จากนั้นพวกเขาก็พูดปรึกษาหารือบางอย่าง หลังพูดธุระเสร็จ จางเคอก็เอ่ยถาม “ชีวิตหลังแต่งงานเจ้าเป็นอย่างไรบ้าง” พลันแววตาของเซียวอี้หยางก็อ่อนโยนขึ้นกล่าว “พรุ่งนี้ข้าต้องไปทำงานแล้ว...พวกเจ้าจัดคนฝีมือดีคอยคุ้มกันให้นางด้วยสักสองคน”เกาเวินกล่าว “ไม่ใช่เจ้าว่าจ้างสำนักคุ้มภัยแล้วหรือ?”“อีกไม่วัน
ตอนที่ 17 พร้อมเกษียณ หวังชิงหว่านไม่อาจปล่อยตัวหมกมุ่นไปกับกามโลกีย์ นางรีบกินแล้วเอาของไปเก็บ ตะวันคล้อยต่ำเซียวอี้หยางยังไม่กลับมา...หวังชิงหว่านจึงออกมาเดินเล่นนางเดินไปสักพักก็มาถึงเรือนหลังเล็กที่เป็นที่อยู่ของฮูหยินผู้เฒ่า รอบ ๆ เรือนมีเล้าไก่และแปลงผักสำหรับครอบครัวพ
ตอนที่ 18 ได้ตามใจ “อ่ะ...ท่านพี่พรุ่งนี้ท่านต้องไปทำงานนะ”“ก็ถูกต้องแล้ว...พรุ่งนี้ไม่ใช่ตอนนี้เสียหน่อย...คืนนี้ข้าอยู่กับเจ้าทั้งคืน”เสียงประตูปิดลงพร้อมกับเสียงหยอกเย้าของคนทั้งสอง สักพักก็กลายเป็นเสียงครางกระเส่าของหญิงสาว“ท่านพี่เบา ๆ หน่อยผู้อื่นอาจจะยังไม่นอน”“มิใช่...ก่อนหน้าเจ้าบอกให
ตอนที่ 19 ล้วนเป็นแผน หวังชิงหว่านลืมตาขึ้นมาไม่เห็นเซียวอี้หยางอยู่ข้างกาย พลันจำได้ว่าอีกฝ่ายจะต้องไปทำงานจึงลุกขึ้นสวมเสื้อคลุมแล้วเดินไปยังห้องหนังสือ เห็นชายหนุ่มกำลังอ่านเอกสารบางอย่าง เซียวอี้หยางได้ยินฝีเท้ากำลังเดินเข้าจึงเงยหน้าขึ้นยิ้มอย่างอ่อนโยนกล่าว “เหตุใดถึงได
เซียวอี้หยางเบิกตากว้างด้วยความยินดี ครั้งนี้เขาได้มีโอกาสได้สร้างผลงานแล้วรีบกล่าว “ข้าน้อยมิกล้า...ขอบคุณท่านพ่อตาที่ให้โอกาสขอรับ” หวังลู่หานผงกศีรษะเล็กน้อยกล่าว “ในเมื่อเป็นคนในครอบครัวเดียวกันก็ย่อมต้องส่งเสริมกัน...หว่านเอ๋อร์...นางเป็นอย่างไรบ้าง...” พอนึกถึงภรรยาแววตา
ตอนที่ 20 แค่นึกสนุก หากหวังชิงหว่านรับรู้ความคิดของแม่สามีคงจะอยากบอก ไม่มีใครมีเวลามาใส่ใจผู้อื่นขนาดนั้น ทุกคนล้วนต้องทำมาหากิน ทว่าคนที่ใช้ชีวิตมาครึ่งทางแล้วหากจะอธิบายให้เปลี่ยนความคิดอาจจะเสียเวลาเปล่าประโยชน์ หวังชิงหว่านเดินออกห่างมากจากลู่อันกับลี่อินก็เอ่ยขึ้น
หวังชิงหว่านเอียงคอเล็กน้อยกล่าว “งั้นก็ไปกันเถอะ” “อืม” เซียวอี้หยางรับคำพร้อมกับจูงมือฮูหยินของตนเองเดินออกไป บนระเบียงหอโรงน้ำชาอี้กง ยังมีกลุ่มคนหนึ่งจับจ้องมองหวังชิงหว่านกับสามีเช่นกัน “ตายจริง!! นั่นไม่ใช่น้องเจ็ดของเจ้าหรือ” สตรีในชุดอาภรณ์เขียวผ้าไหมหรูหราผู้หนึ่งเ
ตอนที่ 21 ต่างซ่อนเร้น ไอน้ำล่องลอยอยู่บนอากาศ เงาร่างหญิงงามนอนอยู่อ่างน้ำดูเลือนลางแฝงความเย้ายวน พลันก็มีเงาดำสายหนึ่งปรากฏขึ้น “เรียนนายหญิง วันนี้คุณหนูยังคงไปจับปลาเช่นเคยหลังจากนั้นนางยังไปช่วยเด็กสกุลเซียวขายที่ตลาด” หญิงงามในอ่างลืมตาขึ้นมาพลางยิ้มที่มุมปา
