บทที่ 0003

เนื่องจากการต่อรองราคาในการประมูลนี้ ป๋อซือเหยียนจึงมุ่งความสนใจไปที่เสิ่นม่าน และไม่ได้สังเกตเห็นถึงการกระทำของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเลย

เมื่อการประมูลสิ้นสุดลง เสิ่นม่านกำลังเตรียมตัวที่จะกลับ แต่ก็ดันมาเจอกับป๋อซือเหยียนกับซูเฉี่ยนเฉี่ยนพอดี

“เสิ่นม่าน เธอไม่รู้เรื่องเกี่ยวกับอสังหาริมทรัพย์ก็อย่ามาสร้างปัญหาเพิ่ม”

ป๋อซือเหยียนพูดอย่างไม่ให้เกียรติเสิ่นม่านเลยแม้แต่น้อย

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่อยู่ข้างๆพูดขึ้นมาว่า “ใช่ค่ะ พี่เสิ่น พี่ทำแบบนี้ทำให้ประธานป๋อขาดทุนไปห้าหมื่นล้านเลยนะคะ”

เสิ่นม่านหัวเราะเบาๆ "น้องซู เธอเข้าใจอะไรผิดไปหรือเปล่า ที่ดินนี้ฉันเป็นคนซื้อนะ เกี่ยวอะไรกับป๋อซือเหยียน?"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนโพล่งออกมา "แต่นั่นคือห้าหมื่นล้านนะ....."

“ก็แค่ห้าหมื่นล้านเอง สำหรับพวกเรามันก็แค่เงินที่เอาไว้สร้างกระท่อม ไม่ต้องพูดถึงคุณหนูเสิ่นเลย”

ไม่ไกลออกไป มีเสียงของฟู่ฉือโจวก็ดังขึ้นมา "ใช่ไหม คุณหนูเสิ่น?"

เสิ่นม่านเหลือบมองเซียวตั๋วที่อยู่ข้างๆฟู่ฉือโจวและพูดด้วยน้ำเสียงที่เรียบเฉย "มันก็แค่ห้าหมื่นล้านเอง ก็เหมือนซื้อของเล่นแหละ"

ในชั่วพริบตา สีหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนก็เปลี่ยนไปทันที

ห้าหมื่นล้านสำหรับป๋อซือเหยียนเป็นเงินเล็กน้อย สำหรับเสิ่นม่านยิ่งเป็นเรื่องเล็กน้อยมาก!

ใบหน้าของซูเฉี่ยนเฉี่ยนเปลี่ยนเป็นสีแดงเล็กน้อยจากอารมณ์โกรธ เมื่อต้องเผชิญหน้ากับคนเหล่านี้ เธอก็เป็นแค่เพียงคนที่ไม่มีสิทธิ์ที่จะพูดอะไรได้

เซียวตั๋วพูดอย่างเย็นชา "ผมได้ยินมาว่าประธานป๋อแต่งงานแล้ว ผู้หญิงที่อยู่ข้างๆนั้นคือคุณผู้หญิงป๋อใช่ไหมครับ?"

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนหน้าแดงขึ้นมาทันทีและพูดด้วยความตกใจ "ไม่ ไม่..."

“นี่คือภรรยาของผม เสิ่นม่าน”

ป๋อซือเหยียนดึงเสิ่นม่านมาอยู่ข้างๆ

เสิ่นม่านพยายามสลัดมือของป๋อซือเหยียนออกไปอย่างเฉยเมย แต่ป๋อซือเหยียนกลับจับมือของเขาไว้แน่นขึ้น

