Share

เร่งงานแต่ง 4

Author: LiHong
last update Last Updated: 2025-02-18 13:24:06

สิ้นวาจาซานซาน จางฉวนกับชิงลี่พลันผงะ

ทว่าเพียงอึดใจเท่านั้น ก็กลับมาเป็นปกติ

ชิงลี่เอ่ยว่า “พี่หลินล้อข้าเล่นแล้ว”

ซานซานเพียงยกยิ้มไร้วาจา เผยสีหน้าเจ้าเล่ห์แวบหนึ่ง จากนั้นก็นั่งชมนกชมไม้ เหม่อมองทิวทัศน์เรื่อยเปื่อยเพื่อรอเวลา

แท้จริงแล้ว ชิงลี่ถูกบังคับว่าต้องดื่มยาห้ามครรภ์ทุกครั้งหลังเสร็จกิจกับจางฉวน เพื่อมิให้เกิดเหตุผิดพลาดใดๆ เนื่องจากพวกเขายังมิได้แต่งงานกัน

ทว่าอารมณ์กระสันไหนเลยจักหักห้ามได้ ในเมื่อยังไม่พร้อมแต่งด้วยเหตุผลของผู้ใหญ่ฝ่ายชาย พวกเขาจึงลักลอบสืบพันธุ์กันอย่างรื่นรมย์ โดยป้องกันเอาไว้อย่างดี

ทว่าวันนี้ไม่เหมือนวันวาน ซานซานแอบใส่ยาชนิดหนึ่งลงไปในขนมที่ชิงลี่ถือมา และชิงลี่ก็กินไปเสียหลายคำ

เวลาไม่ถึงครึ่งถ้วยชา ชิงลี่พลันมีอาการผิดปกติ

“อ๊ะ...อุ๊บ”

หญิงสาวอุทานเสียงหนึ่ง ก่อนยกมือขึ้นปิดปาก ทำท่าคล้ายอยากคลื่นไส้ หลังจากสะกดกลั้นเอาไว้ไม่ไหว ชิงลี่ก็ลุกขึ้นพรวดพราดออกจากศาลาไปอาเจียนอยู่ตรงพุ่มไม้

ท่าทางของนางทรมานเป็นอย่างมาก เมื่ออาเจียนจนเหนื่อยก็นั่งลงตรงพื้นหญ้า

หลังจากจางฉวนได้สติก็รีบเข้าไปลูบแผ่นหลังให้นาง  พลางถามอย่างสงสัย “เจ้าเป็นอันใดรึ?”

ชิงลี่ไหนเลยจะมีแรงตอบ นางส่ายหน้าทั้งน้ำตา

กลับเป็นซานซานที่ตอบเสียเอง “อาการน้องลี่เหมือนข้าที่แพ้ท้องช่วงก่อนหน้าไม่ผิดเพี้ยน”

“หา!”

หลังจากนั้น เรื่องวุ่นวายพลันบังเกิด เมื่อผลการตรวจจากท่านหมอปรากฏว่าชิงลี่ตั้งครรภ์

ซานซานเสนอความคิดอย่างใจกว้าง  ว่าให้จางฉวนแอบพาชิงลี่ไปตรวจที่โรงหมอ อีกทั้งนางยังคุยแบบเปิดอกว่าจะไม่บอกใคร โดยเฉพาะเรื่องที่ทั้งสองลอบคบหากันจนตั้งครรภ์ แต่ขออย่างเดียวเท่านั้น ว่ารีบแต่งกันไปเสีย อย่ามาวุ่นวายกับนางอีก

นับเป็นการแลกเปลี่ยนที่ดีเชียว

เดิมทีจางฉวนยังไม่อยากแต่งงานสักเท่าใด เขาชอบลักลอบมีสัมพันธ์แบบนี้มากกว่า ไม่เปลืองเงินทอง ทั้งยังตื่นเต้นเร้าใจ เสริมอรรถรสยามเริงสวาทยิ่งนัก

หากกล่าวว่าชิงหลินเป็นสตรีโง่เขลาเหลือเกินแล้ว ชิงลี่นั้นกลับโง่เง่ายิ่งกว่า ไม่เช่นนั้นคงไม่ยอมพลีกายให้ชายเชยชมง่ายดายเช่นนี้แน่

และซานซานย่อมต้องช่วยส่งเสริมให้คู่ยวนยางดุจนรกส่งมาเกิดคู่นี้ให้สมหวัง ครองรักกันตลอดกาล

นางเลือกที่จะตลบหลังแอบไปบอกกล่าวเรื่องราวแก่หานอี้ซวน

แรกเริ่มหานอี้ซวนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ทว่าเมื่อซานซานพูดจาเรื่องหมั้นหมายที่ยาวนานเกินไป ควรเกิดการแต่งงานผูกสัมพันธ์กับคนบ้านจางให้เป็นเรื่องเป็นราวเสียที ก่อนที่เหตุการณ์จะพลิกผันไปมากกว่านี้

ทั้งยังไม่ลืมทำตัวเป็นพี่สาวแสนดี เสนอความคิดให้ยกชิงลี่เป็นบุตรสาวภรรยาเอก เพื่อเพิ่มจำนวนสินสอดตามฐานะ อีกทั้งความผิดรุนแรงฐานล่วงล้ำยังเพิ่มน้ำหนักขึ้นมา

ชายผู้หนึ่งหากล่วงเกินลูกอนุ ค่าเสียหายย่อมน้อยกว่าการล่วงเกินลูกภรรยาเอก การบอกปัดความรับผิดชอบอาจกระทำได้ง่ายดายเช่นกัน

เรื่องนี้เป็นมารยาทพื้นฐานของผู้คนทั่วเมือง ไม่เว้นแม้แต่หมู่บ้านอันห่างไกลความเจริญอย่างผิงเหยียน ไม่แปลกหากจะนำมาใช้บ้าง

ในเมื่อเกิดเรื่องน่าอายถึงเพียงนี้ หากฝ่ายชายไม่ยอมรับผิดชอบ ย่อมถึงขั้นขึ้นโรงขึ้นศาล ตัดเส้นสายทำมาหากินไปจนวันตาย

หานอี้ซวนจึงคล้ายเห็นทางสว่างที่จะได้สานสัมพันธ์การค้าที่ต้องการเสียที หลังจากที่ฝ่ายสกุลจางใจเย็นมานานปี 

เขาเดินทางเข้าพบกับนายท่านจางทันที  และเพื่อมิให้เสียชื่อเสียงทางการค้าของทั้งสองฝ่าย พวกเขาจึงแอบคุยกันลับๆ มิให้เป็นการประจาน

หลายวันต่อมา...

