ตอนที่ 76 แม่ของเสี่ย(?)

ที่งานแฟชั่นโชว์นอกเมือง

“ หุ่นดี หน้าตาดี เหมาะกับการมาเป็นนางแบบเสื้อผ้าของสาวเอเชีย แต่เสียดายเรียนจบแค่มัธยม “อเล็กซ่าหญิงวัยกลางคน นางแบบชื่อดังจากต่างแดน แต่มีสัญชาติเดียวกันกับคนที่เธอกำลังต่อว่า ยืนดูถูกครีมหอม และ ชลลี่

“ ให้โฟกัสด้านความสามารถตรงนี้จะไม่ดีกว่าหรือคะ ถึงครีมของชลลี่จะจบแค่มัธยมแต่น้องไหวพริบดีกว่าคนที่จบนอกอีกนะคะ “ ชลลี่ที่ทนฟังคนอื่นดูถูกเด็กในสังเกตตัวเองไม่ไหว จึงได้พูดออกมา ทำเอาอเล็กซ่าที่ได้ฟังก็หันมามองค้อนคนพูดอย่างรู้ความหมาย 

“ ถึงไหวพริบจะดีแค่ไหน แต่ถ้าอยากจะไปไกลทางนี้ ประวัติก็จบแค่มัธยมเหมือนเดิม “ อเล็กซ่าเบ้ปากทิ้งท้ายใส่ทั้งสองแล้วเดินหนีไป 

“ เป็นนางแบบชื่อดังมาหลายปี จนได้มาเป็นถึงขณะกรรมการแต่ดันนิสัยเสีย ไม่คิดเลยว่าจะเป็นแบบนี้ “ ชลลี่บ่นเสียงดังอย่างไม่พอใจ จนครีมหอมต้องรีบปรามเพราะคนอื่น ๆ มองอยู่

“ อย่าไปสนใจเลยป้า ครีมว่าเรากลับกันดีกว่า “ 

“ อืม ไปกินข้าวก่อนมั้ยค่อยกลับ “ 

“ ก็ดีนะคะ แต่เดี๋ยวก่อน สงสัยมีคนโทรมานะคะ “ ครีมหอมรีบล้วงเอามือถือในกระเป๋าสะพายข้าง ก็เห็นว่าคนที่โทรมาคือพลอยเจน เธอจึงรีบกดรับ

“ ฮัลโหล พี่เจน “ 

[“ ครีม…”] เสียงปลายสายที่เรียกชื่อเธอฟังดูไม่ดีนัก

“ มีเรื่องอะไรหรือเปล่าคะพี่?” 

[“ ฟังพี่นะครีม ไอ้โอมโดนแทง ตอนนี้อยู่ที่โรงพยาบาล “] ครีมหอมยืนนิ่งเมื่อได้ยินมือไม้เธอสั่นไปหมด

 “ มีอะไรหรือเปล่าลูก “ ชลลี่ที่เห็นคนตรงหน้าแปลกไปจึงรีบยื่นมือมาเขย่าหัวไหล่เธอ

“ เรารีบกลับกันเถอะค่ะป้า พี่โอมถูกแทง “ เธอพูดไม่ค่อยเป็นคำ แถมน้ำตาก็หยดลงอาบแก้ม ชลลี่ที่ทั้งยินและได้เห็นตกใจมาก รีบพยุงร่างครีมหอมออกไปที่รถ

“ ไป ลูกไป ไม่ต้องร้องนะลูก มีสตินะคะ เดี๋ยวจะเป็นอะไรไปอีกคน “ 

โรงพยาบาล

“ อืม ตอนนี้ให้เจนโทรไปบอกน้องครีมแล้ว พี่ไม่ต้องห่วงนะคะรีบจัดการเรื่องคดีกับตำรวจให้เสร็จเถอะ “ 

[“ ครับ ถ้าน้องครีมไปถึงแล้ว ฝากดูน้องดี ๆ หน่อยนะจีน พี่กลัวว่าน้องจะตกใจจนช็อคไปอีกคน “] 

“ ค่ะ “ จีนเน่วางสายจากหนึ่งเดียวที่โทรมาถาม แล้วหันมานั่งข้างพลอยเจนที่หน้าห้องฉุกเฉิน ก่อนจะมีเสียงฝีเท้าคนวิ่งดังเข้ามาหา ทั้งสองจึงรีบหันไปดู

