แชร์
บทที่ 846
บทที่เกี่ยวข้อง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 847
ไม่นานนัก ซูเทียนคั่วก็จากไปลั่วอู๋ฉางไม่ปิดบังความรังเกียจที่มีต่อคู่สามีภรรยาของถังเทียนเหลียง พูดว่า “ในเมื่อมอบสูตรยาไปแล้ว ถังเจียเจียก็คงไม่มีปัญหาแล้ว”“เฉี่ยนเฉี่ยน พาพี่ไปเดินเล่นหน่อยนะ ครั้งก่อนมา ยังไม่ได้เที่ยวเลย”ซูเฉี่ยนเฉี่ยนพยักหน้าเหมือนลูกไก่จิกข้าว “ได้เลยๆ!”พอทั้งสองคนเพิ่งเดินจากไป ถังเทียนเหลียงก็ลุกขึ้น พูดด้วยสีหน้าเป็นกังวล “ผมยังไม่ค่อยสบายใจ ออกไปดูสักหน่อย”ซูหมิงหยารีบพูด “พวกโจรลักพาตัวไม่ใช่ว่าบอกว่าต้องไปคนเดียวหรือคะ?”“คุณตามไปจะเป็นยังไง ถ้าเกิดพวกเขาโกรธขึ้นมา ลูกสาวเราก็จะไม่ปลอดภัยหรือเปล่า?”“อีกอย่าง คุณจะรับประกันความปลอดภัยของตัวเองได้ยังไง?”ถังเทียนเหลียงพูด “ผมจะแค่ตามไปห่างๆ และโจรลักพาตัวก็มักจะเปลี่ยนสถานที่นัดพบตามที่เห็นในโทรทัศน์ ดังนั้นไม่น่าจะมีปัญหา”“อีกอย่าง เราก็ไม่ได้แจ้งตำรวจ ไม่ได้เป็นภัยกับพวกโจร พวกเขาจะโกรธทำไม?”พูดจบ เขาก็เดินออกไปทันทีชานเมืองทางใต้ของเมืองอัน โรงงานร้างแห่งหนึ่งซูเทียนคั่วขับรถออฟโรด เข้าไปยังโรงงานตามตำแหน่งที่โจรลักพาตัวบอกแล้วเลี้ยวไปเลี้ยวมา จนมาถึงโรงงานที่อยู่ตรงมุมใต้แสงไฟสล
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 848
“ถังเทียนซิน เสี่ยวเจียเป็นหลานสาวของแกนะ!"ซูเทียนคั่วโกรธจนไฟลุก “แกลงมือทำร้ายเธอได้ยังไง? แกบ้าไปแล้วหรือยังเป็นคนอยู่ไหม?”“เพื่อสูตรยาแค่แผ่นเดียว แกถึงกับไม่สนใจสายเลือดญาติพี่น้องเลยเหรอ ทำไมตระกูลถังถึงมีคนอย่างแกได้!”ถังเทียนซินก็คือน้องชายของถังเทียนเหลียง และเป็นอารองของถังเจียเจีย“พูดไร้สาระ!”ถังเทียนซินทำหน้าดุร้าย ตวาดว่า “ตาคุณข้างไหนที่เห็นว่าผมทำร้ายเสี่ยวเจีย?”“รู้จักคำว่าแสดงละครไหม? สิ่งที่คุณเห็นทั้งหมดเป็นแค่การแสดงเท่านั้น ผมไม่ได้ทำร้ายเธอเลยสักนิด!”จนถึงตอนนี้ ถังเจียเจียที่เพิ่งตั้งสติได้ก็ตอบโต้กลับมา“อารอง?”เธอทำหน้าตกใจ “อาจับหนูมาทำไม?”“หุบปาก ที่นี่ไม่มีเรื่องของเธอ!” ถังเทียนซินตวาดโดยไม่หันหน้าไปมองเขาก้มมองผ้าปิดปากที่ตกอยู่บนพื้น แล้วคิดในใจว่า สายหน้ากากขาดได้ยังไง?แล้วยังเมื่อกี้ที่เขาสะดุดขา ทำไมถึงเกิดขึ้นพร้อมกัน?สูตรยาอยู่ตรงหน้า กำลังจะได้มาแล้ว แต่กลับมาโป๊ะแตกในช่วงเวลาสำคัญโชคร้ายสุดๆ!ในความเป็นจริง เมื่อกี้มีลมปราณจากการดีดนิ้วสองสายพุ่งเข้ามาอย่างไร้ร่องรอย!สายหนึ่งพุ่งเข้าจุดที่ข้อพับขาของเขา อีกสายหนึ่งพุ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 849
