แชร์
บทที่ 648
บทที่เกี่ยวข้อง
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 649
หม่าเจียเฉิงภูมิใจในตัวเองมาก เขารู้สึกว่าเขากลายเป็นพระเจ้าที่ควบคุมทุกสิ่งในทันที อย่างน้อยในปราสาทแห่งนี้เขาก็สามารถควบคุมชีวิตของทุกคนได้ ดังนั้นเขาจึงโห่ร้องและกู้หน้าที่เสียไปจางเฉียงยิ้มและชี้ไปที่ลูกน้องของเขา และกลุ่มลูกน้องก็รีบเข้าไปในห้องจัดเลี้ยงเหมือนหมาป่าและเสือ จับแขกผู้มีเกียรติและผู้หญิงทั้งหมดรวมเข้าด้วยกันเสียงกรีดร้องดังขึ้นอย่างต่อเนื่อง และแขกผู้มีเกียรติบางคนก็ถูกพวกอันธพาลรังแก แต่ไม่มีใครสนใจเสียงกรีดร้องของพวกเขา เพราะทุกคนมัวแต่ห่วงชีวิตของตัวเองหวงจื่อฉวนและพวกเศรษฐีรวมทั้งพวกคนหนุ่มสาวทายาทเศรษฐีในกรุงโซลต่างตกตะลึง พวกเขาไม่คิดว่าสงครามโลกจะมาเร็วและรุนแรงขนาดนี้เพียงแค่พริบตาเดียว หม่าเจียเฉิงก็กลับมาพร้อมกับกลุ่มอันธพาลติดอาวุธมากมายเมื่อกี้ได้ทำอะไรผิดไปหรือเปล่า?คงจะเป็นเมื่อกี้ที่หม่าเจียเฉิงถูกทำร้ายจนเสียหน้าใช่ไหม หรือหม่าเจียเฉิงมีความแค้นอะไรอยู่แล้วหรือเปล่ายิ่งหวงจื่อซวนคิดเรื่องนี้มากเท่าไหร่ เขาก็ยิ่งสนุกมากขึ้นเท่านั้นนายน้อยฝูคนหนึ่งอดไม่ได้ที่จะยืนขึ้นและตะโกนใส่หม่าเจียเฉิง "พี่หม่า พี่ปล่อยพวกเราไปได้ไหม เมื่อกี้พวกเราก
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 650
หัวหน้ารปภ.พูดด้วยสีหน้าที่ดูไม่ได้ "โทรศัพท์มือถือไม่มีสัญญาณ ผมสงสัยว่าพวกมันจะตัดสัญญาณเพื่อปิดกั้นการสื่อสารของพวกเราครับ""บัดซบ! ถ้ารู้แบบนี้ตั้งแต่แรกคงไม่ให้เกิดเรื่องแบบนี้ขึ้นแน่นอน" ครัฟต์กล่าวอย่างเสียใจสถานการณ์นี้ทำให้ครัฟต์เป็นทุกข์มาก จากที่ต้องการได้รับความไว้วางใจจากหลี่โม่ กลอุบายที่เขาสร้างขึ้นกลับกลายเป็นทำร้ายตัวเอง ทำให้ตอนนี้ชีวิตของเขาตกอยู่ในอันตราย ครัฟต์รู้สึกว่าเขาอาจจะตายที่นี่ในวันนี้ก็ได้หากพระเจ้าให้โอกาสคลัฟต์เพื่อแก้ไขใหม่ คลัฟต์จะไม่ทำร้ายตระกูลหม่าแบบนั้นอย่างแน่นอน กลับกันจะยอมรับและให้เกียรติตระกูลหม่าราวกับว่าเขาเป็นบรรพบุรุษของตัวเองแต่ไม่มีโอกาสเริ่มต้นใหม่ในชีวิตแล้ว ครัฟต์ได้แต่หดตัวอยู่หลังมุมโต๊ะพลางตัวสั่นด้วยความกลัว“พวกแกต้องคุ้มกันฉัน พวกแกต้องปกป้องความปลอดภัยให้ฉัน แล้วฉันจะให้โบนัสกับพวกแก!” ครัฟต์พูดอย่างเป็นกังวัล"เราจะทำให้ดีที่สุดอย่างแน่นอน"หัวหน้ารปภ.มองไปที่หลี่โม่และกู้หยุนหลานหลังจากพูดจบ และรู้สึกแปลกใจกับความนิ่งเฉยของหลี่โม่หลี่โม่นั่งบนโซฟาอย่างใจเย็น มองดูสถานการณ์ภายนอกราวกับดูหนัง“คุณชายหลี่ ท่านไม่กล
