาใจเธอ ตั้งแต่...ซื้อคอนโดหรูใจกลางเมืองเพื่อเป็นรังรักของเขาและเธอทำบัตรเครดิตให้เธอ เพื่อให้เธอใช้ตามสบายเวลาว่างก็พาเธอไปเที่ยวต่างประเทศซื้อรถสปอร์ตคันหรูให้เธอชีวิตของชัญญายิ่งสะดวกสบายมากขึ้น ตั้งแต่เธอยอมพลีกายให้เอกวัฒน์เชยชม และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอรู้ว่า เอกวัฒน์และภรรยาห่างเหินเรื่องบนเตียงนานมากทุกครั้งที่เอกวัฒน์มาหาเธอที่คอนโด เธอสั่งอาหารจากภัตราคารหรูมารอเสมอ และหลังจากที่ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอกวัฒน์ก็ต้องการชัญญาเป็นของหวานหลังมื้ออาหารทุกครั้งแต่เธอก็ยังไม่พอใจ เพราะความทะเยอทะยานของเธอคือ ต้องการเป็นที่หนึ่งเท่านั้น แต่...เอกวัฒน์ก็ไม่เคยคิดที่จะหย่ากับภรรยา นั่นทำให้เธอคิดว่า ยาเสน่ห์ที่เธอทำ ฤทธิ์ของมันคงไม่แรงพอ“นายขา.....” ชัญญาเรียกเสียงหวานจากบนเตียง“หืม ?”เอกวัฒน์กำลังยืนผูกเนคไทอยู่หน้ากระจก เ
ณ อาศรมในป่าลึกแห่งหนึ่งกานต์รวีพาชัญญามาหาอาจารย์มั่น เป็นหมอทำคุณไสย เธอรู้จักหมอคุณไสยนี้เป็นการส่วนตัว เพราะเธอเคยขอความช่วยเหลือมาก่อนหน้าแล้วเมื่อไปถึงตำหนักอาศรม กานต์รวีก็พาชัญญาเข้าไปพบกับอาจารย์มั่นแบบเป็นการส่วนตัว“แม่หนู ของดีเต็มตัวเลยนี่” อาจารย์มั่นทักขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าชัญญา“อาจารย์รู้ดีจังนะคะ” ชัญญายิ้มหวาน“หึหึ แม่หนู คนที่เจ้าอยากได้ ก็ได้มาแล้ว จะเอาอะไรอีกล่ะ”“ฉันต้องการกำจัดผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ”“เธอขวางทางความรักของฉัน” ชัญญาบอกเสียงเรียบ“ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่ายนะ” อาจารย์มั่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์“ฉันพร้อมจ่ายค่ะ”“ฮ่าๆ ดี ดี” อาจารย์มั่นหัวเราะเสียงดัง“ไอ้ดำ เอาของสิ่งนั้นมาซิ”เมื่ออาจารย์ได้เครื่องรางของขลัง เขาก็เริ่มบริกรรมคาถา เสียงร้องของสัตว์ดังก้องไปทั่วป่าชัญญาและกานต์รวีรู้สึกขนลุก แต่พวกเธอก็อดทนรอจนเสร็จพิธีกรรม“เอ้า แม่หนูมานี่” อาจารย์มั่นกวักมือเรียกชัญญา“นี่คืออะไรคะ?” ชัญญารับเครื่องรางที่อยู่ในถุงดำมาถือไว้“มันคือผีพรายชื่อ ริน”“ถ้าอยากสั่งให้มันทำอะไร ก็ท่องคาถาบทนี้ แล้วก็พูดสั่งการมัน” อาจารย์มั่นส่งบทคาถาให้ชัญญา“แล้วต้องบูช
ราชาแห่งการตกแต่งภายในในห้องทำงานอันหรูหรา ธีรเทพนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำ มองดูวิวเมืองกรุงเทพฯ ยามค่ำคืน แสงไฟจากตึกสูงระฟ้าส่องประกายระยิบระยับธีรเทพ ชายหนุ่มวัย 38 ปี เจ้าของบริษัทผลิตสินค้าตกแต่งภายในบ้านที่มีชื่อว่า “บ้านสไตล์” บริษัทของเขามีชื่อเสียงโด่งดัง และได้รับความนิยมจากลูกค้าทั่วประเทศ เขาเป็นที่รู้จักในวงการธุรกิจด้วยความเก่งกาจและฉลาดธีรเทพก่อตั้งบริษัทของเขามาเมื่อ 10 ปีที่แล้ว จากธุรกิจเล็กๆ ที่เริ่มต้นในโรงรถของบ้าน ด้วยเงินทุนเพียงเล็กน้อยเขาทำงานหนัก ทุ่มเท และอดทน เขาเรียนรู้จากประสบการณ์ และพัฒนาธุรกิจของเขาอย่างต่อเนื่อง ในที่สุด เขาก็ประสบความสำเร็จ และกลายเป็นเจ้าของบริษัทที่ใหญ่โตธีรเทพ ไม่ได้มุ่งหวังแค่ความสำเร็จทางธุรกิจ เขาต้องการที่จะสร้างสรรค์สินค้าตกแต่งบ้านที่สวยงาม และมีคุณภาพ เขาต้องการช่วยให้ผู้คนสร้างบ้านให้สวยงาม และน่าอยู่ เขาต้องการทำให้บ้านของทุกคนเป็นสถานที่ที่อบอุ่น และเต็มไปด้วยความสุขธีรเทพ เป็นคนทำงานหนัก และทุ่มเทให้กับธุรกิจของเขา แต่เมื่อใดก็ตามที่มีเวลาว่าง ธีรเทพ ชอบออกไปเที่ยว และผ่อนคลาย เขามักจะไปเล่นกอล์ฟ หรือไปทานอาหารกับ
ในห้องทำงานของกานต์รวี ณัฐรินีย์กำลังนั่งมองเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปื้อนคราบกาแฟบนโซฟาด้วยสายตาอ่านไม่ออกเสื้อเชิ้ตตัวนี้ เป็นเสื้อตัวโปรดของเธอ หาซื้อยาก และมีคุณค่าทางใจสำหรับเธอมาก“โอ๊ยยย เสื้อฉัน เสื้อฉัน!! ทำไมมันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันจะเอามาซักยังไงเนี้ย คราบกาแฟมันฝังแน่นแล้วว”ณัฐรินีย์คร่ำครวญ“เอาน่า ใจเย็นๆ นะ เดี๋ยวฉันจะหาทางช่วย” กานต์รวีปลอบใจ“อะ กาแฟซองไปก่อนนะ” อาคิราเดินเข้ามาสมทบพร้อมกับวางแก้วกาแฟไว้บนโต๊ะ“ผู้ชายเฮงซวย ทำอะไรไม่รู้จักระวัง” ณัฐรินีย์บ่นพึมพำ เธออยู่ในชุดเสื้อยืดแบบฟอร์มของพนักงานบริษัท“ใครกันที่ทำให้เธอโมโหได้ขนาดนี้เนี่ย” อาคิราขำ“ไม่รู้จักอะ หน้าตาก็ดีนะ แต่...ไม่ไหว เจ้าชู้น่าดู” ณัฐรินีย์ส่ายหน้าจนผมกระจาย“ฉันสั่งกาแฟให้ใหม่มั้ย เดี๋ยวให้แกรปมาส่ง” กานต์รวีส่งเสียงถาม“ไม่เป็นไร หมดอารมณ์กินละ กาแฟซองก็ได้” ณัฐรินีย์มีสีหน้าเซ็งๆ เอานิ้วเขี่ยแก้วกาแฟตรงหน้า อาคิราหัวเราะคิกคัก“ว่าแต่เรียกฉันมามีอะไรเหรอ?” ณัฐรินีย์เงยหน้าถาม“พอดีคุณธีร์ อยากได้คนออกแบบสินค้าให้เขาน่ะ ฉันเลยนึกถึงเธอคนแรกเลย”“คุณธีร์นี่ แฟนเธอน่ะเหรอ?”“ใช่”“สินค้าแบบไหน
ณ บ้านพักตากอากาศริมทะเลแสงจันทร์ส่องสว่างท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบกานต์รวีกำลังยืนอยู่บนระเบียงบ้านพักตากอากาศ มองดูชัญญา เพื่อนสนิทสุดที่รักของเธอที่อยู่ริมทะเลชัญญากำลังถือขวดแก้วในมือ ซึ่งมีผีพรายที่ชื่อ “ริน”กานต์รวีกังวลใจ เธอรู้ว่าชัญญากำลังจะใช้ผีพรายไปเล่นงานภรรยาของเอกวัฒน์คุณเกศ กชมน ภรรยาของคุณเอกวัฒน์เป็นคนดี ไม่เคยทำร้ายใคร กานต์รวีไม่อยากให้ชัญญาทำร้ายเธอเธอพยายามห้ามชัญญาแล้ว แต่ชัญญาไม่ฟัง ภาพเหตุการณ์วันนี้ไหลเข้ามาในสมอง“อย่าทำเลยนะ ญ่า”“ทำไม?”“มันไม่ดี” กานต์รวีไม่อยากให้คนที่เธอรักทำร้ายคนอื่น“ถ้าฉันได้เป็นเมียคุณเอก หน้าที่การงานของเธอก็จะดีขึ้นนะ” ชัญญาเลิกคิ้วมองเพื่อน“แต่.....”“ไม่อยากให้ฉันเป็นเมียหลวงคุณเอกเหรอ?” ชัญญาเอียงคอมองเพื่อนสาว“ฉัน....”“เธอก็รู้.....” ชัญญาเดินเข้าเชยคางเพื่อนสาว“ฉันทำแบบนี้ เพื่อตัวฉัน และเพื่อหน้าที่การงานของเธอด้วย”ชัญญารู้จุดอ่อนของกานต์รวีดี รู้ว่ากานต์รวีรักเธอมาก ยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอ แม้สิ่งนั้นจะผิดก็ตาม“เธอจะช่วยฉันใช่มั้ย รวี” ชัญญาออดอ้อน และช้อนตามองกานต์รวี“อื้อ ถ้าญ่าต้องการ” กานต์รวีใจอ่อนแบบนี้เ