LOGINShare
สัญญา
Last Updated:
2025-04-22 18:14:05มือหนารวบข้อมือทั้งสองข้างของคนตัวเล็กไปไว้ด้านหลังพร้อมกับไล่ริมฝีปากหนาดูดเม้นตามตัวของเธอจนเกิดรอยแดงเป็นจ้ำๆ
"เจ็บ" โมเน่เอ่ยออกมาเสียงสั่นเมื่อถูกชายหนุ่มมอบสัมผัสที่หยาบโลนเหมือนกับสัตว์ร้ายให้แก่เธอ "หุปปาก แล้วจับมันใส่เข้าไปสะ" ดราก้อนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงกดต่ำพร้อมกับถอดนิ้วของเขาออกจากรูสวาทงามของเธอก่อนที่จะมองไปยังแก่นกายของเขาที่ตอนนี้มันขยายใหญ่เต็มขนาดให้เธอเอาเข้าไป ร่างบางที่ได้ยินที่เขาสั่งก็ได้แต่เก็บความเคียดเเค้นไว้ในใจก่อนจะใช้มือเรียวจับแก่นกายมหึมาของเขามาจ่อที่ยังบริเวณรูสวาทของตัวเองพร้อมกับค่อยๆ นั่งลงไป "อื้อ~ เจ็บ" โมเน่ร้องออกมาพร้อมกับน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลเมื่อเธอพยายามดันแก่นกายแต่เข้ามาได้แค่หัวมันกับเจ็บมาจนเหมือนตรงส่วนนั้นของเธอมันจะฉีก "อย่ามาสำอ่อยทำยังกับไม่เคย" คนใจร้ายเอ่ยด้วยถ้อยคำที่ร้ายกาจพร้อมกับมองดูแก่นกายของเขาที่เข้าไปยังรูสวาทของเธอได้แค่หัวเท่านั้น ก๊อกๆ "นายครับมีสายด่วนจากนายท่านครับ" มาตินเอ่ยขึ้นพร้อมกับเคาะประตู "ให้ตายเถอะ" ดราก้อนสบดออกมาอย่างหงุดหงิดที่ถูกขัดจังหวะพร้อมกับดันตัวร่างบางที่นั่งคล่อมเขาอยู่ให้นั่งอยู่บนเก้าอี้ทำงานของเขาด้วยสภาพที่เปลื่อยเปล่าก่อนจะลุกขึ้นมาใส่กางเกง "เข้ามา! " ดราก้อนเอ่ยขึ้นขณะที่รูดซิบกางเกงและหยิบเสื้อสูทของเขาที่พาดอยู่ที่เก้าอี้โยนให้ร่างบางที่นั่งทำหน้าตกใจอยู่บนเก้าอี้ทำงานของเขาคุมตัวพร้อมกับหันเก้าอี้ที่เธอนั่งไปอีกทาง "นี่ครับ" หลังจากที่ได้รับคำสั่งของเจ้านายมาตินก็รีบเปิดประตูเข้ามาอย่างเร่งรีบพร้อมกับยื่นโทรศัพท์ให้กับเขา โดยสายตาของมาตินแอบเหลือบไปมองร่างบางที่นั่งขดกอดเสื้อสูทที่คุมร่างกายไว้แน่นอยู่บนเก้าอี้ของเจ้านายเขาก่อนจะหันกลับมาสนใจเจ้านายเขาดังเดิม ดราก้อนรับโทรศัพท์ที่มาตินยื่นให้ก่อนจะเอ่ยคุยกับคนปลายสายด้วยน้ำเสียงที่ดูซีเรียส "ครับพ่อ" "ตอนนี้? " "ครับ" "ไปเตรียมรถ" ร่างแกร่งที่พึ่งจะวางสายไปก็หันกลับมาเอ่ยสั่งมือขวาคนสนิททันทีด้วยน้ำเสียงทุ้มต่ำ "ครับ" มาตินเมื่อได้รับคำสั่งก็รีบออกไปจากห้องทันที หลังจากที่มาตินออกจากห้องไปเขาก็หันมาเอ่ยเสียงเรียบกับร่างบางก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปโดยที่ไม่สนใจร่างบางที่นั่งเปลือยกายโดยมีเพียงแค่เสื้อสูทคุมอยู่เลยแม้แต่น้อย "ส่วนเธอไปรอฉันที่คอนโด" "คอนโด เขารู้คอนโดของฉันได้ยังไง" โมเน่พึมพำกับตัวเองอย่างตกใจสงสัยและหวาดกลัวว่าเขารู้ที่อยู่คอนโดของเธอได้ยังไงเพราะหลังจากที่เธอเรียนจบ ม.6 ก็ไปเรียน ป.ตรี ที่อเมริกาแทบจะไม่ได้ไปอยู่ที่คอนโดเลยด้วยซ้ำ "เอาเถอะโมเน่ ถือว่าทำเพื่อแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊" "ฮึก~ ทำไมฉันที่ถูกเลี้ยงมาอย่างดีต้องมาเจออะไรแบบนี้ด้วย" ร่างบางเอ่ยขึ้นอย่างพยายามปลอมใจตัวเองกับเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นพร้อมกับหยดน้ำตาที่ถูกกลั้นเอาไว้มันค่อยๆ รินไหลออกมา "ไม่ร้องสิโมเน่" ร่างบางที่ปล่อยให้น้ำตาไหลออกมาได้สักพักก็เอ่ยขึ้นอย่างปลอบใจตัวเองพร้อมกับปาดน้ำตาทิ้งและเดินไปหยิบเสื้อผ้าของตัวเองเข้าไปส่วมใส่ยังห้องน้ำภายในห้องทำงานของดราก้อนก่อนจะเดินออกไป ณ คอนโดหรูของโมเน่ เวลา 16.00 น. หลังจากที่ร่างบางขับรถมาถึงคอนโดก็รีบตรงเข้าไปยังห้องน้ำทันทีเพื่อที่ต้องการจะชะล้างร่างกายที่ถูกคนใจร้ายสัมผัส "ไอหมอนั้นชาติที่แล้วเป็นปลิงรึไง กรี๊ดดด!!! " ปลัก!! โมเน่ที่ถอดเสื้อผ้าออกจนหมดเพื่อที่ตั้งใจจะอาบน้ำขัดสัมผัสของมาเฟียหนุ่มออกให้หมดก็เอ่ยออกมาเมื่อเห็นตัวเองหน้ากระจกที่มีแต่รอยแดงเต็มตัวไปหมดพร้อมกับส่งเสียงกรี๊ดออกมาอย่างสุดเสียงและหยิบข้าวของหน้ากระจกโยนลงพื้นอย่างระบายอารมณ์ เธอทั้งโกรธเกลียดและขยะแขยงเขาแต่เธอก็ไม่สามารถทำอะไรได้เลย "สักวันฉันจะทำให้นายเสียใจดราก้อน! " เธอเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงเคียดแค้นก่อนจะปาดน้ำตาที่ค่อยๆ ไหลลงมาอาบแก้มทิ้ง - 30 นาทีผ่านไป - หลังจากที่ร่างบางอาบน้ำเสร็จเธอก็เดินวนไปวนมาอยู่ในห้องอย่างคิดไม่ตกเรื่องของคนใจร้ายและเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นกับเธอในห้องทำงานของมาเฟียหนุ่มก่อนที่เธอจะกดโทรศัพท์หาผู้เป็นพ่อ "แด๊ดดี๊วันนี้โมเน่นอนที่คอนโดนะคะ" ร่างบางเอ่ยบอกผู้เป็นพ่อทันทีหลังจากที่พ่อของเธอรับสาย ( ทำไหมล่ะลูกมีอะไรรึป่าว ) "ป่าวค่ะ โมเน่มีนัดกับเพื่อน" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับกลืนน้ำลายลงคออย่างยากลำบากกับการโกหกผู้เป็นพ่อของเธอในครั้งนี้ ( หนูเวกัสหรอลูก ) "ไม่ใช่ค่ะ เพื่อนคนอื่นพอดีเขารู้ว่าโมเน่กลับมาเลยอยากฉลอง" ( ลูกสาวแด๊ดดี๊มีเพื่อนคนอื่นด้วยหรอลูก ) "แด๊ดดี๊อะ" ( ฮ่าๆ แด๊ดดี๊ล้อเล่นฉลองกันให่สนุกนะลูกอย่าเมามากเงินไม่พอก็บอกแด๊ดดี๊นะ ) "ค่า รักแด๊ดดี๊ที่สุดเลย" ( แด๊ดดี๊ก็รักโมเน่งั้นแค่นี้ก่อนนะลูกแด๊ดดี๊เข้าประชุมก่อน ) หลังจากที่วางสายจากผู้เป็นพ่อเสร็จร่างบางก็เดินไปทิ้งตัวลงนอนบนที่นอนสีชมพูขนาดคิงไซส์ของตัวเองอย่างเหนื่อยล้าก่อนที่จะผลอยหลับไป - 3 ชั่วโมงต่อมา - ติ๊งต๊องๆๆ เสียงกริ่งประตูคอนโดที่ดังไม่หยุดทำให้ร่างบางที่หลับอยู่สะดุ้งตื่นขึ้นมาด้วยหัวใจที่สั่นระรัวราวกับจะหลุดออกมาก่อนที่เธอจะหันไปมองยังนาฬิกาแขวนผนังว่าตอนนี้เป็นเวลาเกือบจะ 3 ทุ่มแล้ว ร่างบางสูดหายใจเข้าลึกๆ และรีบลงจากเตียงไปดูตาแมวหน้าประตูห้องว่าใช่คนที่เธอคิดหรือไม่ "เขาเข้ามาได้ยังไง" โมเน่เอ่ยกับตัวเองอย่างสงสัยเพราะว่าคอนโดของเธอถ้าไม่มีคีย์การ์ดก็ไม่สามารถเข้ามาได้แถมยามรักษาความปลอดภัยของที่นี้ก็แน่นหนา ติ๊งต๊อง~ เสียงกดกริ่งที่ดังขึ้นอีกครั้งทำให้เธอได้สติจึงรีบเปิดประตูให้กับมาเฟียหนุ่มที่ยืนรออยู่ด้วยหัวใจที่เต้นแรง แกร็ก~ "เธอควรจะรู้ไว้อย่างว่าฉันไม่ชอบรออะไรนานๆ " ดราก้อนเอ่ยขณะสาวเท้าเข้ามาในห้องของเธอ "ฉันพึ่งตื่น" โมเน่เอ่ยด้วยน้ำเสียงแผ่วเบาและมองดูคนใจร้ายที่ตอนนี้กำลังปลดเนคไทของตัวเองออก "....." ดราก้อนปลดกระดุมเสื้อเชิ้ตของตัวเองอย่างไม่ได้เอ่ยตอบอะไรก่อนจะโยนเสื้อเชิ้ตตัวหรูทิ้งลงกับพื้นและสาวเท้าเดินเข้ามาประชิดตัวกับร่างบางที่อยู่ในชุดนอนกระโปรงสีขาวแขนตุ๊กตา "นายสัญญากับฉันได้ไหมว่..อุป" ยังไม่ทันที่ร่างบางจะเอ่ยจบก็ถูกคนใจร้ายรั้งต้นคอมาประกบปากจูบและแทรกลิ้นสากไปเกี่ยวพันกับลิ้นของเธออย่าเร้าร้อนจนได้กลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ เสียก่อน "อืม~ " ดราก้อนครางออกจากในลำคออย่างพอใจเมื่อลากริมฝีปากร้อนมาดูดเม้นและฝังคมเคี้ยวที่ซอกคอขาวจนเกิดรอยแดงซ้ำพร้อมกับเลื่อนมือหนาอีกข้างสอดไปยังใต้กระโปรงชุดนอนพร้อมขยำบั้นท้ายงอนของเธออย่างมันมือ "ดะ..เดียวก่อน อื้ม~" ร่างบางเอ่ยขึ้นด้วยร่างกายที่สั่นเทาพร้อมทั้งพยายามดันร่างแกร่งให้ออกไปจากตัวแต่ก็ไม่เป็นผลเมื่อมือหนาของดราก้อนเลื่อนมาบีบขยำกลีบกุหลาบของเธอ "หึ ไม่เก่งเหมือนตอนแรกที่เจอแล้วหรอ? " ดราก้อนเค้นหัวเราะออกมาจากในลำคอก่อนจะกระชากแขนของร่างบางให้ตามเขาเข้าไปยังห้องนอน ฟุบ! "โอ้ย" โมเน่ร้องออกมาด้วยใบหน้าบิดเบี้ยวที่ถูกคนใจร้ายลากและเหวี้ยงเธอขึ้นมายังที่นอนอย่างแรงพร้อมกับเขาที่ถอดเข็มขัดหนังแบรนด์หรูออกและฟาดลงบนที่นอนจนเกิดเสียงดัง ปลัก! "นะ..นายจะทำอะไร" ร่างบางเอ่ยถามคนตรงหน้าด้วยแววตาที่สั่นระริกและรีบขยับตัวหนีเมื่ออีกฝ่ายก้าวขึ้นมาบนเตียง "ฉันบอกแล้วไง ว่าระวังจะคิดผิด! " ___________________________________ โอ้ยยย อิพี่ก็คือหิวไม่ไหวจะกินยัยน้องแต่ละทีก็มีแต่คนมาขัดจังหวะไรท์ควรสมน้ำหน้าหรือสงสารดี🤭
Related chapters
มาเฟียคลั่งรัก ครางชื่อฉันnc
