Mag-log inShare
ตอนที่ 15 ภรรยาหนี สามีตาม2
Huling Na-update:
2025-02-11 12:53:02ประตูห้องพระค่อยๆ ถูกเปิดออกอย่างเชื่องช้า
แสงไฟสว่างจ้าจากคบเพลิงเบียดบังแสงตะเกียง ส่งผลให้ความสว่างไสวส่องเข้ามาในห้องพระจนคล้ายทิวา เสียงดีใจของจิ่นซินดังเล็ดลอดเข้ามาทำลายความเงียบสงบภายในห้องจนสิ้น
“ฮูหยินน้อย...”
หมิงเยว่กำลังวาดแขนกางขาออกกระบวนท่าอหังการอยู่จำต้องรีบเก็บกลับ แกะผ้ารัดแขนออกอย่างเร็ว ปลดชายกระโปรงออกจากสายรัดเอว ปล่อยให้ชายผ้าทิ้งตัวกรุยกรายพลิ้วไหว จังหวะนั้นได้ยินเสียงสูดจมูกของจิ่นซิน คาดว่าคงกำลังปาดน้ำตาด้วยคราหนึ่ง
“ท่านแม่ทัพให้บ่าวมารับท่านกลับเรือนเจ้าค่ะ”
ประโยคหลังของสาวใช้กล่าวขึ้นพร้อมประตูที่ถูกเปิดออก เสียงเอี๊ยดอ๊าดกรีดอากาศดุจเสียงเรียกของปีศาจที่มาพรากหมิงเยว่กลับไปยังอาณาเขตแห่งความเป็นจริง
หญิงสาวตอบกลับเสียงเนือย “ข้าไม่อาจกลับไปได้ โทษทัณฑ์นี้ช่างสาหัสนัก”
ความเงียบเกิดขึ้นหลังจากนั้นครู่ใหญ่ จนหมิงเยว่ต้องขมวดคิ้ว
“จิ่นซิน...” หญิงสาวหันหน้าไปมองหาสาวใช้ผู้ซึ่งพูดมากแต่กลับเงียบเชียบด้วยความฉงน
“เหตุใดไม่พร่ำบ่นเหมือนเคยเล่า?”
ทว่าคำตอบที่ได้รับกลับมิใช่เสียงของแน่งน้อย หากแต่เป็นเสียงทุ้มต่ำเคร่งขรึมแฝงความเคร่งเครียดขั้นสุด
“ไม่อาจกลับไปได้เพราะกำลังทำสิ่งใดอยู่หรือ?”
สิ้นเสียง บรรยากาศแห่งอำนาจปกคลุมทั่วห้องทันที บุรุษหนุ่มผู้หล่อเหลาสง่างามแผ่ซ่านความน่ายำเกรงปานนั้น ย่อมเป็นแม่ทัพพยับบูรพา
หยางเจี้ยน...
หรือก็คือโหวน้อยแห่งจวนติ้งอานโหวสกุลหยาง สามีผู้เผด็จการของไป๋หมิงเยว่
ท่วงท่าซึ่งขัดต่อจรรยาอันดีงามของสตรีครองเรือนย่อมต้องถูกสลัดทิ้งจนสิ้น หมิงเยว่รีบหยิบผ้าสีหม่นและพู่กันพร้อมกันเลย
“โธ่เอ๋ย! สามีข้า ภรรยาท่านกำลังเช็ดพระพุทธรูป แล้วก็ยังคัดบทสวดมนต์อยู่ปะไร”
ว่าพลางนั่งคุกเข่าด้านหน้าพระพุทธรูปเช็ดถูด้วยท่าทางของแม่นางน้อยผู้นุ่มนวลอ่อนโยนดุจบุปผาฉ่ำน้ำค้าง ทว่าเพิ่งพูดจบ กลิ่นอายอำมหิตสังหารก็เข้าครอบงำทั่วตัว จนหมิงเยว่รู้สึกเสียวสันหลัง
นางค่อยๆ เงยหน้า ช้อนตาขึ้นมอง เผยพวงแก้มนวลเนียนแดงเรื่อเปล่งปลั่ง ขับเน้นความน่ารักน่าชัง
หยาดเหงื่อเม็ดโตผุดพรายเป็นประกายระยิบระยับ เส้นผมหลุดร่วงประปรายล้อมรอบดวงหน้าเรียวเล็กนวลมน บางส่วนแผ่สยายเคลียแผ่นหลัง
ภาพนี้ทั้งน่าเอ็นดูชวนสงสารและงดงามบอบบางยามถูกผู้อื่นจับจ้อง
“ท่านมิใช่ประจำอยู่ค่ายทหารรึ?”
ขณะถาม แววตายังใสซื่อยิ่ง ไม่รู้จริงๆ ว่าเขากลับมาเพื่อการณ์ใด ไยไม่นอนค้างที่ค่ายทหาร
หยางเจี้ยนหรี่ตา “หากยังไม่กลับมาข้าจะรู้หรือว่าเจ้ากำลังแอบทำอันใด?”
ในวาจาแฝงน้ำเสียงจับผิดในที ในแววตายังคล้ายมองคนได้ทะลุปรุโปร่งยิ่ง สายตาคาดโทษเยี่ยงนั้น...
