เข้าสู่ระบบแชร์
17พิษในตัวไหวอ๋อง
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-01-02 15:22:55"ข้าตกลง"
"น่ายินดียิ่งนัก เอาล่ะ ข้าจะล่างสัญญา ท่านอ๋องต้องลงนาม" หลิวเหมียนช่างเจ้าเล่ห์นัก นางไปที่โต๊ะหยิบกระดาษและพู่กันล่างหนังสือลงนาม ว่าอีกหนึ่งเดือนไหวอ๋องจะหย่ากับนาง
ไหวอ๋องรีบลงนาม เอาล่ะถึงอย่างไรนางก็อยู่ในจวนนี้ ค่อยแย่งหนังสือลงนามมาภายหลังก็แล้วกัน
ใบหน้าหลิวเหมียนดีใจเหมือนลิงโลดยิ่งนัก ต่างจากไหวอ๋องที่เจ็บปวด
"ทุกคนไม่ต้องเข้ามาเฝ้าหน้าประตูให้ดี" หลิวเหมียนตะโกนออกไป
ไหวอ๋องพลันมองกล่องอะไรของนางใบใหญ่ หญิงสาวหยิบมีดสั้นออกมาลนไฟ
"หลับตาเสีย ข้าไม่มีสมาธิเอามันออกมา" ไหวอ๋องเชื่อฟังนางทุกอย่าง
ฉึก !!!
มีดสั้นกรีดลงไปที่ด้านหลัง เลือดแดงฉานไหลออกมา หลิวเหมียนพลันคีบหนอนสีขาวสองตัวออกมาวางไว้บนถาด จากนั้นเย็บแผลให้เขา นางแกล้งเขา นางมิได้ฉีดยาชาให้เขา ถือว่าเป็นการแก้แค้นไปในตัวแล้วกัน
ไหวอ๋องเริ่มจะไม่ไหวแล้ว "เสร็จแล้ว" นางจับเขาพลิกตัว จากนั้นป้อนยาแก้ปวดให้เขา
"ผู้ใดกันที่คิดทำร้ายท่าน ดูเหมือนว่าท่านจะได้รับพิษเมื่อไม่นานมานี้" หลิวเหมียนนั่งข้างเตียง จากนั้นพลันจิบน้ำชาอย่างสบายใจ
ไหวอ๋องพลันมองหนอนพวกนั้น ถอนหายใจหลังจากงานเลี้ยง ไม่มีใครส่งของให้เขา
"กำไลนี้ท่านได้มาจากที่ใด" หลิวเหมียนจ้องกำไลสีดำอย่างไม่กะพริบตา
"เสด็จพ่อประทานให้วันงานเลี้ยง" หลิวเหมียนพลันมองกำไลแล้วถือวิสาสะถอดจากมือไหวอ๋อง
"ข้าว่ากำไลนี้มีปัญญา ท่านจะเชื่อข้ารึไม่" เหตุใดกำไลนี้มีรูเล็ก ๆ เล่า
"ท่านดูรูเล็ก ๆ นี่สิ" ไหวอ๋องพลันมองรูเล็ก ๆ บนกำไล ทั้งสองใกล้ชิดกันอย่างมาก จังหวะนั้นจมูกหลิวเหมียนโดนแก้มไหวอ๋อง
ต่างฝ่ายต่างตกใจ แต่ทว่าหลิวเหมียนได้สติกลับมาก่อน
"ข้าขอทุบกำไลได้รึไม่" ไหวอ๋องพลันมองหน้านาง หากทุบแล้วเสด็จพ่อถามถึงเล่า
"ก็ได้"
ตุบ !!!
กำไลร่วงลงพื้นจนแตกเป็นสองชิ้นพลันมีหนอนกู่ตัวเล็กไต่ออกมา
"หนอนมาจากกำไลจริง ๆ ด้วย" หลิวเหมียนรีบกำจัดหนอนอย่างรวดเร็ว นางจุดไฟเผาหนอนกู่
ไหวอ๋องพลันอึ้งงัน กำไลนี้มีพิษหนอนกู่เสด็จพ่อต้องการสังหารเขาเป็นไปได้อย่างไร
"ฝ่าบาทต้องการสังหารท่านรึ"
"มิใช่แน่นอน เรื่องนี้เจ้าห้ามบอกผู้ใด" เขาจะต้องให้หวังชาไปสืบความว่าผู้ใดกันแน่ต้องการให้เขาตาย
"ข้ารับปาก นี่ยาของท่าน" นางยัดขวดกระเบื้องใส่มือเขา
ทุกคนเฝ้ารออยู่หน้าประตูอย่างใจจดใจจ่อ โดยเฉพาะสองแฝด
ที่เฝ้ารอพระบิดายอมรับในตัวพวกนาง ไหวอ๋องยอมให้นางเรียกพ่อแล้ว เหตุใดสวรรค์ยังใจร้ายให้เขาป่วย
ประตูเปิดออกไหวอ๋องเดินนำหน้าหลิวเหมียนออกมา
"ท่านพ่อ" สองแฝดพลันเรียกเขา หัวใจไหวอ๋องเบิกบานยิ่ง แม้จะเจ็บร่างกายอยู่ก็ตาม หลิวเหมียนกับแม่นมต่างสบตากัน
นางเข้าใจดีในชาติที่นางเป็นหมอทหารไม่มีบิดากับมารดามันเป็นเช่นไร ไม่แปลกใจหรอกนะที่เจ้าแฝดจะโหยหาความรักจากบิดา
"ท่านพ่อเป็นอย่างไรบ้าง" สองแฝด
"ข้ามิเป็นไรพวกเจ้าพักผ่อนให้ดี วันพรุ่งพ่อจะมาหาเจ้าอีกครั้ง" ไหวอ๋องพลันสาวเท้าออกไปรั้งท้ายด้วยหวังชา
คล้อยหลังสองคนนั้น หลิวเหมียนสั่งแม่นมให้ปิดประตูเรือนทันทีแล้วเล่าเรื่องราวที่เกิดขึ้นให้ไหวอ๋องฟัง
สองแฝดที่นอนเตียงหลังเล็กไม่หลับเงี่ยหูฟังอย่างตั้งใจ
"พระชายาจะหย่ากับท่านอ๋องมิได้" นางรำคาญแม่นมมาก จึงไปนอนที่เตียงพร้อมเก็บสัญญาไว้อย่างดี สองแฝดพลันสบตากัน พวกนางไม่มีวันให้มารดาหย่ากับบิดาเป็นอันขาด...