“ แม่~ “ เสียงของพลอยเจนดังขึ้นเมื่อได้เห็นหน้าคนที่มาใหม่ พลอยเจนลุกขึ้นยกมือไหว้เธอ 

“ แม่ใคร? “ จีนเน่อุทานออกมาตามหลังด้วยความงง ผู้หญิงหน้าตาดีวัยกลางคน คนนี้เป็นใคร? แต่มองดูดี ๆ แล้วเธอก็หน้าละม้ายคล้ายคลึงกับเสี่ยโอมอยู่ไม่น้อย อย่างกลับก๊อปปี้วางเลยต่างหาก จีนเน่มองทั้งสองคนสลับกัน

“ โอมเป็นอย่างไรบ้าง แม่ไปหาโอมที่บ้าน การ์ดบอกว่าโอมโดนแทง อยู่โรงพยาบาลนี้ “ อเล็กซ่าถามทั้งสองสาวที่กำลังยืนมองเธอด้วยความมึนงง

“ ตอนนี้หมอไนยะกำลังทำการผ่าตัดอยู่ค่ะ คุณไม่ต้องห่วงนะคะ “ พลอยเจนบอก ทำให้อเล็กซ่านั่งลงที่เก้าอี้ยาวฝั่งตรงข้ามพวกเธอด้วยสีหน้าไม่สู้ดีนัก

“ ผู้หญิงคนนี้เป็นแม่ของเสี่ยโอมจริง ๆ หรือ ?” สองสาวนั่งลงที่เก้าอี้อีกรอบ แล้วจีนเน่ก็กระซิบถามกับพลอยเจนในเรื่องที่สงสัย

“ อืม “ 

“ แต่ตอนที่กูไปอยู่บ้านของโอมเมื่อ 7 ปีก่อนทำไม พ่ออัคนี ถึงบอกกูว่าแม่โอมตายไปแล้วล่ะ?” จีนเน่ถามอย่างสงสัย จ้องไปยังอเล็กซ่า ซึ่งมีเพียงพลอยเจนที่รู้ว่า อเล็กซ่านั้นอดีตคือ อรนิลา เป็นแม่แท้ ๆ ของเสี่ยโอม ซี่งอรนิลากับอัคนีนั้นจบกันไปไม่ค่อยดี อัคนีจึงบอกกับทุกคนว่าอรนิลานั้นได้ตายไปแล้ว ตั้งตอนตอนที่ อศิร อายุได้ 8 ขวบ และพลอยเจนเธอก็คือคนที่อยู่ในเหตุการณ์วันนั้นด้วย ทำให้เธอกลายเป็นเพื่อนของ อศิร มาตั้งแต่วันนั้น ส่วนไนยะ กับ หนึ่งเดียว พึ่งจะมารู้จักกับอศิรสมัยเรียนมัธยม และจีนเน่ก็เข้ามารู้จักกับพวกเขาเมื่อ 7 ปีก่อน จึงไม่แปลกที่คนอื่นจะไม่รู้เรื่องนี้

“ เอาไว้แล้วจะเล่าให้ฟัง “ พลอยเจนหันไปกระซิบบอกกับจีนเน่ เพราะถ้าจะให้มานั่งนินทาคนที่อายุเยอะกว่าในระยะเผาขนแบบนี้ คงจะไม่เหมาะ

“ พี่เจน! พี่จีน! “ ครีมหอมที่พึ่งมาถึง รีบวิ่งเข้ามาหาสองสาว พร้อมป้าชลลี่ที่เดินตามหลังมา

“ พี่โอมเป็นอย่างไรบ้างคะ แล้วใครเป็นคนทำ มันเกิดขึ้นได้ยังไง “ ครีมหอมถามทั้งน้ำตาที่ไหลทะลักอย่างหาวิธีจะหยุดไม่ได้ สองสาวเห็นก็รีบยืนขึ้นรับน้อง

“ ใจเย็น ๆ ครีม ตอนนี้ไนยะกำลังช่วยโอมอยู่ “ พลอยเจนลูบหลังให้คนที่สะอึกสะอื้นอยู่เพื่อปลอบให้น้องอ่อนลง 