ไม่! หมิงเยว่ไม่มีทางยอมรับความจริงแน่นอน
“สามีข้า ใต้แสงเทียนริบหรี่ ไฉนท่านถึงรูปงามนัก”
ทำเป็นเฉไฉนอกเรื่อง! หยางเจี้ยนแค่นสบถในใจ
Kaugnay na kabanata
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 15 ภรรยาหนี สามีตาม3
“เจ้าจะกลับเรือนได้หรือยัง?” “กลับอยู่แล้ว ข้าอยากกลับตั้งนาน รอท่านมารับ”สตรีผู้กลิ้งกลอกพยักหน้าคลี่ยิ้มหวาน แต่น่าเสียดายที่อีกฝ่ายไม่ยิ้มรับแม้แต่น้อยนอกจากไม่ยิ้มรับยังจ้องเขม็งด้วยแววตาคมกริบดุจมีดดาบพร้อมเชือดเฉือนอย่างต้องการคว้านเอาทุกความจริงออกมาตีแผ่ ใบหน้าคมคายตึงเครียดยิ่งหมิงเยว่จึงรีบหมุนกายเดินตัวปลิวกลับเรือนทันที เมื่อพ้นระยะสายตายังแอบวิ่งหนีอีกด้วยทว่ามีหรือจะรอดพ้นแม่ทัพหนุ่มผู้มีสัมผัสเลิศล้ำได้ หยางเจี้ยนรีบตามประกบทันที เรือนร่างสูงใหญ่ดุจแท่นศิลา หนาดั่งปราการหินแต่พลิ้วไหวสง่างาม จึงตามติดภรรยาหมิงเยว่หรือจะรอดพ้น...ทั้งสองหายวับไปคล้ายถูกราตรีมืดดำกลืนกินจิ่นซินมองภาพภรรยาหนีสามีตามด้วยสองตาแดงก่ำ น้ำตาแห่งความปิติไหลพรากทั้งคุกเข่าขอละเว้นโทษทัณฑ์ให้ ทั้งมารับด้วยตนเอง ช่างน่าปลาบปลื้มนักลมหนาวโชยมา พัดผ่านเสื้อผ้าหลายชั้น จันทราเย็นเยียบดุจน้ำแข็งค้าง ทุกก้าวย่างจึงต้องเดินอย่างระมัดระวังหมิงเยว่เดินไปตามทางโดยไม่หันมองบุรุษด้านข้าง ทั้งสองสืบเท้าไหล่เคลียไหล่เบียดชิด เมื่อกระทบแสงจันทร์เห็นเป็นเงาทอดยาวคล้ายคู่ยวนยางกระทั่งพากันเข้าเรือนหลัก ส
Huling Na-update : 2025-02-11บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 16 โต้แย้งไม่จบสิ้น1
คุณหนูไป๋ตัวเล็กนัก เมื่อหยางเจี้ยนยืนระยะประชิด หมิงเยว่ก็ให้รู้สึกคล้ายกลายร่างเป็นหนูตัวน้อยที่กำลังประจันหน้ากับม้าศึกตัวใหญ่ผู้หนึ่งคือผู้เยี่ยมยุทธ์แตกฉานการต่อสู้ทุกแขนง ไหวพริบยิ่งกว่าสิบผู้บัญชาการ นางยามนี้ไหนเลยจะสู้เขาได้หญิงสาวยืนนิ่งไม่ไหวติง อยากทำหูทวนลมก็ทำมิได้ เพียงยืนก้มหน้ามองพื้นห้อง ในขณะที่อีกฝ่ายก็กล่าวยืดยาว“อันตรายทั้งหลายปล่อยหน้าที่สามีแบกรับปกป้อง เจ้าไม่จำเป็นต้องทำอันใดให้เหน็ดเหนื่อยทั้งสิ้น เช่นนั้น อะไรที่เจ้าทำอยู่ จงหยุดและล้มเลิกที่จะทำมันเสีย”หมิงเยว่กลอกตายู่หน้า “มิใช่ท่านหรือไรที่เมินเฉยละเลยข้า ปล่อยให้ข้าถูกรังแก! แบกรับหรือ? ปกป้องหรือ? ท่านช่างพูดออกมาได้ หน้าไม่อายเกินไปแล้ว”หยางเจี้ยนตะลึงวูบ ก่อนสืบเท้าเข้าหาแล้วก้มหน้าหยักยกมุมปากแค่นยิ้ม “แล้วใครกันที่ตั้งแง่รังเกียจข้า?”หญิงสาวเงยหน้าสู้สายตา “ข้ามิได้รังเกียจท่าน!”“แล้วที่ทำทุกครั้งบนเตียงยามเช้าคืออันใด?”ฉับพลันนั้นภาพแห่งการแนบชิดลึกซึ้งพลันปรากฏเต็มภวังค์ พาให้ร้อนรุ่มนัก ขัดเขินยิ่ง สตรียามเขินอายก็มักจะทำอันใดที่อาจเป็นอันตรายแก่ผู้อื่นได้ในบางครา การถีบบุรุษตกเตียงกับก
Huling Na-update : 2025-02-12บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 16 โต้แย้งไม่จบสิ้น2