ไหวอ๋องพลันกลับมาที่เรือนหวังชาพลันห่วงเขามาก
"หวังชาจงไปสืบเรื่องในวังหลวงผู้ใดมอบกำไลหยกให้เสด็จพ่อ" หวังชาพลันรับคำแล้วหายไปท่ามกลางความมืดมิด...
เช้าวันนี้ก็พลันมีหิมะตกลงมา หิมะตกกลางคืนอย่างต่อเนื่องทำให้ตอนเช้าอากาศหนาวมาก แม่นมหวังจุดไฟในเตา พร้อมหาเตาพกมือให้หลิวเหมียน เพราะวันนี้นางจะออกไปส่งตลับยาหน้าเด้งให้ท่านหมอจางหยง ทันทีที่นางออกไปสองแฝดพลันสบตากัน แม่นมหวังอยู่ในครัวเล็ก สองแฝดรีบค้นอะไรบางอย่างแล้วเก็บไว้ในสาบเสื้อ พลันถือร่มกระดาษไปมุ่งหน้าไปที่เรือนไหวอ๋อง
สองพี่น้องพลันฉลาดยิ่งนัก พวกนางต้องมอบบางอย่างให้กับท่านพ่อ
บทที่เกี่ยวข้อง
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 18ความรักของไหวอ๋องที่มีต่อธิดา
หลิวเหมียนที่ส่งยาให้หมอจางหยงเสร็จแล้ว แน่นอนว่านางต้องไปที่ร้านอาหารอันดับหนึ่งเพื่อไปหาน้องชายของนางจ้าวหยงทันทีที่หลิวเหมียนเดินเข้ามา จ้าวหยงจำนางได้ เขาพลันเอ่ยทักทาย "พี่หญิงเข้ามาแล้ว เชิญนั่งขอรับ" จ้าวหยงพาหลิวเหมียนมานั่งชนชั้นสอง "ข้าตั้งใจจะไปหาพี่หญิงที่จวนอยู่พอดี ช่วงนี้ยอดขายร้านอาหารตกเยอะมาก ข้าไม่รู้จะขายอาหารอะไรดี"เรื่องขี้หมาเช่นนี้ยังคิดไม่ออก ดีแล้วที่มาปรึกษานาง"น้องชายข้า ข้าคิดสูตรอาหารให้เจ้าแล้วกัน ข้า30เจ้า70""ดียิ่งนักตกลงพี่หญิง ขอบคุณพี่หญิงมากขอรับ" ในที่สุดปัญหาของเขาก็ได้รับการแก้ไขเสียที หลิวเหมียนพลันให้เขาหาพู่กันกับกระดาษมาให้นางหลิวเหมียนไม่รอช้า เขียนเมนูกุ้งอบวุ้นเส้นให้ น้องรักอย่างจ้าวหยงไม่นานก็มอบให้จ้าวหยง "ขอบคุณพี่หญิงขอรับ" จ้าวหยงรับมาด้วยความดีใจ หลิวเหมียนพลันขอตัวกลับก่อนเพราะนางออกมานานมากแล้ว"จับพวกเด็กเหลือขอนี้ไปโบยให้ตาย" จวนไหวอ๋องในยามนี้เกิดเรื่องวุ่นวายขึ้น สองแฝดพลันโดนลงโทษให้คุกเข่ากับพื้นหลังจากที่พวกนางสองคนออกจากเรือนเล็ก หมายจะไปหาพระบิดา แต่ระหว่างทางชนกับชายาเอกลีเฟย จนชุดที่งดงามของนางพลันเปื้อน ลีเฟย
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 19 เข้าเฝ้าองค์ไทเฮา
หลิวเหมียนพลันสบตากับไหวอ๋อง แม่นมหวังบอกว่าเขาเป็นคนตบหน้าชายาเอกลีเฟย มันเรื่องจริงรึ ที่คนอย่างเขาจะกล้าตบหน้าชายาเอกลีเฟยเพื่อสองแฝด นางไม่อยากจะเชื่อจริง ๆ แต่ทว่าก็ต้องเชื่อ"เจ้าไปไหนมา" ไหวอ๋องพลันถามนางอย่างสงสัย "ข้านำยาไปขายเจ้าค่ะ เลยมาช้า" "นับแต่นี้ข้าจะให้เจ้าเป็นคนถือสมุดบัญชี ของจวน" หลิวเหมียนพลันอึ้งงัน นี่ไม่เท่ากับหางานยากให้นางหรอกรึ"ท่านอ๋องหน้าที่นี้เป็นของชายาเอกมิใช่รึเจ้าคะ" นางท้วงติงเขา"ข้าอยากมอบให้เจ้าดูแล เจ้าก็ต้องทำ" อ๋องเผด็จการชัด ๆ "อาหารมาแล้วเจ้าค่ะ" แม่นมหวังพลันทำข้าวต้มปลาให้เด็ก ๆ ทาน กระนั้นหลิวเหมียนพลันป้อนบุตรทั้งสอง ทุกการกระทำของนางอยู่ในสายตาของไหวอ๋อง"ท่านอ๋องมีขันทีน้อยเสี่ยวเต่า มาด้วยราชโองการขอรับ" บ่าวชายหน้าจวนพลันรายงาน หลิวเหมียนพลันรู้จักเสี่ยวเต่าทุกคนในห้องต่างไปรับราชโองการ ราชโองการมิได้มีอันใดมาก เพียงเชิญชายารองไหวอ๋องและพระนัดดาทั้งสองไปวังหลวงเข้าเฝ้าองค์ไทเฮาหลิวเหมียนสวมชุดใหม่ที่มาจากผ้าไหมแคว้นฉิน ไหวอ๋องกับครอบครัวสวมชุดสีฟ้าลายเมฆเหินเหมือนกัน ชุดครอบครัวชัด ๆ หลิวเหมียนคิดในใจ ทั้งสี่คนนั่งในรถม้า"ทั้ง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 20การค้าทำกำไรอย่างงาม