การแต่งงานจึงเกิดขึ้นง่ายดายทั้งรวดเร็วรวบรัดเสียยิ่งกว่างานแต่งของชิงหลินกับกงหนิวเสียอีก

และแน่นอนว่า อนุจูย่อมเอ่ยปากกับหานอี้ซวนเรื่องขอติดตามบุตรสาวออกเรือน เพื่อไปดูแลแบบใกล้ชิดยามตั้งครรภ์ ทั้งยังต้องการช่วยเลี้ยงหลานจนเติบใหญ่ ดูแลชิงลี่ตลอดไป

หากว่าหานอี้ซวนมิได้รับอนุคนใหม่ที่ตรึงใจเลิศล้ำอย่างจี้เหยาเข้ามา ก็คงไม่อนุญาตโดยง่าย

ทว่าบัดนี้กลับไม่ใช่ 

ของเก่ามีริ้วรอยหรือจะสู้ของสดใหม่กลมกลึงตึงแน่นเปล่งปลั่ง อนุจูไร้ซึ่งเสน่ห์ดึงดูดปราศจากความน่าหลงใหลตั้งนานแล้ว  

สตรีนับเป็นสมบัติของบุรุษมาช้านาน จะทิ้งจะขว้างหรือจะโยกย้ายไปทางใดล้วนสามัญ

บุตรสาวอนุจึงแต่งงานไปอย่างเอิกเกริกสมฐานะบุตรสาวภรรยาเอก โดยมีมารดาแท้ๆ ที่เป็นเพียงอนุของบิดาติดตามไปกับขบวนสินเดิมของเจ้าสาวในฐานะคนสนิทข้างกาย

หมากตานี้ ซานซานเพียงต้องการให้หานอี้ซวนปลดอนุจูอย่างแนบเนียนก็เท่านั้น

ส่วนชิงลี่ก็แค่รอเวลาเหมาะสม ค่อยๆ รับกรรมก็ไม่สาย...

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Related chapters

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เจรจาไกล่เกลี่ย 1

    ต้นเหมันต์ อากาศเย็นลงอย่างเห็นได้ชัดทุกค่ำคืนผู้คนบ้านหานต้องทนหนาว ทว่ามีเพียงสองคนที่ยังคงอบอุ่นลึกซึ้งท่ามกลางลมราตรีโชยแผ่ว ที่ศาลากลางสวนดอกไม้ หานอี้ซวนยืนโอบเอวอ้อนแอ้นของจี้เหยาอย่างถนอม พูดคุยหยอกเย้าอย่างรักใคร่ ครู่หนึ่งจึงพากันเดินหายไปในเรือนนอน เกิดเป็นเงาสะท้อนคลอเคลียแนบชิดก่อนดับเทียน ไม่ต้องคาดเดาก็พอรู้ ว่าเตียงนอนจักเร่าร้อนปานใด เสียงครวญครางจักหอบกระเส่าแค่ไหนซานซานเลิกคิ้วมองอย่างเย็นชา ข้างกายคือมารดากับน้องชายหลังจากกินอาหารเย็นจนอิ่มท้องตามด้วยดื่มยาบำรุง ซานซานจึงออกมาเดินเล่นก่อนกลับเข้านอน เจอชิงหลิวที่ยืนแอบมองเจียหรู๋อยู่ตรงทางระหว่างเรือน จึงเข้ามาสมทบ พบว่าเจียหรู๋กำลังลอบมองหานอี้ซวนกับจี้เหยาอยู่แล้วเป็นนานชิงหลิวเคยแอบเห็นเจียหรู๋ร้องไห้น้ำตาหลั่งริน สีหน้าเผยความเจ็บช้ำปวดใจเหลือเกินกับการกระทำของหานอี้ซวนหนุ่มน้อยย่อมเห็นใจมารดา แต่ตัวเขาก็ไม่อาจทำสิ่งใดได้มากไปกว่าการแอบมองอยู่เงียบๆ มาโดยตลอดจี้เหยาผู้นี้อายุน้อย รูปร่างยั่วยวน งดงามปานเทพธิดา ทำหานอี้ซวนหลงใหลแทบคลั่ง เห็นได้ชัดว่าหลงรักหัวปักหัวปำยามนี้เจียหรู๋จึงมีสีหน้าย่ำแย่มาก

    Last Updated : 2025-02-18
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เจรจาไกล่เกลี่ย 2

    หลังจากร่ำลาอ้อยอิ่งครู่ใหญ่ หานอี้ซวนก็เดินจากไป คงเหลือไว้เพียงจี้เหยานั่งกรีดนิ้วกินขนมจิบชาอยู่ในศาลา แว่วยินเสียงสั่งการจากนายท่านหานว่า ห้ามมิให้เจียหรู๋ออกนอกเรือนจนกว่าเขาจะกลับมาซานซานกับชิงหลิวค่อยๆ เดินออกมาจากหลังพุ่มไม้ เมื่อสองพี่น้องปรากฏกาย สายตาของจี้เหยาก็เหลือบเห็นทันที นอกจากไม่ลุกขึ้นทักทายตามฐานะอนุอันพึงมีต่อบุตรภรรยาเอก นางกลับนั่งกินขนมต่อ แม้แต่สายตายังไม่เหลือบแลชั่วจังหวะนั้น เสียงราบเรียบของซานซานก็ดังขึ้นแผ่วเบา “แดดแรงเกินไป พี่อยากนั่งชมดอกไม้ในศาลา พาพี่เข้าไปหน่อย”ชิงหลิวขมวดคิ้วเล็กน้อย ด้วยไม่พอใจความหยิ่งจองหองของสตรีที่นั่งอยู่ในศาลา แต่ก็อดตามใจพี่สาวมิได้ จึงพานางไปนั่งในศาลา ทางฝั่งตรงกันข้ามกับจี้เหยาอีกฝ่ายเมื่อเห็นแขกไม่ได้รับเชิญมานั่งลงตรงหน้า จึงเอ่ยปากเสียงเหยียดว่า“ที่แท้ก็คุณหนูใหญ่กับคุณชายเล็กนี่เอง ไม่มีที่ไปหรือไร ถึงได้มานั่งที่นี่”ความหมายคือ ชิงหลินเป็นสตรีชั้นต่ำ ไร้ค่า ไม่มีที่ไป เป็นแค่น้ำที่สาดออกแล้ว เปื้อนดินแล้ว ไยกล้าเสนอหน้ากลับมานับว่าสามหาวไม่เลว ซานซานเลิกคิ้วมอง สีหน้าเฉยชา ไม่รู้สึกรู้สากับสายตาดูแคลนและ

