ยั่วรักคุณบอส

ยั่วรักคุณบอส

last updateLast Updated : 2025-01-20
Language: Thai
goodnovel18goodnovel
Not enough ratings
31Chapters
2.0Kviews
Read
Add to library

Share:  

Report
Overview
Catalog
SCAN CODE TO READ ON APP

ชายในฝันของผู้หญิงเกือบทั้งออฟฟิศก็คือ ‘บอสติณณภพ’ เขาทั้งหล่อ รวย และชาติตระกูลดี แต่! คนอย่างเขามีหรือจะสนใจมองพนักงานระดับล่างอย่างฉัน หน้าตาก็งั้น ๆ แถมยังแต่งตัวสุดแสนจะเชยอีกต่างหาก ในเมื่อสารรูปไม่สามารถเอาชนะใจเขาได้ ฉะนั้นจึงต้องใช้มารยาหญิงเข้าสู้ ยั่วยวนให้บอสสุดหล่อหลงรัก แต่ทว่าการยั่วรักในครั้งนี้ กลับทำให้ฉันได้รู้จักอีกมุมหนึ่งของผู้ชายคนนี้ ที่ไม่ต่างจากซาตานร้ายตนหนึ่งเลยทีเดียว

View More

Chapter 1

บทที่ 1 แกมันบ้าไปแล้ว

บทที่ 1

แกมันบ้าไปแล้ว

ฉันเชื่อว่าผู้หญิงหลายๆ คนคงอยากจะมีแฟนหล่อๆ รวยๆ กันทั้งนั้น แต่น้อยนักน้อยหนาที่จะได้ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างนั้นมาครอบครองได้ นอกเสียจากว่าเธอคนนั้นจะมีความสวยโดนเด่นกว่าผู้หญิงทั่วไป และคุณสมบัติพวกนั้นมันไม่มีในตัวฉันเลยสักนิดน่ะสิ

สวัสดีค่ะฉันชื่อ ‘อิงดาว’ อายุ 23 ปี เป็นพนักงานบัญชีตัวเล็กๆ ในบริษัทผลิตเครื่องสำอางอันดับหนึ่งของประเทศ ที่มีความคิดอยากจะจับบอสสุดหล่อของบริษัทไม่ต่างจากพนักงานสาวคนอื่นๆ แต่ทว่าความจริงแล้วฉันเป็นแค่ผู้หญิงเชยๆ ไม่มีจุดเด่นอะไรเลย สวมแว่นหนาเตอะ ทรงผมเชยๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ละความพยายามในการทำคะแนนมัดใจบอส

เขาคนนั้นชื่อ ‘ติณณภพ’ อายุ 32 ปี เป็นหนุ่มสุดฮอตที่สุดในบริษัทนี้ และนั่งเก้าอี้เป็นประธานบริษัทอีกด้วย แม้ว่าเขาจะเป็นคนหน้าดูหยิ่งๆ แต่ทว่านั่นกลับเป็นจุดขายที่ทำให้สาวเล็กสาวใหญ่ยิ่งคลั่งไคล้เข้าไปใหญ่ ในชั่วโมงที่การแข่งขันสูงขนาดนี้ฉันจะทำยังไงดีนะ เพื่อที่จะให้ตัวเองได้รับชัยชนะและอยู่ในสายตาเขาบ้าง

“ดาว! ดาว! ยัยดาววว!!!”

“ห๊ะ! มีอะไรคะพี่นุช” ฉันนั่งเหม่อลอยคิดถึงแต่ใบหน้าของบอสสุดหล่อ จนลืมไปเลยว่าตอนนี้กำลังนั่งอยู่ที่โต๊ะทำงาน และตอนนี้พี่นุชผู้จัดการสุดแสนจะใจดีกำลังเอ่ยเรียกฉันอยู่

“นั่งเหม่ออะไรยะ”

“ปะ...เปล่าคะพี่ มีอะไรจะให้หนูทำหรือเปล่าคะ”

“เอาเอกสารนี้ไปให้บอสหน่อยสิ ได้เห็นหน้าบอสแกจะได้ดูกระปรี้กระเปร่าขึ้นมาบ้าง” พี่นุชยื่นเอกสารให้ฉันพร้อมกับรอยยิ้ม เพราะรู้ดีว่าฉันอยากจะเข้าไปในห้องนั้นมากแค่ไหน

