MasukShare
เพราะคิดถึง 1
Terakhir Diperbarui:
2025-02-20 20:31:40ล้อรถบดถนนไปตามทางเอื่อยเฉื่อย ซานซานทำท่าทางอ่อนเพลียอย่างยิ่ง
“พี่ใหญ่ ไม่สบายตัวหรือ?”
ชิงหลิวถามอย่างเป็นห่วง เมื่อเห็นอีกฝ่ายมีใบหน้าซีดเซียวจึงตะโกนสั่งสารถี “เจ้าช้าลงหน่อย อย่าได้เร่งรีบจนเกินไป”
รถม้าที่เคลื่อนตัวช้าอยู่แล้ว จึงยิ่งช้าเข้าไปใหญ่ ถึงขั้นที่สารภีต้องหยุดกระตุ้นม้า เก็บแส้มิดชิด แล้วลงมาเดินจูงคอม้า ค่อยๆ เหยาะเท้าไปด้วยกันเลยทีเดียว
อันที่จริง สตรีตั้งครรภ์เช่นซานซานไม่ต้องติดตามมาก็ย่อมได้ เพียงแต่วันนี้ นางให้เหตุผลอย่างมีน้ำใจมากล้น เปี่ยมไปด้วยความกตัญญูว่า ต้องการมาช่วยเป็นพยานให้น้องสาว เพื่อเรียกคืนความยุติธรรมแก่สกุลหาน เพราะคนมากยิ่งอุ่นใจมาก เพื่อครอบครัวแล้ว ต่อให้ลำบากยิ่งกว่านี้พันเท่าหมื่นเท่าก็ต้องมาร่วมให้ได้
ทุกคนพอได้ฟังก็ตื้นตันใจ ไม่มีใครคิดฝันว่าชิงหลินจะกล้าเอ่ยคำได้ดีถึงเพียงนี้ ลึกซึ้งกินใจปานนั้น
ครอบครัวหานจึงพากันเดินทางพร้อมหน้า คงเหลือเพียงจี้เหยาที่อยู่เฝ้าเรือนไม่อาจร่วมขบวนได้ เพระว่านางนอนป่วยอยู่ในห้องมาหลายวันแล้ว
หานอี้ซวนที่เพิ่งกลับจากติดต่อการค้า พอกลับมายังมัวแต่ยุ่งกับเรื่องของชิงลี่จึงยังไม่ทันได้ไปเยี่ยมเลยสักครา
เนื่องจากมีคนท้องอ่อนแอปวกเปียก รถม้าจึงเคลื่อนตัวเชื่องช้าอย่างที่สุด ครึ่งค่อนวันทีเดียวกว่าจะถึง
เมื่อเข้าประตูบ้าน คนแรกที่นายท่านหานคิดถึงสุดหัวใจหลังเรื่องวุ่นวายจบลง จึงเป็นอนุคนงามนามจี้เหยา
เขาทำท่าจะเดินไปทางเรือนของนาง โดยไม่สนใจภรรยาและบุตรสาวบุตรชายที่เดินตามหลัง ในจังหวะนั้นสาวใช้กลางคนผู้หนึ่งพลันวิ่งกระหืดกระหอบร่ำไห้เข้ามา
“แย่แล้วเจ้าค่ะนายท่าน แย่แล้ว”
หานอี้ซวนขมวดคิ้วไม่พอใจที่ถูกขัดจังหวะการเดินไปหาอนุสุดที่รัก “มีอันใด?”
สาวใช้คนนี้รูปร่างอวบอัด ยืนพักเพื่อหายใจหอบครู่หนึ่ง จึงละล่ำละลักเอ่ยปาก “ในห้องหนังสือ ตู้...ตู้เก็บเงินถูกงัดเจ้าค่ะ ของมีค่าถูกกวาดไปเกลี้ยงไม่มีเหลือเลยเจ้าค่ะ”
สิ้นคำสาวใช้ ดวงตาหานอี้ซวนพลันเบิกโพลง เจียหรู๋เองก็ตกใจ ซานซานกับชิงหลิวมองหน้ากัน
สาวใช้ยังพูดต่อ “แม่นางจี้เหยาก็หนีไปแล้วเจ้าค่ะ”
ครานี้ดวงตานายท่านหานถึงกับปูนโปนแทบทะลุเบ้าตา เขาถามเสียงตระหนก “หมายความว่าอย่างไร?”
สาวใช้รีบตอบ “มีคนเห็นขโมย ที่แท้เป็นอนุจี้เหยาเจ้าค่ะ แม้นางจะปิดบังใบหน้า แต่ก็ยังพอจำได้แม่นยำเจ้าค่ะ”
ครานี้เจียหรู๋ถามบ้าง “เห็นหรือ? แล้วเหตุใดไม่ตามจับ”
สาวใช้ร่างอวบปาดน้ำตา แต่ไหนแต่ไรมาไม่เคยเกิดเหตุการณ์เยี่ยงนี้ แค่ตกใจแล้วอุทานตอนรู้เรื่องยังทำไม่ทันเลย นางค่อยๆ เอ่ย
“บ่าวขอเรียนตามจริง คนที่เห็นขโมยเป็นเพียงสาวใช้ตัวเล็กบอบบาง ขาสั้นยิ่งนัก กว่าจะได้สติตะโกนบอกทุกคนให้ช่วยกันแล้ววิ่งตาม ก็ไม่ทันแล้วเจ้าค่ะ อีกอย่าง...วันนี้นายท่านพาพวกบ่าวชายจากบ้านไปมากมายนัก ที่เหลืออยู่มีบ่าวชายที่แก่เฒ่าแค่สองคน ที่สำคัญ...ไม่มีใครคาดคิดว่าอาการป่วยของนางจักเป็นการเสแสร้งแกล้งทำเพื่อตบตา อีกทั้งหญิงผู้นั้นใช้ทางลัดด้านหลังได้คล่องยิ่ง นางวิ่งหนีได้เร็วมาก คล้ายกับเตรียมการมานานแล้วเจ้าค่ะ”
ประโยคยาวเหยียดเพิ่งจะกล่าวจบ หานอี้ซวนก็ล้มลงร่างกระแทกพื้นเสียงดังอย่างไม่ทราบสาเหตุ
“ท่านพี่!”
