ครั้งแรกของหญิงสาว

ตอนที่4

ครั้งแรกของหญิงสาว

          “วันนี้แม่จะไปตัวจังหวัด ถ้าเรื่องไม่เสร็จแม่อาจจะกลับพรุ่งนี้เช้า ดูแลทำกับข้าวกับปลาให้คุณศรุตกินด้วยนะลูก”

         มะเดื่อและชาวบ้านกำลังดำเนินการเรื่องมีการบุรุกที่ดินของรัฐจากคนนอกพื้นที่ เธอและผู้ใหญ่จึงต้องเข้าไปตัวจังหวัดเพื่อตามเรื่อง

          “จ๊ะแม่”

          แววตาของชายหนุ่มเป็นประกาย เพราะหมายความว่าคืนนี้เขาอาจจะได้อยู่กับหญิงสาวแค่เพียงสองคน

          “น้ำตกที่แม่คุณว่าอยู่ไกลมากไหม

          ศรุตหันไปถามหญิงสาวที่นั่งก้มหน้าอยู่บนเบาะข้างคนขับ มือทั้งสองข้างจับรัดกันแน่น ไม่กล้าแม้แต่จะหันมาสบตาคนถาม

          “ไกลเหมือนกันจ๊ะ สักชั่วโมงก็คงถึง เป็นน้ำตกเล็กๆ หลบจากสายตาผู้คน แต่รถคันใหญ่ๆแบบนี้พอเข้าได้ มีไม่กี่คนที่รู้จัก เพราะพวกเรากลัวมันจะถูกทำลายถ้ามีคนรู้จักมากขึ้น”

          น้ำผึ้งแอบหันมามองหน้าคนถาม แต่ก็หลบสายตาทันที เมื่อถูกอีกฝ่ายจ้องมองกลับ

          “อีกหน่อยถ้าเราแต่งงานกัน เธอต้องไปใช้ชีวิตที่ในเมืองสลับกับที่นี่ จะมาพูดจ๊ะแบบนี้ไม่ได้นะ เป็นถึงหลานสาวคนเดียวของเจ้าของโรงแรมระดับห้าดาว ต้องเปลี่ยนหางเสียงเป็น ค่ะ ไหนลองพูดสิ”

          “ได้ค่ะ”

          หญิงสาวทำตัวว่านอนสอนง่าย ชายหนุ่มให้ทำอะไรเธอก็พร้อมจะทำตาม ยกเว้นการมองหน้า เพราะแค่ได้ยินเสียง ท้องไส้ของน้ำผึ้งก็ปั่นป่วนไปหมดแล้ว

          ระหว่างทางศรุตพยายามหาเรื่องต่างๆมาคุย เพื่อสร้างความคุ้นเคยให้น้ำผึ้งรู้สึกไว้ใจและสนิสนมกับเขามากขึ้น

          “เลี้ยวขวาเข้าไปเลยค่ะ ทางจะแย่หน่อยนะคะ”

          ในที่สุดก็มาถึงจุดหมายปลายทาง น้ำตกขนาเล็กที่ถูกปิดบังสายตาด้วยป่าไม้ที่ยังอุดมสมบูรณ์อยู่ ทำให้ที่นี่จึงเงียบสงบ

          น้ำผึ้งปูเสื่อใกล้ๆกับบริเวณน้ำตก น้ำที่ตกลงมาจากหน้าผา ลงมากระทบโขดหินกระเซ็นเป็นละอองดูสวยงาม

          ชายหนุ่มหยิบของที่เตรียมมาลงจากรถ ก่อนจะปล่อยตัวเองให้นอนอยู่ข้างหญิงสาว ที่กำลังสาละวนกับการจัดของ

          “มะม่วงไหมคะ แม่ปลอกมาให้เรียบร้อยแล้ว” น้ำผึ้งส่งจานมะม่วงให้กับศรุต ที่กำลังดันตัวเองขึ้นจากเสื่อ

          “พูดคะ พูดค่ะ น่ารักขึ้นเยอะเลย ฝึกไว้จะได้เคยปาก”

