Share

22.ที่ไหนก็ได้ NC

last update Last Updated: 2025-01-13 12:17:38

ถึงแม้ว่าน้ำเสียงของเตลองซ์จะดูไปทางน้อยใจ แต่ทว่าที่ใบหน้าของเขากลับฉีกยิ้มกว้างอย่างน่าหมั่นไส้

เขายื่นมือมาจับมือของอลิสาเอาไว้

พี่รอได้ แต่อย่านานมากจนพี่ไม่มีแรงทำลูกก็แล้วกัน ใช่ไหมครับยาย ยายอุดมเองก็อยากจะอุ้มหลานเร็วๆ ใช่ไหม?”

ยายอุดมหัวเราะเบาๆ

“ยายมีหลานตั้งนานแล้ว ลิสาไงหลานรักของยาย”

แก้มของอลิสานั้นเปลี่ยนเป็นสีกุหลาบ เธอมองหน้าพี่เตลองซ์สลับกับมองหน้าของยาย

“หนูจะมีเหลนให้ยายได้อุ้มนะคะ จะมีแน่นอนค่ะ แต่ยายช่วยรออีกนิดนะคะ เอาไว้หนูรวยเมื่อไหร่หนูมีลูกแน่”

“ขอเลขบัญชีหน่อยสิ หากว่าอยากรวยเดี๋ยวโอนเงินให้เลย..ที่เหลือก็แค่ไปทำลูกกันใช่ไหม?”

ขนาดต่อหน้ายาย เขายังไม่คิดเมตตาปรานีเธอแม้แต่นิดเดียวเลยไอ้คนกะล่อน

อลิสายกมือขึ้นมาตีที่แขนของเตลองซ์แรงๆ

“พี่เต พูดแบบนั้นได้ยังไง”

“เพราะว่าพี่จริงใจไง ยายครับผมจองลิสาไว้แล้วนะ ห้ามยกให้คนอื่นนอกจากเตลองซ์คนนี้คนเดียวนะครับ”

หลังจากนั้นเราก็นั่งพูดคุยกันจนถึงช่วงค่ำ เธอก็เดินมาส่งเขากลับไร่ และอลิสาเลือกที่จะเขาถึงแค่ท้ายไร่อุดมรักเท่านั้น เธอไม่คิดจะเดินไปส่งเขาที่บ้านหรอก เพราะว่าคนอย่างเขาไม่น่าจะยินยอมให้เธอกลับมานอนที่บ้านแน่นอน

“ใจร้ายอีกแล้วนะ..”

“เอาอะไรมาใจร้ายคะ เมื่อคืนลิสาอยู่กับพี่แล้ว ตามสัญญาวันนี้ลิสาต้องนอนที่บ้านของตัวเองค่ะ”

“แต่เมื่อวานเราไม่ให้พี่ทำอะไรเลยนอกจากจับมือนี่ ไม่รู้ล่ะ หากว่าอยากกลับไปนอนที่บ้านพี่ก็จะเดินกลับไปส่ง..แต่ลิสาต้องเข้าไปข้างในกับพี่ก่อนเพื่อชดเชยที่เมื่อคืนพี่ไม่ได้ทำอะไรเลย”

เขาอุ้มเธอขึ้นมาในทันที อลิสาได้แต่รู้สึกอายจนต้องก้มหน้า เตลองซ์โน้มใบหน้าลงมาหอมแก้มเธอแรงๆ ด้วยความมันเขี้ยว..

การมีแฟนมันดีมากกว่าที่คิดเอาไว้ซะอีก แถมแฟนของเขาแม่งโคตรน่ารักเลย

เตลองซ์เดินมาไม่นานก็ถึงบ้านของเขา เขาพาเธอเข้าไปด้านในก่อนละล็อคประตูอย่างแน่นหนา

สองเท้าก้าวเดินอย่างมั่นคงไปที่ห้องน้ำ ทั้งเขาและเธอต่างก็ผ่านการทำงานมาครึ่งค่อนวัน เพราะอย่างนั้นเราควรจะเริ่มจากการช่วยกันทำความสะอาดร่างกายซะก่อน

“อยู่เฉยๆ นะครับ..ถ้าอยากกลับบ้านก็ช่วยให้ความร่วมมือหน่อย”

เขายังคงเป็นเตลองซ์คนเดิมที่เอาแต่ใจมากทีเดียว โดยเฉพาะเอาแต่ใจกับเธอ

ทว่าวันนี้ไม่รู้ว่าทำไม..เธอถึงมองว่าใบหน้านั่นมันช่างน่ามองมากกว่าทุกวัน ความคมเข้มของใบหน้ามันช่างเข้ากันได้ดีกับผิวสีแทน

อลิสายื่นนิ่งๆ เพื่อให้เขาถอดเสื้อผ้าทุกชิ้นที่เธอกำลังสวมอยู่ออกไป ตอนนี้เป็นเวลาเย็นมาแล้วและห้องอาบน้ำของเขามันกว้างมากทีเดียว

มีอ่างอาบน้ำขนาดใหญ่อยู่ตรงมุมห้องและด้านบนไม่มีหลังคา ตรงส่วนของอ่างอาบน้ำสามารถเงยหน้าขึ้นไปมองท้องฟ้าได้เลย

และวันนี้ลิสาคิดว่าท้องฟ้าในยามเย็นของที่นี่มันสวยงามมากเหลือเกิน อาจจะเป็นเพราะว่าเธอได้มองเห็นท้องฟ้าพร้อมๆ กันกับเขาใช่ไหมนะ

เขาอุ้มเธอไปวางเอาไว้บนขอบอ่างก่อนจะเปิดฝักบัว

“เอาไว้แขนลิสาหายดี เราค่อยมาแช่น้ำด้วยกันนะครับ”

“ลิสาไม่ชินกับการพูดเพราะของพี่เลยค่ะ”

เตลองซ์หัวเราะร่า

“พี่แค่อยากจะทำให้บรรยากาศระหว่างเรามันโรแมนติกขึ้นมา..ไม่ได้งั้นเหรอ?”

