บทที่ 10 ใกล้วันละนิดบดินทร์นิ่งงันไปพักใหญ่จนโอโซนต้องยื่นมือมาตีแขนเขาเบาๆ เพื่อให้เพื่อนได้สติ แต่คนที่ถูกจ้องด้วยสายตาดุดันกลับขนลุกซู่ไปทั้งตัว แป้งปั้นหันหน้ามามองพริกแกงกับหลานชายของเธออย่างรู้กัน ไม่ว่าใครก็รู้สึกแบบเดียวกับเธอ"ขึ้นรถเลยครับ ขึ้นเลยๆ" ปกป้องตะโกนมาจากด้านหลังทำให้ทุกคนทยอยขึ้นไปจับจองที่นั่งของตัวเอง แป้งปั้นก้าวเท้าขึ้นมาได้หนึ่งข้างก็พบว่าตัวเองต้องนั่งเบาะข้างบดินทร์เพราะพริกแกงก็นั่งกับหลานไปแล้ว เธอทำหน้าลำบากใจใส่พริกแกงแล้วจำใจนั่งลงบนเบาะข้างบดินทร์ซึ่งเป็นเบาะริมประตูพอดี"พี่ขออนุญาตนับคนก่อนออกรถนะครับ" ปกป้องนับจำนวนและให้ขานชื่อจนมาถึงแป้งปั้น "น้องตุ๊กตาบาร์บี้""เอ่อ..เรียกแป้งปั้นก็ได้ค่ะ""น้องแป้งปั้น""มาค่ะ" ทันทีที่แป้งปั้นขานรับเสียงหวานทั้งสี่หนุ่มก็หลุดขำในลำคอด้วยความเอ็นดู เด็กสาวทำหน้าเลิ่กลั่กหันกลับไปมองรุ่นพี่ที่นั่งอยู่ด้านหลังด้วยความอายแล้วก้มหน้า เมื่อเช็กจำนวนคนเสร็จเรียบร้อยรถตู้คันสีขาวก็เคลื่อนตัวออกจากจุดรวมพล บรรยากาศภายในรถไม่ได้ดูน่าอึดอัดเพราะมีโอโซนที่นั่งข้างคนขับเป็นดีเจเปิดเพลงเพราะให้ฟังตลอดทางที่ไปจังหวัดน่าน
บทที่ 11 แก้มแดง"นักศึกษาและ..น้องที่มาค่ายอาสาวันนี้ อาจารย์อยากขอบคุณมากๆ ส่วนวันนี้เราจะพักที่บ้านพ่อผู้ใหญ่ กินข้าวอาบน้ำเสร็จเรียบร้อยพ่อผู้ใหญ่ค่อยจะพาเราไปดูสถานที่และเตรียมสถานที่นิดหน่อย" อาจารย์หนุ่มเอ่ยบอกนักศึกษาก่อนที่ทุกคนจะแยกย้ายกันไปขนกระเป๋าลงมาจากรถ แป้งปั้นกับพริกแกงยิ้มให้กันแล้วเดินเข้ามาในบ้านผู้ใหญ่บ้านเพื่อที่จะเลือกที่นอน เมื่อได้ที่ที่เหมาะแล้วก็ต่างคนต่างเตรียมเสื้อผ้าเพื่อไปอาบน้ำ"บ้านลุงยังเป็นบ้านนอกอยู่ ไม่มีห้องน้ำดีๆ" แป้งปั้นชะงักค้างกับโอ่งมังกรที่เรียงกันอยู่สี่อัน เธอกับเพื่อนมองหน้ากันเลิ่กลั่กก่อนที่รุ่นพี่ผู้หญิงจะเดินตามมา"อาบได้ไหม ถ้าไม่ได้เดี๋ยวพี่ให้หนุ่มหาอะไรมากั้นให้""ไม่เป็นไรค่ะ อาบได้แต่พวกหนูไม่ได้เอา..""ผ้าถุง ผ้าถุงใช่ไหมลูก""ใช่ค่ะ ไม่ได้เอามาเลย.." แป้งปั้นยิ้มเจื่อนแล้วมองหน้ารุ่นพี่ ก่อนที่ลุงผู้ใหญ่บ้านจะพูดขึ้น"ไม่ต้องห่วง ของป้ามีเป็นตู้เลยเดี๋ยวลุงให้ป้าแกเอามาให้แล้วกัน""ขอบคุณค่ะ" ทุกคนต่างยกมือไหว้ขอบคุณพร้อมกัน ไม่นานป้าภรรยาลุงผู้ใหญ่บ้านก็นำผ้าถุงมาแจกสาวๆ พริกแกงรับมาแล้วลองสวมดู ทำเอาทุกคนหัวเราะร่วนกับการใ
