เข้าสู่ระบบแชร์
อย่าปากดีnc
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-04-22 18:17:53Monet Part
"ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ/ค่ะ" ทันทีที่ดราก้อนเดินเข้ามาในตัวบ้านเหล่าพ่อบ้านแม่บ้านทั้งหลายก็มายืนเรียงกันพร้อมกับเอ่ยต้อนรับเขาและทุกคนต่างก็พากันก้มหน้าอย่างไม่มีใครกล้าเงยหน้ามามองเขาที่กำลังฉุดกระชากฉันสักคน "โอ้ย! เจ็บฉันเดินเองได้" ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนออก อีตานี้แรงเยอะชะมัด "...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรฉันก่อนจะเดินนำหน้าฉันไปชั้นบนของคฤหาสน์นิ่งๆ ฉันที่เดินตามหลังเขาก็มองไปรอบๆ คฤหาสน์หลังนี้ที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำทองอย่างหรูหราลงตัวดูจากตาเปล่าก็รู้แล้วว่าของในบ้านหลังนี้ถูกนำเข้ามาทั้งหมดและราคาคงแพงเอาเรื่อง "โอ้ย จะหยุดทำไมไม่บอก" ฉันเอ่ยขึ้นอย่างตกใจเมื่ออยู่ดีๆ ดราก้อนก็หยุดเดินอยู่ที่หน้าประตูบานใหญ่ลายมังกรที่ดูแล้วน่าจะเป็นห้องของเขาทำให้ฉันที่มัวมองรอบๆ บ้านอยู่นั้นชนเข้ากับแผ่นหลังของเขาเต็มๆ แต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปโดยมีฉันเดินตามเข้าไปด้วย แกร็ก~ "ถอดเสื้อผ้าออกสะ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับกำลังถอดเข็มขัดหนังแบรนด์หรูของตัวเองออก "อะไรของนา..อุป" ฉันที่ยังไม่ทันที่จะเอ่ยอะไรจบก็ถูกเขาประกบปากจูบอย่างเร้าร้อนเสียก่อน "อื้อ~ ปล่อย" ฉันเอ่ยขึ้นทันทีเมื่อดราก้อนปล่อยริมฝีปากฉันให้เป็นอิสระและพยายามดันเขาที่กำลังซุกไซร์ซอกคอของฉันออก "บอกให้ทำอะไรก็ทำ ฉันไม่ได้มีเวลามาก" ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยฉันเสียงหงุดหงิดก่อนจะเหวี่ยงฉันไปที่ที่นอนขนาดคิงไซร์ของเขาและตามขึ้นมาคล่อมตัวฉันอย่างเร่งรีบ ฟุบ! "นี้หยุดนะ! " ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมกับยกเท้าดันอกแกร่งของเขาเอาไว้ทำให้กระโปรงชุดเดรสตัวสวยร่นขึ้นมาอยู่ที่เอวเผยให้เห็นช่วงล่างของฉันที่มีเพียงแค่แพตตี้ตัวจิ๋วปิดอยู่เท่านั้น "อย่าดีดดิ้นให้มากถ้าไม่อยากให้โรงแรมเธอมีปัญหา" ดราก้อนเอ่ยก่อนจะใช้มือหนากระชากแพตตี้ตัวจิ๋วของฉันออกจนขาดวิ่น ฉันที่พอได้ยินสิ่งที่เขาเอ่ยก็ได้แต่เม้มริมฝีปากแน่นพร้อมกับยกเท้าออกและอ้าขาให้เขาแทนพร้อมปล่อยให้คนไร้หัวใจอย่างเขาทำตามใจ ดราก้อนที่เห็นฉันเงียบลงก็ถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมดก่อนจะจับแก่นกายมหึมาของเขามาถูไถกับกลีบกุหลาบอูมและรูสวาทที่เเห้งเหือดของฉันที่ไม่ว่าเขาจะเขี่ยยังไงมันก็ไม่มีน้ำไหลออกมา ก็แหงล่ะสิใครมันจะมีอารมณ์กับคนร้ายกาจแบบนี้ "โถ่เว้ย! " ดราก้อนสบดออกมาอย่างหัวเสียก่อนที่เขาจะถุยน้ำลายใส่กลีบกุหลายอูมของฉันและใช้แก่นกายมหึมาของเขา ลูบๆ วนๆ ที่กลีบกุหลาบก่อนจะเลื่อนแก่นกายมาจ่อยังรูสวาทที่เริ่มเปียกชุ่มและกระแทกแก่นกายเข้าไปยังรูสวาทของฉันจนสุดลำ ปัก! ส๊วบ!! “กรี๊ดดด เจ็บ” ฉันกรี๊ดร้องออกมาทันทีเมื่อดราก้อนกระแทกแก่นกายเข้ามาจนสุดลำโดนที่ฉันไม่ทันได้ตั้งตัว "อ่าาส์" ดราก้อนคำรามออกมาอย่างพึงพอใจก่อนจะเริ่มขยับสะโพกใส่รูสวาทของฉันอย่างรีบร้อน ตับ ตับ ตับๆๆๆๆ “อื้ออ~ จุกเบาๆ หน่อย” ฉันเอ่ยออกมาพร้อมน้ำตาเมื่อดราก้อนกระแทกแก่นกายมหึมาเข้ามายังรูสวาทของฉันอย่างไม่ยั้งจนฉันรู้สึกจุกและแสบรูสวาทจนมันเหมือนจะฉีกขาด ตับ ตับ ตับ!!!!! เสียงแก่นกายมหึมาอัดกระแทกรูสวาทของฉันดังไปทั่วห้องและคนใจร้ายอย่างเขาก็ยังคงไม่ผ่อนแรงลงถึงแม้ว่าฉันจะเจ็บจนน้ำตาไหลก็ตาม “อ่าาส์ เสียวชิป” ดราก้อนครางออกมาอย่างพึงพอใจพร้อมกับโน้มตัวลงมาดูดเม้นเนินอกที่โผล่พ้นออกมาจากชุดเดรสของฉันก่อนจะใช้มือหนาดึงชุดเดรสของฉันลงเผยให้เห็นเนินอกอวบอิ่มที่มีเพียงแค่บราปิดจุดเท่านั้นแต่เพียงไม่นานก็ถูกเขากระชากออกและใช้ปากหนาดูดดึงเม็ดลูกเกดที่แข็งเป็นไตของฉัน