หลังจากวันนั้นไหวอ๋องมาร่วมทานข้าวเช้าก่อนจะไปค่ายทหารด้วยทุกวัน อีกทั้งยังทานข้าวเย็นด้วย ความสัมพันธ์ของทุกคนดีขึ้นอย่างมาก ชายาเอกพลันสาปแช่งชายารองทั้งเช้าและเย็นยามนี้ชายาเอกพลันอาเจียนบ่อยมาก กระนั้นนางปิดบังคนในจวนอ๋องจึงกลับจวนราชครูลี ไหวอ๋องมิได้ใส่ใจชายาเอกตลับครีมหน้าเด้งของหลิวเหมียนเป็นที่เลื่องลือในโรงหมอจางหยงมากในยามนี้ อีกทั้งกุ้งอบวุ้นเส้นในร้านอาหารอันดับหนึ่งเป็นเมนูขึ้นชื่อของที่นี้อย่างมากจ้าวหยางนับตั๋วเงินอย่างพอใจเพียงไม่กี่วันมานี้การค้าของเขาได้งดงาม เรื่องนี้ต้องขอบคุณพี่หญิงหลิวเหมียนของเขาพระชายาเอกลีเฟยมิกลับจวนอ๋องมาหลายวัน เกรงว่าจะให้ไหวอ๋องมาง้อกระมังถึงจะกลับจวนได้ลีเฟยส่งข่าวว่าจะขออยู่จวนราชครูสักพักหนึ่ง กระนั้นไหวอ๋องอนุญาต นางจะอยู่ทั้งชีวิตได้ยิ่งดีมีอยู่วันหนึ่งอนุผินเจียวที่อยู่ในจวนไหวอ๋องอย่างสุดเซ็ง เพราะไหวอ๋องสนใจแต่ชายารองจนชายาเอกหนีกลับบ้านเดิม เรื่องราวทุกอย่างนางเขียนส่งให้อ้ายกุ้ยเฟยเป็นที่เรียบร้อยเกรงว่าหากเป็นเช่นนี้ต่อไปทารกในครรภ์ก็คงไม่งอกออกจากท้องของนางผินเจียวคิดว่านางจะขออ้ายกุ้ยเฟยกลับไปเป็นนางกำนัลตามเดิมนาง
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 21งานวันเกิดฮูหยินผู้เฒ่าหลิว
หลิวเหมียนกับสองแฝดตั้งใจว่าเช้านี้พวกนางสามคนแม่ลูกจะออกไปตัดชุด เพื่อไปร่วมงานเลี้ยงของฮูหยินผู้เฒ่าหลิวแต่ทว่าสาวใช้จากเรือนไหวอ๋องถือชุดที่ตัดเรียบร้อยมามอบให้สามคนแม่ลูก "ไหวอ๋องให้บ่าวนำชุดมามอบให้พวกท่านทั้งสามคนเจ้าค่ะ" หลิวเหมียนพยักหน้าพลันให้แม่นมหวังรับชุดไว้ สาวใช้ทั้งสองคนของตัวลาลายผ้าปักชั้นดี งานฝีมือนี้คงจะมาจากวังหลวงเป็นแน่แท้ ผ้าต่วนสีชมพูลายวิหคเหินฟ้า ทั้งสามชุดเหมือนกันหมด ใต้ชุดนั้นมีเครื่องประดับปิ่นซ่อนไว้ หลิวเหมียนพลันคิดได้ว่าไหวอ๋องมิอยากให้เครื่องประดับนางโดยตรง เพราะเขินอายถึงอย่างไรนางก็จะหย่ากับเขาอยู่ดี แม้เขาจะดีกับเจ้าแฝดก็ตาม สาเหตุเพราะนางมิได้รักเขา แม้เขาจะหล่อก็เถอะไหวอ๋องพลันให้อาหารปลาเสร็จพลันมองสาวใช้เข้ามารายงาน"เรียบร้อยเจ้าค่ะ""นางว่าอย่างไรบ้าง""ชายารองทรงมิได้เอ่ยอันใดออกมาเจ้าค่ะ" ไหวอ๋องโบกมือไล่สาวใช้ให้ไปทำงานต่อ...เรือนของชายาเอก ยามนี้ลีเฟยพลันวิตกเรื่องของอนุผินหยางอ๋องส่งข่าวว่ายังไม่พบร่างของผินเจียว นังสารเลวนั่นมันอยู่ไหนกันแน่ แม้จะพลิกแผ่นดินหาต้องหานังสารเลวนั่นให้เจอ "ชายาเอกบ่าวได้ยินว่าไหวอ๋องส่งชุดร่วมงา
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 22 ล้างมลทินสำเร็จ
"นั่นมันเสียงอะไรหลิวฮูหยิน" ฮูหยินท่านขุนนางคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเมื่อเดินผ่านเรือนรับ หลิวฮูหยินอาสาพาฮูหยินคนอื่นเดินเล่นชมสวนในจวนงานเลี้ยง"เจ้าเข้าไปดูสิ" ใบหน้าของหลิวฮูหยินแดงก่ำ สาวใช้คนนั้นพลันเปิดประตูเข้าไปอย่างช้า ๆ พอนางเข้าไป นางวิ่งหน้าตื่นออกมา"ฮูหยิน เป็นคุณหนูรองกับคนเลี้ยงม้าเจ้าค่ะ" ทุกสายตาต่างอึ้งงัน อีกทั้งตกใจอย่างมาก เหมยซื่อสะใภ้บ้านรองพลันตกใจนางพลันเข้าไปในห้องนั้นพบว่าเป็นบุตรสาวของนางที่นอนอยู่กับบุรุษเลี้ยงม้า"ท่านแม่" หลิวซูซูพลันอึ้งงัน