หญิงสาวยังมิทันได้เอื้อมมือไปสัมผัสอย่างสงสัยใคร่รู้ ฝ่ายชายหนุ่มกลับดึงนางเข้าสู่อ้อมกอดแล้วรัดแน่น“อ๊ะ!”ไม่มีแล้วสามีเย็นชาเหมือนน้ำแข็งค้างผู้ชื่นชอบการพร่ำบ่นภรรยายามนี้หมิงเยว่เห็นปีศาจราคะผู้เร่าร้อนตนหนึ่ง ผู้ซึ่งไม่พูดไม่จา เขาจับนางขึ้นนั่งบนตักแกร่ง ไม่ถามสักคำว่ายินยอมหรือไม่? เพียงส่งสายตาร้อนแรงบ่งบอกความต้องการที่มีแรงปรารถนาคอยผลักดันนางตีไหล่เขาหนึ่งที “เหตุใดไม่ไปเรือนอนุเล่า?”เดิมทีนางก็หึงหวงหฤโหดอยู่หรอกนะ แต่เขาเปี่ยมกำลังวังชาเรี่ยวแรงเยอะยิ่งกว่าวัวตัวโต คึกคักเหนือม้าศึก ทำผู้อื่นแทบแหลกเหลวไม่เหลือดี เขาบดขยี้นางราวโกรธกัน “ยามนี้อนุนางนั้นคงประโคมแต่งกายงดงาม จุดโคมรอท่าน ชะเง้อหน้ามองจนลำคอยาวแล้ว”หมิงเยว่ย่อมไม่รู้ว่าซู่หลินถูกสามีตนเอาดาบจ่อคอ ห้ามมาให้เห็นหน้าอีกตลอดชีวิต“ไปหาอนุเถิด ปล่อยข้า”หยางเจี้ยนเลิกคิ้ว “เหตุใดต้องไปหาสตรีอื่นไม่ทราบ ในเมื่อภรรยาอยู่ตรงหน้า”“แต่นางผู้นั้นงดงามกว่าข้ามาก”“รู้ตัวด้วยหรือ?”หญิงสาวพลันชะงัก แววตาขึงตึง “ท่าน!”“เจ้าช่างขี้ริ้วนัก กิริยาแข็งกระด้าง มารยาทยังต้องฝึกฝนอีกมาก อย่าเสียเวลาเปรียบเทียบกับผู้อื่นให้
Huling Na-update : 2025-02-12บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 16 โต้แย้งไม่จบสิ้น3
หมิงเยว่ครางเสียงหวาน ร้อนผ่าวไปทั้งร่าง น้ำในถังคล้ายไม่มีอยู่จริง ทุกการเคลื่อนไหวสอดประสานในจังหวะกร้าวแกร่งดุดัน จึงเสมือนไร้สิ่งใดกีดขวางโดยสิ้นเชิงเสียงครางผะแผ่วสอดประสานกับเสียงน้ำกระฉอกขึ้นลงตามจังหวะขยับกายลึกล้ำหมิงเยว่จับบ่ากว้างแน่น เล็บจิกแผ่นหลังแกร่งจนได้เลือดซึม รู้สึกลุ่มหลงในห้วงอารมณ์อย่างไม่เคยมีมาก่อนนางจึงปลดปล่อยตัวเองตามใจสามี ยินยอมถูกความรู้สึกหวามไหวครอบงำเนิ่นนานในขณะที่หยางเจี้ยนยิ่งนานยิ่งกำซ่าน เพลิงอารมณ์ไม่มอดดับโดยง่าย จากถังไม้คับแคบคู่ยวนยางจึงมาเล่นน้ำต่อที่เตียงนอนกว้าง ท่วงท่ารัญจวนหลากหลายมากกว่าเดิม เพิ่มความร้อนแรงแห่งเพลิงพิศวาสปานเยี่ยมแดนสวรรค์หมิงเยว่ครวญเสียงหวิว “ท่านสร้างห้องอาบน้ำใหม่ ให้ใหญ่กว่าเดิมได้ไหม?”มีเพียงเรื่องนี้ที่หยางเจี้ยนยอมตามใจนาง “อืม...”สนทนาสิ้นสุดเพียงเท่านั้น เหลือแค่เสียงกลิ้งตัวเสียดสีไปบนเตียง เคล้าเสียงหอบกระเส่าเกิดขึ้นตลอดราตรี ทั้งนางและเขามิได้พูดจาอันใดอีกเลยแม้ครึ่งคำแบบนี้ก็ดีจะได้ไม่ต้องถกเถียงกัน ถึงอย่างไรเราสองสามีภรรยาก็มิใช่คู่ที่ชอบสนทนาพาทีหรือร่วมอ่านหนังสือคัดอักษรขับกลอนโต้ตอบบทกวีเหม
Huling Na-update : 2025-02-12บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 17 ปัญหาสามีภรรยา1
หยาดน้ำค้างโปรยปราย กลิ่นอายวสันต์จางหาย กรุ่นร้อนแผ่ซ่านผ่อนคลาย เรือนกายสิ้นไร้เรี่ยวแรงหมิงเยว่ลำคอแห้งผาก นอนคว่ำหน้าเงียบงัน เผยแผ่นหลังนวลเนียนล้อสายตาในขณะที่หยางเจี้ยนลุกขึ้นนั่งเผยแผงอกตึงแน่น เตรียมตั้งหลักรอรับมือกับปัญหาบนเตียงกับภรรยาหญิงสาวรู้สึกเมื่อยขบไปทั้งร่าง ปวดหนึบไปหมด คลับคล้ายใกล้แตกสลายอยู่รอมร่อ ไหนเลยจะมีแรงโวยวาย ทำได้แค่บ่นตัดพ้อเบาๆ“ไยท่านไม่ใช้ลิ้นอย่างเดียวเล่า? เนื้อตัวของข้าหาใช่ขนมหวานที่ต้องใช้ฟันขบกัดหรือเคี้ยวเล่นก่อนกลืนกินไม่!”ยามเอ่ยยังเห็นภาพผิวเนื้ออ่อนนุ่มของตนถูกฟันคมครูดเป็นทางอย่างเข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันกระทั่งผิวนวลเนียนของนางมีรอยแดงเต็มไปหมด ทว่าตัวนางยามนั้นกลับกรีดร้องอย่างสุขสมแทบขาดใจนี่มันเรื่องราวใดกัน?หมิงเยว่ยังคงบ่นอย่างไม่ไว้หน้าทั้งไม่รับความจริง ทว่าหยางเจี้ยนที่เตรียมรับมืออยู่แล้วเพียงแค่นเสียงเย็นชา “มิใช่ว่าเจ้าก็ใช้กรงเล็บนางพญาทำหลังข้าเป็นรอย”ชายหนุ่มพบว่าตนเองเริ่มเก่งกาจในการโต้แย้งเรื่องบนเตียงกับภรรยาแล้ว หากเป็นก่อนนี้เขาคงทำได้แค่ลุกหนีแล้วจากไปอย่างเดือดดาล ต่อมาก็ทำได้แค่ขบคิดเพียงลำพัง ราตรีแล้วราตรีเล่
