Mag-log inShare
สารเลว
Huling Na-update:
2025-04-22 18:15:13- เช้าวันต่อมา -
เวลา 7.00 น. แสงแดดอ่อนๆ ในยามเช้ารอดส่องเข้ามาผ่านกระจกบานหรูกระทบกับใบหน้าของหญิงสาวที่หลับไหลอยู่ด้วยความเหนื่อยล้าจากเรื่องเมื่อคืนเหมือนกับเป็นการช่วยปลุกให้เธอตื่นจากห้วงนิทรา "อื้ม~ เจ็บ" ทันทีที่เธอรู้สึกตัวตื่นความเจ็บปวดก็แล่นเข้ามาทันทีโดยเฉพาะใจกลางความเป็นสาวก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาตื่นมาพบกับว่าเธอกำลังอยู่ในอ้อมกอดของชายใจร้ายที่ยังหลับไหลอยู่ ก่อนที่เหตุการณ์เมื่อคืนจะหลั่งเข้ามาในความทรงจำของเธออีกครั้ง ร่างบางมองใบหน้าคมคายนั้นอยู่พักใหญ่ด้วยความคับแค้นใจก่อนจะก้มลงมองดูร่างกายของตัวเองที่เลอะเทอะเปรอะเปื้อนไปด้วยคราบน้ำรักของคนใจร้ายและคราบเลือดของเธอที่เกิดจากการฉีกขาดของจุดสงวน "นอนนิ่งๆ ถ้าไม่อยากตาย" ร่างแกร่งเอ่ยขึ้นเมื่อร่างบางขยับตัวพร้อมทั้งกระชับอ้อมกอดให้แน่นขึ้น "ปล่อย! นายได้ที่นายต้องการแล้วก็กลับไปสะแล้วก็อย่างลืมที่สัญญากับฉันไว้ด้วย" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยความโกรธพร้อมทั้งดันตัวเองออกจากอ้อมกอดแกร่งของเขาก่อนจะฝืนลุกขึ้นนั่ง "ฉันบอกเมื่อไหร่ว่าจะสัญญากับเธอ" ดราก้อนที่ค่อยๆ ลืมตาขึ้นมองร่างบางก่อนจะเอ่ยขึ้นเสียงเรียบอย่างไม่รู้สึกรู้สากับการกระทำของตัวเอง "นาย!! " โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่แดงก่ำจากความโกรธที่ถูกคนเจ้าเล่ห์ผิดสัญญา "หึ เธอเป็นคนเสนอตัวให้ฉันเอง" ร่างแกร่งเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอก่อนจะลุกขึ้นจากที่นอนเต็มความสูงและเอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าเย้ยยัน "ไอสารเลว! " "ฉันบอกเธอว่าฉันอาจจะสนใจถ้าข้อเสนอเธอเร้าร้อนพอ" "....." "แต่เมื่อคืนเธอทำให้ฉันผิดหวังนะเพราะเซ็กส์ของเธอมันห่วย" "ต้องการแค่ทำให้นายพอใจใช่ไหม" "....." พรึบ! "ได้!! " โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยแววตาแดงก่ำอย่างพยายามกลั้นน้ำตาไม่ให้ไหลออกมาพร้อมทั้งฉุดข้อมือขอคนใจร้ายให้กลับมานั่งยังเตียงนอนเหมือนเดิมก่อนที่เธอจะไปนั่งแทรกอยู่ที่ระหว่างขาของเขาแทน "....." ร่างแกร่งมองการกระทำของคนตัวเล็กนิ่งอย่างไม่ได้เอ่ยตอบอะไร คนตัวเล็กได้แต่สูดหายใจเข้าไปเต็มปอดอย่างรวมรวบความกล้าพร้อมกับเอื้อมมือไปจับแก่นกายมหึมาของเขาที่ตอนนี้มันเริ่มแข็งชูชันชักขึ้นลงสองสามทีก่อนที่จะค่อยๆ เอาเข้าปากและดูดอมจนได้ยินเสียงครางอย่างพึ่งพอใจของคนใจร้าย อ๊อก ๆๆๆๆ "อ่าา..." ดราก้อนครางออกมาอย่างเสียวซ่านพร้อมกับใช้มือหนาขยุ่มผมของคนตัวเล็กอย่างแรงเมื่อเธอเร่งจังหวะในการดูดแก่นกายของเขาเร็วขึ้น ป๊อก~ เมื่อเธอได้ยินเสียงครางอันพึงพอใจของเขาแล้วก็ค่อยๆ คายแก่นกายของเขาออกมาจากปากอวบอิ่มก่อนที่จะเปลี่ยนไปนั่งคร่อมหน้าตักของเขาแทนพร้อมทั้งดึงมือของคนใจร้ายมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มของตัวเอง "อื้ม~ " ร่างบางกัดฟันแน่นพร้อมทั้งค่อยๆ จับแก่นกายของเขายัดเข้าไปในรูสวาทที่แห้งเหือดของเธอด้วยสีหน้าบิดเบียวเพราะความเจ็บ "หึ" ดราก้อนเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอเมื่อเห็นสีหน้าบิดเบียวของคนตัวเล็กก่อนจะกดเอวของเธอให้นั่งใส่แก่นกายของเขาจนสุดลำ ส๊วบ! "อื้ม~ " ร่างบางกัดฟันแน่นก่อนที่จะเริ่มขยับสะโพกขึ้นลง ตับ ตับ ตับ! "อือออ..