Share

รู้สึกผิดNC+++

last update Terakhir Diperbarui: 2024-12-09 22:19:40

เมื่อขับรถมาจนถึงคอนโดแต่ร่างบางข้างๆก็ยังไม่ตื่น เขาจึงสะกิดเพื่อปลุกเธอ แต่เมื่อหันไปมอง ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก สายตาคมๆนั้นจับจ้องไปที่ใบหน้าสวยหวานเฉี่ยว ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูไร้ที่ติไปจนหมด ตาพริ้มที่หลับตาลงนี้มีขนตาแพงอนอย่างเป็นธรรมชาติ คิ้วเรียวเส้นสวย จมูกโด่งเชิดๆ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างเป็นคนหัวรั้น ปากบางน่าจูบสีแดงระเรื่อ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนมากๆ ขัดกับวันที่เธอไปเที่ยวคลับ แต่เขาดูเหมือนจะชอบเวลาเธอไร้เครื่องสำอางค์มากกว่า เพราะมันดูสวยแบบสดใสดี

"เวลาสงบปากสงบคำคงจะน่ารักที่สุดแล้วละมั้ง?"เขากล่าวออกมาเบาๆเพราะกลัวว่าร่างบางข้างๆเขานั้นจะตื่น

"ถ้าไม่ติดที่มีแฟน วันนั้นฉันคงจัดเธอไปแล้ว"ใครมันจะอดใจไหว การหักห้ามใจตัวเองในวันนั้นมันต้องใช้ความพยายามแค่ไหน ต้องเดินเข้าห้องน้ำกี่ครั้งเพื่อปลดปล่อยความทรมานนั้นโดยที่คนร่างบางนั้นไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆเลย กว่าจะข่มตาให้หลับลงไปได้ในวันนั้นก็เกือบสว่าง

ผ่านไปนานเกือบชม.ร่างบางก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แต่หันมาอีกทีก็เห็นว่าร่างหนาข้างๆนั้นก็หลับเช่นกัน เธอมองออกไปด้านนอกก็พบว่าถึงคอนโดของเธอแล้ว แล้วทำไมเขาไม่ปลุกเธอล่ะเนี่ย บ้าจริง!

"นาย! นายตื่น"เอวารินทร์เขย่าตัวคนข้างๆเพื่อนปลุกให้ตื่น

"อื้อ..."เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา กระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตาให้เข้าที่

"ทำไมนายไม่ปลุกฉัน แล้วเปิดรถติดเครื่องแบบนี้ไม่เปลืองน้ำมันหรือไง ก็รู้หรอกว่าบ้านรวย แต่ช่วยเห็นคุณค่าของเงินหน่อยได้ไหม ใช้ทิ้งใช้ขว้าง ใช้เล่นแบบนี้ได้ยังไง"

"นี่เธอจะบ่นทำไม?"เขาขมวดคิ้มพร้อมกับตั้งคำถาม ตื่นมาก็บ่นเป็นป้าเลย นี่อายุเท่าไหร่เนี้ย ขี้บ่นจริงๆ

"...งั้นชั้นขึ้นห้องและ"

"ขึ้นด้วย ง่วง! ไม่อยากขับรถ"เขากล่าวอย่างหน้ามึน ก่อนที่จะเปิดรถออกไปเมื่อเห็นว่าร่างบางลงจากรถมาก็ไม่ลืมกดล็อคทันที

"นี่ ใครอนุญาต ฉันไม่ได้ให้นายขึ้นห้องกับฉันนะอย่าเสียมารยาทสิ"เอวารินทร์วิ่งตามร่างหนาแต่ก็ไม่วายบ่นใส่เขาฉอดๆ

"ก็ฉันง่วง ขับรถไม่ไหวหรอก"อัครวินทร์ตอบหน้าตาย จากนั้นมือเรียวก็เอื้อมไปกดลิฟท์ชั้น9ซึ้งเป็นชั้นที่เธออยู่

"...เห้อ...ฉันล่ะปวดหัวกับนายจริงๆเลย"เมื่อคิดว่าบ่นไปก็ไร้ผลกับคนหน้ามึนแบบนี้จึงยอมปล่อยให้เขาตามไปด้วย

เมื่อถึงหน้าห้องเธอก็กดรหัสผ่าน6ตัวจากนั้นก็ดันประตูเข้าไปแล้วดีดนิ้วหนึ่งที แล้วไฟทุกดวงก็สว่างวาบขึ้น คนร่างสูงไม่รอช้า เดินผ่านห้องนั่งเล่นไปยังห้องนอนแล้วกระโจนขึ้นเตียงกว้างนั้นอย่างถือวิสาสะ

"นี่ หยุดเลย ทำไมไม่ไปนอนที่โซฟาห้องนั่งเล่น นายจะมาทำตัวไร้มารยาทที่ห้องของคนอื่นไม่ได้"ว่าแล้วก็ดึงแขนคนตัวโตให้ลุกขึ้นมา แต่คนร่างสูงนั้นขืนตัวเอาไว้ จนเธอเสียหลักล้มลงไปทับร่างของเขา มือหนาไม่รอช้าตวัดเอวบางของเธอเอาไว้

ฟุ่บ!

"อ๊าย นี่นายปล่อยฉันนะ"นี่ไม่ใช่ละคร ที่ล้มทับผู้ชายแล้วจะต้องจ้องตากันปิ๊งๆ เธอดิ้นขลุกขลักแต่ยิ่งดิ้นเขากลับกอดรัดเธอแน่นขึ้น

กลิ่นกายหอมหวานอ่อนๆโชยเข้าจมูกของเขา ทำให้เผลอสูดดมเข้าไปจนเต็มปอดอยู่หลายครั้ง ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมแต่เป็นกลิ่นเฉพาะตัวของสาวร่างบาง กลิ่นที่ไม่มีใครเหมือน ยิ่งได้สูดดมก็ยิ่งรู้สึกว่าอยากเข้าใกล้มากยิ่งขึ้น อยากที่จะกลืนกินไปทั้งตัว

ฟุ่บ!

ร่างหนาพลิกร่างของเธอให้ลงไปอยู่ใต้ร่างของเขาแทน ตอนนี้เขาอยู่ในท่าขึ้นคล่อมเธอ มันชวนให้คิดไปไกล

"อย่านะ หยุดเลย อย่าคิดที่จะทำแบบนั้นกับฉันอีกเป็นครั้งที่2"

"อีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นเมียฉัน กระโปรงสั้นขนาดนี้ ฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันมีความรู้สึก ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันคิดเรื่องพันธุ์นั้นก็หยุดแต่งตัวยั่วฉันสักที"

"ก็แค่แต่งงานหลอกๆ แล้วการแต่งตัวฉันมันไปเกี่ยวอะไรกับนาย นายมันบ้ากามเองอย่ามาโทษการแต่งตัวของฉัน!"

"โทษตัวฉันก็ได้!"น้ำเสียงยียวนกวนประสาทนั้นไม่พูดเปล่าแต่กลับใช้มือรวบสองแขนของเธอไว้เหนือหัว ส่วนอีกข้างก็เกี่ยวกระโปรงสั้นๆให้ล่นขึ้นไปจนมันไปกองอยู่ที่เอวบางของเธอ เรียวขาขาวๆถูกมือหนานั้นลูบไล้เบาๆชวนสยิว ก่อนจะใช้สองนิ้วค่อยๆไต่ขึ้นมาจนถึงเนินเนื้อสาวที่มีแพนตี้ตัวน้อยกำบังอยู่

"อย่านะ!"

