บทที่ 214

โรแวนถอนหายใจออกมาเพราะความรู้สึกไม่สบายใจ “เราเลิกพูดเรื่องนี้กันดีไหม? มันก็ผ่านมาหลายปีแล้ว”

“ถ้าตอบคำถามทราวิส ใช่ ตอนนั้นหนูยังบริสุทธิ์อยู่… แต่ว่า” ฉันหยุด “หนูบอกคาลวินเรื่องลูก หนูไม่ต้องการเด็กคนนี้ และอยากจะกำจัดออกไป แต่เขาไม่ยอม”

“จะไปทำแท้งเหรอ?” แม่ถาม น้ำเสียงเต็มไปด้วยความหวาดกลัวและความผิดหวัง

ฉันทำได้เพียงพยักหน้ารับ “คาลวินขู่หนูว่าจะเอาไปบอกแม่กับพ่อถ้าหนูยังตั้งใจจะไปทำแท้งอยู่ หนูไม่อยากให้พ่อกับแม่รู้ว่าหนูทำพลาด ก็เลยยอมอุ้มท้องเด็กคนนี้และเขาก็จะยอมปิดปากเงียบ บอกเลยว่ามันเป็นช่วงเวลาที่แย่ที่สุดเพราะหนูต้องมานั่งแบกท้องอยู่อย่างนั้น แล้วก็ไม่มีทางเลือกอื่นด้วย”

“และตอนนั้นเธอก็หายหน้าหายตาไปเลย” ทราวิสเอ่ยอย่างแผ่วเบา “ถึงได้ไม่กลับมาเยี่ยมพวกเราบ้าง”

ตอนนั้นฉันหาข้ออ้างได้

เมื่อท้องฉันโตมากขึ้น คาลวินพาฉันไปอยู่บ้านหลังหนึ่งที่ปู่เขาเป็นเจ้าของ ซึ่งยกให้คาลวินแล้วตอนที่เขาเสียชีวิตไป ตอนนั้นฉันไม่มีความคิดที่จะกลับมาหาโรแวนอีกเลย ฉันอยู่ในสถานที่นั้นจนกระทั่งคลอดลูก

“หนูขออนุญาตกับทางโรงเรียนขอเรียนออนไลน์แทน และเพราะว่าหนูทำได้ดีมากโดยตลอด ก็เลยไม่ม