นางมองมารดาอีกทั้งหน้าประตูยังเห็นฮูหยินอีกหลายคน"นี่เจ้า" เหมยซื่อพูดไม่ออก เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้ หลิวซูซูจำได้ว่านางเข้ามาในเรือนรับรอง จากนั้นเห็นอาเวย ชายเลี้ยงม้าในจวน อาเวยพลันมองคุณหนูรองที่เป็นของเขาแล้ว"ฮูหยินรองข้ากับคุณหนูรองรักกันนะขอรับ" อาเวยพลันเอ่ยออกมา ใช่เขารักนางมากจริง ๆ ยอมทำทุกอย่าง แม้จะอยู่ในแผนการผู้อื่นก็ตาม ในจวนนี้มีเพียงหลิวซูซูดีกับเขา"เจ้าสารเลว ข้าจะตีเจ้า" หลิวซูซูพลันขาดสติ ฮูหยินบางท่านทนดูไม่ได้จึงได้ขอตัวกลับจวนกลางคัน ชายาเอกเยียนอ๋อง ลู่อ๋อง เจาอ๋อง ทนดูเรื่องบัดสีมิได้เหมือนกัน จ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 23หลิวเหมียนคือผู้ถูกกระทำ
ข่าวลือในเมืองหลวง ว่าหลิวเหมียนปีนเตียงไหวอ๋องนั้นไม่จริง เช้าของวันนี้ในตลาดต่างเห็นใจหลิวเหมียนที่โดนกระทำว่าปีนเตียงไหวอ๋อง บัดนี้ความจริงพลันปรากฏแล้วว่า เป็นฝีมือคุณหนูรอง หกปีเต็ม ๆ ที่หลิวเหมียนต้องแบกรับความอัปยศนี้ข่าวนี้ทราบไปถึงเหมยไทเฮา พระนางทรงพระราชทานผ้าแพร ทองคำร้อยชั่ง มอบเงินให้หนึ่งพันตำลึงทองปลอบขวัญหลิวเหมียน ให้เสี่ยวเต่าประกาศราชโองการหลิวเหมียนพลันดีใจอย่างมาก นางได้รับความเมตตาจากองค์ไทเฮา หลิวเหมียนมอบก้อนทองให้เสี่ยวเต่า "ขอบคุณชายารอง" ยังมอบตลับยาหน้าเด้งฝากให้เหมยไทเฮาด้วยเรือนหลังเล็กของหลิวเหมียนเต็มไปด้วยเงินก้อนกับทองคำนางมีความสุขมากไหวอ๋องพลันมาหานางที่เรือน มีเรื่องราวหลายอย่างที่เขาอยากจะขอโทษนาง"อาเหมียนข้าขอโทษ" ในตอนนั้นเมื่อหกปีที่แล้ว เขาฟื้นขึ้นมา เขาพบว่านางนอนอยู่ข้างกายเขา ไหวอ๋องพลันตบหน้าหลิวเหมียนอย่างแรง ใช่เขารังเกียจนางมากตอนนั้น จวบจนมีราชโองการให้นางเป็นชายารอง..."อดีตไม่ต้องพูดถึง ถึงอย่างไรข้ากับท่านก็ต้องหย่ากันอยู่แล้วในอีกไม่กี่วันข้างหน้า"หลิวเหมียนพลันยิ้มหน้าบาน ในเมื่อนางล้างมลทินให้ตัวเองเรียบร้อยแล้ว นางควรจะไ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 24ยาปลุกกำหนัด
หลิวเหมียนพลันมองสถานที่แห่งนี้ ด้านหลังที่โอบล้อมไปด้วยไม้ไผ่ นางไม่คิดว่าจวนอ๋องจะมี บ่อน้ำพุร้อนยังไม่ทันที่นางจะถามหวังชาว่าเกิดอะไรขึ้นกับไหวอ๋อง หวังชาหายตัวไปก่อนเสียแล้ว"เหมียนเอ๋อร์ช่วยข้าด้วย" จู่ ๆ ไหวอ๋องโผล่ขึ้นมาจากน้ำพุ ร่างหนาพลันเปลือยกายด้านบน เขาสวมเพียงกางเกงชั้นในสีขาว หลิวเหมียนพลันมองห่อหมกขนาดใหญ่มารดามันเถอะ นางเลือดกำเดาไหลแล้ว ใบหน้าหลิวเหมียนร้อนผ่าว"ข้าโดนยาปลุกกำหนัด เจ้าช่วยข้าด้วย" ไหวอ๋องดึงนางเข้ามากอดพร้อมจุมพิต หลิวเหมียนพลันเบิกดวงตาอย่างกว้าง นางตกใจ นางจะหย่ากับเขาแล้ว เขาจะมาทำเช่นนี้กับนางมิได้ไหวอ๋องจูบอย่างดูดดื่มจนนางแทบจะหายใจไม่ออก อีกทั้งปากยังบวมอีกต่างหาก"ข้าไม่ยอม ข้าจะหย่าท่าน" "ข้ารักเจ้า ทุกทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เป็นข้าที่หูเบา เป็นข้าที่เชื่อคนอื่นมิได้ใส่ใจเจ้า" ไหวอ๋องพูดออกมาจากใจจริง ในวันที่เขารู้เรื่องว่านางเป็นคนช่วยเขาจากการจมน้ำเพราะเขาเป็นตะคริว นางช่วยขึ้นมาแต่ถูกลีเฟยสวมรอยว่าเป็นคนช่วยเขาไว้หลิวเหมียนเหมือนจะใจอ่อนเคลิบเคลิ้มไปกับเขา ร่างบางจุมพิตท่ามกลางบ่อน้ำพุร้อน อาภรณ์ของหญิงสาวปลดออกจนหมด หลิวเหมียนหลั