Huling Na-update : 2025-02-13บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 17 ปัญหาสามีภรรยา2
หลังจากถูกเคี่ยวเข็ญให้ปรนนิบัติสามีตามหน้าที่ภรรยาเอกทุกประการตั้งแต่ช่วยเขาแต่งกายคาดสายรัดเอว ดูแลยกน้ำชา คีบอาหารใส่ถ้วยให้ หมิงเยว่ยังถูกหยางเจี้ยนพาเดินไปคารวะน้ำชาต่อหน้าบรรดาผู้อาวุโสพร้อมกับเขาทั้งหมดนี้ไม่เคยเกิดขึ้นแน่นอน ตั้งแต่แต่งงานกันมา ก็มีแค่กิจกรรมสร้างสัมพันธ์บนเตียงโดยไร้ซึ่งวาจาตลอดคืน ยามเช้าก็โต้แย้งอย่างรุนแรง หลังทะเลาะเบาะแว้งก็ต่างแยกย้ายไปคนละทาง แต่ละครั้งก็ต้องห่างกันร่วมเดือน ทว่าครั้งนี้หมิงเยว่ยังไม่ได้รับสิทธิ์ให้แยกจากสามีแม้ครึ่งก้าวใจร้ายเกินไปแล้ว...ยามนี้ท่านแม่ทัพหนุ่มผู้เคร่งขรึมแต่มักเกรี้ยวกราดกำลังปฏิบัติต่อฮูหยินของเขาในทิศทางที่ดีขึ้นอย่างแท้จริงจากที่ไม่เคยตื่นนอนพร้อมกัน ไม่เคยรับอาหารเช้าร่วมกัน ยิ่งไม่เคยจับประคองยามคารวะผู้เฒ่าอย่างเอาใจใส่ หรือชวนพูดคุยเสวนาช่วยสร้างสัมพันธ์อันดีต่อหน้าผู้อาวุโส บัดนี้หยางเจี้ยนกลับทำทุกอย่างเหล่าผู้อาวุโสทุกคนในสกุลหยางรวมถึงบ่าวรับใช้ต่างพากันมองสะใภ้สกุลไป๋ด้วยสายตาที่เปลี่ยนไปโดยสิ้นเชิง จากดูแคลนแปรผันเป็นชื่นชม บรรยากาศรื่นรมย์ยิ่งมีเพียงหมิงเยว่ที่รู้สึกว่าคืนวันแสนสุขเปลี่ยนไปแล้ว กล
Huling Na-update : 2025-02-13บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 18 เป็นภรรยาเอกไม่ง่าย 1
ครั้นไม่อาจอยู่อย่างสงบในเรือนตน หมิงเยว่จึงจำต้องออกมาเดินเล่นและเลือกพักผ่อนในศาลาแทน“ฮูหยินน้อย...”สาวใช้ตัวน้อยของหมิงเยว่ส่งเสียงอ่อนหวานอยู่นอกศาลา นางเปลี่ยนสรรพนามจากคุณหนูใหญ่ทันทีหลังจากแม่ทัพหยางเปลี่ยนไป“จิ่นซินขอตัวไปรับขนมในห้องครัวชั่วครู่เจ้าค่ะ”นางเดินมาวางตะกร้าไผ่สานที่บรรจุถ้วยชาไว้บนโต๊ะ แล้ววิ่งจากไปอย่างกระตือรือร้น ท่าทางเปี่ยมสุขกว่าทุกวันหมิงเยว่มองตามพลางถอนหายใจ สาวใช้ผู้นี้จะรู้บ้างไหมว่านางต้องเปลืองตัวไปกับสามีผู้กล้าแกร่งเพียงใดถึงแลกความสงบสุขได้แต่เอาเถิด ได้เห็นจิ่นซินยิ้มแป้นก็นับว่าคุ้มแล้ว...หญิงสาวให้รู้สึกเอ็นดูบ่าวคนสนิทจริงๆช่วยมิได้ที่หมิงเยว่จักซาบซึ้งจิ่นซินถึงขั้นนี้ เนื่องจากยามลำบากเพียงลำพัง มองไปทางใดล้วนไม่เคยเห็นใคร ไป๋หมิงเยว่ผู้ถูกทิ้งขว้างก็มีเพียงจิ่นซินเท่านั้น แม้นางจะเป็นวิญญาณมาสวมร่าง หากแต่ความรู้สึกซาบซึ้งมิเคยเจือจางหนทางข้างหน้ายังอีกยาวไกล สหายรู้ใจหาได้ยากยิ่ง เมื่อมีโอกาสพบเจอย่อมต้องรักษาให้มั่นระหว่างคิดเช่นนั้น สายตาของหมิงเยว่พลันเหลือบเห็นชายอาภรณ์ของสตรีผู้หนึ่ง ชั่วครู่ก็หายไปทางหลังพุ่มไม้ ท่าทางลับๆ
Huling Na-update : 2025-02-14บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 18 เป็นภรรยาเอกไม่ง่าย 2
