เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 555
บทที่เกี่ยวข้อง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 556
แม้จะมีองครักษ์อยู่ในเมืองหลวง อีกทั้งเย่เสวียนถิงก็สามารถระดมพลได้ ทว่าผู้มีอำนาจที่แท้จริงยังคงเป็นฮ่องเต้เขาเพียงแค่มารับผิดชอบแทนดังนั้นเย่เสวียนถิงจึงไม่มีสิทธิ์สับเปลี่ยนบุคลากรในกองราชองครักษ์ได้ตามใจและด้วยความที่ในกองราชองครักษ์มีคนจำนวนมาก ก็ย่อมมีสายลับตามมาสายตาของเย่ชิวหมิงเปลี่ยนเป็นเย็นชา เมื่อครุ่นคิดถึงอันตรายเมื่อครู่ เขาก็รู้สึกโกรธไม่น้อย "แม้แต่คนรอบตัวข้าก็ยังมีสายลับแฝงตัวอยู่ น่าทึ่งซะจริง!”เซียวเฝิงไม่มีคำอธิบายใด ๆ สำหรับเรื่องนี้แม้เขาจะเพิ่งเข้าร่วมกองทัพเมื่อไม่นานมานี้ แต่เขาก็ติดตามเย่เสวียนถิงไปจัดการเรื่องต่าง ๆ อยู่ตลอด และตอนนี้เขาก็ได้รับหน้าที่เป็นแม่ทัพแล้วแน่นอนว่าเขาเข้าใจความเป็นไปในเมืองหลวงเป็นอย่างดี“องค์รัชทายาท ในบรรดาองครักษ์เหล่านี้ส่วนมากมาจากตระกูลต่าง ๆ เช่น ตระกูลมู่หรงสายรอง หรือมาจากเส้นสายของขุนนางใหญ่ องครักษ์เหล่านั้นไม่จำเป็นต้องเผชิญกับอันตราย ทั้งยังได้รับเบี้ยรายเดือนเป็นจำนวนมาก ท่านเองก็ทรงรู้ลึกตื้นหนาบางในเรื่องของที่นี่เป็นอย่างดีพ่ะย่ะค่ะ”เมื่อได้ยินคำพูดของเซียวเฝิง เย่ชิวหมิงก็เข้าใจทันที“เจ้าหมายค
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 557
ซูชิงอู่ถามว่า “ช่วงนี้ข้างนอกมีข่าวอะไรกัน?”อวิ๋นจื่อลังเลอยู่ครู่หนึ่ง แต่ก็ไม่กล้าปิดบังต่อไป นางจึงเล่าเรื่องราวทุกอย่างเกี่ยวกับการลอบสังหารที่เกิดขึ้นกับองค์รัชทายาทและคนอื่น ๆ ระหว่างทางกลับพระราชวังเมื่อคืนนี้ซูชิงอู่เอนตัวพิงกับหัวเตียงแล้วขมวดคิ้วเล็กน้อย“หากพูดกันโดยทั่วไป การที่ข้าให้กำเนิดบุตรอย่างกะทันหันเป็นเรื่องที่ไม่สามารถรู้ล่วงหน้าได้และไม่มีทางรู้แน่ชัดว่าองค์รัชทายาทจะเสด็จมาเยี่ยมข้าที่นี่ทั้ง ๆ ที่ยังไม่ทันพ้นคืนแต่งงานของเขา ดังนั้นการลอบสังหารครั้งนี้จึงเป็นการตัดสินใจกะทันหันหรือไม่ก็เตรียมไว้ตั้งแต่แรก ทว่าเป้าหมายที่แท้จริงไม่ใช่เขา”อวิ๋นจื่อไม่ค่อยเข้าใจ แต่ก็ฟังอย่างอดทน“พระชายาหมายความว่าอย่างไรเพคะ?”ซูชิงอู่พูดเนิบ ๆ “น่าจะเป็นอย่างหลัง คนกลุ่มนี้ลงมืออย่างโหดเหี้ยม ไม่มีความลังเลแม้แต่น้อย พวกเขาจึงได้คว้าโอกาสนี้ไว้ คงจะถูกผู้อื่นยุยงบงการมาอีกทอดหนึ่ง”อวิ๋นจื่อก้มหน้าแล้วพูดว่า “มีขุนนางระดับสูงเสียชีวิตและได้รับบาดเจ็บจำนวนมาก การว่าราชการในตอนเช้าของวันนี้จึงถูกยกเลิกไป เขตพระราชฐานตอนนี้อยู่ในความสับสนวุ่นวาย พระชายาองค์รัชทายาททรงได
