แชร์

บทที่ 244

“คิดจะหนีงั้นเหรอ?”

“ง่ายไปแล้วล่ะมั้ง!”

ในเวลานี้ได้มีเสียงหัวเราะเยือกเย็นดังขึ้น รถยูเอสวีสีดำอีกคันกำลังเข้ามาจากด้านหลัง

ประตูรถถูกเปิดออก ชายหนุ่มสามคนได้ออกมาจากรถ

หนึ่งในผู้นำคือชายในชุดสูทและรองเท้าหนัง ดวงตาคมเหมือนนกอินทรี จมูกโด่ง และมีกลิ่นอายที่ดุร้ายมาก เมื่อมองแวบแรกก็รู้ว่าเขาไม่ใช่คนที่ต่อกรได้ง่าย ๆ

แย่แล้ว! พวกมันยังมีพวกมาสมทบอีก!

ซูซินเหยาแอบกรีดร้องในใจโดยไม่สงเสียงซักแอะ และหันหลังกลับและวิ่งไปที่พุ่มหญ้าสีเขียวทันที

เมื่อกี้แค่ชายสองคนนั้นก็จะรับมือไม่ไหวอยู่แล้ว ตอนนี้กลับมีพวกเพิ่มขึ้นมาอีกสามคน เธอคนเดียวจะสู้ฝ่ายตรงข้ามได้อย่างไร

“จับเธอไว้!”

ชายผู้นำส่งเสียงตะคอกอย่างเย็นชา เขาโบกมือให้ชายสองคนที่อยู่ข้าง ๆ เขาพร้อมกับชายร่างสูงผอมไล่ตามซูซินเหยาและหยุดซูซินเหยาไว้ให้ไว

“พวกแกเป็นใครกันแน่!”

“คิดจะทำอะไร!”

ซูซินเหยากัดฟันพูดด้วยความโกรธ

“พวกเราเป็นใครไม่สำคัญหรอก!”

“แต่สิ่งสำคัญนั้นคือ ถ้าคุณยอมให้เราจับแต่โดยดี คุณก็จะได้ไม่ต้องเจ็บตัว!”

ชายที่เป็นผู้นำพูดด้วยน้ำเสียงเรียบ

“ฝันไปเถอะแก!”

“พวกแกรู้ไหมว่าฉันเป็นใคร ฉันเป็นคุณหนูใหญ่ของตระ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status