แชร์

รู้สึกผิดNC+++

last update ปรับปรุงล่าสุด: 2024-12-09 22:19:40

เมื่อขับรถมาจนถึงคอนโดแต่ร่างบางข้างๆก็ยังไม่ตื่น เขาจึงสะกิดเพื่อปลุกเธอ แต่เมื่อหันไปมอง ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก สายตาคมๆนั้นจับจ้องไปที่ใบหน้าสวยหวานเฉี่ยว ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูไร้ที่ติไปจนหมด ตาพริ้มที่หลับตาลงนี้มีขนตาแพงอนอย่างเป็นธรรมชาติ คิ้วเรียวเส้นสวย จมูกโด่งเชิดๆ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างเป็นคนหัวรั้น ปากบางน่าจูบสีแดงระเรื่อ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนมากๆ ขัดกับวันที่เธอไปเที่ยวคลับ แต่เขาดูเหมือนจะชอบเวลาเธอไร้เครื่องสำอางค์มากกว่า เพราะมันดูสวยแบบสดใสดี

"เวลาสงบปากสงบคำคงจะน่ารักที่สุดแล้วละมั้ง?"เขากล่าวออกมาเบาๆเพราะกลัวว่าร่างบางข้างๆเขานั้นจะตื่น

"ถ้าไม่ติดที่มีแฟน วันนั้นฉันคงจัดเธอไปแล้ว"ใครมันจะอดใจไหว การหักห้ามใจตัวเองในวันนั้นมันต้องใช้ความพยายามแค่ไหน ต้องเดินเข้าห้องน้ำกี่ครั้งเพื่อปลดปล่อยความทรมานนั้นโดยที่คนร่างบางนั้นไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆเลย กว่าจะข่มตาให้หลับลงไปได้ในวันนั้นก็เกือบสว่าง

ผ่านไปนานเกือบชม.ร่างบางก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แต่หันมาอีกทีก็เห็นว่าร่างหนาข้างๆนั้นก็หลับเช่นกัน เธอมองออกไปด้านนอกก็พบว่าถึงคอนโดของเธอแล้ว แล้วทำไมเขาไม่ปลุกเธอล่ะเนี่ย บ้าจริง!

"นาย! นายตื่น"เอวารินทร์เขย่าตัวคนข้างๆเพื่อนปลุกให้ตื่น

"อื้อ..."เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา กระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตาให้เข้าที่

"ทำไมนายไม่ปลุกฉัน แล้วเปิดรถติดเครื่องแบบนี้ไม่เปลืองน้ำมันหรือไง ก็รู้หรอกว่าบ้านรวย แต่ช่วยเห็นคุณค่าของเงินหน่อยได้ไหม ใช้ทิ้งใช้ขว้าง ใช้เล่นแบบนี้ได้ยังไง"

"นี่เธอจะบ่นทำไม?"เขาขมวดคิ้มพร้อมกับตั้งคำถาม ตื่นมาก็บ่นเป็นป้าเลย นี่อายุเท่าไหร่เนี้ย ขี้บ่นจริงๆ

"...งั้นชั้นขึ้นห้องและ"

"ขึ้นด้วย ง่วง! ไม่อยากขับรถ"เขากล่าวอย่างหน้ามึน ก่อนที่จะเปิดรถออกไปเมื่อเห็นว่าร่างบางลงจากรถมาก็ไม่ลืมกดล็อคทันที

"นี่ ใครอนุญาต ฉันไม่ได้ให้นายขึ้นห้องกับฉันนะอย่าเสียมารยาทสิ"เอวารินทร์วิ่งตามร่างหนาแต่ก็ไม่วายบ่นใส่เขาฉอดๆ

"ก็ฉันง่วง ขับรถไม่ไหวหรอก"อัครวินทร์ตอบหน้าตาย จากนั้นมือเรียวก็เอื้อมไปกดลิฟท์ชั้น9ซึ้งเป็นชั้นที่เธออยู่

"...เห้อ...ฉันล่ะปวดหัวกับนายจริงๆเลย"เมื่อคิดว่าบ่นไปก็ไร้ผลกับคนหน้ามึนแบบนี้จึงยอมปล่อยให้เขาตามไปด้วย

เมื่อถึงหน้าห้องเธอก็กดรหัสผ่าน6ตัวจากนั้นก็ดันประตูเข้าไปแล้วดีดนิ้วหนึ่งที แล้วไฟทุกดวงก็สว่างวาบขึ้น คนร่างสูงไม่รอช้า เดินผ่านห้องนั่งเล่นไปยังห้องนอนแล้วกระโจนขึ้นเตียงกว้างนั้นอย่างถือวิสาสะ

"นี่ หยุดเลย ทำไมไม่ไปนอนที่โซฟาห้องนั่งเล่น นายจะมาทำตัวไร้มารยาทที่ห้องของคนอื่นไม่ได้"ว่าแล้วก็ดึงแขนคนตัวโตให้ลุกขึ้นมา แต่คนร่างสูงนั้นขืนตัวเอาไว้ จนเธอเสียหลักล้มลงไปทับร่างของเขา มือหนาไม่รอช้าตวัดเอวบางของเธอเอาไว้

ฟุ่บ!

"อ๊าย นี่นายปล่อยฉันนะ"นี่ไม่ใช่ละคร ที่ล้มทับผู้ชายแล้วจะต้องจ้องตากันปิ๊งๆ เธอดิ้นขลุกขลักแต่ยิ่งดิ้นเขากลับกอดรัดเธอแน่นขึ้น

กลิ่นกายหอมหวานอ่อนๆโชยเข้าจมูกของเขา ทำให้เผลอสูดดมเข้าไปจนเต็มปอดอยู่หลายครั้ง ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมแต่เป็นกลิ่นเฉพาะตัวของสาวร่างบาง กลิ่นที่ไม่มีใครเหมือน ยิ่งได้สูดดมก็ยิ่งรู้สึกว่าอยากเข้าใกล้มากยิ่งขึ้น อยากที่จะกลืนกินไปทั้งตัว

ฟุ่บ!

ร่างหนาพลิกร่างของเธอให้ลงไปอยู่ใต้ร่างของเขาแทน ตอนนี้เขาอยู่ในท่าขึ้นคล่อมเธอ มันชวนให้คิดไปไกล

"อย่านะ หยุดเลย อย่าคิดที่จะทำแบบนั้นกับฉันอีกเป็นครั้งที่2"

"อีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นเมียฉัน กระโปรงสั้นขนาดนี้ ฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันมีความรู้สึก ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันคิดเรื่องพันธุ์นั้นก็หยุดแต่งตัวยั่วฉันสักที"

"ก็แค่แต่งงานหลอกๆ แล้วการแต่งตัวฉันมันไปเกี่ยวอะไรกับนาย นายมันบ้ากามเองอย่ามาโทษการแต่งตัวของฉัน!"

"โทษตัวฉันก็ได้!"น้ำเสียงยียวนกวนประสาทนั้นไม่พูดเปล่าแต่กลับใช้มือรวบสองแขนของเธอไว้เหนือหัว ส่วนอีกข้างก็เกี่ยวกระโปรงสั้นๆให้ล่นขึ้นไปจนมันไปกองอยู่ที่เอวบางของเธอ เรียวขาขาวๆถูกมือหนานั้นลูบไล้เบาๆชวนสยิว ก่อนจะใช้สองนิ้วค่อยๆไต่ขึ้นมาจนถึงเนินเนื้อสาวที่มีแพนตี้ตัวน้อยกำบังอยู่

"อย่านะ!"