แม้ก่อนหน้านี้หมิงเยว่มักจะผลักไสหยางเจี้ยนให้ไปหาอนุซู่เพื่อแบ่งเบาภาระอันแสนสาหัสทว่าเมื่อถึงเวลาที่คิดว่าเขาต้องไปทำเรื่องเช่นนั้นกับสตรีอื่นจริงๆ หญิงสาวกลับไร้ความคิดที่จะยินยอมหรือยินดี ไม่มีแม้แต่น้อยซึ่งนางก็ไม่รู้ว่าทำไม...เส้นทางลับตาแห่งเดิม ซู่หลินเดินกลับเรือนตนอย่างระมัดระวัง ทว่าอึดใจลำคอระหงพลันถูกรวบกำแล้วฉุดดึงไปหลังพุ่มไม้อย่างไร้สุ้มเสียงซู่หลินเบิกตากว้างอย่างตกใจ พริบตาพลันได้ยินเสียงเย็นเยียบที่ข้างหู “คิดปีนเตียงของสามีข้าด้วยยาชั่ว ถามมารดาเยี่ยงข้าก่อนเถอะ!”สะคราญโฉมผู้หนึ่งคล้ายถูกสูบวิญญาณออกจากร่าง กระทั่งดวงหน้าบิดเบี้ยวหมดความงามเพราะฉาบทับด้วยความรู้สึกหวาดหวั่นพรั่นพรึงแทบสิ้นสติ“ป่ะ...ไป๋หมิงเยว่”เจ้าของนามแสยะยิ้มเหี้ยมให้ในระยะประชิด“ข้าเอง...”ซู่หลินละล่ำละลักถาม “เจ้าได้ยินทุกอย่าง?”หมิงเยว่หัวเราะเสียงต่ำ “อยากให้ข้าเปิดโปงประจานหรือไม่เล่า?”อันที่จริง ทักษะมารยาสาไถยของหมิงเยว่ที่ห่างชั้นกับซู่หลินและเจียวหั่วนั้น นางมิได้มั่นใจเลยว่าจะมีผู้ใดเชื่อ หมิงเยว่ย่อมต้องใช้ไม้แข็งป้องกันไว้ก่อน นางกดร่างนุ่มนิ่มอ่อนแรงลงบนพื้นดินที่มีหญ้าปก
Huling Na-update : 2025-02-14
Pinakabagong kabanata
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 44 ดูแลภรรยา2
ทางฝั่งของหยางเจี้ยน เขาเพียรจดจำทุกคำพูดของหมอหญิงอย่างดี แม้ใบหน้าจะกำลังแดงเรื่อไปหมด“โรคสตรีเช่นนี้ ฝ่ายสามีจำต้องพึงระวังเป็นพิเศษ สามเดือนควรงดร่วมหอเด็ดขาด เพราะหากตั้งครรภ์ขึ้นมา ฮูหยินอาจแท้งได้ และเมื่อแท้งแม้เพียงครั้งโอกาสตั้งครรภ์ย่อมไม่เกิดขึ้นอีกเลย พ้นสามเดือนอันตรายยามร่วมเตียงยังต้องนุ่มนวลอ่อนโยน ทำอย่างทะนุถนอมใส่ใจ ห้ามรุนแรง และที่สำคัญ ต้องจำกัดคืนละสามครั้ง”สมเป็นท่านหมอ เพียงมองปราดเดียวก็รู้แจ้งว่าบุรุษคู่สนทนากร้าวแกร่งเปี่ยมพลังปานใดเว้นสามเดือนไม่พอ ยังบอกรักได้แค่คืนละสามครั้ง ช่างน้อยยิ่งนัก!บุรุษหนุ่มเม้มปากเงียบงันสีหน้าถมึงทึงเมื่ออีกฝ่ายไม่ยอมตอบรับ หมอหญิงก็เริ่มเสียงเข้ม “ท่านแม่ทัพ...”หยางเจี้ยนตอบเสียงเนือย ท่าทีคล้ายนักรบพ่ายศึก “ข้าทราบแล้ว...”หลังตบปากรับคำเป็นมั่นเป็นเหมาะ แม่ทัพหนุ่มก็สั่งให้จิ้นเหอไปส่งท่านหมอกลับเรือนพำนักชั่วคราวเนื่องจากอีกฝ่ายมิใช่หมอประจำจวนแต่หยางเจี้ยนเชิญมาเป็นกรณีพิเศษ จึงต้องขอร้องให้อีกฝ่ายอยู่ต่อจนกว่าภรรยาของเขาจะหายจากพิษไข้ มิต้องนอนซมอีกส่วนสามเดือนนับจากนี้ย่อมต้องเป็นเขาที่รับหน้าที่ละเว้นนางอย่าง
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 44 ดูแลภรรยา1
เจียวหั่วแย้มยิ้มเอ่ยไปทางแม่สามีด้วยน้ำเสียงอ่อนหวานอย่างมีหลักการและเหตุผลว่า“การมีทายาทเป็นเรื่องสำคัญสูงสุด หากคนเป็นภรรยาไม่อาจมีบุตรให้สามีได้ง่าย ต่อให้วันนี้รักมากเพียงใด รักจนรอได้ถึงปีสองปีหรือสิบปี วันหน้าก็ยังต้องตัดใจอยู่ดี มิสู้อาศัยวันนี้ที่ร่างกายยังหนุ่มแน่นแข็งแรง บุตรชายที่เกิดมาย่อมเฉลียวฉลาดเก่งกาจทุกด้านเหมาะสมกับตำแหน่งผู้นำตระกูล ตัวข้าเองก็เป็นกังวลแทนเจี้ยนเอ๋อร์เสมอมา รอว่าเมื่อใดเขาจะมีเจ้าก้อนแป้งสืบสกุลที่แข็งแรงปราดเปรื่องเสียที