          ศรุตหยิบชิ้นมะม่วงใส่ปาก ตาก็มองสังเกตหญิงสาวชาวดอย เธอช่างดูงดงามเป็นธรรมชาติ ไม่เสริมเติมแต่ง กิริยามารยาทก็เรียบร้อยทุกอย่าง ชายหนุ่มอดที่จะเอามาเปรียบเทียบกับวราลีคนรักของเขาไม่ได้

          “เล่นน้ำกันเถอะ” ชายหนุ่มเอ่ยปากชวน

          “ไม่ได้เอาเสื้อผ้ามาเปลี่ยน จะเล่นอย่างไรล่ะคะ”

          “ก็ถอดเสื้อผ้าเล่นไง ไม่เห็นจะยาก ทำอย่างกับเมื่อคืน....”

          น้ำผึ้งอายจนหน้าแดง ร้อนในท้องไปหมด เมื่อได้ยินคนตรงหน้ากำลังรื้อฟื้นเรื่องที่เกิดขึ้นเมื่อคืน

          ยังไม่ทันที่คนร่างเล็กจะตอบอะไร ร่างหนาก็จับหญิงสาวตรงหน้าให้เอนลง ก่อนจะย้ายตัวเองมาคร่อมตัวของน้ำผึ้งไว้

          “คุณจะทำอะไรคะ เดี๋ยวคนอื่นมาเห็น” น้ำผึ้งพยายามขัดขืน

          “ไม่มีหรอกที่นี่ไกลตาจากผู้คน เมื่อคืนเธอไม่รู้สึกทรมานเหรอ วันนี้เราต้องช่วยกันนะ หรือคุณไม่ชอบผมน้ำผึ้ง”

          หญิงสาวยอมรับว่าเมื่อคืนเธอต้องนอนพลิกไปพลิกมา เพราะไม่รู้จะจัดการกับความรู้สึกที่เกิดขึ้นแล้วมันยังค้างอยู่อย่างไร เธอจึงทำได้ตอนนี้คือหลับตาและปล่อยทุกอย่างให้เป็นไปตามที่คนตัวใหญ่ที่คร่อมร่างของเธออยู่ต้องการ

          ศรุตไม่ปล่อยให้โอกาสหลุดมือไปอีก เขาเริ่มบรรเลงบทรักทันที เสื้อชาวเขาที่ติดกระดุมด้านหน้า ถูกแกะออกอย่างง่ายดาย ชายหนุ่มไม่ยอมเสียเวลา เขารีบจัดการกับยกทรงตัวจิ๋วให้ออกไปให้พ้นทาง

          ปากหนาซุกไซ้ไปทั่วทั้งหน้าและคอ มือหนาก็บดขยี้อกอิ่มอย่างมันมือ ส่วนบนที่เปลือยเปล่าในตอนนี้ ทำให้ศรุตบรรเลงลิ้นได้อย่างเต็มที่ทุกซอกทุกมุม จนหญิงสาวต้องบิดตัวไปมา มือทั้งสองข้างลูบไล้หลังของชายหนุ่มที่ตอนนี้ก็เปลือยเปล่าเหมือนเธอ

          ปากยังเล่นซุกซนอยู่บริเวณหน้าท้องเบนราบ แต่มือทั้งสองข้างยังสาละวนกับการจัดการผ้านุ่งและกางชั้นใน ที่ขวางทางสวรรค์ให้หลุดออกจากร่างกายของหญิงสาว

          อารมณ์ที่ค้างคาในหัวใจยิ่งทวีความรุนแรงมากขึ้น ศรุตอุ้มหญิงสาวที่โป๊เปลือยทั้งตัว ไปบรรเลงบทรักต่อหลังโขดหินในน้ำตก

          “คุณทำอะไร” น้ำผึ้งตกใจเมื่อเธอถูกอุ้มมาวางไว้บนโขดหินกว้างกลางน้ำตก

          “เปลี่ยนบรรยากาศ เราจะรักกันกลางธรรมชาติและสายน้ำ”