ตับ ตับ ตับ!! “โอ้ย เจ็บนะ” ฉันเอ่ยออกมาพร้อมกับมองตาเขียวปัดใส่ดราก้อนที่นอกจากเขาจะอัดกระแทกแก่นกายเข้ามาอย่างเต็มแรงแล้วเขายังกัดเต้านมสวยของฉันอยากแรงจนเกิดรอยฟันอีก ตับ ตับ ตับ!!! “อะ อ้ะๆ ดราก้อนเบาๆ ” ฉันเอ่ยบอกดราก้อนด้วยสีหน้าเจ็บปวด แต่ดูเหมือนยิ่งเขาได้ยินเสียงครางของฉันด้วยความเจ็บปวดก็เหมือนทำให้เขามีอารมณ์เพิ่มขึ้นเเละยิ่งเร่งจังหวะอัดกระแทกให้เร็วและหนักขึ้น ป๊อก~ “ซี๊ดด รูเธอตอดดีชะมัดฉันถึงติดใจเธอไง” ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับถอดแก่นกายของเขาออกจากรูสวาทของฉันก่อนจะจับตัวฉันคว่ำหน้าลงกับที่นอนและยกสะโพกฉันขึ้นมาในท่าหมาและเสียบแก่นกายเข้าไปยังรูสวาทของฉันอีกครั้งจนสุดลำ ส๊วบ! “ดราก้อนฉันเจ็บ!!” ฉันเอ่ยเสียงดังกว่าเดิมแต่เหมือนเขากระชากผมที่ท้ายทอยของฉันให้แหงนหน้าขึ้นอย่างแรงพร้อมทั้งอัดกระแทกความใหญ่โตเข้ามาอย่างไม่หยุดยั้ง ตับ ตับ ตับๆๆๆ “อ่าาส์ ซี๊ดดด จะเสร็จ….” ดราก้อนครางเสียงกระเส่าก่อนที่เขาจะเริ่มเพิ่มความรุนแรงขึ้นและเลื่อนมือหนามาบีบขยำหน้าอกของฉันอย่างแรงจนเหมือนอยากให้มันแหลกค่ามือของเขา ตับ ตับ ตับ!!!!!! "อ้ะๆๆ รีบๆ เสร็จสักทีฉันเจ็บ" ฉันเอ่ยออกไปอย่างเริ่มที่จะทนไม่ไหวกับความรุนแรงและป่าเถื่อนที่เขามอบให้ ดราก้อนกระแทกซ้ำๆ อย่างเน้นๆ จนฉันรับรู้ได้ถึงการกระตุกเกร็งของแก่นกายของเขาก่อนที่เขาจะขบกรามแน่นด้วยความเสียวและซอยถี่ขึ้น “ครางชื่อฉันโมเน่” ดราก้อนเอ่ยเสียงกระเส่าให้ฉันครางชื่อเขาเพื่อเพิ่มความเสียวให้สุดก่อนที่เขาจะเสร็จ "ดราก้อน! " "ดังอีกโมเน่ดังอีก ซี๊ด~ " ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับรั้งเอวบางของฉันไว้แน่นและซอยแก่นกายของเขาถี่ขึ้น "อ้ะๆ ดราก้อน!! " "อ่าาาส~ " ดราก้อนเชิดหน้าขึ้นและเอ่ยคำรามออกมาพร้อมกับน้ำรักขาวขุ่นของเขาที่แตกใส่รูสวาทของฉัน ป๊อก~ เพียงไม่นานเขาก็ถอดแก่นกายออกจากรูสวาทของฉันก่อนจะใช้กระดาษทิชชู่เช็ดทำความสะอาดแก่นกายของเขาและรีบจัดการใส่เสื้อผ้าโดยไม่สนใจฉันที่นอนขาสั่นอยู่ค้างในท่าหมาแบบเดิม "อย่าคิดหนีไปไหนถ้าไม่อยากให้ฉันล่ามเธอ" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับหยิบเสื้อสูทของตัวเองที่เขาถอดไว้ที่พื้นขึ้นมาใส่ "พูดมาได้ไม่มีสมองรึไง บอดี้การ์ดเต็มบ้านขนาดนี้ฉันจะหนียังไง โอ้ย! " ฉันเอ่ยตอบเขาไปด้วยความโมโหก่อนจะโดนมือหนาของเขาบีบคางฉันไว้แน่นและเอ่ยกับฉันด้วยน้ำเสียงดุดัน "อยู่กับฉันอย่าปากดี! " หลังจากที่เขาเอ่ยจบก็เดินออกจากห้องไปอย่างเร่งรีบและกระแทกประตูเสียงดังลั่น ปัง! Monet End _________________________________ มาแล้ววค้าบบไรท์แวะมาลงให้แล้วค่ากำลังปั่น E-Book อยู่งับรอก่อนน้าาา แต่อิพี่นิสัยเสียแบบนี้ไงยัยน้องมันถึงรักไม่ลง🙄
บทที่เกี่ยวข้อง
มาเฟียคลั่งรัก กรงทอง
- ทางด้านดราก้อน -ณ โกดังส่งของแถวชานเมืองรถตู้คันหรูที่ติดฟิลม์ดำสนิทพร้อมกับรถลูกน้องนับหลาย 10 คันและรถ 6 ล้อ ส่งของแล่นมาจอดยังโกดังย่านชานเมืองที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีคนมารออยู่ก่อนแล้วทันทีที่ร่างสูงก้าวขาลงจากรถพร้อมกับใช้สายตากวาดมองไปทั่วบริเวณโกดังรับของที่ตอนนี้มีเหล่าลูกน้องของอีกฝ่ายอยู่เยอะพอๆ กับลูกน้องของตนเองก็ยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินฝ่าเหล่าลูกน้องของอีกฝ่ายเข้าไปในโกดังพร้อมกับลูกน้องของตนเองโดยที่ลูกน้องของอีกฝ่ายก็หลีบทางให้เป็นอย่างดี"อ้าว มิสเตอร์ดราก้อนผมกำลังรออยู่พอดี" เสียงชายวัยกลางคนที่หน้าตาดูสุขุมและโหดเหี้ยมนั่งรอเขาอยู่ภายในโกดังพร้อมกับลูกน้องจำนวนมากเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงของมาเฟียหนุ่มและลูกน้องเดินเข้ามา"ขอโทษที่มาช้านะครับ" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับชายผู้นั้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"ไม่เป็นไรๆ คงมีธุระสำคัญสินะถึงทำให้คนอย่างมิสเตอร์ดราก้อนผู้ตรงต่อเวลามาช้าได้" ชายวันกลางคนเอ่ยถามมาเฟียหนุ่มก่อนจะหยิบซิก้าขึ้นมาจุดด้วยท่าทางใจเย็น"ไปเอาของมา" ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบชายวันกลางคนแต่หันไปเอ่ยสั่งลูกน้องของเขาแทน"ครับ"หลังจากลูกน้องของเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก กักขัง
"ก็ข่าวไอดราก้อนยอมส่งไวน์ le raisin blanc ประจำตระกลูให้กับโรมแรม Moonsky แค่ที่เดียวไง" เฟยหลงเอ่ยพร้อมกับส่งโทรศัพท์ไปให้พวกเพื่อนๆ ของเขาดู"นั้นมันยัยคนที่มาเมาที่บาร์กู ใช่ไหมวะที่โดนผัวนอกใจ" เอเทรนเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้นิ้วเรียวซูมเข้าไปที่ใบหน้าของโมเน่เพื่อดูให้แน่ใจว่าใช่คนเดียวรึป่าว"แฟนไม่ใช่ผัว กูต่างหากที่เป็นผัวยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์"หึ" เฟยหลงเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ เมื่อได้ยินดราก้อนเอ่ยด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์"เชี้ย จริงหรอวะยัยนั้นเด็ดมากขนาดนั้นเลยหรอมึงถึงยอมส่งไวน์ให้" แดเนียลเอ่ยขึ้นอย่างอยากรู้เพราะว่าไวน์ le raisin blanc เป็นไวน์ที่ปีหนึ่งจะมีแค่เพียงไม่กี่ขวดเท่านั้น"ก็แค่ไวน์" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ"ถุ้ย! พูดมาได้ก็แค่ไวน์" เอเทรนเอ่ยขึ้นเพราะเขารู้ดีว่าไวน์ le raisin blanc มีสำคัญกับตระกลูของดราก้อนมากขนาดไหนและที่อยู่ดีๆ เพื่อนของเขายอมยกให้ก็คงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เพื่อนเขาจะจับขังกรงไว้เล่นๆ แน่"แล้วมึงเตรียมตอบคำถามพ่อมึงรึยัง" เฟยหลงเอ่ยและหันมามองดราก้อนที่นั่งไม่ทุกข์ไม่ร้อนทั้งๆ ที่ได้ทำเรื่องใหญ่ขนาดนั้นไป"ไม่
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ร้องขอชีวิต
- 2 ชั่วโมงผ่านไป -"อื้ม~ เจ็บจัง" ร่างบางที่งัวเงียตื่นขึ้นมาเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บแสบบริเวณใจกลางความเป็นสาวก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆ ห้องแต่ไม่พบเงาของคนใจร้าย"ยังไม่กลับหรอ? " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นออกจากเตียงนอนหรูสีดำก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าและเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกาย- 20 นาทีผ่านไป -หลังจากที่เธอชำระล้างร่างกายเรียบร้อยแล้วโมเน่ก็มายืนมองออกไปนอกหน้าต่างที่ตอนนี้เห็นบอดี้การ์ดเดินไปมาเป็นจำนวนมากพร้อมกับยืนคิดวิธีหนีออกไปจากที่นี้"อีตาบ้านี่ทำงานอะไรทำไมต้องมีบอดี้การ์ดเยอะขนาดนี้" โมเน่เอ่ยขึ้นก่อนจะเริ่มไปค้นดูในห้องของดราก้อนว่าพอจะมีอะไรทำให้เธอหนีไปจากเขาได้หรือไม่แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่พบก่อนที่เธอจะถอดใจและเดินกับมายืนเหม่อลอยข้างหน้าต่างบานหรูต่อ"ไปไหนกัน" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าอยู่ดีๆ บอดี้การ์ดที่เดินไปมานั้นได้หายไปแล้วก่อนที่เธอจะรีบเดินกลับไปยังเตียงนอนแล้วดึงผ้าห่มผ้าปูปลอกหมอนออกแล้วมัดต่อกันเป็นเส้นยาวพร้อมกับเปิดหน้าต่างบานหรูและผูกปลายผ้าไว้กับขาตู้ก่อนจะโยนผ้าที่เธอมัดต่อกันลงไป"ฮึบ! เอาวะโมเน่ดีกว่าไม่พยายามอะไรเลย" ร่างบางกลืนน้
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ฉันไม่เคยโกหก
