LOGINShare
บทที่ 0462
Related chapters
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0463
“เจ็บนิดหน่อยนะ เจ้าอดทนไว้ล่ะ” นางเทยาฆ่าเชื้อลงบนแผ่นหลังของเขาโดยตรงบาดแผลเกิดฟอง ส่งเสียงปุด ๆ ดังออกมาร่างกายของจีอู๋เยียนแข็งทื่ออย่างเห็นได้ชัด ทว่ายังคงไม่เปล่งเสียงร้องออกมาสักแอะหนึ่งหลังจากจัดการบาดแผลแล้ว เขาก็นั่งขัดสมาธิในถ้ำหิมะ ปิดเปลือกตาแน่น บนหน้าผากมีเหงื่อเย็นไหลซึมออกมาเล็กน
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0464
“เจ้าลักพาตัวข้า หรือว่าเจ้าต้องการใช้แหวนทำอะไร?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถามด้วยน้ำเสียงลุ่มลึกจีอู๋เยียนยังคงนิ่งเงียบฉินเหยี่ยนเย่ว์ผุดลุกขึ้นนั่ง “ไม่ช้าก็เร็วเจ้าจะต้องบอกข้าอยู่แล้ว จะเร็วกว่านิดหน่อยหรือช้ากว่านิดหน่อย มันมีอันใดต่างกันหรือ?”จีอู๋เยียนเพียงเหลือบมองนางอย่างเย็นชา ก่อนจะยกมือขึ้น
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0465
ครั้นฉินเหยี่ยนเย่ว์อยากจะมองออกไป นางรู้สึกถึงคำเตือนอันน่ากลัวของจีอู๋เยียน จึงหดตัวกลับมา เพียงคลุมร่างกายด้วยหนังเสือดาวแล้วปิดเปลือกตาลงตงฟางหลีค้นหาบริเวณใกล้เคียงเป็นเวลานาน หลังจากไร้ผลลัพธ์จึงพาทุกคนล่าถอยฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้ยินเสียงกีบม้าห่างออกไปเรื่อย ๆ หัวใจบีบรัดแน่นนางหวังสุดหัวใจว่า
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0466
“ออกเดินทางได้หรือยัง?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ฮึดอยู่ในใจ “จีอู๋เยียน เจ้าพูดคำไหนคำนั้นกระมัง?”“ย่อมเป็นเช่นนั้น” จีอู๋เยียนปรับเชือกนิดหน่อย และก้าวขึ้นไปด้านบน “ขึ้นมา”“ของสิ่งนี้จะไหวหรือ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์รู้สึกว่าที่ลากเลื่อนนี้ไม่น่าเชื่อถือและไม่แข็งแรงอย่างยิ่งนางลองเหยียบมัน หมาป่าหิมะสองตัวที่
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0467
จีอู๋เยียนไม่สนใจนาง เหยียบลงแผนภาพปาเจิ้นบนพื้นสองสามครั้ง บานประตูเปิดจากตรงกลางแท่นบูชาใต้ประตูบานนั้นมีบันไดคดเคี้ยวลงไป“ลงมา” เขาพูดน้ำเสียงเย็นชาฉินเหยี่ยนเย่ว์เห็นว่าเขาไม่ได้เปิดแท่นบูชายัญ จึงถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่เมื่อเห็นว่าเขากำลังเดินลงไปอีกครั้ง หัวใจก็เต้นแรงขึ้นอีกของสิ่งนี้ด
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0468