อ่าา" โมเน่ครางออกมาเบาๆ ขณะที่ร่อนสะโพกใส่แก่นกายของคนใจร้ายด้วยจังหวะหนักหน่วงพร้อมกับลอบมองสีหน้าของคนใจร้ายที่ดูจะพึงพอใจกับเซ็กส์ครั้งนี้ของเธอและโน้มหน้าลงไปประกบจูบกับคนใจร้ายทั้งน้ำตา "หึ" ดราก้อนเค้นหัวเราะออกมาจากในลำคอก่อนจะใช้มือหนาล็อคเอวบ้างไว้แน่นพร้อมกับกระแทกแก่นกายสวนรูสวาทของเธออย่างแรง "อ้ะๆ...เจ็บเบาหน่อย" ร่างบางที่ถูกคนใจร้ายกระแทกสวนเข้ามาอย่างแรงก็เอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้มือบางจิกไหล่แกร่งเอาไว้แน่นจนเลือดออก แต่ก็เหมือนว่าคนใจร้ายจะไม่ยอมฟังที่เธอเอ่ยพร้อมกับเร่งจังหวะการซอยให้เร็วขึ้นอีกก่อนที่เขาจะเชิดหน้าขึ้นและเปร่งเสียงคำรามออกมาพร้อมกับน้ำรักที่แตกใส่รูสวาทของเธอ ณ บ้านโสภาสิริ เวลา 17.00 น. ในช่วงเวลาใกล้ที่พระอาทิตย์จะลาลับขอบฟ้ารถยุโรปคันหรูของร่างบางก็ได้ขับแล่นเข้ามาจอดภายในบ้านของตนก่อนจะก้าวเข้ามาภายในตัวบ้านด้วยความเหนื่อยล้า "อ้าวกลับมาแล้วหรอเมื่อคืนเที่ยวหนักหรอลูก" ก้องเกียรติที่กำลังอ่านข่าวจากไอแพดอยู่ที่ห้องนั่งเล่นเอ่ยถาม "ใช่ค่ะ" ร่างบางที่เห็นผู้เป็นพ่อทักก็เอ่ยกลับไปพร้อมกับเดินไปหย่อนก้นนั่งที่โซฟาหรู "กินอะไรมารึยังลูก หม่ามี๊กำลังให้ช้อยเตรียมกับข้าว เป็นอะไรรึป่าวลูกหน้าดูเพลียๆ นะ" คุณหญิงไพรินที่ได้ยินว่าลูกของตนกลับมาแล้วก็รีบเดินออกมาจากห้องครัวพร้อมกับเอ่ยถาม "เรียบร้อยแล้วค่ะหม่ามี๊ ไม่ได้เป็นอะไรค่ะเมื่อคืนโมเน่ดื่มเยอะไปหน่อยยังเเฮงค์ไม่หายเลย" โมเน่เอ่ยขึ้นอย่างพยายามทำสีหน้าให้ปกติที่สุด "เมื่อวานมิสเตอร์ดราก้อนว่ายังไงบ้างลูกสนใจกับข้อเสนอใหม่ของเราไหม" ก้องเกียรติเอ่ยถามลูกสาวของตนเรื่องข้อเสนอใหม่ที่ลูกสาวของเขานำไปเสนอพร้อมกับวางไอแพดในมือลง "ยังไม่ตอบตกลงค่ะ แต่เขาดูสนใจข้อเสนอใหม่ของเรามากนะคะ" "ขอให้เขาสนใจที่เถอะคุณ" คุณหญิงไพรินที่ได้ยินก็เอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งข้างสามีของตนด้วยสีหน้าเป็นกังวลเพราะหลังจากที่ข่าวเรื่องของบริษัท GR และโรงแรมคู่แข่งของพวกเขาอย่าง Mareena ออกมาหุ้นของโรงแรมก็ร่วงไม่หยุดเพราะนักลงทุนต่างก็พากันเทขายและไปซื้อหุ้นของโรมแรมคู่แข่งพวกเขาแทน "ไม่เป็นไรหรอก ผมเชื่อลูกเราเก่งอยู่แล้วถ้าไม่ตกลงเราลองคิดโปรเจ็คอื่นดูกันก็ได้" ก้องเกียรติที่เห็นสีหน้าไม่สู้ดีของภรรยาก็เอ่ยขึ้นอย่างให้กำลังใจพร้อมทั้งลูบมือเธอเบาๆ "แต่หุ้นของโรงแรมเรา..." "แด๊ดดี๊กับหม่ามี๊เชื่อใจโมเน่นะคะยังไงโมเน่คิดว่าเขาจะก็ต้องตอบตกลง" ยังไม่ทันที่แม่ของเธอจะเอ่ยจบโมเน่ก็เอ่ยขึ้นมาแทรกเสียก่อนเมื่อเห็นสีหน้าเป็นกังวลของพ่อและแม่ของเธอ "มั่นใจมากเลยหรอลูก" ก้องเกียรติเอ่ยถามด้วยสีหน้าและแววตาเปร่งประกายอย่างมีหวังเมื่อเห็นลูกสาวของตนเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงและท่าทางที่มั่นใจว่ายังไงดราก้อนก็ต้องตอบตกลงกับทางโรงแรมของพวกเขา "ใช่ค่ะโมเน่มั่นใจมาก งั้นโมเน่ขอขึ้นห้องก่อนนะคะ" เธอเอ่ยขึ้นเพื่อย้ำกับพวกท่านอีกครั้งว่ายังไงดราก้อนก็ต้องตอบตกลงกับโรงแรมของเธอเพราะเธออุสายอมเอาตัวเขาแรกแล้วยังไงเธอก็จะไม่ยอมให้เขาผิดสัญญาเด็ดขาด!
