บทที่ 589

ซูหว่านยกนิ้วมือเรียวขาวขึ้นชี้ไปยังกล่องแหวนเพชรในมือของเขา แล้วคลายความสงสัยให้ "คุณเตรียมคำปฏิญาณรักมาไม่ใช่หรอ?"

จี้เหลียงชวนที่ซ่อนตัวอยู่ห่างๆ รวมถึงคนในตระกูลจี้ที่แอบอยู่ในซอกหลืบ ก็พากันหลุดขำออกมา...

เมื่อได้ยินเสียงหัวเราะ ซูหว่านก็ชะงักไป หันกลับไปรอบๆก็ไม่เห็นใคร ขณะที่กำลังสงสัยอยู่นั้น จี้ซือหานก็จับมือเธอเอาไว้

เขาอ้าริมฝีปากพะงาบๆ พยายามจะพูดคำปฏิญาณรักออกมาหลายครั้ง ทว่าก็พูดไม่ออก สุดท้ายจึงได้แต่ถามอย่างร้อนใจ "แต่งหรือไม่แต่ง?"

ซูหว่านกล้ารับประกันเลยว่า ถ้าเธอยังไม่ตอบตกลงอีก เกรงว่าจี้ซือหานจะร้อนใจตายแน่ จึงรีบพยักหน้าให้เขายิ้มๆ "แต่ง!"

ไม่แต่งให้เขา แล้วจะแต่งให้ใคร นับตั้งแต่วินาทีที่ขายร่างกายให้เขา ก็ถูกกำหนดให้เป็นคนของเขาแล้ว โชคชะตาแห่งรักที่กำหนดมา ยังไงก็เปลี่ยนไม่ได้

คำว่าแต่งแค่คำเดียว ทำเอาความตึงเครียดและความกระวนวายบนใบหน้าของจี้ซือหานค่อยๆสลายไป แปรเปลี่ยนเป็นรอยยิ้มอ่อนๆ...

เขาจับมือเล็กขาวนาวลของซูหว่าน สวมแหวนเพชรที่สลักชื่อของพวกเขาสองคนเอาไว้ลงบนนิ้วนางข้างซ้ายของเธอ

ตำแหน่งนี้อยู่ใกล้กับหัวใจมากที่สุด มีความหมายแฝงว่าได้นำอีกฝ่ายมาไ