“ค่ะพี่นุช” ฉันส่งยิ้มให้พี่นุช

“ในแผนกเราก็มีแต่แกนี่ล่ะที่พอจะเป็นหน้าเป็นตาสู้กับแผนกอื่นได้บ้าง ถ้าแกได้เป็นแฟนกับบอสฉันจะรำฉุยฉายที่ศาลพระพรหมหน้าบริษัทเลยล่ะ” พี่นุชขาจะพูดอะไรก็ดูหน้าตาน้องด้วย คนอย่างบอสน่ะเหรอจะมาสนใจหนู

แม้ว่าฉันจะเป็นผู้หญิงที่จืดชืดไม่มีรสชาติ แต่ทว่าในแผนกบัญชีกลับมีแต่สาวโสดวัยสี่สิบอัพกันทั้งนั้น และฉันคิดว่าตัวเองคงจะตามรอยพวกพี่ๆ แน่นอนหากไม่ได้ลงเอยกับบอส

“หนูก็อยากเป็นนะพี่นุชแต่ดูสภาพหนูสิจะสู้ใครได้”

“บางทีบอสอาจจะชอบของแปลกเหมือนแกก็ได้นะ”

“พี่นุชอ่ะ จะด่าหรือให้กำลังใจหนูกันแน่เนี่ย”

“ให้กำลังใจสิจ๊ะ รีบไปเถอะเดี๋ยวบอสจะรอนาน”

“ค่ะพี่”

ก่อนจะเข้าไปในห้องบอสฉันแวะไปห้องน้ำเพื่อเช็กความเรียบร้อยของเสื้อผ้าหน้าผม ปลดกระดุมเม็ดบนสุดให้เห็นร่องอก ขยับแว่นเล็กน้อยก่อนจะยิ้มออกมาอย่างมั่นใจ จากนั้นจึงเดินออกไป

ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!

ฉันเคาะประตูห้องด้วยหัวใจที่เต้นระส่ำ จากนั้นจึงเปิดเข้าไปอย่างช้าๆ แม้ว่าจะเห็นหน้าหล่อๆ ของบอสแทบทุกวัน แต่ทว่าได้เข้ามาห้องนี้ทีไรกลับรู้สึกตื่นเต้นอย่างบอกไม่ถูก กลัวว่าจะทำอะไรเปิ่นๆ ออกมา ทำให้เขาไม่ชอบขี้หน้าน่ะสิ

“ขออนุญาตค่ะบอส”

เมื่อได้ยินเสียงฉันเขาก็เงยหน้าขึ้นมามอง สายตาคมคู่นั้นจ้องเขม็งมาที่ฉันอย่างไม่พอใจเล็กน้อย จ้องหน้าราวกับมีเรื่องตำหนิติเตียน

“มีอะไร?” น้ำเสียงสั้นห้วนเอ่ยถามอย่างไม่เป็นมิตร

“พี่นุชให้หนูเอาเอกสารมาให้ค่ะ” ฉันเอ่ยพลางเดินเข้าไปใกล้โต๊ะทำงานเขา ยื่นเอกสารวางไว้บนโต๊ะ ก่อนจะโน้มตัวก้มลงไปเล็กน้อยเพื่ออ่อยเขา มันน่าอายใช่ไหมล่ะที่ต้องมาทำอย่างนี้ แต่ร้อยทั้งร้อยผู้ชายต้องอยากเห็นเนินอกผู้หญิงแน่นอน...ฉันมั่นใจว่ามันจะต้องเป็นอย่างนั้น

“เธอเป็นอะไรทำตัวแปลกๆ แล้วทำไมไม่ปิดกระดุมเม็ดบนสุดล่ะ ฉันอุจาดลูกตา” บอสขมวดคิ้วแล้วเอ่ยออกมาอย่างไม่ไว้หน้า ไม่มีทีท่าว่าจะสนใจฉันเลยสักนิด

“เอ่อ...ขอโทษค่ะที่แต่งตัวไม่เรียบร้อย” ฉันทำหน้าเหลอหลาเมื่อได้ยินอย่างนั้น ยกมือขึ้นมาปิดกระดุมอย่างเร่งรีบ คนบ้าอะไรไม่สนใจแล้วจะยังพูดให้ฉันอับอายอีก ถ้าไม่เห็นว่าหล่อและรวยฉันไม่พยายามอย่างนี้หรอก

“มีอะไรอีกไหม?”

