Share

รู้สึกผิดNC+++

last update Last Updated: 2024-12-09 22:19:40

เมื่อขับรถมาจนถึงคอนโดแต่ร่างบางข้างๆก็ยังไม่ตื่น เขาจึงสะกิดเพื่อปลุกเธอ แต่เมื่อหันไปมอง ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก สายตาคมๆนั้นจับจ้องไปที่ใบหน้าสวยหวานเฉี่ยว ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูไร้ที่ติไปจนหมด ตาพริ้มที่หลับตาลงนี้มีขนตาแพงอนอย่างเป็นธรรมชาติ คิ้วเรียวเส้นสวย จมูกโด่งเชิดๆ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างเป็นคนหัวรั้น ปากบางน่าจูบสีแดงระเรื่อ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนมากๆ ขัดกับวันที่เธอไปเที่ยวคลับ แต่เขาดูเหมือนจะชอบเวลาเธอไร้เครื่องสำอางค์มากกว่า เพราะมันดูสวยแบบสดใสดี

"เวลาสงบปากสงบคำคงจะน่ารักที่สุดแล้วละมั้ง?"เขากล่าวออกมาเบาๆเพราะกลัวว่าร่างบางข้างๆเขานั้นจะตื่น

"ถ้าไม่ติดที่มีแฟน วันนั้นฉันคงจัดเธอไปแล้ว"ใครมันจะอดใจไหว การหักห้ามใจตัวเองในวันนั้นมันต้องใช้ความพยายามแค่ไหน ต้องเดินเข้าห้องน้ำกี่ครั้งเพื่อปลดปล่อยความทรมานนั้นโดยที่คนร่างบางนั้นไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆเลย กว่าจะข่มตาให้หลับลงไปได้ในวันนั้นก็เกือบสว่าง

ผ่านไปนานเกือบชม.ร่างบางก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แต่หันมาอีกทีก็เห็นว่าร่างหนาข้างๆนั้นก็หลับเช่นกัน เธอมองออกไปด้านนอกก็พบว่าถึงคอนโดของเธอแล้ว แล้วทำไมเขาไม่ปลุกเธอล่ะเนี่ย บ้าจริง!

"นาย! นายตื่น"เอวารินทร์เขย่าตัวคนข้างๆเพื่อนปลุกให้ตื่น

"อื้อ..."เขาค่อยๆลืมตาขึ้นมา กระพริบตาถี่ๆเพื่อปรับสายตาให้เข้าที่

"ทำไมนายไม่ปลุกฉัน แล้วเปิดรถติดเครื่องแบบนี้ไม่เปลืองน้ำมันหรือไง ก็รู้หรอกว่าบ้านรวย แต่ช่วยเห็นคุณค่าของเงินหน่อยได้ไหม ใช้ทิ้งใช้ขว้าง ใช้เล่นแบบนี้ได้ยังไง"

"นี่เธอจะบ่นทำไม?"เขาขมวดคิ้มพร้อมกับตั้งคำถาม ตื่นมาก็บ่นเป็นป้าเลย นี่อายุเท่าไหร่เนี้ย ขี้บ่นจริงๆ

"...งั้นชั้นขึ้นห้องและ"

"ขึ้นด้วย ง่วง! ไม่อยากขับรถ"เขากล่าวอย่างหน้ามึน ก่อนที่จะเปิดรถออกไปเมื่อเห็นว่าร่างบางลงจากรถมาก็ไม่ลืมกดล็อคทันที

"นี่ ใครอนุญาต ฉันไม่ได้ให้นายขึ้นห้องกับฉันนะอย่าเสียมารยาทสิ"เอวารินทร์วิ่งตามร่างหนาแต่ก็ไม่วายบ่นใส่เขาฉอดๆ

"ก็ฉันง่วง ขับรถไม่ไหวหรอก"อัครวินทร์ตอบหน้าตาย จากนั้นมือเรียวก็เอื้อมไปกดลิฟท์ชั้น9ซึ้งเป็นชั้นที่เธออยู่

"...เห้อ...ฉันล่ะปวดหัวกับนายจริงๆเลย"เมื่อคิดว่าบ่นไปก็ไร้ผลกับคนหน้ามึนแบบนี้จึงยอมปล่อยให้เขาตามไปด้วย

เมื่อถึงหน้าห้องเธอก็กดรหัสผ่าน6ตัวจากนั้นก็ดันประตูเข้าไปแล้วดีดนิ้วหนึ่งที แล้วไฟทุกดวงก็สว่างวาบขึ้น คนร่างสูงไม่รอช้า เดินผ่านห้องนั่งเล่นไปยังห้องนอนแล้วกระโจนขึ้นเตียงกว้างนั้นอย่างถือวิสาสะ

"นี่ หยุดเลย ทำไมไม่ไปนอนที่โซฟาห้องนั่งเล่น นายจะมาทำตัวไร้มารยาทที่ห้องของคนอื่นไม่ได้"ว่าแล้วก็ดึงแขนคนตัวโตให้ลุกขึ้นมา แต่คนร่างสูงนั้นขืนตัวเอาไว้ จนเธอเสียหลักล้มลงไปทับร่างของเขา มือหนาไม่รอช้าตวัดเอวบางของเธอเอาไว้

ฟุ่บ!

"อ๊าย นี่นายปล่อยฉันนะ"นี่ไม่ใช่ละคร ที่ล้มทับผู้ชายแล้วจะต้องจ้องตากันปิ๊งๆ เธอดิ้นขลุกขลักแต่ยิ่งดิ้นเขากลับกอดรัดเธอแน่นขึ้น

กลิ่นกายหอมหวานอ่อนๆโชยเข้าจมูกของเขา ทำให้เผลอสูดดมเข้าไปจนเต็มปอดอยู่หลายครั้ง ไม่ใช่กลิ่นน้ำหอมแต่เป็นกลิ่นเฉพาะตัวของสาวร่างบาง กลิ่นที่ไม่มีใครเหมือน ยิ่งได้สูดดมก็ยิ่งรู้สึกว่าอยากเข้าใกล้มากยิ่งขึ้น อยากที่จะกลืนกินไปทั้งตัว

ฟุ่บ!

ร่างหนาพลิกร่างของเธอให้ลงไปอยู่ใต้ร่างของเขาแทน ตอนนี้เขาอยู่ในท่าขึ้นคล่อมเธอ มันชวนให้คิดไปไกล

"อย่านะ หยุดเลย อย่าคิดที่จะทำแบบนั้นกับฉันอีกเป็นครั้งที่2"

"อีกหน่อยเธอก็ต้องเป็นเมียฉัน กระโปรงสั้นขนาดนี้ ฉันเป็นผู้ชายนะ ฉันมีความรู้สึก ถ้าเธอไม่อยากให้ฉันคิดเรื่องพันธุ์นั้นก็หยุดแต่งตัวยั่วฉันสักที"

"ก็แค่แต่งงานหลอกๆ แล้วการแต่งตัวฉันมันไปเกี่ยวอะไรกับนาย นายมันบ้ากามเองอย่ามาโทษการแต่งตัวของฉัน!"

"โทษตัวฉันก็ได้!"น้ำเสียงยียวนกวนประสาทนั้นไม่พูดเปล่าแต่กลับใช้มือรวบสองแขนของเธอไว้เหนือหัว ส่วนอีกข้างก็เกี่ยวกระโปรงสั้นๆให้ล่นขึ้นไปจนมันไปกองอยู่ที่เอวบางของเธอ เรียวขาขาวๆถูกมือหนานั้นลูบไล้เบาๆชวนสยิว ก่อนจะใช้สองนิ้วค่อยๆไต่ขึ้นมาจนถึงเนินเนื้อสาวที่มีแพนตี้ตัวน้อยกำบังอยู่

"อย่านะ!"

