สัปดาห์ถัดมา ชัญญาได้เริ่มต้นทำงานใหม่ในตำแหน่งเลขาของเอกวัฒน์ เธอตั้งเป้าที่จะทำงานอย่างเต็มที่ เพื่อพิสูจน์ความสามารถของเธอ และเพื่อก้าวขึ้นสู่อำนาจที่เธอต้องการ
ภายในห้องทำงานของเอกวัฒน์
ชัญญา ทำงานอย่างขะมักเขม้น เธอจัดการเอกสารต่างๆ ด้วยความรวดเร็ว และแม่นยำ เธอสามารถตอบคำถามของเอกวัฒน์ได้อย่างถูกต้อง และตรงประเด็น เอกวัฒน์รู้สึกประทับใจในความสามารถของชัญญามากขึ้นทุกที
ในฐานะเลขาของเอกวัฒน์ ชัญญามีงานที่หนักขึ้น เธอต้องจัดการงานต่างๆ ให้กับเอกวัฒน์ ทั้งงานเอกสาร งานประชุม งานติดต่อลูกค้า ชัญญาทำงานอย่างคล่องแคล่ว และมีประสิทธิภาพ เธอสามารถแก้ปัญหาต่างๆ ได้อย่างรวดเร็ว
เอกวัฒน์นั่งมองหญิงสาวทำงานอยู่ที่โต๊ะทำงานด้วยสายตาชื่นชมอย่างไม่ปิดบัง
“นายคะ กาแฟค่ะ” ชัญญาเสิร์ฟกาแฟ พร้อมเปลี่ยนสรรพานามในการเรียกเอกวัฒน์ใหม่
“ขอบคุณมาก คุณทำงานดีมาก ผมประทับใจจริงๆ” เอกวัฒน์ชม พร้อมกับจับมือของชัญญาไว้ เขามองเธอด้วยสายตาเจ้าชู้ และแรงปรารถนา
“อ๊ะ..ถ้านายชอบ ญ่าก็ดีใจค่ะ” ชัญญามีท่าทีเขินอาย เธอพยายามดึงมือออก
“คืนนี้คุณว่างมั้ย ?” เอกวัฒน์ยอมปล่อยมือ
“ว่างค่ะ ทำไมเหรอคะ?” ชัญญาประสานมือไว้ด้านหลัง ช้อนตามองเขาหวานเยิ้ม
“ผมอยากให้คุณจองร้านอาหารในโรงแรมแถวชิดลมให้หน่อย”
“ได้ค่ะ”
“คุณไปกับผมนะ”
“เอ๊ะ ญ่าต้องไปด้วยเหรอคะ ? แล้ว..คุณเกศล่ะคะ?” ชัญญาแกล้งถามถึงภรรยาของเอกวัฒน์
“ปกติตอนเย็น คุณก็ไปทานข้าวเป็นเพื่อนผมทุกวันอยู่แล้วไม่ใช่เหรอ” เอกวัฒน์มองชัญญาด้วยสายตาเจ้าชู้
“ได้ค่ะ นาย” ชัญญายิ้มหวาน ก่อนจะขอตัวไปหาร้านอาหารสำหรับมื้อเย็นวันนี้
ในห้องทำงานของญาณวดี
ญาณวดีกำลังโกรธจัด และอิจฉาชัญญาที่ได้เลื่อนตำแหน่งเป็นเลขาของเอกวัฒน์ เพราะเธอก็หวังว่าจะได้ครองตำแหน่งนี้เช่นกัน แต่ชัญญาที่เพิ่งเข้ามาทำงานได้ไม่ถึงปี กลับคว้าตำแหน่งนี้ไปหน้าตาเฉย
“ชัญญา แกคิดว่าแกจะอยู่สุขสบายไปได้นานแค่ไหน เดี๋ยวฉันจะทำให้แกต้องเสียใจ”
“ก๊อก ก๊อก” ณัฐรินีย์พนักงานฝ่ายออกแบบทำเสียงล้อเลียน
“มีอะไร?” ญาณวดีถามเสียงห้วน เธออารมณ์ไม่ดีจึงพาลใส่เพื่อนร่วมงาน
