Share
บทที่ 9
Related chapters
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 10
ซูโม่หยุดก้าวเดินในทันที เธอมองไปที่กู้เชินด้วยความรู้สึกที่ซับซ้อน แต่ก็ไม่ได้อธิบายอะไรออกไป แค่ตอบไปว่า “ฉันจะไปรับยานะคะ”ทั้งที่ในใจทั้งเจ็บและปวดไปหมด ถึงแม้จะเพื่อเป็นการปกป้องตัวเองแต่เธอก็พูดอะไรไม่ออกเลย คนตระกูลซูปฏิบัติต่อเธออย่างไร ในตอนแรกกู้เชินไม่เคยได้รับรู้เลย แต่ระยะเวลาสามปีที่ผ่านมาเขาไม่รู้สึกเลยหรืออย่างไร? เขาก็แค่ไม่ได้สนใจ ก็แค่เชื่อซูหลีตั้งแต่แรกอยู่แล้ว พวกเขาอยู่ฝั่งเดียวกัน เธอก็เป็นเพียงคนนอกที่งี่เง่าไร้เหตุผลคนหนึ่งเท่านั้น แล้วจะต้องให้อธิบายอะไรอีก?ยังดี ที่คุณหมอบอกว่า เธอเพียงแค่มีฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนค่อนข้างต่ำ ลองกินยาประมาณหนึ่งอาทิตย์ไปก่อน หากไม่มีอาการเลือดไหล ก็ไม่ต้องกังวลใจไป ลูกยังอยู่กับเธอ เธอยังคงมีครอบครัวของตัวเองอยู่ บนทางกลับบ้าน กู้เชินรับสายจากซูหลี “พี่เชิน แม่โกรธซูโม่มากจนเป็นลมไปเลย พี่มาโรงพยาบาลเป็นเพื่อนฉันได้ไหม? ฉันกลัว”เสียงนั้นลอยไปถึงหูซูโม่อย่างชัดเจน เธอไม่ต้องถามกู้เชินหรอกว่าเขาจะเลือกอะไร เธอพูดออกไปด้วยน้ำเสียงนิ่งว่า “คุณให้ฉันลงตรงสี่แยกข้างหน้าก็ได้ค่ะ เดี๋ยวฉันเรียกรถกลับเอง”แววตาข
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 11
“ฉันถามมาแล้วนะ ที่ต้องไปดูงานครั้งนี้ก็เพื่อคุยเรื่องแบรนด์แอมบาสเดอร์ของโปรเจกต์(อวิ๋นโจว)”“ความจริงแล้วครั้งนี้ประธานกู้ไม่จำเป็นต้องไปก็ได้ แต่ก็ไม่รู้ว่าทำไมจู่ ๆ เขาถึงได้เปลี่ยนใจ”“และเพราะว่าทางซูหลีเองก็ต้องวาดภาพตัวละครให้ทางแบรนด์แอมบาสเดอร์ด้วย ก็เลยไปด้วยกันน่ะ”“แต่ว่าถ้าถามฉันนะ ฉันว่าหล่อนแค่หาโอกาสเข้าใกล้กู้เชินมากกว่า!”ทันทีที่เลิกงานแล้วลั่วอี้ก็มาหาซูโม่โดยเฉพาะ ซูโม่ที่ฟังเพื่อนพูดไปเรื่อย ใจของเธอกลับสงบนิ่ง“ก็เขาสองคนเป็นคู่รักกัน แปลกหรือที่พวกเขาจะอยากอยู่ใกล้กัน?”ลั่วอี้มองบนอย่างหมดคำพูด “ฉันว่าเขาไม่เหมาะกัน”“ถึงกู้เชินจะเป็นคนเย็นชาเหมือนน้ำแข็ง แต่เขาก็เป็นคนมีความสามารถที่ยอดเยี่ยมเลยทีเดียว กลับกันซูหลีนั้นถือว่ายังต้องพัฒนาอีกมาก”ว่ากันว่า มีอยู่เรื่องหนึ่งที่ชี้เป็นชี้ตายพนักงานใหม่ที่พึ่งได้รับตำแหน่งได้เลย เมื่อซูหลีมาถึงบริษัท เธอตีกลับภาพต้นฉบับของตัวละครตั้งสี่ห้าตัวไปให้วาดใหม่อีกครั้ง “พวกคุณดูเอาเองแล้วกันว่าที่วาด ๆ ไปน่ะมันคืออะไร?”“ตัวละครบทบาทที่สำคัญแบบนี้ ถ้าเป็นในต่างประเทศ พวกเราต้องวาดกันตั้งหลายรอบ”“ที่ฉันทำแบ
