Share

ตอนที่ 14 ปะทะเดือดหัวใจ (1)

ณ ร้านอาหารหรูหรา

แสงแดดยามเย็นส่องผ่านกระจกบานใหญ่ของร้าน บวกกับแสงไฟที่สลัว ทำให้บรรยากาศภายในร้านอาหารเต็มไปด้วยความโรแมนติก มีผู้คนมากมายที่มาทานอาหาร เสียงพูดคุยและเสียงหัวเราะของผู้คนดังทั่วร้าน

ญาณวดีนั่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร กำลังเล่นโทรศัพท์มือถืออย่างสบายใจ รอก้องเกียรติที่กำลังเดินทางมาหา

นวลพรรณ เดินเข้ามาในร้านอาหารด้วยสีหน้าเย็นชา สายตาของเธอจับจ้องไปที่ญาณวดี ที่นั่งอยู่คนเดียวตรงโต๊ะริมหน้าต่าง

นวลพรรณพุ่งตรงไปหาญาณวดีอย่างรวดเร็ว

“วดี ในที่สุดก็เจอแก!”

“คุณนวล!” ญาณวดีตกใจมาก

“เธอมาทำไม?”

“ฉันจะมาเอาผัวฉันคืน”

“ผัวเธอ? อย่ามาตลก ก้องรักฉัน ไม่ได้รักเธอ” ญาณวดียิ้มเยาะ

“รักเหรอ? ถ้ารักแล้วทำไมเขายังอยู่กับฉัน ทำไมก้องไม่ทิ้งฉันไปหาเธอ?” นวลพรรณยิ้มเหยียด

“เพราะก้องมีหน้าที่ต้องรับผิดชอบต่อครอบครัว เธอคิดว่าก้องอยากอยู่กับเธอเหรอ?” ญาณวดีเอนตัวไปด้านหลัง เลิกคิ้วเป็นเชิงถามนวลพรรณ

“แก...” นวลพรรณตัวสั่นระริกด้วยความโกรธ

“ฉันจะบอกความลับให้นะ...” ญาณวดีลุกขึ้นเดินไปหานวลพรรณ

“ก้องน่ะ เขาเบื่อมีเซ็กส์กับเธอแล้ว เพราะเธอมันจืดชืด ส่วนฉันน่ะ เร่าร้อนทุกคืน เขาถึงได้ชอบมามีอะไรกับฉันยังไงล่ะ” ญาณวดีกระซิบคำร้ายที่เชือดเฉือนจิตใจนวลพรรณ

“นังแพศยา!”

นวลพรรณคว้าแก้วน้ำบนโต๊ะ สาดใส่หน้าญาณวดี ทำให้ชุดสวยของเธอเปียก

“แก แกตายแน่!!”

ญาณวดีคำราม ก่อนจะพุ่งเข้าไปจิกผมของนวลพรรณ แล้วตบหน้าฉาดจนนวลพรรณเซไปด้านหลัง เสียงตบดังเพียะดังก้องไปทั่วร้านอาหาร ผู้คนต่างหันมามองด้วยความตกตะลึง

“หยุดนะ วดี!”

ก้องเกียรติพุ่งเข้ามาห้ามทันทีที่เห็นญาณวดีกำลังจะตบนวลพรรณซ้ำ

“ก้อง! คุณอยู่ข้างมันเหรอ?” ญาณวดีตกตะลึง

“พอได้แล้ว วดี คนมองกันหมดแล้ว” ก้องเกียรติมองหน้าญาณวดีเป็นเชิงปราม

“กลับบ้านไปก่อนซะ ค่อยคุยกัน”

ก้องเกียรติบอกญาณวดี ก่อนจะประคองนวลพรรณเดินออกจากร้านอาหาร โดยมีนวลพรรณแอบหันมามองญาณวดีด้วยสายตาเย้ยหยัน

“ฉันไม่ปล่อยแกแน่ นังนวล”

ญาณวดีพึมพำด้วยความแค้น


โหงพรายร้ายดั่งใจ

บ้านร้างเก่าแก่ที่สภาพดูทรุดโทรมตั้งอยู่กลางป่าช้า มีบรรยากาศที่มืดมิด ดูอึดอัด อากาศภายนอกเย็นยะเยือก เสียงนกร้องระงม ได้กลิ่นเหม็นซากศพโชยมาบางเบา

ญาณวดีเดินทางมาถึงบ้านร้างหลังนั้น ด้วยความหวาดกลัว ญาณวดีมองไปรอบๆ ด้วยความระแวง ขณะที่เธอกำลังจะเคาะประตู