"แน่ใจว่าอย่า จุดติดง่ายขนาดนี้ คงอย่าไม่ได้หรอก"น้ำเสียงแหบพร่านั้นก้มลงกล่าวข้างๆใบหู พร้อมกับเป่าลมร้อนๆไปที่ต้นคอของเธออย่างยั่วยวน ร่างบางหลับตาปี๋ พร้อมกับกัดริมฝีปากบางเอาไว้เพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ให้เขารู้ว่าเธอกำลังจะเผลอไผไปกับสัมผัสอันเร่าร้อนของเขาที่เอาแต่ลูบๆคลำๆจนไรขนอ่อนมันลุกตั้งไปทั้งตัว

"ยั่วฉันหรอ"เขามองท่าทางกัดปากสุดเซ็กซี่ขยี้ใจของคนใต้ร่างที่ดันยั่วเขาอย่างไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้คนร่างสูงมีอารมณ์ขึ้นมาจริงๆ จากที่ตอนแรกกะจะแค่แกล้งเล่นๆให้กลัว แต่กลายเป็นตอนนี้ที่เป็นเขาที่ต้องทรมานกับการกระทำของตัวเอง

"ฉันไปยั่วตอนไหน ปล่อย! ไม่งั้นฉันจะฟ้องแม่นาย"เธองัดท่าไม้ตายมาขู่เขา เพื่อหวังให้เขาปล่อยเธอจากความหื่นกามนี้

"เลิกขู่เถอะ ดี! งั้นก็ฟ้องเลย จะได้แต่งงานเร็วขึ้น เผลอๆท่านคงจะยิ่งถูกใจด้วยซ้ำที่ฉันกับเธอมีอะไรกันแล้ว ทบทวนความหลังคืนนั้นหน่อยเป็นไง?"

"ไม่นะ!"

"อยากลองตอนมีสติดูบ้าง ว่าเธอจะเร่าร้อนเหมือนคืนนั้นไหม"

"เร่าร้อนบ้าอะไรของนาย ฉันว่านายนั่นแหละข่มขืนฉัน"

"...แต่วันนี้...ฉันจะทำให้เธอเรียกร้องจากฉันเอง"

"อย่า...อื้ม"ร่างหนาประกบริมฝีปากลงมาทาบทับดูดกลืนพลังทั้งหมดที่มีของเธอราวกับแวมไพร์กระหายเลือด ทั้งกัดทั้งดูด จนร่างบางที่เม้มริมฝีปากแน่นนั้นเผลอเผยอริมฝีปากรับสัมผัสนั้นอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคนใต้ร่างเปิดทางให้เขาก็ไม่รอช้า รีบตวัดสอดแทรกลิ้นร้อนชื่นนั้นควานหาความหวานที่อยู่ในโพรงปากนุ่มๆนั้นอยู่นาน มือก็ไม่อยู่สุขลูบไล้ไต่ขึ้นมาจนถึงอกอวบและขย้ำผ่านเสื้อนักศึกษา ก่อนที่จะใช้ความชำนาญการปลดกระดุมออกด้วยมือข้างเดียว และไม่นานร่างของเธอก็ไร้ซึ่งสิ่งปกปิด อกอวบที่จับแล้วเต็มไม้เต็มมือนุ่มนิ่มเด้งรับมือ ไม่ได้ใหญ่โตจนน่าเกลียดและก็ไม่ได้เล็กจนเกินไป ประทุมถันสีหวานนั้นมันน่าสัมผัส น่าครอบครองเสียจริง แถมเรือนร่างก็ขาวนวลเนียนไปทั้งตัว สวยไร้ที่ติไปหมด

"อย่ามองนะ หยุดเลย!"เธอตะคอกคนที่อยู่ด้านบนที่เอาแต่จ้องหน้าอกอวบๆของเธอ

"คงจะไม่ได้ อารมณ์มันมาแล้ว"ไม่รอช้าใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่นพร้อมกับขบกัดเบาๆ ต่อด้วยดูดจนมันขึ้นรอยจางๆ จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าอกหน้าใจที่มันเด้งเข้าหาใบหน้าเขาอย่างลืมตัว

"อืม..."

"ครางดังๆ ฉันอยากได้ยิน"

"..."แต่ยิ่งพูดก็เหมือนเธอยิ่งทำตรงข้าม

"ดี อย่าให้ได้ยินเสียงครางนะ"เขากล่าวออกมาอย่างประชดที่เธอเอาแต่ดื้อกับเขา

อกอวบถูกดูดดุนจนเสียวซ่านไปทั้งตัว มือหนาขย้ำอีกฝั่งอย่างไม่น้อยหน้ากัน อีกมือก็ยังคงจับรวบข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้อยู่

"..."แต่ก็ไร้ซึ้งเสียงครางเล็ดรอดออกมา เธอยังคงเม้มปากเเน่นและหลับตาไม่อยากมองคนตรงหน้า ใบหน้าขาวนวลแดงระเรื่อขึ้นเพราะพิษสวาทที่กำลังจู่โจมอย่างบ้าคลั่ง นี่เขากะจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวเลยหรือไง

"เก่งให้ตลอด!"ร่างสูงเริ่มหงุดหงิดที่ไม่ว่าจะเร้าแค่ไหนก็ยังไม่ครางออกมาเสียที ได้คงต้องจัดท่าไม้ตายแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าจะทนได้กี่น้ำ

"..."เธอหันหน้าหนีไปอีกทางไม่อยากมองหน้าคนใจร้ายตรงหน้าและยังคงข่มตาหลับไว้เช่นเดิม

ริมฝีปากหยักดูดงับกัดไปทั่วร่างขาวผ่องออร่าจับจนมันเกิดรอยไปทั่วตัวมันทั้งแสบทั้งเสียว ก่อนที่จะเลื่อนลงไปถึงช่องทางรักที่เริ่มมีน้ำเหนียวๆไหลออกมาบ้างแล้ว มือหนาใช้นิ้วเรียวยาวกรีดร่องตรงกลางจนร่างบางสะดุ้งกับสัมผัสสุดวาบหวิวนั้น

เขาก้มมองกลีบกุหลาบงามที่มันปิดสนิทนี่ถ้าบอกว่าซิงเขาก็คงเชื่อ ก่อนที่จะเลื่อนเข้าออกจนสุดนิ้ว พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นจนร่างบางเด้งรับสัมผัสนั้น

"ครางออกมา!"เขาตะคอกเสียงใส่เธอ

"..."ถึงร่างกายตอนนี้ของเธอจะไหลตามเขามาไกลแล้วแต่ปากก็ยังแข็งเม้มไว้แน่นไม่ให้มีเสียงใดๆรอดออกมาแม้เพียงนิด

"ได้!"ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบปลดตะขอกางเกงแล้วถอดมันออกจนหมดจากนั้นก็จับเจ้ามังกรที่มันแข็งขึงนั้นรูดขึ้นลงสองสามครั้งจากนั้นก็จ่อไปที่ช่องทางรักอย่างชั่งใจ ขนาดนิ้วยังตอดรัดดีขนาดนี้แล้วของเขาจะตอดรัดขนาดไหน แค่คิดก็ฟินแล้ว

สวบ!