“นายท่าน!”
เสียงตกใจของเจียหรู๋กับบ่าวไพร่ดังลั่นเซ็งแซ่ผสมปนเป ความอลหม่านวุ่นวายพลันบังเกิด
หานอี้ซวนถูกบ่าวชายช่วยกันหามเข้าเรือนหลักอย่างทุลักทุเล ท่านหมอถูกเชิญตัวมาตรวจอาการอย่างรวดเร็ว
ระหว่างนั้นเจียหรู๋ก็เอาแต่ร่ำไห้อยู่ข้างเตียงของสามี บรรดาบ่าวรับใช้ที่มีไม่มากก็ทำได้เพียงยืนตัวสั่น ไม่รู้จะทำเช่นไร
คงเหลือเพียงซานซานกับชิงหลิวที่ยังพอมีสติครบครัน
ทั้งสองบอกกับเจียหรู๋ว่าจะไปแจ้งความกับทางการให้มาตรวจสอบ จบคำก็พากันจากไปอย่างเงียบงัน
สองพี่น้องเดินทางคล้ายเร่งรีบเป็นอย่างมาก
ทว่าพอพ้นประตูบ้านกลับใจเย็นเป็นที่สุด
Bab terkait
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ เพราะคิดถึง 2
สถานที่อันเป็นความทรงจำของซานซานกับกงหนิว คือเรือนไม้ไผ่ริมลำธาร ห่างไกลจากตัวหมู่บ้านสถานนี้แห่งนี้ร้างผู้คน ไม่มีใครสัญจรมานานแล้ว เนื่องจากเคยมีเรื่องสะเทือนขวัญเกี่ยวกับการตายของกงหนิว กระทั่งเด็กๆ ยังไม่กล้ามาเล่นน้ำใกล้ๆซานซานกับชิงหลิวเดินทางมายังสถานที่แห่งนี้แทนที่จะไปจวนว่าการแม้จะตั้งครรภ์จนท้องกลมโต แต่ซานซานยังคงเดินเหินได้คล่องแคล่วนักเนื่องจากยามที่อาศัยอยู่กับสามีที่เรือนไม้ไผ่ริมน้ำ นางได้ฝึกกล้ามเนื้อติดต่อกันทุกวัน กำลังวังชาจึงไม่ด้อย ทว่าเหตุที่ช่วงก่อนหน้าทำเป็นอ่อนแอปวกเปียกยามเดินทางไปบ้านสกุลจาง ก็แค่อยากถ่วงเวลาให้ใครบางคนก็เท่านั้นและใครบางคนที่ว่าก็กำลังซ่อนตัวอยู่ที่เพิงไม้เก่าคร่ำนางคือจี้เหยาสตรีผู้มีรูปโฉมงดงาม รูปร่างทรงเสน่ห์ยั่วยวน ใบหน้าหวานล้ำหยาดเยิ้มปานเทพธิดา บัดนี้คล้ายตัวประหลาดก็ไม่ปานเนื้อตัวที่เคยนวลเนียนอ่อนนุ่ม บัดนี้มีผื่นขึ้นจนแดงเถือก บางจุดยังเป็นตุ่มเป็นหนอง บางตำแหน่งของเนื้อหนังยังเริ่มเน่า ใบหน้าที่เคยขาวนวลผ่องผาด บัดนี้ดำคล้ำ ผิวหลุดลอกออกจนเสียโฉมไปกว่าครึ่ง ต้องใช้ผ้าปิดบังใบหน้าเอาไว้ตลอดเวลาทันทีที่ซานซานกับชิงหลิวเ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ เพราะคิดถึง 3
คล้อยหลังจี้เหยา ชิงหลิวเอ่ยถามพี่สาวเสียงเบา“นางจะกลับมาเอาผิดพวกเราหรือไม่?”ซานซานตอบเสียงเรียบ “หากนางกล้า คงต้องดูว่าคนของทางการจะเชื่อใคร ระหว่างสตรีโง่งมขลาดเขลาทั้งยังตั้งครรภ์เช่นข้า กับสตรีเปี่ยมเสน่ห์หูตาแพรวพราวแลดูเจ้าเล่ห์ที่มีอาการคล้ายเป็นโรคร้ายเพราะเริงรมย์มากไป”อุตส่าห์ให้โอกาสหนีแล้วยังกล้ากลับมาก็คงโง่บัดซบ!ซานซานนับเป็นสตรีจิตใจงามยิ่งหญิงสาวเอ่ยอีกว่า “แท้จริงแล้ว พี่ไม่แน่ใจ ท่านพ่อประสงค์ให้แจ้งความหรือไม่ เพราะหลงมัวเมาอนุจนเกิดเรื่อง คงอับอายอยู่มาก”ชิงหลิวไม่ต่อคำ เพียงยืนนิ่งมองพี่สาว เนิ่นนานทีเดียวจึงค่อยๆ ถามอย่างถนอมน้ำใจ“พี่ใหญ่ ข้าขอพูดอะไรสักประโยคได้หรือไม่?”ซานซานเลิกคิ้วมอง “ว่ามา”หนุ่มน้อยกลืนน้ำลายลงคอเรียกความมั่นใจ ครู่หนึ่งจึงเอ่ยเสียงเบา ”ท่านเปลี่ยนไปมาก ท่านกำลังทำข้าตกใจยิ่งนัก”ทั้งๆ ที่ตกใจ แต่กลับร่วมมืออย่างดีไม่มีบ่นสักคำ ทำเอาซานซานนึกขันเด็กหนุ่มตรงหน้า จึงยกยิ้มแล้วเอ่ยเสียงเรียบว่า“น้องพี่ เจ้าไยมิใช่เปลี่ยนแปลงได้เช่นกัน พี่สาวผู้โง่เขลาของเจ้าเบื่อเต็มทนกับเรื่องเดิมๆ เจอเรื่องเลวร้ายมากมายย่อมต้องเข้มแข็ง หากไม่ลุกขึ