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 25 เรื่องของผินเจียว
ปีใหม่ผ่านพ้นไปหลิวเหมียนพลันแจกเงินซองแดงให้กับบ่าวทุกคนในจวนอ๋อง คนในจวนอ๋องมีร้อยกว่าชีวิต หลิวเหมียนช่างเป็นนายหญิงที่ดีเสียจริงยามนี้หิมะพลันตกโปรยปราย หลิวเหมียนในชุดผ้าคลุมสีดำ ใบหน้างามล้ำ พลันมองอาหารของร้านอันดับหนึ่ง กุ้งแช่น้ำปลา อีกหนึ่งเมนูที่หลิวเหมียนมอบให้จ้าวหยงจ้าวหยงพลันมองพี่สาวคนดีของเขา นางช่างเก่งเรื่องคิดสูตรอาหารเหลือเกิน"พี่หญิงช่างเก่งยิ่งนัก คิดสูตรอาหารให้ข้า" จ้าวหยงสั่งให้คนไปเตรียมกุ้งแช่น้ำปลามาให้หลิวเหมียนลองทาน ไม่นานนักสาวใช้ก็พลันยกถาดกุ้งแช่น้ำปลาเข้ามาทันทีที่หลิวเหมียนสบตากับสาวใช้นางต้องตกใจอย่างมาก สาวใช้นางนี้คล้ายอนุผินเจียวที่หายตัวไปเดือนก่อน "สาวใช้คนนี้ของเจ้า เจ้าไปเอานางมาจากไหน" เสี่ยวชีพลันตกใจมากไม่คิดว่านายหญิงจะถามหาที่มาที่ไปของนาง"นายหญิงบ่าวความจำเสื่อมอย่าไล่บ่าวไปเลยเจ้าค่ะ" เสี่ยวชีพลันคุกเข่าลง จ้าวหยงพลันมองเสี่ยวชี"พี่หญิง เสี่ยวชีโดนทำร้าย นางอยู่ในรถเข็นผักใบหน้าอาบไปด้วยเลือดเมื่อเดือนก่อน นางจำตัวเองไม่ได้ ข้าเลยเก็บนางไว้" ผินเจียวก็มาหลบร้านอาหารอันดับหนึ่ง ไหวอ๋องพลิกแผ่นดินหา ถึงหานางไม่เจอ"นางคืออนุของ
ปรับปรุงล่าสุด : 2025-01-02
บทล่าสุด
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 29 จบ
"ฝ่าบาทชายาเอกรัชทายาททรงนั่งคุกเข่ามาหลายวันแล้วนะพ่ะย่ะค่ะ" เกากงกงเห็นแก่ครั้งก่อนที่หลิวเหมียนเคยมีน้ำใจให้เขา กระนั้นเขาจึงรายงานต่อฝ่าบาททุก ๆ ชั่วยาม"ปล่อยนางเถอะ ครั้งนี้เราช่วยอะไรนางมิได้จริง ๆ" กวนเหิงจะทำอย่างไรได้ ในเมื่อรัชทายาททำผิดโทษก็ไม่ต่างจากการลงโทษประชาชน โอรสสวรรค์ทำผิดต้องรับโทษเช่นกัน จะอยู่เหนื่อยกฎหมายได้อย่างไร เจ้าไปฆ่าเขา เขาก็ต้องฆ่าเจ้า มันก็สมควรแล้ว หากมีการให้ท้ายคนใหญ่คนโต บ้านเมืองจะน่าอยู่ได้อย่างไร กฎหมายจะมีไว้ทำไม หากทำผิดไม่ได้รับโทษกวนเหิงพลันถอนหายใจอย่างเหนื่อย อีกทั้งยังไอเป็นเลือด เกากงกงพลันรีบหายาให้ฝ่าบาททันมีหลิวเหมียนพลันมีของวิเศษติดตัวมา แน่นอนว่านางดื่มน้ำอุ่นตลอด อีกทั้งกินอาหารในของวิเศษ นางมิได้โง่นะ ใบหน้างามเผยอยิ้ม ไม่ลืมทาสีผึ้งเพื่อทำให้ปากซีด นางแต่งหน้าให้ป่วยด้วยเครื่องสำอางสมัยใหม่ยามเช้าของวันถัดมาหิมะตกลงมาอย่างหนัก เกากงกงพบว่าชายาเอกรัชทายาทพลันได้หายไปแล้ว หรือนางจะทำใจมิได้ ช่างเถอะก็ดีเหมือนกัน นางจะมิได้เห็นรัชทายาทในสภาพที่น่าเวทนากวนเหิงนั่งบนบัลลังก์ทองพลันมองหยางอ๋อง เยียนอ๋อง ลู่อ๋อง เจาอ๋อง และเหล่าข
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 28 รัชทายาทจ้าวตายแล้ว