    Last Updated : 2025-02-18
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เจรจาไกล่เกลี่ย 3

    ทุกวันอันแสนสุข ชิงลี่คิดหลงตัวเองได้เช่นนั้น โดยไม่ชั่งใจเลยสักนิด ว่าชีวิตคนเราไม่แน่นอน... กระทั่งถึงวันที่นัดตรวจครรภ์อีกครั้ง ท่านหมอก็เดินทางมาหาถึงเรือนนอนหลังจากจับชีพจรเป็นนาน ท่านหมอก็เผยสีหน้างุนงง ก่อนเอ่ยปากอย่างแน่ใจว่าชิงลี่มิได้ตั้งครรภ์แน่นอนว่าแรกเริ่มไม่มีใครเชื่อ นายท่านจางจึงเชิญหมอคนใหม่มาตรวจ ผลปรากฏว่าชิงลี่มิได้ตั้งครรภ์จริงๆจากนั้นยังเชิญหมอมาอีกสองท่าน ผลการตรวจล้วนเหมือนกัน คือในครรภ์ของชิงลี่ช่างว่างเปล่า ไร้ก้อนเนื้ออาศัยอยู่เรื่องนี้ทำให้จางฉวนโกรธเป็นฟืนเป็นไฟ ด่าทอชิงลี่แบบไม่ไว้หน้า ว่าเป็นนังใจกล้า เจ้าแผนการ หมายจับเขาให้แต่งงานด้วยวิธีการไร้ยางอายชิงลี่แม้ตกใจแทบสิ้นสติในคราแรก แต่ด้วยนิสัยของนาง มีหรือจะยอมให้จางฉวนด่ากราดฝ่ายเดียวทั้งสองคนจึงกลายเป็นคู่สามีภรรยาที่ครองเรือนได้ร้อนแรงคล้ายไฟโหมทำลายล้างในทุกเมื่อเชื่อวันแน่นอนว่ามิใช่รักกัน แต่กลับเกลียดกันได้อย่างเดือดระอุราวพลิกฟ้าจูซิ่วหรืออดีตอนุจูของหานอี้ซวนย่อมไม่มีสิทธิ์ออกเสียง ทำได้เพียงเฝ้ามองอย่างไม่อาจช่วยเหลืออันใดขณะกำลังนั่งฟังชีวิตหลังแต่งงานของชิงลี่จากชิงหลิว ซานซานเพี

    Last Updated : 2025-02-19
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เจรจาไกล่เกลี่ย 4

    เมื่อประโยครุนแรงเช่นนี้ดังขึ้น ใบหน้านายท่านจางพลันหม่นคล้ำ จางฮูหยินก็ไม่ต่าง ใบหน้ารูปงามของจางฉวนยิ่งมืดดำ ได้ยินเสียงหานอี้ซวนเอ่ยคำคล้ายตบหน้าอีกว่า“หากไม่ใช่เพราะร่างกายลี่เอ๋อร์ที่ถูกบุตรชายของเจ้าบังคับให้กินยาห้ามครรภ์จนเกิดผิดปกติขึ้นมา กระทั่งท่านหมอยังตรวจผิด ส่วนข้ายังเข้าใจผิดจนต้องออกหน้าจำยอมให้นางแต่งงานอย่างรวดเร็วเกินไป เช่นนั้นนายท่านจางจงบอกแก่ข้ามา ว่าเมื่อใดจะเกิดงานแต่ง สินสอดเมื่อไหร่จะจ่าย ความเสียหายที่เกิดขึ้นล้วนประเมินค่ามิได้ แทนที่จะส่งตัวบุตรสาวคืนให้ข้า มิสู้มอบโรงน้ำชา ร้านขายผ้า และกิจการทดแทนอีกสักสองแห่ง”ชั่วจังหวะนั้นพลันมีเสียงท่านป้าคนหนึ่งเอ่ยแทรก “ใช่ๆ ข้าเคยเห็นคุณชายจางพาคุณหนูหานหายไปทางเรือนหลังหนึ่ง”ท่านน้าอีกคนรีบกล่าว “คุณชายจางล่วงเกินคุณหนูหานถึงเพียงนั้น ย่อมต้องจ่ายค่าตอบแทน”ท่านลุงอีกคนรีบเอ่ยบ้าง “ถูกต้อง ข้าขอร่วมเป็นพยาน”ท่านป้าอีกคนรีบช่วยผสาน “ข้ายังเคยไปแอบดู อุ๊บ!” นางปิดปากเกือบไม่ทัน รีบแก้ต่างว่า “ข้าเห็นว่าควรมอบสินน้ำใจ มิใช่ส่งคืนเช่นนี้ หยามเกียรติสตรีเกินไปแล้ว” นางทำท่าปั่นปึงขึงขังแข็งกร้าว เรียกพวกพ้องใ

    Last Updated : 2025-02-19
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เจรจาไกล่เกลี่ย 5

