บทที่ 16

ป้าจ้าวมองเธออย่างดูเหยียดดูแคลน “วันนี้เป็นเทศกาลไหว้พระจันทร์นะคะคุณ ทุกคนก็ยุ่งกันหมด ไม่มีใครมีเวลาว่างมาช่วยคุณหรอกค่ะ”

“นายหญิงบอกว่า ปีนี้อยากได้แปดร้อยชิ้นค่ะ คุณรีบทำเถอะนะคะ ป้าเกรงว่าหากคุณทำไม่เสร็จ นายหญิงจะลงโทษเอานะคะ”

เธอโยนผ้ากันเปื้อนให้ซูโม่ แล้วรีบจากไปอย่างรวดเร็ว

ซูโม่มองผ้ากันเปื้อนในมือ สีหน้าดูไม่ได้เอาเสียเลย

ถึงแม้ว่าเธอและกู้เชินพึ่งจะแต่งงานกันได้ไม่นาน แต่ป้าจ้าวก็เป็นผู้อาวุโสในบ้าน เป็นไปไม่ได้เลยที่จะไม่รู้ว่าเธอเป็นใคร

กล้าแกล้งเธอถึงขนาดนี้ หยางรั่วหนิงต้องอยู่เบื้องหลังเรื่องนี้แน่

จากสภาพร่างกายของเธอแล้ว หากต้องทำขนมไหว้พระจันทร์ถึงแปดร้อยชิ้น กลัวว่าลูกในท้องได้ไหลออกมาก่อนแน่

ทำอย่างไรดี?

เธอลูบเอวที่ปวดร้าว และจมอยู่กับความคิดสักพักใหญ่

——

ระหว่างที่กำลังจะกลับไปขึ้นรถ กู้เชินเองรู้สึกปวดที่เอวเหมือนกัน

เขารู้สึกอิ่มตัวกับความรู้สึกเหล่านี้เต็มกลืนจนเขาอารมณ์เสีย

ความคิดเดียวที่อยู่ในใจเขาตอนนี้คือซูโม่เอาชีวิตรอดในแต่ละเดือนได้อย่างไรกัน

ซูหลีเดินเข้ามา กกกอดแขนของกู้เชินเอาไว้ “พี่เฉิน ไหน ๆ เราก็มีความสัมพันธ์กันแบบนี้แ