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 651
หัวหน้ารปภ.คอยสังเกตการณ์ข้างนอกเมื่อเห็นพวกอันธพาลตั้งท่าจะโจมตีและนำบาซูก้าออกมาสองกระบอก รปภ.ก็อุทานว่า "คุณพระช่วย! พวกมันเอาบาซูก้าออกมาแล้ว ผมขอแนะนำให้พวกคุณออกไปยอมจำนนด้วยการเอามือวางไว้บนหัวดีกว่านะครับ!"เมื่อเผชิญกับการคุกคามจากอำนาจอาวุธที่หนักหน่วง รปภ.ต่างหมดหวังอย่างสิ้นเชิงและรู้สึกว่าเกินกว่ากำลังของมนุษย์จะต้านทานได้คลัฟต์เอามือกุมศีรษะและพยายามขดตัวเป็นลูกบอล วิธีนี้ทำให้เขารู้สึกปลอดภัยขึ้นเล็กน้อย"แม่งเอ๊ย ฉันจะไม่ยอมแพ้ ถ้าฉันออกไป ฉันก็ตายน่ะสิ พวกแกต้องคุ้มกันฉัน!”เสียงของคลัฟต์เปลี่ยนเป็นเสียงร้องไห้หวงจื่อซวนและคนอื่น ๆ มองไปที่บาซูก้าและรู้สึกหวาดกลัวมากกว่าเดิมอีก หลาย ๆ คนก็เริ่มร้องไห้คร่ำครวญ“หมดกัน ทำไมฉันต้องมาร่วมงานเลี้ยงที่น่ากลัวแบบนี้ด้วยวะเนี่ย ฉันไม่น่ามาเลย”“เมื่อกี้เราไม่ควรยืนดูพวกมันดูถูกคุณชายหม่าเลย ตอนนี้คุณชายหม่าเลยโกรธ กลัวว่าพวกเราทุกคนจะถูกฝังไปกับพวกมันด้วยน่ะสิ”"ใครจะมาช่วยพวกเราได้บ้าง ไม่รู้ว่าการคำนับคุณชายหม่าจะทำให้เขาหม่าปล่อยเราไปไหม"พวกอันธพาลแสดงสายตาด้วยความรังเกียจ ในสายตาของพวกเขาแขกผู้มีเกียรติเหล่านี
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 652
พวกอันธพาลทั้งด้านซ้ายและขวาหันปืนของพวกเขา แต่หลิวจื่อและคนอื่น ๆ ที่ยืนอยู่ข้างหลังจางเฉียงยังคงเล็งปืนไปที่หลี่โม่“คุกเข่าลง! แกได้ยินที่ฉันสั่งไหม!” หม่าเจียเฉิงตะโกนใส่หลี่โม่ด้วยปืน“คุกเข่างั้นเหรอ มันเป็นไปไม่ได้ที่ฉันจะคุกเข่า แต่ถ้านายอยากจะคุกเข่าต่อฉัน ฉันก็อาจให้มีทางออกแก่นาย” หลี่โม่ยิ้มอย่างเบา ๆ“ฮ่าฮ่าฮ่า นี่แกจะมาเล่นตลกอะไรแถวนี้ แกคิดว่าฉันจะปล่อยแกไป เพียงแค่ที่แกทำให้ฉันหัวเราะงั้นเหรอ?!”หม่าเจียเฉิงก้าวไปข้างหน้าสองก้าวและจ่อปืนเข้าที่หัวของหลี่โม่อย่างแน่น“แกอยากลองดี คิดว่าฉันไม่กล้ายิงสินะ ฉันจะเอาชีวิตแก!”หม่าเจียเฉิงโกรธจนเสียสติไปแล้วและกำลังจะเหนี่ยวไกด้วยนิ้วมีแสงประกายวาบในดวงตาของหลี่โม่ และมือของเขาก็ขยับเหมือนสายฟ้า คว้ามือของหม่าเจียเฉิงที่ถือปืนก่อนที่หม่าเจียเฉิงจะเหนี่ยวไก หลี่โม่ก็คว้าข้อมือของหม่าเจียเฉิงไว้หลังจากบิดข้อมือของหม่าเจียเฉิงอย่างแรง ก็เกิดเสียงแตกหัก ฝ่ามือของเขาก็งอเป็นวงโค้งแปลก ๆ และปืนพกก็ตกอยู่ในมือของหลี่โม่ตอนนั้นเองที่จางเฉียงรู้ว่าว่าเกิดอะไรขึ้น และเมื่อเขากำลังรีบยกปืนขึ้น หลี่โม่ก็ลั่นไกปืนแล้วปัง ปั
