แชร์

บทที่ 243

หลิงอวี๋ เซียวหลินเทียนกับแม่ทัพเฉินกลับเมืองหลวงด้วยกัน

ก่อนเดินทาง หลิงอวี๋พบจางเสี่ยวเยี่ยนพลางกล่าวปลอบ

“เสี่ยวเยี่ยน เรื่องนี้ยังไม่จบ ช่วงนี้เจ้ากับครอบครัวพักอยู่เหมืองก่อน! รอเรื่องราวจบลง ข้าค่อยจัดการพวกเจ้าให้ออกไป!”

จางเสี่ยวเยี่ยนรู้แล้วว่าหลิงอวี๋คือชายาอ๋องอี้ นางมองคนของท่านอ๋องอี้จับคนเลวเหล่านั้น

นางก็ผงกศีรษะไม่พะว้าพะวัง “พระชายาท่านวางเถิด! ข้าจะอยู่เหมืองกับครอบครัวข้าอย่างสงบเจ้าค่ะ!”

หลิงอวี๋กลัวว่านางยังคิดไม่ตกเรื่องถูกข่มขืน จึงรั้งนางกระซิบข้าง ๆ

“เสี่ยวเยี่ยน เจ้ารับปากข้าแล้วว่าจะไม่ยอมทำเรื่องโง่เขลาอีก!”

“ในชีวิตนี้เราจะเผชิญความยากลำบากมากมาย แต่ขอเพียงมีชีวิตอยู่ ความลำบากเหล่านั้นก็จะผ่านไป!”

“ตลอดหนึ่งชีวิตช่างยาวนาน ตายไปก็ไม่เหลืออันใดสักอย่าง!”

“เจ้าลองดูน้อง ๆ เจ้า พ่อเจ้า แม่เจ้า เจ้าตายไปพวกเขาจะเสียใจมากนะ!”

หลิงอวี๋คิดสักพักพลางควักยาพิษห่อเล็กออกยัดให้จางเสี่ยวเยี่ยน

“ขอโทษ ก่อนหน้าข้ารับปากเจ้าว่าจะวางยาพวกคนที่ทำร้ายเจ้า! แต่ทหารมาหลายขนาดนั้น ในหมู่พวกเขามีทั้งคนเลวและดี!”

“ฉะนั้นข้าเลยวางยาสลบให้พวกเขา! บัดนี้คือยาพิษที่ให้เจ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application
ความคิดเห็น (1)
goodnovel comment avatar
Anongnuch Porcharean
พอกว่าจะมาก็ช้าจริงๆ
ดูความคิดเห็นทั้งหมด

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status