“มะ...ไม่มีค่ะ”

“ถ้าไม่มีก็รีบออกไปซะทีฉันจะทำงานต่อ” เขาเอ่ยปากไล่ฉันอย่างไม่ยี่หระ แต่ไม่เป็นไรหรอกเพราะฉันจะสู้ค่ะ...สู้เพื่อให้แม่มีลูกเขยรวยๆ สมใจอยาก

“ค่ะบอส” ฉันก้มหน้าจะเดินออกไป แต่ในใจกลับฉุกคิดขึ้นมาได้ว่าถ้าไม่ทำคะแนนตั้งแต่ตอนนี้ก็คงโดนคนอื่นแซงหน้าไปแน่

เดินไปได้แค่สองสามก้าวฉันก็หยุดชะงัก ก่อนจะหันกลับมามองหน้าเขาอีกครั้ง

“มีอะไรอีก?” เขาชักสีหน้าด้วยความไม่พอใจ คนบ้าอะไรแม้จะทำหน้าบูดบึ้งแค่ไหนก็ยังหล่อ

“คือ...หนูชอบบอสค่ะ” ฉันหลับตาพูดกับเขาเสียงดัง

ฉันจะโดนไล่ออกไหมเนี่ย...

บอสแค่นยิ้มส่ายหน้าเบาๆ ราวกับต้องการหัวเราะเยาะฉันซะอย่างนั้น

“เธอมีดีอะไรถึงกล้ามาบอกชอบฉันยัยบื้อ ขนาดสวยกว่านี้ฉันยังไม่สนใจเลย” เขาเอ่ยกับฉันอย่างไม่ยี่หระ

ใช่สิ! ฉันไม่ได้สวยเหมือนใครๆ แต่งตัวก็เชยแล้วอย่างนี้จะไปสู้ใครได้ล่ะ

“นะ...หนูจะทำให้บอสรู้เองค่ะ ว่าหนูก็มีดีไม่แพ้ใครเหมือนกัน”

“อือฮึ...โอเคๆ ฉันจะรอดูว่าเธอมีดีอะไรบ้าง ขอบใจละกันที่ทำให้ฉันยิ้มได้ มันเป็นเรื่องตลกที่สุดของวันนี้เลยล่ะ” เขาหัวเราะอย่างพอใจจากนั้นจึงก้มหน้าอ่านเอกสารที่ฉันเพิ่งจะให้ไป

“คอยดูละกันค่ะบอส”

พูดจบฉันก็รีบเดินออกมาจากห้องโดยเร็ว ตรงไปยังห้องน้ำแล้วล็อกห้องไว้ นั่งลงบนชักโครกก่อนจะเอามือปิดหน้าอันร้อนผ่าวจนแดงก่ำไปหมด ฉันไม่เคยอายมากเท่านี้มาก่อนเลย คงไม่มีใครเชื่อว่าผู้หญิงที่เฉิ่มอย่างฉันจะกล้าไปบอกรักผู้ชายก่อน

“แกมันบ้าไปแล้วยัยดาว” ฉันบ่นให้ตัวเองเบาๆ

แต่ทว่าเมื่อนึกถึงคำพูดของเขากลับทำให้ฉันมีแรงฮึดสู้มากขึ้นไปอีก ฉันต้องเอาชนะใจเขาให้ได้ในสักวัน...