"แน่ใจว่าอย่า จุดติดง่ายขนาดนี้ คงอย่าไม่ได้หรอก"น้ำเสียงแหบพร่านั้นก้มลงกล่าวข้างๆใบหู พร้อมกับเป่าลมร้อนๆไปที่ต้นคอของเธออย่างยั่วยวน ร่างบางหลับตาปี๋ พร้อมกับกัดริมฝีปากบางเอาไว้เพื่อระงับอารมณ์ของตัวเองไม่ให้เขารู้ว่าเธอกำลังจะเผลอไผไปกับสัมผัสอันเร่าร้อนของเขาที่เอาแต่ลูบๆคลำๆจนไรขนอ่อนมันลุกตั้งไปทั้งตัว

"ยั่วฉันหรอ"เขามองท่าทางกัดปากสุดเซ็กซี่ขยี้ใจของคนใต้ร่างที่ดันยั่วเขาอย่างไม่รู้ตัวเลยด้วยซ้ำ ยิ่งทำให้คนร่างสูงมีอารมณ์ขึ้นมาจริงๆ จากที่ตอนแรกกะจะแค่แกล้งเล่นๆให้กลัว แต่กลายเป็นตอนนี้ที่เป็นเขาที่ต้องทรมานกับการกระทำของตัวเอง

"ฉันไปยั่วตอนไหน ปล่อย! ไม่งั้นฉันจะฟ้องแม่นาย"เธองัดท่าไม้ตายมาขู่เขา เพื่อหวังให้เขาปล่อยเธอจากความหื่นกามนี้

"เลิกขู่เถอะ ดี! งั้นก็ฟ้องเลย จะได้แต่งงานเร็วขึ้น เผลอๆท่านคงจะยิ่งถูกใจด้วยซ้ำที่ฉันกับเธอมีอะไรกันแล้ว ทบทวนความหลังคืนนั้นหน่อยเป็นไง?"

"ไม่นะ!"

"อยากลองตอนมีสติดูบ้าง ว่าเธอจะเร่าร้อนเหมือนคืนนั้นไหม"

"เร่าร้อนบ้าอะไรของนาย ฉันว่านายนั่นแหละข่มขืนฉัน"

"...แต่วันนี้...ฉันจะทำให้เธอเรียกร้องจากฉันเอง"

"อย่า...อื้ม"ร่างหนาประกบริมฝีปากลงมาทาบทับดูดกลืนพลังทั้งหมดที่มีของเธอราวกับแวมไพร์กระหายเลือด ทั้งกัดทั้งดูด จนร่างบางที่เม้มริมฝีปากแน่นนั้นเผลอเผยอริมฝีปากรับสัมผัสนั้นอย่างไม่รู้ตัว เมื่อคนใต้ร่างเปิดทางให้เขาก็ไม่รอช้า รีบตวัดสอดแทรกลิ้นร้อนชื่นนั้นควานหาความหวานที่อยู่ในโพรงปากนุ่มๆนั้นอยู่นาน มือก็ไม่อยู่สุขลูบไล้ไต่ขึ้นมาจนถึงอกอวบและขย้ำผ่านเสื้อนักศึกษา ก่อนที่จะใช้ความชำนาญการปลดกระดุมออกด้วยมือข้างเดียว และไม่นานร่างของเธอก็ไร้ซึ่งสิ่งปกปิด อกอวบที่จับแล้วเต็มไม้เต็มมือนุ่มนิ่มเด้งรับมือ ไม่ได้ใหญ่โตจนน่าเกลียดและก็ไม่ได้เล็กจนเกินไป ประทุมถันสีหวานนั้นมันน่าสัมผัส น่าครอบครองเสียจริง แถมเรือนร่างก็ขาวนวลเนียนไปทั้งตัว สวยไร้ที่ติไปหมด

"อย่ามองนะ หยุดเลย!"เธอตะคอกคนที่อยู่ด้านบนที่เอาแต่จ้องหน้าอกอวบๆของเธอ

"คงจะไม่ได้ อารมณ์มันมาแล้ว"ไม่รอช้าใบหน้าหล่อเหลาซุกไซร้ไปที่ซอกคอหอมกรุ่นพร้อมกับขบกัดเบาๆ ต่อด้วยดูดจนมันขึ้นรอยจางๆ จากนั้นก็ค่อยๆเลื่อนลงไปเรื่อยๆจนถึงหน้าอกหน้าใจที่มันเด้งเข้าหาใบหน้าเขาอย่างลืมตัว

"อืม..."

"ครางดังๆ ฉันอยากได้ยิน"

"..."แต่ยิ่งพูดก็เหมือนเธอยิ่งทำตรงข้าม

"ดี อย่าให้ได้ยินเสียงครางนะ"เขากล่าวออกมาอย่างประชดที่เธอเอาแต่ดื้อกับเขา

อกอวบถูกดูดดุนจนเสียวซ่านไปทั้งตัว มือหนาขย้ำอีกฝั่งอย่างไม่น้อยหน้ากัน อีกมือก็ยังคงจับรวบข้อมือทั้งสองข้างเอาไว้อยู่

"..."แต่ก็ไร้ซึ้งเสียงครางเล็ดรอดออกมา เธอยังคงเม้มปากเเน่นและหลับตาไม่อยากมองคนตรงหน้า ใบหน้าขาวนวลแดงระเรื่อขึ้นเพราะพิษสวาทที่กำลังจู่โจมอย่างบ้าคลั่ง นี่เขากะจะกลืนกินเธอไปทั้งตัวเลยหรือไง

"เก่งให้ตลอด!"ร่างสูงเริ่มหงุดหงิดที่ไม่ว่าจะเร้าแค่ไหนก็ยังไม่ครางออกมาเสียที ได้คงต้องจัดท่าไม้ตายแล้ว อยากรู้เหมือนกันว่าจะทนได้กี่น้ำ

"..."เธอหันหน้าหนีไปอีกทางไม่อยากมองหน้าคนใจร้ายตรงหน้าและยังคงข่มตาหลับไว้เช่นเดิม

ริมฝีปากหยักดูดงับกัดไปทั่วร่างขาวผ่องออร่าจับจนมันเกิดรอยไปทั่วตัวมันทั้งแสบทั้งเสียว ก่อนที่จะเลื่อนลงไปถึงช่องทางรักที่เริ่มมีน้ำเหนียวๆไหลออกมาบ้างแล้ว มือหนาใช้นิ้วเรียวยาวกรีดร่องตรงกลางจนร่างบางสะดุ้งกับสัมผัสสุดวาบหวิวนั้น

เขาก้มมองกลีบกุหลาบงามที่มันปิดสนิทนี่ถ้าบอกว่าซิงเขาก็คงเชื่อ ก่อนที่จะเลื่อนเข้าออกจนสุดนิ้ว พร้อมกับเร่งความเร็วขึ้นจนร่างบางเด้งรับสัมผัสนั้น

"ครางออกมา!"เขาตะคอกเสียงใส่เธอ

"..."ถึงร่างกายตอนนี้ของเธอจะไหลตามเขามาไกลแล้วแต่ปากก็ยังแข็งเม้มไว้แน่นไม่ให้มีเสียงใดๆรอดออกมาแม้เพียงนิด

"ได้!"ไม่พูดพร่ำทำเพลง เขารีบปลดตะขอกางเกงแล้วถอดมันออกจนหมดจากนั้นก็จับเจ้ามังกรที่มันแข็งขึงนั้นรูดขึ้นลงสองสามครั้งจากนั้นก็จ่อไปที่ช่องทางรักอย่างชั่งใจ ขนาดนิ้วยังตอดรัดดีขนาดนี้แล้วของเขาจะตอดรัดขนาดไหน แค่คิดก็ฟินแล้ว

สวบ!