"กรี๊ดดดดดดดด"ร่างหนากระแทกเข้าไปเพียงครึ่งก็ทำเอาร่างบางกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะสัมผัสได้ถึงของเหลวที่มันไหลออกมาชะโลมที่มังกรของเขา วินาทีนี้ทำเขาถึงกับช็อค

"นี่...เธอ...เธอไม่เคยหรอกหรอ"

"ฮึก...นายหลอกฉัน...แล้วคืนนั้น...สนุกมากใช่ไหม..."น้ำตาแห่งความเสียใจและเจ็บปวดไหลออกมา นี่เขาโกรธเกลียดอะไรเธอนักถึงได้ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ แถมยังหลอกว่าวันนั้นเธอกับเขามีอะไรกันอีก

"ขะ...ขอโทษ...ฉันก็นึกว่าเธอเคย"ทั้งรู้สึกผิด แต่ก็รู้สึกดีที่เขาเป็นคนแรกของเธอ แต่มันเข้ามาครึ่งทางแล้วจะออกก็ทรมาน งั้นก็ดันๆเข้าไปให้มันจบๆและกัน

"ออกไป!"เธอกล่าวเสียงแข็ง

"ไม่ได้ อารมณ์มันมาแล้ว อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว"น้ำเสียงอ่อนโยนของเขาทำเอาคนร่างบางใจสั่น จากนั้นเขาก็ก้มลงไปจูบร่างบางเพื่อคลายความเจ็บปวด ก่อนที่จะค่อยๆดันความใหญ่โตเข้ามาจนสุดลำ

"อื้อ ...เจ็บ!...ฉันเจ็บ...ขอร้อง...ฉันเจ็บ"

"เชื่อฉันนะ ต่อไปมันจะไม่เจ็บแล้ว"น้ำเสียงยังคงกล่าวปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อซุกไซร้ซอกคอเร้าให้เธอคลายความเจ็บปวดลง สะโพกสอบค่อยๆเลื่อนเข้าออกอย่างเชื่องช้า ภายในช่องรักคับแคบที่มันบีบตัวตนอันยิ่งใหญ่ของเขาจนแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ทั้งเสียว ทั้งทรมาน ไม่เคยได้รู้สึกเสียวซ่านแบบนี้มาก่อนเลย มันรู้สึกดีเสียจนเขาอยากสัมผัสเธออีก และไม่อยากให้ใครมาสัมผัสเธอ จากความเจ็บแปรเปลี่ยนมาเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่

"นาย ...อ๊ะ..."เมื่อร่างบางเริ่มที่จะครางออกมา เสียงสุดเซ็กซี่นั่นทำให้เขารีบเร่งจังหวะอัดกระแทกลงมาเน้นๆ มือที่รวบรัดเธอไว้ปล่อยออก ให้เป็นอิสระจากนั้นเธอก็เลื่อนมากำกลุ่มผมของเขาแทนเพื่อระบายความเสียว

"อื้อ....อ๊าส์"

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

"แน่นอะไรขนาดนี้ อ๊าส์..."

"อื้ม...ฉัน...รู้สึกแปลกๆ อ๊ะ...หวิวๆ"

"ไปก่อนเลยไม่ต้องรอฉัน"เมื่อเห็นว่าร่างบางใกล้ที่จะเสร็จเขาก็รีบเร่งจังหวะเพื่อที่จะได้ไปถึงจุดหมายที่คลาดว่าเธอน่าจะถึงก่อน ในเวลาไม่นานนักร่างบางก็กระตุกเกร็งพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลทะลักออกมา ตามด้วยเขาที่ปลดปล่อยพิษรักออกมาอย่างไม่น้อยหน้าเช่นกัน

"อื้ม .."เมื่อเสร็จสมอารมณ์หมายเขาก็ก้มลงจูบซับเหงื่อให้เธอ แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ โอบตวัดให้เธอเข้ามาอยู่ในอ้อมเเขนแข็งแกร่งของเขา

พรึ่บ!

แต่เธอหันหนี และดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างบางอันเปลือยเปล่าเอาไว้ มันเกินไปแล้ว เธอคิดพร้อมกับกระชับผ้าห้มให้แน่นขึ้นพร้อมกับข่มตาลง และหวังว่าตื่นขึ้นมาจะเป็นเพียงแค่ฝันร้าย

"ขอโทษ~"น้ำเสียงเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิด แต่พยายามที่จะกอดร่างบางก็เอาแต่ขยับหนี เขาทำบ้าอะไรลงไป แต่เมื่อคิดดังนั้นอยู่ๆหัวใจก็ไหววูบขึ้นมาแปลกๆ นี่มันความรู้สึกอะไรกันมันเป็นความรู้สึกผิดที่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รอยยิ้มร้ายกระตุกยิ้มขึ้นชั่วครู่ ก่อนที่จะลุกไปล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ 

"สบายตัวชะมัด"รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นอย่างพอใจ

บทที่เกี่ยวข้อง

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   หลบหน้า

    น้ำใสๆไหลอาบแก้มไม่ใช่เสียใจที่เขาพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป แต่เขาตั้งใจที่จะย่ำยีสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดต่างหาก เขาไม่ให้เกียรติเธอเลย แถมยังเห็นเป็นเรื่องล้อเล่นและหลอกเธอ เขามันคนหลอกลวง ไว้ใจไม่ได้เลยสักนิด ได้!!ในเมื่อไม่ให้เกียรติกันต่อไปเธอก็จะไม่ให้เกียรติเขาเช่นกัน เขาพรากสิ่งที่หวงเเหนจากเธอไป ต่อไปถึงตาเธอบ้าง และไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ยอมเป็นผู้หญิงที่มีหลายผัวเด็ดขาด ในเมื่อเขาได้เธอแล้วเขาก็จะต้องเป็นของเธอด้วยเช่นกัน ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหน เธอจะจัดการไปให้หมด! ถึงตาที่เธอจะต้องพรากของหวงของเขาบ้างหมับ!หลังจากที่ร่างสูงชำระล้างตัวเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมานอนข้างๆเธอพร้อมกับโอบรั้งเอวร่างบางที่นอนหันหลังให้เขามากอดเอาไว้พร้อมกับซุกหน้าหล่อเหลานั้นไปที่ซอกคอหอมๆของเธอก่อนที่จะหลับไปเช้าวันต่อมา...ร่างหนาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคลำหาร่างของเอวารินทร์ที่กอดไว้ตลอดคืน แต่หากมีเพียงความว่างเปล่า เธอหายไปไหนแล้ว? จากนั้นก็รีบลืมตาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง"เอวา...เอวา!..."ไร้ซึ้งเสียงตอบรับใดๆ เขาจึงรีบลุกจากเตียงแล้วกำชับผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเอาไว้ ก่อนที่จะเดินหาเธอ แต่ก็ไม่อยู่

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-09
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   เป็นผัว

