“ซูเฉี่ยนเฉี่ยน เธอกล้าพูดกับฉันแบบนี้เหรอ เชื่อไหมว่าฉันจะฉีกเธอตรงนี้เลย!” ถังเจียเจียเริ่มโกรธจัดลั่วอู๋ฉางมองเธอด้วยสายตาเย็นชา “ก็ลองดูสิ”สองต่อหนึ่ง!ถังเจียเจียเดิมทีก็ไม่ได้เปรียบอยู่แล้ว ตอนนี้ยิ่งเสียเปรียบไปใหญ่“เจ้าหนู นี่มันเกี่ยวอะไรกับนายด้วย?”ถังเจียเจียระเบิดอารมณ์ทันที ถูกซูเฉี่ยนเฉี่ยนดูถูกก็ว่าไปอย่าง แม้แต่คนต่างถิ่นที่ไม่มีใครรู้จักคนหนึ่งก็ยังกล้ามาหาเรื่องคุณหนูแบบฉันช่างกล้าหาญแบบไม่กลัวตายเลยจริงๆ!“นี่มันเป็นเรื่องระหว่างฉันกับซูเฉี่ยนเฉี่ยน ไม่เกี่ยวกับคนอื่นอย่างนาย”ถังเจียเจียเบิกตากว้างแล้วตวาดว่า “ถ้ารู้ภาษาคน ก็รีบไปให้พ้นเลย!”“ไม่อย่างนั้น ฉันจะให้คุณตาจัดการนายด้วย จะทำให้นายไม่ได้อยู่สุขสบาย เข้าใจไหม?”คราวนี้เปลี่ยนเป็นซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่มองเธอด้วยสายตาเย็นชาแทน แล้วพูดว่า “ศิษย์พี่ของฉันไม่ใช่คนนอก”“อีกอย่าง คุณปู่ก็ดีกับศิษย์พี่ลั่วมาก ในสายตาเขา ศิษย์พี่ลั่วสำคัญกว่าเธอที่เป็นหลานสาวเสียอีก"“ถ้าเธอยังไม่มองความเป็นจริง แล้วยังก่อเรื่องที่นี่ไม่เลย สุดท้ายคนที่จะต้องหน้าแตกก็คือตัวเธอนั่นแหละ”ถังเจียเจียด่าหยาบคายทันที “เธอพู
“นายนั่นแหละคนโกหก ทั้งครอบครัวของนายก็เป็นคนโกหกทั้งนั้น!”ถังเจียเจียโกรธขึ้นทันทีเหมือนแมวที่ถูกเหยียบหาง “แกก็เป็นแค่ยาจกที่มาจากต่างถิ่น มีสิทธิ์อะไรพูดแบบนี้!”"ยาแก้บาดเจ็บเป็นธุรกิจของคุณตาฉัน ไม่เกี่ยวอะไรกับคนบ้านนอกอย่างนายเลยสักนิด”“ทุกคนอย่าไปฟังเขาพูดเพ้อเจ้อ ฉันถังเจียเจียจะต้องได้ตำแหน่งตัวแทนจำหน่ายใหญ่นี้แน่นอน!”การแถลงข่าววันนี้ นอกจากเป็นการเปิดตัว “ยาแก้บาดเจ็บ” แล้ว ยังเป็นการเปิดตัวร้านสมุนไพรซูเหวยของตระกูลซูอีกครั้งด้วยหลังจากที่พนักงานแนะนำเรียบร้อย หลายคนก็รู้จักประวัติที่มาของร้านสมุนไพรซูเหวยแล้วใครจะไปคิดว่า ตระกูลซูที่เคยถูกทำให้เป็นชายขอบในวงการแพทย์และสมุนไพร จะมีวันที่กลับมายิ่งใหญ่ได้อีกครั้งเช่นนี้เพียงแค่ยาแก้บาดเจ็บตัวเดียว ก็สามารถทำให้ตระกูลซูทะยานขึ้นฟ้า กลับมามีเกียรติอีกครั้งเหมือนสมัยบรรพบุรุษ!ชื่อร้านสมุนไพรซูเหวย สามารถยึดพื้นที่ในเมืองอันที่มีการแข่งขันอย่างดุเดือดได้สำเร็จตอนนี้ คนหนึ่งคือหลานสาวของตระกูลซู ลูกสาวของตระกูลถังยักษ์ใหญ่ด้านสมุนไพรอีกคนคือคนต่างถิ่นที่ไม่เป็นที่รู้จัก ดูแล้วธรรมดามากทุกคนจะเชื่อใคร?คำตอ