ทันทีที่ร่างสูงเอ่ยจบก็ใช้มือหนากระชากข้อเท้าของร่างบางที่ขยับหนีไปจนติดหัวเตียงลงมาพร้อมกับรีบขึ้นไปคล่อมตัวเธอไว้ทันที"นะ..นายจะทำอะไร" โมเน่เอ่ยถามเสียงสั่นเมื่อถูกคนตัวสูงใช้เข็มขัดแบรนด์หรูมามัดแขนทั้งสองข้างของเธอไว้เหนือศรีษะจนทำให้เธอไม่สามารถขัดขืนได้มาเฟียหนุ่มรีบจัดการถอดอาภรณ์ช่วงล่างตัวเองออกเผยให้เห็นแก่นกายมหึมาที่มันดูใหญ่เกินขนาดคนเอเซีย"ดะ..เดียวก่อน อื้ม~ "แคว้ก!ยังไม่ทันที่เธอจะได้เอ่ยห้ามเขาจนจบประโยคคนใจร้ายก็จัดการฉีกกระชากชุดนอนของเธอจนขาดริ้วเผยให้เห็นเรือนร่างขาวอมชมพูที่ตอนนี้มีแค่เสื้อชั้นในและแพตตี้ตัวจิ๋วเท่านั้นมาเฟียหนุ่มไล่สายตามองคนใต้ร่างของเขาตั้งแต่หัวจรดเท้าอย่างพึ่งพอใจที่ร่างกายของเธอยังคงมีรอยแดงเป็นจ้ำๆ จากฝีมือของเขาเมื่อกลางวันอยู่ก่อนจะโน้มหน้าถ้าลงไปดูดเม้นซอกคอขาวไล่ลงมายังเนินอกอวบอิ่ม"อะ..เจ็บ" ร่างบางร้องออกมาด้วยสีหน้าบิดเบียวเมื่อถูกมือหนากระชากเสื้อชั้นในของเธอออกและฝังคมเคี้ยวไว้กับเต้านมอวบจนเป็นรอยเคี้ยวก่อนจะลากลิ้นสากเลื่อนลงต่ำมายังหน้าท้องแบนราบและเลื่อนต่ำลงใต้สะดือไปจนถึงกลีบกุหลาบงามที่ถูกปิดไว้ด้วยแพตตี้ตัวจิ๋ว"อ
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก สารเลว
- เช้าวันต่อมา - เวลา 7.00 น. แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้ารอดส่องเข้ามาผ่านกระจกบานหรูกระทบกับใบหน้าของหญิงสาวที่หลับไหลอยู่ด้วยความเหนื่อยล้าจากเรื่องเมื่อคืนเหมือนกับเป็นการช่วยปลุกให้เธอตื่นจากห้วงนิทรา "อื้ม~ เจ็บ" ทันทีที่เธอรู้สึกตัวตื่นความเจ็บปวดก็แล่นเข้ามาทันทีโดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาตื่นมาพบกับว่าเธอกำลังอยู่ในอ้อมกอดของชายใจร้ายที่ยังหลับไหลอยู่ ก่อนที่เหตุการณ์เมื่อคืนจะหลั่งเข้ามาในความทรงจำของเธออีกครั้ง ร่างบางมองใบหน้าคมคายนั้นอยู่พักใหญ่ด้วยความคับแค้นใจก่อนจะก้มลงมองดูร่างกายของตัวเองที่เลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำรักของคนใจร้ายและคราบเลือดของเธอที่เกิดจากการฉีกขาดของจุดสงวน "นอนนิ่งๆ ถ้าไม่อยากตาย" ร่างแกร่งเอ่ยขึ้นเมื่อร่างบางขยับตัวพร้อมทั้งกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น "ปล่อย! นายได้ที่นายต้องการแล้วก็กลับไปสะแล้วก็อย่างลืมที่สัญญากับฉันไว้ด้วย" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยความโกรธพร้อมทั้งดันตัวเองออกจากอ้อมกอดแกร่งของเขาก่อนจะฝืนลุกขึ้นนั่ง "ฉันบอกเมื่อไหร่ว่าจะสัญญากับเธอ" ดราก้อนที่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองร่างบางก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบอย่างไม่รู้สึกรู
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ไม่สัญญา
- เช้าวันต่อมา -ณ โรงแรม Moonskyก๊อกๆชายวัยกลางคนที่กำลังตรวจเอกสารด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่นั้นก็เอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูของเลขาหน้าห้อง"เข้ามา""ทางบริษัท GR ติดต่อมาขอเข้าพบตอน 9 โมงค่ะ" สาวิตรีที่ได้ยินคำอนุญาติจากผู้เป็นเจ้านายก็เปิดประตูออกมาพร้อมทั้งเอ่ยขึ้น"จริงหรอ! บอกไปว่าทางเราสะดวกและยินดีมาก" ก้องเกียรติที่ได้ยินที่เลขาของตนบอกก็วางเอกสารลงเเละเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น"แล้วประชุมช่วงเช้า.." สาวิตรีเอ่ยขึ้นอย่างมีสีหน้าลำบากใจเพราะว่าช่วงเช้าของวันนี้ก็มีประชุมที่สำคัญมากเช่นกัน"เลื่อนออกก่อนสักชั่วโมงแล้วก็โทรตามโมเน่ให้มาให้ทันก่อน 9 โมง""รับทราบค่ะ" หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากผู้เป็นนายแล้วเธอก็เอ่ยขึ้นก่อนจะหันหลังกลับไปทำตามที่ก้องเกียรติสั่ง- 15 นาทีผ่านไป -ก๊อกๆแกร็ก~"อ้าว คุณหญิงไปส่งลูกค้าเสร็จแล้วหรอผมกำลังจะโทรไปบอกข่าวดีเลย" ก้องเกียรติที่กำลังจัดเตรียมเอกสารอยู่อย่างอารมณ์ดีก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผู้เป็นภรรยาของตนเปิดประตูเข้ามาในห้อง"เสร็จแล้วค่ะแล้วก็นี่ฉันซื้อวุ้นมะพร้าวร้านโปรดคุณมาให้ด้วย" คุณหญิงไพรรินที่พึ่งไปส่งลูกค้าของตนที่สนามบินเ
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ข้อเสนอพิเศษ