"แน่ใจว่าอย่า จุดติดง่ายขนาดนี้ คงอย่าไม่ได้หรอก"น้ำเสียงแหบพร่านั้นก้มลงกล่าวข้างๆใบหู พร้อมกับเป่าลมร้อนๆไปที่ต้นคอของเธออย่างยั่วยวน ร่างบางหลับตาปี๋ พร้อมกับกัดริมฝีปากบางเอาไว้เพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ให้เขารู้ว่าเธอกำลังจะเผลอไผไปกับสัมผัสอันเร่าร้อนของเขาที่เอาแต่ลูบๆคลำๆจนไรขนอ่อนมันลุกตั้งไปทั้งตัว

"ยั่วฉันหรอ"เขามองท่าทางกัดปากสุดเซ็กซี่ขยี้ใจของคนใต้ร่างที่ดันยั่วเขาอย่างไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้คนร่างสูงมีอารมณ์ขึ้นมาจริงๆ จากที่ตอนแรกกะจะแค่แกล้งเล่นๆให้กลัว แต่กลายเป็นตอนนี้ที่เป็นเขาที่ต้องทรมานกับการกระทำของตัวเอง

"ฉันไปยั่วตอนไหน ปล่อย! ไม่งั้นฉันจะฟ้องแม่นาย"เธองัดท่าไม้ตายมาขู่เขา เพื่อหวังให้เขาปล่อยเธอจากความหื่นกามนี้

"เลิกขู่เถอะ ดี! งั้นก็ฟ้องเลย จะได้แต่งงานเร็วขึ้น เผลอๆท่านคงจะยิ่งถูกใจด้วยซ้ำที่ฉันกับเธอมีอะไรกันแล้ว ทบทวนความหลังคืนนั้นหน่อยเป็นไง?"

"ไม่นะ!"

"อยากลองตอนมีสติดูบ้าง ว่าเธอจะเร่าร้อนเหมือนคืนนั้นไหม"

"เร่าร้อนบ้าอะไรของนาย ฉันว่านายนั่นแหละข่มขืนฉัน"

"...แต่วันนี้...ฉันจะทำให้เธอเรียกร้องจากฉันเอง"

"อย่า...อื้ม"ร่างหนาประกบริมฝีปากลงมาทาบทับดูดกลืนพลังทั้งหมดที่มีของเธอราวกับแวมไพร์กระหายเลือด ทั้งกัดทั้งดูด จนร่างบางที่เม้มริมฝีปากแน่นนั้นเผลอเผยอริมฝีปากรับสัมผัสนั้นอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคนใต้ร่างเปิดทางให้เขาก็ไม่รอช้า รีบตวัดสอดแทรกลิ้นร้อนชื่นนั้นควานหาความหวานที่อยู่ในโพรงปากนุ่มๆนั้นอยู่นาน มือก็ไม่อยู่สุขลูบไล้ไต่ขึ้นมาจนถึงอกอวบและขย้ำผ่านเสื้อนักศึกษา ก่อนที่จะใช้ความชำนาญการปลดกระดุมออกด้วยมือข้างเดียว และไม่นานร่างของเธอก็ไร้ซึ่งสิ่งปกปิด อกอวบที่จับแล้วเต็มไม้เต็มมือนุ่มนิ่มเด้งรับมือ ไม่ได้ใหญ่โตจนน่าเกลียดและก็ไม่ได้เล็กจนเกินไป ประทุมถันสีหวานนั้นมันน่าสัมผัส น่าครอบครองเสียจริง แถมเรือนร่างก็ขาวนวลเนียนไปทั้งตัว สวยไร้ที่ติไปหมด

"อย่ามองนะ หยุดเลย!"เธอตะคอกคนที่อยู่ด้านบนที่เอาแต่จ้องหน้าอกอวบๆของเธอ

"คงจะไม่ได้ อารมณ์มันมาแล้ว"ไม่รอช้าใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่นพร้อมกับขบกัดเบาๆ ต่อด้วยดูดจนมันขึ้นรอยจางๆ จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าอกหน้าใจที่มันเด้งเข้าหาใบหน้าเขาอย่างลืมตัว

"อืม..."

"ครางดังๆ ฉันอยากได้ยิน"

"..."แต่ยิ่งพูดก็เหมือนเธอยิ่งทำตรงข้าม

"ดี อย่าให้ได้ยินเสียงครางนะ"เขากล่าวออกมาอย่างประชดที่เธอเอาแต่ดื้อกับเขา

อกอวบถูกดูดดุนจนเสียวซ่านไปทั้งตัว มือหนาขย้ำอีกฝั่งอย่างไม่น้อยหน้ากัน อีกมือก็ยังคงจับรวบข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้อยู่

"..."แต่ก็ไร้ซึ้งเสียงครางเล็ดรอดออกมา เธอยังคงเม้มปากเเน่นและหลับตาไม่อยากมองคนตรงหน้า ใบหน้าขาวนวลแดงระเรื่อขึ้นเพราะพิษสวาทที่กำลังจู่โจมอย่างบ้าคลั่ง นี่เขากะจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวเลยหรือไง

"เก่งให้ตลอด!"ร่างสูงเริ่มหงุดหงิดที่ไม่ว่าจะเร้าแค่ไหนก็ยังไม่ครางออกมาเสียที ได้คงต้องจัดท่าไม้ตายแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าจะทนได้กี่น้ำ

"..."เธอหันหน้าหนีไปอีกทางไม่อยากมองหน้าคนใจร้ายตรงหน้าและยังคงข่มตาหลับไว้เช่นเดิม

ริมฝีปากหยักดูดงับกัดไปทั่วร่างขาวผ่องออร่าจับจนมันเกิดรอยไปทั่วตัวมันทั้งแสบทั้งเสียว ก่อนที่จะเลื่อนลงไปถึงช่องทางรักที่เริ่มมีน้ำเหนียวๆไหลออกมาบ้างแล้ว มือหนาใช้นิ้วเรียวยาวกรีดร่องตรงกลางจนร่างบางสะดุ้งกับสัมผัสสุดวาบหวิวนั้น

เขาก้มมองกลีบกุหลาบงามที่มันปิดสนิทนี่ถ้าบอกว่าซิงเขาก็คงเชื่อ ก่อนที่จะเลื่อนเข้าออกจนสุดนิ้ว พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นจนร่างบางเด้งรับสัมผัสนั้น

"ครางออกมา!"เขาตะคอกเสียงใส่เธอ

"..."ถึงร่างกายตอนนี้ของเธอจะไหลตามเขามาไกลแล้วแต่ปากก็ยังแข็งเม้มไว้แน่นไม่ให้มีเสียงใดๆรอดออกมาแม้เพียงนิด

"ได้!"ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบปลดตะขอกางเกงแล้วถอดมันออกจนหมดจากนั้นก็จับเจ้ามังกรที่มันแข็งขึงนั้นรูดขึ้นลงสองสามครั้งจากนั้นก็จ่อไปที่ช่องทางรักอย่างชั่งใจ ขนาดนิ้วยังตอดรัดดีขนาดนี้แล้วของเขาจะตอดรัดขนาดไหน แค่คิดก็ฟินแล้ว

สวบ!