ถังเจียเจียไม่เพียงแค่ไม่เอาถ่าน ยังไม่รู้เรื่องอะไรเกี่ยวกับวงการธุรกิจเลยเธอยิ้มอย่างดูถูก คล้ายกับลูกวัวเกิดใหม่ที่ไม่กลัวเสือ แล้วกล่าวอย่างดูถูกว่า “ตระกูลหลิ่วอะไรกัน ไม่เห็นเคยได้ยินเลย”“จะมาเทียบกับตระกูลถังของเราได้เหรอ?”ยิ่งเห็นคนที่เชื่อเธออย่างสนิทใจ ต่างเผยสีหน้าประหลาดใจออกมาหลายคนกลั้นไม่อยู่ ก็หัวเราะเสียงดังขึ้นมา“คุณหนูถังคนนี้กล้าจริงๆ เลย น่าขำจริงๆ ตระกูลถังจะเอาอะไรไปเทียบได้”“ต่อหน้าตระกูลหลิ่ว แม้แต่ตระกูลหม่าเองก็ยังไม่กล้าล่วงเกิน แต่เธอกลับกล้าพูดว่าตระกูลหลิ่วไม่มีคุณสมบัติมาเทียบกับตระกูลถัง”“ฝ่ายที่ไม่มีคุณสมบัติคือตระกูลถังต่างหาก ต่างกับตระกูลหลิ่วอยู่ตั้งไม่รู้กี่ชั้น!”ถังเจียเจียถูกล้อเลียนอย่างหนักเพราะความไม่รู้ของตัวเองใบหน้าเธอแดงก่ำด้วยความอับอายทันที อยากโต้กลับแต่ก็ไม่รู้จะเริ่มพูดอะไรก่อนหลิ่วซือหยินเดินมาด้วยท่าทีสง่างาม ไม่ว่าจะเป็นหน้าตาหรือบุคลิกภาพ ก็ชัดเจนว่าเหนือกว่าถังเจียเจียมากต่อหน้าหญิงเก่งคนนี้ ถังเจียเจียไม่มีอะไรเทียบเคียงได้เลย ถูกเตะออกจากสนามทันที!“ร้านสมุนไพรซูเหวยใช้รูปแบบการขายตรง ยาแก้บาดเจ็บไม่มีระ
"หมอเทวดา ได้โปรดคิดใหม่อีกครั้ง!""เพื่อผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ท่านยอมทอดทิ้งตำแหน่งที่สูงศักดิ์จริง ๆ เหรอ?""ด้วยสถานะของท่าน เพียงท่านพยักหน้า นางแบบระดับโลก นักแสดงหญิงยอดนิยม หรือต่อให้เป็นเจ้าหญิงของประเทศ ก็จะต่อแถวมาปรนนิบัติท่านถึงเตียงนะครับ"เรือนจำเมืองจิงไห่แห่งที่ 1 เป็นเรือนจำระดับสุดยอดที่กักขังเหล่าวายร้ายระดับโลกและคนชั่วในวงการธุรกิจในตอนนี้ที่หน้าประตูเหล็ก ชายชราในชุดเสื้อคอจีนกำลังขอร้องอ้อนวอนชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าชายชราผู้นี้คือเหลยเทียนสงหัวหน้าแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ควบคุมเส้นทางเศรษฐกิจหลายช่องทาง เพียงแค่ประโยคเดียวก็สามารถทำให้เศรษฐกิจของประเทศล่มสลายได้ในทันที และมีชื่อเสียงในเรื่องความโหดเหี้ยมไม่ไว้หน้าใครเพื่อที่จะตามหาลั่วอู๋ฉางให้รักษาโรคและช่วยชีวิต เหลยเทียนสงเป็นฝ่ายยอมเข้ามารับโทษที่หลงตัน ในที่แห่งนี้ สถานการณ์แบบนี้พบเห็นได้บ่อยมากและด้านหลังชายชรา ผู้คุมและนักโทษทั้งหมดในเรือนจำ คุกเข่าข้างเดียว เรียงตัวกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส แสดงสีหน้ามีความหวัง ไม่อยากให้เขาจากไปเพียงเพราะว่าชายหนุ่มคนนี้ ลั่วอู๋ฉางนอกจากสถานะนักโทษแ
"มาสายเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางประหลาดใจเล็กน้อย มองทอดสายตาไปก็ว่างเปล่าภาพที่เขาคาดคิดไม่ได้ปรากฏขึ้น หยางหว่านอวี่ไม่ได้ทำเหมือนกับตอนก่อนที่จะเข้าคุก ที่มอบอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดให้เขา ในช่วงเวลาแรกที่เขาออกจากคุกแต่เขาไม่ได้ใส่ใจ ขับรถช้าหน่อยปลอดภัยกว่าเขายืนอยู่ตรงนั้น รอคอยอยู่เงียบ ๆจนกระทั่งพระอาทิตย์ตก ฝนโปรยลงมาเป็นระยะรถคันหนึ่ง ถึงได้ขับมาจากปลายถนนช้า ๆรถจอดลงด้านข้าง ลั่วอู๋ฉางรีบเดินเข้าไปหาแต่ทว่า คนที่ลงจากรถกลับไม่ใช่หยางหว่านอวี่ภรรยาของเขา แต่เป็นจ้าวเหม่ยอวิ๋นเพื่อนสนิทของเธอ“เหม่ยอวิ๋น ทำไมถึงเป็นเธอ หว่านอวี่ล่ะ?” ลั่วอู๋ฉางรู้สึกแปลกใจจ้าวเหม่ยอวิ๋นกางร่ม เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเฉยเมย “ประธานหยางไม่มา ฉันเป็นเลขาของเธอ นี่คือสิ่งที่ประธานหยางให้ฉันเอามาให้นาย”เธอเปิดแฟ้มเอกสารออก แสดงไปตรงหน้าลั่วอู๋ฉางสัญญาหย่าร้าง!ตัวอักษรใหญ่ ๆ สี่ตัว ทิ่มแทงดวงตาอย่างมากลั่วอู๋ฉางนิ่งอึ้ง จากนั้นยิ้มกริ่ม “อย่าล้อเล่นแบบนี้ รีบให้หว่านอวี่ออกมาเถอะ!”ใบหน้าที่เย็นชาของจ้าวเหม่ยอวิ๋นเผยความดูถูกออกมาแวบหนึ่ง พูดอย่างไม่แยแส “ไม่มีคนล้อเล่นกับนาย! ลั่วอู๋ฉาง
หยางหว่านอวี่กลับจะคบกับมัน นี่มันเป็นการเหยียดหยามกันอย่างมากในตอนนี้รถเบนซ์คันหนึ่งขับมา ร่างงามลงมาจากรถ ใบหน้าประณีตสวยงามสุด ๆ ชุดทำงานแบรนด์เนมเข้ารูปจนเห็นรูปร่างที่งดงาม ขาเรียวยาวตรงดิ่งทั้งสองข้างที่ดึงดูดสายตาเป็นพิเศษออร่าที่เหนือกว่าคนทั่วไปของเธอ เหมือนกับราชินี ทำให้ผู้คนตกตะลึงช่วงเวลาสี่ปี ไม่เพียงไม่ได้ทิ้งร่องรอยของการเวลาใด ๆ ไว้บนใบหน้าของเธอ ในทางกลับกันยังเพิ่มความเป็นผู้ใหญ่ของผู้หญิงที่แข็งแกร่งอีกด้วย“เสี่ยวอวี่……”ลั่วอู๋ฉางสีหน้าเผยความดีใจอย่างอดไม่ได้ สาวเท้าเดินเข้าไปหาหยางหว่านอวี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยสัญชาตญาณ และหลบสายตา “ขออภัย ธุรกิจรัดตัวมาช้าไปหน่อย เลขาจ้าว จัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ?”ท่าทางเย็นชา กีดกันผู้คนออกไปไกลเป็นหลายพันไมล์จ้าวเหม่ยอวิ๋นสีหน้าประหม่า รีบกางร่มเดินเข้าไป “ฉันกำลังดำเนินการอยู่……อ่อใช่ ประธานหยาง คุณมีนัดกับคุณชายหวังไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีเวลามาที่นี่?”“ไม่กระทบหรอก จัดการเรื่องทางนี้เสร็จก็จะไปตามนัด”สายตาของหยางหว่านอวี่ถึงได้มองไป เห็นลั่วอู๋ฉางที่เสื้อผ้าเปียกชุ่ม เธอเผยสีหน้าซับซ้อนขึ้นมาก่อน แ