หากถึงวันดีๆ วันนั้น ทุกคนในจวนย่อมมีความสุขเหลือเกินเจ้าค่ะ”ยิ่งเจียวหั่วพูดฮูหยินผู้เฒ่ายิ่งพยักหน้าเห็นด้วย นางดึงมือของสะใภ้คนรองมาตบเบาๆ แสดงออกว่าชื่นชมอีกฝ่ายอย่างมาก“ช่วงนี้เจ้าทำให้คนแก่อย่างข้ารู้สึกสบายใจจริงๆ ไม่เสียแรงที่บุตรชายคนรองของข้าปักใจเพียงเจ้า เอาเถอะ! ที่เจ้าพูดมาล้วนมีเหตุผลทั้งสิ้น ข้าเองก็ตระหนักลึกซึ้ง”นางหันไปทางฟางเหนียง “สะใภ้ใหญ่ก็ช่วยเร่งมือจัดหาหลานสะใภ้คนใหม่ให้หลานชายของข้าด้วยล่ะ อย่าชักช้าเชียว”ช่างบังอาจยิ่งนัก หลานชายเจ้าแต่บุตรชายข้ามิใช่รึ? ฟางเหนียงพยายามรักษาสีหน้ามิให้บึ้งตึง
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 43 เรื่องใหญ่3
เห็นได้ชัดเจนว่าเขารักใคร่ภรรยาเอกยิ่งนัก หากรับภรรยารองหรืออนุเพิ่ม มิเป็นการฝืนใจหรืออย่างไรฟางเหนียงอดรนทนมิได้จึงไต่ถามจากหมอหญิงอีก“ท่านหมอพอมีวิธีรักษาลูกสะใภ้ของข้าหรือไม่? ต้องจ่ายเงินเท่าใดสกุลเราล้วนไม่เกี่ยง”ยังไม่ทันที่ท่านหมอจะตอบคำถามนั้น เจียวหั่วพลันเอ่ยแทรก “สะใภ้ใหญ่อย่าได้กังวลจนเกินไปเลยเจ้าค่ะ เรื่องเช่นนี้มิใช่ไม่เคยเกิดกับสตรีใด หากสะใภ้ไป๋ไม่อาจมีบุตรได้ก็แต่งอนุเข้ามาให้เจี้ยนเอ๋อร์เท่านั้น ไม่ยากสักนิด”นางผูกใจเจ็บเรื่องซู่หลินไม่คลาย เพราะหมิงเยว่! สามีของนางจึงรับอนุเข้าเรือน ดังนั้นจึงกัดไม่ยอมปล่อยหยางเจี้ยนต้องมีอนุเช่นกันถึงจะสาสม!เจียวหั่วยังคงมีรอยยิ้มอ่อนโยนแขวนใบหน้ายามเอ่ย “อีกอย่าง ต่อให้มีบุตรสาวได้แต่มิใช่บุตรชาย จะอย่างไรก็ต้องหาสตรีอื่นมาช่วยอยู่ดี เรื่องเฟ้นหาสตรีที่เหมาะสมกับเจี้ยนเอ๋อร์ทั้งรูปโฉมและกิริยามารยาทมอบเป็นธุระให้ข้าจัดการในลำดับแรกก็ได้เจ้าค่ะ ส่วนคัดเลือกลำดับสุดท้ายแล้วแต่สะใภ้ใหญ่จะพิจารณา ดีหรือไม่เจ้าคะท่านแม่”ท้ายประโยคนางหันไปเอ่ยสำทับกับฮูหยินผู้เฒ่าอย่างนอบน้อมฟางเหนียงได้ฟังก็ขมวดคิ้วแต่ฮูหยินผู้เฒ่ากลับพยักห
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 43 เรื่องใหญ่2
จวนติ้งอานโหวสกุลหยางไม่รู้ผ่านไปนานเท่าใด หมิงเยว่ค่อยๆ ตื่นลืมตาขึ้นมา นางจำได้คลับคล้ายคลับคลาถึงอ้อมแขนอบอุ่นที่คุ้นเคย เป็นหยางเจี้ยนที่ช่วยนางไว้จากใต้น้ำอันเย็นเยียบแห่งนั้นเขาโอบกอดนางตลอดทางที่นั่งรถม้าแล้วเร่งกลับจวนด้วยกัน โดยไม่สนใจงานยิ่งใหญ่ประจำปีอันใดทั้งสิ้นต้นฤดูใบไม้ผลิเช่นนี้ กระแสน้ำเย็นจัดเหลือเกิน แม้ไม่เย็นเยียบเทียบเท่าฤดูหนาว ทว่ากลับคล้ายดั่งคมมีดนับพันกรีดเข้าผิวเนื้อก็มิปาน ช่างน่าเจ็บใจที่ร่างใหม่ผู้นี้อ่อนแอเปราะบาง กอปรกับไม่ได้พูดนานเกินไป เสียงเล็กจึงดังขึ้นแผ่วพร่า สติยังไม่ครบครันเท่าใด“ท่านพี่...”“ฮูหยินน้อย” จิ่นซินรีบเข้ามาดูแลนายสาวของตน “ท่านแม่ทัพไม่อยู่เจ้าค่ะ ท่านเป็นอย่างไรบ้าง?” หมิงเยว่ได้ยินว่าหยางเจี้ยนไม่อยู่พลันเลือดลมตีขึ้นจนหายใจไม่ออก ภรรยาป่วยอยู่นะ สามีไปไหนเสียเล่า?ขณะกำลังน้อยอกน้อยใจอย่างที่ไม่เคยเป็นกับใครอยู่บนเตียงนอน หมอหญิงผู้หนึ่งก็เดินเข้ามาตรวจอาการอย่างละเอียดลออ ระหว่างจับชีพจรสีหน้าเคร่งเครียดยิ่งนักไม่นานก็เก็บเครื่องมือใส่ล่วมยาแล้วโค้งกายเดินออกจากห้องไปอย่างเงียบงัน ทิ้งไว้แค่ใบสั่งยาบำรุงหลายแผ่น เพียงป
