ไม่สัญญา

- เช้าวันต่อมา -

ณ โรงแรม Moonsky

ก๊อกๆ

ชายวัยกลางคนที่กำลังตรวจเอกสารด้วยสีหน้าเคร่งเครียดอยู่นั้นก็เอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินเสียงเคาะประตูของเลขาหน้าห้อง

"เข้ามา"

"ทางบริษัท GR ติดต่อมาขอเข้าพบตอน 9 โมงค่ะ" สาวิตรีที่ได้ยินคำอนุญาติจากผู้เป็นเจ้านายก็เปิดประตูออกมาพร้อมทั้งเอ่ยขึ้น

"จริงหรอ! บอกไปว่าทางเราสะดวกและยินดีมาก" ก้องเกียรติที่ได้ยินที่เลขาของตนบอกก็วางเอกสารลงเเละเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงตื่นเต้น

"แล้วประชุมช่วงเช้า.." สาวิตรีเอ่ยขึ้นอย่างมีสีหน้าลำบากใจเพราะว่าช่วงเช้าของวันนี้ก็มีประชุมที่สำคัญมากเช่นกัน

"เลื่อนออกก่อนสักชั่วโมงแล้วก็โทรตามโมเน่ให้มาให้ทันก่อน 9 โมง"

"รับทราบค่ะ" หลังจากที่ได้รับคำสั่งจากผู้เป็นนายแล้วเธอก็เอ่ยขึ้นก่อนจะหันหลังกลับไปทำตามที่ก้องเกียรติสั่ง

- 15 นาทีผ่านไป -

ก๊อกๆ

แกร็ก~

"อ้าว คุณหญิงไปส่งลูกค้าเสร็จแล้วหรอผมกำลังจะโทรไปบอกข่าวดีเลย" ก้องเกียรติที่กำลังจัดเตรียมเอกสารอยู่อย่างอารมณ์ดีก็เอ่ยขึ้นเมื่อเห็นผู้เป็นภรรยาของตนเปิดประตูเข้ามาในห้อง

"เสร็จแล้วค่ะแล้วก็นี่ฉันซื้อวุ้นมะพร้าวร้านโปรดคุณมาให้ด้วย" คุณหญิงไพรรินที่พึ่งไปส่งลูกค้าของตนที่สนามบินเสร็จก็เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งวางกล่องวุ้นมะพร้าวเจ้าโปรดของสามีไว้ให้บนโต๊ะของเขาก่อนจะหย่อนสะโพกนั่งยังเก้าอี้ตรงข้าม

"คุณนี้ช่างรู้ใจผมจริงๆ "

"แล้วมีข่าวดีอะไรจะบอกฉันหรอคะ"

"บริษัท GR ติดต่อขอเข้าพบเราตอน 9 โมง"

"จริงหรอคะ! " คุณหญิงไพรินเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าและน้ำเสียงดีใจเมื่อได้ยินข่าวดีที่สามีของตนเอ่ย

"จริงสิผมจะโกหกทำไมไม่อยากจะเชื่อว่าลูกสาวของเราจะทำให้ GR สนใจข้อเสนอได้เก่งจริงๆ " ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นอย่างชื่นชมลูกสาวของตนพร้อมกับหยิบกล่องวุ้นมะพร้ามมาแกะกินอย่างสบายใจ

"นั้นสิค่ะทั้งสวยทั้งเก่งเหมือนฉันตอนสาวๆ เลย" คุณหญิงไพรินเอ่ยเสริมด้วยเช่นกันอย่างภูมิใจในตัวลูกสาว

"เรื่องนั่นผมไม่เถียง" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นพร้อมกับหยิบวุ้นมะพร้าวเจ้าโปรดเข้าปากอีกครั้ง

"แล้วโมเน่ล่ะคะ? "

"น่าจะยังไม่ตื่นแต่ผมให้สาวิตรีโทรไปบอกแล้วว่าให้มาถึงก่อน 9 โมง"

- 1 ชั่วโมงผ่านไป -

"สวัสดีค่ะมิสเตอร์ดราก้อน ท่านประธานรออยู่ข้างบนค่ะ"