ส่วนกลางหว่างขาของเขาตื่นตัวเต็มที่และมันกำลังบอกเล่าในทุกความต้องการได้เป็นอย่างดี

เตลองซ์ทาบทับริมฝีปากลงไปอย่างเชื่องช้า ในขณะที่ปลายนิ้วเขาค่อยๆ ไล้ไปตามโคนขาอ่อนนุ่ม

ร่างกายของเธอเกร็งไปทั้งตัวเมื่อนิ้วแข็งเสียดสีกับผิวอ่อนด้านใน นิ้วของเขาสอดคว้านเข้ามาถึงส่วนลึก จนแผ่นหลังแอ่นขึ้นมาจากกำแพงโดยไม่รู้ตัว

อลิสาใช้มือของเธอสัมผัสความเป็นชายของเขาเบาๆ เมื่อขยับฝ่ามือรูดขึ้นลง ของเหลวใสๆ ก็ค่อยๆ ทยอยออกมาจากปลายยอดสีลูกพีช หยาดน้ำใสผุดซึมจากแก่นกายจนมันเปรอะเปื้อนมือของเธอเต็มไปหมด

เขาร้องคำรามเสียงต่ำ ในลำคอเริ่มสั่นไหวเมื่อถูกมือกระตุกส่วนปลายแรงๆ

ปลายนิ้วเรียวยาวลูบไล้ตั้งแต่ส่วนโคนขึ้นไปด้วยสัมผัสนุ่มราวกับกำลังปฏิบัติต่อสิ่งล้ำค่า มันร้อนและยิ่งแข็งขืนเมื่อเธอเริ่มเร่งจังหวะในการขยับ

“อื้อ”

อลิสาส่งเสียงร้องครางออกมาเมื่อปลายนิ้วของเขาที่สอดลึกอยู่ด้านในกำลังเคลื่อนไหวราวกับกำลังคลำหาจุดที่ไวต่อสัมผัส

นิ้วแต่ละนิ้วของเขาเคลื่อนไหวอย่างไม่อาจคาดเดาได้ ทำให้ส่วนนั้นแทบละลายด้วยสัมผัสที่แสนหวานนั่น

เตลองซ์ผละริมฝีปากของเขาออกด้วยความเสียดาย เราต่างกำลังหลงใหลกันและกันจนแทบบ้า

เขานั่งลงในอ่างน้ำก่อนจะพรมจูบไปที่โคนขาด้านใน อลิสาเผลอขยับสะโพกหนีอย่างลืมตัว แต่ทว่าเขากลับใช้มืออีกข้างฉุดรั้งสะโพกของเธอเอาไว้

“อย่าหนีสิ รับรองได้เลยว่าลิสาจะชอบมันแน่”

เขากางขาเธอออก ก่อนจะปรายตามองความสวยงามที่ฉ่ำวาวไปด้วยน้ำหวาน

“ตรงนั้น..ไม่ได้นะคะ..มันสกปรก”

เขาไม่ได้ฟังคำกล่าวของเธอเลยสักนิด เพราะว่าเตลองซ์ฝังใบหน้าลงไปบนรอยแยกด้วยความอ่อนโยน

ช่องทางสั่นสะท้านเมื่อถูกเลียช้าๆ จนถึงด้านใน ปลายลิ้นขยับเข้าออกอย่างระมัดระวัง ขณะที่สะโพกชาวาบจากสัมผัสอ่อนนุ่มที่แตกต่างจากความแข็งของนิ้วและแก่นกาย

“อึ่ก..อื้อ”

เธอไม่เคยรู้สึกแบบนี้มากก่อนเลย อาจจะเป็นเพราะเธอคิดไม่ถึงว่าเขาจะอ่อนโยนกับเธอถึงเพียงนั้น

เสียงเฉอะแฉะดังขึ้นมาพร้อมกับความเคลื่อนไหวของลิ้นตรงปากทางเข้าสีชมพูระเรื่อ เตลองซ์ใช้ปลายลิ้นของเขาปาดเลียไปทั่วเพื่อกำลังตามหาจุดที่ทำให้อลิสาส่งเสียงร้องออกมาให้ดังที่สุด

เธอยกมือขึ้นมาจับที่ท้ายทอยของเขา และแปรเปลี่ยนเป็นการขยำกลุ่มผมเมื่อเขาใช้ปลายลิ้นเน้นย้ำตรงจุดเสียวของเธอ

จากการใช้ลิ้นสะกิดเขี่ยแปรเปลี่ยนเป็นการใช้ริมฝีปากดูดดึงปุ่มเสียวของเธอเบาๆ

“อ๊า”

ส่วนนั้นของเธอกำลังชุ่มไปด้วยหยาดน้ำลายเยิ้มยั่วชวนให้เขาอยากจะแทรกแก่นกายเข้าไปด้านใน

เตลองซ์ยกหลังมือขึ้นมาเช็ดคราบน้ำลายบนริมฝีปากก่อนที่เขาจะยืนขึ้น เธอปรือตาขึ้นมามองเขาด้วยใบหน้าที่ชวนให้เขาสติแตก..

อลิสายังคงเป็นอลิสาที่ไม่ว่าจะอยู่ในสภาพไหนเธอก็ยังคงงดงามมากที่สุดในสายตาของเขาอยู่ดี ความสวยงามที่เหมือนกับว่าเขากำลังฝันอยู่เลย

“ไปที่เตียงกันเถอะ..หรือว่าอยากจะทำที่นี่?”

เธอยกมือขึ้นมาโอบกอดคอของเขาเอาไว้

“ที่ไหนก็ได้ค่ะ..ขอแค่เป็นพี่เต ทำที่ไหนก็ได้”

พูดเองนะ...