บทที่ 12 ติดฝนด้วยกันเช้าวันต่อมาทุกคนกินข้าวและเตรียมพร้อมที่จะออกไปจุดบริการ แป้งปั้นถักผมเปียน่ารักและสวมหมวกสีชมพู เป็นที่สะดุดตาของบรรดาหนุ่มๆ จนละสายตาไปจากใบหน้าจิ้มลิ้มไม่ได้"มีอาหารตาแบบนี้ค่อยยังชั่วหน่อย นึกว่าจะไม่มีอะไรให้ดูแล้ว""ดูนมฉันไหม" กาเนสเพื่อนผู้หญิงที่สนิทกับโอโซนเอ่ยขึ้นอย่างยิ้มๆ แต่โอโซนกลับส่ายหน้าอย่างระอาแล้วยื่นมือไปดันศีรษะเธอเบาๆ"ทุเรศ นมมึงเล็กกว่ากำปั้นกูอีกอีเนส""ชิ! เดี๋ยวไปทำนมมาเมื่อไหร่กูจะเอาฟาดหน้ามึง""เออๆ กูรอแล้วกัน" ทั้งสองหยอกล้อกันเสร็จก็รีบขึ้นรถกระบะผู้ใหญ่บ้าน แป้งปั้นนั่งท้ายกระบะกับรุ่นพี่ทุกคน เธอยิ้มบางๆ มองวิวสองข้างทางอย่างหลงใหล ก่อนที่จะสะดุดตากับฝูงกระบือที่กำลังเดินต่อแถวกันอยู่ข้างทาง เธออมยิ้มแก้มแทบปริแล้วหันมามองหน้าบดินทร์ รอยยิ้มก่อนหน้านี้หายไปทันทีเมื่อเห็นสีหน้าดุดันของฝ่ายตรงข้ามขับรถมาไม่นานก็ถึง ทั้งหกหนุ่มพร้อมกันยิ้มกว้างเมื่อเห็นชาวบ้านเอารถมาใช้บริการเยอะกว่าที่คิด พวกเขารีบขนของบางส่วนลงแล้วรับรถจากชาวบ้านไปซ่อมอย่างตั้งใจ แป้งปั้นอมยิ้มจนตาหยีกับภาพตรงหน้า เธอลืมภาพความโหดร้ายที่พวกเขาเคยยกพวกตีกันไ
บทที่ 13 ไม่สบาย(คู่)หนึ่งชั่วโมงต่อมาแป้งปั้นยืนหนาวสั่นอยู่ข้างบดินทร์ แม้จะได้รับไออุ่นจากเขาแต่อากาศที่ลดลงเร็วกะทันหันก็ทำให้ร่างกายเธอหนาวสั่น บดินทร์เหลือบตามองเด็กสาวเพียงนิดก่อนจะเอ่ยถามเสียงเรียบ"หนาวเหรอ""ค่ะ หนาวมาก ทำไมฝนไม่หยุดตกสักทีนะ แป้งอยากกลับไปอาบน้ำนอนแล้ว" พูดไม่ทันจบประโยคดีเธอก็จามจนปลายจมูกแดง บดินทร์ถอนหายใจแล้วถอดแขนออกจากเสื้อกันหนาว แล้วเอาให้แป้งปั้นใส่พร้อมกับรูดซิปให้เธอด้วย"ไม่ต้องถอด ฉันไม่ได้หนาวอะไรมากมาย ดูท่าเธอจะเป็นหวัดด้วย""เราโทรหาพี่ๆ ได้ไหมคะ""อย่าเพิ่งโทรเลย ฟ้าร้องอยู่เดี๋ยวฟ้าลงมาที่เต็นท์ เราจะตายห่ากันหมด" คำพูดสุดท้ายทำแป้งปั้นยู่ปากใส่เขา เธอก้าวมายืนข้างบดินทร์อีกครั้งพร้อมกับบอกเขา"แป้งยืนข้างพี่ดินไม่นานหรอก เพราะแป้งหนาว..หายหนาวแล้วจะเดินออกไปเอง""ฉันด่าเหรอ""ด่า?""ด่าเธอเหรอที่มายืนข้างๆ น่ะ""ไม่ค่ะ""อืม" เขาตัดบทสนทนาอย่างนึกรำคาญแล้วยกมือขึ้นมากอดอกไว้ แป้งปั้นถือโอกาสนั้นเอนตัวมาพิงบดินทร์แล้วปิดปากหาวหวอดๆ"จะมีคนมาช่วยเราไหมคะ ป่านนี้พี่ๆ คงถึงบ้านลุงผู้ใหญ่แล้ว คงมีสภาพไม่ต่างจากเราเท่าไหร่""ถึงแล้วมั้ง ไฟน่