"กรี๊ดดดดดดดด"ร่างหนากระแทกเข้าไปเพียงครึ่งก็ทำเอาร่างบางกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะสัมผัสได้ถึงของเหลวที่มันไหลออกมาชะโลมที่มังกรของเขา วินาทีนี้ทำเขาถึงกับช็อค

"นี่...เธอ...เธอไม่เคยหรอกหรอ"

"ฮึก...นายหลอกฉัน...แล้วคืนนั้น...สนุกมากใช่ไหม..."น้ำตาแห่งความเสียใจและเจ็บปวดไหลออกมา นี่เขาโกรธเกลียดอะไรเธอนักถึงได้ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ แถมยังหลอกว่าวันนั้นเธอกับเขามีอะไรกันอีก

"ขะ...ขอโทษ...ฉันก็นึกว่าเธอเคย"ทั้งรู้สึกผิด แต่ก็รู้สึกดีที่เขาเป็นคนแรกของเธอ แต่มันเข้ามาครึ่งทางแล้วจะออกก็ทรมาน งั้นก็ดันๆเข้าไปให้มันจบๆและกัน

"ออกไป!"เธอกล่าวเสียงแข็ง

"ไม่ได้ อารมณ์มันมาแล้ว อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว"น้ำเสียงอ่อนโยนของเขาทำเอาคนร่างบางใจสั่น จากนั้นเขาก็ก้มลงไปจูบร่างบางเพื่อคลายความเจ็บปวด ก่อนที่จะค่อยๆดันความใหญ่โตเข้ามาจนสุดลำ

"อื้อ ...เจ็บ!...ฉันเจ็บ...ขอร้อง...ฉันเจ็บ"

"เชื่อฉันนะ ต่อไปมันจะไม่เจ็บแล้ว"น้ำเสียงยังคงกล่าวปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อซุกไซร้ซอกคอเร้าให้เธอคลายความเจ็บปวดลง สะโพกสอบค่อยๆเลื่อนเข้าออกอย่างเชื่องช้า ภายในช่องรักคับแคบที่มันบีบตัวตนอันยิ่งใหญ่ของเขาจนแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ทั้งเสียว ทั้งทรมาน ไม่เคยได้รู้สึกเสียวซ่านแบบนี้มาก่อนเลย มันรู้สึกดีเสียจนเขาอยากสัมผัสเธออีก และไม่อยากให้ใครมาสัมผัสเธอ จากความเจ็บแปรเปลี่ยนมาเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่

"นาย ...อ๊ะ..."เมื่อร่างบางเริ่มที่จะครางออกมา เสียงสุดเซ็กซี่นั่นทำให้เขารีบเร่งจังหวะอัดกระแทกลงมาเน้นๆ มือที่รวบรัดเธอไว้ปล่อยออก ให้เป็นอิสระจากนั้นเธอก็เลื่อนมากำกลุ่มผมของเขาแทนเพื่อระบายความเสียว

"อื้อ....อ๊าส์"

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

"แน่นอะไรขนาดนี้ อ๊าส์..."

"อื้ม...ฉัน...รู้สึกแปลกๆ อ๊ะ...หวิวๆ"

"ไปก่อนเลยไม่ต้องรอฉัน"เมื่อเห็นว่าร่างบางใกล้ที่จะเสร็จเขาก็รีบเร่งจังหวะเพื่อที่จะได้ไปถึงจุดหมายที่คลาดว่าเธอน่าจะถึงก่อน ในเวลาไม่นานนักร่างบางก็กระตุกเกร็งพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลทะลักออกมา ตามด้วยเขาที่ปลดปล่อยพิษรักออกมาอย่างไม่น้อยหน้าเช่นกัน

"อื้ม .."เมื่อเสร็จสมอารมณ์หมายเขาก็ก้มลงจูบซับเหงื่อให้เธอ แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ โอบตวัดให้เธอเข้ามาอยู่ในอ้อมเเขนแข็งแกร่งของเขา

พรึ่บ!

แต่เธอหันหนี และดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างบางอันเปลือยเปล่าเอาไว้ มันเกินไปแล้ว เธอคิดพร้อมกับกระชับผ้าห้มให้แน่นขึ้นพร้อมกับข่มตาลง และหวังว่าตื่นขึ้นมาจะเป็นเพียงแค่ฝันร้าย

"ขอโทษ~"น้ำเสียงเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิด แต่พยายามที่จะกอดร่างบางก็เอาแต่ขยับหนี เขาทำบ้าอะไรลงไป แต่เมื่อคิดดังนั้นอยู่ๆหัวใจก็ไหววูบขึ้นมาแปลกๆ นี่มันความรู้สึกอะไรกันมันเป็นความรู้สึกผิดที่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รอยยิ้มร้ายกระตุกยิ้มขึ้นชั่วครู่ ก่อนที่จะลุกไปล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ 

"สบายตัวชะมัด"รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นอย่างพอใจ

Lanjutkan membaca buku ini secara gratis
Pindai kode untuk mengunduh Aplikasi

Bab terkait

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   หลบหน้า

    น้ำใสๆไหลอาบแก้มไม่ใช่เสียใจที่เขาพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป แต่เขาตั้งใจที่จะย่ำยีสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดต่างหาก เขาไม่ให้เกียรติเธอเลย แถมยังเห็นเป็นเรื่องล้อเล่นและหลอกเธอ เขามันคนหลอกลวง ไว้ใจไม่ได้เลยสักนิด ได้!!ในเมื่อไม่ให้เกียรติกันต่อไปเธอก็จะไม่ให้เกียรติเขาเช่นกัน เขาพรากสิ่งที่หวงเเหนจากเธอไป ต่อไปถึงตาเธอบ้าง และไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ยอมเป็นผู้หญิงที่มีหลายผัวเด็ดขาด ในเมื่อเขาได้เธอแล้วเขาก็จะต้องเป็นของเธอด้วยเช่นกัน ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหน เธอจะจัดการไปให้หมด! ถึงตาที่เธอจะต้องพรากของหวงของเขาบ้างหมับ!หลังจากที่ร่างสูงชำระล้างตัวเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมานอนข้างๆเธอพร้อมกับโอบรั้งเอวร่างบางที่นอนหันหลังให้เขามากอดเอาไว้พร้อมกับซุกหน้าหล่อเหลานั้นไปที่ซอกคอหอมๆของเธอก่อนที่จะหลับไปเช้าวันต่อมา...ร่างหนาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคลำหาร่างของเอวารินทร์ที่กอดไว้ตลอดคืน แต่หากมีเพียงความว่างเปล่า เธอหายไปไหนแล้ว? จากนั้นก็รีบลืมตาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง"เอวา...เอวา!..."ไร้ซึ้งเสียงตอบรับใดๆ เขาจึงรีบลุกจากเตียงแล้วกำชับผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเอาไว้ ก่อนที่จะเดินหาเธอ แต่ก็ไม่อยู่

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-09
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   เป็นผัว

