บทที่ 584

ซานซานถอนหายใจ แล้วพูดกับซูหว่านเสียงต่ำ "เพราะอยากจะหนีออกจากกรงที่ซูเหยียนสร้างขึ้นมาสำหรับเธอ อลันก็เลยกระโดดตึกลงมาขาหัก ถ้าไม่ใช่เพราะประธานจี้ส่งซูชิงไปแก้แค้น ก็คงไม่มีใครเห็นว่าเธอนอนอยู่บนโพรงหญ้า หลายเดือนที่ผ่านมาต้องรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาล"

ซูหว่านได้ยินดังนั้น ก็ถามด้วยความกังวลว่าสาหัสหรือเปล่า ซานซานตอบว่า "โชคดีที่รักษาได้แล้ว ต่อไปเวลาเดินอาจจะผิกปกตินิดหน่อย แต่ไม่ถึงกับขาเป๋ แต่ต่อจากนี้เธอไม่สามารถใส่รองเท้าส้นสูงได้อีก..."

ทุกครั้งที่ซูหว่านเห็นอลัน เธอมักจะใส่รองเท้าส้นสูง ที่สวยสะกด และอกเผยมั่นใจ ต่อไปไม่สามารถใส่ส้นสูงได้อีก นั่นก็เท่ากับเป็นการตัดขาดความมั่นใจของอลัน นั่นทำให้ซูหว่านยากจะรับได้ "แล้วซูเหยียนล่ะ ไอ้สารเลวนั่นมีจุดจบยังไง?!"

ซานซานขมวดคิ้ว "ตระกูลซูเป็นตระกูลใหญ่ในเมืองหลวง ซูชิงไม่อาจเอาชีวิตเขาได้ ก็ได้แต่ชกเขาแรงๆไปทีนึง แต่เอาเป็นว่าความแค้นที่เธอถูกเตะนั่น ซูชิงได้เอาคืนให้แล้ว ส่วนเจ้าตัวน่าจะยังรักษาตัวอยู่มั้ง โดนถีบไปหลายครั้งซี่โครกหักอยู่"

ซานซานพูดจบ ก็ทอดสายตาลงต่ำ ซ่อนความรู้สึกที่ซับซ้อนเอาไว้

จริงๆตอนนั้นซ่งซือเยว่ก็ขัดขวาง