- หลายวันต่อมา -ก๊อกๆ"เสร็จรึยังลูกเดียวไปสายนะ" เสียงหวานของผู้เป็นเเม่เอ่ยถามลูกสาวของตนอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนเนื่องจากใกล้จะถึงเวลางานเปิดตัวบริษัทของ GR แล้ว"เสร็จแล้วค่ะหม่ามี๊กำลังออกไปค่ะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งใส่ต่างหูอย่างรีบร้อนรู้ทั้งรู้ว่าเป็นวันสำคัญแต่เธอก็ดันนอนตื่นสายสะได้- 15 นาทีต่อมา -"วันนี้ลูกสาวแด๊ดดี๊สวยจังเลยแบบนี้ต้องเป็นดาวเด่นในงานแน่ๆ " ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวของตนเองที่อยู่ในชุดเดรสสีน้ำเงินเรียบหรูเดินลงมาจากบันไดชั้นสองมายังห้องนั่งเล่น"นี้จ๊ะช่อดอกไม้อย่าลืมให้มิสเตอร์ดราก้อนล่ะ" คุณหญิงไพรินที่นั่งรออยู่แล้วเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหยิบช่อดอกไม้ที่เตรียมไว้ให้ลูกสาวของตน"ค่ะหม่ามี๊" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มให้แม่ของตนด้วยสีหน้าประมาทเพราะงานนี้ไม่มีพ่อกับแม่ของเธอไปด้วยอย่างทุกครั้ง"งั้นแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ไปก่อนนะเดียวจะตกเครื่องเอา" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งยกนาฬิกามาดูว่าใกล้เวลาที่ต้องออกจากบ้านแล้วพร้อมกับเดินมาโอบเอวภรรยาของตน"ค่ะเดินทางดีๆ นะคะ" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองแผ่นหลังของพวกท่านทั้งสองเดินออกไปจากบ้านก่อนจะสูดหายใจเข้าป
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก จนกว่าจะเบื่อเธอ
คลืด คลืด~ร่างบางที่กำลังเดินออกจากงานไปยังโรงจอดรถก็หยุดฝีเท้าลงพร้อมกับควานหาโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าสะพายแบรนด์หรูก่อนจะกดรับสาย"ว่าไงคะแด๊ดดี๊" เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อโทรมา( แด๊ดดี๊กับหม่ามี๊เห็นข่าวแล้วนะลูกตอนนี้หุ้นเราพุ่งขึ้น 10% เกิดคาดมากโมเน่อยากได้อะไรบอกมาเลยเดียวแด๊ดดี๊หามาให้ ) ก้องเกียรติเอ่ยชมลูกสาวของตนด้วยน้ำเสียงดีใจและภูมิใจเป็นการใหญ่ที่ลูกสาวของตนสามารถทำให้หุ้นของโรงแรมขึ้นมาได้มากว่าที่ร่วงลงไปหลายเท่าตัว"ตอนนี้โมเน่ยังคิดไม่ออกค่ะ เออแด๊ดดี๊คะช่วงนี้โมเน่ขอไปอยู่คอนโดนะคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ห่อเหี่ยวเมื่อเธอรับรู้ได้ว่าหลังจากนี้ชีวิตของเธอคงจะไม่สงบสุขหรือมีอิสระอีกต่อไปแล้วเเน่ๆ( ทำไมล่ะลูกอยู่บ้านก็สบายดีออกหนิ ) ก้องเกียรติเอ่ย"ก็โมเน่โตแล้วหนิค่ะ โมเน่ก็อยากจะอยู่คนเดียวบ้างตอนอยู่อเมริกาก็อยู่คนเดียว"( งั้นก็ตามใจโมเน่แต่อย่าเที่ยวมากนะลูกว่างๆ ก็เข้าบริษัทบ้าง ) ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นอย่างเข้าใจลูกสาวของตนว่าคงจะอยากมีเวลาส่วนตัวตามประสาวัยรุ่น"ค่ะแด๊ดดี๊"( ถ้าโมเน่ไม่อยากเข้าบริษัทก็หาลูกเขยหล่อๆ เก่งแบบมิสเตอร์ดราก้อนมาให
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก อย่าปากดีnc
Monet Part"ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ/ค่ะ" ทันทีที่ดราก้อนเดินเข้ามาในตัวบ้านเหล่าพ่อบ้านแม่บ้านทั้งหลายก็มายืนเรียงกันพร้อมกับเอ่ยต้อนรับเขาและทุกคนต่างก็พากันก้มหน้าอย่างไม่มีใครกล้าเงยหน้ามามองเขาที่กำลังฉุดกระชากฉันสักคน"โอ้ย! เจ็บฉันเดินเองได้" ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนออกอีตานี้แรงเยอะชะมัด"...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรฉันก่อนจะเดินนำหน้าฉันไปชั้นบนของคฤหาสน์นิ่งๆ ฉันที่เดินตามหลังเขาก็มองไปรอบๆ คฤหาสน์หลังนี้ที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำทองอย่างหรูหราลงตัวดูจากตาเปล่าก็รู้แล้วว่าของในบ้านหลังนี้ถูกนำเข้ามาทั้งหมดและราคาคงแพงเอาเรื่อง"โอ้ย จะหยุดทำไมไม่บอก" ฉันเอ่ยขึ้นอย่างตกใจเมื่ออยู่ดีๆ ดราก้อนก็หยุดเดินอยู่ที่หน้าประตูบานใหญ่ลายมังกรที่ดูแล้วน่าจะเป็นห้องของเขาทำให้ฉันที่มัวมองรอบๆ บ้านอยู่นั้นชนเข้ากับแผ่นหลังของเขาเต็มๆแต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปโดยมีฉันเดินตามเข้าไปด้วยแกร็ก~"ถอดเสื้อผ้าออกสะ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับกำลังถอดเข็มขัดหนังแบรนด์หรูของตัวเองออก"อะไรของนา..อุป" ฉันที่ยังไม่ทันที่จะเอ่ยอะไรจบก็ถูกเขาประกบปากจูบอย่างเร้าร้อนเสียก่อน"อ