จวนอ๋องหลิวเหมียนมาถึงห้องนางนอนอย่างสบายใจ นางเหนื่อยมาทั้งวัน ไหวอ๋องจุมพิตที่หน้าผากงาม เรื่องในวันนี้หยางอ๋องกับชิงฮองเฮาต้องไม่พอใจเขาอย่างแน่นอนแม้ไหวอ๋องรับตำแหน่งรัชทายาทแล้ว แต่ทว่าเขาก็ยังคงอยู่ในตำหนักอ๋องตามเดิมมิได้ย้ายไปตำหนักใหม่ เขายังไม่ประกาศเรื่องตั้งครรภ์ของหลิวเหมียนออกไปเกรงว่าจะไม่เป็นผลดีกับนางอีกอย่างหยางอ๋องคงจะไม่หยุดเป็นแน่แท้คงต้องคิดหาวิธีแย่งตำแหน่งรัชทายาทกับเขาเป็นแน่นอนหลิวเหมียนพลันมองหน้าไหวอ๋อง เขาคิดอันใดอยู่ "ท่านอ๋องคิดอะไรอยู่เจ้าคะ" นางนำน้ำแกงรังนกมามอบให้เขา เพราะเห็นเขาอยู่ห้องหนังสือทั้งวัน"อาเหมียน ข้ากำลังคิดว่าหยางอ๋องคงไม่หยุดนิ่งแน่นอน เพราะตำแหน่งรัชทายาทเป็นของเขา แต่ทว่าบัดนี้เสด็จพ่อมอบให้ข้า ข้าเกรงว่าเขาจะต้องมีแผนร้าย อีกทั้งได้ยินมาว่า เขาตีสนิทกับรัชทายาทจ้าวตี้เมื่อหลายวันก่อนนี้" ที่แท้ท่านอ๋องของนางกังวลเรื่องนี้เอง"ท่านอ๋องเอาอย่างนี้ดีรึไม่ ส่งคนไปซุ่มดูรัชทายาทจ้าวตี้กับหยางอ๋องดีกว่า หากพวกเขามีแผนการอะไร พวกเราจะได้รับมือง่าย" หลิวเหมียนพลันแนะนำ"ดีเหมือนกันข้าก็คิดเช่นนั้น" กระนั้นไหวอ๋องได้ส่งสาวใช้ยอดฝีมองสอ
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 27 ไหวอ๋องเป็นรัชทายาทต้าโจว
หลิวเหมียนพลันยิ้มอย่างเยาะเย้ย ไหวอ๋องไม่คิดว่านางจะฉลาดเพียงนี้ แต่ทว่าหากนางแพ้ เขาจะต้องแต่งหญิงอื่นเป็นชายาเอก หากนางชนะ เมืองจินจะตกเป็นของต้าโจวจ้าวตี้พลันปวดศีรษะขึ้นมาทันที หากแพ้จะต้องเสียเมืองจินแน่นอน หากชนะน้องสาวจะได้เป็นชายาอ๋องมันช่างไม่คุ้มเอาเสียเลยจ้าวเหลียนมองหน้ารัชทายาทนึกเสียใจภายหลังเสียจริง ๆ"องค์หญิงจ้าวเหลียนมิกล้ารึ" หลิวเหมียนเห็นฝ่ายตรงข้ามเงียบไปเลยถามขึ้น"ใครว่า เรากล้าเราตกลง" จ้าวเหลียนออกปากไปแล้วขุนนางแต่ละท่านต่างรอชมการแสดงครั้งนี้ องค์หญิงจ้าวเหลียนดีดพิณฉิน เพลงของนางเริ่มจากความอ่อนหวาน แสดงถึงความรักของหนุ่มสาวคู่หนึ่งที่รักกันมิได้เพราะครอบครัวกีดกัน รักระหว่างคนเร่ร่อนกับบุตรสาวขุนนางจะเป็นไปได้อย่างไร คนที่ฟังองค์หญิงจ้าวดีพิณจนจบต่างร้องไห้ไปกับความรักของทั้งสองคนเลือกผูกคอตายไปด้วยกัน ช่างเป็นรักที่นิรันดร์เสียจริง"เยี่ยมมาก" เหล่าขุนนางต่างเอ่ยชมไม่ขาดปากยิ่งทำให้จ้าวเหลียนได้ใจยิ่ง ว่านางจะต้องชนะหลิวเหมียน นางจะต้องได้เป็นชายาอ๋องหลิวเหมียนพลันยิ้มให้ทุกคน นางนั่งลงกรีดนิ้วลงไปในสายพิณ สายลมพัดกระทบหน้าของนาง หลิวเหมียนพลันรู้ว
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 26 เดิมพันธ์กับองค์หญิงจ้าวเหลียน
หลิวเหมียนมัวยุ่งกับการขายครีมหน้าเด้งของนาง นางขายผ่านโรงหมอจางหยง กำไรนับหมื่นในแต่ละเดือน หลิวเหมียนพลันมีความสุขยิ่งนักแม่นมหวังก็พลันวิ่งวุ่นกับท่านหญิงน้อยทั้งสองในจวน"เหมียนเอ๋อร์นี่คือชุดของเจ้ากับเจ้าแฝดที่จะไปร่วมงานเลี้ยงต่อนรับคณะทูตแคว้นจ้าวช่วงเย็น" หลิวเหมียนพลันมองไหวอ๋องที่ยืนใกล้นางมาก"ท่านถอยออกไปเลยนะ ข้าเหม็น"เหตุใดนางถึงได้เหม็นกลิ่นตัวของไหวอ๋องเช่นนี้อวก !!! หลิวเหมียนพลันอาเจียนออกมา "ไปตามหมอหลวงมาเร็ว" เขารีบอุ้มนางไปที่เตียงใหญ่ทันทีหลิวเหมียนกำลังคิดว่ารอบเดือนของนางไม่มาสองเดือนแล้ว หรือว่านางจะตั้งครรภ์ ไหวอ๋องก็คิดเหมือนกับหลิวเหมียนไม่นานนักหมอหลวงก็พลันมาถึงตรวจชีพจรของหลิวเหมียนใบหน้าของท่านหมอมีรอยยิ้มเจือปนอยู่"ข้าน้อยขอแสดงความยินดีกับท่านอ๋องด้วย ชายาเอกมีชีพจรมงคลพ่ะย่ะค่ะ" หมอหลวงประสานมือคำนับไหวอ๋องดีใจจึงพูดไม่ออกวันนั้นไหวอ๋องตกรางวัลให้บ่าวในจวนทุกคนในจวนหมอหลวงก็เช่นกัน หลิวเหมียนพลันอึ้งงันไม่น้อย นางท้องแล้ว น่าจะประมาณสองเดือนกระมังในงานเลี้ยงต้อนรับคณะทูตแคว้นจ้าวจัดขึ้นช่วงเย็น หลิวเหมียนกับไหวอ๋องไปด้วยกัน สองแฝดไม่อยากไปร