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 558
ซูชิงอู่อดไม่ได้ที่จะเลิกคิ้วเมื่อเห็นท่าทางนั้น“ท่านอ๋องมีเรื่องอะไรปิดบังข้าอยู่หรือ?”เย่เสวียนถิงพานางนั่งลงที่เก้าอี้ริมประตูและไม่พูดอะไร“ข้าไม่ได้อยากปิดบังเจ้า แค่คิดไว้ว่าจะบอกเจ้าเมื่อเจ้าอาการดีขึ้น”ซูชิงอู่จับปกคอเสื้อของเขาแน่นขึ้นเล็กน้อย นางอดไม่ได้ที่จะเงยหน้าขึ้นแล้วพูดว่า “หากเป็นเรื่องสำคัญแล้วถูกทำให้ล่าช้าไปจะทำอย่างไร…”เย่เสวียนถิงก้มจูบหน้าผากของนาง “เรื่องนี้ไม่สามารถแก้ไขได้ในเวลาอันสั้น แม้ข้าจะบอกเจ้าตอนนี้ ก็รังแต่จะทำให้เจ้าเป็นกังวลขึ้นมาอีกคน”ซูชิงอู่เริ่มกังวล “แล้วหากข้ารู้ทีหลังจะไม่เป็นกังวลมากกว่าเดิมหรอกหรือ?”เย่เสวียนถิงพูดเสียงต่ำ “อย่าโกรธข้าเลยนะ ข้าผิดไปแล้ว”เมื่อซูชิงอู่เห็นว่าเขายอมรับผิด นางก็ลดน้ำเสียงลง “ข้ารู้ว่าท่านเป็นห่วงร่างกายของข้า แต่ข้าหาใช่เศษแป้งที่จะแบนเมื่อถูกบีบ ไม่จำเป็นต้องปิดบังอะไรข้าทั้งนั้น ข้ารู้จักตัวเองดีและตระหนักอยู่เสมอว่าควรจะดูแลตัวเองให้ดีก่อน”เย่เสวียนถิงพยักหน้า เขาอุ้มซูชิงอู่ไปที่ห้องของลั่วลั่วโดยไม่พูดอะไรอีกหมอหลวงซุนและแม่นมคอยเฝ้าอยู่ตรงโถงด้านนอกเมื่อเห็นคนทั้งสองมาก็รีบลุกขึ้นทัน
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 559
จู่ ๆ ซูชิงอู่ก็เงยหน้าขึ้นจากอ้อมแขนของเย่เสวียนถิงทันใดนั้นนางก็เหมือนนึกอะไรออก “เสวียนถิง มีหมอยาที่เก่งกาจที่สุดในใต้หล้ารวมตัวกันอยู่ที่ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ ข้าเชื่อว่าจะต้องมีใครสักคนหรือใบสั่งยาในภูเขาศักดิ์สิทธิ์ที่สามารถรักษาโรคนี้ได้!”จากการทดลองที่นางประสบในชาติก่อน ซูซิงอู่ได้เรียนรู้เกี่ยวกับหนอนกู่และพิษอันมหัศจรรย์มากมายนอกจากนี้ตำรายาที่ตระกูลฝางทิ้งไว้ได้เขียนบันทึกใบสั่งยาต่าง ๆ ไว้ด้วย นางไม่เชื่อว่าจะไม่มียาใดที่สามารถรักษาลูกสาวของนางได้เย่เสวียนถิงพยักหน้าเบา ๆ“ลูกไม่เป็นอะไรหรอก อย่ารีบร้อนเกินไปเลย”กำลังวังชาในร่างกายของซูชิงอู่ดูเหมือนจะถูกสูบออกไปนางรู้ดีว่าเรื่องนี้ไม่จำเป็นต้องรีบร้อน แม้จะมีใบสั่งยาแต่ประสิทธิภาพของยาเหล่านั้นก็ไม่ใช่สิ่งที่ทารกแรกเกิดจะทนได้หนอนหยกเลือดเป็นหนอนกู่ช่วยชีวิตที่อ่อนโยนอย่างยิ่ง ซูชิงอู่โชคดีมากที่สามารถฝึกฝนมันได้เพราะกู่ที่เป็นประโยชน์ต่อร่างกายมนุษย์นั้นยากมากที่จะมีชีวิตรอด แม้จะเลี้ยงพวกมันไว้หลายร้อยตัว แต่สุดท้ายพวกมันก็อาจจะไม่เหลือรอดเลยยิ่งไปกว่านั้น พวกมันก็มีอยู่จำนวนจำกัดและหายากเป็นทุนเดิมสิ่ง
