เข้าสู่ระบบแชร์
บทที่ 706
บทที่เกี่ยวข้อง
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 707
ก่อนหน้านี้เผยอวี้ยังคิดว่าหลิงหว่านไม่เป็นอะไร ทำให้ลำบากก็ไม่มีทางร้องไห้ออกมา!พอตอนนี้ได้ยินนางร้องไห้เสียใจกับพระชายาอ๋องอี้ถึงเพียงนี้ เขาก็ตระหนักได้ว่า มิใช่ว่าหลิงหว่านมิร้องไห้ แต่นางมิเปิดเผยด้านที่อ่อนแอของนางให้คนที่ไม่เกี่ยวข้องกันเช่นเขาได้เห็นต่างหาก!นี่มันต่างไปจากพวกคุณหนูที่เขาเคยเจอมาอย่างสิ้นเชิงเลย!พวกเพื่อนของน้องสาวตน มีใครบ้างที่จะไม่บอบบางอ่อนแอ บอบช้ำนิดหน่อยก็อยากให้ทุกคนในใต้หล้าเห็นใจนางกันหมดแล้ว!“ไม่ต้องร้องไห้แล้ว! เช็ดน้ำตาเสีย ข้ามีสิ่งที่ต้องทำอีกมาก ในเมื่อเจ้ามาแล้วก็ช่วยข้าทำงาน! ไปถามแม่ทัพเผยหน่อยว่าทางเขายังมีหน้ากากอยู่หรือไม่?”พอเผยอวี้ได้ยินที่หลิงอวี๋พูดก็รีบเดินออกไปวนรอบ ๆ นอกก่อนจะแสร้งทำเป็นเดินกลับมาหลิงหว่านกำลังจะออกไปตามหาเขาพอดี พอเห็นเผยอวี้จึงเอ่ย“แม่ทัพเผย พระชายาอ๋องอี้ให้ข้ามาถามท่าน ทางท่านยังมีหน้ากากอยู่หรือไม่?”“ข้ากำลังจะคุยเรื่องนี้กับพระชายาอ๋องอี้อยู่พอดี หน้ากากที่นางให้เกิ่งเสี่ยวหาวเตรียมไว้ให้พวกเรา เมื่อครู่ตอนที่ขนของข้าไปดูแล้วไม่เห็นมีอยู่ในรถม้าเลย!”เผยอวี้ได้ยินเซียวหลินเทียนพูดถึงความสำคัญขอ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 708
เซียวหลินเทียนเห็นว่าชายผู้นี้เป็นผู้นำในการขัดขวางอีกก็ทนไม่ไหวแล้ว“ข้าเห็นว่าเจ้าเป็นคนรู้หนังสือ เช่นนั้นเจ้าน่าจะรู้ถึงเหตุผลที่ต้องอ่านหนังสือแล้วทำความเข้าใจ! ไก่เหล่านี้ ตอนนี้ดูเหมือนจะไม่เป็นอะไร แต่พวกมันวิ่งอยู่ข้างนอกตลอดทั้งวัน ติดเชื้อโรคได้มากมายเชียวล่ะ!”“เชื้อโรคเหล่านี้แพร่กระจายทางอากาศ หากพวกเจ้าสูดดมเชื้อโรคบนตัวของพวกมันเข้าไปก็จะติดโรคระบาดไปด้วย!”“พูดจาไร้สาระ กระหม่อมว่าพวกท่านแค่อยากกินเนื้อไก่เนื้อเป็ดก็เลยคิดหาเหตุผลไร้สาระขึ้นมามากกว่า!”หยางซงตะคอกด้วยความโกรธ “วันนี้กระหม่อมจะไม่มอบไก่เหล่านี้ให้ หากท่านทำได้ก็จับกระหม่อมเข้าคุกเลย!”เมื่อเห็นว่าหยางซงดื้อรั้นเช่นนี้ ความอดทนของเซียวหลินเทียนก็หายไปทันที พลางตะคอกเสียงแข็ง“เฉาอี้ เข้าไปจับให้หมด ใครกล้าขัดขวาง ให้ถือเป็นการขัดขวางการทำงานของเจ้าหน้าที่!”เฉาอี้โบกมือ จากนั้นพวกองครักษ์ก็บุกเข้าไป“พวกท่านยังเห็นแก่กฎหมายกันอยู่หรือไม่? ออกไปจากที่นี่เดี๋ยวนี้ มิเช่นนั้นข้าจะไปฟ้องร้องพวกท่าน!”หยางซงรีบวิ่งเข้ามาขวางไว้ แต่แค่องครักษ์คนหนึ่งโบกมือก็ทำเอาเขากระเด็นออกไปได้แล้วหยางซงล้มลงกับพื
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 709