ตั้งแต่แรก ป๋อซือเหยียนก็รู้สึกว่าเซียวตั๋วจ้องมองไปที่เสิ่นม่านมาโดยตลอด

ผู้ชายด้วยกันย่อมเข้าใจดี ป๋อซือเหยียนแค่ดูเซียวตั๋วก็รู้แล้วว่าเขาคิดอะไร

“ที่แท้ คุณหนูเสิ่นก็เป็นภรรยาประธานป๋อซือเหยียนนี่เอง เมื่อกี้ในงานประมูลผมเห็นประธานป๋อกับหญิงสาวคนนี้คุยกันอย่างสนิทสนม ในหัวผมก็เลยเข้าใจว่าเธอเป็นคุณผู้หญิงป๋อไปเสียนี่” ฟู่ฉือโจวตบหัวตัวเองแล้วพูดต่อ “แสดงว่าผู้หญิงคนนี้ก็ต้องเป็นเลขาของประธานป๋อสินะ มิน่าหละ เมื่อกี้นี้เห็นชูป้ายแทนประธานป๋อตลอดเลย”

เสิ่นม่านแทบจะอดที่จะหัวเราะออกมาไม่ได้

ถึงแม้เสิ่นม่านจะไม่สนใจซูเฉี่ยนเฉี่ยนกับป๋อซือเหยียนแล้ว แต่เมื่อได้ยินฟู่ฉือโจวพูดแบบนี้ ในใจของเสิ่นม่านก็แอบรู้สึกสะใจ

ซูเฉี่ยนเฉี่ยนที่อยู่ข้างๆป๋อซือเหยียนกลับมีสีหน้าซีด

เมื่อเห็นเช่นนั้น ป๋อซือเหยียนจึงสั่งว่า “เลขาหลี่ ไปส่งซูเฉี่ยนเฉี่ยนกลับบ้าน”

“ได้ครับ ประธานป๋อ”

ฟู่ฉือโจวพูดด้วยรอยยิ้ม “ถ้างั้นพวกเราไม่รบกวนแล้วครับ ขอตัวก่อน”

เมื่อฟู่ฉือโจวกับเซียวตั๋วเดินจากไป เสิ่นม่านจึงสลัดมือของป๋อซือเหยียนออกได้ “จับพอหรือยัง”

ป๋อซือเหยียนคาดไม่ถึงว่าเสิ่นม่านจะสลัดมือเขาออก

ในอดีต เสิ่นม่านหวังที่จะได้สัมผัสป๋อซือเหยียนเป็นอย่างมาก จนแทบจะเรียกได้ว่าตามติดยิ่งกว่าแมลง

แต่เสิ่นม่านในคืนนี้ดูแตกต่างจากเมื่อก่อนอย่างสิ้นเชิง

ในที่สุด ป๋อซือเหยียนก็พูดย่างเย็นชา “ถ้าทำแค่เพื่อจะให้ผมสนใจ เธอไม่จำเป็นต้องทำขนาดนี้”

เสิ่นม่านรู้สึกอึดอัดกับคำพูดนี้จนพูดไม่ออก

เธออยากจะโต้ตอบกลับไป แต่เธอก็ทำไม่ได้

ในท้ายที่สุด เมื่อพิจารณาจากในอดีตที่ว่าเธอใส่ใจป๋อซือเหยียนมากแค่ไหน เธออาจทำเช่นนี้เพื่อดึงดูดความสนใจของป๋อซือเหยียนจริงๆก็ได้

แต่ปัญหาคือ ตอนนี้เธอไม่ได้เป็นแบบนั้นแล้ว!

เสิ่นม่านที่รู้สึกรำคาญตัดปัญหาโดยการพูดว่า “แล้วแต่คุณจะคิด”

“รอเดี๋ยว”

“อะไรอีก?”

“เธอกับเซียวตั๋วเป็นอะไรกัน?”