    "ออกไปเที่ยวดีกว่า!"พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแต่งตัว แล้วทักหาเพื่อนในกลุ่มอีก2คนทันที@ไอริสตาร์คลับหญิงสาวร่างบางในชุดเดรสสั้นสีดำคล้องคอโชว์แผ่นหลังขาวเนียน ผมดัดลอนสยายถึงกลางหลัง ใบหน้าสวยเฉี่ยวปนเซ็กซี่ถูกสายตาหลายคู่จับจ้องอย่างกับจะกลืนกิน สายตาเป็นประกายมองหาเพื่อนๆที่นัดกันมาดื่มในค่ำคืนนี้"นึกยังไงออกมาแฮงค์เอาท์"จีโน่เอ่ยถามเพื่อนสาว"ฉันเหงา คิดถึงพวกแก"เธอแก้ตัวทั้งที่ความจริงแค่เครียดแต่ไม่อยากเอ่ยบอกออกไปตรงๆ"ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเรียน ฉันก็เบื่อเหมือนกัน"เกวรีกล่าว"เออ ใช่...ออกมาดื่มกันบ้าง วันนี้จะเมาอีกไหมเอวา"ครั้งนี้จีโน่เสริม"ขอเมา ได้ไหมเพื่อน"เธอกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆ"เค...เดี๋ยวฉันดูแลเอง"จีโน่ตอบ"สรุปเมากันหมด นอนร้านไม่เอานะแก"เกวรีแซว"ชนดีกว่าไม่พูดเยอะ"ว่าแล้วเอวารินทร์ก็ยกแก้วของตัวเองขึ้นมาพร้อมกับชนแก้วเพื่อน ก่อนที่จะกระดกจนหมดแก้ว โดยมีสายตาของเพื่อนจับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียวอย่างรู้ชะตากรรมอีกด้าน..."ไหนว่าวันนี้แฟนมึงว่าง ปกติอยู่กับยัยนั่นไม่ใช่หรอทำไมถึงออกมา"ปราณเอ่ยถามเพื่อนที่เอาแต่ทำหน้าเซ็งๆ"เออจริงทำไมวันนี้มึงออกมา"คิมหันต์เองก็สงสัยเพราะ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-11
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   จะจับทั้งทีเอาให้ดิ้นไม่หลุด

    เมื่อมาถึงคอนโดของเอวารินทร์เธอก็เข้าไปอาบน้ำทันที กลิ่นกายหอมๆ ยิ่งอาบน้ำใหม่ๆ ยิ่งทำให้เขาคิดเตลิดไปไกล น้ำตาลใกล้มดแบบนี้จะหักห้ามใจอย่างไรกัน นี่เขาเอาตัวเองมาทรมานงั้นหรอ"พรุ่งนี้วันเกิดพ่อฉัน แม่บอกให้ไปก่อนเที่ยง เดี๋ยวจะพาไปซื้อชุดสวยๆ"อยู่ๆ ร่างสูงก็เอ่ยบอกเธอที่กำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่หน้ากระจก และทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินเขา"...""ได้ยินไหมเนี้ยเอวา""อืม...ได้ยินแล้ว"เธอตอบเสียงนิ่ง"จะดื่มต่อไหม?""ไม่ ฉันอาบน้ำแปลงฟันแล้ว""งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"จากนั้นเขาก็เดินมาคว้าผ้าเช็ดตัวของเธอที่กำลังเช็ดผมอยู่อย่างถือวิสาสะจนเธอถลึงตาใส่เขาด้วยความไม่พอใจ"ไร้มารยาท!"เมื่อร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอก็สบถออกมาอย่างไม่พอใจ เห้อ นี่ต้องทนเขาไปถึงเมื่อไหร่กัน นิสัยเสียจริงๆ เลย ได้! หนามยอกเอาหนามบ่งนายต้องการอะไรฉันจะทำตรงข้ามให้หมดทุกทางเลยคอยดู จากนั้นเธอก็ยกยิ้มน้อยๆ เมื่อความคิดพิเลนๆ แล่นเข้ามาในหัว คิดไปไกลส่าตัวเองกำลังแก้เผ็ดนายนั่นอยู่ หึ!ฟ่อด!"นี่นาย!"เมื่อร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนกำลังคิดอะไรสนุกๆ อยู่ก็เ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-11
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ไหนบอกพี่ชาย

    วันต่อมา...@ห้างสรรพสินค้าxxxหนุ่มหล่อราวเทพบรรดาลปั้นแต่งย่างกายเข้ามาในห้างสรรพสินค้าชื่อดังย่านใจกลางเมืองโดยข้างๆ มีสาวสวยน่าตาสวยหวานเฉี่ยวยิ่งมองยิ่งสะกดทุกๆ สายตาให้มองดั่งต้องมนต์ ทั้งคู่ช่างดูเหมาะสมกันมาก ต้องเป็นลูกรักพระเจ้าแน่ๆ ถึงได้หน้าตาดีเกินหน้าเกินตาคนอื่นๆ ในที่แห่งนี้"ขอโทษนะคะ ชุดนี้มีไซส์เอ็มไหมคะ"เสียงหวานใสเอ่ยถามพนักงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส"มีค่ะรอสักครู่นะคะ"จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปหาสินค้า ส่วนเอวารินทร์ก็เดินเลือกชุดอื่นๆ ไปพรางๆ เพื่อรอพนักงานสาว"นี่ นายจะเดินตามฉันไปถึงเมื่อไหร่ ทำไมไม่ไปเลือกของของนาย ต่างคนต่างเลือกแล้วค่อยไปเจอกันที่รถ"คำพูดของเธอทำเอาคนร่างสูงหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความไม่พอใจ ผู้หญิงนับร้อยนับพันต้องการที่จะให้เขาอยู่ข้างกายมากมาย จะมีก็แต่เธอที่เอาแต่ไล่เขา"ชุดนี้สวยนะเหมาะกับเธอดี"อัครวินท์ไม่สนใจในสิ่งที่เธอพูด แต่กลับทำเป็นเฉไฉหยิบชุดเดรสสีหวานๆ รัดรูปยาวไปถึงตาตุ่มมายื่นให้เธอแทน"ฉันไม่ได้ไปบวชชีนะ ยาวขนาดนี้ใครจะใส่"เธอตอบสะบัดปลายเสียงพร้อมกับหยิบชุดนั้นไปแขวนไว้ที่เดิม"ก็หัดใส่ยาวๆ บ้างสิ ชอบนักหรือไงใส่น้อยชิ้นให้พวกโ

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-12
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ผู้หญิงของฉัน