    "ออกไปเที่ยวดีกว่า!"พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแต่งตัว แล้วทักหาเพื่อนในกลุ่มอีก2คนทันที@ไอริสตาร์คลับหญิงสาวร่างบางในชุดเดรสสั้นสีดำคล้องคอโชว์แผ่นหลังขาวเนียน ผมดัดลอนสยายถึงกลางหลัง ใบหน้าสวยเฉี่ยวปนเซ็กซี่ถูกสายตาหลายคู่จับจ้องอย่างกับจะกลืนกิน สายตาเป็นประกายมองหาเพื่อนๆที่นัดกันมาดื่มในค่ำคืนนี้"นึกยังไงออกมาแฮงค์เอาท์"จีโน่เอ่ยถามเพื่อนสาว"ฉันเหงา คิดถึงพวกแก"เธอแก้ตัวทั้งที่ความจริงแค่เครียดแต่ไม่อยากเอ่ยบอกออกไปตรงๆ"ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเรียน ฉันก็เบื่อเหมือนกัน"เกวรีกล่าว"เออ ใช่...ออกมาดื่มกันบ้าง วันนี้จะเมาอีกไหมเอวา"ครั้งนี้จีโน่เสริม"ขอเมา ได้ไหมเพื่อน"เธอกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆ"เค...เดี๋ยวฉันดูแลเอง"จีโน่ตอบ"สรุปเมากันหมด นอนร้านไม่เอานะแก"เกวรีแซว"ชนดีกว่าไม่พูดเยอะ"ว่าแล้วเอวารินทร์ก็ยกแก้วของตัวเองขึ้นมาพร้อมกับชนแก้วเพื่อน ก่อนที่จะกระดกจนหมดแก้ว โดยมีสายตาของเพื่อนจับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียวอย่างรู้ชะตากรรมอีกด้าน..."ไหนว่าวันนี้แฟนมึงว่าง ปกติอยู่กับยัยนั่นไม่ใช่หรอทำไมถึงออกมา"ปราณเอ่ยถามเพื่อนที่เอาแต่ทำหน้าเซ็งๆ"เออจริงทำไมวันนี้มึงออกมา"คิมหันต์เองก็สงสัยเพราะ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   จะจับทั้งทีเอาให้ดิ้นไม่หลุด

    เมื่อมาถึงคอนโดของเอวารินทร์เธอก็เข้าไปอาบน้ำทันที กลิ่นกายหอมๆ ยิ่งอาบน้ำใหม่ๆ ยิ่งทำให้เขาคิดเตลิดไปไกล น้ำตาลใกล้มดแบบนี้จะหักห้ามใจอย่างไรกัน นี่เขาเอาตัวเองมาทรมานงั้นหรอ"พรุ่งนี้วันเกิดพ่อฉัน แม่บอกให้ไปก่อนเที่ยง เดี๋ยวจะพาไปซื้อชุดสวยๆ"อยู่ๆ ร่างสูงก็เอ่ยบอกเธอที่กำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่หน้ากระจก และทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินเขา"...""ได้ยินไหมเนี้ยเอวา""อืม...ได้ยินแล้ว"เธอตอบเสียงนิ่ง"จะดื่มต่อไหม?""ไม่ ฉันอาบน้ำแปลงฟันแล้ว""งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"จากนั้นเขาก็เดินมาคว้าผ้าเช็ดตัวของเธอที่กำลังเช็ดผมอยู่อย่างถือวิสาสะจนเธอถลึงตาใส่เขาด้วยความไม่พอใจ"ไร้มารยาท!"เมื่อร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอก็สบถออกมาอย่างไม่พอใจ เห้อ นี่ต้องทนเขาไปถึงเมื่อไหร่กัน นิสัยเสียจริงๆ เลย ได้! หนามยอกเอาหนามบ่งนายต้องการอะไรฉันจะทำตรงข้ามให้หมดทุกทางเลยคอยดู จากนั้นเธอก็ยกยิ้มน้อยๆ เมื่อความคิดพิเลนๆ แล่นเข้ามาในหัว คิดไปไกลส่าตัวเองกำลังแก้เผ็ดนายนั่นอยู่ หึ!ฟ่อด!"นี่นาย!"เมื่อร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนกำลังคิดอะไรสนุกๆ อยู่ก็เ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-11
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ไหนบอกพี่ชาย

    วันต่อมา...@ห้างสรรพสินค้าxxxหนุ่มหล่อราวเทพบรรดาลปั้นแต่งย่างกายเข้ามาในห้างสรรพสินค้าชื่อดังย่านใจกลางเมืองโดยข้างๆ มีสาวสวยน่าตาสวยหวานเฉี่ยวยิ่งมองยิ่งสะกดทุกๆ สายตาให้มองดั่งต้องมนต์ ทั้งคู่ช่างดูเหมาะสมกันมาก ต้องเป็นลูกรักพระเจ้าแน่ๆ ถึงได้หน้าตาดีเกินหน้าเกินตาคนอื่นๆ ในที่แห่งนี้"ขอโทษนะคะ ชุดนี้มีไซส์เอ็มไหมคะ"เสียงหวานใสเอ่ยถามพนักงานด้วยใบหน้ายิ้มแย้มแจ่มใส"มีค่ะรอสักครู่นะคะ"จากนั้นเธอก็เดินเข้าไปหาสินค้า ส่วนเอวารินทร์ก็เดินเลือกชุดอื่นๆ ไปพรางๆ เพื่อรอพนักงานสาว"นี่ นายจะเดินตามฉันไปถึงเมื่อไหร่ ทำไมไม่ไปเลือกของของนาย ต่างคนต่างเลือกแล้วค่อยไปเจอกันที่รถ"คำพูดของเธอทำเอาคนร่างสูงหน้านิ่วคิ้วขมวดด้วยความไม่พอใจ ผู้หญิงนับร้อยนับพันต้องการที่จะให้เขาอยู่ข้างกายมากมาย จะมีก็แต่เธอที่เอาแต่ไล่เขา"ชุดนี้สวยนะเหมาะกับเธอดี"อัครวินท์ไม่สนใจในสิ่งที่เธอพูด แต่กลับทำเป็นเฉไฉหยิบชุดเดรสสีหวานๆ รัดรูปยาวไปถึงตาตุ่มมายื่นให้เธอแทน"ฉันไม่ได้ไปบวชชีนะ ยาวขนาดนี้ใครจะใส่"เธอตอบสะบัดปลายเสียงพร้อมกับหยิบชุดนั้นไปแขวนไว้ที่เดิม"ก็หัดใส่ยาวๆ บ้างสิ ชอบนักหรือไงใส่น้อยชิ้นให้พวกโ

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-12
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ผู้หญิงของฉัน

    หลังจากที่รับประทานอาหารกันจนเสร็จ ทั้งคู่ก็กลับมาที่คอนโดและอาบน้ำแต่งตัว อัครวินท์อาบน้ำแต่งตัวเสร็จก่อน ชุดของเขาคือเสื้อเชิ้ตสีขาวทับด้วยสูทสีครีมเข้าคู่กับกางเกงสแลกซ์สีเดียวกัน เขานั่งเลื่อนจอสี่เหลี่ยมรอเอวารินทร์อยู่บนโซฟาตัวยาวในห้องนั่งเล่นไปพรางๆ จากนั้นไม่นานเธอก็เดินออกมาด้วยชุดปาดไหล่สีครีมวิบวับความยาวแค่หน้าขา ผมสีน้ำตาลอ่อนดัดลอนสวย ใบหน้าแต่งแต้มด้วยเครื่องสำอางค์ราคาแพงที่แต่งเติมไม่จัดมาก ลำคอระหงสวมสร้อยทองคำขาวที่มีจี้รูปหัวใจสองดวงคล้องกัน ล้อมรอบด้วยเพชรน้ำงามหายาก เมื่อเอวารินทร์เปิดประตูออกมา อัครวินท์ก็ระสายตาจากโทรศัพท์ขึ้นมามองเธอ สายตาคมกริบกวาดมองเธอตั้งแต่หัวจรดเท้า ที่เธอสวยราวกับเจ้าหญิงในเทพนิยายก็ไม่ปาน สวยจนเขาระสายตาจากเธอไม่ได้ เหมือนถูกมนต์สะกดเอาไว้ให้มองอยู่อย่างนั้นเป็นนาที จนร่างบางที่ถูกจ้องมอง ต้องกระแอมออกมาแก้เขิน "อะแฮ่ม!"สติของร่างสูงกลับมาแต่เมื่อมองดูอีกทีก็ต้องขมวดคิ้วทันที เพราะนอกจากจะโชว์ไหล่ หน้าอกอวบอิ่มนั้นแล้ว มันยังสั้นจนเวลาก้มมองเห็นถึงไหนต่อไหน ไม่รู้ว่าจะใส่สั้นอะไรนักหนา หน้าหงุดหงิดชะมัด! "นี่เธอจะใส่สั้นไปไหน ไม่เห