Kaugnay na kabanata
มาเฟียคลั่งรัก ไม่สัญญา
- เช้าวันต่อมา -ณ โรงแรม Moonskyก๊อกๆชายวัยกลางคนที่กำลังตรวจเอกสารด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่นั้นก็เอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูของเลขาหน้าห้อง"เข้ามา""ทางบริษัท GR ติดต่อมาขอเข้าพบตอน 9 โมงค่ะ" สาวิตรีที่ได้ยินคำอนุญาติจากผู้เป็นเจ้านายก็เปิดประตูออกมาพร้อมทั้งเอ่ยขึ้น"จริงหรอ! บอกไปว่าทางเราสะดวกและยินดีมาก" ก้องเกียรติที่ได้ยินที่เลขาของตนบอกก็วางเอกสารลงเเละเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น"แล้วประชุมช่วงเช้า.." สาวิตรีเอ่ยขึ้นอย่างมีสีหน้าลำบากใจเพราะว่าช่วงเช้าของวันนี้ก็มีประชุมที่สำคัญมากเช่นกัน"เลื่อนออกก่อนสักชั่วโมงแล้วก็โทรตามโมเน่ให้มาให้ทันก่อน 9 โมง""รับทราบค่ะ" หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากผู้เป็นนายแล้วเธอก็เอ่ยขึ้นก่อนจะหันหลังกลับไปทำตามที่ก้องเกียรติสั่ง- 15 นาทีผ่านไป -ก๊อกๆแกร็ก~"อ้าว คุณหญิงไปส่งลูกค้าเสร็จแล้วหรอผมกำลังจะโทรไปบอกข่าวดีเลย" ก้องเกียรติที่กำลังจัดเตรียมเอกสารอยู่อย่างอารมณ์ดีก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผู้เป็นภรรยาของตนเปิดประตูเข้ามาในห้อง"เสร็จแล้วค่ะแล้วก็นี่ฉันซื้อวุ้นมะพร้าวร้านโปรดคุณมาให้ด้วย" คุณหญิงไพรรินที่พึ่งไปส่งลูกค้าของตนที่สนามบินเ
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ข้อเสนอพิเศษ
- หลายวันต่อมา -ก๊อกๆ"เสร็จรึยังลูกเดียวไปสายนะ" เสียงหวานของผู้เป็นเเม่เอ่ยถามลูกสาวของตนอยู่ที่หน้าประตูห้องนอนเนื่องจากใกล้จะถึงเวลางานเปิดตัวบริษัทของ GR แล้ว"เสร็จแล้วค่ะหม่ามี๊กำลังออกไปค่ะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งใส่ต่างหูอย่างรีบร้อนรู้ทั้งรู้ว่าเป็นวันสำคัญแต่เธอก็ดันนอนตื่นสายสะได้- 15 นาทีต่อมา -"วันนี้ลูกสาวแด๊ดดี๊สวยจังเลยแบบนี้ต้องเป็นดาวเด่นในงานแน่ๆ " ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นลูกสาวของตนเองที่อยู่ในชุดเดรสสีน้ำเงินเรียบหรูเดินลงมาจากบันไดชั้นสองมายังห้องนั่งเล่น"นี้จ๊ะช่อดอกไม้อย่าลืมให้มิสเตอร์ดราก้อนล่ะ" คุณหญิงไพรินที่นั่งรออยู่แล้วเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหยิบช่อดอกไม้ที่เตรียมไว้ให้ลูกสาวของตน"ค่ะหม่ามี๊" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับยิ้มให้แม่ของตนด้วยสีหน้าประมาทเพราะงานนี้ไม่มีพ่อกับแม่ของเธอไปด้วยอย่างทุกครั้ง"งั้นแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ไปก่อนนะเดียวจะตกเครื่องเอา" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งยกนาฬิกามาดูว่าใกล้เวลาที่ต้องออกจากบ้านแล้วพร้อมกับเดินมาโอบเอวภรรยาของตน"ค่ะเดินทางดีๆ นะคะ" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับมองแผ่นหลังของพวกท่านทั้งสองเดินออกไปจากบ้านก่อนจะสูดหายใจเข้าป
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก จนกว่าจะเบื่อเธอ
คลืด คลืด~ร่างบางที่กำลังเดินออกจากงานไปยังโรงจอดรถก็หยุดฝีเท้าลงพร้อมกับควานหาโทรศัพท์มือถือจากกระเป๋าสะพายแบรนด์หรูก่อนจะกดรับสาย"ว่าไงคะแด๊ดดี๊" เสียงหวานเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าผู้เป็นพ่อโทรมา( แด๊ดดี๊กับหม่ามี๊เห็นข่าวแล้วนะลูกตอนนี้หุ้นเราพุ่งขึ้น 10% เกิดคาดมากโมเน่อยากได้อะไรบอกมาเลยเดียวแด๊ดดี๊หามาให้ ) ก้องเกียรติเอ่ยชมลูกสาวของตนด้วยน้ำเสียงดีใจและภูมิใจเป็นการใหญ่ที่ลูกสาวของตนสามารถทำให้หุ้นของโรงแรมขึ้นมาได้มากว่าที่ร่วงลงไปหลายเท่าตัว"ตอนนี้โมเน่ยังคิดไม่ออกค่ะ เออแด๊ดดี๊คะช่วงนี้โมเน่ขอไปอยู่คอนโดนะคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นด้วยใบหน้าที่ห่อเหี่ยวเมื่อเธอรับรู้ได้ว่าหลังจากนี้ชีวิตของเธอคงจะไม่สงบสุขหรือมีอิสระอีกต่อไปแล้วเเน่ๆ( ทำไมล่ะลูกอยู่บ้านก็สบายดีออกหนิ ) ก้องเกียรติเอ่ย"ก็โมเน่โตแล้วหนิค่ะ โมเน่ก็อยากจะอยู่คนเดียวบ้างตอนอยู่อเมริกาก็อยู่คนเดียว"( งั้นก็ตามใจโมเน่แต่อย่าเที่ยวมากนะลูกว่างๆ ก็เข้าบริษัทบ้าง ) ผู้เป็นพ่อเอ่ยขึ้นอย่างเข้าใจลูกสาวของตนว่าคงจะอยากมีเวลาส่วนตัวตามประสาวัยรุ่น"ค่ะแด๊ดดี๊"( ถ้าโมเน่ไม่อยากเข้าบริษัทก็หาลูกเขยหล่อๆ เก่งแบบมิสเตอร์ดราก้อนมาให