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 25 เรื่องของผินเจียว
ปีใหม่ผ่านพ้นไปหลิวเหมียนพลันแจกเงินซองแดงให้กับบ่าวทุกคนในจวนอ๋อง คนในจวนอ๋องมีร้อยกว่าชีวิต หลิวเหมียนช่างเป็นนายหญิงที่ดีเสียจริงยามนี้หิมะพลันตกโปรยปราย หลิวเหมียนในชุดผ้าคลุมสีดำ ใบหน้างามล้ำ พลันมองอาหารของร้านอันดับหนึ่ง กุ้งแช่น้ำปลา อีกหนึ่งเมนูที่หลิวเหมียนมอบให้จ้าวหยงจ้าวหยงพลันมองพี่สาวคนดีของเขา นางช่างเก่งเรื่องคิดสูตรอาหารเหลือเกิน"พี่หญิงช่างเก่งยิ่งนัก คิดสูตรอาหารให้ข้า" จ้าวหยงสั่งให้คนไปเตรียมกุ้งแช่น้ำปลามาให้หลิวเหมียนลองทาน ไม่นานนักสาวใช้ก็พลันยกถาดกุ้งแช่น้ำปลาเข้ามาทันทีที่หลิวเหมียนสบตากับสาวใช้นางต้องตกใจอย่างมาก สาวใช้นางนี้คล้ายอนุผินเจียวที่หายตัวไปเดือนก่อน "สาวใช้คนนี้ของเจ้า เจ้าไปเอานางมาจากไหน" เสี่ยวชีพลันตกใจมากไม่คิดว่านายหญิงจะถามหาที่มาที่ไปของนาง"นายหญิงบ่าวความจำเสื่อมอย่าไล่บ่าวไปเลยเจ้าค่ะ" เสี่ยวชีพลันคุกเข่าลง จ้าวหยงพลันมองเสี่ยวชี"พี่หญิง เสี่ยวชีโดนทำร้าย นางอยู่ในรถเข็นผักใบหน้าอาบไปด้วยเลือดเมื่อเดือนก่อน นางจำตัวเองไม่ได้ ข้าเลยเก็บนางไว้" ผินเจียวก็มาหลบร้านอาหารอันดับหนึ่ง ไหวอ๋องพลิกแผ่นดินหา ถึงหานางไม่เจอ"นางคืออนุของ
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 24ยาปลุกกำหนัด
หลิวเหมียนพลันมองสถานที่แห่งนี้ ด้านหลังที่โอบล้อมไปด้วยไม้ไผ่ นางไม่คิดว่าจวนอ๋องจะมี บ่อน้ำพุร้อนยังไม่ทันที่นางจะถามหวังชาว่าเกิดอะไรขึ้นกับไหวอ๋อง หวังชาหายตัวไปก่อนเสียแล้ว"เหมียนเอ๋อร์ช่วยข้าด้วย" จู่ ๆ ไหวอ๋องโผล่ขึ้นมาจากน้ำพุ ร่างหนาพลันเปลือยกายด้านบน เขาสวมเพียงกางเกงชั้นในสีขาว หลิวเหมียนพลันมองห่อหมกขนาดใหญ่มารดามันเถอะ นางเลือดกำเดาไหลแล้ว ใบหน้าหลิวเหมียนร้อนผ่าว"ข้าโดนยาปลุกกำหนัด เจ้าช่วยข้าด้วย" ไหวอ๋องดึงนางเข้ามากอดพร้อมจุมพิต หลิวเหมียนพลันเบิกดวงตาอย่างกว้าง นางตกใจ นางจะหย่ากับเขาแล้ว เขาจะมาทำเช่นนี้กับนางมิได้ไหวอ๋องจูบอย่างดูดดื่มจนนางแทบจะหายใจไม่ออก อีกทั้งปากยังบวมอีกต่างหาก"ข้าไม่ยอม ข้าจะหย่าท่าน" "ข้ารักเจ้า ทุกทุกสิ่งทุกอย่างที่ผ่านมา เป็นข้าที่หูเบา เป็นข้าที่เชื่อคนอื่นมิได้ใส่ใจเจ้า" ไหวอ๋องพูดออกมาจากใจจริง ในวันที่เขารู้เรื่องว่านางเป็นคนช่วยเขาจากการจมน้ำเพราะเขาเป็นตะคริว นางช่วยขึ้นมาแต่ถูกลีเฟยสวมรอยว่าเป็นคนช่วยเขาไว้หลิวเหมียนเหมือนจะใจอ่อนเคลิบเคลิ้มไปกับเขา ร่างบางจุมพิตท่ามกลางบ่อน้ำพุร้อน อาภรณ์ของหญิงสาวปลดออกจนหมด หลิวเหมียนหลั
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 23หลิวเหมียนคือผู้ถูกกระทำ
ข่าวลือในเมืองหลวง ว่าหลิวเหมียนปีนเตียงไหวอ๋องนั้นไม่จริง เช้าของวันนี้ในตลาดต่างเห็นใจหลิวเหมียนที่โดนกระทำว่าปีนเตียงไหวอ๋อง บัดนี้ความจริงพลันปรากฏแล้วว่า เป็นฝีมือคุณหนูรอง หกปีเต็ม ๆ ที่หลิวเหมียนต้องแบกรับความอัปยศนี้ข่าวนี้ทราบไปถึงเหมยไทเฮา พระนางทรงพระราชทานผ้าแพร ทองคำร้อยชั่ง มอบเงินให้หนึ่งพันตำลึงทองปลอบขวัญหลิวเหมียน ให้เสี่ยวเต่าประกาศราชโองการหลิวเหมียนพลันดีใจอย่างมาก นางได้รับความเมตตาจากองค์ไทเฮา