ยอดขายเพิ่มขึ้นสิบเท่า หรือแม้กระทั่งร้อยเท่า ก็ไม่มีปัญหาคนตายเพื่อเงิน นกตายเพื่ออาหารกำไรมากขนาดนี้เพียงพอที่จะทำให้คนบ้าคลั่งได้แล้ว!นอกจากการทำเงินแล้ว ยังมีสิ่งที่สำคัญยิ่งกว่านั้นนั่นก็คือการควบคุมชีวิตของนักรบโบราณทั่วโลกไว้ในมือผ่านยาแก้บาดเจ็บนี้ถึงตอนนั้น การเป็นเจ้าโลกก็แค่พูดคำเดียวเท่านั้นของดีแบบนี้ ใครจะไม่อยากได้?จนถึงตอนนี้ ซูเทียนคั่วก็เพิ่งตระหนักได้อย่างชัดเจนที่แท้ในกระเป๋าของตน ไม่ใช่แค่แผ่นกระดาษสูตรยาธรรมดาแต่เป็นอาวุธร้ายที่สามารถเปลี่ยนแปลงรูปแบบของวงการบู๊โบราณ แม้กระทั่งเปลี่ยนแปลงรูปแบบของโลกได้!พลังการทำลายล้างของมันไม่แพ้ระเบิดนิวเคลียร์เลย“ที่แกลงมือกับฉัน ไม่ใช่เรื่องแปลกใจอะไร!”หลังจากซูเทียนคั่วคิดเรื่องทั้งหมดได้ ก็สามารถเข้าใจเหตุผลที่ถังเทียนซินต้องการฆ่าปิดปากเขาได้“แต่ต่อไปแกจะวางตัวยังไง?”ซูเทียนคั่วยกมือชี้ไปที่ถังเจียเจีย “หรือแกจะฆ่าเจียเจียด้วย เพื่อทำลายหลักฐาน?”ถังเทียนซินยิ้มร้าย “ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”“การฆ่าญาติพี่น้องสายเลือดเดียวกัน เป็นสิ่งที่สัตว์เดรัจฉานเท่านั้นที่จะทำ จุดมุ่งหมายสุดท้ายของฉันคือการหาเ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 1
"หมอเทวดา ได้โปรดคิดใหม่อีกครั้ง!""เพื่อผู้หญิงธรรมดาคนหนึ่ง ท่านยอมทอดทิ้งตำแหน่งที่สูงศักดิ์จริง ๆ เหรอ?""ด้วยสถานะของท่าน เพียงท่านพยักหน้า นางแบบระดับโลก นักแสดงหญิงยอดนิยม หรือต่อให้เป็นเจ้าหญิงของประเทศ ก็จะต่อแถวมาปรนนิบัติท่านถึงเตียงนะครับ"เรือนจำเมืองจิงไห่แห่งที่ 1 เป็นเรือนจำระดับสุดยอดที่กักขังเหล่าวายร้ายระดับโลกและคนชั่วในวงการธุรกิจในตอนนี้ที่หน้าประตูเหล็ก ชายชราในชุดเสื้อคอจีนกำลังขอร้องอ้อนวอนชายหนุ่มที่อยู่ตรงหน้าชายชราผู้นี้คือเหลยเทียนสงหัวหน้าแก๊งนักธุรกิจในประเทศหัวเซี่ย ควบคุมเส้นทางเศรษฐกิจหลายช่องทาง เพียงแค่ประโยคเดียวก็สามารถทำให้เศรษฐกิจของประเทศล่มสลายได้ในทันที และมีชื่อเสียงในเรื่องความโหดเหี้ยมไม่ไว้หน้าใครเพื่อที่จะตามหาลั่วอู๋ฉางให้รักษาโรคและช่วยชีวิต เหลยเทียนสงเป็นฝ่ายยอมเข้ามารับโทษที่หลงตัน ในที่แห่งนี้ สถานการณ์แบบนี้พบเห็นได้บ่อยมากและด้านหลังชายชรา ผู้คุมและนักโทษทั้งหมดในเรือนจำ คุกเข่าข้างเดียว เรียงตัวกันเป็นรูปสี่เหลี่ยมจัตุรัส แสดงสีหน้ามีความหวัง ไม่อยากให้เขาจากไปเพียงเพราะว่าชายหนุ่มคนนี้ ลั่วอู๋ฉางนอกจากสถานะนักโทษแ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 2