Terakhir Diperbarui : 2025-02-21พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ เพราะคิดถึง 4
เมืองหลวงหมิงเวยแคว้นต้าถังความรุ่งเรืองมั่งคั่งนำพาความงดงามดุจอาศัยบนดินแดนแห่งสรวงสวรรค์ในทุกวัน และวันนี้ยิ่งรื่นเริงดังสวรรค์เสกงานร้อยบุปผาในพระราชวังช่างชวนให้ผู้คนลุ่มหลงโดยง่าย มัวเมาไม่จบสิ้นสาวงามเคลื่อนกายแช่มช้อย ท่วงท่าพราวเสน่ห์ตราตรึง หูตาแพรวพราว กรีดกรายยั่วเย้า คลี่ยิ้มยั่วยวนสตรีชั้นสูงหลากสกุล ที่มิได้มีดีเพียงรูปโฉมงดงามชวนตะลึง แต่คงไว้ซึ่งความสามารถอันโดดเด่นมากกว่าหนึ่งทั้งกาพย์ กลอน หมากพิณ วาดภาพ ร่ายรำ ทุกนางกำลังกระทำการแสดงเพื่อเผยความเป็นเอกอยู่บนลานพิธี หมายมาดให้ราชนิกุลแห่งต้าถังได้ยลบนแท่นประทับสีทองอร่ามบนสุดคือฮ่องเต้ เคียงข้างคือฮองเฮา ลดหลั่นไปตามลำดับของตำแหน่งพระสนม ยังมีองค์ชายและองค์หญิง เต็มสองฝั่ง เบื้องล่างคือบรรดาขุนนางผู้ภักดีรอบด้านตกแต่งอย่างวิจิตรบรรจง ประดับประดาด้วยโคมไฟหลากสีสัน แผ่กลิ่นอายแห่งความสุขสันท่วมท้น พร้อมให้เสพสมไม่สิ้นสุดกลางลานพิธียังคงรื่นเริงประหนึ่งห้วงฝัน บุปผางามยังคงวนเวียนมอบความสำราญสุดความสามารถทุกนางต่างเผยทุกความโดดเด่นเพื่อให้ถูกพระทัยเป็นพิเศษ คล้ายชั้นสวรรค์ที่มีนางฟ้าโบยบินไม่ขาดสายโอรสแห่งราช
Terakhir Diperbarui : 2025-02-22พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ เพราะคิดถึง 5
นอกจากองค์ชายใหญ่อย่างจ้าวเหว่ยที่เป็นโอรสคนสำคัญแล้ว ยังมีพี่สาวที่เป็นองค์หญิงถึงสี่คน และยังมีน้องชายเกิดตามมาอีกหลายคน อายุยังไล่เลี่ยกับเขาองค์ชายทุกพระองค์ล้วนมีความสามารถ สั่นคลอนตำแหน่งรัชทายาทของจ้าวเหว่ยตลอดมาหวังเพียงว่าค่ำคืนแห่งงานร้อยบุปผา พระบิดาคงมิทรงประสบพบเจอรักแท้กับสตรีนางน้อยคนใด จนอาจจะกลายเป็นเพิ่มศัตรูให้เขากับเสด็จแม่ทว่าจ้าวเหว่ยกลับคิดผิดไป เมื่อสิ้นสุดการร่ายรำชุดหนึ่งจากสาวงามสกุลฟู่ ฮ่องเต้แย้มสรวลพึงพอใจ เรียกมหาขันทีมาถามไถ่ ไม่นานสตรีนางนั้นก็ถูกเรียกตัวเอาไว้พอล่วงเข้ายามดึก งานเลี้ยงยังไม่ทันสิ้นสุด ฮ่องเต้ก็หายไปกับสตรีแซ่ฟู่ซึ่งคาดว่าคงเป็นรักแรกพบในวัยเกือบห้าสิบชันษาจ้าวเหว่ยจึงถือโอกาสนี้กลับตำหนักของตนโดยไม่สนใจผู้ใดอีกต่อไป แม้มีขุนนางใหญ่หลายคนพยายามพาคุณหนูหยาดเยิ้มวัยสะพรั่งเข้ามาพูดคุย หวังสานไมตรีเชื่อมวาสนา ชายหนุ่มก็เพียงยกยิ้มบาง แล้วโบกมือเบาๆ ไร้ซึ่งถ้อยวาจา ไม่ปรารถนาตอบรับน้ำใจ ก่อนพาร่างสูงสง่าเดินหายไปกับม่านราตรีเมื่อกลับมาถึงตำหนักส่วนตัว ฝีเท้าที่เยื้องย่างมาในจังหวะปกติก็เร่งรีบเข้าห้องด้านในทันที เพราะเบื้องหลังฉากฉล
Terakhir Diperbarui : 2025-02-23พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ชีวิตใหม่ 1