          ปากหนาก้มลงมาปิดปากบางทันทีหลังจากตอบข้อข้องใจของหญิงสาวจบ ลิ้นสากตวัดลัดเลาะตั้งแต่ปากลงมาจนถึงพื้นที่สงวนใต้สะดือ

          “อ้าขานะ คุณต้องไว้ใจผมน้ำผึ้ง เรากำลังจะมีความสุขด้วยกัน”

          ชายหนุ่มพยายามพูดเพื่อให้คนตรงหน้าที่กำลังนอนตัวเกร็งหนีบขาทั้งสองเข้าหากัน จนมองไม่เห็นถ้ำน้อยของเธอ ให้ค่อยๆคลายความเกร็งของขาออก

         ความงามอวบอิ่มที่อยู่ภายใต้ระหว่างซอกขานั้น เหมือนดอกไม้แรกแย้มสีชมพูดสดใส ชายหนุ่มสาละวนกับการใช้ปากดูดกินความหวานในวัยแรกแย้ม จนลืมไปเลย ว่าเขาทำทุกอย่างเพื่อผลประโยชน์ไม่ใช่ความรัก

          ทุกอย่างมาถึงเวลาที่จะได้ปลดปล่อย ชายหนุ่มสอดใส่ความเป็นชายเข้าไปเป็นส่วนหนึ่งของร่างกายหญิงสาว

          “อ๋อย..เจ็บ น้ำผึ้งเจ็บ”

 หญิงสาวจิกมือทั้งสองข้างเข้ากับแผ่นหลังของชายหนุ่ม เพื่อระบายความเจ็บปวดที่มันสะท้านไปทั่วร่างกาย

เส้นทางที่แสนแคบ เพราะความบริสุทธิ์ของหญิงสาวผู้รักนวลสงวนตัวมาตลอดแต่กลับต้องมายอมใจง่ายเพียงเพราะหลงรักในคำหวานและความหล่อของหนุ่มชาวเมือง มันยิ่งรัดตัวมากขึ้นเมื่อหญิงสาวเกร็งตัว

ศรุตต้องหยุดความพยายามและหันไปใช้ปลายลิ้นตวัดเล่นกับยอดของดอกบัวอิ่ม เพื่อสร้างอารมณ์ให้กับเจ้าของเรือนร่างที่กำลังรู้สึกเจ็บจากการถูกรุกล้ำครั้งแรก

เมื่อน้ำแห่งรักทำหน้าที่ของมัน เพื่อช่วยให้เส้นทางรักนี้ง่ายขึ้น ชายหนุ่มก็พาน้องชายเข้าไปสำรวจถ้ำน้อยอย่างเต็มตัว ศรุตสัมผัสได้ถึงบางสิ่งที่ขัดขวางเส้นทางนี้ไว้ ตอนนี้มันขาดออกจากกันแล้ว

คนร่างใหญ่บบรรเลงเพลงรักอย่างช่ำชอง จนร่างเล็กบิดไปมาด้วยความเสียวซ่าน เมื่อประตูสวรรค์เปิดออก น้ำผึ้งจิกเล็บลงไปที่หลังของชายหนุ่ม กัดปากตัวเอง เพื่อหวังผ่อนคลายจากความเสียวที่เธอแทบจะทนไม่ไหว

ทั้งคู่พากันมาถึงสวรรค์อย่างสมบูรณ์ ชายหนุ่มหมดแรง ทิ้งตัวลงนอนบนโขดหินข้างๆกับคนร่างเล็ก ที่กำลังนอนหลับตาหายใจเหนื่อยหอบ

ศรุตเขาผ่านการมีอะไรกับผู้หญิงมาหลายครั้ง แต่นี่เป็นครั้งแรกที่เขาได้เป็นคนแรกของใครสักคน ความตั้งใจที่จะมาเพื่อหวังผลประโยชน์จากการแต่งงาน มันค่อยๆลดน้อยลง เหลือแค่ความรู้สึกที่บอกไม่ถูก ชายหนุ่มได้แต่สงสัยตัวเอง หรือว่าเขากำลังรักเธอ