“ซวี่เอ๋อร์” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ตกตะลึงไปในทันทีทุกอย่างเกิดขึ้นเร็วมาก ฉินเหยี่ยนเย่ว์ยังไม่ทันได้สติกลับมา“ข้าไม่เป็นอะไร” ตงฟางซวี่เช็ดเลือดออกจากมุมปากของนาง “ช่างเป็นคนที่เก่งกาจ แข็งแกร่งยิ่งนัก ข้ายังมิเคยพบเจอคนที่แข็งแกร่งเช่นนี้มาก่อนเลย”ตงฟางซวี่ขยับคอไปมาเล็กน้อย ก่อนจะหักข้อมือจนเสียงดัง
สาวใช้นางนั้นหาได้ยอมรับหรือปฏิเสธออกมาไม่ เพียงแต่เอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงเย็นชาว่า “ข้าอยากจะรู้ว่าท่านมีฝีมือไปถึงขั้นไหน ทว่า พระชายาอ๋องเจ็ดทำให้ข้าได้เปิดหูเปิดตายิ่งนัก”ฉินเหยี่ยนเย่ว์กำมือแน่นด้วยความโกรธเกรี้ยว ผู้หญิงที่ท้องเป็นผู้บริสุทธิ์ เด็กก็เป็นผู้บริสุทธิ์เช่นกันคนผู้นี้ เพียงเพื่อ
“จุดประสงค์ของข้า เจ้าน่าจะเข้าใจ” เขาจ้องมองไปยังแหวนของนาง“เจ้าอยากได้สิ่งนี้หรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอดแหวนออกมา “ข้าสามารถให้เจ้าได้ แต่ข้าบอกเจ้าชัด ๆ ได้เลยนะ ว่าของสิ่งนี้มีเพียงข้าเท่านั้นที่สามารถใช้ได้”“จริงหรือ?” เขายื่นมือออกมาฉินเหยี่ยนเย่ว์วางแหวนลงในมือของเขาโดยไม่ลังเลดูเหมือนเขาคา
“ได้” มือสังหารนำเสื้อผ้าของสาวใช้ที่เอามาจากที่ไหนสักแห่งโยนให้นางฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอดเสื้อคลุมออกอย่างเอาจริงเอาจัง ครั้นกำลังจะพับมัน มือก็หยุดชะงัก “ท่านมือสังหาร เจ้าบอกข้าได้หรือไม่ว่าเจ้ามีนามว่าอะไร?”มือสังหารหรี่ตาลง“ในเมื่อข้าต้องตามเจ้าไป เอาแต่เรียกเจ้าว่าท่านมือสังหารไม่ได้กระมัง? เจ้า
รถม้าวิ่งไปข้างหน้าด้วยความเร็วที่รวดเร็วมาก ไม่รู้ว่าวิ่งไปนานเท่าใดแล้วยิ่งฟ้ามืด อากาศก็ยิ่งหนาวเดิมทีนางที่ขี้หนาวอยู่แล้ว ครั้นถูกความหนาวเย็นโจมตี จึงขดตัวเป็นก้อน“เจ้าจะพาข้าไปที่ใด?” หลังจากผ่านไปนาน นางก็อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “โรงฆ่าสัตว์? ห้องลับ? ตลาดค้ามนุษย์?”นางคิดถึงความเป็นไปได้ต่
“เทพพิษรึ? ฮ่าฮ่า ล้วนเป็นชื่อที่คนน่าเบื่อบางคนตั้งให้” ไป๋หลินยวนกล่าวนี่เท่ากับการยอมรับแล้วฉินเหยี่ยนเย่ว์ถอนหายใจคนเหล่านี้รอบข้างนางไม่มีใครธรรมดาเลย แม้แต่อสรพิษที่นางพบโดยบังเอิญล้วน ก็ยังเป็นคนวิปริตในตำนานทั้งนั้น“นี่ แม่นางฉิน” เสียงของไป๋หลินยวนแผ่วเบา “เมื่อครู่ ข้ารู้สึกเหมือนว่าท่
นางเดินตามจีอู๋เยียนจากไปม้าวิ่งหนีไปนานแล้ว รถม้าเองก็พังเสียหายพวกเขาทำได้เพียงเดินเท้าเท่านั้นในที่รกร้างนอกเมือง หิมะสูงประมาณน่องขาทำให้เดินลำบากมากหลังจากเดินบนหิมะประมาณครึ่งชั่วยาม ฟ้าก็มืดแล้วยิ่งก้าวไปข้างหน้าเพียงใด หิมะก็ยิ่งตกหนักขึ้น ทำให้พวกเขาก้าวย่างอย่างยากลำบากโดยเฉพาะฉินเหย
จีอู๋เยียนนั่งขัดสมาธิอยู่ข้าง ๆภายใต้แสงสะท้อนของเปลวไฟ ฉินเหยี่ยนเย่ว์มองเห็นได้ชัดเจนว่าบนใบหน้าของชายผู้นี้มีรอยฟกช้ำดำเขียวน่าสงสัยอยู่นางสัมผัสข้อมือของเขาโดยไม่รู้ตัวจู่ ๆ บนร่างของจีอู๋เยียนก็ปล่อยไอสังหารออกมา แทบจะในช่วงเวลาต่อมา มือของเขาก็ไปคว้าคอของฉินเหยี่ยนเย่ว์แล้ว “อยากตายรึ?”“อ