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก กรงทอง
- ทางด้านดราก้อน -ณ โกดังส่งของแถวชานเมืองรถตู้คันหรูที่ติดฟิลม์ดำสนิทพร้อมกับรถลูกน้องนับหลาย 10 คันและรถ 6 ล้อ ส่งของแล่นมาจอดยังโกดังย่านชานเมืองที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีคนมารออยู่ก่อนแล้วทันทีที่ร่างสูงก้าวขาลงจากรถพร้อมกับใช้สายตากวาดมองไปทั่วบริเวณโกดังรับของที่ตอนนี้มีเหล่าลูกน้องของอีกฝ่ายอยู่เยอะพอๆ กับลูกน้องของตนเองก็ยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินฝ่าเหล่าลูกน้องของอีกฝ่ายเข้าไปในโกดังพร้อมกับลูกน้องของตนเองโดยที่ลูกน้องของอีกฝ่ายก็หลีบทางให้เป็นอย่างดี"อ้าว มิสเตอร์ดราก้อนผมกำลังรออยู่พอดี" เสียงชายวัยกลางคนที่หน้าตาดูสุขุมและโหดเหี้ยมนั่งรอเขาอยู่ภายในโกดังพร้อมกับลูกน้องจำนวนมากเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงของมาเฟียหนุ่มและลูกน้องเดินเข้ามา"ขอโทษที่มาช้านะครับ" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับชายผู้นั้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"ไม่เป็นไรๆ คงมีธุระสำคัญสินะถึงทำให้คนอย่างมิสเตอร์ดราก้อนผู้ตรงต่อเวลามาช้าได้" ชายวันกลางคนเอ่ยถามมาเฟียหนุ่มก่อนจะหยิบซิก้าขึ้นมาจุดด้วยท่าทางใจเย็น"ไปเอาของมา" ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบชายวันกลางคนแต่หันไปเอ่ยสั่งลูกน้องของเขาแทน"ครับ"หลังจากลูกน้องของเ
Last Updated : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก กักขัง
"ก็ข่าวไอดราก้อนยอมส่งไวน์ le raisin blanc ประจำตระกลูให้กับโรมแรม Moonsky แค่ที่เดียวไง" เฟยหลงเอ่ยพร้อมกับส่งโทรศัพท์ไปให้พวกเพื่อนๆ ของเขาดู"นั้นมันยัยคนที่มาเมาที่บาร์กู ใช่ไหมวะที่โดนผัวนอกใจ" เอเทรนเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้นิ้วเรียวซูมเข้าไปที่ใบหน้าของโมเน่เพื่อดูให้แน่ใจว่าใช่คนเดียวรึป่าว"แฟนไม่ใช่ผัว กูต่างหากที่เป็นผัวยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์"หึ" เฟยหลงเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ เมื่อได้ยินดราก้อนเอ่ยด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์"เชี้ย จริงหรอวะยัยนั้นเด็ดมากขนาดนั้นเลยหรอมึงถึงยอมส่งไวน์ให้" แดเนียลเอ่ยขึ้นอย่างอยากรู้เพราะว่าไวน์ le raisin blanc เป็นไวน์ที่ปีหนึ่งจะมีแค่เพียงไม่กี่ขวดเท่านั้น"ก็แค่ไวน์" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ"ถุ้ย! พูดมาได้ก็แค่ไวน์" เอเทรนเอ่ยขึ้นเพราะเขารู้ดีว่าไวน์ le raisin blanc มีสำคัญกับตระกลูของดราก้อนมากขนาดไหนและที่อยู่ดีๆ เพื่อนของเขายอมยกให้ก็คงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เพื่อนเขาจะจับขังกรงไว้เล่นๆ แน่"แล้วมึงเตรียมตอบคำถามพ่อมึงรึยัง" เฟยหลงเอ่ยและหันมามองดราก้อนที่นั่งไม่ทุกข์ไม่ร้อนทั้งๆ ที่ได้ทำเรื่องใหญ่ขนาดนั้นไป"ไม่
Last Updated : 2025-04-22
Latest chapter
มาเฟียคลั่งรัก เป็นข่าว