บทที่ 14 ผลัดกันดูแล"อื้อ~" แป้งปั้นเปล่งเสียงครางอื้อในลำคอ แล้วพลิกตัวนอนหงาย ด้วยเพราะมีไข้ต่ำๆ เธอจึงไม่สบายตัว แต่เสียงครางอื้อเมื่อครู่ก็ทำให้บดินทร์ที่ยังไม่หลับรู้สึกตัว เขาลุกขึ้นมานั่งขัดสมาธิ"เป็นอะไร" บดินทร์เอ่ยถามแป้งปั้นเสียงเรียบ เด็กสาวได้ยินแบบนั้นก็รีบตอบเพราะไม่คิดว่าจะมีคนอยู่ด้วย"แป้งปวดหัวนิดหน่อยค่ะ เอ่อ..ทำไมพี่ดินไม่ไปทำงานหรือว่าไม่สบายเหมือนกัน" แป้งปั้นเอียงคอถามเสียงเบา"อืม ฉันไม่ค่อยสบาย แต่ไม่ได้เป็นอะไรมาก""ค่ะ"ชายหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูงแล้วเดินไปเอากระปุกยาพาราพร้อมกับน้ำดื่มมายื่นให้แป้งปั้น"กินซะ แล้วนอนพัก""ขอบคุณค่ะ""อืม" เขาเดินไปเก็บที่นอนตัวเองก่อนจะเดินออกมาสูบบุหรี่ด้านนอกโดยไม่ทันสังเกตว่าแป้งปั้นมองไม่ละสายตาบดินทร์พ่นลมหายใจออกหนักๆ ควันบุหรี่สีขาวพวยพุ่งออกจากปากเขา ขณะนั้นธันวากับปรินก็เข้ามา พวกเขาขับมอเตอร์ไซค์ผู้ใหญ่มิ่งมาจอดตรงหน้าบดินทร์"เป็นไงบ้าง อาจารย์ให้พวกกูมาถามข่าวมึงกับน้องแป้ง เอากับข้าวมาให้ด้วย บดินทร์รับปิ่นโตจากมือเพื่อนแล้วเอ่ยตอบ"กูโอเคแล้ว แต่..เธอยังไม่ค่อยโอเคเท่าไหร่ กูกำลังจะออกไปหาพวกมึงพอดี""ไม
บทที่ 15 เสื้อในสีแดงหลายนาทีต่อมาแป้งปั้นนั่งทำหน้าเหนื่อยล้าอยู่บนเก้าอี้หลังจากเพิ่งได้พักจากการตักอาหาร พริกแกงรีบหายาลดไข้กับน้ำดื่มมาให้เพื่อนรัก"กินยาก่อนนะ เดี๋ยวไข้ขึ้นอีก" แป้งปั้นรับยามาป้อนใส่ปากตัวเองแล้วดื่มน้ำตามแต่ทว่าหางตากลับเหลือบไปเห็นบดินทร์ซึ่งเขากำลังมองมาที่เธอโดยไม่รู้ตัวว่าแป้งปั้นเห็นเขาแล้ว เธอแกล้งวางขวดน้ำลงพลางทำเสียงเหนื่อยๆ กระแอมกระไอเบาๆ"กลับไปนี่พ่อแกคงไม่ดุนะ""ไม่หรอก พ่อไม่ใช่คนแบบนั้น" แป้งปั้นหันขวับไปมองบดินทร์จนชายหนุ่มน้ำพุ่งออกจากปากเพราะบดินทร์เพิ่งกระดกน้ำดื่มพอดี คนรับกรรมคือโอโซนที่นั่งอยู่ข้างๆ เขา"ไอ้เหี้ยดิน!" โอโซนปาดน้ำออกจากใบหน้าและผมด้วยสีหน้ายุ่งเหยิงในขณะที่ปกป้องกับธันวายิ้มกรุ้มกริ่มเพราะรู้ว่าบดินทร์กำลังเสียอาการ ก่อนที่ขุนเขาจะเดินเข้ามา ยื่นหน้ามาถามเพื่อนใกล้ๆ"อะไรวะ ยิ้มทำไมกันแล้วไอ้โชนเป็นห่าอะไรก่อน หน้าอย่างกับตูดลิง""มึงดูเพื่อนมึงก่อน""ใคร? ไอ้ดินเหรอ" ขุนเขาจ้องมองบดินทร์ที่กำลังดื่มน้ำอีกและเอียงคอถามบดินทร์ตรงๆ "ไอ้ดิน มึงหน้าแดงเพราะไข้ขึ้นหรือเขินอะไรวะ""เสือก อย่าเสือกได้ไหมวะ""เอ้า..นี่กูมาให้มึง
บทที่ 16 แค่สงสัยบดินทร์พยักหน้าเล็กน้อยแล้วหันมามองแป้งปั้นอีกครั้ง ครั้งนี้เขาไม่ได้มองหน้าแต่กลับมองไปที่หน้าอกเธอ ก่อนจะเอ่ยตอบแป้งปั้นเสียงเรียบ"จริงด้วยสิ สีแดง""อ๊ะ! อะ..ไอ้คนลามก""ถ้าฉันลามก เธอดูสายตาไอ้พวกไม่ลามกนั่นก่อน" บดินทร์ส่ายหน้าไปมาอย่างเอือมระอาที่ถูกแป้งปั้นด่ามาแบบนั้น พอเธอหันไปมองรุ่นพี่ทุกคนก็ต้องรีบกอดตัวเองไว้ "เห็นแล้วใช่ไหม" บดินทร์เหยียดยิ้มเหนือกว่าแล้วก้าวเข้ามายืนตรงหน้าแป้งปั้น ก่อนที่จะก้มหน้าลงจนใบหน้าเขาเสมอกับใบหน้าจิ้มลิ้มเด็กสาว"ทะ..