“หน้าเป็นตูดเลยนะ”
“เรื่องของฉันน่ะ” ญาณวดีสะบัดหน้าพรืด
“ฉันเอาแบบสินค้าตัวใหม่มาให้” ณัฐรินีย์ขี้เกียจยุ่งเลยส่งเอกสารให้ญาณวดี
“วางไว้ตรงนั้นล่ะ เดี๋ยวฉันค่อยดู”
“อ้อ ไอฝากบอกว่า ใบเสร็จค่าใช้จ่ายของเดือนนี้ รีบเคลียร์ด้วยล่ะ เธอช้าตลอด ไอปิดบัญชีไม่ทัน” ณัฐรินีย์แซะแทนเพื่อนสนิท
“รู้แล้วน่ะ”
ญาณวดีค้อนตามหลังณัฐรินีย์ เธอไม่ค่อยชอบหน้าณัฐรินีย์เท่าไหร่ เพราะหญิงสาวมักปากเสีย ด่าคนอื่นตรงๆ แบบไม่เกรงใจใคร ซึ่งถือเป็นข้อดีที่ณัฐรีนีย์เป็นพวกไม่มีมารยาเล่ห์เหลี่ยม
แต่....ญาณวดีก็ไม่ชอบอยู่ดี
ในร้านอาหารหรู
ชัญญา นั่งทานอาหารกลางวันกับกานต์รวี เพื่อนสนิทของเธอ ชัญญาดูมีสีหน้ามีความสุข เธอเล่าให้กานต์รวีฟังเกี่ยวกับการทำงานในตำแหน่งเลขาของเอกวัฒน์
“วันนี้ฉันได้คำชมจากคุณเอกเยอะเลย เขาบอกว่าฉันทำงานเก่ง ฉลาด แก้ไขปัญาได้ดี” ชัญญายิ้มด้วยความภูมิใจ
“เธอแน่ใจนะ ว่าเธอไม่ได้ใช้เสน่ห์ยาแฝดเพื่อมัดใจคุณเอก” กานต์รวีมองชัญญาด้วยความกังวลใจ เธอถามเพราะรู้นิสัยเพื่อนคนนี้ของเธอดี ว่าเวลาที่ต้องการอะไร เธอต้องได้เสมอ
“บ้า เธอก็คิดมากไป ฉันทำงานเก่งจริงๆ คุณเอกคงเห็นความสามารถของฉัน”
“เอาเถอะ ฉันเข้าใจนะ ก็คุณเอกน่ะ ทั้งหล่อ รวย และมีเสน่ห์มาก” ชัญญาเอามือเท้าคางดวงตาเป็นประกายระยิบระยับ
“ระวังตัวหน่อย อย่าลืมว่าคุณเอกมีเมียแล้ว เธอไม่ควรไปยุ่งกับผู้ชายที่มีครอบครัวนะ” กานต์รวีเตือนด้วยความหวังดี
“ฉันไม่ได้คิดจริงจังอะไรกับคุณเอก ฉันแค่ต้องการทำงานให้ดีที่สุด เธออย่ากังวัลนักเลย”
กานต์รวีมองดูชัญญาด้วยความกังวล เธอรู้ดีว่าชัญญาเป็นผู้หญิงที่ทะเยอทะยาน เธอกลัวว่าชัญญาจะทำอะไรบ้าๆ บอๆ เพื่อที่จะได้เลื่อนตำแหน่ง
“ญ่า จำไว้นะ ผู้ชายไม่ได้สำคัญไปกว่าทุกอย่างในชีวิตนะ” กานต์รวีมองหน้าชัญญาสายตาจริงจัง
“เธอยังมีฉัน มีสิ่งอื่นที่สำคัญมากกว่านะ” กานต์รวีเอื้อมไปกุมมือชัญญาไว้
“ขอบใจจ้า ฉันสัญญาจะไม่ทำอะไรโง่ๆ น่ะ” ชัญญาขยิบตาให้เพื่อนสาว
“เฮ้อ ฉันหวังว่าเธอจะรักษาคำพูดนะ” กานต์รวีถอนหายใจ ภาพความหลังย้อนเข้ามาในความทรงจำของเธอ