หลายเดือนแล้วที่ซานซานได้อยู่อย่างสงบเตรียมตัวคลอดบุตรอย่างสบายอารมณ์เพราะคนทั้งบ้านไม่มีใครมาวุ่นวายให้รำคาญใจหานอี้ซวนไม่สามารถลุกขึ้นจากเตียง ทั้งมิอาจหาอนุเพิ่ม เจียหรู๋ดูแลหลังเรือนพร้อมกับดูแลสามี แม้ลำบากแต่ก็เหมาะแล้วชิงหลิวเรียนรู้การค้าแบบเต็มกำลัง ได้รับการชี้แนะและสอนสั่งจากบิดาเต็มที่ไม่มีหมกเม็ด ทั้งยังได้รับการสนับสนุนจากคู่ค้าด้วยเหตุผลที่ว่าเป็นบุตรชายยอดกตัญญูผู้ลุกขึ้นสู้แทนบิดาที่ป่วยหนักกะทันหัน ยามเจรจาค้าขายจึงได้รับความไว้วางใจถึงแปดส่วนอีกสองส่วนล้วนเป็นเพราะสายเลือดวาณิชตั้งแต่เกิด จึงสานต่อได้ไม่ยากเย็นเดือนต่อมาครอบครัวหานที่สงบสุขพลันเกิดเหตุวุ่นวายด้วยเรื่องมงคลบนเตียงฉ่ำชื้นด้วยน้ำคร่ำที่แตกพลั่กจากร่างของสตรี ไหลนองแดงฉาน คนทั้งบ้านพากันวิ่งวุ่นออกไปตามหมอตำแย ต้มน้ำ เตรียมผ้า เตรียมหยูกยาอลหม่าน ในขณะที่ซานซานทำได้เพียงร้องโอดครวญอยู่ในห้องนอนการเจ็บท้องคลอดบุตรที่สตรีมีครรภ์ต้องเจอ นับได้ว่าเป็นการเสี่ยงตายชนิดหนึ่ง ซึ่งหากโชคดีย่อมอยู่รอดปลอดภัยทั้งแม่และเด็กแต่หากโชคร้ายย่อมไม่อาจรักษาชีวิตเอาไว้ได้การเผชิญชะตากรรมเช่นนี้คือการเสี่ยงอย่างไม
Terakhir Diperbarui : 2025-02-23พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ชีวิตใหม่ 2
บนเตียงนอนยังคงฉ่ำชื้นไปด้วยเลือดสีแดงฉานใบหน้าขาวซีดของซานซานเต็มไปด้วยหยาดเหงื่อเกาะพราว น้ำตาสองสายไหลบ่าราวกับเขื่อนกั้นน้ำพังทลาย ในโพรงอกด้านซ้ายคล้ายกับหัวใจกำลังจะหลุดออกมาโชคดีที่มันยังเต้นได้อยู่ ทั้งยังเต้นได้แรงนัก ผิดกับร่างกายที่เริ่มไร้เรี่ยวแรงลงทุกที คล้ายกับวิญญาณกำลังจะถูกสูบออกไปก็ไม่ปานซานซานรู้สึกเหมือนจะตายเสียให้ได้ การให้กำเนิดทายาทไม่ง่ายเลยจริงๆ“เบ่งอีกเจ้าค่ะ เบ่งอีก” เสียงของหมอตำแยสั่งเสียงดัง หมายปลุกสติให้สตรีผู้เป็นมารดาฟื้นคืน “อย่าหลับเจ้าค่ะ”ซานซานจึงเบิกตาโพลง อดทนต่อความเจ็บปวดแสบสันแล้วเบ่งสุดกำลัง“อื้อ...”กลีบปากถูกฟันบนขบกัดจนเลือดซึม สองมือกำแน่นตรงข้อเท้าของตนเอง จนเล็บจิกเข้าเนื้อ เลือดไหลก็ยังไม่รู้ตัว“เบ่งอีกเจ้าค่ะ เบ่ง”การเบ่งคลอดแต่ละครั้งให้รู้สึกทรมานสุดแสน เรือนกายคล้ายปริแตกแยกออกกระจัดกระจาย ซานซานพยายามรวบรวมเรี่ยวแรงที่เหลือน้อยนิดเบ่งคลอดอย่างยากลำบากหลายชั่วยามผ่านพ้น กระทั่งได้ยินเสียงประหนึ่งดังมาจากสวรรค์“ออกแล้วเจ้าค่ะ มาแล้ว”สิ้นเสียงหมอตำแย ก็ได้ยินเสียงเด็กน้อยร้องไห้งอแง ตามมาด้วยเสียงถอนหายใจเฮือกใหญ่จากสาว
Terakhir Diperbarui : 2025-02-24พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ชีวิตใหม่ 3
แน่นอนว่ายามฝึกลมปราณย่อมต้องนั่งทำสมาธิสำรวมจิตใจในห้องหับปิดสนิทของเรือนส่วนตัวแต่ยามฝึกออกกระบวนท่าฟาดดาบสาดอาวุธย่อมต้องออกไปฝึกนอกสถานที่อันโล่งกว้าง ซานซานจึงไม่คิดทิ้งบุตรสาวเอาไว้ที่บ้าน นางตัดสินใจหอบลูกไปฝึกยุทธด้วยทุกวันจากนั้น หญิงสาวจึงห่อตัวบุตรสาวด้วยผ้าฝ้ายไว้บนแผ่นหลัง ลอบออกจากบ้านหานไปริมลำธารซานซานทำท่านั่งตกปลาบ้าง ทำเป็นนั่งนิ่งหน้าเศร้าคิดถึงสามีบ้าง เมื่อปลอดสายตาจากผู้อื่นที่มาหาปลาอยู่ไกลๆ ก็จะแอบไปฝึกฝนร่างกายอย่างร่าเริงภายในหุบเขาลึกชาวบ้านที่เห็นนางล้วนเข้าใจว่าพาบุตรสาวไปเยี่ยมศพสามีหาได้มีเหตุผลอื่นใดไม่สาเหตุที่ซานซานแอบฝึกในป่าลึกมิให้ผู้ใดสังเกตเห็นก็เพราะสตรีนามชิงหลินที่ชาวบ้านรู้จักเป็นเพียงคนอ่อนแอผู้หนึ่ง จู่ๆ ลุกขึ้นมาฝึกวิทยายุทธย่อมเรียกร้องความสนใจสงสัยและเคลือบแคลงใจหรือที่แย่ยิ่งกว่าอาจถูกหวาดระแวงอย่างบ้าคลั่ง หญิงสาวจึงตัดไฟแต่ต้นลม ป้องกันปัญหาที่อาจจะเกิดขึ้น เมื่อไร้ผู้ค้นพบ ย่อมปราศจากเรื่องยุ่งยากรำคาญใจซานซานจึงฝึกหนักในป่าใหญ่ได้อย่างโล่งสบายหายห่วง ยิ่งยามยกแขนฟาดขาตีลังกาแล้วหันหน้าไปเจอบุตรสาวตัวน้อยกำลังมองมาทางตน พร้