Related chapters

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   23. มีแฟนแล้วนะ NC

    ความตื่นตัวของอีกฝ่ายสอดแทรกเข้ามาในร่างกาย ขณะที่มือใหญ่กดร่างของเธอให้จมลงไปบนเตียงนอนเสียงหอบหายใจถี่กระชั้น ต้นขาด้านในสะท้าน เธอได้แต่บิดตัวเร่าภายใต้ร่างกายของเขา เมื่อการกดแทรกทวีความรุนแรงขึ้นมาเรื่อยๆ“อา..ดีใช่ไหม?”เขาเอ่ยถามโดยที่สายตายังคงจ้องหน้าเธอ ส่วนด้านล่างก็ขยับเสียดสีไปมาอย่างรุนแรง“ให้ตายเถอะ อย่ารัดแน่นแบบนั้นสิลิสา..”“ชะ..ช่วยทำช้าลงได้ไหมคะ..อื้อ!”เตลองซ์แสยะยิ้ม ความเป็นชายแทรกลึกเข้ามา ก่อนจะถูกดึงออกเขาปรายตามองร่องทางรักสีหวานที่กำลังโอบรัดอากาศเบาๆ ราวกับต้องการบางอย่างมาเติมเต็ม“เห็นไหม ทำช้าๆ ไม่ดีหรอก..แรงๆ ถึงใจกว่าเยอะ”เตลองซ์กดแทรกความเป็นชายเข้าไปครึ่งลำแล้วเขาก็หยุดชะงักลงพร้อมกับมองหน้าของลิสา..“อยากให้ใส่เข้าไปอีกไหม..หรือพอเท่านี้ดี”เธอไม่รู้ว่าเขาจะแกล้งเธอทำไมกัน เขาขยับเข้าออกแค่ปากทางตื้นๆ เหมือนพยายามกลั่นแกล้งให้เธอเรียกร้องไปให้ถึงจุดที่ลึกที่สุด“อา..พี่เต อย่าแกล้งลิสาสิคะ”เตลองซ์หัวเราะเบาๆ เมื่อเขาเห็นแววตาที่หงุดหงิดของเธอ เขากดแทรกส่วนที่เหลือจมมิดเข้ามาจนสุดความยาวในครั้งเดียว และมันทำให้ลิสาแอ่นสะโพกขึ้นมาอย่างลืมตัว“อ

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   24.ปัญหา

    เมื่อเราเดินทางมาถึงที่ไร่อุดมรัก อลิสาก็มองเห็นรถยนต์ยุโรปสามคันที่จอดอยู่หน้าไร่ของเธอเตลองซ์จอดรถมอเตอร์ไซค์ของเขาเอาไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ เขาจับมือของอลิสาเอาไว้ พร้อมกับพาเธอเดินไปหาผู้ชายที่กำลังเดินมาหาเราเช่นกัน“สวัสดีค่ะพี่ไคโร นี่พี่เตแฟนหนูเองค่ะ”อลิสาช้อนสายตาพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเธอแนะนำให้พี่ไคโรรู้จักกับพี่เตลองซ์“อ่า..นี่พามาแนะนำหรือว่าพามาอวด”อลิสาหัวเราะเบาๆ“มาอวด เอ้ย..มาแนะนำค่ะ เพราะว่าในบางทีพี่เตอาจจะมาช่วยงานลิสาด้วย เลยอยากจะพามาแนะนำให้รู้จักกันไว้”ไคโรมองหน้าเตลองซ์ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มให้กับแฟนของเด็กที่นับถือกันเป็นน้องสาว“ผมไคโรครับ ยินดีอย่างยิ่งที่เด็กซนๆ แบบลิสามีแฟนกับเขาสักที และผมอยากจะแนะนำหุ้นส่วนคนอื่นให้รู้จัก..นี่พี่จอมทัพครับ”รอยยิ้มของอลิสาค่อยๆ จางหายไปจากใบหน้า เธอหุบยิ้มในทันทีพร้อมกับความรู้สึกมากมายที่ถาโถมเข้ามาราวกับคลื่นที่ซัดสาดไม่หยุดใบหน้าที่เธอเฝ้ามองมาตลอดระยะเวลาเกือบสิบปี ดวงตาของเขาตกใจเล็กน้อยเมื่อมองเห็นเธอ แต่แล้วจากดวงตาที่ตกใจก็กลับกลายเป็นดวงตาที่แสนยินดี“ลิสา..บังเอิญจังเลยนะ”ความรู้สึกหนักอึ้งกระจายตัวออกมา

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   25.ความในใจ

    หลังจากที่คุณจอมทัพและคุณเบลินดา กลับไปแล้วก็เหลือแค่พี่ไคโรที่กำลังทำหน้าหมดอาลัยตายอยากอยู่“นี่พี่..ทำให้แกลำบากรึเปล่า ขอโทษด้วยนะครับคุณเต”อลิสาเงยหน้าขึ้นมาเพื่อมองสบตากับคนรักของเธอ เราทั้งสองต่างมีสภาพไม่แตกต่างกันเท่าไหร่นัก เรื่องในอดีตกำลังถาโถมเข้ามาแบบไม่ทันที่ได้ตั้งตัว แต่ทว่ามือของเราสองคนกลับกอบกุมกันเอาไว้ไม่ปล่อยเลยตอนนี้เธออยากจะพูดคุยกับพี่เตลองซ์เป็นการส่วนตัวและลิสาเองก็คิดว่าเขาน่าจะอยากคุยกับเธอมากๆ เหมือนกัน“ไม่ต้องคิดมากเลยค่ะพี่ไคโร ลิสาไม่ใช่เด็กแล้วนะที่จะก้าวผ่านเรื่องในอดีตไปไม่ได้ พี่ไม่ต้องคิดมากนะคะ ได้ฤกษ์งามยามดีเมื่อไหร่ก็ลงเสาเข็มก่อสร้างได้เลย”ไคโรขยี้มือลงไปบนผมของลิสาเบาๆ แต่ทว่าที่ด้านหลังของลิสากลับมีสายตาที่ไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่มองมา เขารีบยกมือขึ้นมาจากศีรษะของเธอในทันทีเขาเอ็นดูลิสาและมองว่ายัยเด็กนี่เหมือนน้องสาว แต่จากนี้ท่าทางว่าเขาจะต้องรักษาระยะห่างให้ดีซะแล้ว“ไว้เจอกันวันก่อสร้างนะ ช่วงนี้พี่อาจจะมาที่นี่บ่อยๆ เพราะว่าต้องมาคุมการก่อสร้างทั้งหมด”“เข้าใจแล้วค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะพี่”ไคโรพยักหน้าให้ลิสา เขามองหน้าของคุณเตลองซ์ก