“ไม่ได้เป็นอะไรกัน ฉันไม่รู้จักเขาด้วยซ้ำ”

ป๋อซือเหยียนก็พูดอย่างเย็นชา “เสิ่นม่านเธอจำไว้นะ ผมไม่สนว่าเธอกับเขาเป็นอะไรกัน เมื่ออยู่ข้างนอกเธอคือคุณผู้หญิงป๋อ เธอควรใส่ใจกับสถานะของตัวเองจะดีกว่านะ แล้วก็รักษาระยะห่างกับผู้ชายคนอื่นด้วย”

เมื่อได้ยินสิ่งที่ป๋อซือเหยียนพูด เสิ่นม่านก็หัวเราะออกมา “ป๋อซือเหยียน ก่อนที่นายจะบอกคนอื่น นายควรจะบอกตัวเองก่อนไหม? วันนี้นายพาซูเฉี่ยนเฉี่ยนมาที่นี่ นายได้คิดถึงสถานะของนายกับฉันบ้างไหม?”

“ผมให้เลขาหลี่แจ้งเธอไปแล้วนะ”

“เหรอ? แจ้งว่าวันนี้ให้ฉันไม่ต้องมาเหรอ?”

ป๋อซือเหยียนเงียบไป

นี่เป็นความผิดของป๋อซือเหยียนจริงๆ

เสิ่นม่านพูดว่า “ขนาดคนนอกอย่างเซียวตั๋วยังจำผิดคน ไม่ต้องพูดถึงคนอื่นเลย ถ้านายชอบซูเฉี่ยนเฉี่ยนจริง งั้นเราก็หย่ากันเถอะ”

“เสิ่นม่าน เธอเป็นบ้าอะไรของเธอ?”

ป๋อซือเหยียนขมวดคิ้ว

แม้ว่าป๋อซือเหยียนจะไม่ชอบเสิ่นม่าน แต่นั่นไม่ได้แปลว่าเขาจะหย่ากับเสิ่นม่าน

สุดท้ายแล้วมันก็เป็นการแต่งงานทางธุรกิจ ไม่ใช่แค่คนใดคนหนึ่งจะหย่าแล้วสามารถหย่าได้

เสิ่นม่านมองท่าทางที่จริงจังของป๋อซือเหยียน เธอรู้ว่าในเวลานี้ป๋อซือเหยียนไม่มีความคิดที่จะหย่า แต่นั่นก็เป็นเพราะตระกูลเสิ่นที่อยู่เบื้องหลัง

อีกไม่กี่ปีข้างหน้าที่เสิ่นม่านไม่มีค่าทางธุรกิจแล้ว เธอก็จะโดนป๋อซือเหยียนเขี่ยทิ้งเหมือนขยะ

เมื่อนึกถึงจุดจบอันน่าเศร้าในชาติก่อน แทนที่จะรอจนถึงตอนนั้น มาจัดการให้จบตอนนี้ไม่ดีกว่าหรือ

“ฉันบอกว่า เราหย่ากันเถอะ”

วันรุ่งขึ้น รายการทีวีทุกช่องเต็มไปด้วยข่าวเกี่ยวกับที่เสิ่นม่านใช้เงินหนึ่งหมื่นล้านซื้อที่ดินร้าง

ในฐานะลูกสาวคนเดียวของตระกูลเสิ่น เสิ่นม่านผู้มีทรัพย์สมบัติทั้งหมดของตระกูลเสิ่น เงินแค่ห้าหมื่นล้านไม่ต่างอะไรจากเศษเงิน

แต่ปัญหาคือ ธุรกิจของตระกูลเสิ่นยังดำเนินการอยู่ ส่งผลให้สภาพคล่องทางการเงินมีอยู่ไม่มากนัก

ห้าหมื่นล้าน จริงๆแล้วก็ไม่ใช่จำนวนเล็กๆน้อยๆแต่อย่างใด

เสิ่นม่านนอนอยู่บนเตียงแล้วขมวดคิ้ว

ไปหาป๋อซือเหยียน?