แต่เฉาอี้ตีลงมาอีกหลายครั้ง ร่างเล็ก ๆ ของหยางซงมีหรือจะทนไหว เขาจึงส่งเสียงร้องออกมาพอหญิงชราได้ยินเสียงร้องของลูกชาย ก็ปวดใจพลางตะโกนอย่างไม่สนใจสิ่งใดแล้ว“ท่านอ๋อง หยุดตีเถิดเพคะ… พวกท่านเอาไก่ออกไปให้หมดเลย! เราไม่ต้องการแล้ว… ได้โปรดปล่อยลูกชายของหม่อมฉันเถิด!”“หม่อมฉันจะจับไปพวกมันให้เอง...”หญิงชราพุ่งไปที่เล้าไก่และรีบจับไก่เอาไว้เมื่อเซียวหลินเทียนเห็นสิ่งนี้ ก็ส่งสัญญาณให้เฉาอี้หยุดเขาหันกลับไปพูดกับพวกคนที่ดูอยู่ “ชาวบ้านทุกคน ข้ารู้ว่าการเลี้ยงไก่กับเป็ดนั้นไม่ใช่เรื่องง่าย แต่ไก่กับเป็ดเหล่านี้มีเชื้อโรคที่พวกเจ้ามองไม่เห็น หากมิฆ่าพวกมันแล้วยังใช้ชีวิตอยู่กับพวกมันต่อ ไม่ช้าก็เร็วทุกคนจะติดโรคระบาดกันหมด!”“เมื่อเทียบกับชีวิตหนึ่งชีวิตแล้ว พวกเจ้าต้องแยกแยะให้ชัดเจนว่าสิ่งใดสำคัญกว่า!”“หากกังวลว่ากองทัพของข้าจะเอาไก่กับเป็ดพวกนี้ไปกิน พวกเจ้าก็ตามข้าไปดูตรงทางเข้าหมู่บ้านได้ว่าข้ายักยอกพวกมันไปหรือไม่!”พวกชาวบ้านตกใจกับการกระทำของเซียวหลินเทียนจึงมิกล้าต่อต้านอีกต่อไป พวกเขาจ้องมองพวกเฉาอี้กับกลุ่มองครักษ์ขนไก่ เป็ด และหมูในครอบครัวขึ้นรถม้าไปที่ทางเข้าหมู
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 710
ก่อนหน้านี้เซียวหลินเทียนได้ยินมาว่าหยางต้าหู่ปฏิเสธมิให้เข้าหมู่บ้านกระทั่งคนที่หลี่เจิ้งพามาเมื่อเห็นฝูงชนที่อยู่ด้านหลังหยางต้าหู่ เซียวหลินเทียนก็ยิ้มอย่างเย็นชา นี่มีการเตรียมพร้อมมาแล้ว!“หยางต้าหู่ ข้ามิใช่คนไร้เหตุผล แต่ที่พวกเจ้ามิให้เข้าไปฆ่าพวกสัตว์ปีก นั่นคือสิ่งที่ครอบครัวเจ้าต้องการหรือเป็นสิ่งที่ทุกคนคิด?”หยางต้าหู่เอ่ยด้วยรอยยิ้ม “ท่านอ๋องอี้ นี่เป็นการตัดสินใจที่เราทุกคนได้หารือร่วมกันแล้ว!”เซียวหลินเทียนยิ้มบาง ๆ พลางเอ่ย “หยางต้าหู่ เจ้ามีเหตุผลเช่นนี้ ช่วยข้าลดภาระงานไปได้ทีเดียว ข้ารู้สึกซาบซึ้งมาก!”“แต่ข้ามากำจัดโรคระบาดตามคำสั่งของราชสำนัก มันเป็นหน้าที่รับผิดชอบของข้า บางคำพูดก็จำต้องพูดให้ชัดเจน!”หยางต้าหู่เอ่ยด้วยความเคารพ “เชิญท่านอ๋องอี้บอกมาเถิดพ่ะย่ะค่ะ กระหม่อมพร้อมฟังแล้ว!”เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างเย็นชา “ราชสำนักมีเครื่องยาสมุนไพรที่จะช่วยเหลือผู้ป่วยโรคระบาดอย่างจำกัด ข้าทำงานอย่างหนักเพราะอยากจะป้องกันการแพร่กระจายของโรคระบาด และลดจำนวนผู้ป่วยลง เพื่อที่เครื่องยาสมุนไพรที่มีจำกัดจะได้ใช้ประโยชน์ให้มากที่สุด!”“หยางต้าหู่ ข้าเข้าใจพวกเจ้า แต
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 711