Expand
Next Chapter
Download

Latest chapter

Comments

No Comments
31 Chapters
บทที่ 1 แกมันบ้าไปแล้ว
บทที่ 1แกมันบ้าไปแล้วฉันเชื่อว่าผู้หญิงหลายๆ คนคงอยากจะมีแฟนหล่อๆ รวยๆ กันทั้งนั้น แต่น้อยนักน้อยหนาที่จะได้ผู้ชายที่สมบูรณ์แบบอย่างนั้นมาครอบครองได้ นอกเสียจากว่าเธอคนนั้นจะมีความสวยโดนเด่นกว่าผู้หญิงทั่วไป และคุณสมบัติพวกนั้นมันไม่มีในตัวฉันเลยสักนิดน่ะสิสวัสดีค่ะฉันชื่อ ‘อิงดาว’ อายุ 23 ปี เป็นพนักงานบัญชีตัวเล็กๆ ในบริษัทผลิตเครื่องสำอางอันดับหนึ่งของประเทศ ที่มีความคิดอยากจะจับบอสสุดหล่อของบริษัทไม่ต่างจากพนักงานสาวคนอื่นๆ แต่ทว่าความจริงแล้วฉันเป็นแค่ผู้หญิงเชยๆ ไม่มีจุดเด่นอะไรเลย สวมแว่นหนาเตอะ ทรงผมเชยๆ แต่ถึงอย่างนั้นก็ไม่ละความพยายามในการทำคะแนนมัดใจบอสเขาคนนั้นชื่อ ‘ติณณภพ’ อายุ 32 ปี เป็นหนุ่มสุดฮอตที่สุดในบริษัทนี้ และนั่งเก้าอี้เป็นประธานบริษัทอีกด้วย แม้ว่าเขาจะเป็นคนหน้าดูหยิ่งๆ แต่ทว่านั่นกลับเป็นจุดขายที่ทำให้สาวเล็กสาวใหญ่ยิ่งคลั่งไคล้เข้าไปใหญ่ ในชั่วโมงที่การแข่งขันสูงขนาดนี้ฉันจะทำยังไงดีนะ เพื่อที่จะให้ตัวเองได้รับชัยชนะและอยู่ในสายตาเขาบ้าง“ดาว! ดาว! ยัยดาววว!!!”“ห๊ะ! มีอะไรคะพี่นุช” ฉันนั่งเหม่อลอยคิดถึงแต่ใบหน้าของบอสสุดหล่อ จนลืมไปเลยว่าตอนนี้กำลังนั่
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
บทที่ 2 ความลับไม่มีในโลก
บทที่ 2ความลับไม่มีในโลกหลังจากฉันและน้องสาวตัวแสบ ช่วยแม่เตรียมร้านขายข้าวแกงหน้าบ้านเสร็จแล้ว ก็กลับเข้ามาทานข้าวในครัว หลังจากพ่อเสียชีวิตด้วยโรคมะเร็ง พวกเราก็เหลือกันเพียงสามคนแม่ลูก อาศัยอยู่ในบ้านไม้สองชั้นหลังเก่า ๆ ในชุมชนแออัดแห่งหนึ่งใจกลางเมืองหลวงภาระอันหนักอึ้งของฉันกับแม่ก็คือ ส่งเสียยัยอิงฟ้าเข้าเรียนในโรงเรียนเอกชนมีชื่อแห่งหนึ่ง เพราะอยากให้มันได้มีสังคมดี ๆ จะได้มีอนาคตไกลกว่าการเป็นพนักงานบัญชีต๊อกต๋อย และแม่ค้าขายข้าวแกงอย่างพวกเราในตอนนี้แม่หวังอยากให้ฉันมีสามีรวย ๆ เพื่อจะได้มาช่วยพยุงฐานะทางบ้าน ส่วนสิ่งที่แม่หวังกับ ‘อิงฟ้า’ ก็คืออยากให้มันเรียนสูง ๆ จะได้ทำงานดี ๆ เงินเดือนสูง ๆ ช่างต่างกันลิบลับเลยทีเดียว“เรียนเป็นไงบ้างยะตอนนี้” ฉันเอ่ยถามน้องสาวขณะนั่งทานข้าวต้มอยู่ในครัว“ก็ดี” มันตอบสั้น ๆ อย่างไม่ใส่ใจฉันเลยสักนิด เอาแต่จ้องหน้าจอมือถืออยู่นั่นล่ะ“ถ้าเกรดไม่ถึงสามฉันจะให้แกกลับมาเรียนโรงเรียนวัดคอยดู”“ถึงอยู่แล้วน่า อย่างฉันเก่งกว่าพี่ตั้งหลายเท่า ไม่ต้องห่วงหรอก”“แล้วโทรศัพท์น่ะอย่าเล่นให้มันมากนัก”“พี่ไม่ต้องมายุ่งกับฉันหรอก เอาตัวเองให้รอดก่