“นางอยู่ที่นี่มานานเท่าใดแล้ว” ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอ่ยปากถามจีอู๋เยียนคิดอยู่ชั่วครู่หนึ่ง “ประมาณแปดปี”“แปดปีรึ?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์อุทาน “จีอู๋เยียน เจ้าหาปัญหาใส่ตัวหรือไร?”ปลุกศพที่เก็บไว้นานแปดปีให้ตื่นขึ้นมา นี่เป็นเรื่องที่มนุษย์สามารถทำได้หรือ?แม้แต่เทพเซียนต้าหลัวก็ยังทำไม่ได้เลยด้วยซ้ำ!จีอู๋
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0469
“ข้าจึงเข้าหาไป๋หลินยวน ล่อถามวิธีกินยาลูกกลอน และเอายาลูกกลอนไป” จีอู๋เยียนกล่าว “หลังจากกินไปแล้ว ดูเหมือนนางจะหลับไปเลย”“ข้ารอด้วยความกลัวมาหนึ่งเดือน นางไม่ตาย รอสามเดือนนางยังคงไม่ตาย ครึ่งปี หนึ่งปีนางยังมีชีวิตอยู่”“ยังมีชีวิตอยู่ แนวคิดคืออันใดกัน?” ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถาม“นางยังหายใจอยู่ เล็บ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 0470
“ช่างเป็นเรื่องราวที่เกร่อมาก” ฉินเหยี่ยนเย่ว์บ่นในใจเงียบ ๆ ทว่าปากกลับไม่กล้าพูดออกมานางปรบมือ “เรื่องราวระหว่างพวกเจ้าสองคนช่างซาบซึ้งกินใจยิ่งนัก ใครได้ยินก็ต่างน้ำตาตก ความงามแสนสะท้าน”จีอู๋เยียนเหลือบมองนาง “จอมปลอม”ฉินเหยี่ยนเย่ว์ถูกจับไต๋ได้ ก่อนจะหัวเราะแห้งสองเสียงหลังจากที่จีอู๋เยียนใ
Latest chapter
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1197
“ภายหลัง ตู้จ้งได้เจอกับหญิงม่ายคนหนึ่ง หญิงม่ายยังมีบุตรวัยสามขวบด้วยคนหนึ่ง” สายตาของเขาผินมองไปนอกหน้าต่าง “นั่นก็คือช่างปักคนนั้น เป็นเพราะเขาถูกหลอกมาหลายครั้ง ข้าถึงได้ฝากให้เจ้าช่วยสืบสักหน่อย”ฉินเหยี่ยนเย่ว์เอามือเท้าคาง นิ้วก็เคาะที่โต๊ะอย่างไม่เป็นจังหวะช่างปักคนนั้นหน้าตาหมดจด ใบหน้าดูใ
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1196
“พระชายาคิดว่าข้าโง่ เช่นนั้นข้าก็โง่” ตงฟางหลีฉวยจังหวะจุมพิตหน้าผากของนางก่อนจะได้ยินเสียงฝีเท้าดังขึ้นมาจากที่ไกล ๆตู้จ้งและตู้เหิงเกรงว่าคงจะมากันแล้วเขามุ่นหัวคิ้ว ประทับบนริมฝีปากของนางหนัก ๆ “ตู้จ้งจะมารายงานข่าว”“ต้องให้หม่อมฉันหลบหรือไม่?”ตงฟางหลีนัยน์ตาเป็นประกาย “อืม ข้าได้ให้คนตัดเย
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1195
“ท่านอธิบายให้หม่อมฉันฟังเสียดี ๆ!” ฉินเหยี่ยนเย่ว์หน้าบึ้งหันหน้าไปอีกทาง“ยามเช้าข้าให้เฝ่ยชุ่ยเอายาไปให้เจ้า เจ้าไม่ได้รับหรือ?” ตงฟางหลีผินใบหน้านางให้หันกลับมา เผชิญหน้ากับนาง “ข้าตั้งใจให้ลู่ซิวทำขึ้นมาในคืนเดียวเชียวนะ”ฉินเหยี่ยนเย่ว์ชะงักไปชั่วขณะ ก่อนจะนึกถึงขวดขนาดเล็กที่เฝ่ยชุ่ยมอบให้นาง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1194