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 653
"โห พระเจ้าช่วย! นี่ผมได้เห็นพระเจ้าจริง ๆ ใช่ไหม จะมีคนที่ทรงพลังขนาดนี้ได้ยังไง เก่งกว่าไอรอนแมน ซูเปอร์แมน และแบทแมนอีก ผมว่าผมได้พบไอดอลในดวงใจเข้าแล้วล่ะ" หัวหน้ารปภ.ตะโกนอย่างเกินจริง“เกิดอะไรขึ้น สถานการณ์เป็นยังไงบ้าง” ครัฟต์นอนขดตัวอยู่กับพื้นถามถึงสถานการณ์อย่างตัวสั่น“คุณชายหลี่ทรงพลังมาก ถ้าผมรู้ว่าคุณชายหลี่เก่งขนาดนี้ ผมคงไม่ต้องกังวล ไม่มีอะไรให้กังวลแล้ว คุณครัฟต์ ปลอดภัยแล้ว” หัวหน้ารปภ.กล่าวอย่างตื่นเต้นกู้หยุนหลานยืนขึ้นทันที เมื่อกระสุนปืนดังขึ้น กู้หยุนหลานปิดหน้าของเธอและร้องไห้ทั้งน้ำตาเมื่อได้ยินว่าหลี่โม่ปลอดภัยดี ในขณะนี้กู้หยุนหลานก็เช็ดน้ำตาของเธอด้วยความตื่นตระหนกและเดินไปที่ประตูอย่างรวดเร็วเพื่อดูหลี่โม่เมื่อเห็นหลี่โม่ยืนตัวตรงและเป่าปากกระบอกปืน หัวใจของกู้หยุนหลานก็สงบลงทันที เธอปิดปากแน่นด้วยมือทั้งสองข้างและน้ำตาก็ไหลออกมาอย่างพรั่งพรูคลัฟต์ลุกขึ้นจากพื้นอย่างตัวสั่นและพึมพำว่า "พระเจ้า ท่านคงได้ยินเสียงร้องขอความช่วยเหลือของผมแน่ ๆ ในที่สุดผมก็ไม่ต้องกลัวอีกต่อไปแล้ว"รปภ.ล้อมรอบครัฟต์และกู้หยุนหลานพร้อมกับเดินออกไป แขกผู้มีเกียรติและพว
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 654
“งั้นก็รบกวนคุณด้วย” หลี่โม่พูดอย่างเป็นกันเองครัฟต์จัดให้มีรปภ.สองคนส่งหลี่โม่และกู้หยุนหลานออกไป จากนั้นมองไปที่ศพที่เกลื่อนกลาดเต็มสถานที่ รู้สึกไม่แน่ใจว่าจะทำยังไงกับพวกนี้ดีเนื่องจากมีคนตายจำนวนมาก นี่จึงเป็นงานใหญ่ จะเอาไปไว้ที่ไหนนั้นจะต้องมีผู้เชี่ยวชาญช่วยจัดการหลังจากลังเลอยู่ครู่หนึ่งคลัฟต์ก็หยิบโทรศัพท์ออกมา เมื่อเห็นสัญญาณของโทรศัพท์กลับมาก็คาดว่าการตัดสัญญาณถูกยกเลิกแล้วเมื่อค้นหาหมายเลขโทรศัพท์ของคุณท่านปา ก็โทรออก ครัฟต์พูดอย่างกระวนกระวายใจ "คุณท่านปาครับ คืนนี้แผนที่เราวางไว้เกิดข้อผิดพลาด ผมอาจทำงานไม่สำเร็จ""เกิดอะไรขึ้น?"ครัฟต์อธิบายเรื่องนี้สั้น ๆ และมุมปากของคุณท่านปาก็โค้งเป็นรอยยิ้มหลังจากที่ฟัง“ฟังดูน่าสนใจมาก ค้นในวิดีโอกล้องวงจรปิด บันทึกภาพแล้วส่งมาให้ฉัน ฉันอยากเห็นว่าเขาสงบสติอารมณ์แบบไหน ที่เหลือฉันจะส่งคนอื่นไปจัดการเอง”“ครับ ผมจะถ่ายวิดีโอให้ท่านเดี๋ยวนี้”ครัฟต์ถอนหายใจด้วยความโล่งอก จัดกำลังคนของเขาเพื่อซุ่มถ่ายวิดีโออย่างระมัดระวังและขับรถไปยังที่พักของคุณท่านปาเขารีบไปที่คฤหาสน์หลังหนึ่งในเขตชานเมือง คลัฟต์ก็ถูกพามาต่อหน้าคุณท่า