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
บทที่ 3 ฉันจะจัดให้
บทที่ 3ฉันจะจัดให้เวลา 12.00 น. @โรงอาหารเมื่อถึงเวลาทานมื้อเที่ยงฉันกับพรรคพวกในแผนก ต่างก็เดินเกาะกลุ่มมายังโรงอาหารของบริษัท พนักงานที่นี่มีหลายร้อยชีวิต ทำให้ตอนเที่ยง ๆ อย่างนี้มีผู้คนพลุกพล่านมากเป็นพิเศษโต๊ะนั่งทานข้าวเต็มพื้นที่ถูกจับจองไว้จนเกือบหมด แต่ทว่าที่ประจำของพวกเราทั้งห้าชีวิตซึ่งประกอบไปด้วย พี่นุช พี่ต๋อย พี่ออย พี่เมย์ และคนสุดท้ายก็คือฉันเอง ยังคงเป็นพื้นที่ปลอดภัยไม่มีใครจับจอง“ยัยดาวแกรู้สึกแปลก ๆ ไหม” เมื่อนั่งลงที่โต๊ะแล้วพี่นุชก็ชะโงกหน้า มาเอ่ยกับฉันด้วยสีหน้าสงสัย มองซ้ายมองขวาเพื่อสังเกตพฤติกรรมคนรอบตัว“หนูก็คิดว่ามันแปลก ๆ ตั้งแต่เดินมาแล้วอ่ะพี่” ที่เป็นอย่างนั้นเพราะพนักงานคนอื่น ๆ ต่างก็มองมาที่ฉันแล้วหัวเราะคิกคัก สนทนากันแล้วมองมาราวกับกำลังนินทาว่าร้ายซะอย่างนั้น“ฉันนึกว่าคิดไปเองคนเดียวซะอีก” พี่ต๋อยเอ่ยสมทบอีกคน“แกไปทำอะไรไว้หรือเปล่ายัยดาว คนถึงได้มองทั้งบริษัทอย่างนี้” พี่เมย์เอ่ยถาม“เปล่านะพี่วัน ๆ หนูก็อยู่แค่ในแผนกพวกพี่ก็เห็นนี่นา”“เออ...ก็ใช่นะ” พี่เมย์พยักหน้าเห็นด้วยกับคำพูดฉัน“ช่างเถอะเดี๋ยวก็รู้เองล่ะไปซื้อข้าวกันเถอะ” พี่ออ
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
บทที่ 4 เสียตัวให้บอส
บทที่ 4เสียตัวให้บอส“โอ๊ยยย!!!! จะจอดทำไม่บอกกันก่อนเนี่ย”เขาเบรกรถกะทันหันจนทำให้ศีรษะฉันกระแทกเข้าที่หน้ารถ ฉันต้องตั้งสติอยู่ครู่หนึ่งเพื่อให้ความเจ็บปวดทุเลาลง ยกมือขึ้นไปกุมที่กลางหน้าผากด้วยกลัวว่ามันจะแตกจนเป็นแผล แต่ยังโชคดีที่ไม่เป็นอะไรมาก จากนั้นจึงคลำหาแว่นตาที่หล่นลงไปวางแอ้งแม้งบริเวณเท้า เมื่อเห็นแล้วจึงหยิบมันขึ้นมาใส่อีกครั้ง“ก็เธอบอกอยากจะลงไม่ใช่เหรอ...ลงไปสิ” เขาทำหน้ากวนยักคิ้วให้ฉันราวกับเป็นผู้ชนะในเกมนี้ รอยยิ้มหล่อทำให้ความโกรธของฉันหายเป็นปลิดทิ้ง มีโอกาสขนาดนี้แล้วจะไม่ปล่อยให้มันสูญเปล่าแน่ ร้อยทั้งร้อยถ้าหากผู้ชายโดนผู้หญิงจูบจะต้องรู้สึกดีบ้างล่ะน่า“แต่ตอนนี้หนูไม่อยากลงไปแล้วค่ะบอส” ฉันทำเสียงยียวนกวนประสาทเขาคืนบ้าง“เธอมันน่ารำคาญจริงๆ เฮ้อ...” เขาถอนหายใจเสียงดัง บ่งบอกว่ากำลังรำคาญฉันเต็มทน“แล้วถ้าทำอย่างนี้จะรำคาญอยู่อีกไหมคะ” พูดจบฉันก็ตัดสินใจเลื้อยตัวเข้าไปนั่งบนตักเขาอย่างไม่ให้ตั้งตัว จากนั้นจึงยกมือขึ้นไปโอบรัดต้นคอไว้แน่น“ธะ...เธอจะทำบ้าอะไร” ทำไมบอสที่น่าจะช่ำชองเรื่องอย่างว่ากลับมีท่าทีประหม่าอย่างนี้นะ หรือว่ามันเป็นแค่การแสดง...“ก