ทำอะไรเหรอคะ""ฉันไม่น่าโปรดสัตว์เลย""ว่าแป้งเป็นสัตว์เหรอ""อยู่กันสองคน ฉันว่าตัวเองมั้ง""พี่ดิน!""ไปไกลๆ ตีนหน่อยไป" บดินทร์ตัดรำคาญด้วยการไล่ให้แป้งปั้นไปไกลๆ แล้วเดินออกมาจากตรงนั้น เด็กสาวทำหน้าบึ้งตึงเดินตึงตังมาหาพริกแกง"เป็นไง ทำไมหน้าบึ้งแบบนี้""ก็ไม่เป็นไง พี่ดินคนปากร้าย""เขาด่าแกเหรอ" พริกแกงเอ่ยถามเสียงเรียบพลางชะเง้อมองตามหลังบดินทร์ซึ่งเขากำลังเดินไปหาเพื่อนอยู่ "หรือว่าพี่เขา..ทำเรื่องไม่ดีกับแก""ไม่ได้ทำอะไรเลย" แป้งปั้นตอบเสียงหน่ายแล้วเอนตัวมาพิงพริกแกงอย่างหมดแรง "มีคนเห็นหน้าอกฉันแล้
บทที่ 17 อย่าไปบอกใครนะพรึบ!บดินทร์รีบดันตัวแป้งปั้นออกแล้วลุกขึ้นอย่างรวดเร็ว ปรินอ้าปากค้างแต่ก็ถูกบดินทร์ปิดปากไว้ในตอนที่เขาจะหันไปบอกเพื่อน"ถ้ามึงพูดแม้แต่คำเดียว กูจะฆ่ามึง""นี่มึงกล้าขู่กูเหรอวะ" ปรินทำหน้านิ่งถามกลับแต่กลับถูกบดินทร์ตีหน้าผากเบาๆ "ไอ้เหี้ยดิน แต่เมื่อกี้มึงกับน้องแป้ง…จะ..อุ๊บ!" บดินทร์รีบปิดปากปรินอีกครั้งแล้วลากตัวเพื่อนออกมาจากตรงนั้น"กูบอกว่าห้ามพูดไง""ก็กูเห็นมึงกับน้องแป้งจูบกัน""อุบัติเหตุ ไม่ได้ตั้งใจ""อ๋อ..เหรอ อุบัติเหตุเหรอ" ปรินแสยะยิ้มมุมปากแล้วทำเนียนเดินเข้ามานอนขณะเดียวกันบดินทร์เองก็ทำหน้าเลิ่กลั่กเดินตามเพื่อนมาติดๆ แต่เมื่อครู่ริมฝีปากเขากับริมฝีปากแป้งปั้นก็กระทบกันแรงพอสมควร"ปากเธอเลือดออก""อ๋อ..ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวแป้งเช็ดเอง" ทั้งสองต่างเคอะเขินกันและกันจนทำอะไรไม่ถูก แป้งปั้นทำหน้าเลิ่กลั่กส่วนบดินทร์ไม่กล้ามองหน้าเด็กสาว เขาไม่เคยเสียอาการต่อหน้าผู้หญิงหนักขนาดนี้มาก่อน และนี่คงเป็นครั้งแรก"อืม งั้นฉันนอนก่อนนะ""..ค่ะ" ว่าจบบดินทร์ก็เดินไปที่นอนตัวเอง เขาล้มตัวนอนลงพร้อมกับดึงผ้าห่มมาคลุมโปง แป้งปั้นเองก็รีบล้มตัวนอนลงจนศีรษ
ตอนพิเศษ 5แป้งปั้นที่กำลังนั่งทำการบ้านอยู่ในห้องต้องรีบเดินมาส่องหน้าต่างเพราะรถยนต์คันใหม่เพิ่งขับเข้ามาจอดหน้าบ้าน โครงคิ้วสวยขมวดยุ่ง ทำไมพี่ดินมาเร็วกว่าปกติ ไปกินข้าวหรือไปทำอะไรมากันแน่นะ เมื่อคิดแบบนั้นแป้งปั้นจึงลงไปหาแฟนหนุ่มด้านล่าง"ทำไมกลับมาเร็วจังเลยคะ""มีเรื่องนิดหน่อยครับ""ฮะ! คงไม่ได้ไปหาเรื่องพ่อผู้หญิงคนนั้นหรอกใช่ไหม" บดินทร์ส่ายหน้าปฏิเสธ "ยังไง" แป้งปั้นคลายสีหน้าและรอฟังบดินทร์พูด"ไอ้โชนมันโดนหลอก ดีนะที่พี่ไปด้วยน่ะ ไม่งั้นคงได้รับเลี้ยงลูกใครก็ไม่รู้""นี่อย่าบอกนะว่าพี่โชนถูกผู้หญิงคนนั้นจับทำผัว โดยที่เธอตั้งท้องอยู่เหรอ""ใช่""พี่โชนนะพี่โชน เกือบไปแล้วไหมล่ะ คาสโนวาแท้ๆ เกือบเหลือแต่ชื่อไหม" แป้งปั้นจิ๊ปากเบาๆ ก่อนจะถูกบดินทร์รวบตัวมากอดไว้แนบแน่น เขากดริมฝีปากจูบหน้าผากมนเบาๆ"ถ้าเป็นพี่นะ พี่ไม่ทำแบบนั้นหรอก พี่จะรับผิดชอบสิ่งที่ตัวเองกระทำทุกอย่างเลย ลูกในท้องก็ด้วย" แป้งปั้นช้อนตามองที่เห็นเขาอมยิ้มและมองเธอด้วยสายตาแปลกๆ"ลูกอะไรอะ แป้งไม่ได้ท้องสักหน่อย""ก็รู้ว่าไม่ได้ท้อง แค่เปรียบเปรยเฉยๆ ไง""ค่ะ แค่เปรียบเปรยแต่ทำไมต้องยิ้มเหมือนมันเกิดขึ้
ตอนพิเศษ 4บดินทร์เดินเข้ามาหาแป้งปั้นที่กำลังเลื่อนเก้าอี้ในโต๊ะอาหารออก เขากระซิบเสียงเบาข้างหูเธอ"พรุ่งนี้พี่ขออนุญาตพาไอ้โชนไปธุระนะ""ธุระที่ไหนเหรอ""นัดกินข้าวที่บ้านผู้หญิง มันไม่กล้าไปคนเดียว""อ๋อ ได้ค่ะ แล้วกลับกี่โมง" เธอถามต่อ"ไม่รู้ เดี๋ยวคุยกับมันอีกที" แป้งปั้นพยักหน้ารับแล้วใช้สายตาออกคำสั่งแฟนหนุ่มให้นั่งลงข้างๆ เธอแต่บดินทร์กลับส่ายหน้าปฏิเสธ เขาเป็นเพียงลูกน้องจะมานั่งกินข้าวกับเจ้านายได้ยังไงกัน"นั่งเถอะ ยังไงนายก็คือคนคนหนึ่งในครอบครัวฉันแล้ว" เบิร์ดเดินเข้ามานั่งที่ประจำและพูดออกมาโดยไม่เงยหน้าขึ้นสบตากับเด็กหนุ่ม บดินทร์เก้กังแล้วรีบนั่งลงเพราะถูกแฟนสาวฉุดแขนให้นั่งลง แม่บ้านวัยกลางคนเดินเข้ามาตักข้าวใส่จานให้อย่างรู้งาน"จะนั่งกินตรงไหน หรือไม่ได้ร่วมโต๊ะอาหารกัน นายก็เป็นมากกว่าลูกน้องอยู่ดี" เบิร์ดพูดขึ้นอีกครั้งทำเอาหัวใจแกร่งเต้นแรงไม่เป็นจังหวะ บดินทร์ยกมือไหว้ขอบคุณอย่างนอบน้อมและนี่อาจจะเป็นอีกเรื่องที่เบิร์ดชอบในตัวบดินทร์ เขาค่อนข้างถ่อมตัว รู้จักเด็กรู้จักผู้ใหญ่ อีกอย่างคือเรื่องงาน ไม่เคยทำให้เบิร์ดผิดหวังสักครั้ง เขาตั้งใจทำมันออกมาอย่างดีและทำ
ตอนพิเศษ 3หลายเดือนต่อมาบดินทร์นั่งขบคิดถึงเรื่องราวในอดีตโดยมีลูกสิงโต ไม่สิ! สิงโตเพศเมียนั่งเลียขนอยู่ข้างๆ เท้า หลายเดือนมานี้เขาทำความคุ้นเคยกับมันจนความกลัวบางส่วนหายไปบ้างแล้วแต่ก็ยังไม่เชื่อใจอยู่ดี เพราะมีวันหนึ่งที่ขนมหวงของเล่นโดยบดินทร์เกิดหวังดีเอื้อมมือไปหยิบกระดูกปลอมๆ จะเอาไปล้างให้แต่ถูกมันกางเล็บและข่วนแขนเขาจนได้เลือด"ไอ้ดิน" โอโซนย่นคอเข้าพลางเอ่ยเรียกเพื่อนด้วยกลัวว่าเจ้าขนมจะกระโจนเข้าใส่ บดินทร์ชะเง้อมองแล้วลุกขึ้นแต่ด้วยความที่ขนมค่อนข้างติดเขามันจึงเดินตามหลังมาติดๆ "มึงเอามันออกไปไกลๆ ดิ๊~" โอโซนขึ้นเสียงสูงพลางกระโดดขี่หลังบดินทร์ด้วยความกลัว เมื่อครั้งก่อนเขาก็มีอากัปกิริยาเดียวกับโอโซนเนี่ยแหละ ไม่คุ้นชินยิ่งตอนที่มันมาเลียแข้งเลียขาทำเขาขนลุกเกรียวเลยล่ะ"มีไร มาหากูถึงที่นี่เลย" บดินทร์ได้โอกาสถามเพื่อนก็ตอนที่ขนมเดินออกไป โอโซนวางเท้าลงยืน ชะเง้อมองสิงโตตัวสีขาวอ้วนพี กลืนน้ำลายเหนียวๆ ลงคอแล้วหันมาสบตาบดินทร์"กูจะมาบอกมึงเรื่องไปออกค่ายพรุ่งนี้ เขาเลื่อนแล้วนะ เปลี่ยนไปอาทิตย์แทน" บดินทร์ส่ายหน้าไปมาแล้วหยิบโทรศัพท์มือถือขึ้นมา"โทรศัพท์? พกไว้ทำซา
ตอนพิเศษ 203:00งานเลี้ยงย่อมมีวันเลิกรา และเวลาก็ล่วงเลยมาจนถึงวันใหม่ แป้งปั้นกับบดินทร์ขอตัวขึ้นมาพักผ่อนเมื่อส่งเพื่อนๆ กลับบ้านกันหมดแล้ว เหลือก็เพียงเบิร์ดกับไบรท์และวิลเลียมที่ยังนั่งดื่มด้วยกันอยู่ริมสระว่ายน้ำ"เฮ้ย!" บดินทร์กระโดดโหยงขึ้นมาบนเตียงนอนอัตโนมัติเมื่อเดินออกมาจากห้องแต่งตัวแล้วเจอลูกสิงโตตัวอ้วนพีนอนเลียขนอยู่ปลายเตียงนอนที่เขาจะใช้เป็นที่รองรับร่างกายจากความเหนื่อยล้าคืนนี้ ดวงตาคนกวาดมองหาร่างบางแต่กลับไม่เจอ ตอนนี้เขากับลูกสิงโตจ้องตากัน อีกฝ่ายแยกเขี้ยวส่วนบดินทร์ขนลุกเกรียว"พี่ดินทำอะไร" แป้งปั้นเปิดประตูเข้ามาในห้องนอน เหมือนสวรรค์มาโปรดเขา แต่แป้งปั้นกลับหัวเราะในลำคอที่เห็นสีหน้าแฟนหนุ่มซีดเซียวไป รับรู้ว่าบดินทร์คงกลัวลูกสิงโตตัวนี้มาก จะไม่ให้กลัวได้ยังไง กินแมวกินหมาไปหรือเปล่าก็ไม่รู้ อ้วนกลมขนาดนั้นแล้วถ้ามันกินไม่อิ่ม แขนขาเขาอาจจะเป็นอาหารอันโอชะของมันก็ได้ใครจะไปรู้"มันไม่น่ากลัวหรอกค่ะ พี่มิกิก็ชอบเลี้ยงสิงโตนะ พี่กิชอบไปเล่นกับแมกซิมัสบ่อยๆ""อะไร ชื่อผู้ชายหรือชื่อใคร?" บดินทร์ละสายตาจากลูกสิงโตมาถามแฟนสาวแต่ก็รีบหันไปมองมันด้วยกลัวจะถูกจู
ตอนพิเศษ 1หลังจากร่วมรับประทานอาหารร่วมกันเสร็จแล้วทุกคนก็ไปรอที่สระว่ายน้ำเพราะมีกิจกรรมเล่นกันและจับฉลากเอาของขวัญจากเจ้าภาพในวันนี้ โอโซนกับเพื่อนร่วมมือกันส่วนบดินทร์กับแป้งปั้นแยกออกมา พวกเขาสองคนแปะมือกันเบาๆ และหันไปมองคนที่กำลังพูดถึงกติกาในการเล่นเกมครั้งนี้ คู่แข่งแต่ละคนดูน่ากลัวทั้งนั้นโดยเฉพาะไบรท์กับปลายฝันสองคนนี้สายเล่นเกมเลยล่ะ"พี่ดินเราต้องชนะนะ เพราะของรางวัลเป็นของที่แป้งอยากได้""มันคืออะไร" บดินทร์กระซิบถาม แป้งปั้นมองซ้ายมองขวาแล้วกระซิบตอบเสียงเบา"ลูกสิงโตหนึ่งตัว""ฮะ!" บดินทร์หลุดเสียงอุทานออกมาอย่างตกใจก่อนจะหันไปมองทุกคนที่กำลังมองเขาอยู่ "ขอโทษครับ.." เมื่อรู้ว่าเสียมารยาทแล้วจึงรีบกล่าวคำขอโทษ บดินทร์ทำหน้าเป็นกังวลอย่างมากจนเพื่อนๆ เข้ามาถาม"เป็นเหี้ยไรวะ ทำหน้าเหมือนเห็นผี""ของรางวัล""ยังไง""สิงโต""อะไรวะ""ของรางวัลคือลูกสิงโตไอ้เวร!" บดินทร์เค้นเสียงลอดไรฟันว่าให้โอโซนก่อนจะแยกย้ายกันไปวางแผนในการเล่นเกม เกมแรกคือต้องขี่หลังกันลุยน้ำในสระว่ายน้ำไปจนถึงเส้นชัยและจะมีปริศนาในกล่องให้ไปตามหาในบ้านอีกและอย่างสุดท้ายคือการดวนปืนกันบดินทร์ไปถอดชุดส