“ โอมเขาโดนคนที่เคยเป็นเจ้าของที่ ที่คุณพ่อของเขายึดมาเมื่อหลายปีก่อน ทำร้าย คงจะไม่พอใจตั้งแต่ตอนนั้น พอเห็นเสี่ยโอมในข่าวที่มีคนแอบเอาไปลง ถึงได้ตามมาทำเรื่องแย่ ๆ แบบนี้ “ จีนเน่พูดออกมาเบา ๆ ให้น้องฟัง เล่นเอาคนฟังนั้นสะอื้นเสียงดังกว่าเดิม

“ โธ่!เสี่ย ไม่หน้าเลย “ เธอบ่นออกมาจนเกือบไม่มีเสียง แล้วขยับเข้าไปใกล้ประตูห้องฉุกเฉิน ยื่นฝ่ามือของเธอทาบลงที่บานประตู

“ เสี่ยต้องไม่เป็นอะไรนะคะ ไหนเสี่ยบอกว่ามีเรื่องจะบอกหนู อึก เสี่ยต้องกลับมาน่ะ ถ้าไม่มีเสี่ยหนูจะอยู่ยังไง ฮือ“ 

“ เดี๋ยวน่ะ! เธอรู้จักอศิรเหรอ? “ อเล็กซ่า หรือ อรนิลา ที่นั่งมองเหตุการณ์จนสามารถจับต้นสนปลายได้ ลุกและถามในสิ่งที่เธอสงสัย

“ แล้วคุณล่ะมาอยู่นี้ได้ยังไง “ ชลลี่ที่หันไปเห็นอเล็กซ่าก็ทักท้วงขึ้นอย่างแปลกใจเช่นกัน

“ ทำไมฉันจะมาอยู่ที่นี้ไม่ได้ ในเมื่อศิรคนที่อยู่ในห้องนั้นน่ะ เขาเป็นลูกชายฉัน “ ครีมหอมและชลลี่ที่ได้ยินแบบนั้นก็ถึงกับยื่นนิ่งเพราะตกใจ

“ ว่าอย่างไร! เธอมีความสัมพันธ์อะไรกับลูกชายฉัน “ อเล็กซ่าเดินมายืนอยู่ต่อหน้าคนที่เธอกำลังถามพร้อมกับขึ้นเสียงใส่อย่างไม่ชอบใจ พลอยเจนที่มองอยู่ ก็เป็นห่วงน้องจึงได้เดินเข้ามาตอบให้

“ คนนี้คือครีมหอมค่ะ เธอเป็นเมี—คนรักของโอมมัน” 

“ ห๊ะ!! นังเด็กไม่มีการศึกษาเนี่ยหรือ มั่วหรือเปล่า เป็นแค่ของเล่นหรือเปล่านางหนู “ คำที่อเล็กซ่าพูดกับครีมหอมมันรุนแรงมากสำหรับคนฟัง ยิ่งครีมหอมที่ยังไม่รู้ใจเสี่ยโอมด้วยซ้ำ มันยิ่งทำให้เธอเจ็บปวด ชลลี่ที่อายุพอ ๆ กับอเล็กซ่ายืนฟังไม่ไหว จึงได้สวนกลับ

“ จะพูดอะไรก็ดูสถานการณ์บ้างน่ะ เด็กมันเสียใจอยู่ไม่เห็นหรือไง หรือว่าแก่แต่อายุ สมองไม่โตตาม” 

“ แกกล้าด่าฉันเหรอ อยากดับในวงการมากหรือไง “ 

“ ทำไมหรือคะ ก็คุณมาด่าหลานสาวดิฉันก่อนนิ ด่าหลานฉันว่าไม่มีการศึกษา แต่เท่าที่ฉันบวกลบคูณหารดูอายุคุณกับคุณอศิรแล้ว ฉันก็อยากจะรู้จังว่าการศึกษาของคุณอยู่ระดับไหน “ ชลลี่ที่รู้ว่าอเล็กซ่าอายุยังไม่ถึง 50 นั่นก็แสดงว่าเธอมีลูกตั้งแต่อายุไม่ถึง 20 พออเล็กซ่าได้ยินแบบนั้นนางก็กลัวโดนขุด จึงเงียบปากและนั่งลงที่เดิน