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
บทที่ 5 แลกค่าตัว
บทที่ 5แลกค่าตัวฉันเริ่มรู้สึกตัวอีกครั้งเมื่อได้ยินเสียงเพลงสากลดังแว่วเข้ามาในหู เปลือกตาเริ่มคลี่ขึ้นมาอย่างช้าๆ ก็พบกับเพดานห้องที่ไม่คุ้นตา ฉันขมวดคิ้วแล้วเอียงหน้ามองซ้ายขวา จากนั้นจึงพยายามดันตัวลุกขึ้น แต่ก็รู้สึกเจ็บจี๊ดที่ศีรษะจนต้องทำหน้าเหยเกล้มตัวลงนอนอีกครั้ง“โอ๊ย! ทำไมปวดอย่างนี้เนี่ย” ไม่เพียงแค่นั้นฉันยังรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัว รู้สึกได้ว่าตัวเองกำลังเป็นไข้ที่นี่มันคือที่ไหนกันนะ?มองไปยังชุดโฮมเธียเตอร์ขนาดใหญ่ก็พบว่ามันถูกเปิดทิ้งไว้ เป็นช่องรายการเพลงของสถานีต่างประเทศนั่นเอง แต่ทว่ากลับไม่เห็นแม้แต่เงาของผู้เป็นเจ้าของห้อง“ตื่นสักที...ฉันนึกว่าเธอจะตายแล้วซะอีก” เมื่อได้ยินเสียงทุ้มฉันก็หันขวับไปมองทันที เป็นเขาคนนั้น คนที่ทำให้ฉันต้องเดินตากฝนจนไม่สบายตัวอย่างนี้“บอสพาหนูมาที่นี่ทำไม”“คำแรกที่เธอควรพูดคือคำว่าขอบคุณ ถ้าฉันไม่พาเธอมาที่นี่ป่านนี้คงจะหนาวตายข้างถนนไปแล้วมั้ง” เขาเอ่ยอย่างไม่ยี่หระ มีเพียงผ้าเช็ดตัวสีขาวพันรอบเอวไว้ มีหยดน้ำเกาะตามผิวกายประปราย บ่งบอกว่าเขาเพิ่งจะอาบน้ำมาหยก ๆ“จะขอบคุณทำไมในเมื่อคนที่ทำให้หนูต้องเป็นอย่างนี้ก็คือบอส” พูดจบ
last updateLast Updated : 2024-12-25
Read more
บทที่ 6 โลกกลม
บทที่ 6โลกกลม ระหว่างนั่งรถกลับฉันก็เอาแต่นิ่งเงียบ เอียงหน้าไปมองข้างทางเพราะไม่อยากเห็นใบหน้าหล่อที่ซ่อนความเป็นร้ายกาจเอาไว้ เขาขับรถฮัมเพลงอย่างอารมณ์ดี ทำให้ฉันรู้สึกหมั่นไส้ซะเต็มประดา อยากมีปืนสักกระบอกเพื่อยิงแสกหน้าให้ตายลงตรงนี้เสีย“จอดหน้าปากซอยข้างหน้านี้ละค่ะ” เมื่อรถเคลื่อนล้อใกล้จะถึงหน้าปากซอยเข้าบ้าน ฉันจึงเอ่ยบอกก่อนที่เขาจะขับเลยไป“บ้านเธออยู่ในซอยนี้เหรอ” เขาตีไฟเลี้ยวเพื่อจะขับเข้าไปในซอย“บอกว่าให้จอดไม่ได้ให้เลี้ยวเข้าไป เฮ้อ!!” ฉันเริ่มหงุดหงิดกับความกวนตีนของเขาซะเหลือเกิน“บ้านหลังไหนบอกมาสิ” เขาตีหน้านิ่งขับไปเรื่อยๆ อย่างไร้จุดหมาย นั่นทำให้ฉันยิ่งรู้สึกโมโหเข้าไปใหญ่“อยากจะรู้ไปทำไมคะ”“ก็อยากเห็นว่าบ้านคนจนมันเป็นยังไง ตั้งแต่เกิดฉันไม่เคยเข้ามาในชุมชนแออัดอย่างนี้มาก่อน มันก็น่าตื่นเต้นดีนะ” เขากระตุกยิ้มร้ายขับรถเข้ามาในหมู่บ้านฉันเรียบร้อยแล้ว เมื่อฉันไม่ยอมบอกเขาก็ขับวนไปอยู่อย่างนั้น จนเด็กๆ ในหมู่บ้านเริ่มสนใจกับรถหรูคันนี้เสียแล้ว“เ