"กรี๊ดดดดดดดด"ร่างหนากระแทกเข้าไปเพียงครึ่งก็ทำเอาร่างบางกรีดร้องออกมาด้วยความเจ็บปวด ก่อนจะสัมผัสได้ถึงของเหลวที่มันไหลออกมาชะโลมที่มังกรของเขา วินาทีนี้ทำเขาถึงกับช็อค

"นี่...เธอ...เธอไม่เคยหรอกหรอ"

"ฮึก...นายหลอกฉัน...แล้วคืนนั้น...สนุกมากใช่ไหม..."น้ำตาแห่งความเสียใจและเจ็บปวดไหลออกมา นี่เขาโกรธเกลียดอะไรเธอนักถึงได้ทำร้ายจิตใจกันขนาดนี้ แถมยังหลอกว่าวันนั้นเธอกับเขามีอะไรกันอีก

"ขะ...ขอโทษ...ฉันก็นึกว่าเธอเคย"ทั้งรู้สึกผิด แต่ก็รู้สึกดีที่เขาเป็นคนแรกของเธอ แต่มันเข้ามาครึ่งทางแล้วจะออกก็ทรมาน งั้นก็ดันๆเข้าไปให้มันจบๆและกัน

"ออกไป!"เธอกล่าวเสียงแข็ง

"ไม่ได้ อารมณ์มันมาแล้ว อดทนหน่อยนะ เดี๋ยวก็หายเจ็บแล้ว"น้ำเสียงอ่อนโยนของเขาทำเอาคนร่างบางใจสั่น จากนั้นเขาก็ก้มลงไปจูบร่างบางเพื่อคลายความเจ็บปวด ก่อนที่จะค่อยๆดันความใหญ่โตเข้ามาจนสุดลำ

"อื้อ ...เจ็บ!...ฉันเจ็บ...ขอร้อง...ฉันเจ็บ"

"เชื่อฉันนะ ต่อไปมันจะไม่เจ็บแล้ว"น้ำเสียงยังคงกล่าวปลอบประโลมเธออย่างอ่อนโยน ใบหน้าหล่อซุกไซร้ซอกคอเร้าให้เธอคลายความเจ็บปวดลง สะโพกสอบค่อยๆเลื่อนเข้าออกอย่างเชื่องช้า ภายในช่องรักคับแคบที่มันบีบตัวตนอันยิ่งใหญ่ของเขาจนแทบจะแตกออกเป็นเสี่ยงๆ ทั้งเสียว ทั้งทรมาน ไม่เคยได้รู้สึกเสียวซ่านแบบนี้มาก่อนเลย มันรู้สึกดีเสียจนเขาอยากสัมผัสเธออีก และไม่อยากให้ใครมาสัมผัสเธอ จากความเจ็บแปรเปลี่ยนมาเป็นความเสียวเข้ามาแทนที่

"นาย ...อ๊ะ..."เมื่อร่างบางเริ่มที่จะครางออกมา เสียงสุดเซ็กซี่นั่นทำให้เขารีบเร่งจังหวะอัดกระแทกลงมาเน้นๆ มือที่รวบรัดเธอไว้ปล่อยออก ให้เป็นอิสระจากนั้นเธอก็เลื่อนมากำกลุ่มผมของเขาแทนเพื่อระบายความเสียว

"อื้อ....อ๊าส์"

"อ๊ะ...อ๊ะ..."

"แน่นอะไรขนาดนี้ อ๊าส์..."

"อื้ม...ฉัน...รู้สึกแปลกๆ อ๊ะ...หวิวๆ"

"ไปก่อนเลยไม่ต้องรอฉัน"เมื่อเห็นว่าร่างบางใกล้ที่จะเสร็จเขาก็รีบเร่งจังหวะเพื่อที่จะได้ไปถึงจุดหมายที่คลาดว่าเธอน่าจะถึงก่อน ในเวลาไม่นานนักร่างบางก็กระตุกเกร็งพร้อมกับน้ำใสๆที่ไหลทะลักออกมา ตามด้วยเขาที่ปลดปล่อยพิษรักออกมาอย่างไม่น้อยหน้าเช่นกัน

"อื้ม .."เมื่อเสร็จสมอารมณ์หมายเขาก็ก้มลงจูบซับเหงื่อให้เธอ แล้วล้มตัวลงนอนข้างๆ โอบตวัดให้เธอเข้ามาอยู่ในอ้อมเเขนแข็งแกร่งของเขา

พรึ่บ!

แต่เธอหันหนี และดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมร่างบางอันเปลือยเปล่าเอาไว้ มันเกินไปแล้ว เธอคิดพร้อมกับกระชับผ้าห้มให้แน่นขึ้นพร้อมกับข่มตาลง และหวังว่าตื่นขึ้นมาจะเป็นเพียงแค่ฝันร้าย

"ขอโทษ~"น้ำเสียงเอ่ยขึ้นอย่างรู้สึกผิด แต่พยายามที่จะกอดร่างบางก็เอาแต่ขยับหนี เขาทำบ้าอะไรลงไป แต่เมื่อคิดดังนั้นอยู่ๆหัวใจก็ไหววูบขึ้นมาแปลกๆ นี่มันความรู้สึกอะไรกันมันเป็นความรู้สึกผิดที่รู้สึกดีอย่างบอกไม่ถูก รอยยิ้มร้ายกระตุกยิ้มขึ้นชั่วครู่ ก่อนที่จะลุกไปล้างเนื้อล้างตัวในห้องน้ำ 

"สบายตัวชะมัด"รอยยิ้มบางๆปรากฏขึ้นอย่างพอใจ

Related chapters

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   หลบหน้า

    น้ำใสๆไหลอาบแก้มไม่ใช่เสียใจที่เขาพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป แต่เขาตั้งใจที่จะย่ำยีสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดต่างหาก เขาไม่ให้เกียรติเธอเลย แถมยังเห็นเป็นเรื่องล้อเล่นและหลอกเธอ เขามันคนหลอกลวง ไว้ใจไม่ได้เลยสักนิด ได้!!ในเมื่อไม่ให้เกียรติกันต่อไปเธอก็จะไม่ให้เกียรติเขาเช่นกัน เขาพรากสิ่งที่หวงเเหนจากเธอไป ต่อไปถึงตาเธอบ้าง และไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ยอมเป็นผู้หญิงที่มีหลายผัวเด็ดขาด ในเมื่อเขาได้เธอแล้วเขาก็จะต้องเป็นของเธอด้วยเช่นกัน ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหน เธอจะจัดการไปให้หมด! ถึงตาที่เธอจะต้องพรากของหวงของเขาบ้างหมับ!หลังจากที่ร่างสูงชำระล้างตัวเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมานอนข้างๆเธอพร้อมกับโอบรั้งเอวร่างบางที่นอนหันหลังให้เขามากอดเอาไว้พร้อมกับซุกหน้าหล่อเหลานั้นไปที่ซอกคอหอมๆของเธอก่อนที่จะหลับไปเช้าวันต่อมา...ร่างหนาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคลำหาร่างของเอวารินทร์ที่กอดไว้ตลอดคืน แต่หากมีเพียงความว่างเปล่า เธอหายไปไหนแล้ว? จากนั้นก็รีบลืมตาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง"เอวา...เอวา!..."ไร้ซึ้งเสียงตอบรับใดๆ เขาจึงรีบลุกจากเตียงแล้วกำชับผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเอาไว้ ก่อนที่จะเดินหาเธอ แต่ก็ไม่อยู่