"มาสายเหรอ?"ลั่วอู๋ฉางประหลาดใจเล็กน้อย มองทอดสายตาไปก็ว่างเปล่าภาพที่เขาคาดคิดไม่ได้ปรากฏขึ้น หยางหว่านอวี่ไม่ได้ทำเหมือนกับตอนก่อนที่จะเข้าคุก ที่มอบอ้อมกอดที่อบอุ่นที่สุดให้เขา ในช่วงเวลาแรกที่เขาออกจากคุกแต่เขาไม่ได้ใส่ใจ ขับรถช้าหน่อยปลอดภัยกว่าเขายืนอยู่ตรงนั้น รอคอยอยู่เงียบ ๆจนกระทั่งพระอาทิตย์ตก ฝนโปรยลงมาเป็นระยะรถคันหนึ่ง ถึงได้ขับมาจากปลายถนนช้า ๆรถจอดลงด้านข้าง ลั่วอู๋ฉางรีบเดินเข้าไปหาแต่ทว่า คนที่ลงจากรถกลับไม่ใช่หยางหว่านอวี่ภรรยาของเขา แต่เป็นจ้าวเหม่ยอวิ๋นเพื่อนสนิทของเธอ“เหม่ยอวิ๋น ทำไมถึงเป็นเธอ หว่านอวี่ล่ะ?” ลั่วอู๋ฉางรู้สึกแปลกใจจ้าวเหม่ยอวิ๋นกางร่ม เดินเข้ามาด้วยใบหน้าเฉยเมย “ประธานหยางไม่มา ฉันเป็นเลขาของเธอ นี่คือสิ่งที่ประธานหยางให้ฉันเอามาให้นาย”เธอเปิดแฟ้มเอกสารออก แสดงไปตรงหน้าลั่วอู๋ฉางสัญญาหย่าร้าง!ตัวอักษรใหญ่ ๆ สี่ตัว ทิ่มแทงดวงตาอย่างมากลั่วอู๋ฉางนิ่งอึ้ง จากนั้นยิ้มกริ่ม “อย่าล้อเล่นแบบนี้ รีบให้หว่านอวี่ออกมาเถอะ!”ใบหน้าที่เย็นชาของจ้าวเหม่ยอวิ๋นเผยความดูถูกออกมาแวบหนึ่ง พูดอย่างไม่แยแส “ไม่มีคนล้อเล่นกับนาย! ลั่วอู๋ฉาง
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 3
หยางหว่านอวี่กลับจะคบกับมัน นี่มันเป็นการเหยียดหยามกันอย่างมากในตอนนี้รถเบนซ์คันหนึ่งขับมา ร่างงามลงมาจากรถ ใบหน้าประณีตสวยงามสุด ๆ ชุดทำงานแบรนด์เนมเข้ารูปจนเห็นรูปร่างที่งดงาม ขาเรียวยาวตรงดิ่งทั้งสองข้างที่ดึงดูดสายตาเป็นพิเศษออร่าที่เหนือกว่าคนทั่วไปของเธอ เหมือนกับราชินี ทำให้ผู้คนตกตะลึงช่วงเวลาสี่ปี ไม่เพียงไม่ได้ทิ้งร่องรอยของการเวลาใด ๆ ไว้บนใบหน้าของเธอ ในทางกลับกันยังเพิ่มความเป็นผู้ใหญ่ของผู้หญิงที่แข็งแกร่งอีกด้วย“เสี่ยวอวี่……”ลั่วอู๋ฉางสีหน้าเผยความดีใจอย่างอดไม่ได้ สาวเท้าเดินเข้าไปหาหยางหว่านอวี่ถอยหลังไปหนึ่งก้าวด้วยสัญชาตญาณ และหลบสายตา “ขออภัย ธุรกิจรัดตัวมาช้าไปหน่อย เลขาจ้าว จัดการเรื่องเสร็จเรียบร้อยแล้วเหรอ?”ท่าทางเย็นชา กีดกันผู้คนออกไปไกลเป็นหลายพันไมล์จ้าวเหม่ยอวิ๋นสีหน้าประหม่า รีบกางร่มเดินเข้าไป “ฉันกำลังดำเนินการอยู่……อ่อใช่ ประธานหยาง คุณมีนัดกับคุณชายหวังไม่ใช่เหรอ ทำไมถึงมีเวลามาที่นี่?”“ไม่กระทบหรอก จัดการเรื่องทางนี้เสร็จก็จะไปตามนัด”สายตาของหยางหว่านอวี่ถึงได้มองไป เห็นลั่วอู๋ฉางที่เสื้อผ้าเปียกชุ่ม เธอเผยสีหน้าซับซ้อนขึ้นมาก่อน แ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 4