ย้อนกลับไปสมัยเรียนมัธยมปลาย
ชัญญา เด็กสาวหน้าใส เรียนเก่ง แต่แอบมีนิสัยทะเยอทะยาน เธอใฝ่ฝันอยากมีแฟนเป็นรุ่นพี่ที่หล่อที่สุดในโรงเรียน นามว่า "ธันวา"
ธันวา เป็นหนุ่มนักกีฬา หน้าตาดี มีเสน่ห์ เป็นที่รักของสาวๆ ในโรงเรียน ชัญญา พยายามหาทางเข้าหาธันวา แต่เธอก็รู้ดีว่าตัวเองไม่มีโอกาส เพราะธันวา มีแฟนแล้ว
วันหนึ่ง กานต์รวีได้ค้นพบตำราโบราณ เกี่ยวกับเสน่ห์ยาแฝด ยาชนิดนี้มีพลังดึงดูดผู้ชายได้อย่างรุนแรง กานต์รวีบอกชัญญาว่า ถ้าเธอใช้ยาชนิดนี้ ธันวา จะต้องหลงรักเธอแน่นอน
ชัญญา ลังเล แต่ความปรารถนาที่จะได้ธันวามาครอบครอง ทำให้เธอตัดสินใจลองใช้ยาเสน่ห์
ในที่สุด ชัญญาก็แอบใส่ยาเสน่ห์ลงในน้ำดื่มของธันวา ทันทีที่ธันวาดื่มน้ำ เขาเริ่มรู้สึกหลงใหลชัญญาอย่างรุนแรง เขาตามหาเธอ และสารภาพรักกับเธอ ชัญญา รู้สึกดีใจ และภูมิใจที่ได้มาเป็นแฟน โดยเธอไม่สนใจแฟนสาวของธันวาที่มาคุกเข่าร้องไห้ขอธันวาคืนเลยสักนิด
ท้ายที่สุด ชัญญาก็เริ่มเบื่อธันวา และทิ้งเขาไปอย่างไม่ไยดี โดยมีกานต์รวีคอยช่วยเหลืออยู่ข้างๆ ตลอด
กานต์รวีนั่งเหม่อในห้องทำงานหลังกลับจากทานอาหารกลางวันกับชัญญา เธอเริ่มมีลางสังหรณ์ที่ไม่ดีเกี่ยวกับชัญญาและเอกวัฒน์ ท่าทางของชัญญาเหมือนกับตอนเรียนมัธยมไม่มีผิด เธอได้แต่หวังว่า สิ่งที่เธอกังวลจะไม่เกิดขึ้นอีก
ในร้านอาหารหรูย่านชิดลม
ชัญญาและเอกวัฒน์นั่งดินเนอร์ด้วยกัน บรรยากาศในร้านอาหารโรแมนติก แสงไฟสลัว เสียงเพลงคลอเบาๆ ชัญญาดูสวยสง่าในชุดเดรสสีดำเปลือยไหล่ เผยให้เห็นผิวขาวเนียนละเอียด เอกวัฒน์จิบไวน์พลางจ้องมองเธอด้วยสายตาที่เต็มไปด้วยความปรารถนา
แสงไฟสลัวสาดส่องลงบนโต๊ะอาหารเผยให้เห็นอาหารจานเลิศที่ถูกจัดวางอย่างสวยงาม ชัญญาและเอกวัฒน์นั่งตรงข้ามกัน จิบไวน์แดงชั้นดี กลิ่นหอมกรุ่นของอาหารคละคลุ้งไปทั่วบรรยากาศ
“วันนี้เธอสวยมาก ชุดเดรสีดำตัวนี้เข้ากับเธอสุดๆ” เอกวัฒน์มองด้วยสายตาเจ้าชู้
“ขอบคุณค่ะ” ชัญญายิ้มเขิน
“ลองชิมเนื้อสเต็กชิ้นนี้สิ เชฟร้านนี้เขาปรุงได้อร่อยมากนะ” เอกวัฒน์ หยิบส้อมจิ้มเนื้อสเต็กยื่นไปตรงหน้าชัญญา