วันนี้หลิงอวี๋ไม่ได้พักผ่อนสักเท่าใด นางเขียนตำรับยาให้บรรดาผู้ป่วยของตนเอง แล้วให้หลิงซวนไปต้มยาให้พวกเขาดื่มปู่หยางกับหยางต้ายาก็เป็นผู้ป่วยของหลิงอวี๋ และยังมีภรรยาของหยางซงอีกด้วยแม่นางหยางตั้งครรภ์ได้หกเดือนแล้ว ตามร่างกายมีแผลพุพอง นางเป็นไข้หวัดนก หลิงอวี๋ต้องให้ยานางอย่างระมัดระวังและรอบคอบมาก เพราะกลัวว่ายาจะมีผลข้างเคียงที่เป็นอันตรายต่อเด็กในครรภ์ของนางหลิงอวี๋กับแม่นางหยางคุยกันเรื่องผลกระทบจากโรคระบาดที่อาจกระทบต่อเด็กในครรภ์แม่นางหยางเอ่ยอย่างกังวล “เช่นนั้นข้าไม่กินยาเจ้าค่ะ! สักพักหน่อยก็ดีขึ้นแล้ว!”หลิงอวี๋เอ่ยอย่างอดทน “โรคชนิดนี้ถึงพักไปก็มิสามารถหายได้หรอก! แม่นางหยาง หากเจ้ามิกินยา อาการก็อาจจะแย่ลง!”“ข้ากินยามิได้… กว่าจะท้องลูกคนนี้ข้าลำบากมาก ก่อนหน้านี้แม่สามีให้เจ้าอาวาสวัดทำนายให้ ลูกคนนี้ต้องเป็นเด็กผู้ชายแน่นอนเจ้าค่ะ!”“ข้าจะต้องให้กำเนิดเขา!”แม่นางหยางเอ่ยอย่างกังวล “พระชายาอ๋องอี้ ท่านบอกว่าท่านเป็นหมอชั้นเซียนมิใช่หรือ? ท่านไม่มียาที่ช่วยให้ลูกของข้าเกิดมาอย่างแข็งแรงหรือเจ้าคะ?”“ขึ้นชื่อว่ายาย่อมมีสามส่วนที่เป็นพิษ ข้ามิกล้าสามารถรับปร
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 712
หลิงอวี๋ได้ยินแล้วก็ถอนหายใจโล่งอกพลางเอ่ย “เรากำลังตรวจสอบว่าตำรับยาใดที่ใช้ได้ผลกับโรคระบาดนี้ ขอเพียงได้ผล ก็จะเร่งผลักดันโดยเร็วที่สุด!”“อืม! เจ้าพยายามทำให้ดีที่สุดก็พอ! อย่าให้ตัวเองเหนื่อยล้ามากนัก ดูแลสุขภาพด้วย!”เซียวหลินเทียนเอ่ยอย่างใส่ใจหลิงอวี๋เงยหน้าขึ้นมองเขา นางคุ้นเคยกับเซียวหลินเทียนที่นั่งอยู่บนรถเข็น พอลุกขึ้นได้เช่นนี้ นางถึงได้พบว่าเขาสูงกว่าร้อยแปดสิบเซนติเมตรเลย กดความสูงของตนไปหมดสิ้นเลยทีเดียว!ชุดเกราะสีดำของเซียวหลินเทียนดูสง่างามมาก แม้ว่าเขาจะสวมหน้ากาก แต่คิ้วหล่อเหลาของเขาที่พ้นออกมานอกหน้ากากก็ดูดีจับตามาก ๆหลิงอวี๋ยกกำปั้นขึ้น พลางเอ่ยยิ้ม ๆ “ท่านก็สุขภาพของตัวเองด้วย! เรามาสู้ไปด้วยกันแล้วกำจัดโรคระบาดให้ได้โดยเร็วที่สุดกันเถิดเพคะ!”“ท่าทางเช่นนี้หมายถึงการให้กำลังใจหรือ?”เซียวหลินเทียนมองเห็นเพียงดวงตาของหลิงอวี๋ เขาจึงคาดเดาสีหน้าของนางภายใต้หน้ากาก คิ้วโค้งงอนั่น คงกำลังยิ้มอยู่สินะ!“เพคะ! แล้วก็ท่านี้… หมายถึงชัยชนะ!”หลิงอวี๋ทำสัญลักษณ์ชูสองนิ้วมุมปากของเซียวหลินเทียนยกขึ้น คิดว่าน่าสนใจมาก จึงทำตามหลิงอวี๋อีกครั้ง“เช่นนั้นเรา
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 713
