แชร์

บทที่ 836

จิ่งอี้หมุนกายก็จะไป เยว่เอ๋อร์เอ่ยปากโดยไม่รู้ตัว

“คุณชายจิ่ง!”

พอพูดออกไป ก็แน่นหน้าอกฉับพลัน และประหม่าขึ้นมาทันที เมื่อเขาหันมามองนาง หัวใจยิ่งเต้นแรงจนแทบหลุดออกจากลำคอ ใบหน้าก็อดไม่ได้ที่จะแดง

ความวู่วามที่รุนแรงสายหนึ่งพุ่งพรวดเข้ามาในจิตใจ…

นางจับสองมือแน่น พยายามกลืนน้ำลาย รวบรวมความกล้า ในที่สุดคำพูดที่ถูกซ่อนไว้ในก้นบึ้งของหัวใจนานมากก็ถูกพูดออกมา

“คุณชายจิ่ง ข้า…ข้าชอบท่าน…”

ก้มหน้าต่ำอย่างเขินอาย ใบหน้าแดงเหมือนกุ้งที่ต้มจนสุก ประหม่าจนร่างกายหดเกร็ง รอคำตอบของเขาอย่างคาดหวัง

จิ่งอี้ขมวดคิ้ว

นาง?

ชอบเขา?

อะไรกัน?

“ข้านิสัยจืดชืด ไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิง ขอบคุณความรักของแม่นางเยว่เอ๋อร์” เขาปฏิเสธอย่างเฉยเมย ยกเท้าเดินจากไปโดยไม่ได้พูดอะไรมากอีก

เยว่เอ๋อร์เหมือนถูกน้ำเย็นกะละมังหนึ่งรดใส่ศีรษะ เย็นวูบตั้งแต่หัวจรดเท้า

รอยยิ้มแข็งทื่ออยู่บนใบหน้า

หัวใจทั้งดวงจมลงสู่หุบเหวในพริบตา…

คุณชายจิ่งปฏิเสธนาง เขาไม่ชอบนาง และยังบอกว่าไม่ยุ่งเกี่ยวกับผู้หญิงอะไรอีก แต่ทั้งๆ ที่เขาดีต่ออวิ๋นอิงมาก

ทั้งๆ ที่เขาชอบอวิ๋นอิง!

เพราะเหตุใด?

นางสู้อวิ๋นอิงไม่ได้ตรงไหนกันแน่?
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

บทที่เกี่ยวข้อง

บทล่าสุด

DMCA.com Protection Status