ง่ายnc

- บนรถ -

"เห้อ~ " หลังจากที่รถตู้คันหรูเคลื่อนตัวออกจากบริษัท GR ได้ไม่นานก้องเกียรติก็ถอนหายใจออกมาทันทีอย่างคนเหนื่อยล้า

"แด๊ดดี๊อย่าทำหน้าแบบนั้นสิคะ" โมเน่ที่เห็นสีหน้าที่ดูตึงเครียดและเหนื่อยล้าของผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้น

"ถ้าโรงแรม Mareena ได้ GR ไปโรงแรมเราแย่แน่"

"งั้นรอบนี้โมเน่ขอเป็นคนทำข้อเสนอไปยื่นเองได้ไหมคะ"

"แน่ใจหรอลูก" ก้องเกียรติที่ได้ยินที่ลูกสาวเอ่ยก็หันไปมองหน้าเธอและเอ่ยถาม

"แน่ใจคะเชื่อใจโมเน่นะคะ ยิ้มได้แล้ว" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยรอยยิ้มให้ผู้เป็นพ่อแต่ภายในใจเธอกับสั่นกลัวเพราะเธอรู้ดีว่าสิ่งที่ดราก้อนต้องการคืออะไร

- วันต่อมา -

ณ บริษัท GR

ร่างอรชรที่พึ่งขับรถยุโรปคันหรูมาถึงยังบริษัทของดราก้อนได้แต่สูดหายใจเข้าเต็มปอดก่อนจะสวมแว่นตาสีดำจากแบรนด์หรูและก้าวเท้าเดินลงจากรถเข้าไปยังข้างในบริษัทอย่างพยายามซ่อนความกลัวไว้ในใบหน้าที่ดูเย่อหยิ่ง

"สวัสดีค่ะมาพบใครคะ" ทันทีที่เธอเดินผ่านพ้นประตูบริษัทเสียงพนักงานต้อนรับก็เอ่ยขึ้น

"มิสเตอร์ดราก้อน" โมเน่เอ่ยด้วยน้ำเสียงราบเรียบพร้อมทั้งถอดแว่นตาดำของแบรนด์หรูออก

"เออ..คุณโมเน่ได้นัดไว้รึป่าวคะ? "

"ไม่ค่ะ"

"ปกติจะเจอท่านประธานต้องนัดล่วงหน้าก่อนนะคะ"

"บอกเข้าให้ทีว่าฉันขอพบ"

"ได้ค่ะรอสักครู่นะคะ" พนักงานต้อนรับเอ่ยขึ้นก่อนจะต่อสายไปหาที่ห้องทำงานของดราก้อนพร้อมกับหันมาเอ่ยบอกร่างบางเมื่อได้รับอนุญาติ

"เชิญค่ะ ท่านประธานรออยู่ที่ห้องทำงาน"

ทันทีที่พนักงานเอ่ยจบร่างบางที่พยายามปั้นหน้าว่าไม่หวาดกลัวกับสิ่งที่กำลังจะเกิดขึ้นก็เดินไปขึ้นลิฟด้วยหัวใจที่เต้นแรงจนแทบจะหลุดออกมาพร้อมกับกำแฟ้มเอกสารในมือไว้แน่น

"ท่านประธานรออยู่เชิญค่ะ" ทันทีที่เธอเดินมาถึงเลขาหน้าห้องของดราก้อนก็เอ่ยกับเธอด้วยรอยยิ้มต่างจากมาตินที่ยืนหน้าเรียบเฉยอยู่หน้าประตูห้อง

เธอมองมือขวาคนสนิทของดราก้อนที่ยืนนิ่งอย่างไม่ได้สนใจอะไรเธอก่อนจะละสายตามาหยุดอยู่ที่หน้าประตูที่เขียนว่าห้องผู้บริหารก่อนจะเปิดมันเข้าไปด้วยใจสั่นระรัวจนแทบจะหลุดออกมาพร้อมกับค่อยๆ ก้าวเท้าเข้าไปยังห้องทำงานของดราก้อนอย่างพยายามเก็บสีหน้าและอาการกลัวเอาไว้

"มาไวกว่าที่คิดนะ"  ร่างสูงที่ยืนสูบบุหรี่หันหน้าไปมองวิวทางหน้าต่างเอ่ยขึ้น

"นี่ข้อเสนอใหม่" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับวางแฟ้มเอกสารที่เธอทำขึ้นมาใหม่เมื่อคืนไว้บนโต๊ะทำงานของเขา

ร่างสูงที่กำลังสูบบุหรี่อยู่นั้นเมื่อได้ยินที่เธอเอ่ยก็หันตัวกลับมาเขาไล่สายตามองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้าก่อนจะบี้บุหรี่ยี่ห้อหรูกับที่เขี่ยบุหรี่ทิ้งและนั่งลงยังเก้าอี้ทำงานพร้อมทั้งหยิบเเฟ้มเอกสารที่เธอเตรียมมาเปิดดูอย่างผ่านๆ

"ดีขึ้นหนิแต่ยังไม่น่าสนใจ"

"นายต้องการอะไร" โมเน่เอ่ยถามคนใจร้ายตรงหน้าด้วยแววตาที่สั่นไหว

"ฉันคิดว่าเธอรู้อยู่แล้วนะ" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับใช้สายตามองดูเรือนร่างของร่างบางอย่างเปิดเผย