    ก่อนออกจากบ้านสกุลจาง ซานซานผู้เงียบเชียบรอแค่ชมงิ้วมาโดยตลอด อาศัยจังหวะที่ขบวนผู้คนบ้านหานพากันเตรียมตัวเดินทางกลับ เดินเข้าไปทักทายใครบางคนอย่างมีน้ำใจ"แม่รอง""คุณหนูใหญ่"น้ำเสียงแหบแห้งสิ้นดี แต่ซานซานหาได้เห็นใจไม่เพียงคลี่ยิ้มบางพลางเอื้อมมือเข้าไปในแขนเสื้อ ล้วงสิ่งหนึ่งออกมายื่นให้อนุจู “นี่คือยาบำรุง ช่วยลดทอนพิษที่ตกค้างจากยาห้ามครรภ์ รับรองว่าลี่เอ๋อร์จะตั้งท้องได้ในไม่ช้า”“จริงหรือ?” อนุจูเชื่อครึ่งไม่เชื่อครึ่ง แต่ก็ยังรับมาซานซานเอ่ยเสียงเนิบช้า “ไม่ลองไม่รู้ แต่ก็ยังดีกว่าปล่อยให้ท้องว่างอยู่เช่นนี้ ลี่เอ๋อร์แต่งออกมาหาใช่ในฐานะลูกอนุไม่ ตำแหน่งในบ้านจางจะอย่างไรก็คือภรรยาเอก มิอาจหย่าร้างโดยง่ายตามใจ แม้ว่าความรักระหว่างพวกเขาจะเปราะบางแตกร้าวไปแล้ว อยู่ร่วมกันลำบากเพราะไม่เหมือนเดิม หากแต่การคลอดหลานให้นายท่านจางสักคน สามารถยึดตำแหน่งลูกสะใภ้เอาไว้ด้วยทายาท ย่อมดีแน่นอน”สิ้นคำอันแสนจะหวังดีของซานซาน อนุจูจึงพยักหน้ารับอย่างไร้หนทางอื่น เพราะเท่าที่ฟังดู นี่คือผลดีทั้งสิ้น มองไม่เห็นผลเสียอันใดสาวใช้กลางคนรอซานซานอยู่ทางฝังหนึ่งเพื่อจับประคอง ทว่าชิงหลิวผู้เป

    Last Updated : 2025-02-20
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เพราะคิดถึง 1

    ล้อรถบดถนนไปตามทางเอื่อยเฉื่อย ซานซานทำท่าทางอ่อนเพลียอย่างยิ่ง“พี่ใหญ่ ไม่สบายตัวหรือ?”ชิงหลิวถามอย่างเป็นห่วง เมื่อเห็นอีกฝ่ายมีใบหน้าซีดเซียวจึงตะโกนสั่งสารถี “เจ้าช้าลงหน่อย อย่าได้เร่งรีบจนเกินไป”รถม้าที่เคลื่อนตัวช้าอยู่แล้ว จึงยิ่งช้าเข้าไปใหญ่ ถึงขั้นที่สารภีต้องหยุดกระตุ้นม้า เก็บแส้มิดชิด แล้วลงมาเดินจูงคอม้า ค่อยๆ เหยาะเท้าไปด้วยกันเลยทีเดียวอันที่จริง สตรีตั้งครรภ์เช่นซานซานไม่ต้องติดตามมาก็ย่อมได้ เพียงแต่วันนี้ นางให้เหตุผลอย่างมีน้ำใจมากล้น เปี่ยมไปด้วยความกตัญญูว่า ต้องการมาช่วยเป็นพยานให้น้องสาว เพื่อเรียกคืนความยุติธรรมแก่สกุลหาน เพราะคนมากยิ่งอุ่นใจมาก เพื่อครอบครัวแล้ว ต่อให้ลำบากยิ่งกว่านี้พันเท่าหมื่นเท่าก็ต้องมาร่วมให้ได้ทุกคนพอได้ฟังก็ตื้นตันใจ ไม่มีใครคิดฝันว่าชิงหลินจะกล้าเอ่ยคำได้ดีถึงเพียงนี้ ลึกซึ้งกินใจปานนั้นครอบครัวหานจึงพากันเดินทางพร้อมหน้า คงเหลือเพียงจี้เหยาที่อยู่เฝ้าเรือนไม่อาจร่วมขบวนได้ เพระว่านางนอนป่วยอยู่ในห้องมาหลายวันแล้วหานอี้ซวนที่เพิ่งกลับจากติดต่อการค้า พอกลับมายังมัวแต่ยุ่งกับเรื่องของชิงลี่จึงยังไม่ทันได้ไปเยี่ยมเลยสักคราเน

    Last Updated : 2025-02-20
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เพราะคิดถึง 2

    สถานที่อันเป็นความทรงจำของซานซานกับกงหนิว คือเรือนไม้ไผ่ริมลำธาร ห่างไกลจากตัวหมู่บ้านสถานนี้แห่งนี้ร้างผู้คน ไม่มีใครสัญจรมานานแล้ว เนื่องจากเคยมีเรื่องสะเทือนขวัญเกี่ยวกับการตายของกงหนิว กระทั่งเด็กๆ ยังไม่กล้ามาเล่นน้ำใกล้ๆซานซานกับชิงหลิวเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้แทนที่จะไปจวนว่าการแม้จะตั้งครรภ์จนท้องกลมโต แต่ซานซานยังคงเดินเหินได้คล่องแคล่วนักเนื่องจากยามที่อาศัยอยู่กับสามีที่เรือนไม้ไผ่ริมน้ำ นางได้ฝึกกล้ามเนื้อติดต่อกันทุกวัน กำลังวังชาจึงไม่ด้อย ทว่าเหตุที่ช่วงก่อนหน้าทำเป็นอ่อนแอปวกเปียกยามเดินทางไปบ้านสกุลจาง ก็แค่อยากถ่วงเวลาให้ใครบางคนก็เท่านั้นและใครบางคนที่ว่าก็กำลังซ่อนตัวอยู่ที่เพิงไม้เก่าคร่ำนางคือจี้เหยาสตรีผู้มีรูปโฉมงดงาม รูปร่างทรงเสน่ห์ยั่วยวน ใบหน้าหวานล้ำหยาดเยิ้มปานเทพธิดา บัดนี้คล้ายตัวประหลาดก็ไม่ปานเนื้อตัวที่เคยนวลเนียนอ่อนนุ่ม บัดนี้มีผื่นขึ้นจนแดงเถือก บางจุดยังเป็นตุ่มเป็นหนอง บางตำแหน่งของเนื้อหนังยังเริ่มเน่า ใบหน้าที่เคยขาวนวลผ่องผาด บัดนี้ดำคล้ำ ผิวหลุดลอกออกจนเสียโฉมไปกว่าครึ่ง ต้องใช้ผ้าปิดบังใบหน้าเอาไว้ตลอดเวลาทันทีที่ซานซานกับชิงหลิวเ