“อื้อ...อร่อยจริงๆ ค่ะ เนื้อนุ่ม ละมุนลิ้นมากเลย” ชัญญาโน้มตัวงับเนื้อสเต็กตรงหน้าอย่างเป็นธรรมชาติ พร้อมกับใช้นิ้วเสยผมข้างแก้มทัดหู เนินอกขาวเนียนโผล่ให้เอกวัฒน์เห็นอยู่ตรงหน้ารำไร
“ดีใจที่เธอชอบ” เอกวัฒน์เก็บอาการ และข่มใจตนเองไม่ให้ดึงตัวเธอเข้ามากอด
“ญ่าต้องขอบคุณนายมากเลยนะคะ ที่ชวนมาดินเนอร์ที่นี่” ชัญญาช้อนตามองหวานเยิ้ม
“จริงสิ อาทิตย์หน้าฉันต้องไปญี่ปุ่น 7 วัน เธอจองตั๋วเครื่องบิน 2 ใบให้ด้วยนะ” เอกวัฒน์พูดพลางมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยสายตาเจ้าเล่ห์
“ได้ค่ะ ให้ญ่าจองในชื่อของใครบ้างคะ” ชัญญาถามเสียงหวาน
“ฉันและเธอ”
“เอ๊ะ!”
ชัญญาเกือบทำส้อมในมือร่วง ดวงตาสวยเบิกกว้างมองไปยังเอกวัฒน์ด้วยความตกใจ แต่เขากลับยกไวน์ขึ้นจิบเหมือนไม่ใส่ใจสิ่งที่เธอรู้สึก เขาหรี่ตามองเธอเล็กน้อยก่อนจะยิ้มมุมปากด้วยความเจ้าเล่ห์
คราวนี้ เธอปฏิเสธฉันไม่ได้แล้วล่ะ ชัญญา
ในห้องทำงานหรูหราใจกลางคฤหาสน์เอกวัฒน์ นั่งอยู่บนเก้าอี้หนังนุ่ม แสงไฟจากโคมระย้าส่องสว่างลงมาบนใบหน้าของเขา ในมือถือแก้วไวน์แดง จิบไปช้าๆ พลางจ้องมองออกไปนอกหน้าต่างค่ำคืนนี้ เอกวัฒน์รู้สึกเหงา และคิดถึงชัญญา เลขาคนสวย ทั้งๆ ที่เขาเพิ่งกลับมาจากดินเนอร์กับชัญญา บรรยากาศในร้านอาหารโรแมนติก แสงไฟสลัว เสียงเพลงคลอเบาๆชัญญา ดูสวยมากในชุดเดรสสีดำ เธอฉลาด พูดเก่ง ภาพชัญญายิ้มหวาน พูดคุยอย่างสนุกสนาน ดวงตาที่เต็มไปด้วยเสน่ห์ ทำให้หัวใจของเขาเต้นรัว และรู้สึกหลงใหลในตัวชัญญา เขารู้สึกว่าเธอแตกต่างจากผู้หญิงคนอื่นๆ ที่เขารู้จักเขารู้สึก...เหมือนหลงรักเธอเขารู้สึก..อยากกอด จูบเธอเขารู้สึก...อยากครอบครองเธอเอกวัฒน์ถอนหายใจยาว พักหลัง เขารู้สึกถึงความเย็นชาในความสัมพันธ์ของเขากับภรรยา เขาต้องการผู้หญิงที่สดใส มีชีวิตชีวา และทำให้เขารู้สึกตื่นเต้นเหมือนชัญญาเอกวัฒน์ วางแก้วไวน์ลงบนโต๊ะ ลุกขึ้นยืนและเดินไปยังหน้าต่าง เขามองออกไปยังท้องฟ้ายามค่ำคืน ดวงดาวระยิบระยับ เหมือนกับความฝันของเขาเขาฝันอยากจะมีความสุขกับชัญญาเอกวัฒน์กำหมัดแน่น เขาตัดสินใจแล้ว ไม่ว่าอย่างไรเขาก็จะต้องได้ตัวชัญญามาคร