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-15
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ใจบางNC+++

    เมื่อเข้ามาในภายห้องรับรอง อัครวินท์ก็เดินตรงไปนั่งโซฟาตัวยาวอย่างสบายใจ พร้อมกับหยิบรีโมทมากดเปิดดูสิ่งที่ตนสนใจ ภายในห้องสี่เหลี่ยมกว้างขวาง มีสิ่งอำนวยความสะดวกครบครัน ไม่ว่าจะเป็นห้องนั่งเล่นมีโซฟาตัวยาวและโต๊ะญี่ปุ่นวางอยู่กลางห้องครบเซต ตู้เย็น แอร์ เครื่องชงกาแฟ ทีวี และห้องน้ำขนาดพอดีกับห้อง"มานั่งนี่!"อัครวินท์ตบโซฟาเบาๆ"..."ถึงอย่างนั้นเธอก็เดินไปนั่งแต่โดยดี ระหว่างรอให้อาหารมาเสริฟก็เลื่อนดูจอสี่เหลี่ยมเครื่องหรูไปพรางๆ~เสียงโทรศัพท์ของอัครวินทร์~'ปาริฉัตร'เสียงโทรศัพท์ของร่างสูงดังขึ้นต่อเนื่องหลายครั้ง แต่ก็ดูเหมือนว่าเจ้าของเครื่องจะไม่กดรับเสียที จนร่างบางต้องหันมามอง"รับสักทีสิ จะปล่อยให้มันดังอยู่แบบนั้นหรอ ถ้าไม่รับก็ตัดสายไปรำคาญ!"เธอกล่าวด้วยความหงุดหงิดที่เขาไม่ยอมกดรับเสียที"รับให้หน่อยสิ!""ฉันไม่ได้เสียมายาทเหมือนนายนะ ที่ชอบถือวิสาสะหยิบนู้นหยิบนี่ตามอำเภอใจตัวเองน่ะ""รับให้หน่อย"เขาไม่เถียงเธอที่บ่นใส่เขา แต่กลับบอกอีกรอบเพื่อให้สาวน้อยร่างบางนั้นรับให้"แม่ดาราคนนั้นนี่!"เธอเลิกคิ้วถามเมื่อหยิบโทรศัพท์ของเขาขึ้นมา"อืม..."แต่แล้วเธอก็กดรับสาย และเส

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ตุ๊กตายางNC+++

    เมื่องานเลี้ยงจบลงแขกผู้มีเกียรติทุกคนในงานก็ต่างแยกย้ายกันกลับ เหลือก็แต่ครอบครัวของเอวารินทร์และอัครวินท์ที่ยังคงอยู่เป็นกลุ่มสุดท้าย"สุขสันต์วันเกิดอีกทีนะคะคุณพ่อ"เอวารินทร์กล่าว"นี่ก็ดึกมากแล้ว พาน้องกลับบ้านเลยก็ได้ซัน""เอ่อ...วันนี้เอวาจะนอนคอนโดครับพ่อ พรุ่งนี้มีเรียนของอยู่คอนโด ถ้ากลับบ้านเดี๋ยวพรุ่งนี้จะวกไปวกมา""อ้อ งั้นหรอ งั้นก็ไปส่งน้องที่คอนโด แล้วอย่ารังแกน้อง ไม่งั้นฉันเอาแกตายแน่"อัครเดชคาดโทษเจ้าลูกชายตัวแสบ"อย่าดื้อกับพี่เขานะเราน่ะ"คุณหญิงพัชรินทร์ปรามลูกสาว"แม่~"ทำไมทุกคนต้องไว้ใจให้นายนี่อยู่กับเธอด้วย เจ้าเล่ห์ กะล่อน แถมยังหื่นกามอีก"ฝากน้องด้วยนะซัน ถ้าน้องดื้อจัดการได้เลยนะ แม่อนุญาต""แม่!"นี่ไง แม่นี่ตัวดีเลย เปิดทางให้คนแบบนี้มารังแกลูกสาวของตัวเองได้ยังไงกันนะ"ครับแม่ ผมจะดูแลน้องเป็นอย่างดีเลยครับ แม่ไม่ต้องห่วง ผมจะไปรับไปส่ง รับรองครับ"อัครวินท์ตอบพัชรินทร์อย่างสุภาพ แหมทำตัวเป็นลูกเขยที่ดี เอาหน้าชัดๆ อยากให้เห็นเบื้องหลังความร้ายกาจของอีตานี่เสียจริงๆ เธอกล่าวในใจจากนั้นทั้งคู่ก็ออกมาจากงานเลี้ยง ภายในรถที่เงียบอีกแล้ว มันชวนอึดอัดทุกครั้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-19
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ขอโอกาสจากผัวคนอื่น

    เมื่อใกล้รุ่งสางอัครวินท์สะดุ้งตัวตื่นขึ้นมาเนื่องจากรู้สึกถึงความร้อนจนเหงื่อเขาออก ลำตัวและร่างกายที่แนบกันเกือบจะทุกสัดส่วนต่างก็ร้อนจนเหงื่อออกไปด้วย"เอวา...ทำไมตัวร้อนขนาดนี้"ใบหน้าหล่อเหลาตอนนี้เริ่มเป็นกังวลเล็กน้อย คิ้วหนาขมวดมุ่นจนแทบจะเป็นปม "ถึงกับไข้ขึ้นเลยหรอเนี้ย?"เขาพึมพำกับตัวเองจากนั้นก็รีบเปิดไฟหัวเตียงแล้วเอาผ้าชุบน้ำมาเช็ดตัวให้เอวารินทร์ที่ตอนนี้ร้อนลุ่มอย่างกับไฟ"อื้ม..."เธอเบี่ยงหน้าหลบความเย็นที่ปะทะใบหน้านวลด้วยความรำคาญ"เห้อ...ยัยแสบ...แค่นี้ทำเป็นใจเสาะไปได้"ปากก็บ่นไปแบบนั้นแหละ แต่มือก็เช็ดเนื้อเช็ดตัวให้หล่อนด้วยความเต็มใจ จากนั้นก็เอาเสื้อเชิ้ตตัวใหญ่ของเขามาสวมใส่ให้แทน จะเอาเสื้อผ้าแฟนเก่ามาใส่ให้เดี๋ยวตื่นมาก็กลัวว่าจะอาละวาดอีก เอาแบบนี้แหละดีแล้วตลอดจนถึงเช้าร่างสูงไม่ได้นอนต่อเลย เนื่องจากร่างบางเอาแต่นอนละเมอ จนเขาอดห่วงไม่ได้ แถมต้องคอยเช็ดตัวให้อีก จนตอนนี้ก็เป็นเวลาเกือบจะเที่ยงแล้ว เขาจึงลงไปหาซื้อข้าวและยามาไว้ให้ร่างบาง วันนี้เอวารินทร์ต้องขาดเรียนเนื่องจากไม่สบาย แล้วเขาก็ให้คนไปลาป่วยให้เธอแล้ว ดีหน่อยที่วิชานี้เป็นแค่วิชาบูร เลยไม่ได้

