ผู้หญิงของฉัน

หลังจากที่รับประทานอาหารกันจนเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับมาที่คอนโดและอาบน้ำแต่งตัว อัครวินท์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อน ชุดของเขาคือเสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยสูทสีครีมเข้าคู่กับกางเกงสแลกซ์สีเดียวกัน เขานั่งเลื่อนจอสี่เหลี่ยมรอเอวารินทร์อยู่บนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่นไปพรางๆ

จากนั้นไม่นานเธอก็เดินออกมาด้วยชุดปาดไหล่สีครีมวิบวับความยาวแค่หน้าขา ผมสีน้ำตาลอ่อนดัดลอนสวย ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์ราคาแพงที่แต่งเติมไม่จัดมาก ลำคอระหงสวมสร้อยทองคำขาวที่มีจี้รูปหัวใจสองดวงคล้องกัน ล้อมรอบด้วยเพชรน้ำงามหายาก

เมื่อเอวารินทร์เปิดประตูออกมา อัครวินท์ก็ระสายตาจากโทรศัพท์ขึ้นมามองเธอ สายตาคมกริบกวาดมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ที่เธอสวยราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยายก็ไม่ปาน สวยจนเขาระสายตาจากเธอไม่ได้ เหมือนถูกมนต์สะกดเอาไว้ให้มองอยู่อย่างนั้นเป็นนาที จนร่างบางที่ถูกจ้องมอง ต้องกระแอมออกมาแก้เขิน

"อะแฮ่ม!"สติของร่างสูงกลับมาแต่เมื่อมองดูอีกทีก็ต้องขมวดคิ้วทันที เพราะนอกจากจะโชว์ไหล่ หน้าอกอวบอิ่มนั้นแล้ว มันยังสั้นจนเวลาก้มมองเห็นถึงไหนต่อไหน ไม่รู้ว่าจะใส่สั้นอะไรนักหนา หน้าหงุดหงิดชะมัด!

"นี่เธอจะใส่สั้นไปไหน ไม่เห