ทันทีที่ร่างสูงพร้อมลูกน้องคนสนิทและบริการ์ดของชายหนุ่มเดินผ่านพ้นเข้ามายังประตูโรงแรมหรูเหล่าพนักงานต่างก็ทำความเคารพเพราะรู้ดีว่าเขาคือแขกคนสำคัญก่อนที่สาวิตรีที่รอต้อนรับอยู่แล้วจะเอ่ยขึ้นพร้อมกับนำทางเขาขึ้นไปยังห้องที่เจ้านายของเธอรออยู่

ก๊อกๆ

"เข้ามา" ทันทีที่ก้องเกียรติได้ยินเสียงเคาะประตูดังขึ้นก็รีบเอ่ยขึ้นทันที

แกร็ก~

"สวัสดีครับ เชิญนั่งก่อนกับผมกำลังรออยู่เลย" หลังจากที่เสียงประตูเปิดพร้อมกับร่างสูงที่เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเข้มขรึมพร้อมกับลูกน้องคนสนิทก้องเกียรติก็รีบลุกขึ้นเอ่ยรวมถึงคุณหญิงไพรินและโมเน่ที่ลุกขึ้นสวัสดีเขาเช่นกันก่อนจะนั่งลง

"สวัสดีครับ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นพร้อมทั้งหันไปมองหน้าของคนตัวเล็กที่นั่งอยู่ตรงข้ามเขาด้วยสายตาที่ยากจะคาดเดา

"ข้อเสนอที่ทางเราเสนอไปรอบนี้ไม่ทราบว่าถูกใจไหมครับ"

"เป็นข้อเสนอที่น่าสนใจดีครับ" ดราก้อนเอ่ยขึ้นเมื่อได้ยินที่ก้องเกียรติเอ่ยพร้อมทั้งมองร่างที่แสร้งทำเป็นมองไปทางอื่นตั้งแต่หัวจรดเท้าพร้อมกับกระตุกยิ้มที่มุมปากเล็กน้อย

"ได้ยินแบบนั้นผมก็ดีใจครับ"

"แต่ผมต้องการเพิ่มข้อเสนออีกข้อหนึ่งถ้าคุณตกลงผมก็พร้อมเซ็นสัญญา" ดราก้อนเอ่ยก่อนจะละสายตาจากคนตัวเล็กและหันไปสบสายตากับก้องเกียรติ

"อะไรหรอครับ? "

"ถ้าคุณอยากให้ทาง GR ส่งไวน์ le raisin blanc ประจำตระกูลของผมให้คุณเพียงที่เดียวก็ควรที่จะรู้จักมันให้มากกว่านี้จริงไหมครับ? "

"หมายความว่ายังไงครับ"

"หลังจากจบงานเปิดบริษัทลูกที่ประเทศไทยผมจะกลับไปฝรั่งเศสบ้านของคุณปู่คุณย่าของผม"

"...."

"ทางเราต้องการให้คุณโมเน่ไปศึกษาเรื่องไวน์ le raisin blanc ที่นั้นจนกว่าจะรู้ถึงแก่นแท้ของมันถ้าคุณตกลง นี้คือสัญญาของทางเรา" สิ้นเสียงของดราก้อนมาตินก็นำเเฟ้มเอกสารมาวางให้ทันทีพร้อมกับก้องเกียรติที่หยิบเอกสารขึ้นไปอ่านสัญญา

"เรื่องให้โมเน่ไปศึกษาเรื่องไวน์ผมไม่มีปัญหาแต่สัญญานี้ดูไม่ค่อยแฟร์กับทางเราสักเท่าไหร่" ก้องเกียรติที่พึ่งอ่านสัญญาจบก็วางแฟ้มลงพร้อมกับที่คุณหญิงไพรินหยิบสัญญาขึ้นไปอ่านต่อก่อนจะเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงและสีหน้าตกใจ

"ยกเลิกสัญญาเมื่อไหร่ก็ได้!! "

"ทางเราแล้วแต่คุณตัดสินใจแต่ถ้าพร้อมเซ็นสัญญางานเปิดปริษัทในวันจันทร์ที่จะถึงนี้ผมก็จะยินดีประกาศว่าทางเราร่วมมือกับทาง Moonsky คงจะช่วยดึงหุ้นที่ล่วงอยู่ให้ขึ้นมาได้มากเลยนะครับว่าไหม" ดราก้อนเอ่ยด้วยใบหน้าเรียบนิ่งอย่างไม่แสดงสีหน้าความรู้สึกอะไรแต่จ้องมองไปยังก้องเกียรติจนทำให้ก้องเกียรติรู้สึกกดดัน