หย่าร้างสำเร็จ!แต่หยางหว่านอวี่สังเกตเห็น ตัวเองไม่ได้ดีใจขนาดนั้นเหมือนอย่างที่คิดไว้แต่เธอยังต้องรักษาท่าทางแข็งกร้าวเอาไว้ พูดว่า "มีแต่คนอ่อนแอถึงจะเห็นศักดิ์ศรี และเกียรติที่ไม่มีค่าสำคัญขนาดนั้น ตอนนี้นายปฏิเสธ จะต้องเสียใจภายหลังแน่นอน"“ของพวกนี้ฉันเก็บเอาไว้ให้นาย คิดได้เมื่อไหร่ ก็มาหาเลขาจ้าวได้ทุกเมื่อ”ลั่วอู๋ฉางผิดหวังอย่างถึงที่สุด หันหลังเดินจากไปมองดูแผ่นหลังที่ค่อย ๆ ไกลออกไป หัวใจที่เย็นชาของหยางหว่านอวี่เหมือนกับถูกทิ่มแทง พูดด้วยความสับสน “เหม่ยอวิ๋น ฉันทำแบบนี้……ถูกหรือผิดนะ?”“ถูกอยู่แล้ว เพียงแค่เตะสิ่งกีดขวางออกไป คุณถึงจะแสดงความมุ่งมาดปรารถนาออกมาได้ตามอำเภอใจ กลายเป็นผู้หญิงแกร่งที่อยู่จุดสูงสุด ส่วนลั่วอู๋ฉางก็แค่คนต่ำต้อย ไม่มีสิทธิ์แม้แต่เงยหน้ามองคุณด้วยซ้ำ เก็บเอาไว้มีแต่จะเป็นตัวถ่วงคุณ” จ้าวเหม่ยอวิ๋นพูดอย่างมั่นใจหยางหว่านอวี่ไม่พูดจา แต่กลับมีความรู้สึกเหมือนสูญเสียสิ่งสำคัญที่สุดไป เธอเหม่อลอยอยู่ที่เดิมจ้าวเหม่ยอวิ๋นเห็นแบบนี้ รีบเปลี่ยนเรื่องพูด “ฉันสืบถามถึงคุณเกาของเกาซื่อกรุ๊ปได้ เธออยู่ที่กลางเมือง คุณติดที่ไม่ได้เจอตัวจริงของเธอ
ผมคือหมอเทวดา บทที่ 5
เกาชิงเหยียนแทบจะร้องไห้ เธอพูดทั้งน้ำตา “ตั้งแต่ครั้งที่แล้วที่ได้รับการช่วยเหลือจากท่าน คุณพ่อทำตามคำแนะนำของท่านและเปลี่ยนแนวทางของเขา ละทิ้งพฤติกรรมชั่วเหล่านั้น เปลี่ยนไปทำธุรกิจที่ถูกต้องตามกฎหมาย”"ทุกปีเขาจะนำเงินห้าพันล้านบาทออกมาทำการกุศล สร้างสถานเด็กกำพร้าและโรงเรียนประถม ช่วยเหลือกลุ่มคนที่รายรับน้อยกับผู้ที่ไม่มีกำลังทรัพย์รักษาโรค"“พ่อของฉันเปลี่ยนแปลงไปแล้วจริง ๆ ค่ะ หมอเทวดาลั่วต้องช่วยเขานะคะ เพียงแค่คุณยอมรักษา ตระกูลเกายินยอมมอบโสมพันปีให้!”หลายวันมานี้ เกาชิงเหยียนไม่ลังเลที่จะใช้จ่ายเงินหลายแสนบาท เชิญหมอที่มีชื่อเสียงรักษาอาการให้พ่อ แต่สุดท้ายต่างก็ล้มเลิกกลางคันมีวันหนึ่งที่เธอนึกขึ้นได้กะทันหัน อาการของพ่อเมื่อสามปีก่อนแย่ยิ่งกว่านี้ แต่ประหลาดตรงที่เขาออกไปรอบหนึ่งก็หายแล้ว เกาฉี่เฉียงบอกว่าตัวเองโชคดี หายป่วยเอง ทำอย่างขอไปทีเกาชิงเหยียนไม่เชื่ออยู่แล้ว เพราะว่าหลังจากที่พ่อกลับมา นิสัยก็เปลี่ยนไปอย่างมาก เหมือนกับเปลี่ยนไปคนละคนจนกระทั่งเกาชิงเหยียนเปิดตู้เซฟออก ได้รู้เรื่องนี้จากบันทึกของพ่อ ถึงได้เข้าใจทันทีผู้มีฝีมือมีกฎเกณฑ์เยอะ เป็นเรื่องป
บทล่าสุด