Terakhir Diperbarui : 2025-02-24พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ชีวิตใหม่ 4
ท่ามกลางอุทยานงดงาม ระหว่างสายตาบุรุษหนุ่มที่จ้องมองกับคุณหนูสูงส่งผู้ยั่วยวนองค์หญิงที่มาด้วยรีบเอ่ย “พี่ใหญ่ น้องมีสหายผู้งดงามแนะนำให้รู้จักเพคะ นางมีนามว่า...”ไม่รอให้ใครพูดจบ จ้าวเหว่ยก็เบี่ยงกายออก หลบฉากด้วยตนเอง แล้วเดินจากไป ไร้ซึ่งเยื่อใยแม้เพียงบางเบาองค์หญิงตกใจชะงักค้าง จากนั้นพลันสะบัดกระโปรงฮึดฮัดไม่พอใจ “พี่ชายข้าช่างเย่อหยิ่งถือตัวนัก แม้แต่ชายผ้ายังยากจะเข้าถึง”คุณหนูคนเดิมเม้มกลีบปากจนแดงช้ำ ผ้าเช็ดหน้าในมือถูกบิดเป็นเกลียวแน่นจนนิ้วเปลี่ยนสี นางเอ่ยเสียงเบาราวแมลงบินผ่านด้วยความอับอาย “องค์หญิงทรงตั้งความหวังกับข้ามากเกินไป เกรงว่าจะทำให้พระสนมจางผินผิดหวังแล้ว”องค์หญิงสะบัดเสียง “เฮอะ! ทำเป็นอ้างเสด็จแม่ เจ้ามิใช่หลงใหลพี่ชายผู้หล่อเหลาสง่างามเพียงแรกพบหรอกรึ? หากไม่พยายามเข้าหา แล้วเมื่อใดจะได้เคียงข้างเล่า”“แต่ว่า...”“ไปเถิด ตามรัชทายาทไป อย่าให้คลาดสายตา”“ไม่เอา...”“อายทำไมเล่า”“ไม่...” แม้ปากปฏิเสธ แต่เท้ากลับก้าวเดินเร็วรี่นางกำนัลติดตามขมวดคิ้วแน่น ค่อยๆ เดินออกมาเบื้องหน้าเจ้านายสาว ทำทีขัดขวางแบบแนบเนียน ในใจนึกอยากเอาตำราสอนหญิงให้แม่นางทั้งสอง
Terakhir Diperbarui : 2025-02-25
Bab terbaru
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ สามีภรรยาพบหน้า 1
บุรุษหนุ่มสูงศักดิ์ ท่าทางสงบเยือกเย็น นิสัยสุขุมนุ่มลึกตลอดเวลายามนี้กำลังตื่นเต้นอย่างที่สุด ใบหน้าหล่อเหลาที่มักจะเย็นชาอยู่เสมอ พลันมีดวงตาที่สั่นไหวไม่หยุดนางมีนามว่าซานซาน มาจากผิงเหยียน มีบุตรแล้วหนึ่งคน มิใช่ชิงหลิน สกุลหาน ที่ยังไม่มีบุตรหรือธิดาจ้าวเหว่ยปรารถนาให้จอมยุทธ์หญิงเป็นซานซานของเขา ถึงแม้ข้อเท็จจริงจะมีเพียงแค่ว่า นางมีนามเดียวกัน! เรื่องบุตรล้วนห่างไกลจากสิ่งที่เขาได้รับรู้แต่หากนางคือซานซานจริง สิ่งที่เขากำลังหวาดกลัวในลำดับต่อมา คือเสด็จพ่อจะทรงรู้ตัวตนที่แท้จริงของนางหรือไม่ ว่านางคือชิงหลิน สตรีของเขาคนที่เสด็จพ่อต้องการกำจัดทิ้งที่ผิงเหยียนขณะครุ่นคิด จ้าวเหว่ยยิ่งเร่งฝีเท้าเดินไปทางตำหนักของหลี่กุ้ยเฟย ในใจของเขาร้อนรุ่มดังมีไฟสุม ท่าทีเร่งร้อนอย่างที่ไม่เคยมีใครได้พบเห็นอู๋เจิ้งเดินตามแทบไม่ทัน ยังมีนางกำนัลที่ประคองอาภรณ์สำหรับใส่ร่วมงานเลี้ยงคืนนี้ซอยเท้าตามอีกเป็นขบวนจ้าวเหว่ยถามเสียงต่ำให้ได้ฟังเพียงอู๋เจิ้งที่เดินตามทางด้านหลัง “นางบอกว่ามาจากผิงเหยียน แล้วบอกอะไรอีก” “ทูลองค์ชาย กระหม่อมย่อมทราบข้อเท็จจริงทั้งหมด นางมีนามว่าซานซาน ถูกสา
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 5