    Last Updated : 2024-12-09
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   เป็นผัว

    "ออกไปเที่ยวดีกว่า!"พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแต่งตัว แล้วทักหาเพื่อนในกลุ่มอีก2คนทันที@ไอริสตาร์คลับหญิงสาวร่างบางในชุดเดรสสั้นสีดำคล้องคอโชว์แผ่นหลังขาวเนียน ผมดัดลอนสยายถึงกลางหลัง ใบหน้าสวยเฉี่ยวปนเซ็กซี่ถูกสายตาหลายคู่จับจ้องอย่างกับจะกลืนกิน สายตาเป็นประกายมองหาเพื่อนๆที่นัดกันมาดื่มในค่ำคืนนี้"นึกยังไงออกมาแฮงค์เอาท์"จีโน่เอ่ยถามเพื่อนสาว"ฉันเหงา คิดถึงพวกแก"เธอแก้ตัวทั้งที่ความจริงแค่เครียดแต่ไม่อยากเอ่ยบอกออกไปตรงๆ"ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเรียน ฉันก็เบื่อเหมือนกัน"เกวรีกล่าว"เออ ใช่...ออกมาดื่มกันบ้าง วันนี้จะเมาอีกไหมเอวา"ครั้งนี้จีโน่เสริม"ขอเมา ได้ไหมเพื่อน"เธอกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆ"เค...เดี๋ยวฉันดูแลเอง"จีโน่ตอบ"สรุปเมากันหมด นอนร้านไม่เอานะแก"เกวรีแซว"ชนดีกว่าไม่พูดเยอะ"ว่าแล้วเอวารินทร์ก็ยกแก้วของตัวเองขึ้นมาพร้อมกับชนแก้วเพื่อน ก่อนที่จะกระดกจนหมดแก้ว โดยมีสายตาของเพื่อนจับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียวอย่างรู้ชะตากรรมอีกด้าน..."ไหนว่าวันนี้แฟนมึงว่าง ปกติอยู่กับยัยนั่นไม่ใช่หรอทำไมถึงออกมา"ปราณเอ่ยถามเพื่อนที่เอาแต่ทำหน้าเซ็งๆ"เออจริงทำไมวันนี้มึงออกมา"คิมหันต์เองก็สงสัยเพราะ

    Last Updated : 2024-12-11
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   จะจับทั้งทีเอาให้ดิ้นไม่หลุด

    เมื่อมาถึงคอนโดของเอวารินทร์เธอก็เข้าไปอาบน้ำทันที กลิ่นกายหอมๆ ยิ่งอาบน้ำใหม่ๆ ยิ่งทำให้เขาคิดเตลิดไปไกล น้ำตาลใกล้มดแบบนี้จะหักห้ามใจอย่างไรกัน นี่เขาเอาตัวเองมาทรมานงั้นหรอ"พรุ่งนี้วันเกิดพ่อฉัน แม่บอกให้ไปก่อนเที่ยง เดี๋ยวจะพาไปซื้อชุดสวยๆ"อยู่ๆ ร่างสูงก็เอ่ยบอกเธอที่กำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่หน้ากระจก และทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินเขา"...""ได้ยินไหมเนี้ยเอวา""อืม...ได้ยินแล้ว"เธอตอบเสียงนิ่ง"จะดื่มต่อไหม?""ไม่ ฉันอาบน้ำแปลงฟันแล้ว""งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"จากนั้นเขาก็เดินมาคว้าผ้าเช็ดตัวของเธอที่กำลังเช็ดผมอยู่อย่างถือวิสาสะจนเธอถลึงตาใส่เขาด้วยความไม่พอใจ"ไร้มารยาท!"เมื่อร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอก็สบถออกมาอย่างไม่พอใจ เห้อ นี่ต้องทนเขาไปถึงเมื่อไหร่กัน นิสัยเสียจริงๆ เลย ได้! หนามยอกเอาหนามบ่งนายต้องการอะไรฉันจะทำตรงข้ามให้หมดทุกทางเลยคอยดู จากนั้นเธอก็ยกยิ้มน้อยๆ เมื่อความคิดพิเลนๆ แล่นเข้ามาในหัว คิดไปไกลส่าตัวเองกำลังแก้เผ็ดนายนั่นอยู่ หึ!ฟ่อด!"นี่นาย!"เมื่อร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนกำลังคิดอะไรสนุกๆ อยู่ก็เ

    Last Updated : 2024-12-11
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   1-แต่งงาน!!

    @ บ้านอัครเดชาชัย"พ่อเรียกผมมามีอะไรหรือเปล่าครับ"ซันหรืออัครวินท์ลูกชายคนเดียวของบ้านอัครเดชาชัย เอ่ยถามผู้เป็นบิดาด้วยใบหน้าไม่รู้ร้อนรู้หนาวอะไร เพราะแต่ละวันใช้ชีวิตชิวๆ สบายๆ ไม่สนใจใคร จนผู้เป็นพ่อเริ่มที่จะหมดความอดทนกับลูกชายที่เอาแต่เที่ยวไปวันๆ อย่างไร้แก่นสารแบบนี้แล้ว"แกควรจะแต่งงานมีครอบครัวได้แล้วนะ แล้วฉันก็หาเจ้าสาวไว้ให้แกแล้วด้วย"เสียงเข้มเอ่ยขึ้นทำเอาลูกชายถึงกับขมวดคิ้ว"นี่มันยุคสมัยไหนแล้วครับพ่อ ผมไม่แต่ง อีกอย่างผมบอกกี่ครั้งแล้วว่าผมมีแฟนแล้ว""มีแฟนแล้วก็ไปเลิก แกจะเอาผู้หญิงไม่มีหัวนอนปรายเท้ามาทำเมียไม่ได้"คำพูดของประมุขของบ้านยื่นเด็ดขาด"ไม่ ผมไม่แต่ง ยังไงก็ไม่แต่ง แล้วพ่อไม่มีสิทธิ์มาบังคับผมด้วย"ร่างสูงยืนขึ้นเต็มความสูงก่อนที่จะก้าวขาเดินออกไปจากบรรยากาศชวนอึดอันนี่โดยมีผู้เป็นแม่นั่งมองอยู่เงียบๆ ไม่กล้าที่จะเอ่ยคำใดออกมา"หยุดเดี๋ยวนี้! ถ้าแกกล้าก้าวเท้าออกไปจากบ้านฉัน ฉันจะไม่ให้สมบัติแกแม้สักแดงเดียว"คำพูดนั้นทำเอาร่างสูงชะงัก แต่ถึงอย่างงั้น เขาเป็นถึงรองประธานบริษัท ยังไงเงินเดือนของเขาก็ไม่ใช่น้อยๆ ถึงอย่างไร ไม่ได้สมบัติของบ้านนี้ก็ไม่อดตาย

    Last Updated : 2024-12-07
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   2-ตาต่อตาฟันต่อฟัน