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   26.รักแรก

    นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยจริงจังกับใครมาก่อนเลยสินะ..แต่ปัญหาของพี่เตลองซ์กับคุณเบลินดามันดูเหมือนจะร้ายแรงมากกว่าที่เธอคิดเอาไว้ซะอีกเขาทั้งสองคนไม่ใช่คนรักกันเหมือนที่เธอได้คาดเดาไปก่อนหน้า แต่ว่าเป็นคู่แค้นกันมากกว่า“แต่เมื่อปีที่แล้วพี่ได้ยินมาว่าลินดาไปอยู่ต่างประเทศ แล้วทำไมยัยนั่นถึงกลับมากันนะ แถมมาร่วมหุ้นทำโรงแรมกับลิสาอีก บอกตามตรงว่าพี่เป็นห่วงมากๆ เลย”อลิสาล้มตัวนอนลงไปบนพื้นหญ้า เธอมองท้องฟ้าสีครามที่อยู่ด้านบนก่อนจะค่อยๆ หลับตาลง“มีคำกล่าวจากหนังสือว่า ในการทำอะไรสักอย่างหากทางไหนที่เดินไปแล้วไม่เจออุปสรรคแสดงว่ามาผิดทาง เพราะแบบนั้นลิสาไม่กลัวหรอกค่ะ ไม่กลัวทั้งปัญหาเรื่องการทำโรงแรม และไม่กลัวว่าความสัมพันธ์ของลิสากับพี่เตจะมีปัญหาด้วย..อย่ากลัวไปเลยค่ะ เห็นแบบนี้ลิสามั่นคงมากกว่าที่พี่คิดอีกนะคะ”เตลองซ์ยกมือขึ้นมาเพื่อปังแดดที่กำลังส่องมาที่ใบหน้าของลิสา รอยยิ้มของเธอวันนี้มันช่างสวยงามเหมือนกับดอกทานตะวันที่กำลังผลิบานเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการมีคนรัก มันจะดีแบบนี้..“นั่นสินะ ไม่ว่าลิสาจะมีปัญหาอะไรพี่จะปกป้องลิสาเอง”เตลองจุมพิตลงไปบนหน้า

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   27.มั่นคง

    สายลมในยามเย็นพัดผ่านใบหน้าของคุณยายอุดมไป คุณยายหันไปมองหน้าของคนที่คุณยายรักจนสุดหัวใจครั้งหนึ่งเราเคยจะหนีตามกันไป หนีไปจากที่นี่เพื่อให้ได้ใช้ชีวิตในฐานะของคนรักแต่ทว่าที่บ้านของคุณยายไม่มีใครอีกแล้ว หากว่าคุณยายหนีไปคุณแม่ของคุณยายก็จะต้องอยู่คนเดียวเพราะอย่างนั้นคุณยายจำต้องกล้ำกลืนความเจ็บปวดลงคอเพื่อแต่งงานกับคุณตาเสริมส่วนคุณปู่สุขก็ต้องกลับไปแต่งงานกับคนที่ทางครอบครัวบอกว่าดี..ย่ารตีเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับครอบครัวของคุณปู่สุข แต่ไม่ได้ดีสำหรับคุณปู่เลยเมื่อคลอดลูกคนแรกเราก็หย่ากันในทัน หลังจากนั้นคุณปู่ก็เลี้ยงลูกมาโดยลำพังและพอมีเตลองซ์ ปู่ก็อยู่กับเตลองซ์สองคนเพราะเจ้าลูกชายตัวดีไปอยู่กับแม่ของมันส่วนคุณยายอุดม ลูกสาวของยายคลอดอลิสาทิ้งไว้ให้ก่อนที่จะหนีไปกับผู้ชาย หลังจากนั้นอีกสิบปีคุณตาก็เสียชีวิตคุณยายไม่โกรธเคืองลูกสาวเลย เพราะว่าอลิสาคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของคุณยาย เด็กน้อยที่มีรอยยิ้มเจิดจ้าราวกับแสงของดวงตะวันเหมือนกับว่าหน้าที่สุดท้ายของคุณปู่สุขและคุณยายอุดมคือการส่งหลานให้ถึงฝั่งฝัน..“ได้สิ หากว่าพี่ต้องการให้ฉันไปอยู่ด้วย ฉันก็จะไปอยู่กับพี่..จะไปสร้างภา