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก อย่าปากดีnc
Monet Part"ยินดีต้อนรับกลับบ้านครับ/ค่ะ" ทันทีที่ดราก้อนเดินเข้ามาในตัวบ้านเหล่าพ่อบ้านแม่บ้านทั้งหลายก็มายืนเรียงกันพร้อมกับเอ่ยต้อนรับเขาและทุกคนต่างก็พากันก้มหน้าอย่างไม่มีใครกล้าเงยหน้ามามองเขาที่กำลังฉุดกระชากฉันสักคน"โอ้ย! เจ็บฉันเดินเองได้" ฉันเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนออกอีตานี้แรงเยอะชะมัด"...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรฉันก่อนจะเดินนำหน้าฉันไปชั้นบนของคฤหาสน์นิ่งๆ ฉันที่เดินตามหลังเขาก็มองไปรอบๆ คฤหาสน์หลังนี้ที่ถูกตกแต่งด้วยโทนสีดำทองอย่างหรูหราลงตัวดูจากตาเปล่าก็รู้แล้วว่าของในบ้านหลังนี้ถูกนำเข้ามาทั้งหมดและราคาคงแพงเอาเรื่อง"โอ้ย จะหยุดทำไมไม่บอก" ฉันเอ่ยขึ้นอย่างตกใจเมื่ออยู่ดีๆ ดราก้อนก็หยุดเดินอยู่ที่หน้าประตูบานใหญ่ลายมังกรที่ดูแล้วน่าจะเป็นห้องของเขาทำให้ฉันที่มัวมองรอบๆ บ้านอยู่นั้นชนเข้ากับแผ่นหลังของเขาเต็มๆแต่เขาก็ไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมกับเปิดประตูเข้าไปโดยมีฉันเดินตามเข้าไปด้วยแกร็ก~"ถอดเสื้อผ้าออกสะ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมกับกำลังถอดเข็มขัดหนังแบรนด์หรูของตัวเองออก"อะไรของนา..อุป" ฉันที่ยังไม่ทันที่จะเอ่ยอะไรจบก็ถูกเขาประกบปากจูบอย่างเร้าร้อนเสียก่อน"อ
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก กรงทอง
- ทางด้านดราก้อน -ณ โกดังส่งของแถวชานเมืองรถตู้คันหรูที่ติดฟิลม์ดำสนิทพร้อมกับรถลูกน้องนับหลาย 10 คันและรถ 6 ล้อ ส่งของแล่นมาจอดยังโกดังย่านชานเมืองที่ตอนนี้ดูเหมือนว่าจะมีคนมารออยู่ก่อนแล้วทันทีที่ร่างสูงก้าวขาลงจากรถพร้อมกับใช้สายตากวาดมองไปทั่วบริเวณโกดังรับของที่ตอนนี้มีเหล่าลูกน้องของอีกฝ่ายอยู่เยอะพอๆ กับลูกน้องของตนเองก็ยกยิ้มที่มุมปากก่อนจะเดินฝ่าเหล่าลูกน้องของอีกฝ่ายเข้าไปในโกดังพร้อมกับลูกน้องของตนเองโดยที่ลูกน้องของอีกฝ่ายก็หลีบทางให้เป็นอย่างดี"อ้าว มิสเตอร์ดราก้อนผมกำลังรออยู่พอดี" เสียงชายวัยกลางคนที่หน้าตาดูสุขุมและโหดเหี้ยมนั่งรอเขาอยู่ภายในโกดังพร้อมกับลูกน้องจำนวนมากเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นร่างสูงของมาเฟียหนุ่มและลูกน้องเดินเข้ามา"ขอโทษที่มาช้านะครับ" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับนั่งลงตรงข้ามกับชายผู้นั้นด้วยน้ำเสียงราบเรียบ"ไม่เป็นไรๆ คงมีธุระสำคัญสินะถึงทำให้คนอย่างมิสเตอร์ดราก้อนผู้ตรงต่อเวลามาช้าได้" ชายวันกลางคนเอ่ยถามมาเฟียหนุ่มก่อนจะหยิบซิก้าขึ้นมาจุดด้วยท่าทางใจเย็น"ไปเอาของมา" ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบชายวันกลางคนแต่หันไปเอ่ยสั่งลูกน้องของเขาแทน"ครับ"หลังจากลูกน้องของเ
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก กักขัง