บทที่ 91 ตอนจบหลังจากเล่นน้ำจนหนำใจแล้วแป้งปั้นก็ได้ทีขี่หลังบดินทร์และสั่งให้เขาพาไปตรงโน้นทีตรงนี้ทีจนบดินทร์เองก็ล้า เขาอุ้มแฟนสาวขึ้นไปนั่งขอบสระว่ายน้ำส่วนตัวเองลอยคออยู่ในสระ สองมือหนาจับหน้าขาขาวเนียนไว้แน่น"หิวไหม" แป้งปั้นถามคนตัวโตและหันไปถามพี่ๆ ที่กำลังเล่นน้ำอยู่ ทุกคนตอบเป็นเสียงเดียวกันทั้งที่เพิ่งกินข้าวมาแท้ๆ แต่พลังงานก็หมดไปกับการเล่นน้ำที่นานๆ จะได้เล่นแบบนี้ "งั้นแป้งโทรสั่งอาหารให้ดีกว่าค่ะ" ว่าจบก็ลุกไปสั่งอาหารให้เขาเอามาส่งที่บ้านพัก เมื่อจัดการเสร็จแล้วแป้งปั้นจึงกลับมานั่งหย่อนเท้าแช่น้ำเหมือนเดิม เธอถ่ายรูปเก็บไว้ดูด้วย ไม่รู้ว่าจะได้มาอีกเมื่อไหร่แต่สำหรับวันนี้เธอสนุกมาก"ไปเปลี่ยนชุดได้แล้ว แค่นี้ก็โชว์มากเกินไปแล้วรู้ไหม" บดินทร์สั่งแฟนสาวเสียงเรียบพลางลูบน้ำออกจากหน้าเบาๆ แป้งปั้นยิ้มมุมปากแล้วก้มหน้าลง"คนขี้หวง""ก็ต้องหวงอยู่แล้ว ใครมันจะอยากให้แฟนมาโชว์เนื้อหนังมังสาให้ผู้ชายคนอื่นดูแบบนี้""คนอื่นที่ไหน พี่ๆ คนกันเองทั้งนั้น""อย่าดื้อได้ไหม" แป้งปั้นหัวเราะชอบใจ"ล้อเล่นค่ะ เดี๋ยวไปเปลี่ยนชุดแล้วแหละ หิว จะมานั่งกินข้าวอย่างอร่อยเลยคอยดู" ว่าจบ
บทที่ 90 ความสุขของเด็กน้อยหลายชั่วโมงถัดมาตะวันดวงกลมใหญ่ที่เคยสาดแสงและความร้อนระอุบัดนี้เคลื่อนลงต่ำใกล้ลับขอบฟ้าเต็มที แสงสีส้มสลับกับสีทองเปล่งประกายออกจากหลังเขาที่อยู่ไกลแสนไกล เป็นเวลาพลบค่ำที่ใครหลายคนต้องลงมาเดินเล่นริมหาดทรายสีขาว เช่นเดียวกับบดินทร์และแป้งปั้นสองหนุ่มสาวจูงมือกันเดินเล่นอยู่ริมหาดหน้าบ้านพัก รอชมพระอาทิตย์ตกด้วยกัน ไม่ลืมที่จะเก็บภาพสวยๆ ไว้ด้วย"พี่ดิน" แป้งปั้นก้มลงไปเก็บเปลือกหอยสวยๆ ขึ้นมาแล้วเรียกแฟนหนุ่มให้หันมามอง บดินทร์ละสายตาจากแสงสีส้มทองมามองคนตัวเล็กที่ยื่นมือมาตรงหน้า "สวยไหมคะ""สวยนะ" เขายิ้มแล้วหยิบเปลือกหอยขึ้นมาดูใกล้ๆ ก่อนจะก้มลงไปเก็บอีกชิ้นขึ้นมา "อีนนี้ก็สวย" บดินทร์วางมันลงบนฝ่ามือเรียวบางก่อนจะโอบกอดแป้งปั้นแล้วเดินไปนั่งเล่นที่กระโจมถัดออกไปหน้าบ้านพักไม่ไกลนัก"เหมือนมีอะไรจะพูดเลย" แป้งปั้นเป็นฝ่ายเอ่ยถามก่อนเพราะสังเกตเห็นบดินทร์เหมือนมีอะไรจะพูดกับเธอเลย ชายหนุ่มอ้ำอึ้งแล้วจับมือเรียวบางไว้หลวมๆ จุมพิตอ่อนโยนลงหลังมือนุ่มนิ่ม"พี่ไม่รู้ว่าวันข้างหน้าจะเป็นยังไง แต่เราสองคนจะยังรักกันแบบนี้ไปตลอดใช่ไหม" แป้งปั้นหลุดยิ้มกับคว