    @ภัตราคารสุดหรูบรรยากาศในภัตตาคารสุดหรูชั้นบนสุด เห็นวิวชัดทุกมุมกลางเมือง ได้ถูกจับจองโดยคุณหญิงวินทร์รวี เจ้าแม่อสังหาริมทรัพย์ที่ใหญ่ที่สุดในเอเชีย"ซัน! ทำหน้าให้มันดีๆ หน่อยได้ไหมห๊ะ!!"คุณหญิงวินทร์รวีเอ็ดลูกชายที่เอาแต่นั่งทำหน้านิ่วคิ้วขมวดผูกเป็นปมแบบนี้ "ทำหน้าอย่างกับถูกบังคับ""ก็แม่บังคับจริงๆ หรือเปล่าล่ะ?"เสียงเรียบนิ่งนั้นเถียงแม่ จนผู้เป็นแม่ตาเขม็งใส่อย่างไม่พอใจที่ลูกชายตัวดีเอาแต่ขัด"ถ้าแกทำตัวไม่ดี ฉันปลดแกแน่ไอ้ซัน!"ผู้เป็นพ่อกล่าวท้วงขึ้นอีกคน จนอัครวินท์เริ่มรู้สึกหงุดหงิดแต่ก็ต้องทำเป็นระบายยิ้มออกมาเมื่อประตูห้องหรูเปิดออกพร้อมกับแขกผู้มาใหม่อีก3คนอัครวินท์มองหญิงสาวร่างบอบบางที่เดินก้มหน้าก้มตาตามผู้เป็นพ่อและแม่เข้ามา ใบหน้าหวานเฉี่ยวนั้นทำเอาอัครวินท์สะดุดตา ตากลมโตเป็นประกาย ใบหน้ารูปไข่ จมูกโด่งรั้น ปากบางน่าจุ๊ฟนั้นอีก แถมหุ่นก็ดี ผิวขาวใสออร่าเปล่งปลั่งนั่นอีก สวยไร้ที่ติเลย เขาคิดในใจ"สวัสดีค่ะคุณลุง คุณป้า"เอวารินทร์เอ่ยทักทายพร้อมกับยกมือไหว้ด้วยใบหน้ายิ้มแย้ม ก่อนที่จะปรายตาไปมองว่าที่เจ้าบ่าวจอมแสบที่พ่อกับแม่เล่าให้ฟัง นี่น่ะหรอคนที่จะให้มาปรา

    Last Updated : 2024-12-07
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   3-นั่นเจ้าสาวกู

    "ซัน ต่อไปนี้ต้องไปรับไปส่งน้องที่มหาลัยทุกวันที่น้องมีเรียน เข้าใจไหม""เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณป้...เอ่อคุณแม่"จะไปยอมได้ยังไง วุ่นวายกันพอดี เธอคิด"ได้ครับแม่ ผมจะได้รับไปส่งถึงที่เลย"แต่ยิ่งเธอห้าม เขากลับยิ่งทำตรงกันข้าม นายนี่มันกัดเธอไม่เลิกจริงๆ"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะพี่ซัน รบกวนเปล่าๆ เดี๋ยวเอวาไปกลับเองดีกว่าค่ะ""หึ!"ยัยเด็กนี่ทำไมถึงได้ห้ามเขานัก ชักอยากจะรู้ซะแล้วว่าที่มหาลัยมีอะไรทำไมถึงได้ไม่อยากให้เขาไปรับไปส่งนัก"ไม่ได้หรอกครับ มันเป็นความประสงค์ของคุณแม่ พี่จัดไม่ได้ซะด้วยสิ"เขายกยิ้มให้หนึ่งทีอย่างยั่วอารมณ์คนร่างเล็กตรงหน้า"งั้นแม่ฝากซันหน่อยนะลูก"คุณหญิงพัชรินทร์เอ่ยบอกว่าที่ลูกเคยด้วยใบหน้ายินดี"แม่! ไม่ต้องไปรบกวนพี่เขาหรอกค่ะ แค่ต้องมาแต่งงานกับเอวาพี่เขาก็ลำบากใจจะแย่"เธอแก้ต่าง"ไม่อึดอัดเลยครับ พ่อแม่ว่าดีพี่ก็ว่าดี ใช่ไหมครับคุณพ่อคุณแม่"เขาหันไปหาแนวร่วมเพื่อให้พ่อและแม่ของเขาช่วย เห็นทีงานนี้คงต้องอยู่ข้างเดียวกันกับพ่อแม่เพื่อกำจัดเด็กนี่สินะ คอยดูจะทำให้พ่อแม่ตาสว่างที่เลือกคนผิดให้เขา"ใช่ลูก โอ๊ะวันนี้พูดเข้าหูพ่อแหะ"ท่านประธานอย่างอัครเดชเอ่ยด้วย

    Last Updated : 2024-12-07
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ทบทวนอีกสักรอบไหม

    "ห๊ะ! แต่งงาน!"เกวรีและจีโน่อุทานพร้อมกันจนลั่นห้อง"อืม..."ใบหน้าผิดหวังของเธอเจื่อนลงก่อนจะกระดกไวน์ชั้นดีลงคอ"สมัยไหนแล้วแกจะมาจับคลุมถุงชนแบบนี้ไม่ได้ป้ะ"จีโน่เดือดพล่าน ก็แหงละหลังเรียนจบเขากะจะขอเธอเป็นแฟน แต่นี่อะไร อยู่ๆก็ถูกใครไม่รู้ตัดหน้าไปเสียก่อน"หึ่ย แกใจเย็น"แต่ก็ถูกเกวรีปรามไว้ก่อนที่นายนี่จะออกอาการจนมากเกินไป"ฉันก็ไม่ได้อยากแต่ง แต่มันเป็นข้อตกลงของพ่อแม่ฉันและครอบครัวเขา คงอยากให้ฉันมาเป็นไม้กันหมาให้ลูกเขาละมั่งเห็นว่าคบกับดาราคนหนึ่งอยู่ คงมาเกาะลูกเขาอะไรทำนองนั้นมั้ง""แล้วสัญญาจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่"คำถามของจีโน่ถามด้วยเสียงที่จริงจัง"คงตอนที่ฉันจัดการยัยนั่นไปจากชีวิตลูกเขาได้""หวังว่าจะจัดการแต่ยัยนั่นนะ ไม่ใช่ให้เขามาจัดการแก"จีโน่ยังคงกล่าวต่อ"แกไม่ต้องห่วง ฉันเป็นใคร จำคำพูดฉันไว้ว่านายนั่นจะไม่ได้แตะต้องฉันแม้แต่ปลายขน"เธอพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ พร้อมกับยกแก้วไวน์กระดกอีกรอบ"งั้นถ้ามั่นใจขนาดนั้น ก็ระวังตัวด้วยแล้วกัน"ก็รักไปแล้วนี่เนาะ เธอจะทำอะไรก็คงต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่รังเกียจเธอหากว่าเธอจะต้องเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดให้คนอื

    Last Updated : 2024-12-09
  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   หว่านพืชหวังผล