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 43 เรื่องใหญ่1
เมื่อคนที่หมายปองหลุดมือไปอย่างน่าเสียดาย โม่เฟิงจึงแค่นสบถในลำคอ ก่อนกลั้นหายใจว่ายน้ำหมุนกายแล้วไปต่อ โดยไม่รอให้ม่านน้ำที่หมุนวนชะลอตัวจนกระทั่งถูกหยางเจี้ยนจดจำใบหน้าได้อีกฝ่ายย่อมพะวงเพียงภรรยา ส่วนเขาแค่เอาตัวเองให้รอดเป็นพอ งานที่พลาดก็แค่เงินจำนวนหนึ่งที่สูญเสียไป วิธีชั่วช้าเพื่อหาเงินมาเติมเต็มคลังตนยังมีมากมายนับไม่ถ้วนทันใดนั้น สายตาบุรุษพลันจับจ้องที่ดรุณีผู้หนึ่งนางผู้นั้นกำลังตะเกียกตะกายตีน้ำ เสื้อผ้าหลุดลุ่ยเหลือเพียงชุดชั้นกลาง เผยผิวเปลือยขาวเนียนกระจ่างตา เห็นเอี้ยมสีสดรำไร ปลายเท้าที่ส่ายไปมายังไร้รองเท้าหุ้มไว้ มองไล่ขึ้นลงเห็นเรียวขาคู่นั้นที่กางเกงถูกมวลน้ำรั้งขึ้นจนเผยโคนขาอ่อนนวลเสลาอันงดงามเหนือเข่า ยิ่งนางตะกุยน้ำยิ่งเผยรูปร่างอ้อนแอ้นโค้งเว้าอรชร ทุกส่วนงดงามดั่งหยก นุ่มนวลบาดตากรีดใจ โม่เฟิงเบิกตาชะงักงันจนสำลักน้ำจังหวะนั้นกลุ่มองครักษ์มากมายพลันถลันเข้ามา แต่ละคนล้วนมีเป้าหมายตรงเข้าช่วยเหลือสตรีผู้นั้น“องค์หญิงเจ็ด!”“เร็ว! รีบช่วยองค์หญิง”“คุ้มครององค์หญิง!”โม่เฟิงผู้ชื่นชอบการล่าเหยื่อกระต่ายน้อยแสนงาม มีหรือจะยอม ก่อนที่ผู้ใดจะมาถึง
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 42 ใต้ม่านวารีเดือด2
ทันทีที่มีสตรีตกน้ำ นั่นย่อมเป็นสัญญาณเตือนให้โม่เฟิงลงมือ เป้าหมายคือฮูหยินคนงามของหยางเจี้ยนเขามิได้คิดทำให้อีกฝ่ายจมน้ำตายคล้ายอุบัติเหตุตามคำสั่งโหด แต่จะทำให้นางกลายเป็นของเขาเท่านั้นพอการทำตัวหยาบช้าแย่งชิงภรรยาผู้อื่นมิใช่เรื่องยาก การครอบครองสตรีสักคนย่อมทำง่ายแค่พลิกฝ่ามือเช่นกันชายหนุ่มเคยเป็นอดีตโจรในหุบเขามรณะกลางทะเล เช่นนั้นด้วยพละกำลังและทักษะการว่ายน้ำรวมถึงการดำน้ำลอบโจมตีย่อมเหนือชั้น เพียงพริบตาร่างสูงก็พุ่งปราดเข้าใกล้เป้าหมายได้อย่างง่ายดายฝ่ามือใหญ่ที่มีเรียวนิ้วแกร่งดุจกรงเล็บพญาเหยี่ยว โจมตีรวดเดียวพลันถึงลำคอระหงของโฉมงาม เพื่อดึงนางขึ้นเหนือน้ำแล้วกอดรัดให้หนำใจแต่แล้วเขาพลันต้องชะงักเมื่ออีกฝ่ายเพียงหันมองด้วยสายตาเย็นเยียบหาได้สะทกสะท้านไม่แน่งน้อยผู้นี้กำลังทำตัวคล้ายปีศาจวารีที่จมดิ่งแน่นิ่ง ดวงตานางจ้องมาที่เขาปราดหนึ่งก่อนสะบัดเสื้อผ้าหรูหราในมือทิ้งไปอย่างไม่ไยดีแล้วเอื้อมมือมาจับข้อมือของเขาออกจากลำคอของนางอย่างรู้จุดอ่อนที่สามารถยับยั้งเขาได้เป็นไปได้อย่างไร?ชั่วขณะที่โม่เฟิงกำลังผงะตกตะลึงด้วยคาดไม่ถึง หมิงเยว่เองก็เริ่มรู้สึกได้ถึงขีดจำกัดข
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 42 ใต้ม่านวารีเดือด1
เสียงตูมเกิดขึ้นสองครั้ง เมื่อสตรีสองคนพลัดตกทะเลสาบหญิงสองคนนั้นคือองค์หญิงเจ็ดเยี่ยนลู่เสียนกับหมิงเยว่“ช่วยด้วย คนตกน้ำ”เหล่าสตรีบนเรือสำราญกรีดร้องวุ่นวายแตกตื่น ทุกคนอลหม่านด้วยอารามตกใจหนึ่งในผู้เห็นเหตุการณ์พลันตะโกนอย่างเสียขวัญด้วยเผลอไผลมิอาจยั้งปากตนว่า“องค์หญิงเจ็ดผลักหยางฮูหยินตกน้ำ”แน่นอนว่าใครหลายคนก็เห็นเช่นนั้น พวกนางจึงมิได้ห้ามปรามเจ้าของวาจาผู้นี้เนื่องจากเหตุการณ์ไม่คาดคิดตรงหน้าเกิดกะทันหัน จึงไม่ง่ายเลยกับการเรียกคืนสติตนอย่างทันท่วงทีคนบนเรือยังคงกรีดร้องวุ่นวายอย่างทำอันใดไม่ถูกอยู่เช่นนั้น แต่ในน้ำเยี่ยนลู่เสียนกำลังตกตะลึงพรึงเพริดที่ตนเองตกน้ำลงมาอย่างมิทันตั้งตัวเดิมทีนางไม่จำเป็นต้องลงมือเองอย่างโง่เขลาเช่นนี้เลยสักนิด ทว่ามิรู้เพราะเหตุใดจึงกลายเป็นนางตกน้ำลงมาพร้อมกับสตรีน่าตายผู้นั้น“ช่วยด้วย อ๊ะ! อุ๊บ!”