หลังจากอ่านรายนามพร้อมสรรพคุณของสาวงามเสร็จ ก็เข้ามาถึงห้องด้านในพอดี อู๋เจิ้งนำภาพวาดของมวลบุปผาไปวางไว้ที่โต๊ะด้านหนึ่งอย่างไม่ใส่ใจ แล้วหันมาถอดชุดเกราะให้นายเหนือหัวเพื่อเปลี่ยนฉลองพระองค์ พร้อมรายงานข่าวคราวการเคลื่อนไหวต่างๆ ของพระราชวังไปด้วยอย่างละเอียดทุกซอกทุกมุม ท่าทางตั้งอกตั้งใจสีหน้าจริงจังไม่เหมือนงิ้วเช่นคราแรก ในบรรดาข่าวทั้งหลาย เรื่องของมารดาสำคัญที่สุด และเพื่อมิให้ข่าวสำคัญของหลี่กุ้ยเฟยกลบข่าวอื่นๆ จนหมด อู๋เจิ้งจึงเรียงลำดับรายงานเรื่องของพระนางเอาไว้หลังสุดเสมอ“ครั้งนี้ฝ่าบาทมิได้เสด็จไปด้วย เนื่องจากสนมที่กำลังมอบความโปรดปราน บังเอิญไม่สบาย เกรงว่าครรภ์จะมีปัญหา พระสนมหลี่กุ้ยเฟยจึงเดินทางไปไหว้พระขอพรให้รัชทายาทเพียงผู้เดียว เหตุการณ์ลอบสังหารถูกสืบสาวจนจับผู้เกี่ยวข้องได้แล้ว พบว่าเป็นคนของพระสนมฟู่ที่กำลังตั้งครรภ์ นางต้องการครอบครองความโปรดปรานเพียงผู้เดียว ทว่ายามถูกลงทัณฑ์นางกลับปฏิเสธจนวาระสุดท้ายพ่ะย่ะค่ะ”ร่างสูงยืนฟังด้วยท่าทางนิ่งขรึมพลางวิเคราะห์เสียงเรียบ “เป็นไปได้ว่าคนร้ายตัวจริงมิใช่นาง”“หลักฐานล้วนชี้ชัดว่าเป็นนางพ่ะย่ะค่ะ”จ้าวเหว่ยรับฟั
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 4
หน้าประตูเรือนรับรองภายในตำหนักฮุ่ยเยี่ยน“วันหน้าข้าจะมอบปิ่นหยกให้เจ้านะ”“ขอบคุณเจ้าค่ะ”ทั้งสองคนพูดคุยกันอย่างสนิทสนมโดยไม่รู้ตัวเลยสักนิดว่ามุมหนึ่งไม่ไกลกำลังมีมหันตภัยคืบคลานซานซานกำหมัดแน่นจนกระดูกลั่นดังกร๊อบ โกรธจนขบเขี้ยวเคี้ยวฟัน แววตาเต็มไปด้วยไอสังหาร ไฟโทสะลุกโหมท่วมตัวภาพหนึ่งผุดขึ้นจนเต็มสมอง ครานั้นเหย่หนิวก็ปักปิ่นไม้ให้นางเช่นนี้ บอกว่าคราวหน้าจะมอบปิ่นหยกให้เช่นกัน ที่แท้เหย่หนิวก็มิได้มีนางคนเดียว แต่เขากลับมีคนรักรออยู่ที่วังหลวงแห่งนี้ทั้งคนทั้งคำสัญญานั่น บัดซบสิ้นดี!ซานซานตัดสินใจปรากฏกาย คำรามลั่น“เหย่หนิว!”ผลที่ได้คืออู๋เจี๋ยหันตามเสียงนั้น เมื่อเขาเห็นเป็นซานซาน ก็แตกตื่นเบิกตาโพลง ถอยหลังไปหนึ่งก้าวใหญ่ ตกใจอย่างที่สุด อุทานเสียงหนึ่ง“ชิงหลิน!”ท่าทางตื่นตระหนก สีหน้าซีดเผือด ยังเรียกนามถูกต้อง ยิ่งตอกย้ำกับซานซานอย่างยิ่งนางเข้าใจไม่ผิดจริงๆ...ตำหนักหยางซินหลังจากมอบหมายให้อู๋เจี๋ยไปส่งข่าวต่อพระมารดา จ้าวเหว่ยก็พาร่างสูงในชุดเกราะปีกเหล็กสีดำเดินเข้ามาในห้องส่วนตัว ขันทีคนสนิทนามอู๋เจิ้งพลันถลันตามเข้ามาอย่างรู้หน้าที่อู๋เจิ้งคือน้องช
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 3
ถึงแม้ว่าผิวเนื้อกระดาษจะต่างกัน เพราะแผ่นหนึ่งเป็นกระดาษตำหนักใน แผ่นหนึ่งเป็นกระดาษส่งสาร หากแต่ลายมือเหมือนกันยิ่ง “ไม่ผิด! ลายมือเดียวกัน”หลี่กุ้ยเฟยกับยี่ซินเอ่ยปากพร้อมเพรียง ยามนี้ไม่มีใครสนใจคำรายงานบนกระดาษเรื่องรัชทายาทเลยซานซานเอ่ยพึมพำ แววตาคมกริบ สาดประกายข่มขวัญ “ที่แท้ เหย่หนิวของข้า ก็คือองครักษ์ของรัชทายาทรึ?” “เขาคงปลอมตัวไปทำภารกิจลับกระมัง” ยี่ซินช่วยพินิจ“เป็นไปได้...” หลี่กุ้ยเฟยยังร่วมวิเคราะห์ซานซานได้ข้อสรุปทันที“เป็นถึงคนสนิทของรัชทายาท สกุลย่อมใหญ่โตไม่ธรรมดา เบี้ยหวัดยิ่งได้มากโข จะเลี้ยงดูภรรยาสักคนมิได้เชียวรึ? จำต้องทิ้งลูกเลยหรือไร? ข้าขอไปดูหน้าสักหน่อยเถิด”จบคำก็ลุกขึ้นทันใด ยังไม่ลืมทำความเคารพหลี่กุ้ยเฟย แล้วเดินออกจากห้องไปเลยเพราะที่ผิงเหยียน สามีใช้วิชาแปลงโฉม ซานซานจึงไม่เคยเห็นใบหน้าที่แท้จริงของเขา ครานี้นับเป็นโอกาสอันดีได้เห็นหน้าชายชั่วเต็มสองตา!ท่าทางตรงไปตรงมาและไร้จริตมารยาของซานซาน แม้จะแตกต่างจากมารยาทอันพึงปฏิบัติของข้าหลวงในวังไปบ้าง ทว่าหลี่กุ้ยเฟยไม่เคยถือสา ทั้งยังชมชอบที่นางเป็นเช่นนี้หากเปรียบเทียบระหว่างสนมของฮ่อง