นที่ 5:ความสัมพันธ์ที่ซับซ้อนในห้องทำงานของญาณวดีญาณวดีนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำ มองดูขวดแก้วสีแดงที่บรรจุยาเสน่ห์สีดำขลับ เธอรู้สึกโกรธแค้นและผิดหวังยาเสน่ห์ที่เธอคิดว่าจะช่วยให้เธอเอาชนะใจของเอกวัฒน์ กลับกลายเป็นว่าไร้ผล เอกวัฒน์ไม่ได้หลงรักเธอ แต่เขากลับหลงรักชัญญา เลขาสาวของเขา“ทำไมมันถึงไม่ได้ผล ฉันใช้ยาเสน่ห์ชั้นดี แต่ทำไมคุณเอกถึงไม่หลงรักฉัน” ญาณวดีกำขวดยาเสน่ห์แน่นญาณวดีนึกย้อนเหตุการณ์ในอดีต เธอเคยใช้ยาเสน่ห์กับผู้ชายมากมาย และทุกครั้งมันก็ได้ผล ผู้ชายทุกคนหลงรักเธอ หัวปักหัวปำ แต่ทำไมกับเอกวัฒน์ ยาเสน่ห์ถึงไม่ทำงาน“ชัญญา เธอต้องชดใช้ ฉันจะไม่ยอมแพ้ ฉันจะต้องเอาชนะเธอให้ได้” ญาณวดีคำรามในลำคอเบาๆญาณวดีลุกขึ้นยืน เดินไปหยิบขวดแก้วอีกขวดหนึ่งขึ้นมา ขวดแก้วนี้บรรจุยาเสน่ห์สูตรใหม่ที่เธอเพิ่งได้รับจากหมอทำเสน่ห์ที่มีชื่อเสียงแถวภาคกลาง“ยาสูตรนี้แรงมาก ไม่จำเป็นต้องหยดใส่ให้ไอ้หนุ่มนั่นกิน แต่เธอต้องเป็นคนกินเอง ว่าแต่เธอจะกล้ากินหรือเปล่า?” คำพูดของหมอทำเสน่ห์ดังก้องในหัว“ก็เอาสิ ลองดูกันสักตั้ง”ญาณวดีเทยาเสน่ห์ลงในแก้วน้ำ และยกขึ้นจิบ รสชาติของยาเสน่ห์ช่างขมขื่น แต่เ
มนุษย์เรานั้นช่างน่าประหลาด อะไรที่ตัวเองมีอยู่ ก็มักไม่สนใจ อยากได้ของคนอื่น ของที่เคยทำแล้วทำ ได้ผลสัมฤทธิ์ที่ดี ก็ไม่พอใจกับผลลัพธ์ของมัน อยากได้ผลสัมฤทธิ์ที่มากกว่านั้นชัญญาเองก็เช่นกัน แม้ว่าเอกวัฒน์จะหลงเสน่ห์เธอจนหัวปั่น เขาทำทุกอย่างเพื่อเอาใจเธอ ตั้งแต่...ซื้อคอนโดหรูใจกลางเมืองเพื่อเป็นรังรักของเขาและเธอทำบัตรเครดิตให้เธอ เพื่อให้เธอใช้ตามสบายเวลาว่างก็พาเธอไปเที่ยวต่างประเทศซื้อรถสปอร์ตคันหรูให้เธอชีวิตของชัญญายิ่งสะดวกสบายมากขึ้น ตั้งแต่เธอยอมพลีกายให้เอกวัฒน์เชยชม และนั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้เธอรู้ว่า เอกวัฒน์และภรรยาห่างเหินเรื่องบนเตียงนานมากทุกครั้งที่เอกวัฒน์มาหาเธอที่คอนโด เธอสั่งอาหารจากภัตราคารหรูมารอเสมอ และหลังจากที่ทานอาหารเสร็จเรียบร้อยแล้ว เอกวัฒน์ก็ต้องการชัญญาเป็นของหวานหลังมื้ออาหารทุกครั้งแต่เธอก็ยังไม่พอใจ เพราะความทะเยอทะยานของเธอคือ ต้องการเป็นที่หนึ่งเท่านั้น แต่...