“เข้ามา”

ญาณวดีเปิดประตูบ้านและก้าวเข้าไปภายใน ก็พบกับหมอผี ชายชราผู้มีใบหน้าเหี่ยวแห้ง ดวงตาสีดำขลับจ้องมองเธอด้วยความเฉยชา

“อาจารย์คะ ดิฉันมาขอความช่วยเหลือค่ะ” ญาณวดีก้มตัวลงกราบหมอผี

“มีอะไรว่ามา” หมอผีเอ่ยปากถาม

“ดิฉันแอบรักผู้ชายคนหนึ่ง แต่เขามีภรรยาแล้ว ฉันอยากได้เขามาเป็นของตัวเองค่ะ”

“เอาน้ำมันพรายเสน่ห์ที่ข้าให้ไปให้มันกินก็น่าจะสำเร็จแล้วนี่” หมอผีเลิกคิ้วถาม

“เรื่องนั้น ไว้ดิฉันจะทำค่ะ แต่วันนี้ที่จะมาขอความช่วยเหลือเพิ่มคือ ดิฉันอยากให้ภรรยาของเขาเป็นบ้าค่ะ” ญาณวดีบอกจุดประสงค์ที่แท้จริง

“เรื่องแค่นี้ ง่ายนิดเดียว” หมอผีแสยะยิ้ม

“จริงเหรอคะ? มีวิธีอะไรคะ?” ญาณวดีตื่นเต้น

“ข้าจะเรียกโหงพรายมาช่วยเจ้า”

“โหงพรายเหรอคะ?”

“ใช่ โหงพรายจะทำให้เมียของมันเป็นบ้า แล้วสุดท้ายไอ้หนุ่มนั่น ก็จะมาหาเจ้าเอง”

“จริงเหรอคะ? งั้นดินฉันอยากได้โหงพรายมากค่ะ”

“ข้าต้องการหัวใจไก่ดำ กระดูกงู น้ำมันพราย และรูปภาพของไอ้หนุ่มนั่น”

“ได้ค่ะ ดิฉันจะหามาให้” ญาณวดีรับคำ

“นำมาให้ข้าในวันโกน ข้าจะทำพิธีให้” หมอผีแสยะยิ้มชั่วร้าย


แสงจันทร์ส่องสว่างท่ามกลางบรรยากาศเงียบสงัด ภายในห้องนอนขนาดใหญ่ เตียงใหญ่ตั้งอยู่ตรงมุมห้อง

นวลพรรณกำลังนอนหลับใหลอยู่บนเตียงเพียงลำพัง

เธอไม่รู้เลยว่า อันตรายกำลังคืบคลานเข้ามา

เงาตะคุ่มๆ ปรากฎตัวขึ้นภายในห้อง

มันคือโหงพรายที่หมอผีส่งมันมา

โหงพรายแสยะยิ้มน่ากลัว มันค่อยๆ ลอยเข้าหาเตียงนอน

มันเอื้อมมือไปแตะใบหน้าของนวลพรรณ

“ก้องเหรอคะ?” นวลพรรณรู้สึกเหมือนมีอะไรบางอย่างมาลูบไล้ที่ใบหน้าของเธอ

เธอลืมตาขึ้นแบบสะลึมสะลือ เธอก็เห็นเงาดำตะคุ่มกำลังคร่อมตัวเธออยู่ ใบหน้าของมันคล้ายเป็นหญิงสาว ใบหน้าซีดขาว ดวงตาสีดำขลับ และริมฝีปากแดงฉานกำลังแสยะยิ้มฉีกจนเกือบถึงหูให้เธอ

“กรี๊ดดดด”

นวลพรรณกรีดร้องด้วยความตกใจ เธอเห็นโหงพรายยืนอยู่ปลายเตียง นวลพรรณรู้สึกกลัวจนตัวสั่น เธอพยายามจะกรีดร้องอีกครั้ง แต่เสียงของเธอหายไป

โหงพรายยิ้มอย่างโหดร้าย มันเอื้อมมือไปจับคอของนวลพรรณ และออกแรงบีบ

นวลพรรณรู้สึกเหมือนถูกบีบคอจนหายใจไม่ออก เธอดิ้นรนขัดขืน แต่ก็ไร้ผล โหงพรายบีบคอของนวลพรรณแน่นขึ้น เธอรู้สึกเหมือนจะหมดสติ

ภาพสุดท้ายที่เธอเห็นคือ ก้องเกียรติกำลังวิ่งเข้ามาหาเธอ จากนั้นภาพก็ดำมืดไป

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status