    หลังจากที่รับประทานอาหารกันจนเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับมาที่คอนโดและอาบน้ำแต่งตัว อัครวินท์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อน ชุดของเขาคือเสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยสูทสีครีมเข้าคู่กับกางเกงสแลกซ์สีเดียวกัน เขานั่งเลื่อนจอสี่เหลี่ยมรอเอวารินทร์อยู่บนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่นไปพรางๆ จากนั้นไม่นานเธอก็เดินออกมาด้วยชุดปาดไหล่สีครีมวิบวับความยาวแค่หน้าขา ผมสีน้ำตาลอ่อนดัดลอนสวย ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์ราคาแพงที่แต่งเติมไม่จัดมาก ลำคอระหงสวมสร้อยทองคำขาวที่มีจี้รูปหัวใจสองดวงคล้องกัน ล้อมรอบด้วยเพชรน้ำงามหายาก เมื่อเอวารินทร์เปิดประตูออกมา อัครวินท์ก็ระสายตาจากโทรศัพท์ขึ้นมามองเธอ สายตาคมกริบกวาดมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ที่เธอสวยราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยายก็ไม่ปาน สวยจนเขาระสายตาจากเธอไม่ได้ เหมือนถูกมนต์สะกดเอาไว้ให้มองอยู่อย่างนั้นเป็นนาที จนร่างบางที่ถูกจ้องมอง ต้องกระแอมออกมาแก้เขิน "อะแฮ่ม!"สติของร่างสูงกลับมาแต่เมื่อมองดูอีกทีก็ต้องขมวดคิ้วทันที เพราะนอกจากจะโชว์ไหล่ หน้าอกอวบอิ่มนั้นแล้ว มันยังสั้นจนเวลาก้มมองเห็นถึงไหนต่อไหน ไม่รู้ว่าจะใส่สั้นอะไรนักหนา หน้าหงุดหงิดชะมัด! "นี่เธอจะใส่สั้นไปไหน ไม่เห

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-15
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ใจบางNC+++

    เมื่อเข้ามาในภายห้องรับรอง อัครวินท์ก็เดินตรงไปนั่งโซฟาตัวยาวอย่างสบายใจ พร้อมกับหยิบรีโมทมากดเปิดดูสิ่งที่ตนสนใจ ภายในห้องสี่เหลี่ยมกว้างขวาง มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ไม่ว่าจะเป็นห้องนั่งเล่นมีโซฟาตัวยาวและโต๊ะญี่ปุ่นวางอยู่กลางห้องครบเซต ตู้เย็น แอร์ เครื่องชงกาแฟ ทีวี และห้องน้ำขนาดพอดีกับห้อง"มานั่งนี่!"อัครวินท์ตบโซฟาเบาๆ"..."ถึงอย่างนั้นเธอก็เดินไปนั่งแต่โดยดี ระหว่างรอให้อาหารมาเสริฟก็เลื่อนดูจอสี่เหลี่ยมเครื่องหรูไปพรางๆ~เสียงโทรศัพท์ของอัครวินทร์~'ปาริฉัตร'เสียงโทรศัพท์ของร่างสูงดังขึ้นต่อเนื่องหลายครั้ง แต่ก็ดูเหมือนว่าเจ้าของเครื่องจะไม่กดรับเสียที จนร่างบางต้องหันมามอง"รับสักทีสิ จะปล่อยให้มันดังอยู่แบบนั้นหรอ ถ้าไม่รับก็ตัดสายไปรำคาญ!"เธอกล่าวด้วยความหงุดหงิดที่เขาไม่ยอมกดรับเสียที"รับให้หน่อยสิ!""ฉันไม่ได้เสียมายาทเหมือนนายนะ ที่ชอบถือวิสาสะหยิบนู้นหยิบนี่ตามอำเภอใจตัวเองน่ะ""รับให้หน่อย"เขาไม่เถียงเธอที่บ่นใส่เขา แต่กลับบอกอีกรอบเพื่อให้สาวน้อยร่างบางนั้นรับให้"แม่ดาราคนนั้นนี่!"เธอเลิกคิ้วถามเมื่อหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา"อืม..."แต่แล้วเธอก็กดรับสาย และเส

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ตุ๊กตายางNC+++

    เมื่องานเลี้ยงจบลงแขกผู้มีเกียรติทุกคนในงานก็ต่างแยกย้ายกันกลับ เหลือก็แต่ครอบครัวของเอวารินทร์และอัครวินท์ที่ยังคงอยู่เป็นกลุ่มสุดท้าย"สุขสันต์วันเกิดอีกทีนะคะคุณพ่อ"เอวารินทร์กล่าว"นี่ก็ดึกมากแล้ว พาน้องกลับบ้านเลยก็ได้ซัน""เอ่อ...วันนี้เอวาจะนอนคอนโดครับพ่อ พรุ่งนี้มีเรียนของอยู่คอนโด ถ้ากลับบ้านเดี๋ยวพรุ่งนี้จะวกไปวกมา""อ้อ งั้นหรอ งั้นก็ไปส่งน้องที่คอนโด แล้วอย่ารังแกน้อง ไม่งั้นฉันเอาแกตายแน่"อัครเดชคาดโทษเจ้าลูกชายตัวแสบ"อย่าดื้อกับพี่เขานะเราน่ะ"คุณหญิงพัชรินทร์ปรามลูกสาว"แม่~"ทำไมทุกคนต้องไว้ใจให้นายนี่อยู่กับเธอด้วย เจ้าเล่ห์ กะล่อน แถมยังหื่นกามอีก"ฝากน้องด้วยนะซัน ถ้าน้องดื้อจัดการได้เลยนะ แม่อนุญาต""แม่!"นี่ไง แม่นี่ตัวดีเลย เปิดทางให้คนแบบนี้มารังแกลูกสาวของตัวเองได้ยังไงกันนะ"ครับแม่ ผมจะดูแลน้องเป็นอย่างดีเลยครับ แม่ไม่ต้องห่วง ผมจะไปรับไปส่ง รับรองครับ"อัครวินท์ตอบพัชรินทร์อย่างสุภาพ แหมทำตัวเป็นลูกเขยที่ดี เอาหน้าชัดๆ อยากให้เห็นเบื้องหลังความร้ายกาจของอีตานี่เสียจริงๆ เธอกล่าวในใจจากนั้นทั้งคู่ก็ออกมาจากงานเลี้ยง ภายในรถที่เงียบอีกแล้ว มันชวนอึดอัดทุกครั้

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-19
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ขอโอกาสจากผัวคนอื่น

    เมื่อใกล้รุ่งสางอัครวินท์สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาเนื่องจากรู้สึกถึงความร้อนจนเหงื่อเขาออก ลำตัวและร่างกายที่แนบกันเกือบจะทุกสัดส่วนต่างก็ร้อนจนเหงื่อออกไปด้วย"เอวา...ทำไมตัวร้อนขนาดนี้"ใบหน้าหล่อเหลาตอนนี้เริ่มเป็นกังวลเล็กน้อย คิ้วหนาขมวดมุ่นจนแทบจะเป็นปม "ถึงกับไข้ขึ้นเลยหรอเนี้ย?"เขาพึมพำกับตัวเองจากนั้นก็รีบเปิดไฟหัวเตียงแล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้เอวารินทร์ที่ตอนนี้ร้อนลุ่มอย่างกับไฟ"อื้ม..."เธอเบี่ยงหน้าหลบความเย็นที่ปะทะใบหน้านวลด้วยความรำคาญ"เห้อ...ยัยแสบ...แค่นี้ทำเป็นใจเสาะไปได้"ปากก็บ่นไปแบบนั้นแหละ แต่มือก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หล่อนด้วยความเต็มใจ จากนั้นก็เอาเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขามาสวมใส่ให้แทน จะเอาเสื้อผ้าแฟนเก่ามาใส่ให้เดี๋ยวตื่นมาก็กลัวว่าจะอาละวาดอีก เอาแบบนี้แหละดีแล้วตลอดจนถึงเช้าร่างสูงไม่ได้นอนต่อเลย เนื่องจากร่างบางเอาแต่นอนละเมอ จนเขาอดห่วงไม่ได้ แถมต้องคอยเช็ดตัวให้อีก จนตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้ว เขาจึงลงไปหาซื้อข้าวและยามาไว้ให้ร่างบาง วันนี้เอวารินทร์ต้องขาดเรียนเนื่องจากไม่สบาย แล้วเขาก็ให้คนไปลาป่วยให้เธอแล้ว ดีหน่อยที่วิชานี้เป็นแค่วิชาบูร เลยไม่ได้