เอกวัฒน์ก็ไม่เคยคิดที่จะหย่ากับภรรยา นั่นทำให้เธอคิดว่า ยาเสน่ห์ที่เธอทำ ฤทธิ์ของมันคงไม่แรงพอ“นายขา.....” ชัญญาเรียกเสียงหวานจากบนเตียง“หืม ?”เอกวัฒน์กำลังยืนผูกเนคไทอยู่หน้ากระจก เ
ณ อาศรมในป่าลึกแห่งหนึ่งกานต์รวีพาชัญญามาหาอาจารย์มั่น เป็นหมอทำคุณไสย เธอรู้จักหมอคุณไสยนี้เป็นการส่วนตัว เพราะเธอเคยขอความช่วยเหลือมาก่อนหน้าแล้วเมื่อไปถึงตำหนักอาศรม กานต์รวีก็พาชัญญาเข้าไปพบกับอาจารย์มั่นแบบเป็นการส่วนตัว“แม่หนู ของดีเต็มตัวเลยนี่” อาจารย์มั่นทักขึ้นทันทีเมื่อเห็นหน้าชัญญา“อาจารย์รู้ดีจังนะคะ” ชัญญายิ้มหวาน“หึหึ แม่หนู คนที่เจ้าอยากได้ ก็ได้มาแล้ว จะเอาอะไรอีกล่ะ”“ฉันต้องการกำจัดผู้หญิงคนหนึ่งค่ะ”“เธอขวางทางความรักของฉัน” ชัญญาบอกเสียงเรียบ“ทุกอย่างมีราคาที่ต้องจ่ายนะ” อาจารย์มั่นยิ้มอย่างเจ้าเล่ห์“ฉันพร้อมจ่ายค่ะ”“ฮ่าๆ ดี ดี” อาจารย์มั่นหัวเราะเสียงดัง“ไอ้ดำ เอาของสิ่งนั้นมาซิ”เมื่ออาจารย์ได้เครื่องรางของขลัง เขาก็เริ่มบริกรรมคาถา เสียงร้องของสัตว์ดังก้องไปทั่วป่าชัญญาและกานต์รวีรู้สึกขนลุก แต่พวกเธอก็อดทนรอจนเสร็จพิธีกรรม“เอ้า แม่หนูมานี่” อาจารย์มั่นกวักมือเรียกชัญญา“นี่คืออะไรคะ?” ชัญญารับเครื่องรางที่อยู่ในถุงดำมาถือไว้“มันคือผีพรายชื่อ ริน”“ถ้าอยากสั่งให้มันทำอะไร ก็ท่องคาถาบทนี้ แล้วก็พูดสั่งการมัน” อาจารย์มั่นส่งบทคาถาให้ชัญญา“แล้วต้องบูช
ราชาแห่งการตกแต่งภายในในห้องทำงานอันหรูหรา ธีรเทพนั่งอยู่บนเก้าอี้หนังสีดำ มองดูวิวเมืองกรุงเทพฯ ยามค่ำคืน แสงไฟจากตึกสูงระฟ้าส่องประกายระยิบระยับธีรเทพ ชายหนุ่มวัย 38 ปี เจ้าของบริษัทผลิตสินค้าตกแต่งภายในบ้านที่มีชื่อว่า “บ้านสไตล์” บริษัทของเขามีชื่อเสียงโด่งดัง และได้รับความนิยมจากลูกค้าทั่วประเทศ เขาเป็นที่รู้จักในวงการธุรกิจด้วยความเก่งกาจและฉลาดธีรเทพก่อตั้งบริษัทของเขามาเมื่อ 10 ปีที่แล้ว จากธุรกิจเล็กๆ ที่เริ่มต้นในโรงรถของบ้าน