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 560
เย่เสวียนถิงไม่ได้มีท่าทีจริงจัง เขาไม่ได้ถือว่าเย่อวิ๋นถูเป็นคู่ต่อสู้ของเขาด้วยซ้ำที่เขาคิดเช่นนี้ไม่ใช่เพราะความเย่อหยิ่ง แต่เพราะอีกฝ่ายไม่สามารถสร้างความเสียหายร้ายแรงต่อเขาได้และคงไม่มีทางพุ่งเป้ามาที่เขาสิ่งที่เขาควรระวังมากที่สุดในตอนนี้คือทางฝั่งภูเขาศักดิ์สิทธิ์ก่อนที่เด็กจะได้ถือกำเนิด ภูเขาศักดิ์สิทธิ์ได้ลงมือโจมตีซูชิงอู่หลายต่อหลายครั้ง และตอนนี้เขากลัวว่าทางฝั่งนั้นจะใช้ทุกวิถีทางที่เป็นไปได้อย่างไร้ปรานีแม้เย่เสวียนจะไม่ทราบจุดประสงค์ในการโจมตีของภูเขาศักดิ์สิทธิ์ แต่เขาก็รู้ว่าต้องมีบางอย่างที่พวกเขาต้องการจากซูชิงอู่และลูกส่วนแผนการของเย่อวิ๋นถูที่ต้องการจัดการกับเย่ชิวหมิง เขาไม่คิดที่จะเข้าไปยุ่งเกี่ยวกับเรื่องนี้ เขาไม่ได้สนใจมากนักว่าทั้งสองคนจะตายหรือมีชีวิตอยู่องครักษ์เงาลำดับที่สิบเจ็ดเงยหน้ามองอีกฝ่ายพลางทำความเข้าใจความคิดของผู้เป็นนายจากนั้นเขาก็รีบลุกขึ้นและกล่าวคำนับ “กระหม่อมเข้าใจแล้วพ่ะย่ะค่ะ”เย่เสวียนถิงครุ่นคิดไปมา สุดท้ายก็บอกซูชิงอู่เกี่ยวกับเรื่องนี้เมื่อซูชิงอู่ได้ฟังเรื่องราว นางก็มีความคิดคล้ายกับเย่เสวียนถิง นางจึงเขียนจดหมายต
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 561
เขาหยุดชะงัก จากนั้นก็ลดเสียงลงและหรี่ตาเล็กน้อย “เช่นนั้นเขาก็เป็นผู้สืบทอดบัลลังก์แต่เพียงผู้เดียว”หากเย่ชิวหมิงไม่รู้ว่าความเป็นตายของเขาขึ้นอยู่กับความคิดของซูชิงอู่ เขาอาจจะเชื่อคำพูดของฉีเทียนหยวนจริง ๆน้ำเสียงสงสัยของอีกฝ่ายแฝงความยุยงเอาไว้ทุกคนล้วนเห็นว่าเย่ชิวหมิงให้ความสำคัญกับอ๋องเสวียนเพียงใด ฉีเทียนหยวนเองก็เห็นเช่นนั้นในใจของเขาเองก็ได้คิดคำนวนเอาไว้แล้วเย่ชิวหมิงคิดอยู่ครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “พี่ฉี สิ่งที่ท่านพูดก็ถือว่ามีเหตุผล”ฉีเทียนหยวนเงยหน้าพลางรู้สึกโล่งใจขึ้นเล็กน้อย“องค์รัชทายาท หากท่านไม่สามารถจัดการกับอ๋องเสวียนได้ ข้าจะช่วยเป็นกำลังให้ท่านเอง”ตอนนี้น้องสาวของเขากลายเป็นชายารัชทายาทแล้ว เขากับเย่ชิวหมิงจึงกลายเป็นครอบครัวเดียวกันไปโดยปริยายในสถานการณ์เช่นนี้ การทำให้เย่ชิวหมิงเชื่อใจแค่เขาและลงเรือลำเดียวกันกับเขาเท่านั้นจึงจะได้รับประโยชน์สูงสุดการมีอยู่ของอ๋องเสวียนชวนให้รู้สึกเหมือนมีมารผจญ หากเย่ชิวหมิงยังคงพึ่งพาอ๋องเสวียน พวกเขาก็คงจะถูกบีบให้ไร้อำนาจเย่ชิวหมิงหรี่ตาลง เขาอ่านความคิดของฉีเทียนหยวนออกหมดแล้วเขาใฝ่ฝันอยากจะได้ตำแหน่งอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 562