- เช้าวันต่อมา -เวลา 08.00 น.ร่างบางเปลือยเปล่าที่ตอนนี้นอนตัวสั่นอย่างรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ อยู่ในผ้าห่มเพราะพิษไข้จากการร่วมรักอันป่าเถื่อนจากคนใจร้ายเมื่อคืนก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องก๊อกๆ"ขออนุญาติเข้าไปนะคะ" สาวใช้ที่ชื่อมะลิเอ่ยขึ้นก่อนจะเปิดประตูเข้ามาแกร็ก~"นายสั่งให้ดิฉันเอายามาให้ค่ะ" มะลิเอ่ยขึ้นพร้อมกับถือถาดข้าวและยาแก้ไข้แก้อักเสบมาให้กับเธอหญิงสาวข่มความเจ็บและฝืนลุกขึ้นนั่งพิงพนักเตียงโดยมีแค่ผ้าห่มปกคุมร่างกายที่ตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นมีแต่รอยรักที่ดราก้อนได้ทำไว้"เหอะ ฉันไม่กิน" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับปลายตามองถาดอาหารและยาที่สาวใช้เตรียมไว้ให้"แต่ว่า...""ช่วยไขกุญแจให้หน่อยได้ไหม" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นขาข้างที่ถูกล่ามไว้ให้กับมะลิ"ไม่ได้หรอกค่ะฉันเป็นแค่คนใช้ไม่สามารถทำอะไรเกินหน้าที่ได้" มะลิรีบเอ่ยขึ้นทันทีพร้อมกับก้มหน้าลงอย่างไม่กล้าสบตากับเธอ"ถือว่าช่วยลูกผู้หญิงด้วยกันไม่ได้หรอ" โมเน่เอ่ยขึ้นอย่างพยายามจะโน้มน้าวให้อีกฝ่ายรู้สึกสงสาร"ไม่ได้จริงๆ ค่ะคุณอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยนะคะถ้านายรู้ฉันต้องตายแน่ๆ ""นายของเธอเ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก หาทางหนี
"ฉันต้องไปทำงาน และอีกตั้งหลายวันกว่าแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ฉันจะกลับ""แล้ว? ""ก็ทั้งโรมแรมตอนนี้มีแค่ฉันที่เซ็นเอกสารได้นะ" โมเน่เอ่ยอย่างพยายามหาเหตุผลต่างๆ นาๆ มาให้กับคนใจร้าย"เดียวให้เฟลคไปส่ง""แต่ว่า...""เธอไม่มีสิทธิ์เลือก" ยังไม่ทันที่โมเน่จะเอ่ยจบก็ถูกดราก้อนเอ่ยแทรกขึ้นมาก่อนด้วยน้ำเสียงเด็ดขาดจนทำให้เธอไม่เอ่ยอะไรต่อพร้อมกับยกถาดอาหารมาบนที่นอน"ทำไมไม่ไปนั่งกินดีๆ ที่โต๊ะ" ดราก้อนเอ่ยก่อนจะใช้สายตามองไปยังโต๊ะในห้องที่ว่างอยู่"ก็อยากกินบนนี้" โมเน่เอ่ยขึ้นก่อนจะเปิดฝาที่ครอบอาหารออกแล้วทำหน้ายู่ยี่ทันทีเมื่อเธอเห็นว่าเป็นผัดกวางตุ้งฮ่องเต้และต้มจืดหมูสับ"...." ดราก้อนที่ดูการกระทำของร่างบางก็ไม่ได้เอ่ยว่าอะไร"ฉันไม่ชอบกินผัก" โมเน่เอ่ยพร้อมกับวางถาดอาหารไว้ที่เดิม"....""เปลี่ยนใหม่ให้หน่อยอยากกินไก่ทอดกับเฟรนฟราย""ดูเหมือนเธอจะเรื่องมากกว่าที่คิดนะ""ก็คนมันไม่ชอบมันเหม็นเขียว""งั้นก็ลุกไปอาบน้ำเดียวพาลงไปกินข้างล่าง""ก็ได้" ร่างบางเอ่ยอย่างว่าง่ายก่อนจะลุกขึ้นพร้อมกับเอาผ้าห่มห่อตัวเอาไว้และเดินเข้าไปในห้องน้ำ- 30 นาทีต่อมา -ภายในห้องอาหารยามบ่ายแก่ๆ วันนี้บรรยาก
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ปล่อย
"ได้สิไม่รบกวนเลย นี่ก็จะเที่ยงแล้วจะไปกินข้าวก่อนไหมเดียวพี่เลี้ยงเอง" ซีโน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มออกมาอย่างดีใจ"ดีเลยค่ะ งั้นกินที่โรงแรมโมเน่ไหมคะแด๊ดดี๊บอกว่าเปิดห้องอาหารใหม่โมเน่เองก็ยังไม่ได้ลองกิน""แบบนี้เรียกว่าหาเงินเข้าโรงแรมทางอ้อมรึป่าว""พี่ซีโน่อะ โมเน่อยากกินจริงๆ ""ฮ่าๆ พี่ล้อเล่นไปกันเถอะ"หลังจากซีโน่เอ่ยจบทั้งคู่ก็พากันไปกินข้าวที่ห้องอาหารของโรงแรมและต่างพากันคุยเรื่องในอดีตก่อนที่ซีโน่จะขับรถพาร่างบางมาส่งที่บ้านของเธอณ บ้านโสภาศิริ"งั้นพี่ไปก่อนนะมีอะไรก็โทรมาได้ตลอดเลย" ซีโน่เอ่ยขณะที่ร่างบางกำลังลงจากรถ"ขอบคุณนะคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับโบกมือบ๊ายบายให้กับเขาก่อนที่จะเดินเข้าไปในบ้าน"คุณหนูกลับมาแล้วหรอคะ แล้วนั้นใครมาส่งเอ่ย" ช้อยเอ่ยขึ้นขณะที่กำลังเช็ดแจกันอยู่และเห็นคุณหนูของเธอเดินเข้ามาภายในบ้านพร้อมมองรถคันหรูที่ไม่คุ้นเคยขับออกไป"พี่ซีโน่ค่ะลูกชายของลุงวัชร คิดถึงยายช้อยจังเลย" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับเดินเข้าไปสวมกอดช้อยอย่างออดอ้อน"อ่อ คุณซีโน่ไม่ได้เจอนานคงโตเป็นหนุ่มหล่อแล้วนะคะ" "หล่อมากเลยค่ะ""ดูพูดเข้าเราเป็นผู้หญิงนะคะพูดแบบนั้นมันดูไม่งาม"