last updateLast Updated : 2024-12-26
Read more
บทที่ 7 รอยยิ้มเจ้าเล่ห์
บทที่ 7รอยยิ้มเจ้าเล่ห์ ฉันรีบหันขวับกลับมาเมื่อรู้ว่าเป็นบอส จะทำยังไงดีหากเจอหน้าเขา ฉันกลัวว่าบอสจะเล่นอะไรพิเรนทร์ๆ แกล้งให้อับอายขายขี้หน้าอีกน่ะสิ“มาช้าจริงเฮีย” เมื่อบอสเดินมาถึงตองจึงเอ่ยกับพี่ชายตัวเอง เขายังคงยืนอยู่ด้านหลังไม่รู้ว่าฉันเป็นใคร“ก็บอกว่ามีธุระมาให้ก็บุญโขแล้ว ต้องทำอะไรบ้างล่ะ”“งั้นเฮียไปเปลี่ยนชุดด้านโน้นก่อนนะ หล่อระดับเฮียค่อยมาตบแป้งเบาๆ ก็พอ”“โอเคๆ รีบๆ หน่อยละกัน” ฟังจากน้ำเสียงแล้วคงจะถูกบังคับมา หากรู้ว่าคนที่นั่งอยู่ตรงนี้คือฉัน เขาจะทำหน้ายังไงนะหลังจากบอสเดินไปแล้วฉันก็ถอนหายใจอย่างโล่งอก จนตองขมวดคิ้วมองมาอย่างสงสัย“พี่ดาวถอนหายใจทำไมคะ”“เอ่อ...พี่ตื่นเต้นน่ะไม่เคยทำอะไรแบบนี้มาก่อน”“ไม่ต้องตื่นเต้นขนาดนั้นหรอกค่ะ ถ่ายไม่นานหรอก แถมยังไม่มีบทพูดทำตามที่ผู้กำกับสั่งก็พอ”“น้องตองคะ...ช่วยแต่งหน้าพี่แบบว่า...ให้คนอื่นจำไม่ได้ มันพอจะเป็นไปได้ไหม”“เดี๋ยวตองจัดให้เลยค่ะ รับรองว่าสวยจนแม้แต่ไอ้ฟ้าก็จำไม่ได้แน่นอ
last updateLast Updated : 2024-12-27
Read more
บทที่ 8 เป็นเมียฉันก็ต้องรักฉันสิ
บทที่ 8เป็นเมียฉันก็ต้องรักฉันสิ ขณะนั่งรอรถอยู่นั้นก็มีใครบางคนมาดึงแขนฉุดให้ลุกขึ้น ฉันจึงรีบสะบัดแขนทันที กำลังจะหันไปด่า แต่ทว่าคำพูดมันกลับจุกอยู่ที่คอหอยเพราะเขาคนนั้นคือบอสนั่นเอง“บอส!”“เดี๋ยวฉันไปส่ง”“ไม่ไป! หนูกลับเองได้”“ก็ฉันบอกว่าจะไปส่งไงล่ะ อย่าเล่นตัวไปหน่อยน่า”“ไหนบอกว่ารังเกียจคนจนอย่างหนูมากไงคะ ทำไมถึงได้ตามก้นมาอย่างนี้ อย่าบอกนะว่าบอสเริ่มติดใจหนูแล้ว” ฉันยิ้มเยาะให้เขารู้ตัวว่ากำลังจะกลืนน้ำลายตัวเอง ปากก็บอกว่าฉันไม่คู่ควรแต่การกระทำกลับไม่ใช่เลย“อย่าหลงตัวเองไปหน่อยเลย คนอย่างเธอมันก็เป็นได้แค่ของเล่นฉันเท่านั้นล่ะ มานี่!” เขากึ่งลากกึ่งดึงฉันให้เดินไปที่รถ ที่จอดอยู่ห่างจากป้ายรถเมล์ไม่ไกลคนที่เดินผ่านไปมาต่างก็มองด้วยความตกใจ บางคนมองบอสราวกับเป็นผู้ร้าย ฉันจึงพยายามร้องขอให้เขาช่วย“ช่วยด้วยค่ะนายคนนี้กำลังจะฉุดฉัน”“แค่ผัวไม่ทำการบ้านทำเป็นงอนนะที่รัก เมียผมก็งี้ล่ะครับงอนบ่อยๆ ชอบให้ผมง้อด้วยวิธีนี้ เธอไม่ค่อยจะเต็มน่ะครับอ
