ตอนที่ 45 ไม่คู่ควร

“ เฮ่ย ไอ้โอมมันโทรมาทำไมวะ “ เหมือนคนมีหูตาทิพย์ เสี่ยโอมโทรมาได้จังหวะพอดี จนสามสาวลุกลี้ลุกลนไปไม่ถูก จีนเน่รีบดึงเอาโถเหล้า ในมือครีมหอมไปซ่อนไว้หลังโซฟาอย่างรู้งาน ก่อนส่งชิกให้พลอยเจนกดรับสาย

[“ เฮ้ยเจน มึงไปหาครีมหรือยังวะ ”]พอพลอยเจนกดรับ ปลายสายก็รีบถามหาตัวเล็กของเขาทันที

“ เออ กูเพิ่งมาถึงเนี่ยแหละ มึงมีอะไร กลัวว่ากูจะไม่มาหาน้องขนาดนั้นเลยเหรอ “ พลอยเจนทำทีพูดดุ ๆ ใส่เพื่อน เพื่อกลบเกลื่อนพิรุธเรื่องโถเหล้า

[“ ไม่ มึงให้กูคุยกับครีมหน่อยสิ “]

“ อ้าว แล้วทำไมมึงไม่โทรหาน้องเลยวะ ”

[“ ก็น้องรับไหมล่ะ เร็วหน่อย “]

“ เออ ๆ ครีม ” พลอยเจนรีบหันกล้อง แล้วยื่นโทรศัพท์ไปให้ครีมหอมที่นั่งอยู่ตรงหน้า ถึงแม้ครีมหอมจะมีท่าทีไม่อยากคุย แต่ก็โดนสองสาวยัดเยียด ให้เอามือถือไปอยู่ดี

[“ ครีมยังไม่หายงอนพี่อีกเหรอตัวเล็ก “]เสียงสองของเสี่ยโอมดังขึ้น เมื่อคนในสายเป็นหน้าเมีย เล่นเอาสองสาวที่ได้ยินถึงกลับมองหน้ากันอย่างหมั่นไส้ ครีมหอมเห็นแบบนั้น จึงขอตัวออกมาคุยต่อข้างนอก

“ คุณก็รู้ ว่าครีมไม่อยากคุยด้วย ยังจะดื้อโทรมาอีกนะคะ”

[“ ก็คนมันคิดถึงนี่ ครีมน่ะใจร้าย ไม่ยอมคุยกับพี่“]

[“ เสี่ยโอมมาถึงแล้วเหรอ ”]เสียงของผู้หญิงแทรกเข้ามาในสาย

“ เสียงใคร ?“จนครีมของที่ตอนแรก ทำท่าทีไม่สนใจ ถึงขั้นเผลออุทานออกมา

[“ ครีมพี่ต้องไปแล้ว เดี๋ยวจะโทรหาใหม่น่ะ”]

“ เดี๋ยวเสี่ยโอม “แต่เขากลับไม่ได้ยินคำอุทานของเธอ แถมยังรีบตัดสายไป ปล่อยให้ครีมหอมร้องเรียกชื่อเขาเสียงดัง

“ อือหือ ทำไมเข้มข้นอย่างนี้ ”สองสาวที่กำลังซิมเหล้าปั่น อยู่ที่ห้องกินข้าวก็เหลือบไปเห็นครีมหอมเดินหน้าบุญไม่รับ เข้าลงมาพอดี

“ เอ้าครีม ทำไมคุยเสร็จเร็วจัง “ จีนเน่ถาม แต่ครีมหอมกลับไม่ตอบ นอกจากทำหน้าเจื่อน ๆ และคืนโทรศัพท์ให้กับพลอยเจน

“ พี่เจนเอามาเลย ” ครีมหอมนั่งลงที่เก้าอี้ตัวที่ว่าง และพูดออกมา สองสาวจึงมองหน้ากันงง ๆ เห็นสีหน้าแบบนี้แล้ว ไม่กล้าเอ่ยปากถามเลย จนว่าคนน้องเริ่มเมาได้ที่ จีนเน่จึงได้ถาม เปิดประเด็น

“ เป็นอะไรหรือเปล่าครีม มีอะไรไม่สบายใจงั้นเหรอ “

“ พี่จีนพี่เจน เสี่ยโอมน่ะ เขาไปต่างประเทศทำไม หรือว่า เขาซุกเมียไว้ที่นู่นเหรอ ”ครีมหอมที่ยังหลับตาเพราะความเมาได้พูดออกมา จนสองสาวรุ่นพี่ หันมองหน้ากันแล้วยิ้ม

“ พี่ก็นึกว่าเรื่องอะไร แต่ว่ามันเกิดอะไรขึ้น ครีมถึงคิดแบบนั้น “ พลอยเจนจึงถามคนน้องกลับบ้าง