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก จีบได้ไหม
- 1 อาทิตย์ผ่านไป -แกร็ก~"โมเน่ลูกจะไม่ไปโรงแรมกับแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊จริงหรอลูก" ก้องเกียรติที่เปิดประตูเข้ามายังห้องนอนของลูกสาวของตนพร้อมกับภรรยาก็เอ่ยขึ้น"นั้นสิ ลูกเอาแต่อยู่แต่บ้านไม่ยอมออกไปไหนเลยเป็นอาทิตย์แล้วนะหม่ามี๊ว่าโมเน่ต้องออกจากบ้านบ้างนะลูก" คุณหญิงไพรินเอ่ยเสริมและมองดูลูกสาวของตนที่ยังนอนขดตัวอยู่บนที่นอนไม่ยอมลุกอย่างเหนื่อยใจ"โถ่ โมเน่บอกแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ไปแล้วนะคะว่าถ้าดูซีรี่ย์ที่ดองไว้ไม่หมดจะไม่ไปไหน" โมเน่ที่งัวเงียตื่นขึ้นมาเพราะเสียงผู้เป็นพ่อและแม่ก็เอ่ยขึ้นเพราะตั้งแต่เธอกลับมาอยู่บ้านเธอก็ไม่ยอมออกจากบ้านอีกเลยเพราะเธอกลัวว่าจะพบเจอกับดราก้อนอีก"เดียวค่อยกลับมาดูก็ได้หนิลูก วันนี้แด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ว่าจะไปดูรถคันใหม่ให้ด้วยโมเน่ไม่อยากไปหรอลูก" ก้องเกียรติเอ่ยอย่างพยายามโน้มน้าวลูกสาวของตน"ไม่เอาค่ะ หม่ามี๊กับแด๊ดดี๊รีบไปเถอะค่ะเดียวจะสายนะ" ร่างบางเอ่ยจบก็เอาผ้าห่มขึ้นมาคลุมโปงทันที"ลูกคนนี้หนิ ไปกันเถอะค่ะคุณ" ผู้เป็นแม่เอ่ยพร้อมทั้งปิดประตูห้องนอนของลูกสาว- หลายชั่วโมงผ่านไป -คลืด คลืด~ร่างบางที่กำลังนอนดูซีรี่ย์ผ่านทางไอแพดอยู่ก็ดีดตัวขึ้นทันท
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23มาเฟียคลั่งรัก ไม่มีอะไรที่จัดการไม่ได้
"นายจะให้ผมไปพาตัวกลับมาเลยไหมครับ" มาตินเอ่ย"ไม่ต้อง กูจะให้ยัยนั้นเป็นฝ่ายกลับมาเอง""....""โทรบอกทาง Moonsky ว่าตอนบ่ายฉันจะเข้าไปคุยเรื่องการส่งไวน์ลอตแรก""ครับ"หลังจากมาตินออกไปมาเฟียหนุ่มก็จ้องไปที่ไอแพดที่ตอนนี้ปรากฏข่าวของหญิงสาวด้วยเเววตาดุดันลือสะนั่น!!! สองทายาทตระกูลดังแอบซุ่มคบกันเงียบเมื่อมีชาวเน๊ตตาดีเห็นลูกสาวทายาทโรงแรมหรูตัวย่อ M ควงคู่กับหนุ่มดีกรีลูกชายของบริษัทผลิตหลอดไฟยักษ์ใหญ่ในประเทศ ไปดินเนอร์ที่บาร์หรูบนดาดฟ้าภัตตาคารชื่อดังในกลางเมือง( ภาพประกอบ )ณ โรงแรม Moonskyก๊อกๆ"เข้ามา" เสียงของชายวัยกลางคนที่กำลังนั่งเซ็นเอกสารอยู่ภายในห้องทำงานเอ่ยขึ้นเมื่อได้หญิงเสียงเคาะประตูหน้าห้องแกร็ก~"ทาง GR โทรมาบอกว่ามิสเตอร์ดราก้อนจะเข้ามาคุยเรื่องการส่งไวน์ลอตแรกวันนี้ตอนช่วงบ่ายค่ะ" สาวิตรีที่เปิดประตูเข้ามาก็รีบเอ่ยขึ้นทันที"อ้าวงั้นก็ดีเลยสิ ฉันก็กำลังรอคำนี้อยู่เลย" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงดีใจแต่ยังไม่ทันที่จะได้เอ่ยอะไรต่อประตูห้องทำงานก็ถูกผู้เป็นภรรยาเปิดเข้ามาอย่างรีบร้อนเสียก่อนแกร็ก~"คุณคะ""ว่าไงที่รักทำไมรีบร้อนเข้ามาแบบนั้นล่ะ" ก้อนเกีย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-04-23
บทล่าสุด
มาเฟียคลั่งรัก เป็นข่าว
- เช้าวันใหม่ -คลืด คลืด~มือเรียวของร่างบางที่กำลังงัวเงียควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องปลุกเธอให้ตื่นในยามสายของวัน"ว่าไงคะหม่ามี๊"( ในข่าวหมายความว่ายังไง ทำไมมีอะไรไม่บอกหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊! ) คำถามของผู้เป็นแม่และน้ำเสียงที่ดูน่ากลัวอย่างที่ท่านไม่เคยพูดแบบนี้กับเธอดังขึ้นทำเอาร่างบางที่กำลังงัวเงียอยู่ลืมตาเบิกกว้างและดีดตัวลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ"ข่าวอะไรคะ? " โมเน่เอ่ยถามผู้เป็นเเม่เสียงแผ่วอย่างมึนงงว่าเธอมีข่าวอะไร( ข่าวลูกกับมิสเตอร์ดราก้อนไงทำไมไม่พูดกับหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊ตรงๆ )"ป่าวนะคะหม่ามี๊ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบไอแพดของตัวเองที่วางอยู่ตรงหัวนอนมาเปิดดูข่าวของวันนี้ทันทีพร้อมกับตาเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าตอนนี้มีแต่ข่าวของเธอว่อนอินเตอร์เน๊ตไปหมดข่าวใหญ่ช็อควงการธุรกิจ หนุ่มนักธุรกิจสุดฮ็อตซุ่มคบสาวไฮโซทายาทโรงแรมดังถึงกับควงกันมาออกงานสังคมแต่เรื่องไม่จบเพียงเท่านี้เพราะดันไปปะทะกันเข้ากับหนุ่มไฮโซที่เคยเป็นข่าวมาก่อนหน้านี้ไม่นาน!!รูปภาพ ( ตอนเดินควงแขนเข้างานด้วยกัน )รูปภาพ ( ตอนดราก้อนกับซีโน่ทะเลาะกัน )คลิปวิดีโอ ( คลิปวิดีโอตอนดราก