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 2
ภายในห้องพักผ่อนของหลี่กุ้ยเฟย ซานซานตั้งใจจัดดอกไม้ใส่แจกันหยกอย่างสวยงามที่สุดเพื่อมอบให้หลี่กุ้ยเฟย หวังประจบเอาใจ หมายมาดขึ้นแสดงเพลงพิณในงานเลี้ยงวันนี้“เจ้าดีดพิณเป็นด้วยหรือ?”หลี่กุ้ยเฟยถามเสียงเบามาก เพราะนั่งอยู่ที่โต๊ะทรงเตี้ยริมหน้าต่าง โดยมีเด็กน้อยลู่หลิ่งเล่นจนเหนื่อยฟุบหลับเป็นก้อนกลมอยู่ข้างๆ ใบหน้านุ่มนิ่มแดงเรื่อมีดวงตาที่กำลังหลับพริ้ม ปากจิ้มลิ้มสีชมพูคล้ายเคี้ยวขนมตุ้ยๆ อยู่ในฝันอย่างมีความสุข พระนางจึงไม่ประสงค์พูดคุยเสียงดังซานซานตอบกลับเสียงเบาเช่นกัน “หม่อมฉันพอมีฝีมืออยู่บ้างเพคะ” นางนั่งปักดอกไม้ใส่แจกันอยู่เยื้องไปทางด้านหลังของหลี่กุ้ยเฟยยี่ซินที่คอยปรนนิบัติรับใช้หลี่กุ้ยเฟยอยู่อีกฝั่งถามอย่างตรงไปตรงมา “สตรีที่ขึ้นแสดงล้วนแล้วแต่มีจุดประสงค์เดียวกัน ตัวเจ้ามีลูกแล้ว ผ่านการมีสามีแล้ว จักขึ้นแสดงทำไม?”ซานซานตอบกลับเสียงนุ่ม ซ่อนแววเจ้าเล่ห์มิดชิด“ใบหน้าของข้าอาจไม่งามเท่าใครเขา ไม่สูงส่ง ไม่ยั่วยวน แต่ขอแค่ได้ขึ้นแสดงเถิด เงินรางวัลย่อมไม่พลาด ข้าจะนำมาแบ่งปันให้พี่ซินด้วย”ยี่ซินขมวดคิ้วมุ่น “มั่นใจปานนั้น”“แน่นอน”หลี่กุ้ยเฟยอดมิได้ต้องคลี่ยิ้ม
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ คำรายงาน 1
ฤดูร้อนผ่านพ้นจนล่วงเข้าฤดูใบไม้ร่วงอีกไม่นานย่อมเยียบย่างฤดูใบไม้ผลิหลายเดือนมาแล้วที่ซานซานตัดสินใจพาลู่หลิ่งออกจากถ้ำแล้วติดตามหลี่กุ้ยเฟยโดยเลือกเป็นเพียงนางกำนัลคนสนิทนางปล่อยอาหู่อยู่ในถ้ำ ไม่คิดพรากสัตว์ร้ายจากป่าใหญ่ ข่าวที่พระสนมคนโปรดถูกลอบทำร้าย ได้รับการสืบสาวไปตามขั้นตอนของวังหลวง ความจริงเป็นเช่นใดซานซานไม่รู้แม้แต่น้อยนางรู้แค่ว่าลู่หลิ่งเป็นเด็กฉลาด เรียนรู้เร็ว คุ้นชินกับชีวิตพระราชวัง ในเวลาอันสั้นก็พูดจากับคนชั้นสูงได้คล่องแคล่วน่าฟัง ได้ร่ำเรียนในสำนักศึกษาของพระราชวัง ได้กินอิ่มนอนหลับ ได้รับของมีค่า มีเสื้อผ้าดีๆ สวมใส่ ได้เล่นสนุกซุกซนสมวัยและที่สำคัญ ตัวนางมียังเบี้ยหวัดเอาไว้ใช้จ่าย ชีวิตดูมีความหมายไม่น้อยซานซานในชาตินี้ทำตัวดีมีคุณค่ายิ่งนัก เพราะมีลูกแล้ว จะกระทำการใด ย่อมต้องคิดให้มาก รอบคอบเข้าไว้หากมารดาทำตัวไม่ดี ชีวิตบุตรสาวย่อมยากจะสงบสุขอีกอย่าง ชีวิตในวังหลวงแห่งนี้นับว่าดีมาก หลี่กุ้ยเฟยเอ็นดูลู่หลิ่งไม่น้อย ตัวนางเองก็มีสหายหลายคนที่พูดจาถูกคอ หนึ่งในนั้นมีนางกำนัลคนหนึ่ง นามว่าซูเหยา อายุราวสิบเก้าปี นิสัยสัตย์ซื่อ วาจานุ่มละมุน รับหน้าที่
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตัดสินใจ 4
เจ้าของวาจาน่าฟังนี้ทำท่าทางเอียงอาย “ขอพระองค์ทรงเมตตาหม่อมฉันด้วยเพคะ เพราะนี่คือครั้งแรก”ยิ่งเอ่ยใบหน้างดงามนวลผ่องยิ่งแดงปลั่งดั่งผลอิงเถา“เจ้าเป็นใคร?”