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 12
ทันใดนั้นกู้เชินก็ยื่นมือมาคว้ามือเธอเอาไว้เขาหรี่ตามองดูคนตรงหน้า “ซูหลี?”ซูหลีแววตาเป็นประกาย “ใช่ฉันเอง พี่เชิน”เธอโน้มตัวเข้าหากู้เชิน ในขณะที่เธอกำลังจะประทับจูบลงบนริมฝีปากของเขา ก็ถูกกู้เชินตรึงเธอเอาไว้กับเตียงกู้เชินคลายคอเสื้อออก และกำลังจะโน้มตัวลงไปจูบเธอ ในจังหวะที่ทั้งสองกำลังจะสัมผัสซึ่งกันและกันทันใดนั้นก็กลับหยุดลงเสียดื้อ ๆซูหลีที่แอบดีใจถูกปล่อยให้ลอยเคว้งกลางอากาศ กู้เชินขมวดคิ้ว “กลิ่นน้ำหอมของเธอฉุนไปหน่อย”ซูหลี ……ผ่านมาหลายปีแล้วเขายังเป็นโรคบ้านี่อยู่อีกหรือ!เธอมองกู้เชินด้วยสายตาน้อยใจ “งั้นฉันไปอาบน้ำก่อนก็ได้ พี่เชิน รอฉันหน่อยได้ไหม?”เธอไม่ได้รอคำตอบจากกู้เชิน และลุกออกจากเตียง ปลายนิ้วเรียวรากไปตามส่วนต่าง ๆ บนร่างกายของกู้เชินราวกับไม่ตั้งใจแต่ที่จริงเธอตั้งใจนัยน์ตาของกู้เชินยากที่จะหยั่งรู้ เมื่อซูหลีอาบน้ำเสร็จ เธอมองไปยังกู้เชินที่นอนอยู่บนเตียง เธอกัดฟันกรอด และถอดผ้าเช็ดตัวที่คลุมไว้ออก เธอขึ้นไปบนเตียงที่กู้เชินนอนอยู่ ด้วยเรือนร่างอันเปลือยเปล่า กู้เชินขยับตัวเพียงเล็กน้อย ไม่ได้มีปฏิกิริยาตอบโต้มากนัก ซูหลีเองก็ไม่รีบ
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 13
บะหมี่เนื้อผักกาดดองอุ่น ๆ ชามหนึ่งวางอยู่ด้านหน้าของซูโม่ ซูโม่มีความสุขเป็นพิเศษ “ฉัน… ฉันก็แค่ชอบรสชาติของบะหมี่สุด ๆ เลย”จิ่งเจ๋อทำท่าเชิญชวน “บะหมี่ร้านนี้เด็ดจริง ฉันเองก็คิดถึงอยู่บ่อย ๆ กินสิ”ซูโม่ที่หิวเอามาก ๆ เธอยิ้มให้เขา และเริ่มลงมือทานในทันที ในขณะที่กำลังทานอยู่นั้น เถ้าแก่ถือหัวไชเท้าดองมาให้แล้วพูดว่า “ลองชิมนี่สิ อันนี้ก็อร่อยไม่แพ้แบบผักกาดดองเลย”ซูโม่รีบวางตะเกียบลง “คุณปู่ฉิน”ดูเหมือนว่าคนคนนี้จะมีความสัมพันธ์อันดีกับจิ่งเจ๋อ ซูโม่ก็เลยเรียกเขาว่าคุณปู่เช่นกัน คุณปู่ฉินโบกมือ แสดงท่าทีให้เธอทานต่อได้ “ถ้าไม่ใช่เพราะจิ่งเจ๋อพาเธอมาด้วย ฉันคงไม่รู้ว่า เจ้าเด็กคนนี้มีแฟนสวยขนาดนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่”ซูโม่แทบสำลัก เธอรีบดื่มน้ำในทันที จิ่งเจ๋อรีบอธิบายในทันทีว่า “คุณปู่ฉินอย่าพูดไปเรื่อยสิครับ พวกเราเป็นแค่เพื่อนร่วมชั้นกันเอง”“แค่เพื่อนร่วมชั้นงั้นรึ?”เขาทั้งคู่พยักหน้ารับ คุณปู่ฉินไม่ได้ถามต่อ เขาเพียงแค่บอกกับซูโม่ว่า “ถ้าครั้งหน้าอยากกินอีก ก็มาได้เลยนะ ไม่ว่าจะเป็นตอนไหน ปู่ก็จะทำให้เธอเอง”ซูโม่รู้สึกอบอุ่นในใจ “ขอบคุณมาก ๆ เลยนะคะคุณปู่ฉิ