องค์หญิงเจ็ดพยายามตะเกียกตะกายขึ้นเหนือผิวน้ำ นางละล่ำละลักร้องให้คนช่วยโดยไม่รู้เลยว่าเสื้อผ้าของตนกำลังถูกฝ่ามือของใครอีกคนแอบดึงอยู่ใต้ม่านน้ำเสื้อผ้าหรูหรากรุยกรายพลิ้วไหวของเยี่ยนลู่เสียนถูกฝ่ามือปริศนาแอบดึงทึ้งเงียบงัน กระทั่งร่างของน
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 41 สตรีน่าค้นหา
การล่องเรือของฝั่งสตรีกำลังประชันขันแข่งชิงเด่น ทว่าทางฝั่งเรือของเหล่าบุรุษกลับสำราญอย่างแท้จริงชายหนุ่มแต่ละคนชื่นชมทิวทัศน์และจิบชาชมบุปผาด้วยท่วงท่าผ่อนคลายสบายใจ ปราศจากการถกปัญหาบ้านเมืองด้วยซ้ำไปได้มองลมพัดเมฆเคลื่อนรื่นรม ลอบชื่นชมเหล่านางฟ้านางสวรรค์ทางเรืออีกฝั่ง ยังต้องการสิ่งใดอีกเล่า?“ก่อนแต่งงานคร่ำเคร่งไม่คิดยอม ไยตอนนี้กลับเหม่อมองไม่วางตา”องค์รัชทายาทเยี่ยนหงหมิงเดินเข้ามาตบบ่ากว้างของหยางเจี้ยนพลางหยอกเย้าอย่างอารมณ์ดี เมื่อได้เห็นว่าอีกฝ่ายเอาแต่จับจ้องไปทางเรือของเหล่าสตรี สายตานั้นชัดเจนว่ามองฮูหยินร่วมผูกผมไม่วางเว้น“เจ้าควรต้องรู้ว่าดวงตาคมเข้มของเจ้ามักทำให้สตรีใจสั่นหวั่นไหวยามสบประสาน เอาแต่จ้องมองนางขนาดนี้ มิเกรงว่านางจะเขินอายจนทำอันใดไม่ถูกหรือ?”หยางเจี้ยนขมวดคิ้ว “หากนางรู้จักเขินอายต่อสายตาของกระหม่อมบ้างจะดีไม่น้อยพ่ะย่ะค่ะ”เยี่ยนหงหมิงเลิกคิ้วมองสหายอย่างสงสัย “ไม่จริงกระมัง? สตรีที่ไม่สะเทิ้นอายต่อสายตาเจ้านี่นะ ไม่ใช่แน่”แม่ทัพหนุ่มพยักหน้าเล็กน้อย “ฮูหยินของกระหม่อมเป็นเช่นนั้น”“อ่า” เยี่ยนหงหมิงหัวเราะชอบใจ “นางไม่ธรรมดา”เขาเองก็แอบมองฮ
บุพเพรักแม่ทัพสุริยัน ตอนที่ 40 นางในดวงใจ2
ทางฝั่งหนึ่งของเรือสำราญสำหรับเหล่าสตรีชั้นสูงมีเหล่าองครักษ์ร่างสูงยืนอารักขาอย่างใส่ใจในบรรดาองครักษ์มีคนผู้หนึ่งมิได้ผิดแผกจากใคร เขาเป็นบุรุษธรรมดาที่เดินในฝูงชนได้อย่างกลมกลืนคล้ายหยดน้ำในทะเลสาบ พริบตาที่เห็นกลับมองหาไม่เจอทันใด ทว่าหากสังเกตให้ดีจะสัมผัสได้ถึงความสูงส่งที่เหนือชั้นกว่าบุรุษทั่วไป ใบหน้าคมคายมีดวงตาพยัคฆ์ร้ายซ่อนประกายสังหารเลือดเย็นเอาไว้ เขากำลังยืนมองบุปผาดอกหนึ่งซึ่งกำลังเจิดจรัสจนดึงดูดหัวใจในอกแกร่งอย่างไม่น่าเป็นไปได้นางผู้นั้นโดดเด่นเพียงแรกเห็น ยิ่งพิศยิ่งให้ความรู้สึกเสมือนคนคุ้นเคยที่กลายเป็นตำนานไปแล้วผู้นั้นทั้งท่วงท่ากิริยาแววตาและความสามารถเหนือชั้น ช่างคล้ายคลึงกับนางในห้วงคะนึงเหลือเกินแม้นางผู้นี้จะเพียรกระทำอย่างหลบซ่อนทว่าไม่อาจรอดพ้นสายตาของเขาได้การแอบกำหนดลมหายใจลอบสะกดจิตมวลมัจฉา ไม่ใช่เรื่องที่สตรีเมืองหลวงพึงกระทำโดยง่าย เพราะนั่นคือเคล็ดวิชาจ้าวแห่งธาราบนเกาะมรณะอันยากเข้าถึงหากมิใช่ว่าครานั้นเขาไม่เห็นกับตาว่านางในดวงใจถูกกระบี่สุริยันสะบั้นคอไปแล้ว คงเข้าใจว่านางยังไม่ตาย ทั้งยังมาปรากฏกายเพื่อซุกซนที่นี่เป็นแน่ขณะที่ร่างสูงใน