“ ตอนที่คุยกันเมื่อกี้ อยู่ดี ๆ ก็มีเสียงผู้หญิงแทรกเข้ามา แล้วเขาก็ตัดสายทิ้งไปเลย ถึงครีมจะเป็นเพียงเด็กขัดดอก แต่ครีมก็มีหัวใจเหมือนกันน่ะ ” ครีมหอมทำท่าทำทางเหมือนจะร้องไห้

“ โธ่ครีม ผู้หญิงที่ครีมพูดคนนี้หรือเปล่า “ จีนเน่ จับโทรศัพท์เข้าแชทของสามีเธอ ที่เพิ่งส่งรูปมาให้ เมื่อหลายนาทีก่อน ให้ครีมหอมดู เป็นรูปที่กำลังนั่งกินข้าวกัน ซึ่งมีเสี่ยโอมหนึ่งเดียว และผู้หญิงสูงวัยคนหนึ่ง ครีมหอมเห็นแบบนั้น ก็ถึงกับตาสว่าง

“ อ๋อคนนี้เองเหรอ” 

“ แหม แบบนี้รู้เลย ครีมรักโอมเข้าแล้วใช่ไหม เมื่อกี้น้องครีมหึงไอ้โอมมันถูกไหม “ปฏิบัติการ แซวเพื่อเพื่อนของพลอยเจน จึงได้เริ่มขึ้น

“ จะบ้าเหรอคะ มันเป็นไปไม่ได้หรอกพี่เจน แต่ถึง ถึงว่าครีมจะคิดจริง แต่ครีมก็ไม่คู่ควรกับเขาอยู่ดี ” ประโยคหลัง ๆ ครีมหอมพูดพร้อมก้มหน้าซึม 

“ เอาอะไรมาวัดว่าไม่คู่ควร พ่อครีมก็เป็นถึงนักธุรกิจ และถึงแม้ว่าครีมจะทุกข์จน ไอ้โอมมันก็คงไม่สนใจเรื่องนี้อยู่แล้วฐานะแบบมันน่ะ เลี้ยงครีมได้สบายทั้งชีวิตเลยน่ะ “ พลอยเจนพูด แต่ครีมหอมก็ยัง ไม่วายบ่ายเบี่ยง

“ ยิ่งเป็นแบบนั้นครีมยิ่งไม่คู่ควร เพราะถ้าวันหนึ่ง เสี่ยเบื่อครีมขึ้นมา ครีมก็คงจะไม่เหลืออะไร สู้อย่าไปถลำลึกมากกว่านี้จะดีกว่า” จีนเน่ลุกจากเก้าอี้แล้วเดินอ้อมมาบอกคนเมา ที่กำลังจะร้องไห้ด้วยการลูบแขนของน้องเบา ๆ 

“ แต่พี่ว่าครีมก็ไม่เหมือน ผู้หญิงคนอื่น ที่โอมเขาเคยควงน่ะ “ จีนพูดก่อนที่พลอยเจนจะเสริมต่อ

“ ใช่ ๆ ไอ้โอมน่ะ มันเคยพูดถึงผู้หญิงที่มันควงให้พวกพี่ฟังที่ไหน มีแต่ครีมนี่แหละที่มันพูดหาอยู่ตลอด แถมมันยังบอกพวกพี่สองคนให้มาหลอกให้ครีมหายงอนมันอีก ทั้งที่ปกติมันได้แล้วมันก็ทิ้งไม่เคยมาตามเอาใจ หรืองอนง้ออะไรแบบนี้เลย พี่จะว่าให้ครีมฟังน่ะ พูดแบบไม่เข้าข้างเพื่อนตัวเองเลย มันน่ะ ทำผิดไม่เคยขอโทษ ไม่เคยคุยกับผู้หญิงเสียงสองแบบนี้สักครั้ง แต่พี่รู้ว่ามัน เคยทำเรื่องพวกนี้กับครีม หรือว่าพี่เจนคนนี้พูดไม่ถูก ” ครีมหอมเงยหน้าขึ้นมามองพลอยเจนและจีนเน่สลับกัน ก่อนที่จีนเน่จะให้ข้อคิดอะไรกับเธอ

“ ครีม ถ้ารู้สึกรัก ก็รักไปเถอะ เก็บเกี่ยวความสุขที่สามารถเก็บได้ในตอนที่ยังมีกันอยู่ ส่วนอนาคตจะเบื่อหรือจะเกลียดกัน มันก็เป็นเรื่องของอนาคต ดีกว่ามานั่งเสียดายทีหลัง ว่าไม่เคยลองรักกับคนนี้ “คนที่ฟัง ฟังแล้วก็คิดตาม