ด้วยเงินทุนเพียงเล็กน้อยเขาทำงานหนัก ทุ่มเท และอดทน เขาเรียนรู้จากประสบการณ์ และพัฒนาธุรกิจของเขาอย่างต่อเนื่อง ในที่สุด เขาก็ประสบความสำเร็จ และกลายเป็นเจ้าของบริษัทที่ใหญ่โตธีรเทพ ไม่ได้มุ่งหวังแค่ความสำเร็จทางธุรกิจ เขาต้องการที่จะสร้างสรรค์สินค้าตกแต่งบ้านที่สวยงาม และมีคุณภาพ เขาต้องการช่วยให้ผู้คนสร้างบ้านให้สวยงาม และน่าอยู่ เขาต้องการทำให้บ้านของทุกคนเป็นสถานที่ที่อบอุ่น และเต็มไปด้วยความสุขธีรเทพ เป็นคนทำงานหนัก และทุ่มเทให้กับธุรกิจของเขา แต่เมื่อใดก็ตามที่มีเวลาว่าง ธีรเทพ ชอบออกไปเที่ยว และผ่อนคลาย เขามักจะไปเล่นกอล์ฟ หรือไปทานอาหารกับ
ในห้องทำงานของกานต์รวี ณัฐรินีย์กำลังนั่งมองเสื้อเชิ้ตสีขาวที่เปื้อนคราบกาแฟบนโซฟาด้วยสายตาอ่านไม่ออกเสื้อเชิ้ตตัวนี้ เป็นเสื้อตัวโปรดของเธอ หาซื้อยาก และมีคุณค่าทางใจสำหรับเธอมาก“โอ๊ยยย เสื้อฉัน เสื้อฉัน!! ทำไมมันเกิดเรื่องแบบนี้ขึ้น ฉันจะเอามาซักยังไงเนี้ย คราบกาแฟมันฝังแน่นแล้วว”ณัฐรินีย์คร่ำครวญ“เอาน่า ใจเย็นๆ นะ เดี๋ยวฉันจะหาทางช่วย” กานต์รวีปลอบใจ“อะ กาแฟซองไปก่อนนะ” อาคิราเดินเข้ามาสมทบพร้อมกับวางแก้วกาแฟไว้บนโต๊ะ“ผู้ชายเฮงซวย ทำอะไรไม่รู้จักระวัง” ณัฐรินีย์บ่นพึมพำ เธออยู่ในชุดเสื้อยืดแบบฟอร์มของพนักงานบริษัท“ใครกันที่ทำให้เธอโมโหได้ขนาดนี้เนี่ย” อาคิราขำ“ไม่รู้จักอะ หน้าตาก็ดีนะ แต่...ไม่ไหว เจ้าชู้น่าดู” ณัฐรินีย์ส่ายหน้าจนผมกระจาย“ฉันสั่งกาแฟให้ใหม่มั้ย เดี๋ยวให้แกรปมาส่ง” กานต์รวีส่งเสียงถาม“ไม่เป็นไร หมดอารมณ์กินละ กาแฟซองก็ได้” ณัฐรินีย์มีสีหน้าเซ็งๆ เอานิ้วเขี่ยแก้วกาแฟตรงหน้า อาคิราหัวเราะคิกคัก“ว่าแต่เรียกฉันมามีอะไรเหรอ?” ณัฐรินีย์เงยหน้าถาม“พอดีคุณธีร์ อยากได้คนออกแบบสินค้าให้เขาน่ะ ฉันเลยนึกถึงเธอคนแรกเลย”“คุณธีร์นี่ แฟนเธอน่ะเหรอ?”“ใช่”“สินค้าแบบไหน