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 14
ซูโม่ยังคงไม่เข้าใจความหมายที่เธอจะสื่ออยู่ดี หยางรั่วหนิงชี้ไปทางของเหล่านั้น “ยังจะทำไขสืออยู่อีกงั้นหรือ? อาหารเสริมพวกนี้เป็นที่นิยมในต่างประเทศมากนะ ไม่ต้องพูดถึงเรื่องราคาเลย คนธรรมดาไม่มีปัญญาซื้อหรอก”“ถ้าเธอไม่ได้ใช้เงินของตระกูลกู้ซื้อ แล้วของพวกนี้มันมาจากไหน!”ซูโม่ไม่รู้จริง ๆ ว่าของเหล่านี้ราคาแพงตั้งขนาดนี้ ตอนเช้าไม่น่ารับของพวกนี้มาเลยเธออธิบายไปว่า “คุณแม่คะ คุณแม่กำลังเข้าใจผิด ของพวกนี้เพื่อนหนูให้มานะคะ หนูไม่รู้จริง ๆ ว่า……”“ยังจะมาเล่นลิ้นอยู่อีก!”ทันใดนั้นหยางรั่วหนิงพูดด้วยเสียงเข้มอย่างไม่สง่าเช่นเคยว่า “มีเพื่อนอะไรกันล่ะ ฉันไม่เห็นรู้เลย”“ตอนแรกฉันก็บอกคุณท่านไปแล้วว่าคนในตระกูลเล็ก ๆ แบบนี้มันไม่คู่ควร ก็เหมือนวันนี้ ดูสิ ทำอะไรไปมีใครรู้บ้างล่ะ”ซูโม่ต้องการจะอธิบาย แต่หยางรั่วหนิงไม่แม้แต่จะฟัง “ครั้งนี้ฉันจะปล่อยไป แต่ถ้ามีครั้งหน้าอีก แม่ของเธอจะต้องย้ายออกจากโรงพยาบาลจิตเวชซันไชน์”“ไม่ได้นะคะ!”ซูโม่โพล่งออกมาโจวพ่านได้รับการดูแลอย่างดีเพราะได้อยู่โรงพยาบาลจิตเวชซันไชน์ เธอยังคงหวังว่าสักวันหนึ่งเธอจะดีขึ้นมาได้ หยางรั่วหนิงหัวเ
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 15
ซูโม่รู้สึกหนักใจอยู่ลึก ๆ แต่การได้ยินเสียงของลั่วอี้ก็ทำให้เธอรู้สึกดีขึ้น เสียงของเธอดูค่อนข้างอิดโรย “ฉันไม่เป็นไร เขาทั้งคู่รักกันจะอยู่ด้วยกันก็เป็นเรื่องปกติมากไม่ใช่เหรอ?”“แต่…”แต่ซูโม่ชอบกู้เชินนี่ ลั่วอี้รู้สึกปวดใจไม่น้อย “ยังไงก็แล้วแต่เถอะ เขาแต่งงานกับเธอแล้วนะ เขาก็ไม่ควรมีความสัมพันธ์คลุมเครือกับซูหลีแบบนั้นสิ แล้วยังมีข่าวออกมาแบบนี้อีก!”ก็ใช่น่ะสิข่าวไม่ควรรายงานเกินจริงแบบนี้ทำไมกู้เชินถึงได้ประมาทขนาดนี้?ซูโม่ส่ายหน้าไปมา เพื่อสลัดสิ่งที่อยู่ในหัว เธอมีอีกเรื่องให้ต้องกังวลมากกว่า “เธอช่วยฉันคิดหน่อยสิ เมื่อตอนเช้ารุ่นพี่เอาของมาให้ ทำไมหยางรั่วหนิงถึงรู้ได้ล่ะ? เขาคงไม่ได้ไปเยี่ยมแม่ฉันที่โรงพยาบาลหรอกใช่ไหม?”ลั่วอี้สาดคำด่าใส่หยางรั่วหนิงในโทรศัพท์อยู่สักพัก จากนั้นจึงพูดว่า “ต้องมีคนส่งข่าวแน่!”“เธอบอกว่าโรงพยาบาลนั้นเป็นของตระกูลกู้ไม่ใช่เหรอ? ไม่แน่ว่าหยางรั่วหนิงอาจจะกำลังสอดส่องอยู่ก็ได้”สอดส่อง?เป็นนางพยาบาล หรือว่าคุณหมอกัน?ถึงแม้ซูโม่จะยังหาคำตอบไม่ได้แต่ว่าเธอก็ตัดสินใจแล้ว “ลั่วอี้ เธอมีประสบการณ์เรื่องการเช่าบ้านไหม พอจะร