จ้าวเหว่ยถามเสียงขรึม หรี่ตาลงมองฝ่ามือที่บังอาจมาแตะต้องตัวเขาเจ้าของฝ่ามือเห็นสายตาปานมีดคมจับจ้องประหนึ่งกำลังกรีดเฉือนข้อมือตน จึงชะงักค้างนิ่งงัน ค่อยๆ ดึงมือกลับ แล้วถอยหลังมายืนสำรวมอยู่ห่างจากเตียงนอนราวห้าก้าว กล่าวพึมพำว่า “หม่อมฉันจิ่วเมย บุตรสาวคนเล็กของเจ้าเมืองจิ่ว ได้รับมอบหมายให้มาดูแลองค์รัชทายาทจนกว่าจะหายดีเพคะ”จ้าวเหว่ยโบกมือให้อีกฝ่ายหยุดพล่าม พลางเอ่ยเสียงต่ำ“ข้าหายดีแล้ว กลับไปเรียนบิดาเจ้าตามนั้น ไม่ต้องมาให้ข้าเห็นหน้าอีก”แม่นางจิ่วเมยได้ฟังพลันแข็งค้างไปทั้งร่าง ความหวังที่จะได้ติดตามเข้าวังพังทลายไปสิ้น“แต่...แต่ท่านพ่อบอกว่า หากหม่อมฉันดูแลพระองค์จนหายดี หม่อมฉันจะได้...” นางละล่ำละลักทวงความดีความชอบจ้าวเหว่ยลุกขึ้นยืนจนเต็มความสูง เขาตัวโตมากกว่าเมื่อห้าปีก่อนยิ่งนัก เส้นเสียงที่เคยแหบพร่าเพราะลำคอถูกทำลายก็หายดีเป็นปลิดทิ้ง เมื่อเปล่งวาจายามอารมณ์ดีจึงทุ้มต่ำน่าฟัง ทว่าหากอารมณ์ไม่ดีกลับทรงอำ
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตัดสินใจ 3
ยี่ซินคลี่ยิ้มเต็มวงหน้า เย้าอีกประโยคว่า “เจ้าช่างไร้ใจ”ซานซานตอบรับอย่างอารมณ์ดี “ผิดแล้วๆ ข้ามีหลายใจต่างหากเล่า สามีเก่าไม่ดี ข้าก็กำลังจะหาสามีใหม่ เพียงแต่ยังหาที่ถูกใจไม่เจอเท่านั้น ด้วยเหตุผลนี้ อย่าว่าแต่องค์รัชทายาทเลย เกรงว่าชายใดก็คงไม่คิดเข้าใกล้ข้าให้ต้องแปดเปื้อนแล้ว”ถ้อยวาจานี้เรียกเสียงหัวเราะให้บังเกิดได้ไม่ยาก ทั้งยี่ซินและซานซานสนทนาต่อคำกันได้ถูกคอยิ่งและนี่คือการผ่านบททดสอบขั้นพื้นฐานอย่างเรียบร้อย…เมื่อได้เห็นท่าทางเปิดเผยจริงใจ มิได้เสแสร้งแม้เพียงนิด ไม่ปรากฏความมักใหญ่ใฝ่สูงอันใดให้เห็น ทั้งแววตายังปราศจากความหลงใหลได้ปลื้มเช่นชู้สาวต่อบุตรชายของตน หลี่กุ้ยเฟยจึงรู้สึกพึงพอใจไม่น้อย ท้ายที่สุดพระนางก็เอ่ยเสียงนุ่มน่าฟังว่า“หากเจ้าไม่รังเกียจ ในฐานะผู้มีพระคุณที่ช่วยชีวิตกัน ข้าต้องการตอบแทนเจ้าไม่ทางใดก็ทางหนึ่ง”เสียงนี้ทำเอาซานซานกับยี่ซินต้องหยุดหัวเราะเพื่อรับฟังหลี่กุ้ยเฟยนิ่งเงียบชั่วครู่ ปรายตามองไปทางลู่หลิ่งแม่นางน้อยปล่อยผมสยายยามหลับฝัน พวงแก้มที่เคยนวลเนียนอมชมพูระเรื่อบัดนี้มีรอยแดงเพราะถูกคนร้ายตีหลายที ริมฝีปากจิ้มลิ้มสีแดงสดที่ยกยิ้มได
พยัคฆ์สาวจ้าวดวงใจ ตัดสินใจ 2
ซานซานได้ฟังวาจาเชิญชวนยาวเหยียด เพียงเลิกคิ้ว เอ่ยเสียงเรียบ“แม้ว่าข้าจะเป็นชาวยุทธ ทว่าระบบเมืองหลวงมิใช่ไม่รู้ การเข้าเป็นองครักษ์หญิงในวังหลวง เงินเบี้ยหวัดได้มากกว่านางกำนัลเล็กๆ ก็จริง แต่ต้องผ่านการทดสอบอันหนักหน่วง”ซึ่งการทดสอบหาใช่ปัญหาสำหรับนางไม่ ที่เป็นปัญหาคือประวัติความเป็นมาต่างหาก นางมิใคร่ให้ใครล่วงรู้ตัวตนว่ามาจากไหนลูกใครสกุลใด เพราะนั่นอาจนำอันตรายที่มองไม่เห็นไปสู่ครอบครัวหาน ทั้งอาจมีปัญหายิบย่อยอันน่ารำคาญใจเพราะที่ผ่านมา ระหว่างทางที่ท่องยุทธ์ไปทั่ว นางบังเอิญได้ 'ฆ่าคน' ปะไร!หลังจากใคร่ครวญลึกซึ้งจึงโบกมือปฏิเสธ “ช่างเถิด...พวกท่านจ่ายเงินรางวัลที่ช่วยเหลือกันก็พอ ข้าไม่เข้าวังหรอก”ยี่ซินจับกระแสความคิดที่อีกฝ่ายแสดงออกว่าไม่ชอบเรื่องยิบย่อยอันน่ารำคาญ จึงรีบกล่าวอย่างเอาใจ หวังหยั่งเชิง“เอาอย่างนี้ดีหรือไม่? เจ้าช่วยเหลือพระสนมซึ่งเป็นถึงพระมารดาขององค์รัชทายาท สามารถใช้เส้นสายตรงนี้โดยไม่ต้องเข้ารับการทดสอบ เพราะอำนาจรับคนเป็นสิทธิ์ของพระองค์อยู่แล้ว แค่เจ้าเข้าหาองค์รัชทายาทเท่านั้น”ยี่ซินขยับเข้าใกล้ซานซานเล็กน้อย พลางกระซิบอย่างกระตือรือร้นว่า “ไม่