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 655
เมื่อหลี่โม่และกู้หยุนหลานกลับถึงบ้าน หวังฟางเห็นว่าขอบตาของกู้หยุนหลานแดงก่ำ เธอจึงรู้สึกโกรธมาก"หยุนหลาน ทำไมขอบตาแกถึงแดงขนาดนี้ ไอ้ขยะนี่รังแกแกอีกแล้วเหรอ?!" หวังฟางจ้องไปที่หลี่โม่อย่างดุดัน คิดว่าหลี่โม่ต้องรังแกลูกสาวของเธอแน่“คุณแม่ ไม่ค่ะ ไม่เกี่ยวอะไรกับหลี่โม่เลย เป็นเพราะทรายเข้าตาหนู” กู้หยุนหลานอธิบาย“ทรายเข้าตาอะไร ทรายเข้าตาทั้งสองข้างพร้อมกันเลยเหรอ ไอ้สารเลวนี่ต้องแกล้งลูกแน่ ๆ บอกแม่มาตรง ๆ ว่าเกิดอะไรขึ้น แม่จะช่วยสั่งสอนบทเรียนไอ้สารเลวนี้เอง” หวังฟางดุหลี่โม่ยิ้มอย่างช่วยไม่ได้และพูดด้วยเสียงเบาว่า "ผมไม่ได้ดูแลหยุนหลานให้ดี เลยทำให้หยุนหลานกลัวนิดหน่อย"“ไอ้สารเลว เกิดอะไรขึ้นกับหยุนหลาน!”หวังฟางหยิบไม้กวาดขึ้นมาด้วยความโกรธ ราวกับว่าเธอกำลังจะตีหลี่โม่ กู้หยุนหลานรีบห้ามหวังฟาง และรีบพูดกับหลี่โม่ "คุณกลับไปที่ห้องก่อน ฉันจะคุยกับคุณแม่ก่อน"หลี่โม่เดินกลับไปที่ห้องโดยก้มหน้าลง หวังฟางขว้างไม้กวาดด้วยความโกรธ "ดูท่าทางที่ไม่เอาไหนของมันสิ มันไม่มีความเป็นลูกผู้ชายเลย มันทำให้ฉันโมโหจริง ๆ"กู้หยุนหลานตกอยู่ในภวังค์ชั่วขณะ และภาพของหลี่โม่ที่ยืนอย
คุณชาย แห่ง ประตูมังกร บทที่ 656
"จะไม่ไปได้ยังไง จางเจียต้องออกค่าใช้จ่ายให้ทั้งหมด เราก็แค่กินดื่มและสนุกก็เท่านั้น คนในครอบครัวจะไปด้วยก็ได้ ดีอะไรขนาดนี้ ต้องมาให้ได้นะ"หวูผิงผิงกล่าวอย่างจริงจังกู้หยุนหลานมองไปที่หลี่โม่ หลี่โม่ก็กะพริบตาให้กู้หยุนหลานและพูดเบา ๆ ว่า "เพื่อนชวนก็ไปเถอะ งานรวมรุ่นน่าสนุกดีนะ"“งั้นก็ได้ แล้วพรุ่งนี้กี่โมง?” กู้หยุนหลานถาม“พรุ่งนี้ฉันจะไปหาเธอตอนห้าโมงเย็น สถานที่แน่นอนยังคงเป็นความลับ จางเจียต้งบอกว่าเขาอยากจะเซอร์ไพรส์พวกเรา” น้ำเสียงของหวูผิงผิงเต็มไปด้วยความคาดหวัง“ได้ งั้นเจอกันพรุ่งนี้นะ”กู้หยุนหลานวางโทรศัพท์ และจับแขนของหลี่โม่แล้วพูดว่า "พรุ่งนี้ไปกับฉันนะคะ""ได้สิ พรุ่งนี้ไปดูกันว่าสนามหญ้าที่โรงเรียนของพวกคุณจะเป็นยังไงบ้าง" หลี่โม่พูดด้วยรอยยิ้มกู้หยุนหลานมองดูหลี่โม่อย่างไร้เดียงสาและดึงหลี่โม่เข้ามาใกล้ๆ พร้อมกับเสียงพูดในใจเบา ๆ…ตัวเมืองของจังหวัด ในวิลล่าของตระกูลหม่า หม่าเต๋อฝูพ่อของหม่าเจียเฉิงรับโทรศัพท์ หลังจากฟังคำพูดทางโทรศัพท์ หม่าเต๋อฝูก็ตะลึง“คุณหม่า ตอนนี้ลูกชายของคุณอยู่ในอาการช็อกและได้ส่งไปที่โรงพยาบาลจิตแพทย์แล้ว สิ่งที่เขาพูดเป็น
บทล่าสุด
