บทที่ 5 หมอดูปิงปิง

บทที่ 5 หมอดูปิงปิง

ธุรกิจขโมยของปิงปิงในตอนนี้ถือว่ากำลังไปได้ดี ตอนนี้เธอมีเงินเกือบ 500 หยวน จากที่ต้องปีนต้นไม้ไปสู้กับมด มันคุ้มค่ามากเพราะเธอได้เงินมา 300 กว่าหยวน ย่าซ่อนเงินไว้เยอะมาก ตอนนี้เธอพอจะรู้แล้วว่าส่วนมากผู้หญิงจะเป็นคนซ่อนเงิน และเธอไม่กลัวว่าคนอื่นจะโวยวายเรื่องที่เงินหายไป เพราะเงินพวกนี้ทุกคนต่างก็ซ่อนไม่ให้ใครรู้ สบายใจได้ว่าทุกคนจะปิดปากเงียบ เป้าหมายต่อไปของเธอคือป้ารอง แต่ติดที่ว่าวันนี้เธอต้องไปโรงเรียนจึงทำให้ต้องเลื่อนแผนขโมยเงินของป้ารองออกไป

"อย่ามัวแต่ยืนเหม่อ รีบ ๆ เดินตามมา" อิงอิงบอกน้องสาวที่เอาแต่ยืนนิ่งไม่ยอมเดินไปสักที

"ปิงปิงเร็ว! เดี๋ยวสาย" เฉินเฉินเร่งน้องสาวด้วยอีกคน ถ้ามัวแต่ยืนเหม่อได้ไปสายแน่ ๆ

ที่ปิงปิงยืนเหม่อเพราะว่าตอนออกจากบ้านมา มือขวาของเธอไปโดนตัวลุงรอง เธอเห็นว่าลุงรองกับย่าคุยกัน แต่เธอไม่รู้ว่าคุยอะไร รู้แต่ว่าย่ายื่นเงินส่งให้ลุงรอง ปิงปิงกำลังสงสัยว่าทุกคนจะเข้าไปเอาเงินจากย่าหรือเปล่า แล้วทำไมพ่อเธอไม่เข้าไปเอาบ้าง พอคิดได้แบบนั้น เธอก็วิ่งกลับเข้าไปในบ้านโดยไม่ฟังเสียงเรียกของพี่ชายกับพี่สาว

"พี่ไปเรียนก่อน เดี๋ยวผมรอน้องเอง" เฉินเฉินบอกให้พี่สาวไปเรียนก่อน ส่วนเขาค่อยไปทีหลังก็ได้

ปิงปิงวิ่งเข้าไปหาย่าที่อยู่ในครัว เธอรีบยื่นมือขวาไปแตะที่แขนย่าทันที เธออยากรู้ว่าจะเห็นภาพแบบเดียวกันกับที่เห็นจากลุงรองไหม เธอแตะได้แค่แป๊บเดียวเท่านั้น ทัพพีที่อยู่ในมือย่าก็เคาะลงมาที่หัวของเธอทันที ยังไม่ทันได้เห็นเหตุการณ์อะไรเลย เห็นแต่ทัพพีที่ย่าเคาะหัวเธออยู่นี่แหละ!

"คือ... ย่าคะ ปิงปิงจะไปเรียนแล้ว แต่นึกขึ้นได้ว่าต้องเอาเงินไปจ่ายค่าหนังสือ เอ่อ... " เพราะโดนทัพพีเคาะหัวเลยคิดอะไรไม่ค่อยออก เพื่อหาข้ออ้างเลยขอเงินนี่แหละดีที่สุด...

"หัวใจจะวาย! วันนี้ไม่ต้องจ่าย! ไปไหนก็ไปเลยไป! " ย่าหลิ่งตวาดลั่น

"ไม่ได้ค่ะ... คุณครูให้จ่ายวันนี้" ปิงปิงไปตอนนี้ไม่ได้ เธอโดนทัพพีเคาะหัวแล้ว ให้ตายยังไงก็ต้องได้เงินไปด้วย

"เท่าไร! " 

"10 หยวนค่ะ" ปิงปิงตอบทันที

"หนังสือบ้าบออะไร ทำไมมันแพง ไม่รู้จะเรียนอะไรกันนักกันหนา" ชุนลู่หลิ่ง หรือย่าหลิ่งยังคงพูดเสียงดัง

"ให้ปิงปิงไปเถอะ ยังไงก็ต้องจ่าย... และฉันมีอะไรจะคุยกับแม่ด้วย" หลิวฉิง ลุงรองของปิงปิงพูดขึ้น

ปิงปิงที่ยืนรอเงินจากย่าก็มองทั้งย่าและลุงรอง เพราะภาพแบบนี้มันมีความเป็นไปได้ว่าย่าต้องให้เงินลุงรองวันนี้แน่ ๆ หลังจากที่ย่าให้เงินเธอมา 10 หยวน ย่ากับลุงรองก็พากันขึ้นไปบนบ้าน เธอมองตามจนสุดสายตาและคิดว่ามันจะเกิดขึ้นจริงไหม