    "เอาตารางเรียนมา"ก่อนที่จะก้าวออกจากห้องของเอวารินทร์ไปอยู่ๆ ร่างสูงก็หันกลับมาแล้วขอตารางเรียนของเธอ"เอาไปทำไม?"เธอถามอย่างไม่เข้าใจ"จะได้รู้ว่าต้องมารับกี่โมง อย่าถามมากได้ไหม คิดว่าฉันอยากทำมากหรอ?"เขากล่าวอย่างไม่สบอารมณ์"ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ ฉันไปเองได้!"ควับ! หมับ!อัครวินท์เดินไปคว้าโทรศัพท์ของเอวารินทร์มาถือไว้ก่อนที่จะจับมือเธอมาแสกนลายนิ้วมือ"นี่เอามานะ! ของส่วนตัวน่ะเข้าใจไหม?""..."ร่างสูงเอี้ยวตัวหลบก่อนจะปัดๆ เลื่อนๆ จากนั้นก็ยัดมันกลับไปไว้ในมือเล็กของเธอ และเดินออกไปจากห้องโดยที่ไม่พูดไม่จาอะไร"อะไรของเขาเนี้ย!"เอวารินทร์กล่าวอย่างหงุดหงิดอีกด้าน...~เสียงโทรศัพท์ของอัครวินทร์~'ปาริฉัตร'เมื่อเดินออกมาจากห้องของเอวารินทร์ได้ไม่นาน อยู่ๆ เบอร์ของคนรักของเขาก็ปรากฏขึ้น เขาระบายยิ้มออกมา ก่อนที่จะกดรับ"ครับ"[ซัน วันนี้ฉัตรถ่ายละครเสร็จค่ำๆ เจอกันนะคะ]"โอเคครับ"[ไว้เจอกันนะคะ ซัน พอดีว่ารถฉัตรเสียน่ะค่ะเอ่อ...คือ...มันก็เก่ามากแล้วตกรุ่นแล้วด้วย ฉัตรอายเพื่อนๆ ที่กอง...ถ้าซันไม่ว่าอะไร...ฉัตรขอยืม...]"เดี๋ยวผมซื้อคันใหม่ให้"[จริงหรอคะ อุ้ย เกรงใจซันจังเลย จะด

    Last Updated : 2024-12-09

Latest chapter

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   จะจับทั้งทีเอาให้ดิ้นไม่หลุด

    เมื่อมาถึงคอนโดของเอวารินทร์เธอก็เข้าไปอาบน้ำทันที กลิ่นกายหอมๆ ยิ่งอาบน้ำใหม่ๆ ยิ่งทำให้เขาคิดเตลิดไปไกล น้ำตาลใกล้มดแบบนี้จะหักห้ามใจอย่างไรกัน นี่เขาเอาตัวเองมาทรมานงั้นหรอ"พรุ่งนี้วันเกิดพ่อฉัน แม่บอกให้ไปก่อนเที่ยง เดี๋ยวจะพาไปซื้อชุดสวยๆ"อยู่ๆ ร่างสูงก็เอ่ยบอกเธอที่กำลังนั่งเช็ดผมอยู่ที่หน้ากระจก และทำเป็นหูทวนลมไม่ได้ยินเขา"...""ได้ยินไหมเนี้ยเอวา""อืม...ได้ยินแล้ว"เธอตอบเสียงนิ่ง"จะดื่มต่อไหม?""ไม่ ฉันอาบน้ำแปลงฟันแล้ว""งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนนะ"จากนั้นเขาก็เดินมาคว้าผ้าเช็ดตัวของเธอที่กำลังเช็ดผมอยู่อย่างถือวิสาสะจนเธอถลึงตาใส่เขาด้วยความไม่พอใจ"ไร้มารยาท!"เมื่อร่างสูงเดินเข้าไปในห้องน้ำเธอก็สบถออกมาอย่างไม่พอใจ เห้อ นี่ต้องทนเขาไปถึงเมื่อไหร่กัน นิสัยเสียจริงๆ เลย ได้! หนามยอกเอาหนามบ่งนายต้องการอะไรฉันจะทำตรงข้ามให้หมดทุกทางเลยคอยดู จากนั้นเธอก็ยกยิ้มน้อยๆ เมื่อความคิดพิเลนๆ แล่นเข้ามาในหัว คิดไปไกลส่าตัวเองกำลังแก้เผ็ดนายนั่นอยู่ หึ!ฟ่อด!"นี่นาย!"เมื่อร่างสูงอาบน้ำเสร็จก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แต่ก็เหลือบไปเห็นคนตัวเล็กนั่งยิ้มน้อยยิ้มใหญ่เหมือนกำลังคิดอะไรสนุกๆ อยู่ก็เ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   เป็นผัว

    "ออกไปเที่ยวดีกว่า!"พูดจบเธอก็ลุกขึ้นแต่งตัว แล้วทักหาเพื่อนในกลุ่มอีก2คนทันที@ไอริสตาร์คลับหญิงสาวร่างบางในชุดเดรสสั้นสีดำคล้องคอโชว์แผ่นหลังขาวเนียน ผมดัดลอนสยายถึงกลางหลัง ใบหน้าสวยเฉี่ยวปนเซ็กซี่ถูกสายตาหลายคู่จับจ้องอย่างกับจะกลืนกิน สายตาเป็นประกายมองหาเพื่อนๆที่นัดกันมาดื่มในค่ำคืนนี้"นึกยังไงออกมาแฮงค์เอาท์"จีโน่เอ่ยถามเพื่อนสาว"ฉันเหงา คิดถึงพวกแก"เธอแก้ตัวทั้งที่ความจริงแค่เครียดแต่ไม่อยากเอ่ยบอกออกไปตรงๆ"ช่วงนี้ไม่ค่อยมีเรียน ฉันก็เบื่อเหมือนกัน"เกวรีกล่าว"เออ ใช่...ออกมาดื่มกันบ้าง วันนี้จะเมาอีกไหมเอวา"ครั้งนี้จีโน่เสริม"ขอเมา ได้ไหมเพื่อน"เธอกล่าวพร้อมกับส่งยิ้มแห้งๆ"เค...เดี๋ยวฉันดูแลเอง"จีโน่ตอบ"สรุปเมากันหมด นอนร้านไม่เอานะแก"เกวรีแซว"ชนดีกว่าไม่พูดเยอะ"ว่าแล้วเอวารินทร์ก็ยกแก้วของตัวเองขึ้นมาพร้อมกับชนแก้วเพื่อน ก่อนที่จะกระดกจนหมดแก้ว โดยมีสายตาของเพื่อนจับจ้องมาที่เธอเป็นตาเดียวอย่างรู้ชะตากรรมอีกด้าน..."ไหนว่าวันนี้แฟนมึงว่าง ปกติอยู่กับยัยนั่นไม่ใช่หรอทำไมถึงออกมา"ปราณเอ่ยถามเพื่อนที่เอาแต่ทำหน้าเซ็งๆ"เออจริงทำไมวันนี้มึงออกมา"คิมหันต์เองก็สงสัยเพราะ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   หลบหน้า

    น้ำใสๆไหลอาบแก้มไม่ใช่เสียใจที่เขาพรากความบริสุทธิ์ของเธอไป แต่เขาตั้งใจที่จะย่ำยีสิ่งที่เธอหวงแหนที่สุดต่างหาก เขาไม่ให้เกียรติเธอเลย แถมยังเห็นเป็นเรื่องล้อเล่นและหลอกเธอ เขามันคนหลอกลวง ไว้ใจไม่ได้เลยสักนิด ได้!!ในเมื่อไม่ให้เกียรติกันต่อไปเธอก็จะไม่ให้เกียรติเขาเช่นกัน เขาพรากสิ่งที่หวงเเหนจากเธอไป ต่อไปถึงตาเธอบ้าง และไม่ว่ายังไงเธอก็จะไม่ยอมเป็นผู้หญิงที่มีหลายผัวเด็ดขาด ในเมื่อเขาได้เธอแล้วเขาก็จะต้องเป็นของเธอด้วยเช่นกัน ไม่ว่าผู้หญิงหน้าไหน เธอจะจัดการไปให้หมด! ถึงตาที่เธอจะต้องพรากของหวงของเขาบ้างหมับ!หลังจากที่ร่างสูงชำระล้างตัวเรียบร้อยแล้วก็ขึ้นมานอนข้างๆเธอพร้อมกับโอบรั้งเอวร่างบางที่นอนหันหลังให้เขามากอดเอาไว้พร้อมกับซุกหน้าหล่อเหลานั้นไปที่ซอกคอหอมๆของเธอก่อนที่จะหลับไปเช้าวันต่อมา...ร่างหนาตื่นขึ้นมาพร้อมกับคลำหาร่างของเอวารินทร์ที่กอดไว้ตลอดคืน แต่หากมีเพียงความว่างเปล่า เธอหายไปไหนแล้ว? จากนั้นก็รีบลืมตาขึ้นมาแล้วลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียง"เอวา...เอวา!..."ไร้ซึ้งเสียงตอบรับใดๆ เขาจึงรีบลุกจากเตียงแล้วกำชับผ้าขนหนูมาพันรอบเอวเอาไว้ ก่อนที่จะเดินหาเธอ แต่ก็ไม่อยู่