"ก็ข่าวไอดราก้อนยอมส่งไวน์ le raisin blanc ประจำตระกลูให้กับโรมแรม Moonsky แค่ที่เดียวไง" เฟยหลงเอ่ยพร้อมกับส่งโทรศัพท์ไปให้พวกเพื่อนๆ ของเขาดู"นั้นมันยัยคนที่มาเมาที่บาร์กู ใช่ไหมวะที่โดนผัวนอกใจ" เอเทรนเอ่ยขึ้นพร้อมกับใช้นิ้วเรียวซูมเข้าไปที่ใบหน้าของโมเน่เพื่อดูให้แน่ใจว่าใช่คนเดียวรึป่าว"แฟนไม่ใช่ผัว กูต่างหากที่เป็นผัวยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์"หึ" เฟยหลงเค้นหัวเราะออกมาจากลำคอเบาๆ เมื่อได้ยินดราก้อนเอ่ยด้วยสีหน้าไม่สบอารมณ์"เชี้ย จริงหรอวะยัยนั้นเด็ดมากขนาดนั้นเลยหรอมึงถึงยอมส่งไวน์ให้" แดเนียลเอ่ยขึ้นอย่างอยากรู้เพราะว่าไวน์ le raisin blanc เป็นไวน์ที่ปีหนึ่งจะมีแค่เพียงไม่กี่ขวดเท่านั้น"ก็แค่ไวน์" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับยักไหล่อย่างไม่ใส่ใจ"ถุ้ย! พูดมาได้ก็แค่ไวน์" เอเทรนเอ่ยขึ้นเพราะเขารู้ดีว่าไวน์ le raisin blanc มีสำคัญกับตระกลูของดราก้อนมากขนาดไหนและที่อยู่ดีๆ เพื่อนของเขายอมยกให้ก็คงไม่ใช่แค่ผู้หญิงที่เพื่อนเขาจะจับขังกรงไว้เล่นๆ แน่"แล้วมึงเตรียมตอบคำถามพ่อมึงรึยัง" เฟยหลงเอ่ยและหันมามองดราก้อนที่นั่งไม่ทุกข์ไม่ร้อนทั้งๆ ที่ได้ทำเรื่องใหญ่ขนาดนั้นไป"ไม่
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ร้องขอชีวิต
- 2 ชั่วโมงผ่านไป -"อื้ม~ เจ็บจัง" ร่างบางที่งัวเงียตื่นขึ้นมาเอ่ยขึ้นเมื่อรู้สึกเจ็บแสบบริเวณใจกลางความเป็นสาวก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาขึ้นมามองไปรอบๆ ห้องแต่ไม่พบเงาของคนใจร้าย"ยังไม่กลับหรอ? " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับลุกขึ้นออกจากเตียงนอนหรูสีดำก่อนจะเดินไปหยิบเสื้อผ้าและเข้าห้องน้ำไปชำระล้างร่างกาย- 20 นาทีผ่านไป -หลังจากที่เธอชำระล้างร่างกายเรียบร้อยแล้วโมเน่ก็มายืนมองออกไปนอกหน้าต่างที่ตอนนี้เห็นบอดี้การ์ดเดินไปมาเป็นจำนวนมากพร้อมกับยืนคิดวิธีหนีออกไปจากที่นี้"อีตาบ้านี่ทำงานอะไรทำไมต้องมีบอดี้การ์ดเยอะขนาดนี้" โมเน่เอ่ยขึ้นก่อนจะเริ่มไปค้นดูในห้องของดราก้อนว่าพอจะมีอะไรทำให้เธอหนีไปจากเขาได้หรือไม่แต่หาเท่าไหร่ก็ไม่พบก่อนที่เธอจะถอดใจและเดินกับมายืนเหม่อลอยข้างหน้าต่างบานหรูต่อ"ไปไหนกัน" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าอยู่ดีๆ บอดี้การ์ดที่เดินไปมานั้นได้หายไปแล้วก่อนที่เธอจะรีบเดินกลับไปยังเตียงนอนแล้วดึงผ้าห่มผ้าปูปลอกหมอนออกแล้วมัดต่อกันเป็นเส้นยาวพร้อมกับเปิดหน้าต่างบานหรูและผูกปลายผ้าไว้กับขาตู้ก่อนจะโยนผ้าที่เธอมัดต่อกันลงไป"ฮึบ! เอาวะโมเน่ดีกว่าไม่พยายามอะไรเลย" ร่างบางกลืนน้
Huling Na-update : 2025-04-22มาเฟียคลั่งรัก ฉันไม่เคยโกหก
- เช้าวันต่อมา -เวลา 08.00 น.ร่างบางเปลือยเปล่าที่ตอนนี้นอนตัวสั่นอย่างรู้สึกหนาวๆ ร้อนๆ อยู่ในผ้าห่มเพราะพิษไข้จากการร่วมรักอันป่าเถื่อนจากคนใจร้ายเมื่อคืนก่อนที่เธอจะค่อยๆ ลืมตาตื่นขึ้นมาเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูห้องก๊อกๆ"ขออนุญาติเข้าไปนะคะ" สาวใช้ที่ชื่อมะลิเอ่ยขึ้นก่อนจะเปิดประตูเข้ามาแกร็ก~"นายสั่งให้ดิฉันเอายามาให้ค่ะ" มะลิเอ่ยขึ้นพร้อมกับถือถาดข้าวและยาแก้ไข้แก้อักเสบมาให้กับเธอหญิงสาวข่มความเจ็บและฝืนลุกขึ้นนั่งพิงพนักเตียงโดยมีแค่ผ้าห่มปกคุมร่างกายที่ตอนนี้ร่างกายของเธอนั้นมีแต่รอยรักที่ดราก้อนได้ทำไว้"เหอะ ฉันไม่กิน" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับปลายตามองถาดอาหารและยาที่สาวใช้เตรียมไว้ให้"แต่ว่า...""ช่วยไขกุญแจให้หน่อยได้ไหม" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับยื่นขาข้างที่ถูกล่ามไว้ให้กับมะลิ"ไม่ได้หรอกค่ะฉันเป็นแค่คนใช้ไม่สามารถทำอะไรเกินหน้าที่ได้" มะลิรีบเอ่ยขึ้นทันทีพร้อมกับก้มหน้าลงอย่างไม่กล้าสบตากับเธอ"ถือว่าช่วยลูกผู้หญิงด้วยกันไม่ได้หรอ" โมเน่เอ่ยขึ้นอย่างพยายามจะโน้มน้าวให้อีกฝ่ายรู้สึกสงสาร"ไม่ได้จริงๆ ค่ะคุณอย่าทำให้ฉันลำบากใจเลยนะคะถ้านายรู้ฉันต้องตายแน่ๆ ""นายของเธอเ
Huling Na-update : 2025-04-22
Pinakabagong kabanata
มาเฟียคลั่งรัก เป็นข่าว