"ถ้าฉันมีอะไรกับนาย นายจะยอมเซ็นสัญญาใช่ไหม? " ร่างบางเม้นริมฝีปากเเน่นก่อนจะเอ่ยถามในสิ่งที่เธอเองก็รู้อยู่แล้ว

"มันขึ้นอยู่กับว่าเธอทำให้ฉันพอใจแค่ไหน" ดราก้อนเอ่ยตอบเธอมาด้วยสายตาเรียบเฉย

"ได้! " ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างจำใจยอมลดศักดิ์ศรีของเธอลงเพื่อยอมแลกกับความอยู่รอดของโรงแรมที่เก่าแก่มานับรุ่นต่อรุ่นของเธอ

โมเน่กัดฟันไว้แน่นอย่างคับเเค้นใจและเริ่มถอดเสื้อสูทของตัวเองออกเผยให้เห็นชุดเดรสสายเดี่ยวสีแดงตัวสั้นก่อนจะเดินไปหยุดอยู่ตรงหน้าคนใจร้ายที่กำลังมองการกระทำของเธอด้วยใบหน้าเรียบเฉย

"แล้วฉันจะรู้ได้ยังไงว่านายจะไม่ผิดคำพูด"

"นั้นมันเรื่องของเธอจะทำต่อไหมถ้าไม่ก็ออกไป"

ร่างบางที่ได้ยินคำตอบของคนใจร้ายก็ได้แต่เม้นปากเเน่นอย่างไม่มีทางเลือกก่อนจะเอื้อมมือไปรูดซิปชุดเดรสของเธอและถอดมันออกเผยให้เห็นเรือนร่างขาวเนียนที่ตอนนี้มีเพียงบราปีกนกและแพตตี้ตัวจิ๋วปกปิดอยู่เท่านั้นก่อนที่เธอจะค่อยๆ นั่งคลุกเข่าลงระหว่างกลางหว่างขาของคนตัวสูงมือบางที่สั่นระริกค่อยๆ เอื้อมไปถอดเข็มขัดและรูดซิบกางเกงของเขาออกเผยให้เห็นแก่นกายขนาดใหญ่ที่ตอนนี้แข็งตัวชูชันจนปลายหัวเห็ดโผล่พ้นออกมาจากขอบกางเกงใน

ดราก้อนมองดูการกระทำของร่างบางที่ตอนนี้เธอกำลังใช้มือบางดึงกางเกงชั้นในเขาออกพร้อมทั้งค่อยๆ ใช้สองมือกุมแก่นกายเขาไว้ก่อนจะชักขึ้นชักลงและโน้มหน้าลงไปดูดอมแก่นกายของเขาขึ้นลงอย่างชำนาญด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา

พรึบ!

"โอ้ย! " โมเน่ร้องออกมาอย่างตกใจเมื่อถูกมือหนาของร่างแกร่งกระชากผมตรงท้ายทอยของเธอให้แหงนหน้าขึ้นมาสบตากับเขาก่อนที่เขาจะเอ่ยท้อยคำดูถูกเธอ

"เธอนี้มันทั้งร่านทั้งง่ายเลยจริงๆ "

"แล้วนายต้องการอะไ..อุป" ยังไม่ทันที่เธอจะเอ่ยจบร่างแกร่งก็ชิงประกบริมฝีปากร้อนอย่างอุกอาจพร้อมทั้งดึงตัวเธอขึ้นมานั่งบนตักเขาก่อนที่มือหนาจะเริ่มลูบไล้ร่างกายของเธอพร้อมกับกระชากบราปีกนกออก

"อื้ม~ อย่าทำรอยนะ" โมเน่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกระท่อนกระแท่นเมื่อร่างแกร่งถอนริมฝีปากออกจากริมฝีปากเธอและเลื่อนมาคอเคลียและดูดเม้มที่ซอกคอระหงของเธอในขณะที่มือของเขาเองก็กำลังขยำหน้าอกที่ใหญ่เกิดขนาดของเธอจนเกิดรอยแดง

"ถอดออกสะ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นให้ร่างบางถอดแพตตี้ตัวจิ๋วของเธอออกขณะที่เขาเลื่อนริมฝีปากหน้ามาดูดดึงเม็ดลูกเกดของเธออย่างคนตะกละตะกลามพร้อมทั้งยกตัวของร่างบางให้เป็นท่ามานั่งคล่อมเขาแทน

ร่างบางที่ได้ยินคำสั่งของเขาก็ได้แต่ถอดแพตตี้ของตัวเองออกด้วยความเจ็บใจและมองเขาด้วยสายตารังเกียจแต่เธอก็ไม่สามารถที่จะต่อกรอะไรกับเขาได้

"อืม~ เจ็บ" ร่างบางเอ่ยออกมาและพยายามหุบขาเข้าเมื่อถูกนิ้วกลางเรียวยาวของดราก้อนสอดเข้ามายังรูสวาทที่แห้งสนิทของเธอ

"หุปปากและถ่างขาออก" ดราก้อนเอ่ยขึ้นอย่างหงุดหงิดก่อนจะเริ่มขยับนิ้วเข้าออกรูสวาทของเธอจนเริ่มเกิดน้ำหล่อลืนจากในโพลงสวาทออกมาจนเปียกชุ่ม

คนใจร้ายลากริมฝีปากร้อนจากยอดปถุมถันงามมาดูดเม้มบริเวณรอบเต้าอวบที่กระเพื่อมตามแรงหอบหายใจของร่างบางที่ถูกเขารัวนิ้วเข้าออกรูสวาทที่ตอดรัดของเธอ