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   รู้สึกผิดNC+++

    เมื่อขับรถมาจนถึงคอนโดแต่ร่างบางข้างๆก็ยังไม่ตื่น เขาจึงสะกิดเพื่อปลุกเธอ แต่เมื่อหันไปมอง ยิ่งมองก็ยิ่งน่ารัก สายตาคมๆนั้นจับจ้องไปที่ใบหน้าสวยหวานเฉี่ยว ที่ไม่ว่าจะมองมุมไหนก็ดูไร้ที่ติไปจนหมด ตาพริ้มที่หลับตาลงนี้มีขนตาแพงอนอย่างเป็นธรรมชาติ คิ้วเรียวเส้นสวย จมูกโด่งเชิดๆ บ่งบอกว่าเจ้าของร่างเป็นคนหัวรั้น ปากบางน่าจูบสีแดงระเรื่อ วันนี้เธอแต่งหน้าอ่อนมากๆ ขัดกับวันที่เธอไปเที่ยวคลับ แต่เขาดูเหมือนจะชอบเวลาเธอไร้เครื่องสำอางค์มากกว่า เพราะมันดูสวยแบบสดใสดี"เวลาสงบปากสงบคำคงจะน่ารักที่สุดแล้วละมั้ง?"เขากล่าวออกมาเบาๆเพราะกลัวว่าร่างบางข้างๆเขานั้นจะตื่น"ถ้าไม่ติดที่มีแฟน วันนั้นฉันคงจัดเธอไปแล้ว"ใครมันจะอดใจไหว การหักห้ามใจตัวเองในวันนั้นมันต้องใช้ความพยายามแค่ไหน ต้องเดินเข้าห้องน้ำกี่ครั้งเพื่อปลดปล่อยความทรมานนั้นโดยที่คนร่างบางนั้นไม่รู้ร้อนรู้หนาวใดๆเลย กว่าจะข่มตาให้หลับลงไปได้ในวันนั้นก็เกือบสว่างผ่านไปนานเกือบชม.ร่างบางก็รู้สึกตัวตื่นขึ้นมา แต่หันมาอีกทีก็เห็นว่าร่างหนาข้างๆนั้นก็หลับเช่นกัน เธอมองออกไปด้านนอกก็พบว่าถึงคอนโดของเธอแล้ว แล้วทำไมเขาไม่ปลุกเธอล่ะเนี่ย บ้าจริง!

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ร้านอาหารข้างทาง

    วันนี้เป็นวันที่เอวารินทร์นั่งฟังอาจารย์ผู้สอนแต่กลับไม่เข้าหูสักอย่าง ในหัวตอนนี้มีแต่ใบหน้าท่าทางของอัครวินท์ที่มันคอยหลอกหลอน แถมในหัวมีแต่ใบหน้าทะเล้นกะล่อนนั่นอีก หึ่ย! เธอสะบัดศีรษะไปมาเพื่อเรียกสติให้หันมาสนใจการเรียนการสอนตรงหน้าแทน แต่ยิ่งทำกลับยิ่งคิด แล้วยังจูบเมื่อเช้านั่นอีก นายนั่นต้องเป็นบ้าไปแล้วแน่ๆ เลย เธอคิด!"แกเป็นอะไรเอวา ทำไมวันนี้ใจลอยแปลกๆ"เกวรีเอ่ยทักเพื่อนรักขึ้นหลังจากที่เลิกเรียนเป็นที่เรียบร้อย"เปล่า แค่รู้สึกว่าถ้าอยู่ๆ ชีวิตของฉันต้องไม่เป็นสุขอีกต่อไป ฉันจะทำยังไงดี""แล้วทำไมต้องไม่เป็นสุข?""ก็ เอ่อ...ว่าที่สามีในอนาคตของฉันน่ะสิ ฉันว่าเขาต้องแกล้งปั่นหัวฉันแน่ๆ""แกก็ปั่นหัวคืนไง อย่าไปยอม แกมันเลือดนักสู้อยู่แล้ว ปกติก็ไม่ยอมคนอยู่แล้ว เอาให้หนักเลยแก เชื่อฉัน""เล่นมาเล่นกลับไปเลยดีม้ะ""ใช่ จัดหนักๆ ไปเลยเพื่อน"ผ่านไปไม่นานมากนัก เฟอร์รารี่สีแดงก็แล่นตรงเข้ามาจอดอยู่ข้างหน้าร่างบอบบางอย่างเอวารินทร์และเพื่อนที่กำลังอ้าปากค้างกับรถสปอร์ตเฟอร์รารี่ราคาแพงหูฉีก"ฉันไปนะ"เอวารินทร์หันมาบอกเพื่อนรักที่ยังตะลึงอยู่ไม่หาย"ดะ...เดี๋ยว...เขามารับแกหรอเ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   นี่เเค่เริ่มต้น

    หลังจากที่แฟนสาวสุดเซ็กซี่เดินออกไปจากห้องของอัครวินท์ เขาก็หยิบโทรศัพท์คู่ใจขึ้นมาปัดๆ เลื่อนๆ ดูตารางเรียนของเอวารินทร์ที่ส่งไว้ในไลน์โดยเขาเป็นคนส่งเองนั้น ก็ยกยิ้มขึ้นมาทันที"มีเรียน9โมง"เขายกมือขึ้นมองนาฬิกาข้อมือราคาแพงตอนนี้ที่บ่งบอกเวลาเกือบจะ8โมงแล้วจึงรีบระเรงนิ้วเรียวนั้นทักหาหญิงสาวที่คอยตามหลอกหลอนและเข้ามาอยู่ในโสตประสาทของเขาจะว่าไปตั้งแต่เจอหน้าใบหน้าสวยหวานปนเฉี่ยวนั้นก็ลอยเข้ามาในหัวเขาตลอด'เดี๋ยวฉันไปส่ง'จากนั้นก็รีบลุกไปอาบน้ำแต่งตัวทันทีอีกด้าน...ตึ้ง!Sun:เดี๋ยวฉันไปส่งข้อความในแอพเขียวเด้งแจ้งเตือนเอวารินทร์ที่กำลังนั่งแต่งหน้าทำผมที่หน้ากระจก เธอเหลือบมองข้อความชั่วครู่ก่อนที่จะเร่งมือทำทุกอย่าง เพื่อชิ่งออกไปก่อนเขา"หึ! ไม่มีทาง อย่าได้หวังจะไปส่งฉันเชียว หนุ่มๆ เห็นฉันก็ดับพอดี"พูดจบก็รีบวางแปรงแต่งหน้าลงและหยิบกระเป๋าผ้าขึ้นมาสะพายก่อนจะหยิบรีโมทรถคันหรูคู่ใจมาควงอย่างอารมณ์ดี ร่างบางสาวเท้าเข้ามาในลิฟท์จากนั้นก็รีบวิ่งตรงไปยังลานจอดรถที่มีความปลอดภัยระดับสูงติ๊ด! ปึ่ง!แต่เมื่อรีโมทกดปลดล็อคยังไม่ทันที่จะเข้าไปนั่งประจำที่คนขับก็ถูกชายร่างสูงผลักประ