last updateLast Updated : 2024-12-28
Read more
บทที่ 9 โสดค่ะ
บทที่ 9โสดค่ะ เช้าวันทำงานที่น่าเบื่อเหมือนทุกวันวนกลับมาอีกครั้ง ฉันรีบเดินเข้ามาในบริษัทด้วยความเร่งรีบเพื่อสแกนนิ้วให้ทันเวลา ความเร่งรีบทำให้ฉันลืมตัวไปว่าไม่ได้มาในรูปลักษณ์เดิม วันนี้ฉันตื่นตั้งแต่เช้าตรู่เพื่อให้ยัยฟ้าแต่งหน้าทำผมให้ และผลที่ออกมาก็น่าพอใจเป็นที่สุด“พนักงานใหม่รึเปล่าเนี่ยสวยมากอ่ะแก”“ฉันว่าไม่ใช่หรอกนี่ว่าหน้าคุ้นๆ อยู่นะ แต่นึกชื่อไม่ออก”“เออว่ะ คุ้นหน้าจริงๆ”เสียงพนักงานสาวสองคนที่ยืนอยู่ไม่ไกลเอ่ยนินทาในระยะเผาขน ตอนแรกเข้าใจว่าพูดถึงคนอื่น แต่พอปรายตาไปมองก็พบว่าเจ้าหล่อนทั้งสองกำลังจ้องมองมาที่ฉัน เมื่ออีกฝ่ายรู้ตัวก็รีบเดินหนีไปอีกทางโดยเร็ว“สงสัยต้องแต่งหน้าทำผมมาทุกวันซะแล้วสิ” ฉันยิ้มอย่างภาคภูมิใจกับตัวเอง จากนั้นจึงรีบเดินเข้าไปยังแผนก กะจะไปเซอร์ไพรซ์พวกพี่ๆ สักหน่อย ในระหว่างทางพนักงานคนอื่นๆ ต่างก็มองมาที่ฉันพร้อมกับมีเครื่องหมายคำถามบนใบหน้า หนุ่มๆ ที่เคยเมินต่างก็จ้องตาเป็นมัน ราวกับฉันเป็นดอกไม้แรกแย้มที่น่าเชยชมเป็นที่
last updateLast Updated : 2024-12-29
Read more
บทที่ 10 หนูเกลียดบอส
บทที่ 10หนูเกลียดบอส ก๊อก! ก๊อก! ก๊อก!“ขออนุญาตเข้าห้องค่ะ”“เชิญ”มือน้อยๆ ของฉันหมุนลูกบิดประตูเปิดเข้าไปในห้อง ใบหน้าหล่อปรากฏรอยยิ้มของมัจจุราชจนฉันรู้สึกหวั่นใจ บอสกำลังนั่งไขว่ห้างเอนหลังบนเก้าอี้อย่างสบายใจ ราวกับตั้งใจรอต้อนรับฉันโดยเฉพาะ“ไม่ทราบว่าบอสมีธุระอะไรกับหนูเหรอคะ” ฉันยืนตรงหน้าโต๊ะทำงานเขาในท่าทีสุภาพ ทำตัวราวกับเรื่องเมื่อวานไม่เคยเกิดขึ้นมาก่อน“ทำไมต้องทำตัวเหินห่างอย่างนั้นด้วยล่ะ”“นี่คือที่ทำงานค่ะ รีบพูดธุระของบอสมาเถอะหนูจะได้รีบกลับไปทำงาน”“สงสัยปีนี้ต้องยกตำแหน่งพนักงานดีเด่นให้เธอซะแล้วล่ะ เก่งทั้งเรื่องงานและเรื่องอย่างว่าหึๆ” เขาหัวเราะในลำคอเบาๆ“แต่คงไม่เก่งเหมือนอย่างบอสหรอกนะคะ เรื่องการเอาเปรียบผู้หญิง”“อย่าคิดว่าสวยแล้วจะปากดีใส่ฉันได้ คืนนี้เธอต้องไปค้างที่คอนโดฉัน”นี่สินะธุระที่เขาจะบอก ไร้สาระสิ้นดี“เรื่องอย่างนี้บอสส่งไลน์บอกก็ได้มั้งคะ ไม่จำเป็นต้องเรียกหนูเข้ามาถึงในห้อง เพราะหนูไม่อยากใ
last updateLast Updated : 2024-12-30
Read more
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status