“ขอแสดงความยินดีกับหมอเฝิงด้วย…”หมอหานกับหมอหลี่ต่างก็แสดงความยินดีกับหมอเฝิงหลังจากได้รับคำชมไปเล็กน้อย หมอเฝิงก็รู้สึกยินดีขึ้นมาทันที พลางเอ่ยอย่างภาคภูมิใจ“ข้าก็บอกแล้วว่า ตำรับของข้าได้รับการยกย่องจากถังถีเตี่ยนแต่มีบางคนมิเชื่อ!”“เรียนทักษะการแพทย์ได้สองสามวันก็ไม่เห็นหัวใครแล้ว องค์จักรพรรดิเองก็ถูกนางหลอกเช่นกัน จึงแต่งตั้งนางให้เป็นหัวหน้า!”แม้ว่าหมอเฝิงจะมิได้เอ่ยชื่อ แต่หมอหานกับคนอื่น ๆ ก็รู้ว่าเขากำลังเอ่ยถึงพระชายาอ๋องอี้หลิงอวี๋เดินออกมาพอดี ได้ยินดังนั้นก็มิได้โกรธทั้งยังเอ่ยอย่างสุภาพอีกด้วย“ทุกท่านไปที่ห้องรักษาก่อนเถิด! เรามาหารือเรื่องตำรับยาและวิธีการรักษาของหมอเฝิงกัน หากได้ผลจริง จะได้ให้ท่านอ๋องอี้ช่วยผลักดัน!”“เหตุใดจะมิได้ผลเล่า? ผู้ป่วยเหล่านั้นคือตัวอย่างที่มีชีวิต!”หมอเฝิงยิ้มอย่างเย็นชา พลางเอ่ยด้วยท่าทีแปลก ๆ“พระชายาอ๋องอี้มิยอมรับหรือว่าทักษะทางการแพทย์ของข้าดีกว่าของท่าน? ในฐานะแพทย์ท่านควรจะใจกว้าง และถ่อมตัวพร้อมที่จะเรียนรู้เพื่อที่จะได้ไปได้ไกล!”หลิงอวี๋ยิ้มเล็กน้อยพลางเอ่ย “หมอเฝิงกังวลเกินไปแล้ว! หลิงอวี๋ได้รับคำสั่งให้มารักษ
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 714
หมอเฝิงเอ่ยอย่างไม่สนใจ “ข้ารู้ว่านางตั้งครรภ์! แต่ตำรับยานี้มิเป็นอันตรายต่อนาง เมื่อครู่ข้าไปตรวจนางแล้ว ตุ่มน้ำของนางก็หายพองแล้ว…”“เลอะเทอะ! ในตำรับยานี้มีชาดอยู่ หากใช้กับผู้ป่วยโรคระบาดทั่วไป มันสามารถขจัดอาการบวม แผลที่ผิวหนัง และล้างพิษได้จริง!”“แต่ชาดเป็นพิษ หากใช้กับสตรีมีครรภ์ ในกรณีที่ไม่รุนแรงอาจทำให้แท้งได้ แต่ในกรณีที่รุนแรงอาจทำให้ทารกในครรภ์เสียชีวิตได้!”หลิงอวี๋ตะคอกด้วยความโกรธ “ท่านก็รู้อยู่ว่าแม่นางหยางเป็นสตรีมีครรภ์ เหตุใดจึงกล้าให้นางใช้ยาเช่นนี้!"แต่หมอเฝิงยิ้มอย่างดูหมิ่นคำพูดของหลิงอวี๋พลางเอ่ย “จะเป็นไปได้เยี่ยงไร! ชาดมีฤทธิ์ในการทำให้จิตใจสงบ ขจัดความร้อนและล้างพิษ และช่วยในการมองเห็น! เราใช้มันมาหลายปีแล้วมิเคยได้ยินว่ามันมีพิษเลย!”“พระชายาอ๋องอี้ หากท่านมิอยากเสียตำแหน่งก็พูดมาตามตรง เหตุใดถึงต้องตื่นตระหนกเช่นนี้ด้วย?”“ข้าตื่นตระหนกหรือ?”หลิงอวี๋โกรธมากพลางเอ่ย “ท่านรู้เพียงแค่ขนของชาดเท่านั้นกลับกล้าใช้ส่งเดช… ข้าจะบอกท่านเองว่าแท้จริงแล้วควรจะใช้ชาดเยี่ยงไร…”ยังไม่ทันที่หลิงอวี๋จะพูดจบ ผู้ช่วยของหมอเฝิงก็วิ่งเข้ามา พลางตะโกนด้วยความตื่น
บทล่าสุด
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1534
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1533
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1532
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1531
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1530
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1529
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1528
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1527
ยอดหมอหญิงทะลุห้วงเวลา บทที่ 1526