"เอาปากกามา" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นด้วยสีหน้าลำบากใจกับสัญญาก่อนที่สาวิตรีที่ยืนอยู่ข้างเขาจะยื่นปากกามาให้

"แด๊ดดี๊คะแต่มันไม่แฟร์กับเรานะคะ" ร่างบางที่นั่งเงียบมาตลอดเอ่ยขึ้นและจับมือผู้เป็นพ่อเอาไว้

"แด๊ดดี๊คิดดีแล้ว" ก้องเกียรติเอ่ยขึ้นพร้อมกับลูบหัวลูกสาวของตัวเองอย่างเอ็นดูพร้อมกับหันไปมองภรรยาของตนที่ยิ้มให้กับเขาอย่างให้กำลังใจและสนับสนุนความคิดของเขาก่อนจะลงมือเซ็นเอกสารพร้อมกับยื่นเอกสารกลับไปให้ทางดราก้อนพร้อมกับเอ่ยขึ้นและยื่นมือไปเพื่อที่จะจับมือกับชายหนุ่ม

"ยินดีที่ได้ร่วมงานกันครับมิสเตอร์ดราก้อน"

"เช่นกันครับ จากนี้เรียนผมว่าดราก้อนเฉยๆ ก็ได้ครับเราคงได้พบกันบ่อยขึ้น" ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับยื่นมือมาจับมือของก้องเกียรติก่อนจะหันไปมองร่างบางด้ายสายตามีเลศนัย

"ยินดีที่ได้ร่วมงานเช่นกันนะคะ" คุณหญิงไพรินหลังจากที่เห็นสามีของตนเอ่ยจบก็เอ่ยขึ้นพร้อมทั้งยื่นมือไปจับกับดราก้อนตามมารยาท

"เช่นกันครับยังไงผมก็ขอฝากตัวด้วย"

"ท่านค่ะใกล้ได้เวลาประชุมแล้วค่ะ" สาวิตรีที่ยกข้อมือมาดูนาฬิกาที่บอกเวลาว่าอีก 10 นาทีจะต้องเข้าประชุมที่เลื่อนนัดไปก็เอ่ยขึ้น

"งั้นผมกับคุณหญิงขอตัวก่อนนะครับโมเน่ส่งคุณดราก้อนแทนแด๊ดดี๊กับหม่ามี๊ทีนะ" ทันทีที่ก้องเกียรติเอ่ยจบก็ลุกออกไปทันทีโดยมีคุณหญิงไพรินและสาวิตรีตามออกไปด้วยทำให้ภายในห้องนี้เหลือแค่โมเน่ดราก้อนและมาตินเท่านั้น

"ค่ะแด๊ดดี๊"

แกร็ก~

"นายมันไม่รักษาสัญญา! " หลังจากที่เสียงประตูปิดลงโมเน่ก็เอ่ยขึ้นกับคนตัวสูงที่นั่งดูสีหน้าไม่ทุกข์ไม่ร้อนด้วยสายตาเกลียดชัง

"สัญญาก็คือแค่ให้ฉันส่งไวน์ le raisin blanc  ให้โรงแรมของเธอแค่นั้นที่เหลือก็ขึ้นอยู่กับเธอว่าจะทำให้ฉันพอใจที่จะต่อสัญญาได้นานแค่ไหน" ร่างสูงที่ลุกขึ้นเต็มความสูงของตนเอ่ยขึ้นพร้อมกับทั้งใช้สายตามองร่างกายของคนตรงหน้าอย่างโจ่งแจ้งโดยที่ไม่ต้องอธิบายโมเน่ก็รู้ดีว่าทำให้เขาพอใจเขาหมายถึงคือเรื่องอะไร

"นายมันเลว! "

"ระวังคำพูดหน่อยการกระทำของเธอมันมีผลต่อโรงแรมของเธอ"

"...!!! "

ดราก้อนเอ่ยพร้อมกับเหยียดยิ้มร้ายที่มุมปากก่อนที่จะเดินออกจากห้องไปปล่อยให้ร่างบางนั่งกำมือแน่นอย่างเจ็บใจที่ทำอะไรเขาไม่ได้อยู่ที่โซฟาหรูตัวเดิม