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   28.เราน่ะไม่เคยรักกันเลย

    เบลินดากำมือแน่นเมื่อเธอมองเห็นคุณปู่สุขมองหน้าของอลิสา สายตาเอ็นดูแบบนั้นในตอนที่เธอเป็นแฟนกับเตลองซ์ เธอไม่เคยได้รับมันเลยสักครั้งเดียว“ผมได้ข่าวมาว่าหุ้นส่วนอีกคนเป็นคนที่อลิสาแอบชอบมาตั้งแต่สมัยมหาลัย..แต่เธอไม่เคยบอกกล่าวความในใจออกไปเลย”เบลินดาส่งเสียงร้องเหอะออกมา“พึ่งรู้ว่านายเองก็มีประโยชน์เหมือนกันนะจองชัย อย่าบอกนะว่าที่นายทุ่มเทช่วยพี่ทำลายเต เพราะว่านายชอบอลิสา?”ความรู้สึกในใจมันขุ่นมัวไปหมดจนไม่สามารถพูดออกมาได้อย่างชัดเจนหรือเต็มปากได้ ว่าตกลงแล้วเขารู้สึกอย่างไรกับอลิสากันแน่รักเธอ หรือว่าต้องการเธอมาเพื่อจะให้คุณตาภูมิใจในตัวเขา“แต่นายจะรู้สึกยังไงมันไม่สำคัญหรอกนะจองชัย เพราะว่าพี่จะทำลายความรักครั้งนี้ของเตลองซ์เอง จะทำทุกทางเพื่อไม่ให้หมอนั่นมีความสุขกับคนรักเหมือนกับที่มันทำกับพี่”อลิสาเดินไปดูปลาก็พบว่ามันถูกเผาจนได้ที่แล้ว เธอใช้กรรไกรตัดหนังออกเบาๆ เพื่อให้ง่ายต่อการทานแล้วใช้ให้คนยกปลาเผาไปให้คุณตาและคุณยายที่อยู่บนบ้าน“น่าทานสุดๆ เลยพี่ลิสา พี่ทำกับข้าวเก่งเหมือนกันนะเนี่ย”ไฉไลพูดพร้อมกับทำจมูกขยับไปมาเพื่อสุดดมกลิ่นปลาเผาที่หอมฟุ้งไปทั่วไร่“ไม่ขนาด

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   29.ไม่ปล่อยมือ

    จองชัยจับมือของเบลินดาเอาไว้“วันนี้พอเท่านี้เถอะครับ เรากลับกันเถอะ”เมื่อจองชัยพูดจบเขาก็จูงมือของเบลินดาออกไปจากที่นี่“ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นตัวต้นเรื่องแท้ๆ มาทำท่าเหมือนรู้สึกผิดงั้นเหรอไอ้จอง ทุเรศฉิบหายเลยว่ะ”จองชัยหันหลังกลับมามองหน้าของเตลองซ์“เออ กูมันทุเรศ แล้วยังไงล่ะ? หากว่ามึงมั่นใจในความรักของมึงทำไมจะต้องกลัว..”เตลองซ์ทำท่าจะถลาเข้าไปหาจองชัยแต่อลิสาเอาตัวเข้ามาขวางไว้ เธอมองหน้าเตลองซ์ด้วยสายตาโกรธเคืองเล็กน้อย“ไปขอโทษคุณเบลินดาแบบตั้งใจมากกว่านี้ค่ะ”อลิสาชี้นิ้วไปที่คุณเบลินดาเพื่อให้เตลองซ์ไปขอโทษเธอ ทว่าเตลองซ์กลับขมวดคิ้วมองหน้าของอลิสา“ลิสา..นี่พี่เป็นคนผิดงั้นเหรอ?”“หากถามลิสาก็ผิดทั้งคู่นั้นแหละ เพราะอย่างนั้นพี่เตไปขอโทษของลินดา หลังจากนั้นคุณลินดาก็ขอโทษพี่เตนะคะ ไม่เหนื่อยงั้นเหรอ โกรธแค้นกันมาเป็นสิบๆ ปีแบบนี้ ให้มันพอแค่นี้และหลังจากนี้ไปก็สนใจแค่ความสุขของตัวเองเถอะค่ะ ไม่ต้องไปสนใจเรื่องการแก้แค้นหรือว่าอะไรแล้ว..นับจากนี้ไปใครมีความสุขมากกว่าคนนั้นชนะค่ะ”เตลองซ์เม้มปากเล็กน้อย เขาเดินเข้าไปหาเบลินดาที่กำลังทำท่าจะร้องไห้ออกมา“ผม..ขอโทษครับ หวังว่

    Last Updated : 2025-01-13
  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   30.พูดเล่นที่ไหน

    อลิสามองแผ่นหลังของพี่จองชัยและคุณเบลินดาที่เดินเคียงข้างกันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มหวังว่าคำพูดของเธอมันจะสามารถสะเทือนกำแพงในใจของพี่จองชัยได้ไม่มากก็น้อยทะเลาะกันแทบเป็นแทบตายเพราะต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งๆ ที่ทั้งคู่ต่างก็เป็นคนผิด ถ้ายอมหันหน้ามาคุยกันตั้งนานก็คงไม่ต้องทะเลาะกันยาวนานมากขนาดนี้“กลับบ้านกันเถอะครับ พี่ง่วงแล้ว”“ที่นี่บ้านลิสาค่ะ จะกลับไปไหนได้อีก”เตลองซ์หน้ามุ่ย“งั้นขึ้นห้องกันเถอะครับ..เมียจ๋า ไม่ว่าจะยังไงคืนนี้พี่ไม่ยอมนอนคนเดียวแน่นอน พี่นอนคนเดียวมาหลายคืนแล้วนะ เมื่อวานลิสาก็อ้างว่าติดงาน เดี๋ยวนี้ติดงานมากกว่าพี่อีกเหรอครับ”จะว่าไป..เธอไม่ได้ไปอยู่กับเขานานแล้วเหมือนกัน“ก็ได้ค่ะ รอก่อนนะคะ เดี๋ยวลิสาช่วยไฉไลเก็บจานก่อน”“ได้เลยครับ เพื่อเมียนานแค่ไหนก็รอ”อลิสาหันหน้ามาหาเตลองซ์ ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหาเขาแล้วหอมแก้มเขาเบาๆ“ไปนั่งรอตรงนั้นเลยค่ะ”เธอชี้ไปที่เก้าอี้เพื่อให้เขาไปนั่งรอดีกว่ามายืนรอแบบนี้ เตลองซ์ยกมือขึ้นมาถูแก้มเบาๆ ตรงที่ลิสาพึ่งจะจุมพิตไปเมื่อครู่ ใบหน้าของเขาในตอนนี้คงกำลังยิ้มอยู่สินะ เขารู้สึกร้อนไปทั่วทั้งหน้าเลยอลิสาไม่ได้