หย่าร้างสำเร็จ!แต่หยางหว่านอวี่สังเกตเห็น ตัวเองไม่ได้ดีใจขนาดนั้นเหมือนอย่างที่คิดไว้แต่เธอยังต้องรักษาท่าทางแข็งกร้าวเอาไว้ พูดว่า "มีแต่คนอ่อนแอถึงจะเห็นศักดิ์ศรี และเกียรติที่ไม่มีค่าสำคัญขนาดนั้น ตอนนี้นายปฏิเสธ จะต้องเสียใจภายหลังแน่นอน"“ของพวกนี้ฉันเก็บเอาไว้ให้นาย คิดได้เมื่อไหร่ ก็มาหาเลขาจ้าวได้ทุกเมื่อ”ลั่วอู๋ฉางผิดหวังอย่างถึงที่สุด หันหลังเดินจากไปมองดูแผ่นหลังที่ค่อย ๆ ไกลออกไป หัวใจที่เย็นชาของหยางหว่านอวี่เหมือนกับถูกทิ่มแทง พูดด้วยความสับสน “เหม่ยอวิ๋น ฉันทำแบบนี้……ถูกหรือผิดนะ?”“ถูกอยู่แล้ว เพียงแค่เตะสิ่งกีดขวางออกไป คุณถึงจะแสดงความมุ่งมาดปรารถนาออกมาได้ตามอำเภอใจ กลายเป็นผู้หญิงแกร่งที่อยู่จุดสูงสุด ส่วนลั่วอู๋ฉางก็แค่คนต่ำต้อย ไม่มีสิทธิ์แม้แต่เงยหน้ามองคุณด้วยซ้ำ เก็บเอาไว้มีแต่จะเป็นตัวถ่วงคุณ” จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างมั่นใจหยางหว่านอวี่ไม่พูดจา แต่กลับมีความรู้สึกเหมือนสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดไป เธอเหม่อลอยอยู่ที่เดิมจ้าวเหม่ยอวิ๋นเห็นแบบนี้ รีบเปลี่ยนเรื่องพูด “ฉันสืบถามถึงคุณเกาของเกาซื่อกรุ๊ปได้ เธออยู่ที่กลางเมือง คุณติดที่ไม่ได้เจอตัวจริงของเธอ
เกาชิงเหยียนแทบจะร้องไห้ เธอพูดทั้งน้ำตา “ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ได้รับการช่วยเหลือจากท่าน คุณพ่อทำตามคำแนะนำของท่านและเปลี่ยนแนวทางของเขา ละทิ้งพฤติกรรมชั่วเหล่านั้น เปลี่ยนไปทำธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย”"ทุกปีเขาจะนำเงินห้าพันล้านบาทออกมาทำการกุศล สร้างสถานเด็กกำพร้าและโรงเรียนประถม ช่วยเหลือกลุ่มคนที่รายรับน้อยกับผู้ที่ไม่มีกำลังทรัพย์รักษาโรค"“พ่อของฉันเปลี่ยนแปลงไปแล้วจริง ๆ ค่ะ หมอเทวดาลั่วต้องช่วยเขานะคะ เพียงแค่คุณยอมรักษา ตระกูลเกายินยอมมอบโสมพันปีให้!”หลายวันมานี้ เกาชิงเหยียนไม่ลังเลที่จะใช้จ่ายเงินหลายแสนบาท เชิญหมอที่มีชื่อเสียงรักษาอาการให้พ่อ แต่สุดท้ายต่างก็ล้มเลิกกลางคันมีวันหนึ่งที่เธอนึกขึ้นได้กะทันหัน อาการของพ่อเมื่อสามปีก่อนแย่ยิ่งกว่านี้ แต่ประหลาดตรงที่เขาออกไปรอบหนึ่งก็หายแล้ว เกาฉี่เฉียงบอกว่าตัวเองโชคดี หายป่วยเอง ทำอย่างขอไปทีเกาชิงเหยียนไม่เชื่ออยู่แล้ว เพราะว่าหลังจากที่พ่อกลับมา นิสัยก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เหมือนกับเปลี่ยนไปคนละคนจนกระทั่งเกาชิงเหยียนเปิดตู้เซฟออก ได้รู้เรื่องนี้จากบันทึกของพ่อ ถึงได้เข้าใจทันทีผู้มีฝีมือมีกฎเกณฑ์เยอะ เป็นเรื่องป