มาเฟียคลั่งรัก อ้าขาnc
ร่างบางกรีดร้องออกมาเสียงหลงเมื่อถูกมือหนาของร่างแกร่งกระชากเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ่นจนเหลือแต่เพียงบราปีกนกและแพตตี้ตัวจิ๋วพร้อมทั้งพยายามจะดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล“เหอะ ทีกับฉันทำเป็นดีดดิ้น!! ” ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกดต่ำอย่างพยายามข่มโทสะไว้ไม่ให้เพิ่มมากขึ้นทั้งๆ ที่เขาแทบจะข่มอารมณ์ไม่ไหวจนอยากฆ่าชายหนุ่มคนที่เธอพุดคุยด้วยให้ตายคามือเสียด้วยซ้ำ“อื้อ~ ปล่อยนะ” โมเน่เอ่ยและพยายามหันหน้าหนีเมื่อมาเฟียหนุ่มโน้มหน้าเข้ามาดูดเม้นคอระหงของเธอจนเกิดรอยแดงมือหนาของดราก้อนเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมตามจังหวะการหายใจอย่างแรงจนเหมือนมันจะแหลกคามือก่อนที่จะกระชากบราปีกนกของเธอออก"เจ็บ! " โมเน่เอ่ยออกมาเดียวสีหน้าบิดเบี้ยวมือเรียวพยายามดันใบหน้าของดราก้อนที่กำลังดูดกัดยอดปถุมถันของเธออยู่อย่างแรงแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะยิ่งเธอดันเขาออกเท่าไหร่เขาก็ดูดดึงยอดปทุมถันเธอแรงเท่านั้น“อ้าขาออก!! ” ดราก้อนที่พึ่งผละออกจากเต้านมอวบอิ่มก็ตวาดขึ้นเสียงดัง"...." คนตัวเล็กไม่ได้เอ่ยตอบแต่กับหนีบขาตัวเองไว้แน่นอย่างพยายามขัดขืนมือแกร่งของดราก้อนจับขาเธอตั้งฉากขึ้นพร้
มาเฟียคลั่งรัก เป็นผัว
"ได้สิงั้นไปทางนั้นกันไหม" ซีโน่เอ่ยพร้อมกับชี้มือไปทางสวนด้านหลังของงานที่ไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก"ได้ค่ะ ดูเงียบดี" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ติดมือไปด้วยก่อนจะเดินตามร่างสูงของซีโน่ไปโดยที่มีเฟรดเดินตามไม่ห่าง"แล้วนี้คุณลุงไม่มาด้วยหรอคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อทิ้งสะโพกยังม้านั่งตรงข้ามกับร่างสูง"มาสิ โดยพวกหุ้นส่วนลากไปดื่มตั้งแต่เข้างานแล้ว""เข้าทางคุณลุงสินะคะ""ฮ่าๆ แล้วคุณอากับคุณน้ายังไม่กลับหรอ? ""ยังคะ เห็นหม่ามี๊ไลน์มาบอกว่าทางนั้นมีปัญหานิดหน่อยอาจจะกลับมาช้า""งั้นหรอ ถ้าเรื่องงานมีปัญหาอะไรบอกพี่ได้นะเดียวพี่ไปช่วย""ได้เลยค่ะเดียวโมเน่จะทักหาพี่ซีโน่คนแรกเลย ชนแก้วกันดีกว่าค่ะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งชูแก้วไวน์ในมือขึ้นมาด้านหน้าชายหนุ่มเคร้ง~เสียงชนแก้วไวน์ทั้งสองแก้วประสานเสียงกันก่อนที่ทั้งคู่จะพากับดื่มด่ำกับรสชาติหวานอมฝาดของไวน์ราคาแพงพร้อมกับต่างชวนกันพูดคุยเรื่องต่างๆ อย่างสนุกสนานโดยที่มีเฟรดยืนอยู่ด้านหลังของหญิงสาวไม่ห่าง"เดียวพี่ไปเอาเครื่องดื่มมาเพิ่มให้นะ" ซีโน่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าไวน์ที่เขาและเธอหยิบมาหมดแล้ว"ค่ะ" โมเน่เอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานตอบกลับช
มาเฟียคลั่งรัก เอาตัวไม่รอด
"ได้ค่ะ คุณโมเน่จะเอาไปหัดทำขนมหรอคะ" สาวิตรีเอ่ยตอบหญิงสาวพร้อมทั้งรีบนำของที่เธอใช้ให้ไปซื้อออกมาให้ทันที"ชะ..ใช่ แล้วนี้เชฟมารึยัง" ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักอย่างไม่เต็มเสียงก็จะเอ่ยถามถึงเชฟที่จะสอนเธอทำอาหาร"เชฟมารอคุณโมเน่แต่เช้าแล้วค่ะ""งั้นเดียวฉันลงไป" เอ่ยจบหญิงสาวก็เดินลงไปที่ห่องทำอาหารของโรงแรมทันที- หลายชั่วโมงผ่านไป -ติ๊ง~เสียงของเตาอบขนมดังขึ้นพร้อมทั้งร่างบางที่เปิดฝาเตาเเละนำขนมที่เธอพึ่งอบเสร็จมาวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าสภาพขนมที่เธอพึ่งทำนั้นดูน่าตาไม่ค่อยจะดีนัก"ทำไมมันออกมาดูไม่น่ากินเลยค่ะ" "คุณโมเน่พึ่งทำครั้งแรกเดียวเราลองใหม่อีกทีก็ได้ครับ" เชฟที่เป็นคนสอนเธอเอ่ยขึ้นอย่างให้กำลังใจพร้อมทั้งสอนเธอทำขนมอีกรอบและอีกรอบจนเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมงเวลา 14.00 น."