    Last Updated : 2025-01-13

Latest chapter

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   32.ห้ามคืนคำ

    “พูดก็พูดเถอะ เรื่องของแกมันเหมือนกับในละครหลังข่าวเลยวะลิสา”สกายพูดพร้อมกับหมุนตัวของลิสาเบาๆ เพราะตรวจดูความเรียบร้อย วันนี้เพื่อนของเธอสวยมากกว่าทุกวันเลยอลิสาอยู่ในชุดเจ้าสาวสีขาวบริสุทธิ์ที่กระโปรงยาวฟูฟ่อง ที่บนเรือนผมสวมมงกุฎดอกไม้เอาไว้ ส่วนที่มือก็ถือช่อดอกไม้เล็กๆ ไว้ด้วย“นั่นสินะ บางทีเราก็คิดนะว่าเหมือนเราเกิดมาเพื่อแต่งงานกับพี่เตเลย..”โรงแรมของเธอสร้างเสร็จก่อนปีใหม่สองเดือน แต่ถึงอย่างนั้นเมื่อเพจของโรงแรมเปิดตัวก็มียอดจองเข้าพักยาวจนถึงปีหน้าเลย อาจจะเพราะผู้คนโหยหาธรรมชาติ อีกทั้งพี่ไคโรยังมีความสามารถในการสร้างโรงแรมของเราออกมาได้เหมือนกับอยู่ที่อิตาลีจริงๆ เลยเรื่องนั้นต้องยกความดีความชอบให้เขา และเรื่องฤกษ์แต่งงานก็เป็นพี่ไคโรเหมือนเดิมที่หาวันที่ดีที่สุดแบบที่เร็วที่สุดตามความต้องการของพี่เตลองซ์ได้“พรหมลิขิตสุดๆ ไปเลย”สกายพูดพร้อมกับจับมือของอลิสาเอาไว้“ขอให้แกมีความสุขมากๆ นะ”ส่วนอีกด้านเป็นพี่อาร์มที่เข้าไปแสดงความยินดีกับเตลองซ์“ให้ตายเหอะ นี่อย่าบอกนะว่าได้แต่งงานกันเพราะกู เหลือเชื่อจริงๆ เลย”เตลองซ์หัวเราะ เขาตบไหล่ของอาร์มเบาๆ“แต่งงานกันเพราะกู

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   31.โชคชะตา NC

    ร่างกายของเรากอดก่ายกันอย่างแนบชิดกระทั่งไม่มีช่องว่างของอากาศแทรกผ่าน ฝ่ามือของเขาบีบเคล้นความนุ่มนิ่มทั้งสองข้างที่ชวนให้หลงใหลจนมันปริออกมาตามง่ามนิ้ว ปลายยอดสั่นระริกถูกเคล้นคลึงจากฝ่ามือของเขา สลับกับการใช้ปลายนิ้วบี้ลงไป.. “อา..” ช่องทางด้านล่างร้อนผ่าวเต้นตุบๆ ดูเหมือนจะยั่วเย้าปลายนิ้วที่กำลังสอดลึกเข้าไปด้านใน ชั่วพริบตาเมื่อถูกปลุกเร้าทั้งด้านบนด้านล่างพร้อมๆ กัน ร่างกายของเธอก็สั่นกระตุกเบาๆ พร้อมกับเสียงร้องครางที่ดังสนั่น “ชอบให้ใช้นิ้วขนาดนั้นเลยเหรอ หรือว่า..คิดถึงพี่จนทนไม่ไหว” เขาหมุนตัวเพื่อให้เธอหันหน้ามามองเขา เตลองซ์รูดรั้งแก่นกายขึ้นลงเบาๆ ก่อนจะกดสะโพกของอลิสาลงไป.. “อะ..อึ่ก” เขาไม่ยินยอมให้เธอได้พักแม้เพียงเสี้ยวนาที ฝ่ามือหนาใหญ่กำลังลูบไล้ไปตามสีข้าง ส่วนใบหน้าของเขาก็ฝังลงไปบนเนินเนื้อนุ่มนิ่มก่อนจะออกแรงดูดดึงมันเบาๆ ความตื่นตัวร้อนผ่าวเบียดแทรกเข้ามาช้าๆ แล้วฝังลึกเข้ามาในกายเรื่อยๆ จนสุดท้าย ร่างกายกำลังถูกเติมเต็มอีกครั้งหลังจากที่เธอพึ่งจะเสร็จสมไป ความรู้สึกต่างๆ ยิ่งไวต่อสัมผัสมากกว่าครั้งไหนๆ อลิสาบดเบียดสะโพกลงไปยังแท่งร้อนเผาก่อ

