บทที่ 556

แม้จะมีองครักษ์อยู่ในเมืองหลวง อีกทั้งเย่เสวียนถิงก็สามารถระดมพลได้ ทว่าผู้มีอำนาจที่แท้จริงยังคงเป็นฮ่องเต้

เขาเพียงแค่มารับผิดชอบแทน

ดังนั้นเย่เสวียนถิงจึงไม่มีสิทธิ์สับเปลี่ยนบุคลากรในกองราชองครักษ์ได้ตามใจ

และด้วยความที่ในกองราชองครักษ์มีคนจำนวนมาก ก็ย่อมมีสายลับตามมา

สายตาของเย่ชิวหมิงเปลี่ยนเป็นเย็นชา เมื่อครุ่นคิดถึงอันตรายเมื่อครู่ เขาก็รู้สึกโกรธไม่น้อย "แม้แต่คนรอบตัวข้าก็ยังมีสายลับแฝงตัวอยู่ น่าทึ่งซะจริง!”

เซียวเฝิงไม่มีคำอธิบายใด ๆ สำหรับเรื่องนี้

แม้เขาจะเพิ่งเข้าร่วมกองทัพเมื่อไม่นานมานี้ แต่เขาก็ติดตามเย่เสวียนถิงไปจัดการเรื่องต่าง ๆ อยู่ตลอด และตอนนี้เขาก็ได้รับหน้าที่เป็นแม่ทัพแล้ว

แน่นอนว่าเขาเข้าใจความเป็นไปในเมืองหลวงเป็นอย่างดี

“องค์รัชทายาท ในบรรดาองครักษ์เหล่านี้ส่วนมากมาจากตระกูลต่าง ๆ เช่น ตระกูลมู่หรงสายรอง หรือมาจากเส้นสายของขุนนางใหญ่ องครักษ์เหล่านั้นไม่จำเป็นต้องเผชิญกับอันตราย ทั้งยังได้รับเบี้ยรายเดือนเป็นจำนวนมาก ท่านเองก็ทรงรู้ลึกตื้นหนาบางในเรื่องของที่นี่เป็นอย่างดีพ่ะย่ะค่ะ”

เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวเฝิง เย่ชิวหมิงก็เข้าใจทันที

“เจ้าหมายค