    ปรับปรุงล่าสุด : 2024-12-21

บทล่าสุด

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   เกมพลิกNC+++

    ริมฝีปากหยักกัดขบเม้มตามซอกคอ ตามเนินอกจนเป็นรอยฟัน ไม่ว่าเธอจะร้องห้ามเท่าไหร่เขาก็ไม่คิดที่จะหยุดความป่าเถื่อนลงได้"พี่ซัน...เอวาไม่หนีแล้ว...อึก...ขอร้องปล่อยเอวาก่อนได้ไหม"เสียงขอร้องสั่นเครือ ทำเอาร่างสูงชะงักไปชั่วครู่"ไม่ทันแล้ว...""ไม่ทำได้ไหม...""แต่พี่มีอารมณ์...มันลงไม่ได้""อ่อนโยนกว่านี้ได้ไหม??""..."ร่างสูงเงียบไป"นะคะ...เอวาไม่ชอบให้พี่ซันรุนแรงแบบนั้นเลย"เสียงหวานออดอ้อนด้วยแววตาน่าสงสาร เรียกความเห็นใจจากร่างสูง"ถ้าอยากให้อ่อนโยน...ก็ทำให้พี่พอใจ""ค่ะ...ปล่อยมือเอวาก่อนสิคะ"มือหนาค่อยๆ คลายออกเมื่อเสียงหวานเอ่ยขอ เอาอีกแล้ว สุดท้ายก็กลายเป็นเขาเองที่ใจอ่อน ขนาดจะดุเธอ ยังใจอ่อนกับอีแค่คำอ้อนหวานหู เขานี่มันกระจอกชะมัด"...""นอนลงมาสิคะเอวาจะทำให้"ร่างสูงนอนราบลงบนที่นอนอย่างว่าง่าย กลับกลายเป็นเกมส์พลิกซะงั้นมือเล็กเอื้อมไปถอดกางเกงชั้นในราคาแพงที่มันบดบังความใหญ่โตเกินขนาดของเขาออก จากนั้นก็คว้าหมับเข้าไปรูดท่อนลำที่มันตั้งเด่นเป็นสง่าอยู่ตรงหน้าสองสามครั้งปากเล็กครอบครองท่อนเอ็น เรียวลิ้นเล็กๆ ละเบียดละไมตวัดไปมาที่ปลายหัวหยักนั่นเบาๆ"อ๊าส์~"เสียงครางกดต

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   บีบบังคับ

    "ลองทานนี่ดูสิเอวา"อัครวินท์ตักปลาหมึกผัดไข่เค็มของโปรดเธอให้ร่างบางพร้อมกับส่งยิ้มหวานไปให้"นี่กำลังทำคะแนนอยู่ใช่ไหมคะ?"ร่างบางจ้องเขม็งอย่างรู้ทัน"อืม...จะว่างั้นก็ได้""วันนี้ไม่เข้าประชุมหรอคะ??""ไม่ครับ วันนี้พี่จะอยู่กับเอวา...พ่อบอกให้อยู่ง้อเอวาให้สำเร็จ...วันนี้พ่อเลยจะประชุมแทน""นี่บอกพ่อเลยหรอคะ?"เธอทำเสียงไม่พอใจกับความขี้ฟ้องของเขา ไม่คิดเลยว่าจะทำตัวเป็นเด็กๆ แบบนี้ หาตัวช่วยซะได้"ก็ใครบอกให้เอวาตีตัวออกห่างจากพี่ล่ะ""แต่นี่มันเป็นเรื่องของคนสองคนนะคะ พี่ซันก็รู้ว่าครอบครัวเราอยากให้แต่งงานกัน สุดท้ายถ้าไม่ยอมอยู่ด้วยกันเขาก็หาทางมาบีบบังคับเราอยู่ดี แล้วแบบนี้เอวาก็ไม่รู้น่ะสิว่าจริงๆ แล้วที่อยู่ด้วยกันเนี้ยเพราะความเคยชิน ไม่ใช่เพราะรัก"ร่างบางพยายามอธิบายให้เขาได้เข้าใจ"อยู่ด้วยกันทุกวันก็รักได้นิ ขนาดพี่ยังรักเอวาเลย""นั่นมันพี่ซันไม่ใช่เอวา เอวาอยากรักพี่ซันเพราะใจเอวาเอง ไม่ใช่เพราะสถานการณ์บีบบังคับให้ต้องรัก...เอวาอิ่มแล้วค่ะ"เมื่อถูกขัดใจจากนั้นเธอก็รวบช้อนส้อมแล้วเดินเข้าห้องไปทันที"เฮ้อ...เอาไงดีล่ะไอ้ซัน...งานหยาบไหมล่ะมึง"คนตัวสูงเอามือมาลูบหน้าเพื

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ห่างกันสักพัก

    ทันทีที่รถขับเข้ามาในลิฟท์ ขณะที่ลิฟต์ค่อยๆ พุ่งทะยานขึ้นไปสู่ชั้นสูงสุดของตึก ภายในรถก็ยังคงเงียบกริบไม่มีเสียงของใครเล็ดลอดออกมาให้ได้ยินร่างบางกอดอก แล้วนั่งหันหน้าออกไปนอกหน้าต่างเพราะไม่อยากที่จะมองหน้าของคนขับข้างกาย ให้ยิ่งรู้สึกมัวหมองใจ"นี่กะจะไม่คุยกันเลยใช่ไหม...ไม่คิดจะให้พี่อธิบายอะไรเลยหรอ""เลิกพูดคำว่าพี่ได้แล้ว ฉันมีพี่ชายคนเดียว""เอวา!!!"ร่างสูงตวาดลั่นรถกับคำพูดของเธอที่เอาแต่พยศ"...""เฮ้อ..."ร่างสูงถอดหายใจออกมาเฮือกใหญ่ก่อนที่จะพูดประโยคต่อไป "ผู้หญิงพวกนั้นเป็นผู้หญิงเก่าๆ ที่พี่เคยมีอะไรด้วยจริง แต่มันนานแล้ว""บอกฉันทำไม...""เอวา...มีเหตุผลหน่อยดิ...แล้วก็ฟังกันบ้างได้ไหม??""...""ผู้หญิงพวกนั้น...พี่มีอะไรด้วยครั้งเดียวตอนเหงาๆ สมัยที่ยังคบกับฉัตร...""ขนาดมีแฟนยังไปเอากับคนอื่น...แล้วฉันจะเชื่อใจได้ไงว่าคบกับฉันอยู่แล้วคุณจะไม่ไปเอากับคนอื่นเหมือนที่เคยทำกับแฟนเก่าคุณ!!""ก็ตอนนั้นฉัตรเพิ่งเข้าวงการ แล้วก็ไม่ค่อยกลับมา อีกอย่างพี่ก็ไม่เคยออกสื่อเปิดตัวกับฉัตร แล้วฉัตรก็ยอมให้พี่ซื้อกินเป็นครั้งคราวระหว่างที่ฉัตรไม่อยู่""งั้นแปลว่าถ้าคุณไม่อยู่ฉันก็ซื้