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   30.พูดเล่นที่ไหน

    อลิสามองแผ่นหลังของพี่จองชัยและคุณเบลินดาที่เดินเคียงข้างกันด้วยใบหน้าที่ยิ้มแย้มหวังว่าคำพูดของเธอมันจะสามารถสะเทือนกำแพงในใจของพี่จองชัยได้ไม่มากก็น้อยทะเลาะกันแทบเป็นแทบตายเพราะต่างฝ่ายต่างไม่มีใครยอมใคร ทั้งๆ ที่ทั้งคู่ต่างก็เป็นคนผิด ถ้ายอมหันหน้ามาคุยกันตั้งนานก็คงไม่ต้องทะเลาะกันยาวนานมากขนาดนี้“กลับบ้านกันเถอะครับ พี่ง่วงแล้ว”“ที่นี่บ้านลิสาค่ะ จะกลับไปไหนได้อีก”เตลองซ์หน้ามุ่ย“งั้นขึ้นห้องกันเถอะครับ..เมียจ๋า ไม่ว่าจะยังไงคืนนี้พี่ไม่ยอมนอนคนเดียวแน่นอน พี่นอนคนเดียวมาหลายคืนแล้วนะ เมื่อวานลิสาก็อ้างว่าติดงาน เดี๋ยวนี้ติดงานมากกว่าพี่อีกเหรอครับ”จะว่าไป..เธอไม่ได้ไปอยู่กับเขานานแล้วเหมือนกัน“ก็ได้ค่ะ รอก่อนนะคะ เดี๋ยวลิสาช่วยไฉไลเก็บจานก่อน”“ได้เลยครับ เพื่อเมียนานแค่ไหนก็รอ”อลิสาหันหน้ามาหาเตลองซ์ ก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหาเขาแล้วหอมแก้มเขาเบาๆ“ไปนั่งรอตรงนั้นเลยค่ะ”เธอชี้ไปที่เก้าอี้เพื่อให้เขาไปนั่งรอดีกว่ามายืนรอแบบนี้ เตลองซ์ยกมือขึ้นมาถูแก้มเบาๆ ตรงที่ลิสาพึ่งจะจุมพิตไปเมื่อครู่ ใบหน้าของเขาในตอนนี้คงกำลังยิ้มอยู่สินะ เขารู้สึกร้อนไปทั่วทั้งหน้าเลยอลิสาไม่ได้

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   29.ไม่ปล่อยมือ

    จองชัยจับมือของเบลินดาเอาไว้“วันนี้พอเท่านี้เถอะครับ เรากลับกันเถอะ”เมื่อจองชัยพูดจบเขาก็จูงมือของเบลินดาออกไปจากที่นี่“ทั้งๆ ที่ตัวเองเป็นตัวต้นเรื่องแท้ๆ มาทำท่าเหมือนรู้สึกผิดงั้นเหรอไอ้จอง ทุเรศฉิบหายเลยว่ะ”จองชัยหันหลังกลับมามองหน้าของเตลองซ์“เออ กูมันทุเรศ แล้วยังไงล่ะ? หากว่ามึงมั่นใจในความรักของมึงทำไมจะต้องกลัว..”เตลองซ์ทำท่าจะถลาเข้าไปหาจองชัยแต่อลิสาเอาตัวเข้ามาขวางไว้ เธอมองหน้าเตลองซ์ด้วยสายตาโกรธเคืองเล็กน้อย“ไปขอโทษคุณเบลินดาแบบตั้งใจมากกว่านี้ค่ะ”อลิสาชี้นิ้วไปที่คุณเบลินดาเพื่อให้เตลองซ์ไปขอโทษเธอ ทว่าเตลองซ์กลับขมวดคิ้วมองหน้าของอลิสา“ลิสา..นี่พี่เป็นคนผิดงั้นเหรอ?”“หากถามลิสาก็ผิดทั้งคู่นั้นแหละ เพราะอย่างนั้นพี่เตไปขอโทษของลินดา หลังจากนั้นคุณลินดาก็ขอโทษพี่เตนะคะ ไม่เหนื่อยงั้นเหรอ โกรธแค้นกันมาเป็นสิบๆ ปีแบบนี้ ให้มันพอแค่นี้และหลังจากนี้ไปก็สนใจแค่ความสุขของตัวเองเถอะค่ะ ไม่ต้องไปสนใจเรื่องการแก้แค้นหรือว่าอะไรแล้ว..นับจากนี้ไปใครมีความสุขมากกว่าคนนั้นชนะค่ะ”เตลองซ์เม้มปากเล็กน้อย เขาเดินเข้าไปหาเบลินดาที่กำลังทำท่าจะร้องไห้ออกมา“ผม..ขอโทษครับ หวังว่

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   28.เราน่ะไม่เคยรักกันเลย

    เบลินดากำมือแน่นเมื่อเธอมองเห็นคุณปู่สุขมองหน้าของอลิสา สายตาเอ็นดูแบบนั้นในตอนที่เธอเป็นแฟนกับเตลองซ์ เธอไม่เคยได้รับมันเลยสักครั้งเดียว“ผมได้ข่าวมาว่าหุ้นส่วนอีกคนเป็นคนที่อลิสาแอบชอบมาตั้งแต่สมัยมหาลัย..แต่เธอไม่เคยบอกกล่าวความในใจออกไปเลย”เบลินดาส่งเสียงร้องเหอะออกมา“พึ่งรู้ว่านายเองก็มีประโยชน์เหมือนกันนะจองชัย อย่าบอกนะว่าที่นายทุ่มเทช่วยพี่ทำลายเต เพราะว่านายชอบอลิสา?”ความรู้สึกในใจมันขุ่นมัวไปหมดจนไม่สามารถพูดออกมาได้อย่างชัดเจนหรือเต็มปากได้ ว่าตกลงแล้วเขารู้สึกอย่างไรกับอลิสากันแน่รักเธอ หรือว่าต้องการเธอมาเพื่อจะให้คุณตาภูมิใจในตัวเขา“แต่นายจะรู้สึกยังไงมันไม่สำคัญหรอกนะจองชัย เพราะว่าพี่จะทำลายความรักครั้งนี้ของเตลองซ์เอง จะทำทุกทางเพื่อไม่ให้หมอนั่นมีความสุขกับคนรักเหมือนกับที่มันทำกับพี่”อลิสาเดินไปดูปลาก็พบว่ามันถูกเผาจนได้ที่แล้ว เธอใช้กรรไกรตัดหนังออกเบาๆ เพื่อให้ง่ายต่อการทานแล้วใช้ให้คนยกปลาเผาไปให้คุณตาและคุณยายที่อยู่บนบ้าน“น่าทานสุดๆ เลยพี่ลิสา พี่ทำกับข้าวเก่งเหมือนกันนะเนี่ย”ไฉไลพูดพร้อมกับทำจมูกขยับไปมาเพื่อสุดดมกลิ่นปลาเผาที่หอมฟุ้งไปทั่วไร่“ไม่ขนาด

