Share

บทที่ 18

ภายในห้องครัว กลิ่นหอมของเครื่องเทศอันเผ็ดร้อนโชยมาตามลม ซูโม่อดไม่ได้ที่จะกลืนน้ำลาย

เมื่อเข้ามามองใกล้ ๆ ถึงได้รู้ว่ากลิ่นนั่นมาจากขวดผักดองที่พ่อครัวหวังกำลังเปิดอยู่นั่นเอง

“ผักกาดนี่ดองได้ดีเลย”

ซูโม่กล่าวชม

เมื่อพ่อครัวหวังเห็นเธอ ก็พูดออกมาด้วยน้ำเสียงร่าเริงว่า “วันนี้มีปลาดอร์ลี่ส่งมาตั้งสองตัวครับ ผมกำลังคิดว่าจะทำปลาต้มผักกาดดอง คุณผู้หญิงคิดว่าดีไหมครับ?”

ซูโม่รีบพยักหน้า “ใส่พริกน้อยหน่อยนะคะ”

ถึงแม้ว่าผู้อาวุโสทุกคนในตระกูลจะมารวมตัวกันที่นี่ และไม่ได้บ่ายเบี่ยงอาหารรสจัด แต่เพราะคุณหญิงก็มีอายุมากขึ้นทุกวัน ต้องใส่ใจเรื่องสุขภาพ ดังนั้นรสชาติอาหารก็ควรไม่จัดมาก

เนื่องจากในครัวมีกลิ่นอาหารฉุนตลบอบอวล ซูโม่จึงชงน้ำมะนาวแก้วหนึ่งแล้วรีบออกมา จากนั้นก็ขึ้นไปชั้นบน

……

ชั้นบน กู้เชินไม่ได้พาซูหลีไปพบคุณย่า แต่กลับพาเธอมาพักผ่อนที่ห้อง และเขาออกไปพบคุณย่าเพียงลำพัง

เมื่อคุณย่ากู้รู้ว่าเขาพาซูหลีกลับบ้านมาด้วย เขาก็โดนด่าจนหูเกือบดับ

“นี่คือคำตอบที่แกให้ย่าใช่ไหม? สิ่งที่หลานเรียนรู้มาตลอดหลายปีไม่ได้มีประโยชน์อะไรเลยใช่ไหม?”

กู้เชินเม้มริมฝีปากแน่น เขาพูดออ
บทที่ถูกล็อก
อ่านต่อเรื่องนี้บน Application

Related chapter

Latest chapter

DMCA.com Protection Status