    Last Updated : 2025-02-21
  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   เพราะคิดถึง 3

    คล้อยหลังจี้เหยา ชิงหลิวเอ่ยถามพี่สาวเสียงเบา“นางจะกลับมาเอาผิดพวกเราหรือไม่?”ซานซานตอบเสียงเรียบ “หากนางกล้า คงต้องดูว่าคนของทางการจะเชื่อใคร ระหว่างสตรีโง่งมขลาดเขลาทั้งยังตั้งครรภ์เช่นข้า กับสตรีเปี่ยมเสน่ห์หูตาแพรวพราวแลดูเจ้าเล่ห์ที่มีอาการคล้ายเป็นโรคร้ายเพราะเริงรมย์มากไป”อุตส่าห์ให้โอกาสหนีแล้วยังกล้ากลับมาก็คงโง่บัดซบ!ซานซานนับเป็นสตรีจิตใจงามยิ่งหญิงสาวเอ่ยอีกว่า “แท้จริงแล้ว พี่ไม่แน่ใจ ท่านพ่อประสงค์ให้แจ้งความหรือไม่ เพราะหลงมัวเมาอนุจนเกิดเรื่อง คงอับอายอยู่มาก”ชิงหลิวไม่ต่อคำ เพียงยืนนิ่งมองพี่สาว เนิ่นนานทีเดียวจึงค่อยๆ ถามอย่างถนอมน้ำใจ“พี่ใหญ่ ข้าขอพูดอะไรสักประโยคได้หรือไม่?”ซานซานเลิกคิ้วมอง “ว่ามา”หนุ่มน้อยกลืนน้ำลายลงคอเรียกความมั่นใจ ครู่หนึ่งจึงเอ่ยเสียงเบา ”ท่านเปลี่ยนไปมาก ท่านกำลังทำข้าตกใจยิ่งนัก”ทั้งๆ ที่ตกใจ แต่กลับร่วมมืออย่างดีไม่มีบ่นสักคำ ทำเอาซานซานนึกขันเด็กหนุ่มตรงหน้า จึงยกยิ้มแล้วเอ่ยเสียงเรียบว่า“น้องพี่ เจ้าไยมิใช่เปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน พี่สาวผู้โง่เขลาของเจ้าเบื่อเต็มทนกับเรื่องเดิมๆ เจอเรื่องเลวร้ายมากมายย่อมต้องเข้มแข็ง หากไม่ลุกขึ

    Last Updated : 2025-02-21

Latest chapter

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   คำรายงาน 2

    ภายในห้องพักผ่อนของหลี่กุ้ยเฟย ซานซานตั้งใจจัดดอกไม้ใส่แจกันหยกอย่างสวยงามที่สุดเพื่อมอบให้หลี่กุ้ยเฟย หวังประจบเอาใจ หมายมาดขึ้นแสดงเพลงพิณในงานเลี้ยงวันนี้“เจ้าดีดพิณเป็นด้วยหรือ?”หลี่กุ้ยเฟยถามเสียงเบามาก เพราะนั่งอยู่ที่โต๊ะทรงเตี้ยริมหน้าต่าง โดยมีเด็กน้อยลู่หลิ่งเล่นจนเหนื่อยฟุบหลับเป็นก้อนกลมอยู่ข้างๆ ใบหน้านุ่มนิ่มแดงเรื่อมีดวงตาที่กำลังหลับพริ้ม ปากจิ้มลิ้มสีชมพูคล้ายเคี้ยวขนมตุ้ยๆ อยู่ในฝันอย่างมีความสุข พระนางจึงไม่ประสงค์พูดคุยเสียงดังซานซานตอบกลับเสียงเบาเช่นกัน “หม่อมฉันพอมีฝีมืออยู่บ้างเพคะ” นางนั่งปักดอกไม้ใส่แจกันอยู่เยื้องไปทางด้านหลังของหลี่กุ้ยเฟยยี่ซินที่คอยปรนนิบัติรับใช้หลี่กุ้ยเฟยอยู่อีกฝั่งถามอย่างตรงไปตรงมา “สตรีที่ขึ้นแสดงล้วนแล้วแต่มีจุดประสงค์เดียวกัน ตัวเจ้ามีลูกแล้ว ผ่านการมีสามีแล้ว จักขึ้นแสดงทำไม?”ซานซานตอบกลับเสียงนุ่ม ซ่อนแววเจ้าเล่ห์มิดชิด“ใบหน้าของข้าอาจไม่งามเท่าใครเขา ไม่สูงส่ง ไม่ยั่วยวน แต่ขอแค่ได้ขึ้นแสดงเถิด เงินรางวัลย่อมไม่พลาด ข้าจะนำมาแบ่งปันให้พี่ซินด้วย”ยี่ซินขมวดคิ้วมุ่น “มั่นใจปานนั้น”“แน่นอน”หลี่กุ้ยเฟยอดมิได้ต้องคลี่ยิ้ม