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 16
ป้าจ้าวมองเธออย่างดูเหยียดดูแคลน “วันนี้เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์นะคะคุณ ทุกคนก็ยุ่งกันหมด ไม่มีใครมีเวลาว่างมาช่วยคุณหรอกค่ะ”“นายหญิงบอกว่า ปีนี้อยากได้แปดร้อยชิ้นค่ะ คุณรีบทำเถอะนะคะ ป้าเกรงว่าหากคุณทำไม่เสร็จ นายหญิงจะลงโทษเอานะคะ”เธอโยนผ้ากันเปื้อนให้ซูโม่ แล้วรีบจากไปอย่างรวดเร็ว ซูโม่มองผ้ากันเปื้อนในมือ สีหน้าดูไม่ได้เอาเสียเลย ถึงแม้ว่าเธอและกู้เชินพึ่งจะแต่งงานกันได้ไม่นาน แต่ป้าจ้าวก็เป็นผู้อาวุโสในบ้าน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร กล้าแกล้งเธอถึงขนาดนี้ หยางรั่วหนิงต้องอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่ จากสภาพร่างกายของเธอแล้ว หากต้องทำขนมไหว้พระจันทร์ถึงแปดร้อยชิ้น กลัวว่าลูกในท้องได้ไหลออกมาก่อนแน่ ทำอย่างไรดี?เธอลูบเอวที่ปวดร้าว และจมอยู่กับความคิดสักพักใหญ่ ——ระหว่างที่กำลังจะกลับไปขึ้นรถ กู้เชินเองรู้สึกปวดที่เอวเหมือนกัน เขารู้สึกอิ่มตัวกับความรู้สึกเหล่านี้เต็มกลืนจนเขาอารมณ์เสีย ความคิดเดียวที่อยู่ในใจเขาตอนนี้คือซูโม่เอาชีวิตรอดในแต่ละเดือนได้อย่างไรกัน ซูหลีเดินเข้ามา กกกอดแขนของกู้เชินเอาไว้ “พี่เฉิน ไหน ๆ เราก็มีความสัมพันธ์กันแบบนี้แ
ฉีกสัญญารัก จดสัญญาใจ บทที่ 17
เมื่อเห็นกู้เชิน ป้าจ้าวถึงขั้นต้องปิดปากในทันที หยางรั่วหนิงสีหน้าต่างจากเดิม เธอปรายตามองซูหลีเพียงครู่ แล้วพูดขึ้นมาว่า “แม่คิดว่าวันไหว้พระจันทร์ลูกจะกลับบ้านไม่ได้เสียอีก”เธอไม่ได้สนใจซูหลีที่ยืนอยู่ข้าง ๆ เลยด้วยซ้ำ แถมทำเป็นไม่รู้จัก ซูหลียิ้มและเป็นฝ่ายเริ่มพูดก่อน “คุณป้าคะ หนูเป็นเพื่อนของกู้เชินนะคะ แล้วก็เป็นพี่สาวของซูโม่ด้วย ชื่อซูหลีค่ะ”หยางรั่วหนิงสีหน้าเคร่งขรึมในทันที เธอหันไปพูดกับซูโม่อย่างจริงจังว่า “นี่เธอไม่รู้รึไงว่าวันนี้เป็นวันรวมญาติ พาคนนอกมาทำไม?”รอยยิ้มบนหน้าของซูหลีแข็งทื่อ ซูโม่ทำอะไรไม่ถูก เธอทำได้เพียงมองไปทางกู้เชิน เธอคุ้นเคยกับการลงโทษของหยางรั่วหนิงเช่นนี้แล้ว กู้เชินหน้าชานิด ๆ “ผมพามาเอง”หยางรั่วหนิงพูดไม่ออก เธอจ้องมองไปที่เขาด้วยสายตาตำหนิ ก่อนที่น้ำเสียงของเธอจะอ่อนลง “ซูโม่นี่ไม่รู้เรื่องอะไรเลยใช่ไหม ลูกก้ด้วยเหรอ? ไม่กลัวว่าย่าของลูกจะโกรธเลยหรืออย่างไร”กู้เชินตอบเสียงเรียบ “ย่าไม่โกรธหรอกครับ”เมื่อพูดจบ เขาก็พาซูหลีเดินไปด้านในทันที “กู้เชิน……”ซูโม่อ้าปากพูดได้เพียงนิด และเสียงของเธอก็ลดลงทันทีหยางรั่วหนิงโกรธเป
Latest chapter
