Share

บทที่ 91

โครม!

ชายหนุ่มพุ่งตัวเข้ามา นำศีรษะของนางกอดไว้ในอ้อมแขน

นางนั่งอยู่บนเก้าอีก ศีรษะกลับถูกใครบางคนกอดเอาไว้แน่น ลำคอเกือบจะถูกเด็ดทิ้ง

กล่าวเสียงอู้อี้ “ปล่อยข้า!”

“ฉู่เชียนหลี ไม่เจอกันตั้งนานเจ้าไม่คิดถึงข้าเลยเชียวหรือ” น้ำเสียงของชายหนุ่มรีบร้อน

ฉู่เชียนหลีหน้าตึง ออกแรงดึงลำคอของตัวเอง “เจ้าปล่อยข้าก่อน”

“ข้าคิดถึงเจ้าจะแย่แล้ว!”

“...”

ฉู่เชียนหลียกเท้าขึ้น แล้วเตะเข้าไปที่ข้อพับของชายหนุ่มอย่างรุนแรง จนหัวเข่าข้างหนึ่งของชายหนุ่มคุกลงไปบนพื้น เหลือบดวงตาโตที่ไร้เดียงสาคู่นั้นขึ้น จ้องมองนางอย่างน้อยใจ

“ฉู่เชียนหลี ทำไมเจ้าต้องร้ายกับข้าด้วย...”

เป็นหลิงเชียนอี้

หลิงเชียนอี้เป็นบุตรชายของพี่สาวอ๋องเฉิน เขามีใบหน้าคล้ายกับอ๋องเฉินหลายส่วน เมื่อมองเห็นใบหน้านี้ สายตาของฉู่เชียนหลีก็เย็นชาขึ้นมา สีหน้าก็ดูแย่ลงไปเช่นเดียวกัน

“เจ้ามาทำไม?” น้ำเสียงเย็นชา

“มาเล่นกับเจ้านะซิ! ข้ารู้จักสถานที่เที่ยวเล่นสนุก ๆ มากมาย พวกเราไปด้วยกันเถอะ” ชายหนุ่มยิ้มตาหยี

“ไม่ไป”

ฉู่เชียนหลีปฏิเสธอย่างเย็นชา ไม่เหลือพื้นที่ให้หารือเลยแม้แต่น้อย

“ไปนะ ๆ วันนี้อากาศดีขนาดนี้ เหมาะแก่การล่าสั
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status