- เช้าวันใหม่ -คลืด คลืด~มือเรียวของร่างบางที่กำลังงัวเงียควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องปลุกเธอให้ตื่นในยามสายของวัน"ว่าไงคะหม่ามี๊"( ในข่าวหมายความว่ายังไง ทำไมมีอะไรไม่บอกหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊! ) คำถามของผู้เป็นแม่และน้ำเสียงที่ดูน่ากลัวอย่างที่ท่านไม่เคยพูดแบบนี้กับเธอดังขึ้นทำเอาร่างบางที่กำลังงัวเงียอยู่ลืมตาเบิกกว้างและดีดตัวลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ"ข่าวอะไรคะ? " โมเน่เอ่ยถามผู้เป็นเเม่เสียงแผ่วอย่างมึนงงว่าเธอมีข่าวอะไร( ข่าวลูกกับมิสเตอร์ดราก้อนไงทำไมไม่พูดกับหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊ตรงๆ )"ป่าวนะคะหม่ามี๊ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบไอแพดของตัวเองที่วางอยู่ตรงหัวนอนมาเปิดดูข่าวของวันนี้ทันทีพร้อมกับตาเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าตอนนี้มีแต่ข่าวของเธอว่อนอินเตอร์เน๊ตไปหมดข่าวใหญ่ช็อควงการธุรกิจ หนุ่มนักธุรกิจสุดฮ็อตซุ่มคบสาวไฮโซทายาทโรงแรมดังถึงกับควงกันมาออกงานสังคมแต่เรื่องไม่จบเพียงเท่านี้เพราะดันไปปะทะกันเข้ากับหนุ่มไฮโซที่เคยเป็นข่าวมาก่อนหน้านี้ไม่นาน!!รูปภาพ ( ตอนเดินควงแขนเข้างานด้วยกัน )รูปภาพ ( ตอนดราก้อนกับซีโน่ทะเลาะกัน )คลิปวิดีโอ ( คลิปวิดีโอตอนดราก
มาเฟียคลั่งรัก อ้าขาnc
ร่างบางกรีดร้องออกมาเสียงหลงเมื่อถูกมือหนาของร่างแกร่งกระชากเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ่นจนเหลือแต่เพียงบราปีกนกและแพตตี้ตัวจิ๋วพร้อมทั้งพยายามจะดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล“เหอะ ทีกับฉันทำเป็นดีดดิ้น!! ” ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกดต่ำอย่างพยายามข่มโทสะไว้ไม่ให้เพิ่มมากขึ้นทั้งๆ ที่เขาแทบจะข่มอารมณ์ไม่ไหวจนอยากฆ่าชายหนุ่มคนที่เธอพุดคุยด้วยให้ตายคามือเสียด้วยซ้ำ“อื้อ~ ปล่อยนะ” โมเน่เอ่ยและพยายามหันหน้าหนีเมื่อมาเฟียหนุ่มโน้มหน้าเข้ามาดูดเม้นคอระหงของเธอจนเกิดรอยแดงมือหนาของดราก้อนเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมตามจังหวะการหายใจอย่างแรงจนเหมือนมันจะแหลกคามือก่อนที่จะกระชากบราปีกนกของเธอออก"เจ็บ! " โมเน่เอ่ยออกมาเดียวสีหน้าบิดเบี้ยวมือเรียวพยายามดันใบหน้าของดราก้อนที่กำลังดูดกัดยอดปถุมถันของเธออยู่อย่างแรงแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะยิ่งเธอดันเขาออกเท่าไหร่เขาก็ดูดดึงยอดปทุมถันเธอแรงเท่านั้น“อ้าขาออก!! ” ดราก้อนที่พึ่งผละออกจากเต้านมอวบอิ่มก็ตวาดขึ้นเสียงดัง"...." คนตัวเล็กไม่ได้เอ่ยตอบแต่กับหนีบขาตัวเองไว้แน่นอย่างพยายามขัดขืนมือแกร่งของดราก้อนจับขาเธอตั้งฉากขึ้นพร้
มาเฟียคลั่งรัก เป็นผัว
"ได้สิงั้นไปทางนั้นกันไหม" ซีโน่เอ่ยพร้อมกับชี้มือไปทางสวนด้านหลังของงานที่ไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก"ได้ค่ะ ดูเงียบดี" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ติดมือไปด้วยก่อนจะเดินตามร่างสูงของซีโน่ไปโดยที่มีเฟรดเดินตามไม่ห่าง"แล้วนี้คุณลุงไม่มาด้วยหรอคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อทิ้งสะโพกยังม้านั่งตรงข้ามกับร่างสูง"มาสิ โดยพวกหุ้นส่วนลากไปดื่มตั้งแต่เข้างานแล้ว""เข้าทางคุณลุงสินะคะ""ฮ่าๆ แล้วคุณอากับคุณน้ายังไม่กลับหรอ? ""ยังคะ เห็นหม่ามี๊ไลน์มาบอกว่าทางนั้นมีปัญหานิดหน่อยอาจจะกลับมาช้า""งั้นหรอ ถ้าเรื่องงานมีปัญหาอะไรบอกพี่ได้นะเดียวพี่ไปช่วย""ได้เลยค่ะเดียวโมเน่จะทักหาพี่ซีโน่คนแรกเลย ชนแก้วกันดีกว่าค่ะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งชูแก้วไวน์ในมือขึ้นมาด้านหน้าชายหนุ่มเคร้ง~เสียงชนแก้วไวน์ทั้งสองแก้วประสานเสียงกันก่อนที่ทั้งคู่จะพากับดื่มด่ำกับรสชาติหวานอมฝาดของไวน์ราคาแพงพร้อมกับต่างชวนกันพูดคุยเรื่องต่างๆ อย่างสนุกสนานโดยที่มีเฟรดยืนอยู่ด้านหลังของหญิงสาวไม่ห่าง"เดียวพี่ไปเอาเครื่องดื่มมาเพิ่มให้นะ" ซีโน่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าไวน์ที่เขาและเธอหยิบมาหมดแล้ว"ค่ะ" โมเน่เอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานตอบกลับช
มาเฟียคลั่งรัก เอาตัวไม่รอด
