บทที่ 213

ให้ตายสิ ยากเย็นเหลือเกิน ฉันต้องการหยุด ทว่าเมื่อเดินมาถึงตรงนี้ ฉันรู้ดีกว่าทุกคนไม่ยอมเป็นแน่

“อย่างที่เคยบอกไป หลายสิ่งดีขึ้นหลังจากนั้น แต่ก็ไม่ได้สมบูรณ์แบบอะไรมากมาย หนูรู้สึกว่ามันพอทนอยู่ จนกระทั่งคืนนั้น แม่โทรมาบอกให้รู้ว่าเอวาคลอดลูกชายออกมา และโรแวนก็ตกหลุมรักเด็กคนนั้นตั้งแต่แรกเห็น ทุกอย่างก็แตกสลายอีกครั้ง ความเจ็บปวดที่หนูพยายามเก็บซ่อนเอาไว้ก็เอ่อล้นออกมา” ฉันพยายามสูดหายใจผ่านความเจ็บปวดจากความทรงจำเหล่านั้น แต่ก็ยากเย็นนัก

“หนูรู้สึกเจ็บปวดไปหมด แล้วโกรธมากเลยด้วย โกรธที่ตัวเองไม่ยอมตอบตกลงแต่งงานกับโรแวนวันนั้น โกรธที่โรแวนดันเมาไม่ได้สติ แล้วเผลอไปนอนกับเอวา โกรธที่เอวาท้องและแต่งงานกับผู้ชายที่หนูรัก โกรธที่เด็กนั่นมันเกิดมา”

ฉันได้ยินเสียงถอนหายใจออกมา ฉันไม่อยากหันไปรับรู้ว่านั่นมาจากโรแวน ฉันยังคงลำบากใจกับโนอาอยู่เพราะหากทุกสิ่งเป็นไปตามที่คิด โรแวนคงมีลูกกับฉัน ไม่ใช่กับเอวา

“หนูอยากทำให้โรแวนเจ็บปวด อยากให้เขาเจ็บเหมือนที่หนูเจ็บ หนูรู้มาตลอดว่าเขาไม่ชอบคาลวินเพราะเขาตามจีบหนูมาตลอด คืนนั้นหนูก็เลยตั้งใจเข้าไปยั่วเขา แต่รู้ด้วยว่าเรื่องนี้ถึงหูโรแวนแน่