ณ บ้านพักตากอากาศริมทะเลแสงจันทร์ส่องสว่างท่ามกลางบรรยากาศอันเงียบสงบกานต์รวีกำลังยืนอยู่บนระเบียงบ้านพักตากอากาศ มองดูชัญญา เพื่อนสนิทสุดที่รักของเธอที่อยู่ริมทะเลชัญญากำลังถือขวดแก้วในมือ ซึ่งมีผีพรายที่ชื่อ “ริน”กานต์รวีกังวลใจ เธอรู้ว่าชัญญากำลังจะใช้ผีพรายไปเล่นงานภรรยาของเอกวัฒน์คุณเกศ กชมน ภรรยาของคุณเอกวัฒน์เป็นคนดี ไม่เคยทำร้ายใคร กานต์รวีไม่อยากให้ชัญญาทำร้ายเธอเธอพยายามห้ามชัญญาแล้ว แต่ชัญญาไม่ฟัง ภาพเหตุการณ์วันนี้ไหลเข้ามาในสมอง“อย่าทำเลยนะ ญ่า”“ทำไม?”“มันไม่ดี” กานต์รวีไม่อยากให้คนที่เธอรักทำร้ายคนอื่น“ถ้าฉันได้เป็นเมียคุณเอก หน้าที่การงานของเธอก็จะดีขึ้นนะ” ชัญญาเลิกคิ้วมองเพื่อน“แต่.....”“ไม่อยากให้ฉันเป็นเมียหลวงคุณเอกเหรอ?” ชัญญาเอียงคอมองเพื่อนสาว“ฉัน....”“เธอก็รู้.....” ชัญญาเดินเข้าเชยคางเพื่อนสาว“ฉันทำแบบนี้ เพื่อตัวฉัน และเพื่อหน้าที่การงานของเธอด้วย”ชัญญารู้จุดอ่อนของกานต์รวีดี รู้ว่ากานต์รวีรักเธอมาก ยอมทำทุกอย่างเพื่อเธอ แม้สิ่งนั้นจะผิดก็ตาม“เธอจะช่วยฉันใช่มั้ย รวี” ชัญญาออดอ้อน และช้อนตามองกานต์รวี“อื้อ ถ้าญ่าต้องการ” กานต์รวีใจอ่อนแบบนี้เ
เมื่อคืนนวลพรรณรีบเร่งกลับจากงานเลี้ยงทางสัมคม จริงๆ แล้วเธอตั้งใจจะค้างคืนกับมินตรา แต่เธอรู้สึกสังหรณ์ใจไม่ดี เธอจึงตัดสินใจบอกลาเพื่อน และตรงกลับคอนโดทันทีนวลพรรณกดลิฟท์ขึ้นไปที่ชั้นห้องของเธอ เมื่อประตูลิฟท์เปิดออก เธอก็รีบเดินไปที่ห้องและไขกุญแจเปิดประตูทันใดนั้น เธอก็ได้ยินเสียงคนพูดคุยกันดังออกมาจากห้องนอน เธอรู้สึกแปลกใจ เธอค่อยๆ เดินเบาๆ ไม่ให้เกิดเสียงประตูห้องนอนของเธอแง้มอยู่ นวลพรรณจึงแอบมองลอดประตูเข้าไปภาพที่เห็นทำให้เธอช็อค และตกใจมาก เมื่อเห็นสามีของเธอและญาณวดีกำลังร่วมรักกันอย่างเร่าร้อน นวลพรรณรู้สึกเหมือนหัวใจของเธอแตกสลายนวลพรรณร้องไห้ออกมา เธอเอามือปิดปากไม่ให้เสียงสะอื้นรอดออกมา เธอย่องออกจากห้องอย่างรวดเร็วเมื่อคืนเธอจึงตัดสินใจค้างที่โรงแรมแทนที่จะกลับบ้าน“ไอ้เลว!! กล้าทำแบบนี้ได้ไง” มินตราโกรธมาก“ฉันไม่รู้จะทำยังไง ฉันรักก้องมาก แต่....” นวลพรรณน้ำตาคลอเบ้า“ใจเย็นๆ เธอไม่ต้องร้องไห้ เดี๋ยวฉันจะช่วยเธอเอง” มินตราจับมือเพื่อน“ฉันควรทำยังไงดี....”มินตรานิ่งคิดอยู่ครู่หนึ่ง“เธอรู้จักชู้ก้องมั้ย?” มินตราถาม“รู้จัก เธอชื่อญาณวดี แอบรักก้องมานานแล้ว” น