"ได้ค่ะ คุณโมเน่จะเอาไปหัดทำขนมหรอคะ" สาวิตรีเอ่ยตอบหญิงสาวพร้อมทั้งรีบนำของที่เธอใช้ให้ไปซื้อออกมาให้ทันที"ชะ..ใช่ แล้วนี้เชฟมารึยัง" ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักอย่างไม่เต็มเสียงก็จะเอ่ยถามถึงเชฟที่จะสอนเธอทำอาหาร"เชฟมารอคุณโมเน่แต่เช้าแล้วค่ะ""งั้นเดียวฉันลงไป" เอ่ยจบหญิงสาวก็เดินลงไปที่ห่องทำอาหารของโรงแรมทันที- หลายชั่วโมงผ่านไป -ติ๊ง~เสียงของเตาอบขนมดังขึ้นพร้อมทั้งร่างบางที่เปิดฝาเตาเเละนำขนมที่เธอพึ่งอบเสร็จมาวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าสภาพขนมที่เธอพึ่งทำนั้นดูน่าตาไม่ค่อยจะดีนัก"ทำไมมันออกมาดูไม่น่ากินเลยค่ะ" "คุณโมเน่พึ่งทำครั้งแรกเดียวเราลองใหม่อีกทีก็ได้ครับ" เชฟที่เป็นคนสอนเธอเอ่ยขึ้นอย่างให้กำลังใจพร้อมทั้งสอนเธอทำขนมอีกรอบและอีกรอบจนเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมงเวลา 14.00 น."สวยมากครับคุณโมเน่ต่อไปก็เหลือแต่รสชาติ" เชฟเอ่ยชมเธอขึ้นเมื่อเห็นว่าหญิงสาวแต่งหน้าขนมเค้กเสร็จและยังดูดีต่างจากตอนแรกอีกด้วย ก่อนที่เขานั้นจะใช้มีดหันเค้กออกมาดูเนื้อข้างในและใช้ส้อมตักเค้กเข้าปาก"เป็นไงค่ะอร่อยไหม" หญิงสาวยิ้มและเอ่ยขึ้นด้วยแววตาคาดหวัง"อร่อยมากครับกลิ่นว
มาเฟียคลั่งรัก เอาใจ
"คุณโมเน่มีอะไรจะให้ดิฉันทำหรอคะ? " สาวิตรีเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานของหญิงสาว"วอลนัททำเมนูอะไรได้บ้าง" โมเน่เอ่ยถามขณะกำลังหย่อนสะโพกลงที่เก้าอี้ทำงานของเธอ"วอลนัทหรอคะ? " สาวิตรีเอ่ยทวนอีกครั้งอย่างแปลกใจเมื่ออยู่ดีๆ ก็ถูกถามถึงเรื่องวอลนัทไม่ใช่เรื่องงาน"....""คงจะเป็นพวกขนมมั้งคะดิฉันไม่ค่อยทราบคุณโมเน่จะให้ไปตามเชฟมาให้ไหมคะ""อืม ไปตามมาให้ทีนะ""ค่ะรอสักครู่นะคะ" สาวิตรีเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งกำลังจะเดินออกไปจากห้องแต่ก็ถูกหญิงสาวเรียกไว้ก่อน"เดียวก่อน""คะ? ""เธอช่วยไปหาซื้อผงวอลนัทสำหรับทำอาหารมาให้ฉันหน่อยแล้วอย่าให้ใครรู้" โมเน่เอ่ยพร้อมกับหยิบกระเป๋าตังแบรนด์หรูออกมาก่อนจะหยิบเงินจำนวนหนึ่งที่ดูเยอะกว่าค่าวอลนัทวางไว้บนโต๊ะทำงานของเธอ"ได้ค่ะ คุณโมเน่ต้องการอะไรเพิ่มอีกไหมคะ" สาวิตรีที่มองเจ้านายของตนอย่างไม่ค่อยเข้าใจนักก่อนจะเดินกลับมายังที่โต๊ะทำงานของผู้เป็นนายอีกครั้งและเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบเงินจำนวนนั้นไป"ไม่มีแล้วไปเถอะ" หลังจากโมเน่เอ่ยจบสาวิตรีก็ออกไปทันทีหลังจากที่สาวิตรีออกไปได้ไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นก๊อกๆ"เชฟมาแล้วค่ะ" สาวิตรีที่เคาะประตูอยู่
มาเฟียคลั่งรัก เปลี่ยนที่กู?
"ผมล้อเล่นอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ" ฟอลคอร์เอ่ยอย่างหยอกล้อพร้อมกับยิ้มออกมาซึ่งต่างจากสีหน้าของผู้เป็นพี่โดยสิ้นเชิง"อย่ายุ่งกับยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำ"ว้าว ดูหวงจังเลยนะไม่สมกับเป็นพี่เลยแต่พี่รู้ใช่ไหมว่าบ้านเรามีจุดอ่อนไม่ได้โดยเฉพาะพี่""กูจัดการคนของกูเองได้""ก็ขอให้เป็นแบบนั้นเพราะดูคนของพี่จะพยศน่าดู" ฟอลคอร์เอ่ยขึ้นก่อนจะล้วงเอาบุหรี่ราคาแพงในกระเป๋าเสื้อของตนออกมาก่อนจะอัดนิโคตินเข้าเต็มปอดแล้วค่อยๆ พ่นควันขาวขุนออกมา"ถ้าจะมาพูดแต่เรื่องไร้สาระก็กลับไปสะกูจะทำงาน""ก็ว่าจะกลับแล้วล่ะป่านี้เด็กๆ ที่ผมเลี้ยงไว้คงคิดถึงผมแย่""....." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรได้แต่มองดูท่าทางสบายๆ ของน้องชายของเขานิ่งๆ จนฟอลคอร์สูบบุหรี่จนหมดม้วนแล้วลุกขึ้นเตรียมตัวที่จะออกจากห้อง"อ่อ พ่อฝากบอกว่าจะไปรอที่ฝรั่งเศสนะอย่านานล่ะ" ขณะที่ผู้เป็นน้องเดินไปถึงหน้าประตูห้องก็หันกลับมามองผู้เป็นพี่พร้อมกับเอ่ยทิ้งท้ายเรื่องที่พ่อของตนฝากมาและเปิดประตูจากไป"เห้อ~ " หลังจากผู้เป็นน้องเดินจากไปมาเฟียหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาทันทีอย่างเหนื่อยล้าพร้อมกับเองหลังพิงพนักเก้าอี้ร่างสูงหลับตาลงช้าๆ และค
มาเฟียคลั่งรัก จุดอ่อน