- เช้าวันใหม่ -คลืด คลืด~มือเรียวของร่างบางที่กำลังงัวเงียควานหาโทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องปลุกเธอให้ตื่นในยามสายของวัน"ว่าไงคะหม่ามี๊"( ในข่าวหมายความว่ายังไง ทำไมมีอะไรไม่บอกหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊! ) คำถามของผู้เป็นแม่และน้ำเสียงที่ดูน่ากลัวอย่างที่ท่านไม่เคยพูดแบบนี้กับเธอดังขึ้นทำเอาร่างบางที่กำลังงัวเงียอยู่ลืมตาเบิกกว้างและดีดตัวลุกขึ้นมาด้วยความตกใจ"ข่าวอะไรคะ? " โมเน่เอ่ยถามผู้เป็นเเม่เสียงแผ่วอย่างมึนงงว่าเธอมีข่าวอะไร( ข่าวลูกกับมิสเตอร์ดราก้อนไงทำไมไม่พูดกับหม่ามี๊กับแด๊ดดี๊ตรงๆ )"ป่าวนะคะหม่ามี๊ต้องมีเรื่องเข้าใจผิดกันแน่ๆ " โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบไอแพดของตัวเองที่วางอยู่ตรงหัวนอนมาเปิดดูข่าวของวันนี้ทันทีพร้อมกับตาเบิกกว้างเมื่อเห็นว่าตอนนี้มีแต่ข่าวของเธอว่อนอินเตอร์เน๊ตไปหมดข่าวใหญ่ช็อควงการธุรกิจ หนุ่มนักธุรกิจสุดฮ็อตซุ่มคบสาวไฮโซทายาทโรงแรมดังถึงกับควงกันมาออกงานสังคมแต่เรื่องไม่จบเพียงเท่านี้เพราะดันไปปะทะกันเข้ากับหนุ่มไฮโซที่เคยเป็นข่าวมาก่อนหน้านี้ไม่นาน!!รูปภาพ ( ตอนเดินควงแขนเข้างานด้วยกัน )รูปภาพ ( ตอนดราก้อนกับซีโน่ทะเลาะกัน )คลิปวิดีโอ ( คลิปวิดีโอตอนดราก
มาเฟียคลั่งรัก อ้าขาnc
ร่างบางกรีดร้องออกมาเสียงหลงเมื่อถูกมือหนาของร่างแกร่งกระชากเสื้อผ้าของเธอจนขาดวิ่นจนเหลือแต่เพียงบราปีกนกและแพตตี้ตัวจิ๋วพร้อมทั้งพยายามจะดิ้นให้หลุดพ้นจากพันธนาการของเขาแต่ก็ไม่เป็นผล“เหอะ ทีกับฉันทำเป็นดีดดิ้น!! ” ดราก้อนเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงกดต่ำอย่างพยายามข่มโทสะไว้ไม่ให้เพิ่มมากขึ้นทั้งๆ ที่เขาแทบจะข่มอารมณ์ไม่ไหวจนอยากฆ่าชายหนุ่มคนที่เธอพุดคุยด้วยให้ตายคามือเสียด้วยซ้ำ“อื้อ~ ปล่อยนะ” โมเน่เอ่ยและพยายามหันหน้าหนีเมื่อมาเฟียหนุ่มโน้มหน้าเข้ามาดูดเม้นคอระหงของเธอจนเกิดรอยแดงมือหนาของดราก้อนเลื่อนมาบีบขยำหน้าอกอวบอิ่มที่กระเพื่อมตามจังหวะการหายใจอย่างแรงจนเหมือนมันจะแหลกคามือก่อนที่จะกระชากบราปีกนกของเธอออก"เจ็บ! " โมเน่เอ่ยออกมาเดียวสีหน้าบิดเบี้ยวมือเรียวพยายามดันใบหน้าของดราก้อนที่กำลังดูดกัดยอดปถุมถันของเธออยู่อย่างแรงแต่ก็ไม่เป็นผลเพราะยิ่งเธอดันเขาออกเท่าไหร่เขาก็ดูดดึงยอดปทุมถันเธอแรงเท่านั้น“อ้าขาออก!! ” ดราก้อนที่พึ่งผละออกจากเต้านมอวบอิ่มก็ตวาดขึ้นเสียงดัง"...." คนตัวเล็กไม่ได้เอ่ยตอบแต่กับหนีบขาตัวเองไว้แน่นอย่างพยายามขัดขืนมือแกร่งของดราก้อนจับขาเธอตั้งฉากขึ้นพร้
มาเฟียคลั่งรัก เป็นผัว
"ได้สิงั้นไปทางนั้นกันไหม" ซีโน่เอ่ยพร้อมกับชี้มือไปทางสวนด้านหลังของงานที่ไม่ค่อยมีผู้คนมากนัก"ได้ค่ะ ดูเงียบดี" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบแก้วไวน์ติดมือไปด้วยก่อนจะเดินตามร่างสูงของซีโน่ไปโดยที่มีเฟรดเดินตามไม่ห่าง"แล้วนี้คุณลุงไม่มาด้วยหรอคะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อทิ้งสะโพกยังม้านั่งตรงข้ามกับร่างสูง"มาสิ โดยพวกหุ้นส่วนลากไปดื่มตั้งแต่เข้างานแล้ว""เข้าทางคุณลุงสินะคะ""ฮ่าๆ แล้วคุณอากับคุณน้ายังไม่กลับหรอ? ""ยังคะ เห็นหม่ามี๊ไลน์มาบอกว่าทางนั้นมีปัญหานิดหน่อยอาจจะกลับมาช้า""งั้นหรอ ถ้าเรื่องงานมีปัญหาอะไรบอกพี่ได้นะเดียวพี่ไปช่วย""ได้เลยค่ะเดียวโมเน่จะทักหาพี่ซีโน่คนแรกเลย ชนแก้วกันดีกว่าค่ะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งชูแก้วไวน์ในมือขึ้นมาด้านหน้าชายหนุ่มเคร้ง~เสียงชนแก้วไวน์ทั้งสองแก้วประสานเสียงกันก่อนที่ทั้งคู่จะพากับดื่มด่ำกับรสชาติหวานอมฝาดของไวน์ราคาแพงพร้อมกับต่างชวนกันพูดคุยเรื่องต่างๆ อย่างสนุกสนานโดยที่มีเฟรดยืนอยู่ด้านหลังของหญิงสาวไม่ห่าง"เดียวพี่ไปเอาเครื่องดื่มมาเพิ่มให้นะ" ซีโน่เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าไวน์ที่เขาและเธอหยิบมาหมดแล้ว"ค่ะ" โมเน่เอ่ยพร้อมกับยิ้มหวานตอบกลับช
มาเฟียคลั่งรัก เอาตัวไม่รอด