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   คำรายงาน 1

    ฤดูร้อนผ่านพ้นจนล่วงเข้าฤดูใบไม้ร่วงอีกไม่นานย่อมเยียบย่างฤดูใบไม้ผลิหลายเดือนมาแล้วที่ซานซานตัดสินใจพาลู่หลิ่งออกจากถ้ำแล้วติดตามหลี่กุ้ยเฟยโดยเลือกเป็นเพียงนางกำนัลคนสนิทนางปล่อยอาหู่อยู่ในถ้ำ ไม่คิดพรากสัตว์ร้ายจากป่าใหญ่ ข่าวที่พระสนมคนโปรดถูกลอบทำร้าย ได้รับการสืบสาวไปตามขั้นตอนของวังหลวง ความจริงเป็นเช่นใดซานซานไม่รู้แม้แต่น้อยนางรู้แค่ว่าลู่หลิ่งเป็นเด็กฉลาด เรียนรู้เร็ว คุ้นชินกับชีวิตพระราชวัง ในเวลาอันสั้นก็พูดจากับคนชั้นสูงได้คล่องแคล่วน่าฟัง ได้ร่ำเรียนในสำนักศึกษาของพระราชวัง ได้กินอิ่มนอนหลับ ได้รับของมีค่า มีเสื้อผ้าดีๆ สวมใส่ ได้เล่นสนุกซุกซนสมวัยและที่สำคัญ ตัวนางมียังเบี้ยหวัดเอาไว้ใช้จ่าย ชีวิตดูมีความหมายไม่น้อยซานซานในชาตินี้ทำตัวดีมีคุณค่ายิ่งนัก เพราะมีลูกแล้ว จะกระทำการใด ย่อมต้องคิดให้มาก รอบคอบเข้าไว้หากมารดาทำตัวไม่ดี ชีวิตบุตรสาวย่อมยากจะสงบสุขอีกอย่าง ชีวิตในวังหลวงแห่งนี้นับว่าดีมาก หลี่กุ้ยเฟยเอ็นดูลู่หลิ่งไม่น้อย ตัวนางเองก็มีสหายหลายคนที่พูดจาถูกคอ หนึ่งในนั้นมีนางกำนัลคนหนึ่ง นามว่าซูเหยา อายุราวสิบเก้าปี นิสัยสัตย์ซื่อ วาจานุ่มละมุน รับหน้าที่

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตัดสินใจ 4

    เจ้าของวาจาน่าฟังนี้ทำท่าทางเอียงอาย “ขอพระองค์ทรงเมตตาหม่อมฉันด้วยเพคะ เพราะนี่คือครั้งแรก”ยิ่งเอ่ยใบหน้างดงามนวลผ่องยิ่งแดงปลั่งดั่งผลอิงเถา“เจ้าเป็นใคร?”จ้าวเหว่ยถามเสียงขรึม หรี่ตาลงมองฝ่ามือที่บังอาจมาแตะต้องตัวเขาเจ้าของฝ่ามือเห็นสายตาปานมีดคมจับจ้องประหนึ่งกำลังกรีดเฉือนข้อมือตน จึงชะงักค้างนิ่งงัน ค่อยๆ ดึงมือกลับ แล้วถอยหลังมายืนสำรวมอยู่ห่างจากเตียงนอนราวห้าก้าว กล่าวพึมพำว่า “หม่อมฉันจิ่วเมย บุตรสาวคนเล็กของเจ้าเมืองจิ่ว ได้รับมอบหมายให้มาดูแลองค์รัชทายาทจนกว่าจะหายดีเพคะ”จ้าวเหว่ยโบกมือให้อีกฝ่ายหยุดพล่าม พลางเอ่ยเสียงต่ำ“ข้าหายดีแล้ว กลับไปเรียนบิดาเจ้าตามนั้น ไม่ต้องมาให้ข้าเห็นหน้าอีก”แม่นางจิ่วเมยได้ฟังพลันแข็งค้างไปทั้งร่าง ความหวังที่จะได้ติดตามเข้าวังพังทลายไปสิ้น“แต่...แต่ท่านพ่อบอกว่า หากหม่อมฉันดูแลพระองค์จนหายดี หม่อมฉันจะได้...” นางละล่ำละลักทวงความดีความชอบจ้าวเหว่ยลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง เขาตัวโตมากกว่าเมื่อห้าปีก่อนยิ่งนัก เส้นเสียงที่เคยแหบพร่าเพราะลำคอถูกทำลายก็หายดีเป็นปลิดทิ้ง เมื่อเปล่งวาจายามอารมณ์ดีจึงทุ้มต่ำน่าฟัง ทว่าหากอารมณ์ไม่ดีกลับทรงอำ

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตัดสินใจ 3

    ยี่ซินคลี่ยิ้มเต็มวงหน้า เย้าอีกประโยคว่า “เจ้าช่างไร้ใจ”ซานซานตอบรับอย่างอารมณ์ดี “ผิดแล้วๆ ข้ามีหลายใจต่างหากเล่า สามีเก่าไม่ดี ข้าก็กำลังจะหาสามีใหม่ เพียงแต่ยังหาที่ถูกใจไม่เจอเท่านั้น ด้วยเหตุผลนี้ อย่าว่าแต่องค์รัชทายาทเลย เกรงว่าชายใดก็คงไม่คิดเข้าใกล้ข้าให้ต้องแปดเปื้อนแล้ว”ถ้อยวาจานี้เรียกเสียงหัวเราะให้บังเกิดได้ไม่ยาก ทั้งยี่ซินและซานซานสนทนาต่อคำกันได้ถูกคอยิ่งและนี่คือการผ่านบททดสอบขั้นพื้นฐานอย่างเรียบร้อย…เมื่อได้เห็นท่าทางเปิดเผยจริงใจ มิได้เสแสร้งแม้เพียงนิด ไม่ปรากฏความมักใหญ่ใฝ่สูงอันใดให้เห็น ทั้งแววตายังปราศจากความหลงใหลได้ปลื้มเช่นชู้สาวต่อบุตรชายของตน หลี่กุ้ยเฟยจึงรู้สึกพึงพอใจไม่น้อย ท้ายที่สุดพระนางก็เอ่ยเสียงนุ่มน่าฟังว่า“หากเจ้าไม่รังเกียจ ในฐานะผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตกัน ข้าต้องการตอบแทนเจ้าไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง”เสียงนี้ทำเอาซานซานกับยี่ซินต้องหยุดหัวเราะเพื่อรับฟังหลี่กุ้ยเฟยนิ่งเงียบชั่วครู่ ปรายตามองไปทางลู่หลิ่งแม่นางน้อยปล่อยผมสยายยามหลับฝัน พวงแก้มที่เคยนวลเนียนอมชมพูระเรื่อบัดนี้มีรอยแดงเพราะถูกคนร้ายตีหลายที ริมฝีปากจิ้มลิ้มสีแดงสดที่ยกยิ้มได