"เธอสินะที่ชื่อโมเน่" ชายหนุ่มที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับดราก้อนเอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้เต็มความสูงและเดินเข้ามาหาเธอ"นี้นายเป็นใคร ถอยไปนะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ไม่ต้องกลัว" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งฝุดยิ้มร้ายที่มุมปากและมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"...." "สวยดีหนิถึงว่า...""ว้าย~ มีอะไรกันรึป่าวคะคุณฟอลคอร์" ยังไม่ทันที่ฟอลคอร์จะเอ่ยจบมะลิที่พึ่งเดินออกมาจากห้องอาหารเอ่ยขึ้นทันทีอย่างตกใจกลัวว่าทั้งคู่จะมีปัญหากัน"ฟอลคอร์? " โมเน่เอ่ยทวนชื่อคนตรงหน้าอีกครั้ง"นี่คุณฟอลคอร์เป็นน้องชายของนายค่ะ" มะลิเอ่ยแนะนำชายหนุ่มให้กับว่าที่นายหญิงของเธอ"ไม่มีอะไรหรอกไปทำงานของเธอต่อเถอะ" ฟอลคอร์เอ่ยพร้อมกับทำมือไล่ให้สาวใช้ออกไปให้พ้น"ค่ะ" มะลิที่เห็นท่าทางของฟอล์คอร์ก็รีบก้มหน้าก้มตาและรีบเดินออกไปทันที"น้องชายของไอเลวนั้นหรอ เหอะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกและเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างยังโซฟาหรูกลางห้องรับแขกร่างสูงมองการกระทำของว่าที่พี่สะใภ้ของตัวเองก่อนจะเดินตามหลังเธอไปนั่งโซฟาตรงข้ามกับเธอพร้อมกับเอ่ยขึ้น"ปากร้ายใช้ได้เล
มาเฟียคลั่งรัก ชายที่ไม่คุ้น
"โอ้ย ปล่อยนะฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของนายนะที่นายจะลากไปตรงไหนก็ได้ตามใจตัวเอง" ร่างบางที่ถูกคนตัวสูงลากออกมาเอ่ยโวยวายขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนของตัวเองออกอย่างไม่พอใจ"...." คนตัวสูงได้แต่มองท่าทางโวยวายอย่างเอาแต่ใจของคนตัวเล็กที่เริ่มจะเมาแล้วเพราะว่าไวน์ที่นำมาเลี้ยงต้อนรับลูกค้าคนสำคัญวันนี้เป็นไวน์แบบพิเศษที่มีเปอร์เซ็นต์ของแอลกอฮอล์ที่แรงกว่าไวน์ธรรมดาเป็นเท่าตัวและไวน์ตัวนี้มักจะไม่ถูกวางจำหน่ายแต่จะรู้จักกันแค่เพียงในวงในเท่านั้น"ไวน์อะไรทำไมมันแรงจัง" โมเน่เอ่ยพึมพำกับตัวเองพร้อมทั้งใช้มือบางตบที่แก้มทั้งสองข้างของตัวเองเบาๆ "ไหวไหมครับ" มาตินเอ่ย"อย่ามายุ่ง""ขึ้นรถ" ดราก้อนที่เห็นท่าทางของคนตัวเล็กก็เอ่ยสั่งขึ้นเสียงดุพร้อมกับใช้สายตามองไปยังประตูรถตู้คันหรู"ดีแต่ออกคำสั่ง" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกแล้วสะบัดหน้าใส่คนตัวสูงก่อนจะเดินขึ้นรถไปด้วยสติที่เริ่มจะมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล"ไม่ไหวก็นอนลงมา" ขณะที่รถคันหรูกำลังแล่นตามท้องถนนดราก้อนที่หันไปมองร่างบางที่นั่งเอาหัวพิงกระจกก็เอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือหนาหมายจะไปจับหัวร่างบางหมับ!"ฉันไม่นอนตักคนสกปรกแบบนายหรอก" โมเน่เอ่
มาเฟียคลั่งรัก น่ารังเกียจ
แปะ แปะ แปะเสียงปรบมือของเอลิคที่พึ่งเดินออกมาจากอีกห้องดังขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของดราก้อนพร้อมกับมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"ว้าว คนนี้น่ะหรอที่เอาเลือดหัวมึงออกได้""...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมทั้งเดินไปนั่งบนโซฟาตัวหรูโดยมีโมเน่เดินตามไปด้วย"กูไม่ได้อยากรู้ว่ายัยนี้เป็นอะไรกับมึงกูแค่อยากรู้ว่ามึงพามาด้วยทำไม" เฟยหลงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบและมองมาที่ผู้หญิงข้างกายเพื่อนของเขาโมเน่ได้แต่นั่งตัวแข็งทื่ออย่างทำตัวไม่ถูกและหวาดกลัวกับบรรยากาศรอบตัวที่มีแต่เหล่ามาเฟียและภายในโกดังก็ยังมีลูกน้องของแต่ละคนยืนถืออาวุธกันเต็มไปหมด"โทษที พอดีพากลับไปส่งบ้านไม่ทันคงไม่ถือสาใช่ไหม" ดราก้อนขึ้นอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดก่อนจะอัดเข้าปอดของตัวเองและพ่นควันออกมา"กูไม่ถือสาหรอก" แดเนียลที่พึ่งเดินกลับเข้ามาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองมายังโมเน่ก่อนจะพูดกับเธอ"สวัสดีแม่สาวน้อยฉันชื่อแดเนียล""...." ร่างบางที่ถูกมาเฟียหนุ่มอีกคนทักไม่ได้เอ่ยตอบอะไรและใช้มือบางเกาะแขนเสื้อของดราก้อนไว้แน่นอย่างหวาดกลัว"ดูเหมือนเมียมึงจะกลัวนะ" แดเนียลเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งข้างเฟยหลง"หึ จะไปนั่ง