หลิวเหมียนมอบก้อนทองให้เสี่ยวเต่า "ขอบคุณชายารอง" ยังมอบตลับยาหน้าเด้งฝากให้เหมยไทเฮาด้วยเรือนหลังเล็กของหลิวเหมียนเต็มไปด้วยเงินก้อนกับทองคำนางมีความสุขมากไหวอ๋องพลันมาหานางที่เรือน มีเรื่องราวหลายอย่างที่เขาอยากจะขอโทษนาง"อาเหมียนข้าขอโทษ" ในตอนนั้นเมื่อหกปีที่แล้ว เขาฟื้นขึ้นมา เขาพบว่านางนอนอยู่ข้างกายเขา ไหวอ๋องพลันตบหน้าหลิวเหมียนอย่างแรง ใช่เขารังเกียจนางมากตอนนั้น จวบจนมีราชโองการให้นางเป็นชายารอง..."อดีตไม่ต้องพูดถึง ถึงอย่างไรข้ากับท่านก็ต้องหย่ากันอยู่แล้วในอีกไม่กี่วันข้างหน้า"หลิวเหมียนพลันยิ้มหน้าบาน ในเมื่อนางล้างมลทินให้ตัวเองเรียบร้อยแล้ว นางควรจะไ
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 22 ล้างมลทินสำเร็จ
"นั่นมันเสียงอะไรหลิวฮูหยิน" ฮูหยินท่านขุนนางคนหนึ่งเอ่ยขึ้นเมื่อเดินผ่านเรือนรับ หลิวฮูหยินอาสาพาฮูหยินคนอื่นเดินเล่นชมสวนในจวนงานเลี้ยง"เจ้าเข้าไปดูสิ" ใบหน้าของหลิวฮูหยินแดงก่ำ สาวใช้คนนั้นพลันเปิดประตูเข้าไปอย่างช้า ๆ พอนางเข้าไป นางวิ่งหน้าตื่นออกมา"ฮูหยิน เป็นคุณหนูรองกับคนเลี้ยงม้าเจ้าค่ะ" ทุกสายตาต่างอึ้งงัน อีกทั้งตกใจอย่างมาก เหมยซื่อสะใภ้บ้านรองพลันตกใจนางพลันเข้าไปในห้องนั้นพบว่าเป็นบุตรสาวของนางที่นอนอยู่กับบุรุษเลี้ยงม้า"ท่านแม่" หลิวซูซูพลันอึ้งงัน นางมองมารดาอีกทั้งหน้าประตูยังเห็นฮูหยินอีกหลายคน"นี่เจ้า" เหมยซื่อพูดไม่ออก เหตุใดถึงเป็นเช่นนี้ หลิวซูซูจำได้ว่านางเข้ามาในเรือนรับรอง จากนั้นเห็นอาเวย ชายเลี้ยงม้าในจวน อาเวยพลันมองคุณหนูรองที่เป็นของเขาแล้ว"ฮูหยินรองข้ากับคุณหนูรองรักกันนะขอรับ" อาเวยพลันเอ่ยออกมา ใช่เขารักนางมากจริง ๆ ยอมทำทุกอย่าง แม้จะอยู่ในแผนการผู้อื่นก็ตาม ในจวนนี้มีเพียงหลิวซูซูดีกับเขา"เจ้าสารเลว ข้าจะตีเจ้า" หลิวซูซูพลันขาดสติ ฮูหยินบางท่านทนดูไม่ได้จึงได้ขอตัวกลับจวนกลางคัน ชายาเอกเยียนอ๋อง ลู่อ๋อง เจาอ๋อง ทนดูเรื่องบัดสีมิได้เหมือนกัน จ
พระชายาสวนผักของท่านถูกทำลายแล้ว 21งานวันเกิดฮูหยินผู้เฒ่าหลิว
หลิวเหมียนกับสองแฝดตั้งใจว่าเช้านี้พวกนางสามคนแม่ลูกจะออกไปตัดชุด เพื่อไปร่วมงานเลี้ยงของฮูหยินผู้เฒ่าหลิวแต่ทว่าสาวใช้จากเรือนไหวอ๋องถือชุดที่ตัดเรียบร้อยมามอบให้สามคนแม่ลูก "ไหวอ๋องให้บ่าวนำชุดมามอบให้พวกท่านทั้งสามคนเจ้าค่ะ" หลิวเหมียนพยักหน้าพลันให้แม่นมหวังรับชุดไว้ สาวใช้ทั้งสองคนของตัวลาลายผ้าปักชั้นดี งานฝีมือนี้คงจะมาจากวังหลวงเป็นแน่แท้ ผ้าต่วนสีชมพูลายวิหคเหินฟ้า ทั้งสามชุดเหมือนกันหมด ใต้ชุดนั้นมีเครื่องประดับปิ่นซ่อนไว้ หลิวเหมียนพลันคิดได้ว่าไหวอ๋องมิอยากให้เครื่องประดับนางโดยตรง เพราะเขินอายถึงอย่างไรนางก็จะหย่ากับเขาอยู่ดี แม้เขาจะดีกับเจ้าแฝดก็ตาม สาเหตุเพราะนางมิได้รักเขา แม้เขาจะหล่อก็เถอะไหวอ๋องพลันให้อาหารปลาเสร็จพลันมองสาวใช้เข้ามารายงาน"เรียบร้อยเจ้าค่ะ""นางว่าอย่างไรบ้าง""ชายารองทรงมิได้เอ่ยอันใดออกมาเจ้าค่ะ" ไหวอ๋องโบกมือไล่สาวใช้ให้ไปทำงานต่อ...เรือนของชายาเอก ยามนี้ลีเฟยพลันวิตกเรื่องของอนุผินหยางอ๋องส่งข่าวว่ายังไม่พบร่างของผินเจียว นังสารเลวนั่นมันอยู่ไหนกันแน่ แม้จะพลิกแผ่นดินหาต้องหานังสารเลวนั่นให้เจอ "ชายาเอกบ่าวได้ยินว่าไหวอ๋องส่งชุดร่วมงา