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   หว่านพืชหวังผล

    "เอาตารางเรียนมา"ก่อนที่จะก้าวออกจากห้องของเอวารินทร์ไปอยู่ๆ ร่างสูงก็หันกลับมาแล้วขอตารางเรียนของเธอ"เอาไปทำไม?"เธอถามอย่างไม่เข้าใจ"จะได้รู้ว่าต้องมารับกี่โมง อย่าถามมากได้ไหม คิดว่าฉันอยากทำมากหรอ?"เขากล่าวอย่างไม่สบอารมณ์"ไม่อยากทำก็ไม่ต้องทำ ฉันไปเองได้!"ควับ! หมับ!อัครวินท์เดินไปคว้าโทรศัพท์ของเอวารินทร์มาถือไว้ก่อนที่จะจับมือเธอมาแสกนลายนิ้วมือ"นี่เอามานะ! ของส่วนตัวน่ะเข้าใจไหม?""..."ร่างสูงเอี้ยวตัวหลบก่อนจะปัดๆ เลื่อนๆ จากนั้นก็ยัดมันกลับไปไว้ในมือเล็กของเธอ และเดินออกไปจากห้องโดยที่ไม่พูดไม่จาอะไร"อะไรของเขาเนี้ย!"เอวารินทร์กล่าวอย่างหงุดหงิดอีกด้าน...~เสียงโทรศัพท์ของอัครวินทร์~'ปาริฉัตร'เมื่อเดินออกมาจากห้องของเอวารินทร์ได้ไม่นาน อยู่ๆ เบอร์ของคนรักของเขาก็ปรากฏขึ้น เขาระบายยิ้มออกมา ก่อนที่จะกดรับ"ครับ"[ซัน วันนี้ฉัตรถ่ายละครเสร็จค่ำๆ เจอกันนะคะ]"โอเคครับ"[ไว้เจอกันนะคะ ซัน พอดีว่ารถฉัตรเสียน่ะค่ะเอ่อ...คือ...มันก็เก่ามากแล้วตกรุ่นแล้วด้วย ฉัตรอายเพื่อนๆ ที่กอง...ถ้าซันไม่ว่าอะไร...ฉัตรขอยืม...]"เดี๋ยวผมซื้อคันใหม่ให้"[จริงหรอคะ อุ้ย เกรงใจซันจังเลย จะด

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   ทบทวนอีกสักรอบไหม

    "ห๊ะ! แต่งงาน!"เกวรีและจีโน่อุทานพร้อมกันจนลั่นห้อง"อืม..."ใบหน้าผิดหวังของเธอเจื่อนลงก่อนจะกระดกไวน์ชั้นดีลงคอ"สมัยไหนแล้วแกจะมาจับคลุมถุงชนแบบนี้ไม่ได้ป้ะ"จีโน่เดือดพล่าน ก็แหงละหลังเรียนจบเขากะจะขอเธอเป็นแฟน แต่นี่อะไร อยู่ๆก็ถูกใครไม่รู้ตัดหน้าไปเสียก่อน"หึ่ย แกใจเย็น"แต่ก็ถูกเกวรีปรามไว้ก่อนที่นายนี่จะออกอาการจนมากเกินไป"ฉันก็ไม่ได้อยากแต่ง แต่มันเป็นข้อตกลงของพ่อแม่ฉันและครอบครัวเขา คงอยากให้ฉันมาเป็นไม้กันหมาให้ลูกเขาละมั่งเห็นว่าคบกับดาราคนหนึ่งอยู่ คงมาเกาะลูกเขาอะไรทำนองนั้นมั้ง""แล้วสัญญาจะสิ้นสุดลงเมื่อไหร่"คำถามของจีโน่ถามด้วยเสียงที่จริงจัง"คงตอนที่ฉันจัดการยัยนั่นไปจากชีวิตลูกเขาได้""หวังว่าจะจัดการแต่ยัยนั่นนะ ไม่ใช่ให้เขามาจัดการแก"จีโน่ยังคงกล่าวต่อ"แกไม่ต้องห่วง ฉันเป็นใคร จำคำพูดฉันไว้ว่านายนั่นจะไม่ได้แตะต้องฉันแม้แต่ปลายขน"เธอพูดอย่างมั่นอกมั่นใจ พร้อมกับยกแก้วไวน์กระดกอีกรอบ"งั้นถ้ามั่นใจขนาดนั้น ก็ระวังตัวด้วยแล้วกัน"ก็รักไปแล้วนี่เนาะ เธอจะทำอะไรก็คงต้องเคารพการตัดสินใจของเธอ แต่ถึงอย่างไรเขาก็ไม่รังเกียจเธอหากว่าเธอจะต้องเสียสิ่งที่มีค่าที่สุดให้คนอื

  • ปราบหัวใจนายวายร้าย(ซัน+เอวา)   3-นั่นเจ้าสาวกู

    "ซัน ต่อไปนี้ต้องไปรับไปส่งน้องที่มหาลัยทุกวันที่น้องมีเรียน เข้าใจไหม""เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกค่ะคุณป้...เอ่อคุณแม่"จะไปยอมได้ยังไง วุ่นวายกันพอดี เธอคิด"ได้ครับแม่ ผมจะได้รับไปส่งถึงที่เลย"แต่ยิ่งเธอห้าม เขากลับยิ่งทำตรงกันข้าม นายนี่มันกัดเธอไม่เลิกจริงๆ"เอ่อ...ไม่เป็นไรค่ะพี่ซัน รบกวนเปล่าๆ เดี๋ยวเอวาไปกลับเองดีกว่าค่ะ""หึ!"ยัยเด็กนี่ทำไมถึงได้ห้ามเขานัก ชักอยากจะรู้ซะแล้วว่าที่มหาลัยมีอะไรทำไมถึงได้ไม่อยากให้เขาไปรับไปส่งนัก"ไม่ได้หรอกครับ มันเป็นความประสงค์ของคุณแม่ พี่จัดไม่ได้ซะด้วยสิ"เขายกยิ้มให้หนึ่งทีอย่างยั่วอารมณ์คนร่างเล็กตรงหน้า"งั้นแม่ฝากซันหน่อยนะลูก"คุณหญิงพัชรินทร์เอ่ยบอกว่าที่ลูกเคยด้วยใบหน้ายินดี"แม่! ไม่ต้องไปรบกวนพี่เขาหรอกค่ะ แค่ต้องมาแต่งงานกับเอวาพี่เขาก็ลำบากใจจะแย่"เธอแก้ต่าง"ไม่อึดอัดเลยครับ พ่อแม่ว่าดีพี่ก็ว่าดี ใช่ไหมครับคุณพ่อคุณแม่"เขาหันไปหาแนวร่วมเพื่อให้พ่อและแม่ของเขาช่วย เห็นทีงานนี้คงต้องอยู่ข้างเดียวกันกับพ่อแม่เพื่อกำจัดเด็กนี่สินะ คอยดูจะทำให้พ่อแม่ตาสว่างที่เลือกคนผิดให้เขา"ใช่ลูก โอ๊ะวันนี้พูดเข้าหูพ่อแหะ"ท่านประธานอย่างอัครเดชเอ่ยด้วย

DMCA.com Protection Status