"ปิงปิง ถ้าเราไม่ไปเรียนตอนนี้มันจะสายแล้วนะ" เฉินเฉินที่เข้ามาตามน้องสาวก็รีบเร่งน้องสาวเพราะตอนนี้สายมากแล้ว

"พี่ชาย... ปิงปิงมีเรื่องจะบอก"

ปิงปิงกระซิบบอกพี่ชายถึงเหตุการณ์ที่ลุงรองเข้ามาหาย่า เธอแต่งเรื่องเพิ่มเติมให้พี่ชายคล้อยตามและสงสัยว่าลุงรองจะมาคุยเรื่องเงินกับย่า เธอไม่กล้าบอกความจริงว่าจริง ๆ แล้วเธอมีความสามารถพิเศษแตะตัวคนแล้วเห็นภาพเหล่านั้น ถึงบอกแบบนั้นไปจะมีใครเชื่อ ขนาดตอนแรกเธอยังไม่เชื่อเลย จนเธอมีเงินในมือตอนนี้ถึงได้เชื่อว่ามันคือเรื่องจริง!

"เหลวไหล ไปเรียนได้แล้ว" ถึงเฉินเฉินจะสงสัยแบบเดียวกับน้องสาว แต่เขาก็ต้องพูดไปอีกอย่าง

"ยังไงเราก็ไปเรียนสายอยู่แล้ว... ปิงปิงว่าเราไปแอบฟังดีไหมคะ" ปิงปิงพยายามหว่านล้อมพี่ชาย

เพราะทนความสงสัยไม่ไหว ทั้งพี่ชายและน้องสาวก็มาอยู่ตรงหน้าห้องย่า ทั้งสองเอาหูแนบกับประตูเพื่อที่จะได้แอบฟัง ได้ยินบ้างไม่ได้ยินบ้าง แต่พอจะจับใจความได้ว่าเป็นเรื่องเงิน แอบฟังได้แค่นั้นก็ต้องรีบหนีเพราะเหมือนคนข้างในห้องจะคุยกันเสร็จแล้ว และได้ยินเหมือนย่าบอกว่าต้องไปเบิกเงินก่อน พอได้ยินแบบนั้น สองพี่น้องก็มองหน้ากันแล้วรีบลงจากบ้านเพื่อไปโรงเรียน

"ปิงปิงรู้ได้ยังไงว่าลุงรองจะคุยเรื่องเงิน อย่าบอกนะว่าเดา" เฉินเฉินเอ่ยถามน้องสาวในตอนที่กำลังพากันเดินไปโรงเรียน และเขากำลังคิดว่าควรบอกเรื่องลุงรองกับย่าให้พ่อกับแม่รู้ดีไหม

"ปิงปิงเก่งค่ะ... ปิงปิงเป็นหมอดูที่แม่นมาก" ปิงปิงยังพูดทีเล่นทีจริง ไม่จริงจังอะไร

"หึ... ก่อนที่จะไปดูเรื่องคนอื่น ดูเรื่องตัวเองก่อนไหมว่าวันนี้ครูจะทำโทษแบบไหน... หมอดูปิงปิง"

พอพี่ชายบอกแค่นั้น ปิงปิงก็รีบวิ่งทันที เธอดูเวลาแล้วน่าจะทัน แต่ต้องลอดเข้าช่องหมาไม่ใช่เข้าทางประตูโรงเรียน ส่วนพี่ชายเธอนั้นยังไงก็เอาตัวรอดได้แน่นอน

ปิงปิงรีบวิ่งตรงไปยังซอยหลังโรงเรียนที่มีพงหญ้าขึ้นรกหนาทึบ แถวนี้เวลานี้ไม่มีคนผ่านจึงง่ายต่อการแหวกหญ้าแล้วมุดเข้าช่องหมาที่เธอกับเพื่อนสนิทมาเจอโดยบังเอิญ มันคือช่องทางลับที่ไม่มีใครรู้

พอมุดเข้ามาได้ ปิงปิงก็รีบจัดแจงเสื้อผ้าให้เรียบร้อย ใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม เธอคิดว่าวันนี้เธอรอดแน่ ๆ ไม่โดนทำโทษแน่นอนสองเท้าก็รีบวิ่งขึ้นอาคารเรียนทันที

"หลิวปิงปิง! กี่โมงแล้ว! ทำไมเพิ่งมา! "

พอมาถึงหน้าห้องแค่นั้นแหละ เธอว่าเธอคงเป็นหมอดูปิงปิงไม่ได้แล้วล่ะ...

.........................................................

เป็นหมอดูไม่ได้แล้ววว... ปิงปิงควรเป็นอะไรดีคะ