"ได้ค่ะ คุณโมเน่จะเอาไปหัดทำขนมหรอคะ" สาวิตรีเอ่ยตอบหญิงสาวพร้อมทั้งรีบนำของที่เธอใช้ให้ไปซื้อออกมาให้ทันที"ชะ..ใช่ แล้วนี้เชฟมารึยัง" ร่างบางเอ่ยด้วยน้ำเสียงตะกุกตะกักอย่างไม่เต็มเสียงก็จะเอ่ยถามถึงเชฟที่จะสอนเธอทำอาหาร"เชฟมารอคุณโมเน่แต่เช้าแล้วค่ะ""งั้นเดียวฉันลงไป" เอ่ยจบหญิงสาวก็เดินลงไปที่ห่องทำอาหารของโรงแรมทันที- หลายชั่วโมงผ่านไป -ติ๊ง~เสียงของเตาอบขนมดังขึ้นพร้อมทั้งร่างบางที่เปิดฝาเตาเเละนำขนมที่เธอพึ่งอบเสร็จมาวางไว้บนโต๊ะพร้อมกับเอ่ยขึ้นเมื่อเห็นว่าสภาพขนมที่เธอพึ่งทำนั้นดูน่าตาไม่ค่อยจะดีนัก"ทำไมมันออกมาดูไม่น่ากินเลยค่ะ" "คุณโมเน่พึ่งทำครั้งแรกเดียวเราลองใหม่อีกทีก็ได้ครับ" เชฟที่เป็นคนสอนเธอเอ่ยขึ้นอย่างให้กำลังใจพร้อมทั้งสอนเธอทำขนมอีกรอบและอีกรอบจนเวลาล่วงเลยไปหลายชั่วโมงเวลา 14.00 น."สวยมากครับคุณโมเน่ต่อไปก็เหลือแต่รสชาติ" เชฟเอ่ยชมเธอขึ้นเมื่อเห็นว่าหญิงสาวแต่งหน้าขนมเค้กเสร็จและยังดูดีต่างจากตอนแรกอีกด้วย ก่อนที่เขานั้นจะใช้มีดหันเค้กออกมาดูเนื้อข้างในและใช้ส้อมตักเค้กเข้าปาก"เป็นไงค่ะอร่อยไหม" หญิงสาวยิ้มและเอ่ยขึ้นด้วยแววตาคาดหวัง"อร่อยมากครับกลิ่นว
มาเฟียคลั่งรัก เอาใจ
"คุณโมเน่มีอะไรจะให้ดิฉันทำหรอคะ? " สาวิตรีเอ่ยถามเมื่อเดินเข้ามาในห้องทำงานของหญิงสาว"วอลนัททำเมนูอะไรได้บ้าง" โมเน่เอ่ยถามขณะกำลังหย่อนสะโพกลงที่เก้าอี้ทำงานของเธอ"วอลนัทหรอคะ? " สาวิตรีเอ่ยทวนอีกครั้งอย่างแปลกใจเมื่ออยู่ดีๆ ก็ถูกถามถึงเรื่องวอลนัทไม่ใช่เรื่องงาน"....""คงจะเป็นพวกขนมมั้งคะดิฉันไม่ค่อยทราบคุณโมเน่จะให้ไปตามเชฟมาให้ไหมคะ""อืม ไปตามมาให้ทีนะ""ค่ะรอสักครู่นะคะ" สาวิตรีเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งกำลังจะเดินออกไปจากห้องแต่ก็ถูกหญิงสาวเรียกไว้ก่อน"เดียวก่อน""คะ? ""เธอช่วยไปหาซื้อผงวอลนัทสำหรับทำอาหารมาให้ฉันหน่อยแล้วอย่าให้ใครรู้" โมเน่เอ่ยพร้อมกับหยิบกระเป๋าตังแบรนด์หรูออกมาก่อนจะหยิบเงินจำนวนหนึ่งที่ดูเยอะกว่าค่าวอลนัทวางไว้บนโต๊ะทำงานของเธอ"ได้ค่ะ คุณโมเน่ต้องการอะไรเพิ่มอีกไหมคะ" สาวิตรีที่มองเจ้านายของตนอย่างไม่ค่อยเข้าใจนักก่อนจะเดินกลับมายังที่โต๊ะทำงานของผู้เป็นนายอีกครั้งและเอ่ยขึ้นพร้อมหยิบเงินจำนวนนั้นไป"ไม่มีแล้วไปเถอะ" หลังจากโมเน่เอ่ยจบสาวิตรีก็ออกไปทันทีหลังจากที่สาวิตรีออกไปได้ไม่นานนักก็มีเสียงเคาะประตูดังขึ้นก๊อกๆ"เชฟมาแล้วค่ะ" สาวิตรีที่เคาะประตูอยู่
มาเฟียคลั่งรัก เปลี่ยนที่กู?
"ผมล้อเล่นอย่าทำหน้าแบบนั้นสิ" ฟอลคอร์เอ่ยอย่างหยอกล้อพร้อมกับยิ้มออกมาซึ่งต่างจากสีหน้าของผู้เป็นพี่โดยสิ้นเชิง"อย่ายุ่งกับยัยนั้น" ดราก้อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงกดต่ำ"ว้าว ดูหวงจังเลยนะไม่สมกับเป็นพี่เลยแต่พี่รู้ใช่ไหมว่าบ้านเรามีจุดอ่อนไม่ได้โดยเฉพาะพี่""กูจัดการคนของกูเองได้""ก็ขอให้เป็นแบบนั้นเพราะดูคนของพี่จะพยศน่าดู" ฟอลคอร์เอ่ยขึ้นก่อนจะล้วงเอาบุหรี่ราคาแพงในกระเป๋าเสื้อของตนออกมาก่อนจะอัดนิโคตินเข้าเต็มปอดแล้วค่อยๆ พ่นควันขาวขุนออกมา"ถ้าจะมาพูดแต่เรื่องไร้สาระก็กลับไปสะกูจะทำงาน""ก็ว่าจะกลับแล้วล่ะป่านี้เด็กๆ ที่ผมเลี้ยงไว้คงคิดถึงผมแย่""....." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรได้แต่มองดูท่าทางสบายๆ ของน้องชายของเขานิ่งๆ จนฟอลคอร์สูบบุหรี่จนหมดม้วนแล้วลุกขึ้นเตรียมตัวที่จะออกจากห้อง"อ่อ พ่อฝากบอกว่าจะไปรอที่ฝรั่งเศสนะอย่านานล่ะ" ขณะที่ผู้เป็นน้องเดินไปถึงหน้าประตูห้องก็หันกลับมามองผู้เป็นพี่พร้อมกับเอ่ยทิ้งท้ายเรื่องที่พ่อของตนฝากมาและเปิดประตูจากไป"เห้อ~ " หลังจากผู้เป็นน้องเดินจากไปมาเฟียหนุ่มก็ถอนหายใจออกมาทันทีอย่างเหนื่อยล้าพร้อมกับเองหลังพิงพนักเก้าอี้ร่างสูงหลับตาลงช้าๆ และค
มาเฟียคลั่งรัก จุดอ่อน