ดวงตาของซูชิงอู่ส่องประกายพี่ใหญ่และพี่รองจากเมืองหลวงไปหลายเดือนเพื่อช่วยเหลืออัครเสนาบดีซูแทนนางแต่ด้วยภาระงานที่จัดเตรียมไว้เงียบ ๆ ยังไม่เสร็จสิ้นจึงไม่ได้กลับมาเลยเมื่อเดือนก่อนหลังจากที่นางคลอดลูก แม้นางจะได้รับจดหมาย แต่นางก็ไม่เคยได้รับข่าวที่ทำให้สบายใจขึ้นว่าทั้งสองคนจะกลับมานางมองไปที่เย่หลิงจูอย่างรวดเร็ว “หลิงจู ช่วยดูแลพวกเขาให้ที ข้าจะออกไปดูสักหน่อย”เย่หลิงจูตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง จากนั้นก็พยักหน้าอย่างมั่นใจ“มีข้าอยู่ พี่สะใภ้ไม่ต้องห่วง”บรรยากาศหน้าจวนคึกคักราวกับมีงานเทศกาลคนกลุ่มหนึ่งเดินเข้ามา เป็นซูหัวจิ่นและซูเชียนหมิงที่ตามเนื้อตัวยังคงเปื้อนคราบสกปรกจากการเดินทางเล็กน้อยซูชิงอู่เดินออกจากห้องพร้อมกับอวิ๋นจื่ออวิ๋นชิงตรงไปทักทายพวกเขา“พี่ใหญ่ พี่รอง...”ทันทีที่ซูชิงอู่พูดจบ ร่างสูงก็เข้ามาหาและกอดนางไว้แน่นร่างกายของซูเชียนหมิงเจือด้วยความเย็น ดวงตาของเขาแดงก่ำและเหนื่อยล้าอย่างเห็นได้ชัดดูออกว่าระหว่างทางกลับมาเขาพักผ่อนไม่เพียงพออ้อมแขนของพี่รองทำให้ผ่อนคลายสบายใจอย่างยิ่งเสียงของซูเชียนหมิงแหบแห้ง เขาลดเสียงลงเล็กน้อยแล้วพูดว่า “ขอ
ย้อนรักทวงแค้น บทที่ 563
เมื่อได้ยินคำพูดของซูชิงอู่ ดวงตาสามคู่ก็มองมาที่นางน้ำเสียงของซูหัวจิ่นเจือความสงสัย “ชิงอู่ เจ้ารู้จักค่ายชิงเฟิงได้อย่างไร?”ชื่อนี้ทำให้คนที่ได้ยินรู้สึกว่ามันเป็นชื่อที่ตั้งขึ้นมาอย่างหยาบ ๆ และล้าสมัยมากคนที่เห็นชอบชื่อนี้ควจะไม่มีหัวด้านวรรณกรรมนักซูชิงอู่หลุบตาลงพลางนึกถึงสิ่งเหล่านั้น นางมีความทรงจำบางส่วนจากชาติก่อนติดตัวมาด้วย ตอนนี้หลังจากที่นางนึกอะไรออก ดวงตาของนางก็จะส่อประกายคมปลาบ“ค่ายชิงเฟิงอะไรนั่นเป็นเพียงเครื่องมือที่ตระกูลมู่หรงใช้เพื่อหาเงิน ไม่ว่าจะเป็นค่ายชิงเฟิงหรือค่ายเป่ยเฟิง ก็ล้วนมีคนคอยบงการอยู่เบื้องหลัง”คนที่นั่งฟังอยู่นั้นก็ไม่ได้โง่เขลา ใช้เวลาเพียงครู่เดียวก็เข้าใจทันทีว่าซูชิงอู่หมายถึงอะไร?”เย่เสวียนถิงพูดเนิบ ๆ “พวกมันปล้นขบวนเบี้ยบรรเทาทุกข์ ทั้งยังปล้นฆ่าเผาบ้านเรือน การที่ยังไม่สามารถกำจัดพวกมันได้แม้จะผ่านมาเป็นเวลานาน แสดงให้เห็นว่าต้องมีคนจากราชสำนักแอบสนับสนุนพวกมันอยู่ อาอู่พูดถูกแล้ว”ดวงตาของซูหัวจิ่นเบิกกว้างขึ้นในขณะที่เขาฟังคู่รักอธิบายไปมา“เชียนหมิงเคยนำคนไปโจมตีค่ายชิงเฟิง แต่คนเหล่านั้นได้หนีไปอย่างรวดเร็ว เมื่อถึงเ
บทล่าสุด