สวยมากครับคุณโมเน่ต่อไปก็เหลือแต่รสชาติ" เชฟเอ่ยชมเธอขึ้นเมื่อเห็นว่าหญิงสาวแต่งหน้าขนมเค้กเสร็จและยังดูดีต่างจากตอนแรกอีกด้วย ก่อนที่เขานั้นจะใช้มีดหันเค้กออกมาดูเนื้อข้างในและใช้ส้อมตักเค้กเข้าปาก"เป็นไงค่ะอร่อยไหม" หญิงสาวยิ้มและเอ่ยขึ้นด้วยแววตาคาดหวัง"อร่อยมากครับกลิ่นว
มาเฟียคลั่งรัก เอาใจ
"คุณโมเน่มีอะไรจะให้ดิฉันทำหรอคะ? " สาวิตรีเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานของหญิงสาว"วอลนัททำเมนูอะไรได้บ้าง" โมเน่เอ่ยถามขณะกำลังหย่อนสะโพกลงที่เก้าอี้ทำงานของเธอ"วอลนัทหรอคะ? " สาวิตรีเอ่ยทวนอีกครั้งอย่างแปลกใจเมื่ออยู่ดีๆ ก็ถูกถามถึงเรื่องวอลนัทไม่ใช่เรื่องงาน"....""คงจะเป็นพวกขนมมั้งคะดิฉันไม่ค่อยทราบคุณโมเน่จะให้ไปตามเชฟมาให้ไหมคะ""อืม ไปตามมาให้ทีนะ""ค่ะรอสักครู่นะคะ" สาวิตรีเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งกำลังจะเดินออกไปจากห้องแต่ก็ถูกหญิงสาวเรียกไว้ก่อน"เดียวก่อน""คะ? ""เธอช่วยไปหาซื้อผงวอลนัทสำหรับทำอาหารมาให้ฉันหน่อยแล้วอย่าให้ใครรู้" โมเน่เอ่ยพร้อมกับหยิบกระเป๋าตังแบรนด์หรูออกมาก่อนจะหยิบเงินจำนวนหนึ่งที่ดูเยอะกว่าค่าวอลนัทวางไว้บนโต๊ะทำงานของเธอ"ได้ค่ะ คุณโมเน่ต้องการอะไรเพิ่มอีกไหมคะ" สาวิตรีที่มองเจ้านายของตนอย่างไม่ค่อยเข้าใจนักก่อนจะเดินกลับมายังที่โต๊ะทำงานของผู้เป็นนายอีกครั้งและเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบเงินจำนวนนั้นไป"ไม่มีแล้วไปเถอะ" หลังจากโมเน่เอ่ยจบสาวิตรีก็ออกไปทันทีหลังจากที่สาวิตรีออกไปได้ไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นก๊อกๆ"เชฟมาแล้วค่ะ" สาวิตรีที่เคาะประตูอยู่
มาเฟียคลั่งรัก เปลี่ยนที่กู?
"ผมล้อเล่นอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ" ฟอลคอร์เอ่ยอย่างหยอกล้อพร้อมกับยิ้มออกมาซึ่งต่างจากสีหน้าของผู้เป็นพี่โดยสิ้นเชิง"อย่ายุ่งกับยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำ"ว้าว ดูหวงจังเลยนะไม่สมกับเป็นพี่เลยแต่พี่รู้ใช่ไหมว่าบ้านเรามีจุดอ่อนไม่ได้โดยเฉพาะพี่""กูจัดการคนของกูเองได้""ก็ขอให้เป็นแบบนั้นเพราะดูคนของพี่จะพยศน่าดู" ฟอลคอร์เอ่ยขึ้นก่อนจะล้วงเอาบุหรี่ราคาแพงในกระเป๋าเสื้อของตนออกมาก่อนจะอัดนิโคตินเข้าเต็มปอดแล้วค่อยๆ พ่นควันขาวขุนออกมา"ถ้าจะมาพูดแต่เรื่องไร้สาระก็กลับไปสะกูจะทำงาน""ก็ว่าจะกลับแล้วล่ะป่านี้เด็กๆ ที่ผมเลี้ยงไว้คงคิดถึงผมแย่""....." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรได้แต่มองดูท่าทางสบายๆ ของน้องชายของเขานิ่งๆ จนฟอลคอร์สูบบุหรี่จนหมดม้วนแล้วลุกขึ้นเตรียมตัวที่จะออกจากห้อง"อ่อ พ่อฝากบอกว่าจะไปรอที่ฝรั่งเศสนะอย่านานล่ะ" ขณะที่ผู้เป็นน้องเดินไปถึงหน้าประตูห้องก็หันกลับมามองผู้เป็นพี่พร้อมกับเอ่ยทิ้งท้ายเรื่องที่พ่อของตนฝากมาและเปิดประตูจากไป"เห้อ~ " หลังจากผู้เป็นน้องเดินจากไปมาเฟียหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาทันทีอย่างเหนื่อยล้าพร้อมกับเองหลังพิงพนักเก้าอี้ร่างสูงหลับตาลงช้าๆ และค
มาเฟียคลั่งรัก จุดอ่อน