ตอนที่ 52 ช่วงเวลางดงาม กลิ่นอายฤดูหนาวเริ่มมาเยือนอีกครั้ง ไม่เพียงแต่องุ่นของหวังชิงหว่านออกดอกออกผลเต็มสวน มันฝรั่งก็มีเรื่องราวให้ติดตาม ฮ่องเต้ตั้งชื่อให้ใหม่ว่า อี้โถว หลังจากได้ทดลองปลูกจนมั่นใจแล้วก็นำไปให้เหล่าขุนนางได้ชื่นชมในท้องพระโรง ขันทีหันมันเผาเป็นชิ้นเล็ก ๆ
ตอนที่ 51 สวรรค์ประทานพรท้องฟ้าแสงดาวระยิบระยับแสงจันทร์สาดส่อง สายลมราตรีพัดผ่านผ้าม่านปลิวไสว ในช่วงกระพริบตามีเงาดำสายหนึ่งเคลื่อนไหว มือของหลิวซูชะงักเล็กน้อยจากนั้นก็วางผ้าปักลงแล้วเอ่ยกับสาวใช้“พวกเจ้าไปพักเถอะ...ข้าจะเข้านอนแล้ว” สาวใช้ได้ยินเช่นนั้นก็พากันถอยออกไป แต่ไหนแต่ไรมาหลิวซ
ตอนที่ 50 ชีวิตเรียบง่าย เซียวอี้หยางเดินเข้ามาในโรงเรือนองุ่น ใช้สายตาสำรวจครู่หนึ่งเมื่อมองเห็นร่างอรชนที่กำลังตัดแต่งกิ่งองุ่นอยู่ ก็เดินตรงเข้าไปหา กล่าวด้วยน้ำเสียงห่วงใย “แสงแดดยังเจิดจ้า...น้องหญิงไม่กลัวผิวแห้งกร้านหรือ” หวังชิงหว่านตัดกิ่งองุ่นแล้ววางลงตะก
เมื่อก่อนว่าน้องสาวคนนี้งามแล้วมาตอนนี้แฝงความเย้ายวนกลายเป็นโฉมสะคราญไร้ที่ติ ใบหน้าของหวังชิงหว่านประดับรอยยิ้มน้อย ๆ พอเข้ามาใกล้นางก็เอ่ยทักทายอีกฝ่ายด้วยน้ำเสียงสดใส “คารวะพี่รอง...ได้มีโอกาสต้อนรับท่านข้าดีใจยิ่งนัก” หวังหรูเยว่รู้สึกกระอักกระอ่วนใจเล็กน้อย นา
ตอนที่ 49 แยกย้ายกันไปเติบโต เซียวอี้หยางตื่นแต่งกายเตรียมไปทำงานตั้งแต่เช้ามืดเช่นเคย ชายหนุ่มจัดแต่งดึงอาภรณ์ให้เรียบร้อยรอบหนึ่งก่อนจะเดินไปหอมแก้มหวังชิงหว่านที่ยังนอนอยู่บนเตียงด้วยความรักใคร่ “อืม” หญิงสาวพึมพำเบาๆ รับทราบว่าชายหนุ่มกำลังจะไปทำงานแล้ว ชายหนุ่มลุกขึ
ตอนที่ 48 ไม่เอาได้หรือไม่ หวังหรูเยว่เปิดหนังสือภาพสรุปการปลูกองุ่นด้วยความรู้สึกหวาดหวั่น หวังชิงหว่านส่งมาให้นางเมื่อเช้านี้พร้อมกับเทียบเชิญให้ไปชมต้นองุ่นที่กำลังออกช่อ แม้ใบหน้าของหวังหรูเยว่จะเรียบเฉยทว่ามือกลับสั่นเทาอย่างห้ามไม่อยู่ สาวใช้ลอบมองแล้วเอ่ยอย่างระมัดระ
ตอนที่ 47 มีบางอย่างแฝง เรื่องของกัวฉู่เหอกับซ่งหยวนกลายเป็นเรื่องขบขันพูดคุยสนุกปากของคนในเมืองหลวง ทั้งตระกูลกัว ตระกูลซ่งต่างปิดประตูจวนเงียบไม่ออกมาแก้ต่างหรือให้ข้อมูลอะไร แต่กระนั้นก็ยังมีกระแสข่าวเล็ดรอดออกมา ว่ากัวฉู่เหอถูกส่งไปอยู่ชายแดนให้ท่านแม่ทัพกัวอบรม ส่วนซ่งหยวนก็ถูกส
ตอนที่ 46 คิดไม่ถึง เซียวอี้หยางจูงม้าโดยมีหวังชิงหว่านเดินอยู่เคียงข้าง หญิงสาวเอ่ยถาม “เรื่องราวต่อจากนี้จะเป็นอย่างไรคะ” ชายหนุ่มอมยิ้มชำเลืองมอง “นึกว่าน้องหญิงจะยังอยากจะเดาเรื่องราวต่อ” หวังชิงหว่านส่ายหน้า “ท่านพี่เล่ามาเถอะ...แผนซ้อนที่ท่านวางไว้มีอะไรบ้างกั
ตอนที่ 45 ผู้ไม่บริสุทธิ์ หวังชิงหว่านหยิบเนื้อหมูตุ๋นเข้าปาก ความนุ่มอร่อยกลิ่นหอมอบอวลทำให้นางแทบลืมหายใจ “อืม...อร่อยแล้ว..ในที่สุดแม่ครัวคนใหม่ของเราก็ทำอาหารได้อร่อยแล้ว” เซียวอี้หยางยิ้มอย่างเอ็นดูแล้วพูด “เจ้าคงสบายใจเสียที” หวังชิงหว่านพยักหน้ากล่าว