บทที่ 236

“กระหม่อมรู้สึกว่าคนทั้งสองกลุ่มนี้น่าจะเป็นพวกเดียวกัน คนของหานหลินอยู่ในที่แจ้ง คนของหอเหยี่ยวราตรีอยู่ในที่ลับ!”

“เพียงแต่ข้ายังไม่พบหลักฐานที่พวกเขาสมรู้ร่วมคิดกัน!”

เซียวหลินเทียนถูนิ้ว พลางครุ่นคิด

คนของอิ๋นฮู๋ไปตามหาหลิงอวี๋ตามทิศทางสายน้ำ แต่พื้นที่หลายสิบลี้นั้นใหญ่เกินไป การค้นหาแบบหลับหูหลับตาหาจึงเปลืองแรงเปลืองเวลา

เขาครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง แล้วจึงเอ่ย

“เจ้าแบ่งกำลังคนออก ส่วนหนึ่งจับตาดูของหานหลินไว้ อีกส่วนหนึ่งจับตาดูคนของหอเหยี่ยวราตรีไว้!”

“และอีกส่วนหนึ่ง ไปหาปลายสายนำตรงหมู่บ้านใกล้ ๆ! คอยจับตาดูว่าในหมู่บ้านมีเรื่องอันใดผิดปกติเกิดขึ้นหรือไม่!”

“ต้องดำเนินการให้รวดเร็ว ต้องตามหาพระชายาให้เจอก่อนหน้าพวกหานหลิน!”

“พ่ะย่ะค่ะ!” อิ๋นฮู๋รีบหายตัวไปทันที

เซียวหลินเทียนยังคงรักษาท่าทีนั้นไว้ ในหัวก็ครุ่นคิดอยู่ตลอด

เหตุใดองค์ชายเว่ยจึงรีบร้อนจะกำจัดหลิงอวี๋?

เพียงเพื่อไม่ให้หลิงอวี๋รักษาขาของตนเองหรือ?

หรือยังมีเรื่องภายในที่ตนมิรู้อีก?

การกระทำของชิวเหวินซวงในวันนี้ เป็นเพียงการหยั่งเชิง หรือมีอะไรเกี่ยวข้องกับที่หลิงอวี๋ลงมือกับองค์ชายเว่ย?

......

วันรุ่งขึ