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตัดสินใจ 2

    ซานซานได้ฟังวาจาเชิญชวนยาวเหยียด เพียงเลิกคิ้ว เอ่ยเสียงเรียบ“แม้ว่าข้าจะเป็นชาวยุทธ ทว่าระบบเมืองหลวงมิใช่ไม่รู้ การเข้าเป็นองครักษ์หญิงในวังหลวง เงินเบี้ยหวัดได้มากกว่านางกำนัลเล็กๆ ก็จริง แต่ต้องผ่านการทดสอบอันหนักหน่วง”ซึ่งการทดสอบหาใช่ปัญหาสำหรับนางไม่ ที่เป็นปัญหาคือประวัติความเป็นมาต่างหาก นางมิใคร่ให้ใครล่วงรู้ตัวตนว่ามาจากไหนลูกใครสกุลใด เพราะนั่นอาจนำอันตรายที่มองไม่เห็นไปสู่ครอบครัวหาน ทั้งอาจมีปัญหายิบย่อยอันน่ารำคาญใจเพราะที่ผ่านมา ระหว่างทางที่ท่องยุทธ์ไปทั่ว นางบังเอิญได้ 'ฆ่าคน' ปะไร!หลังจากใคร่ครวญลึกซึ้งจึงโบกมือปฏิเสธ “ช่างเถิด...พวกท่านจ่ายเงินรางวัลที่ช่วยเหลือกันก็พอ ข้าไม่เข้าวังหรอก”ยี่ซินจับกระแสความคิดที่อีกฝ่ายแสดงออกว่าไม่ชอบเรื่องยิบย่อยอันน่ารำคาญ จึงรีบกล่าวอย่างเอาใจ หวังหยั่งเชิง“เอาอย่างนี้ดีหรือไม่? เจ้าช่วยเหลือพระสนมซึ่งเป็นถึงพระมารดาขององค์รัชทายาท สามารถใช้เส้นสายตรงนี้โดยไม่ต้องเข้ารับการทดสอบ เพราะอำนาจรับคนเป็นสิทธิ์ของพระองค์อยู่แล้ว แค่เจ้าเข้าหาองค์รัชทายาทเท่านั้น”ยี่ซินขยับเข้าใกล้ซานซานเล็กน้อย พลางกระซิบอย่างกระตือรือร้นว่า “ไม่

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   ตัดสินใจ 1

    ในถ้ำใต้แท่นหินได้ยินเสียงน้ำตกดังซู่ เย็นฉ่ำไปทั่วลู่หลิ่งถูกผลัดผ้าทายาป้อนเนื้อย่างจนอิ่มหนำแล้วปล่อยให้หลับใหลบนผ้าป่านไปนานแล้ว โดยมีอาหู่หมอบอยู่ข้างๆ คอยเลียแก้มเลียมือกล่อมนอนไม่ห่างไฟกองหนึ่งกำลังลุกโชนมอบความอบอุ่นให้ทุกคนในถ้ำ แสงเพลิงสีทองสาดส่องเสี้ยวใบหน้าของสตรีทั้งสามยามสนทนา เผยให้เห็นความจริงใจไร้กังขา ปราศจากการเสแสร้งใด“ที่แท้ท่านก็คือพระสนมหลี่กุ้ยเฟย”ซานซานอุทานอย่างตกใจไปทางสตรีงดงามตรงหน้านางจำได้ที่จางเหริน เสี่ยเฟิง และเว่ยลี่เคยเล่าเรื่องราวให้ฟังมากมาย ไม่ว่าจะเป็นเรื่องในแคว้นหรือเรื่องในรั้วในวังทุกเรื่องที่ทั้งสามคนนั้นเล่าให้ฟังนั้น พวกเขายังทำท่าทางประกอบประหนึ่งเล่นงิ้ว เสมือนเป็นผู้ร่วมทุกเหตุการณ์ที่เล่ามา สมจริงยิ่ง เชื่อถือได้มารดาขององค์รัชทายาทแห่งต้าถังมีนามหลี่ฮุ่ยเยี่ยน หรือก็คือหลี่กุ้ยเฟยแน่นอนว่าสามัญชนไม่อาจเอ่ยพระนามของราชนิกุล ซานซานเพียงคิดในใจอย่างรู้กาลเทศะ นางเอ่ยต่อ“ในขณะที่รัชทายาททรงเสียสละความสุขส่วนพระองค์ ทรงตรากตรำทำเพื่อบ้านเมือง แต่คนชั่วกลับลอบแทงข้างหลัง บั่นทอนกำลังด้วยการลอบทำร้ายพระมารดากระนั้นหรือ?”เรื่องราว