    Terakhir Diperbarui : 2024-12-21

Bab terbaru

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ชะตาขาด

    "พักกลางวันแล้วนะคะ พี่ซันไม่หิวข้าวหรอคะ?"เอวาเอ่ยถามสามีที่เอาแต่จดจ่ออยู่กับหน้าจอโน๊ตบุ๊ค ด้วยสีหน้าเคร่งเครียด"เอวากินก่อนเลยครับ พี่ยังไม่หิว"ซันตอบพร้อมกับหันมายิ้มให้ร่างบางเพียงนิดก่อนจะหันไปทำงานต่อ"เวลาทำงานจริงจังเหมือนกันนะคะเนี้ย...เหนื่อยไหมคะ?"เสียงหวานๆ ถามขึ้นพร้อมกับนั่งลงบนตักแกร่งของร่างสูงแล้วใช้แขนเรียวเล็กทั้งสองข้างโอบรอบลำคอของเขาร่างสูงละสายตาจากจอคอมแล้วใช้มือแกร่งโอบรอบเอวของเธอเอาไว้หลวมๆ จากนั้นก็ก้มลงไปซุกไซร้อกอวบของเอวาพร้อมกับขบมันเบาๆ"อื้ม...""หอมจัง ขอซุกแบบนี้ทั้งวันเลยได้ไหม?"ร่างสูงกล่าวเขาไม่ได้อยากจะทำเริ่องอย่างว่สกับเธอ แต่ต้องการสูดกลิ่นกายหอมๆ เพื่อที่จะได้มีแรงทำงานก็เท่านั้น ถ้าห่างกันเขาก็มักจะมาอาการคลื่นไส้และอาเจียร"ขนาดนั้นเลยหรอคะ?"คนตัวเล็กเลิกคิ้วมอง ช่วงนี้สามีดูจะติดกลิ่นเธอเอามากๆก๊อก ก๊อก ก๊อก!!"คุณคิมหันต์มาขอพบค่ะ"เลขาคนใหม่ของซันเอ่ยขึ้น"เข้ามา"คิมหันต์มองหน้าเอวาเล็กน้อย...ก่อนจะส่งซิกให้เพื่อนของเขาอย่างรู้กัน"เอวาครับ...เดี๋ยวเอวาช่วยไปซื้อทุเรียนให้พี่หน่อยได้ไหมครับ...พี่อยากกิน"ซันกล่าวด้วยเสียงออดอ้อนภรรย

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   แปลกๆไป

    "ยังไม่อิ่มอีกหรอครับ...พี่เห็นเอวานั่งกินมาตั้งนานแล้วนะ...ไปนอนได้แล้ว"ร่างสูงเอ่ยบอกภรรยาสาวสวยที่หยิบขนมกรุบกรอบเข้าปากไม่หยุด ตาก็มองดูซีรีย์ในโน๊ตบุ๊คตาแทบไม่กระพริบ"ขออีกตอนนึงนะคะ...เดี๋ยวจะไปนอนแล้ว"เสียงหวานเอ่ยต่อรอง"ทำไมวันนี้กินเยอะจังเลยครับ ประจำเดือนจะมาหรอ"ร่างสูงเอ่ยถามด้วยความสงสัย พร้อมกับกระชับกอดให้น่างบางเข้ามาแนบอกแกร่งของเขาให้แน่นขึ้น"น่าจะใช่นะคะ..."เธอตอบแบบไม่ค่อยใส่ใจนัก เพราะกำลังอินกับซีรีย์อยู่ "หืมมันน่าตบนังตัวร้ายนี่จริงๆ เลย...ไปท้องกับคนอื่นมาแล้ววางยาพระเอกของเอวา...พระเอกก็โง่จริงๆ แค่นี้ก็ดูไม่ออกหรือไงว่ายัยนี่จะจับ...เฮ้อ!!"เอวาออกรสออกชาติ แต่เนื้อเรื่องนั้นกลับทำให้เขาลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ ก็อยากภาวนาให้เป็นเหมือนในหนังที่เธอดูเหมือนกัน แต่เพราะมันยังพิสูจน์ไม่ได้นี่สิ เลยทำให้เขาต้องมานั่งเครียดแบบนี้"เอวาครับ...ถ้าพี่ทำคนอื่นท้องเหมือนในหนังเรื่องนี้...เอวาจะทำยังไงหรอ"ซันตัดสินใจถามร่างบางดเวยน้ำเสียงทีเล่นทีจริงโดยใช้หนังที่เธอดูเป็นเรื่องสมมุติ"ก็เลิกสิคะถามได้...ใครจะไปทนอยู่กับผู้ชายมักมากได้ล่ะ...คบอีกคนแต่ทำคนอื่นท้องใครจะไปอยู

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   เครียด

    หลังจากที่ร่างสูงออกมาจากคอนโดของอดีตแฟนสาว เขาก็ขับมุ่งตรงไปยังคลับดังที่นัดกับเพื่อนๆ ของเขาไว้ก่อนหน้านี้ ใบหน้าหล่อเหลาสลัดคราบความขี้เล่นออกไปหลงเหลือไว้แค่ใบหน้าที่เคร่งเครียดปนกังวล จนเพื่อนทั้งสองเห็นได้ชัดจนเพื่อนทั้งสองเห็นได้ชัดเจน"เครียดจริงสินะ"เสียงเรียบนิ่งของคิมหันต์เอ่ยขึ้นทำลายความเงียบนั้น"อาการมันเป็นยังไงบอกหมอมาสิ...ทะเราะกับเมีย...เมียไม่ให้เย...หรือเมียจับได้ว่ามีเมียน้อย"ปราณคาดเดาสถานการณ์ และพยายามไม่ให้มันตึงเครียดจนเกินไป"ฉัตรท้อง!!...แต่กูไม่มั่นใจว่าท้องกับกูจริงๆ ไหม"หลังจากที่นั่งเงียบอยู่นาน และสุดท้ายเขาก็ตัดสินใจเล่าทุกอย่างให้เพื่อนฟัง"เชี้ย!!...แค่นี้ดูไม่ออก...เขาจะจับมึง!!"ปราณออกความเห็น "แต่ถ้ามึงไม่แน่ใจตรวจดีเอ็นเอได้ เดี๋ยวกูให้สูตินารีเจาะน้ำคร่ำตรวจให้ แต่ข้อจำกัดเยอะหน่อย เพราะถ้าอายุครรภ์น้อยเกินไปมันอันตรายต่อเด็ก"ปราณเอ่ยในฐานะที่เป็นหมอ"ถ้าลำดับเหตุการณ์ตั้งแต่วันที่เกิดเรื่อง ก็น่าจะประมาณเดือนนึงแล้ว""4สัปดาห์ ตรวจไม่ได้ แนะนำให้ตรวจตั้งแต่6สัปดาห์ขึ้นไป แต่เอาให้ชัวร์คือ10สัปดาห์จะดีที่สุดเพราะเป็นช่วงที่ค่า cfDNA ของเด็กในค

