Share

บทที่ 591

เบาะข้างคนขับในรถคันนั้น ลดหน้าต่างลงครึ่งนึง เผยให้เห็นใบหน้าที่หล่อเหลาคมสัน แม้ว่าไฟข้างทางจะมืดแค่ไหน แต่ซานซานก็จำหน้าเขาได้

เธออึ้งไปชั่วอึดใจ ก็รีบก้าวรองเท้าส้นสูง เดินฉับๆไปที่รถคันนั้น เมื่อเข้าไปใกล้แล้ว ถึงได้มั่นใจว่าเป็นเขาจริงๆ...

"ซือเยว่"

เธอเรียกชื่เขาด้วยเสียงสั่นเทา

ชายหนุ่มในรถยกมุมปากขึ้น เผยรอยยิ้มช้าๆ "พี่ซานซาน"

คำว่าพี่ซานซานที่ไม่ได้ยินนาน ทำเอาซานซานตาแดงก่ำ "นายมาได้ยังไง?"

หลายวันที่ผ่านมานี้ เธอเคยโทรหาซ่งซือเยว่ แต่ถ้าเขาไม่ปิดเครื่องก็ไม่รับสาย เธอเองก็เคยไปหาเขาที่เมืองหลวง แต่เขาปฏิเสธที่จะพบเธอ

ที่เขาทำแบบนี้ เหมือนกับอยากจะตัดขาดกับพวกเขาโดยสิ้นเชิง ไร้เยื่อใยจนแม้แต่พี่สาวอย่างเธอก็ไม่รูจักแล้ว...

เดิมทีเธอยังนึกว่าต้องเสียน้องชายคนนี้ไปตลอดกาลซะแล้ว แต่ไม่คิดว่าเขาจะปรากฎตัวขึ้นในวันที่จี้ซือหานขอซูหว่านแต่งงาน

นี่มันหมายความว่าซ่งซือเยว่คอยติดตามพวกเธออยู่ตลอดใช่ไหม เพียงแต่เขาไม่เคยมารบกวนพวกเธอก็เท่านั้น...

ซ่งซือเยว่ยื่นนิ้วมือขาวนวลไปรับเกล็ดหิมะที่อยู่ด้านนอก ในดวงตาบริสุทธิ์ เผยความโศกเศร้าที่ลบล้างไม่ออก

เขาจ้องเกล็ดหิมะอยู่ชั่ว
Locked Chapter
Continue to read this book on the APP

Related chapters

Latest chapter

DMCA.com Protection Status