อืมมม

ก่อนหน้านั้น

“ในวันที่ดอกไม้เบ่งบานนางจึงจะพบความสุข”

“ท่านเซียน ทำไม นางจะต้องรอให้ถึงเวลานั้น เพียงแค่เปิดเผยใบหน้าของนางเสียก็พร้อมที่จะมีบุรุษมากมายยอมสยบให้นางด้วยใบหน้างดงามของนางหากใครได้พบเห็นเกรงว่าไม่อาจไม่รัก”

“นางเพียงแค่ต้องการพิสูจน์ รอคอยใครสักคนที่ไม่ได้รักนางเพียงรูปโฉม ด้วยนางงดงามเพียงนี้ จะหาคนที่หลงรูปนางนั้นไม่ยากแต่คนที่พร้อมจะปกป้องนางไม่ว่านางจะอัปลักษณ์เพียงใด นั่นย่อมหาได้ไม่ง่ายนัก”

ป้าเป่ยพยักหน้าขึ้นลง

เช้าสดใส

“เหว่ยจื่อหยวนถวายพระพรฝ่าบาท ฝ่าบาทให้ตามเหว่ยจื่อหยวน”

“จื่อหยวน ดีเลยข้ามีเรื่องกลัดกลุ้มยิ่งนัก”

“จื่อหยวนมานี่หวังว่าจะช่วยบรรเทาความกลัดกลุ้ม”

“หลายคืนมานี้ ข้าไม่เคยหลับตาลง ยามหลับตาลงครั้งใดเห็นแต่ใบหน้าของอ้ายจิงวนเวียนล่องลอยจนต้องสะดุ้งตื่นลืมตา”

“ฝ่าบาทนางตายไปแล้ว ฝ่าบาทควรเลิกโทษตัวเองเสียที”

“ข้า เป็นคนเดียวที่ควรจะอยู่ข้างกายนางในวันนั้น แต่ข้ากลับไม่ได้เห็นแม้ใบหน้านางในวาระสุดท้าย”

“อ้ายจิงยังภักดีต่อฝ่าบาทเสมอมา แต่ไหนแต่ไรฝ่าบาทไม่เคยสนใจเรื่องนี้ มาเวลานี้เช่นไรจึงหวนย้อนกลับไปคิดถึงนาง”

“เมื่อวาน เจิ้งอ้ายฉิงมาที่นี่ ใบหน้าขอ