ไม่ได้

หลังจากที่เมื่อวานเธอพูดเรื่องหย่าขึ้นมา ป๋อซือเหยียนเดินจากไปโดยไม่หันกลับมามองอีก

เสิ่นม่านไม่เข้าใจจริงๆ ในภายหลัง เธอเต็มใจยกมรดกของตระกลูเสิ่นให้ป๋อซือเหยียน แต่ป๋อซือเหยียนก็กลับไม่ยอมหย่า

ทว่า นอกจากป๋อซือเหยียนแล้ว เธอยังสามารถไปหาใครได้อีก?

ทันใดนั้นเสิ่นม่านก็ลุกขึ้นจากเตียงทันที

มีสิ!

“เซียวตั๋ว!”

ชนชั้นคนรวยมีกลุ่มของตัวเองอยู่ เสิ่นม่านจึงใช้เส้นสายของตัวเองเพื่อติดต่อเซียวตั๋ว

เสิ่นม่านจำได้ว่า เซียวตั๋วมีอำนาจในต่างประเทศ แต่สองปีที่ผ่านมานี้เขามาตั้งหลักที่เมืองไห่ คนอื่นไม่รู้ว่าเซียวตั๋วคือใคร มาทำอะไร แต่เสิ่นม่านรู้ว่าอีกไม่กี่ปีข้างหน้าเซียวตั๋วจะยึดธุรกิจต่างๆในเมืองไห่แข่งกับป๋อซือเหยียน

ณ ห้องประชุมของตระกลูฟู่ เซียวตั๋วเล่นกับไฟแช็กที่อยู่ในมือโดยไม่พูดอะไรสักคำ

เสิ่นม่านเปิดประตูเข้ามาและพูดอย่างตรงไปตรงมา “ฉันขอยืมเงินคุณสี่หมื่นล้าน”

“พิ่ว”

ฟู่ฉือโจวที่กำลังดื่มชาอยู่พ่นน้ำชาออกมาจากปาก

เขาเคยเห็นคนตรงไปตรงมา แต่ไม่เคยเห็นคนที่ตรงขนาดนี้มาก่อน!

“คุณหนูเสิ่น พูดถึงปุ๊บก็มาปั๊บ”

เสิ่นม่านกระพริบตา “ครั้งก่อนคุณพูดว่า ห้าหมื่นล้านไม่ต่างอะไรจากเงินสร้างกระท่อม"

“ผมเชียร์คุณเฉยๆนะ ดูไม่ออกเหรอ? แต่ผมกลับได้รับการตอบแทนด้วยความเกลียดชัง”

ฟู่ฉือโจวส่ายหัว

ผู้หญิงสวยๆล้วนมีปัญหาเยอะจริงๆ

เซียวตั๋วกดไฟแช็ก “ลองพูดมาก่อน ว่าทำไมผมต้องให้คุณยืมเงินสี่หมื่นล้าน”

“เดิมทีที่ดินร้างนี้ ฉันสามารถได้มาในราคาหมื่นล้าน แต่ถูกคุณชายเซียวเข้ามายุ่ง ทำให้ฉันต้องเสียเงินไปฟรีๆสี่หมื่นล้าน”

“ไม่ใช่เหตุผลที่ดี”

เสิ่นม่านเงียบไปสักพัก แล้วพูดว่า “ธุรกิจของคุณชายเซียวอยู่ต่างประเทศหมด แต่สองปีมานี้กลับมาทำธุรกิจที่เมืองไห่บ่อย ฉันเดาว่า คุณคงอยากเอาธุรกิจสีดำที่ต่างประเทศมาเปลี่ยนให้ถูกกฎหมายที่เมืองไห่ ถูกไหม?”

ฟู่ฉือโจวหยุดที่ดื่มชาอยู่ชะงักไป และมองไปที่เซียวตั๋วโดยไม่รู้ตัว

ลูกสาวของตระกูลเสิ่นรู้เรื่องพวกนี้ด้วยเหรอ? ไม่เคยได้ยินมาก่อนเลย