บทที่ 837

ความคับข้องใจและความทุกข์เต็มอก ไม่มีที่ระบาย…

ไม่ยุติธรรมเลย!

ตอนนั้น พระชายาอยู่จวนอัครมหาเสนาบดีฉู่ไม่ได้รับความโปรดปราน และถูกเหยียดหยามรังแก นางเป็นคนที่เคียงข้างพระชายาเดินผ่านช่วงเวลาที่ลำบากนั้น ในที่สุดก็ได้ลืมตาอ้าปาก อวิ๋นอิงกลับเก็บเกี่ยวความสำเร็จทั้งหมดไป

สิ่งนี้จะให้นางไม่โมโห ไม่เกลียดชัง ไม่หงุดหงิดได้อย่างไร?

เยว่เอ๋อร์ร้องไห้นานมาก

นานมาก

ท่ามกลางเสียงสะอึกสะอื้น จู่ๆ ก็มีเสียงที่ทุ้มต่ำของผู้ชายแทรกเข้ามา “รีบไปที่งานเลี้ยง พระชายามีอันตราย”

เยว่เอ๋อร์ตะลึงงันครู่หนึ่ง

มีคนอยู่?

นางรีบเช็ดน้ำตา สงบสติอารมณ์แล้วลุกขึ้นอย่างเร่งรีบ เห็นร่างเงาสายหนึ่งที่คาดคิดไม่ถึง…อ๋องหลี?!

“ที่ท่านพูดเมื่อครู่หมายความว่าอย่างไร?” เสียงที่แหบแห้งของนางปนเสียงสะอื้น ดวงตาแดงก่ำ

เฟิ่งเจิ้งหลียืนอยู่ตรงจุดที่ย้อนแสง กลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกับยามราตรี น้ำเสียงเคร่งขรึมมาก

“ตระกูลกู้ไม่มีทางยกเลิกสัญญาแต่งงานกับท่านโหวน้อย กลับกันจะฆ่าอวิ๋นอิงให้ตาย งานเลี้ยงของคืนนี้จัดขึ้นที่ห้องเก็บของ ในห้องเก็บของมีดินปืนกองเต็มไปหมด ตระกูลกู้เตรียมตัวใช้ข้ออ้าง ‘ไม่ระวังเกิดเพลิงไหม้’ จุด