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   อย่าหาว่าพี่ใจร้าย

    ตื้อดึ่งๆ ตื้อดึ่งๆ!!เสียงกดออดหน้าประตูรัวๆ จนเจ้าของห้องต้องรีบลุกไปส่องตาแมวดูว่าใครกันที่ เล่นซนกดรัวๆ แบบนี้"เชี้ย!! พี่ซันมา"เกวรีอุทานบอกเพื่อนเสียงดัง ส่วนเอวารินทร์กำลังหน้าแดงเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ จากตอนแรกกะจะไปที่คลับ แต่เพราะความไม่ชอบคนเยอะแล้วคิดว่าต้องเมาคอพับกันแน่ๆ จึงตัดสินใจซื้อมาดื่มที่ห้องมันซะเลย"อย่าเปิดนะ!!"ร่างบางบอกเพื่อนสาวเสียงแข็ง เนื่องจากเกวรียังไม่เมา"แต่เขากดนานแล้วนะเอวา""ก็ปล่อยเขากดไปสิ เดี๋ยวเมื่อยก็กลับไปเองแหละ"อึก ปึ่ง!เอวารินทร์ยกแก้วแอลกอฮอล์ดื่มรวดเดียวหมด แล้วจัดการเติมใหม่พร้อมกับกระดกเข้าไปอีกแก้ว"โมโหชะมัด...พวกบ้ากาม...เหอะ!!..."เอวารินทร์กล่าวด้วยน้ำเสียงหงุดหงิด"เอวาใจเย็นๆ แกเมาแล้วนะ"เกวรีแย่งแก้วมาจากมือเพื่อน แล้วกระดกเข้าปากแทน"อยากกินก็เทเองดิเกล...""อ่ะได้..."เกวรีหยิบแก้วอีกใบมาเติมจากนั้นก็ชนกับแก้วอีกใบของเอวารินทร์เพล้ง!!"ชน!!!"อึก!!ทั้งคู่นั่งดื่มกันโดยที่ไม่สนใจ เสียงออดที่ดังสนั่นหวั่นไหวอยู่หน้าห้อง บวกกับเสียงเคาะประตูจนประตูมันจะทะลุเข้ามาอยู่แล้ว แต่ทั้งคู่ก็ยังคงดื้อนั่งหัวเราะชนแก้วกันอยู่ในห้องอย่างสบ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   งานงอก

    "ทำไมแฟนพี่สวยจังครับ พี่ชอบเอวาลุคนี้นะ น่ารักดียิ่งมองยิ่งละมุน"ร่างสูงกล่าวด้วยคำพูดหวานๆ เมื่อกลับมาจากบริษัท แล้วเห็นสาวสวยในลุคที่เปลี่ยนไป"ขอบคุณค่ะ"เอวารินทร์ตอบแค่นั้น ก่อนที่จะหันไปสนใจรายการทีวีตรงหน้า แต่แทนที่จะสนใจกลับเหม่อเหมือนคิดอะไรบางอย่างในหัว"ทำไมหน้าเครียดๆ ครับ ไปช็อปปิ้งไม่สนุกหรอ?"ร่างสูงถอดสูทตัวนอกออก แล้วพาดไว้บนเก้าอี้โต๊ะอาหาร จากนั้นก็เดินมานั่งลงข้างๆ เธอที่โซฟาตัวยาวกลางห้อง"เอ่อ...เปล่าค่ะ..."ฟึ่บ!!"คิดอะไรอยู่ครับ?"มือหนาคว้าใบหน้าสวยหวานให้หันมามองหน้าเขา"พี่ซันคะ...เอ่อ...คือพี่คิมหันต์เป็นคนดีไหมคะ?""ทำไมถามแบบนั้น!!"ร่างสูงขมวดคิ้มเมื่อเธอถามถึงผู้ชายคนอื่น"คือไม่ใช่แบบที่พี่ซันคิดหรอกค่ะ...ถ้าเอวาบอก...พี่ซันห้ามบอกใครได้ไหมคะ""อื้ม...""คือวันนี้เอวาไปหามิเกลที่คอนโด...แล้วเจอพี่คิมหันต์""พูดจริง??"อัครวินท์ทำหน้าตกใจเล็กน้อยแต่ก็พอเดาสถานการณ์ได้จากเมื่อคืน แค่ไม่คิดว่าจะไวไฟขนาดนี้"ค่ะ...แล้ว...พอไปที่ห้าง...ตอนทานอาหารกับมิเกล...ก็เจอควงสาวใหม่เข้ามากินข้าว...คือเอวาสงสารเพื่อน...กลัวเพื่อนจะคิดมาก""เฮ้อ...มันก็เสือนี่เนาะ...จะเข

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   แปลกๆ

    ฟึ่บบ!!เสียงม่านสีครีมรูดออก ทำให้แสงที่สาดส่งเข้ามาภายในห้องนอน"อื้อ..."เสียงหนุ่มหล่อครางออกมาเมื่อเอวารินทร์รูดม่านเสียงดังจนมันทำให้เขาลืมตาตื่นขึ้นมา"มอนิ่งค่ะพี่ซัน"เอวารินทร์เอ่ยถามด้วยใบหน้าที่บ่งบอกว่าอารมณ์ดีแค่ไหน"อารมณ์ดีจังครับ...ตื่นนานแล้วหรอ..."ร่างสูงลุกขึ้นนั่งพิงหัวเตียงพร้อมกับขยี้ตาเบาๆ ปัดความงัวเงียที่ถูกรบกวนในเช้านี้ แต่ถึงอย่างงั้นเขาก็ไม่ได้หงุดหงิดร่างบางเลย"สักพักแล้วค่ะ...เบรคฟาสต์ไหมคะ??""ไข่ลวกครับ2ฟอง"คำพูดของร่างสูงทำเอาคนตัวเล็กถึงกับหน้าแดงก่ำด้วยความเขินทันที"พี่ซันลุกไปล้างหน้าล้างตาเร็ว เดี๋ยวเอวาทำอาหารเช้ารอ""ทำไมวันนี้ อารมณ์ดีจัง...""ไม่ดีหรอคะ??""ดีครับ...ดีแล้ว...พี่ชอบเวลาเอวาอารมณ์ดี""ค่ะ...ไปอาบน้ำนะคะ...เดี๋ยวเอวาทำอาหารรอ...พี่ซันจะได้เข้าบริษัท"จากนั้นร่างสูงก็ลุกออกจากเตียงขนาดคิงไซส์ แล้วคว้าผ้าเช็ดตัวเข้าไปในห้องน้ำตามคำสั่งของคนตัวเล็ก"เข้าบริษัทกับพี่ไหม??"อัครวินท์เอ่ยถามระหว่างทานอาหารเช้า"ไม่ดีกว่าค่ะ...วันนี้เอวาจะไปช้อปปิ้ง...นัดกับมิเกลไว้..."คิมหันต์:ส่งรูปภาพคิมหันต์:ส่งรูปภาพคิมหันต์:ส่งรูปภาพคิมหันต์:ส