"เธอสินะที่ชื่อโมเน่" ชายหนุ่มที่หน้าตาละม้ายคล้ายคลึงกับดราก้อนเอ่ยขึ้นก่อนจะลุกขึ้นจากเก้าอี้เต็มความสูงและเดินเข้ามาหาเธอ"นี้นายเป็นใคร ถอยไปนะ" โมเน่เอ่ยขึ้นเมื่อร่างสูงเดินเข้ามาประชิดตัวเธอ"ฉันไม่ทำอะไรเธอหรอก ไม่ต้องกลัว" เขาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งฝุดยิ้มร้ายที่มุมปากและมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"...." "สวยดีหนิถึงว่า...""ว้าย~ มีอะไรกันรึป่าวคะคุณฟอลคอร์" ยังไม่ทันที่ฟอลคอร์จะเอ่ยจบมะลิที่พึ่งเดินออกมาจากห้องอาหารเอ่ยขึ้นทันทีอย่างตกใจกลัวว่าทั้งคู่จะมีปัญหากัน"ฟอลคอร์? " โมเน่เอ่ยทวนชื่อคนตรงหน้าอีกครั้ง"นี่คุณฟอลคอร์เป็นน้องชายของนายค่ะ" มะลิเอ่ยแนะนำชายหนุ่มให้กับว่าที่นายหญิงของเธอ"ไม่มีอะไรหรอกไปทำงานของเธอต่อเถอะ" ฟอลคอร์เอ่ยพร้อมกับทำมือไล่ให้สาวใช้ออกไปให้พ้น"ค่ะ" มะลิที่เห็นท่าทางของฟอล์คอร์ก็รีบก้มหน้าก้มตาและรีบเดินออกไปทันที"น้องชายของไอเลวนั้นหรอ เหอะ" โมเน่เอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกและเชิดหน้าขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งไขว่ห้างยังโซฟาหรูกลางห้องรับแขกร่างสูงมองการกระทำของว่าที่พี่สะใภ้ของตัวเองก่อนจะเดินตามหลังเธอไปนั่งโซฟาตรงข้ามกับเธอพร้อมกับเอ่ยขึ้น"ปากร้ายใช้ได้เล
มาเฟียคลั่งรัก ชายที่ไม่คุ้น
"โอ้ย ปล่อยนะฉันไม่ใช่สัตว์เลี้ยงของนายนะที่นายจะลากไปตรงไหนก็ได้ตามใจตัวเอง" ร่างบางที่ถูกคนตัวสูงลากออกมาเอ่ยโวยวายขึ้นพร้อมทั้งสะบัดแขนของตัวเองออกอย่างไม่พอใจ"...." คนตัวสูงได้แต่มองท่าทางโวยวายอย่างเอาแต่ใจของคนตัวเล็กที่เริ่มจะเมาแล้วเพราะว่าไวน์ที่นำมาเลี้ยงต้อนรับลูกค้าคนสำคัญวันนี้เป็นไวน์แบบพิเศษที่มีเปอร์เซ็นต์ของแอลกอฮอล์ที่แรงกว่าไวน์ธรรมดาเป็นเท่าตัวและไวน์ตัวนี้มักจะไม่ถูกวางจำหน่ายแต่จะรู้จักกันแค่เพียงในวงในเท่านั้น"ไวน์อะไรทำไมมันแรงจัง" โมเน่เอ่ยพึมพำกับตัวเองพร้อมทั้งใช้มือบางตบที่แก้มทั้งสองข้างของตัวเองเบาๆ "ไหวไหมครับ" มาตินเอ่ย"อย่ามายุ่ง""ขึ้นรถ" ดราก้อนที่เห็นท่าทางของคนตัวเล็กก็เอ่ยสั่งขึ้นเสียงดุพร้อมกับใช้สายตามองไปยังประตูรถตู้คันหรู"ดีแต่ออกคำสั่ง" ร่างบางเอ่ยขึ้นพร้อมกับกอดอกแล้วสะบัดหน้าใส่คนตัวสูงก่อนจะเดินขึ้นรถไปด้วยสติที่เริ่มจะมึนเมาจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล"ไม่ไหวก็นอนลงมา" ขณะที่รถคันหรูกำลังแล่นตามท้องถนนดราก้อนที่หันไปมองร่างบางที่นั่งเอาหัวพิงกระจกก็เอ่ยพร้อมกับเอื้อมมือหนาหมายจะไปจับหัวร่างบางหมับ!"ฉันไม่นอนตักคนสกปรกแบบนายหรอก" โมเน่เอ่
มาเฟียคลั่งรัก น่ารังเกียจ
แปะ แปะ แปะเสียงปรบมือของเอลิคที่พึ่งเดินออกมาจากอีกห้องดังขึ้นเมื่อได้ยินคำตอบของดราก้อนพร้อมกับมองร่างบางตั้งแต่หัวจรดเท้า"ว้าว คนนี้น่ะหรอที่เอาเลือดหัวมึงออกได้""...." ดราก้อนไม่ได้เอ่ยตอบอะไรพร้อมทั้งเดินไปนั่งบนโซฟาตัวหรูโดยมีโมเน่เดินตามไปด้วย"กูไม่ได้อยากรู้ว่ายัยนี้เป็นอะไรกับมึงกูแค่อยากรู้ว่ามึงพามาด้วยทำไม" เฟยหลงเอ่ยขึ้นเสียงเรียบและมองมาที่ผู้หญิงข้างกายเพื่อนของเขาโมเน่ได้แต่นั่งตัวแข็งทื่ออย่างทำตัวไม่ถูกและหวาดกลัวกับบรรยากาศรอบตัวที่มีแต่เหล่ามาเฟียและภายในโกดังก็ยังมีลูกน้องของแต่ละคนยืนถืออาวุธกันเต็มไปหมด"โทษที พอดีพากลับไปส่งบ้านไม่ทันคงไม่ถือสาใช่ไหม" ดราก้อนขึ้นอย่างไม่ใส่ใจก่อนจะหยิบบุหรี่ราคาแพงขึ้นมาจุดก่อนจะอัดเข้าปอดของตัวเองและพ่นควันออกมา"กูไม่ถือสาหรอก" แดเนียลที่พึ่งเดินกลับเข้ามาเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งมองมายังโมเน่ก่อนจะพูดกับเธอ"สวัสดีแม่สาวน้อยฉันชื่อแดเนียล""...." ร่างบางที่ถูกมาเฟียหนุ่มอีกคนทักไม่ได้เอ่ยตอบอะไรและใช้มือบางเกาะแขนเสื้อของดราก้อนไว้แน่นอย่างหวาดกลัว"ดูเหมือนเมียมึงจะกลัวนะ" แดเนียลเอ่ยขึ้นก่อนจะเดินไปนั่งข้างเฟยหลง"หึ จะไปนั่ง