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   กังวล

    "พี่ซันคะ...พี่ซัน!!"ร่างเล็กเอ่ยเรียกคนร่างสูงที่เอาแต่เหม่อลอยตั้งแต่เธอตื่นแล้ว จึงอดที่จะเป็นห่วงไม่ได้ แต่เรียกกี่ครั้งก็ไร้ซึ่งคำตอบจากเขา"พี่ซัน!!...พี่ซันคะ!!""ครับๆๆ ...เอ่อ...เอวาว่าไงนะครับ?""มืดแล้วค่ะ...ไม่กลับบ้านหรอคะ?"เอวาถาม "พี่ซันเป็นอะไรคะ...ทำไมเหม่อขนาดนี้?"เธออดที่จะถามไม่ได้ เพราะปกติซันไม่ใช่คนแบบนี้ เขามักจะมีสติกว่านี้ เหมือนในใจของเขาคิดวิตกอะไรอยู่"ปะ...เปล่าครับ...""งั้นกลับกันไหมคะ เอวาเริ่มหิวแล้ว...วันนี้นัดแม่ด้วย...เดี๋ยวแวะซื้อผลไม้ไปฝากแม่ด้วยดีไหมคะ""...""พี่ซัน...""ครับ...ไปครับ...ไป"คำตอบของซันทำเอาร่างบางขมวดคิ้ว เขาเป็นอะไร...ทำไมถึงเหมือนมีอะไรในใจ มันผิดสังเกตจนเธอจับพิรุธได้ แต่ก็คิดว่าเขาคงแค่เครียดกับงาน"พี่ซันเป็นอะไรคะ...ดูสติไม่ค่อยอยู่กับเนื้อกับตัวเลย...เครียดงานหรอคะ...หรือเป็นอะไรเล่าให้เอวาฟังได้นะ"ว่าแล้วเธอก็เกินไปนั่งลงที่ตักแกร่งแล้วใช้แขนเรียวโอบรอบต้นคอของเขาเอาไว้ แขนแกร่งกอดร่างเล็กเอาไว้พร้อมกับเกยคางลงไปที่ไหล่มน ก่อนจะพ่นหายใจออกมายาวๆ แล้วหลับตาลงอย่างผ่อนคลาย กลิ่นกายหอมๆ ของเธอมันทำให้เขารู้สึกดีขึ้นมาราวกับ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   คนดีของเอวา NC+++

    หนึ่งเดือนต่อมา..."รับปริญญาวันไหนครับ"ซันเอ่ยถามภรรยาสาวคนสวยขณะที่กำลังโอบเอวกันเข้ามาในบริษัท"อาทิตย์หน้านี้แล้วค่ะ...ตื่นเต้นเหมือนกันนะคะจะเรียนจบแล้ว แต่ดันได้สามีก่อนเรียนจบนี่สิ""สามีหล่อด้วยนะ...รวยมากด้วย""อะแฮ่ม!!...ที่ทำงานนะลูกชาย...เพลาๆ หน่อย"อัครเดชพ่อของซันเอ่ยแซวลูกชายเพียงคนเดียวของเขา หลังๆ มานี้ลูกชายของเขาจะดูอินเลิฟเป็นพิเศษ ทั้งที่ตอนจับให้แต่งงานหน้าอย่างกับหมาป่วย"สวัสดีค่ะคุณพ่อ"เอวาเอ่ยทักทายพ่อสามีด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ส่วนร่างสูงวัยก็พยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มตอบเธอด้วยใบหน้าที่เอ็นดูลูกสะใภ้เอามากๆ"ก็ผมรักเมีย...หรือพ่อไม่เคยรักเมีย?""ก็รัก...แต่มันหวานเกินไป...พนักงานจะเอาไปเป็นขี้ปากได้...ทำไรก็เกร็งใจสถานที่นิดนึง""ลองนินทาดูสิผมจะไล่ออกให้หมด!""พี่ซัน...เกินไปแล้วค่ะ"เอวาปราม"โทนี่จะไปดูแลสาขาย่อยแทนพ่อ คงต้องรบกวนเอวาให้มาเป็นเลขาแทนโทนี่แล้วนะ"ชายสูงวัยเอ่ยกับเอวา"ค่ะคุณพ่อ""ได้เอวามาช่วยพ่อก็เบาลง งั้นพ่อไปก่อนนะ"จากนั้นพ่อสามีของเธอก็เดินออกไป"พี่ซันคะ...บ่ายนี้มีนัดคุยกับลูกค้านะคะ...อืมคุณศรัสวดีค่ะ...เอวาต้องไปด้วยไหมคะ?"ชื่อของลูกค้าคน

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   รางวัลที่อยากได้คือ

    "อื้อ..."เสียงทุ้มต่ำครางขึ้นในลำคอ พร้อมกับยกมือขึ้นมานวดขยับ และค่อยๆ ลืมตาเพื่อมองไปรอบๆ ห้องด้วยท่าทีที่หนักอึ้ง แต่ที่ห้องนี้กลับไม่คุ้นเลยสักนิด ที่นี่ที่ไหนกัน?"...ตะ...ตื่นแล้วหรอคะซัน?"เสียงหวานแหลมเอ่ยขึ้นตะกุกตะกักอยู่ข้างๆ เขา แถมเธอยังเปลือยเปล่าจนเขาตกใจที่เห็นเธออยู่ในสภาพนี้ ก่อนจะหันมามองร่างของตัวเองที่ก็ล่อนจ้อนไม่ต่างกัน"เชี้ย...เกิดไรขึ้นวะเนี้ย...ฉันมาอยู่ที่นี่ได้ยังไง?"เสียงทุ้มเอ่ยถามเสียงแข็ง"ก็อย่างที่เห็น...ฉัตรคงไม่ต้องอธิบายหรอกนะคะว่าเมื่อคืนซันทำอะไรฉัตร..."ร่างสูงเมื่อได้ยินก็ขมวดคิ้วมุ่น เป็นไปได้ยังไง?"เธอทำอะไรฉัน..."ซันเตรียมที่จะโวยวายแต่ก็ถูกร่างบางดักขึ้นมาก่อน"ซันโดนวางยาค่ะ...จำไม่ได้หรอ? ...แล้วฉัตรก็เข้าไปช่วยไง...แต่พอมาถึง...เอ่อ...ซันก็จู่โจมฉัตรเลย""ทำไมฉันจำไม่ได้!"เขาถามขึ้นเสียงแข็งพร้อมกับจ้องมองไปที่ใบหน้าเธอเพื่อจับพิรุธ"ไม่ต้องห่วงหรอก ฉัตรไม่ได้อยากกลับไป...ไม่ต้องห่วงหรอกค่ะ...ซันสบายใจได้...แต่งตัวแล้วก็กลับไปหาเมียซันเถอะโทรมาเป็นร้อยสายแล้วมั้ง"เธอกล่าวพร้อมกับลุกขึ้นไปหยิบผ้าเช็ดตัวมาพันไว้รอบตัว "อ้อ...ฉัตรจะไม่พูดเร