"เธอสินะที่ชื่อโมเน่" ชายหนุ่มที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับดราก้อนเอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้เต็มความสูงและเดินเข้ามาหาเธอ"นี้นายเป็นใคร ถอยไปนะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ไม่ต้องกลัว" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งฝุดยิ้มร้ายที่มุมปากและมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"...." "สวยดีหนิถึงว่า...""ว้าย~ มีอะไรกันรึป่าวคะคุณฟอลคอร์" ยังไม่ทันที่ฟอลคอร์จะเอ่ยจบมะลิที่พึ่งเดินออกมาจากห้องอาหารเอ่ยขึ้นทันทีอย่างตกใจกลัวว่าทั้งคู่จะมีปัญหากัน"ฟอลคอร์? " โมเน่เอ่ยทวนชื่อคนตรงหน้าอีกครั้ง"นี่คุณฟอลคอร์เป็นน้องชายของนายค่ะ" มะลิเอ่ยแนะนำชายหนุ่มให้กับว่าที่นายหญิงของเธอ"ไม่มีอะไรหรอกไปทำงานของเธอต่อเถอะ" ฟอลคอร์เอ่ยพร้อมกับทำมือไล่ให้สาวใช้ออกไปให้พ้น"ค่ะ" มะลิที่เห็นท่าทางของฟอล์คอร์ก็รีบก้มหน้าก้มตาและรีบเดินออกไปทันที"น้องชายของไอเลวนั้นหรอ เหอะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกและเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างยังโซฟาหรูกลางห้องรับแขกร่างสูงมองการกระทำของว่าที่พี่สะใภ้ของตัวเองก่อนจะเดินตามหลังเธอไปนั่งโซฟาตรงข้ามกับเธอพร้อมกับเอ่ยขึ้น"ปากร้ายใช้ได้เล
มาเฟียคลั่งรัก ชายที่ไม่คุ้น
"โอ้ย ปล่อยนะฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของนายนะที่นายจะลากไปตรงไหนก็ได้ตามใจตัวเอง" ร่างบางที่ถูกคนตัวสูงลากออกมาเอ่ยโวยวายขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนของตัวเองออกอย่างไม่พอใจ"...." คนตัวสูงได้แต่มองท่าทางโวยวายอย่างเอาแต่ใจของคนตัวเล็กที่เริ่มจะเมาแล้วเพราะว่าไวน์ที่นำมาเลี้ยงต้อนรับลูกค้าคนสำคัญวันนี้เป็นไวน์แบบพิเศษที่มีเปอร์เซ็นต์ของแอลกอฮอล์ที่แรงกว่าไวน์ธรรมดาเป็นเท่าตัวและไวน์ตัวนี้มักจะไม่ถูกวางจำหน่ายแต่จะรู้จักกันแค่เพียงในวงในเท่านั้น"ไวน์อะไรทำไมมันแรงจัง" โมเน่เอ่ยพึมพำกับตัวเองพร้อมทั้งใช้มือบางตบที่แก้มทั้งสองข้างของตัวเองเบาๆ "ไหวไหมครับ" มาตินเอ่ย"อย่ามายุ่ง""ขึ้นรถ" ดราก้อนที่เห็นท่าทางของคนตัวเล็กก็เอ่ยสั่งขึ้นเสียงดุพร้อมกับใช้สายตามองไปยังประตูรถตู้คันหรู"ดีแต่ออกคำสั่ง" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกแล้วสะบัดหน้าใส่คนตัวสูงก่อนจะเดินขึ้นรถไปด้วยสติที่เริ่มจะมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล"ไม่ไหวก็นอนลงมา" ขณะที่รถคันหรูกำลังแล่นตามท้องถนนดราก้อนที่หันไปมองร่างบางที่นั่งเอาหัวพิงกระจกก็เอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือหนาหมายจะไปจับหัวร่างบางหมับ!"ฉันไม่นอนตักคนสกปรกแบบนายหรอก" โมเน่เอ่
มาเฟียคลั่งรัก น่ารังเกียจ
แปะ แปะ แปะเสียงปรบมือของเอลิคที่พึ่งเดินออกมาจากอีกห้องดังขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของดราก้อนพร้อมกับมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"ว้าว คนนี้น่ะหรอที่เอาเลือดหัวมึงออกได้""...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมทั้งเดินไปนั่งบนโซฟาตัวหรูโดยมีโมเน่เดินตามไปด้วย"กูไม่ได้อยากรู้ว่ายัยนี้เป็นอะไรกับมึงกูแค่อยากรู้ว่ามึงพามาด้วยทำไม" เฟยหลงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบและมองมาที่ผู้หญิงข้างกายเพื่อนของเขาโมเน่ได้แต่นั่งตัวแข็งทื่ออย่างทำตัวไม่ถูกและหวาดกลัวกับบรรยากาศรอบตัวที่มีแต่เหล่ามาเฟียและภายในโกดังก็ยังมีลูกน้องของแต่ละคนยืนถืออาวุธกันเต็มไปหมด"โทษที พอดีพากลับไปส่งบ้านไม่ทันคงไม่ถือสาใช่ไหม" ดราก้อนขึ้นอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดก่อนจะอัดเข้าปอดของตัวเองและพ่นควันออกมา"กูไม่ถือสาหรอก" แดเนียลที่พึ่งเดินกลับเข้ามาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองมายังโมเน่ก่อนจะพูดกับเธอ"สวัสดีแม่สาวน้อยฉันชื่อแดเนียล""...." ร่างบางที่ถูกมาเฟียหนุ่มอีกคนทักไม่ได้เอ่ยตอบอะไรและใช้มือบางเกาะแขนเสื้อของดราก้อนไว้แน่นอย่างหวาดกลัว"ดูเหมือนเมียมึงจะกลัวนะ" แดเนียลเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งข้างเฟยหลง"หึ จะไปนั่ง