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   วันนั้นเมาวันนี้มีสติNC+++

    "คุณปล่อยฉันนะ แล้วออกไปจากห้องฉันเดี๋ยวนี้!!"เกวรีโวยวาย พร้อมกับสะบัดข้อมือให้พ้นจากพันธนาการของคนตัวโตกว่า แถมแรงยังเยอะกว่าเธออีกหลายเท่าจนไม่สามารถสลัดเขาออกได้เลย"เรียกพี่คิม...ทำไมเรียกฉันพี่ไม่ได้...ทีไอ้ปราณยังเรียกพี่ได้เลย"เขาหงุดหงิดเมื่อได้ยินสรรพนามที่เธอเรียกเขาแคว่ก!!"กรี๊ดดดดดด!"ร่างบางกรีดร้องทันทีที่คนตัวโตฉีกเสื้อผ้าน้อยชิ้นของเธอแล้วโยนลงพื้นไปอย่างไม่ใยดี"มานี่...ฉันบอกแล้วใช่ไหมว่าตัวเธอมีแค่ฉันที่ได้""ไม่...ไม่นะ...ปล่อย""แล้วต่อไปนี้ ถ้าใครแตะต้องตัวเธอได้ไปหยอดน้ำข้าวต้มแบบไอ้จืดนั่นแน่...ถ้าไม่เชื่อก็ลองดู!"เขาข่มเสียงต่ำ"คุณจะทำอะไรเพื่อนฉัน""เพื่อน?? ยังกล้าเรียกว่าเพื่อนอีกหรอ มันจะเคลมเธอยังจะเรียกมันว่าเพื่อนอีกหรอ?""นี่ ออกไปนะ...อย่ามาทำอะไรบ้าๆ กับฉันนะ...""วันนั้นเมา...วันนี้มีสติ...เธอรู้ไหมวันนั้นเธอทำฉันค้างแค่ไหน??""ค้างอะไรของคุณ?"ร่างบางถามอย่างไม่เข้าใจกับคำพูดของเขา"ก็เธอเสร็จ แต่ฉันยังไม่เสร็จ!! เพราะฉะนั้นวันนี้เธอต้องรับผิดชอบฉัน!!"พูดจบเขาก็ซุกไซร้ไปที่ซอกคอของร่างเล็ก แม้เธอจะย่นคอหลบหลีกใบหน้าหล่อเหลาของคิมหันต์แค่ไหนก็ไม่พ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   อย่าทิ้งพี่ไว้กลางทางสิครับNC+++

    "มิเกลกลับยังไงครับ ให้พี่ไปส่งไหม"ปราณเอ่ยถามร่างบางระหว่างที่ทุกคนกำลังจะแยกย้ายกันขึ้นรถ"เอ่อ...เดี๋ยวผมไปส่งเพื่อนผม...ผมดูแลเองได้"จีโน่กล่าวเพราะถึงยังไงถ้าปล่อยให้ไปกับสองคนนี้เขาไม่ไว้ใจ แถมลึกๆ แล้วก็เป็นห่วงเพื่อนรักคนนี้ด้วย"ค่ะ เกลกลับกับโน่ก็ได้ค่ะ"แม้จะตอบแบบนั้นแต่ก็ปรายตาไปมองคิมหันต์ที่กำลังมองอย่างคาดโทษ"งั้น...เอวากับพี่ซันไปส่งมิเกลก็ได้ค่ะ..."เอวารินทร์เสนอ เพราะดูเหมือนว่าถ้าเกวรีไปกับใครสักคนจะต้องลำบากใจแน่ๆ เธอเลยอาสาที่จะไปส่งเอง"ไม่ต้องหรอกเอวา เราไปส่งเอง...ปกติมิเกลก็กลับกับเราอยู่แล้ว"จีโน่ยืนกรานที่จะไปส่งเพื่อนสาวเมื่อตกลงกันเป็นที่เรียบร้อยทุกคนก็แยกย้ายกันกลับ ส่วนจีโน่ก็ไปส่งเกวรีตามระเบียบหมับ!!"ขอโทษนะครับ วันนี้กะจะเป็นป๋าซะหน่อย โดนเด็กนั่นตัดหน้าเฉยเลย"อัครวินท์กอดเอวเอวารินทร์จากทางด้านหลังแน่นพร้อมกับซุกๆ ใบหน้าหล่อๆ เข้าที่ซอกคอหอมๆ ที่คุ้นเคย"ไม่เป็นไรค่ะ ทีหลังก็พกเงินสดบ้างนะคะ เพราะเอวาไม่ได้ชอบนั่งทานร้านหรูๆ แบบพี่ซัน""เอวา...พรุ่งนี้ไปดูหนังกันไหม...ไปเที่ยวก็ได้""มาแปลก...พรุ่งนี้พี่ซันต้องทำงาน""ไม่อยากไปทำเลย...อยากอยู่ก

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ทำดีเอาหน้า

    และแล้วสุดท้ายทั้ง6ชีวิตก็มานั่งอยู่ที่ร้านข้าวต้มข้างทาง ร้านโปรดร้านประจำของเอวารินทร์และเพื่อน บรรยากาศที่ร้านตอนนี้มีแค่โต๊ะเขาและโต๊ะของวัยรุ่นข้างๆ แค่นั้น อาจจะเพราะว่าตอนนี้เป็นเวลากว่าตี2แล้ว คนเลยไม่ค่อยมี"สั่งเลยนะเดี๋ยวพี่เลี้ยงเอง"ถึงปากจะพูดแบบนั้นแต่สายตาก็มองไปรอบอย่างระแวง เพราะปกติแล้วเขาไม่ค่อยชอบกินอะไรข้างทางแบบนี้ ไม่ใช่แค่อัครวินท์เท่านั้น แต่ปราณและคิมหันต์ก็ด้วยเช่นกันตื้อดึ่ง!!คิมหันต์:เชี้ย พวกมึงพากันมากินอะไรวะเนี้ย ยุงเยอะฉิบหายคิมหันต์เริ่มเปิดบทสนทนาในกลุ่มซัน:ไอ้เชี้ยจีโน่เลยตัวชวน กูล่ะอยากซัดหน้าแม่ง หมั่นไส้มันปราณ: เอาหน่าเอาใจสาวๆ ก่อนคิมหันต์:กูก็ไม่ชอบหน้าแม่ง มั่นหน้า หน้าแม่งกวนส้นตีนฉิบหาย ลอยหน้าลอยตาซัน:ถ้าไม่ติดที่เมียกูอยู่ด้วยกูใส่มันแล้วปราณ:พวกมึงเป็นอะไรกันวะ จะรังแกเด็ก?คิมหันต์:ก็เด็กมันกวนตีน"พี่ซันคะ""ครับ?"อัครวินท์ตอบเอวารินทร์เสียงหวาน"พี่ซันจะกินอะไรคะ"เสียงใสถามขึ้นพร้อมกับรอยยิ้มหวานๆ ทำเอาผู้ชายบนโต๊ะทั้งหลายถึงกับหลงไหลกับรอยยิ้มของเธอ ไม่เว้นแม้แต่โต๊ะข้างๆซัน:เอาแล้วไงพวกมึง กูไม่รู้ต้องตอบอะไรเลยกูไม่เคยกิ

สแกนรหัสเพื่ออ่านบนแอป
DMCA.com Protection Status