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ประชดประชัน

    เอวา:พี่ซันคะ...วันนี้จะกลับกี่โมงเอวาจะทำอาหารไว้รอร่างบางทักหาซัน แต่ก็ไร้ซึ่งข้อความตอบกลับ นี่เขางอนเธอหนักขนาดนั้นเลยหรือเนี้ย กะจะทำอาหารง้อซักหน่อย เฮ้อ...ทำไมถึงไม่เข้าใจกันบ้างเลยนะซัน: เอวาทานเลยครับ...วันนี้พี่นัดคุยงานกับลูกค้า...อาจจะกลับดึกหรือไม่กลับเลยแล้วถ้าไม่กลับมาเธอจะทำอาหารเพื่ออะไรกันล่ะ เมื่อคิดได้ดังนั้นเธอจึงทักไปหาเพื่อนรักของเธอแทนเอวา : มิเกล...ไปดื่มกันไหม...มิเกล : เอาดิแกกำลังเบื่ออยู่พอดีเลยเมื่อได้คำตอบจากเพื่อนแล้วเธอจึงทักไปบอกซันอีกครั้ง เดี๋ยวจะหาว่าไปไม่บอก เดี๋ยวจะพาลงอนเธอไปกันใหญ่เอวา: งั้นเอวาขอไปดื่มกับเพื่อนนะคะซัน:ตามสบายครับ ชีวิตเป็นของเอวานี่ครับ พี่จะไปห้ามอะไรเอวาได้ยิ่งคุยกลับยิ่งทำให้สถานการณ์แย่ลง นี่เขาอยากมีลูกกับเธอขนาดนั้นเลยหรือเนี้ย ไม่ใช่ว่าไม่อยากมี แต่แค่ตอนนี้เธอยังไม่พร้อมที่จะมีจริงๆ อธิบายไปเขาก็ไม่เข้าใจความรู้สึกของเธออีกด้าน..."คุณซัน...สั่งอาหารก่อนไหมคะ...มื้อนี้ศรัสขอเป็นเจ้ามือเอง"หญิงสาวใบหน้าสวยราวนางแบบเอ่ยขึ้นด้วยน้ำเสียงหวานๆ แต่ก็ไม่ได้ทำให้หน้าเบื่อโลกอย่างเขาสนใจได้เลย ต่างจากเมื่อก่อนถ้าเป็นล

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ผิดหวัง

    "ทำไมพี่ซันน่ารักกับเอวาจังคะ"เอวาเอ่ยถามเสียงเจื้อยแจ่ว สองมือเล็กเท้าคางมองร่างสูงจัดเตรียมทำอาหารให้เธออย่างใจจดใจจ่อ"เพราะว่า...พี่อยากได้รางวัลไงครับ..."ซันเดินมาแล้วก้มลงกระซิบที่ข้างใบหูด้วยน้ำเสียงสุดสยิวจนร่างเล็กถึงกับไรขนอ่อนตั้งชัน"รางวัลอะไรหรอคะ?"เธอถามด้วยแววตาใสซื่อ"รีบกินสิครับ...แล้วเดี๋ยวพี่พาเข้าไปดูว่าอยากได้อะไรเป็นรางวัล"ใบหน้าหล่อมองร่างบางอย่างเจ้าเล่ห์"แต่มันดึกแล้วนะคะ...พรุ่งนี้พี่ซันมีประชุมด้วยนี่...เดี๋ยวก็ตื่นสายกันพอดี""กระเป๋า1ใบ...""งั้นรอบเดียวพอนะคะ"คำตอบร่างบางทำเอาซันยกยิ้มอย่างพอใจ"ถ้า2ใบก็2รอบหรอครับ...งั้นให้10ใบเลยได้ไหม?"เขาเอ่ยถามด้วยท่าทียียวน แต่ก็แอบหวังเล็กๆ เผื่อร่างบางจะคล้อยตาม"ร่างเอวาพังกันพอดีค่ะ รอบเดียวก็พอ ไว้ไปฮันนีมูนกันค่อยว่ากันอีกทีนะคะ...""2รอบ...นะครับ...วันนี้ดื่มมามันเสร็จยาก...ถ้ารอบเดียวมันค้าง""ต่อรองเก่ง..."ร่างบางพูดยังไม่ทันจะจบประโยคก็ถูกร่างสูงช้อนตัวเดินตรงไปยังห้องนอน ทั้งที่ยังกินได้ไม่ถึงครึ่ง ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องใจร้อนขนาดนั้น"อื้อ..."หลังจากวางร่างบอบบางลงบนเตียงนอนกว้างๆ อย่างเบามือ"แม่บอกว่า

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ฟังพี่หน่อย

    ขาเรียวค่อยๆ ก้าวมาบริเวรห้องน้ำในคลับ ด้วยหัวใจที่เต้นระรัว พร้อมกับคำถามที่ผุดขึ้นมาในหัวมากมาย ฝ่ามือน้อยทั้งสองข้างกำกันแน่นจนเหงื่อชุ่มเต็มมือ แต่เมื่อตามมากลับไม่เจอพวกเขาแล้ว"หายไปไหนนะ..."เอวารินทร์กล่าว พร้อมกับมองหารอบๆ ด้วยท่าทางที่ร้อนใจและเป็นกังวล ในหัวจินตนาการไปต่างๆ นาๆ หรือเขาทั้งคู่จะแอบออกมาพลอดรักกัน แต่แค่ทำเป็นร้ายใส่กันเพื่อนตบตาเธอ?อีกด้าน..."เรียกออกมามีอะไร?"น้ำเสียงเรียบนิ่งเอ่ยขึ้นอย่างไม่สบอารมณ์"แหมซัน...ทำไมต้องทำเสียงเย็นชาแบบนั้นกับฉัตรด้วยคะ..."ร่างบางเดินเข้ามาคล้องคอคนตัวสูง แต่ก็ถูกมือหนาปัดออกอย่างไม่ใยดี"อย่าเอามือของเธอมาแตะตัวฉัน!"เสียงเข้มตวาดลั่น แต่ก็ไม่ได้ทำให้ร่างบางสะทกสะท้าน แถมยังยกยิ้มและทำทีท่ายั่วยวนเหมือนครั้งที่เคยรักกัน"คิดว่าฉันจะมีอารมณ์กับร่างเน่าๆ ของเธอหรอ?"เขาเลิกคิ้วมองพร้อมสายตาที่รังเกียจคนตรงหน้า ที่ไม่ว่าจะทำอะไรอยู่ตอนนี้ก็รู้สึกขยะแขยงจนไม่คิดว่าเคยรักกันมาก่อน ไม่รู้ว่ารักผู้หญิงแบบนี้ลงไปได้ยังไงกัน"โถ่...ซัน...แค่จะเอาเงินมาคืนค่ะไม่เห็นต้องพูดจาแรงๆ แบบนั้นเลย...ตามมาสิคะ...เงินอยู่ในรถน่ะ"พูดจบเธอก็เดินนำ

Jelajahi dan baca novel bagus secara gratis
Akses gratis ke berbagai novel bagus di aplikasi GoodNovel. Unduh buku yang kamu suka dan baca di mana saja & kapan saja.
Baca buku gratis di Aplikasi
Pindai kode untuk membaca di Aplikasi
DMCA.com Protection Status