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   นักฆ่า 4

    “ท่านแม่”ลู่หลิ่งเห็นคนชั่วตายหมดเกลี้ยงไม่มีเหลือ จึงลุกวิ่งตึกๆ โผหามารดา อ้าแขนออก กระโดดโถมทั้งตัวใส่ แล้วร้องไห้จ้าหญิงสาวเห็นลูกบาดเจ็บมีบาดแผลมีเลือดออก สองแก้มบวมแดง ร่ำไห้ฮักๆ จนตัวสั่น จึงใจอ่อนยวบ ความคิดจะตำหนิความซุกซนของลูกก่อนหน้าจึงตกไป นางดุไม่ออกแม้ครึ่งคำ“หลิ่งเอ๋อร์ ไม่เป็นไรแล้ว”ซานซานเอ่ยเสียงนุ่ม แววตาอ่อนโยน กอดลูกแนบอก ลูบหลังปลอบประโลมด้วยความรักใคร่สุดหัวใจ ภาพของสตรีอำมหิตโหดร้ายที่ฆ่าคนตายอย่างเลือดเย็นเมื่อครู่คล้ายไม่เคยเกิดขึ้นเดิมทีสตรีสองคนที่ได้รับความช่วยเหลือจากลู่หลิ่งยังคงรู้สึกหวาดเกรงต่อซานซานอยู่มาก ความอำมหิตชนิดดาบเดียวปลิดชีพนับสิบชีวิต ทำพวกนางผวาเยือกไม่กล้ากระทั่งร้องอุทาน ทว่าเมื่อเห็นอีกฝ่ายปลอบลูกอย่างอ่อนโยนเช่นนั้น ความหวาดหวั่นพลันตกไปสิ้น พวกนางค่อยๆ พยุงตัวกันยืนขึ้น แล้วเดินเข้ามาร่วมปลอบเด็กน้อยลู่หลิ่งด้วยมีเพียงอาหู่ที่หมอบอยู่ไม่ยอมขยับเพราะเจ็บแผลมากหนึ่งในสองสตรีแย้มยิ้มแล้วเอ่ยกับซานซาน “แม่นาง ขอบคุณเจ้ามาก บุญคุณช่วยชีวิตใหญ่หลวงนัก”ซานซานเหลือบตามองสตรีทั้งสอง เห็นคนหนึ่งใส่อาภรณ์หรูหรา ใบหน้าหมดจดงดงาม กิริยา

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   นักฆ่า 3

    ชั่วอึดใจซานซานพลันดีดตัวขึ้นสูง ดึงร่มคันเล็กจากเอวด้านหลัง แล้วเหวี่ยงไปทางกลุ่มของบุตรสาวร่มคันนี้คือหนึ่งในอาวุธสังหารที่ซานซานออกแบบคร่าวๆ แล้วให้เสี่ยเฟิงเค้นสมองปรับเปลี่ยนเพิ่มประโยชน์จากกันแดดฝนร่มกางออกแล้วหมุนอยู่กลางอากาศ สาดกระจายเข็มพิษออกรอบทิศเป็นวงกว้าง เพื่อปกป้องสตรีสามคนและเสือดาว มิให้ใครย่างเท้าเข้ากล้ำกรายคนชุดดำที่ไม่ทันตั้งตัวย่อมหลบไม่ทัน ถูกพิษจากร่มไปอย่างช่วยไม่ได้ส่วนพวกที่เหลือ ซานซานเพียงพุ่งตัวอ้อมมาตลบหลังรอบในมีเข็มพิษพุ่งกระจายปลิดชีพผู้คนในพริบตา รอบนอกของเหล่าชายชุดดำมีซานซานลอบสังหารครอบคลุม เรียกได้ว่าหนึ่งล้อมสิบ นางพลิกกายปราดเปรียว สองแขนไขว้กัน สองมือกำดาบเสี้ยวจันทร์ดาบโค้งสองอันประกบเข้าด้วยกันกลับผสานเป็นหนึ่ง ร่างระหงหมุนตัวด้วยกระบวนท่าวายุคลั่ง แล้วสะบัดออกสุดแขน ตวัดดาบอย่างแรง ใบไม้แห้งรอบด้านยังกลายเป็นใบมีดคมกริบปลิวว่อน สังหารผู้คนจนทั่ว ดาบแยก กายแยก เลือดสาดกระจายซ่านเซ็นหญิงสาวทำเช่นนั้นฝ่ากลุ่มคนชุดดำตั้งแต่คนแรกจนถึงคนสุดท้าย คนร้ายทั้งหลายออกกระบวนท่าแรกยังไม่ทันครบถ้วนก็ถูกกระบวนท่าเดียวของซานซานกลืนกินไปสิ้นร่มยังไ

  • พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ   นักฆ่า 2

    ลู่หลิ่งถูกกระชากคอเสื้ออย่างแรง มิอาจหลบได้ทัน ทั้งตกใจและเจ็บแปลบ จึงร้องไห้จ้าทว่าพริบตาตรงคอเสื้อของเด็กน้อยคงเหลือแต่ฝ่ามือหยาบหนากับเลือดกระฉูดแดงฉานติดเสื้อ ส่วนลำตัวกลับหายไปเจ้าของฝ่ามือผู้นี้ถูกดึงกระชากขึ้นไปบนต้นไม้ ดิ้นพล่านขลุกขลักค้างเติ่งอยู่บนนั้น ที่ลำคอมันมีเชือกเถาวัลย์รั้งเอาไว้จนลิ้นจุกปากตาเหลือกแทบถลนออกนอกเบ้า รอความตายกลืนกินอย่างทรมานไม่นานก็ได้ยินเสียงลำคอของมันหักดังกร๊อบ เพราะขยับเหวี่ยงแขนที่ถูกตัดขาดด้วยความเจ็บปวดรุนแรงเกินไป ยังผลให้ตายเร็วอย่างที่สุดชายอีกสองคนยังไม่ทันตั้งตัวก็ถูกกระชากจากฝ่ามือปริศนาจนกระเด็นออกห่างจากลู่หลิ่งไปไกลหลายจั้ง ประหนึ่งถูกปีศาจรั้งกระตุกตรงจุดที่มันทั้งสองตกกระแทกพื้นดิน มีร่างระหงของซานซานรอรับอยู่แล้ว ด้วยดาบโค้งเงาจันทร์ที่เสี่ยเฟิงตีขึ้นมานางสะบัดดาบในมือทั้งสองข้างเพียงพรึบเดียว หัวของชายชุดดำทั้งด้านซ้ายและด้านขวาพลันสะบั้นในพริบตา พวกมันยังไม่ทันได้อ้าปากร้องด้วยซ้ำ“ท่านแม่!”ลู่หลิ่งร้องเรียกมารดา น้ำตาไหลนองเต็มสองแก้มอาหู่ที่ติดตามซานซานมารีบกระโจนเข้าหาเด็กน้อยทันทีคนชุดดำที่เหลืออีกห้าคนเบิกตาโพลงอย

Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status