ฉินเหยี่ยนเย่ว์ได้ยินดังนั้นก็ถอนหายใจนิสัยของสองพี่น้องนี้ ช่างมีนิสัยตรงข้ามกันเสียจริงตงฟางหลีดื่มชาในถ้วยรวดเดียวหมดไอจากชาลอยบดบัง แสงดาวที่หว่างคิ้วน่ามองคู่นั้นประกายวับวาบยามที่ฉินเหยี่ยนเย่ว์เหลือบตาขึ้นมอง ได้เห็นแสงดาวในแววตาของตงฟางหลีเข้าพอดีแสงนั้นสองสว่าง ดั่งดวงดาวนับพันหมื่นดวง
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1193
“ข้าถูกใส่ร้าย” ตงฟางหลีชูมือขึ้น “อยู่ดี ๆ คิดไปถึงเรื่องพวกนั้นได้อย่างไรกัน? มิใช่ตกลงกันแล้วหรือว่าจะไม่เอาเรื่องเก่าขึ้นมาพูดอีก? เรื่องในอดีตเป็นความผิดของข้า มิใช่ว่าเจ้าลงโทษข้าไปแล้วหรือ? พวกเราปรับความเข้าใจกันแล้วมิใช่หรือ?”“ลงโทษแล้ว แล้วก็ทุบตีไปแล้ว แต่หม่อมฉันยังอารมณ์ไม่ดีอยู่เพคะ”
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1192
ในขณะนั้นเองภายในศาลาสูงที่ลานด้านหลังของตำหลังหมิงอวี้ฉินเหยี่ยนเย่ว์กำลังดื่มชาตรงข้ามตงฟางหลีเมื่อครู่หลังจากตู้เหิงมาเคาะประตูรายงาน และถูกตงฟางหลีไล่ออกไป นางที่เดิมมิได้หลับสนิทก็ได้ตื่นขึ้นมา เมื่อสอบถามอย่างละเอียด ถึงได้รู้ว่าฮูหยินซูมาขอพบนางนึกสงสัยอยู่บ้างว่าฮูหยินซูเอาของขวัญอะไรมา
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1191
“ขอร้องเจ้าอย่าทำเช่นนี้ ปล่อยซวงเอ๋อร์ลงเถิด”ตู้เหิงหาได้สนใจไม่ลมหนาวพัดมาหวีดหวิวกลิ่นอายสังหารบนร่างกายของเขาแผ่กำจายไปทั่วทุกทิศทาง และเลือนราง และมีแนวโน้มว่าจะขยายตัวออกไป ฮูหยินซูตกใจจนขาอ่อนยวบ นางกลัวว่าซูเตี่ยนซวงจะถูกบีบคอตายจริง ๆ จึงเดินเข้ามาดึงแขนของตู้เหิงตู้เหิงไม่ชอบให้สตรีส
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1190
ซูเตี่ยนซวงคิดจะวิ่งไปทางตำหนักหมิงอวี้“ท่านจะทำอะไร?” ตู้เหิงขวางนางไว้ กลิ่นอายบนร่างกายพลันเปลี่ยนเป็นเย็นยะเยือก “พระชายาไม่ต้อนรับแขก ท่านฟังภาษาคนไม่เข้าใจจริง ๆ หรือ?”“เจ้าสุนัขรับใช้หลีกไป” ซูเตี่ยนซวงถ่มน้ำลายใส่เขา “หากเจ้ากล้าขวางทางข้าอีก ข้าจะตีเจ้าให้ตายเสีย”“ท่านว่าอย่างไรนะ?”“ข้า
ท่านอ๋องเย็นชาผู้คลั่งรักกับพระชายาหมอหญิงผู้อ่อนหวาน บทที่ 1189
เมื่อเรื่องเกี่ยวพันกับชีวิตของบุตรสาว นางจำต้องถ่อมตนเข้าไว้ ทำได้เพียงกดเพลิงโทสะไว้ “องครักษ์ตู้ บุตรสาวคนเล็กไม่รู้จักความ ล่วงเกินที่ใดไปก็ขออภัยให้ด้วย ข้าขอโทษเจ้าแทนบุตรสาวคนเล็กด้วย”“ท่านแม่ ไยท่านต้องไปขอโทษบ่าวรับใช้คนนี้ด้วย?” ซูเตี่ยนซวงไม่พอใจ “ท่านดูท่าทีนี้ของเขาสิเจ้าคะ ไม่เห็นพวกเ