บทที่ 89 ความรักของบดินทร์มาถึงวันนัดหมายที่จะไปเที่ยวกัน ทุกคนมาพร้อมหน้าพร้อมตากันที่บ้านบดินทร์โดยใช้รถยนต์ไปสองคันเท่านั้น บดินทร์แป้งปั้นและขุนเขานั่งด้วยกัน ส่วนโอโซนปกป้องธันวาและปรินนั่งรถอีกคัน ปลายทางคือชลบุรีทะเลที่ใกล้ที่สุด"พี่ขุนกินขนมไหมคะ" แป้งปั้นที่นั่งข้างคนขับเปิดถุงขนมแล้วหันมาถามขุนเขาที่นั่งอยู่เบาะหลัง ชายหนุ่มส่ายหน้าปฏิเสธแล้วหยิบหูฟังขึ้นมาใส่ เปิดเพลงฟังคนเดียวแล้วเอนตัวนอนลง"สบายจังเลยครับคุณขุนเขา" บดินทร์กระแนะกระแหนเพื่อนพลางเหลือบตามองกระจกมองหลัง ขุนเขาเลิกคิ้วให้อย่างยียวนแล้วนอนต่อ"ถ้าพี่ดินเหนื่อย แป้งขับเปลี่ยนก็ได้นะ แป้งมีใบขับขี่แล้วด้วย ดูไหม" บดินทร์ไม่ได้อยากจะดูแต่เธออยากโชว์เอง แป้งปั้นหยิบบัตรอนุญาตขับขี่รถยนต์ส่วนบุคคลออกมาให้บดินทร์ดูอย่างภูมิใจ"ขับรถเป็นตั้งแต่เมื่อไหร่" บดินทร์ถามเสียงเรียบ แป้งปั้นฉีกยิ้มตาหยีแล้วกระซิบบอกเสียงเบาราวกับว่ากลัวคนที่นอนอยู่เบาะหลังได้ยิน"ก็ขับเป็นเมื่ออาทิตย์ก่อน คุณพ่อหัดให้ค่ะ แต่ยังไม่เคยขับออกมาถนนใหญ่แบบนี้เลย" บดินทร์หลุดขำในลำคอกับคำตอบที่ได้รับ เขาทั้งนึกเอ็นดูและนึกหมั่นไส้เบาๆ เพิ่งจะได
บทที่ 88 รัก08:00สองหนุ่มสาวเดินจูงมือกันลงมาด้านล่าง แป้งปั้นกระชับมือหนาแน่นขึ้นเมื่อเจอกับสายป่านที่นั่งรออยู่ในโต๊ะอาหารเช้านี้ เธอหันมามองหน้าแฟนหนุ่มเลิ่กลั่กก่อนจะถูกบดินทร์พาเข้าไปนั่ง"กินข้าวเช้ากับแม่ก่อนค่อยกลับนะลูก" สายป่านเอ่ยชวนแป้งปั้นก่อนจะตักข้าวให้ทั้งสองคน "แม่ทำไข่เจียวแล้วก็หมูทอดกระเทียม และแกงจืดหมูฟักอ่อน""น่ากินมากเลยค่ะ งั้นแป้งไม่เกรงใจแล้วนะคะ" แป้งปั้นเก็บความเขินอายไว้ภายใต้สีหน้ายิ้มแย้มแล้วตักข้าวใส่ปากเคี้ยวตุ้ยๆ จนแก้มทั้งสองข้างป่องออกมา บดินทร์หลุดยิ้มแล้วยกมือขึ้นมาลูบแก้มแป้งปั้นอย่างนึกเอ็นดู"กินเยอะๆ เลยลูก" สายป่านมองหน้าลูกสวอย่างยิ้มๆ เหมือนกัน แล้วตักกับข้าวใส่จานให้เขา "ดินก็กินเยอะๆ นะ เดี๋ยวก็ได้ทำงานอีก""ครับ" บดินทร์ยิ้มให้แล้วตักข้าวใส่ปาก กับข้าวแม่อร่อยที่สุดสำหรับเขาสองชั่วโมงต่อมาบดินทร์เอี้ยวหน้ามามองแฟนสาวที่กำลังยุ่งอยู่กับการถอดหมวกกันน็อก จนเขาต้องหันมาถอดให้เธอ แป้งปั้นยิ้มจนตาหยีเป็นการขอบคุณแล้วก้าวลงจากรถ"เย็นนี้ไปนั่งกินหมูย่างที่บ้านไหม มีเรื่องจะพูดกับเพื่อนด้วย""ให้แป้งไปด้วยเหรอคะ""อืม อยากให้ไปด้วย""เพื่