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   27.มั่นคง

    สายลมในยามเย็นพัดผ่านใบหน้าของคุณยายอุดมไป คุณยายหันไปมองหน้าของคนที่คุณยายรักจนสุดหัวใจครั้งหนึ่งเราเคยจะหนีตามกันไป หนีไปจากที่นี่เพื่อให้ได้ใช้ชีวิตในฐานะของคนรักแต่ทว่าที่บ้านของคุณยายไม่มีใครอีกแล้ว หากว่าคุณยายหนีไปคุณแม่ของคุณยายก็จะต้องอยู่คนเดียวเพราะอย่างนั้นคุณยายจำต้องกล้ำกลืนความเจ็บปวดลงคอเพื่อแต่งงานกับคุณตาเสริมส่วนคุณปู่สุขก็ต้องกลับไปแต่งงานกับคนที่ทางครอบครัวบอกว่าดี..ย่ารตีเป็นผู้หญิงที่ดีสำหรับครอบครัวของคุณปู่สุข แต่ไม่ได้ดีสำหรับคุณปู่เลยเมื่อคลอดลูกคนแรกเราก็หย่ากันในทัน หลังจากนั้นคุณปู่ก็เลี้ยงลูกมาโดยลำพังและพอมีเตลองซ์ ปู่ก็อยู่กับเตลองซ์สองคนเพราะเจ้าลูกชายตัวดีไปอยู่กับแม่ของมันส่วนคุณยายอุดม ลูกสาวของยายคลอดอลิสาทิ้งไว้ให้ก่อนที่จะหนีไปกับผู้ชาย หลังจากนั้นอีกสิบปีคุณตาก็เสียชีวิตคุณยายไม่โกรธเคืองลูกสาวเลย เพราะว่าอลิสาคือสิ่งที่มีค่าที่สุดของคุณยาย เด็กน้อยที่มีรอยยิ้มเจิดจ้าราวกับแสงของดวงตะวันเหมือนกับว่าหน้าที่สุดท้ายของคุณปู่สุขและคุณยายอุดมคือการส่งหลานให้ถึงฝั่งฝัน..“ได้สิ หากว่าพี่ต้องการให้ฉันไปอยู่ด้วย ฉันก็จะไปอยู่กับพี่..จะไปสร้างภา

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   26.รักแรก

    นั่นเป็นเหตุผลที่ทำให้ก่อนหน้านี้ เขาไม่เคยจริงจังกับใครมาก่อนเลยสินะ..แต่ปัญหาของพี่เตลองซ์กับคุณเบลินดามันดูเหมือนจะร้ายแรงมากกว่าที่เธอคิดเอาไว้ซะอีกเขาทั้งสองคนไม่ใช่คนรักกันเหมือนที่เธอได้คาดเดาไปก่อนหน้า แต่ว่าเป็นคู่แค้นกันมากกว่า“แต่เมื่อปีที่แล้วพี่ได้ยินมาว่าลินดาไปอยู่ต่างประเทศ แล้วทำไมยัยนั่นถึงกลับมากันนะ แถมมาร่วมหุ้นทำโรงแรมกับลิสาอีก บอกตามตรงว่าพี่เป็นห่วงมากๆ เลย”อลิสาล้มตัวนอนลงไปบนพื้นหญ้า เธอมองท้องฟ้าสีครามที่อยู่ด้านบนก่อนจะค่อยๆ หลับตาลง“มีคำกล่าวจากหนังสือว่า ในการทำอะไรสักอย่างหากทางไหนที่เดินไปแล้วไม่เจออุปสรรคแสดงว่ามาผิดทาง เพราะแบบนั้นลิสาไม่กลัวหรอกค่ะ ไม่กลัวทั้งปัญหาเรื่องการทำโรงแรม และไม่กลัวว่าความสัมพันธ์ของลิสากับพี่เตจะมีปัญหาด้วย..อย่ากลัวไปเลยค่ะ เห็นแบบนี้ลิสามั่นคงมากกว่าที่พี่คิดอีกนะคะ”เตลองซ์ยกมือขึ้นมาเพื่อปังแดดที่กำลังส่องมาที่ใบหน้าของลิสา รอยยิ้มของเธอวันนี้มันช่างสวยงามเหมือนกับดอกทานตะวันที่กำลังผลิบานเขาไม่เคยคิดมาก่อนเลยว่าการมีคนรัก มันจะดีแบบนี้..“นั่นสินะ ไม่ว่าลิสาจะมีปัญหาอะไรพี่จะปกป้องลิสาเอง”เตลองจุมพิตลงไปบนหน้า

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   25.ความในใจ

    หลังจากที่คุณจอมทัพและคุณเบลินดา กลับไปแล้วก็เหลือแค่พี่ไคโรที่กำลังทำหน้าหมดอาลัยตายอยากอยู่“นี่พี่..ทำให้แกลำบากรึเปล่า ขอโทษด้วยนะครับคุณเต”อลิสาเงยหน้าขึ้นมาเพื่อมองสบตากับคนรักของเธอ เราทั้งสองต่างมีสภาพไม่แตกต่างกันเท่าไหร่นัก เรื่องในอดีตกำลังถาโถมเข้ามาแบบไม่ทันที่ได้ตั้งตัว แต่ทว่ามือของเราสองคนกลับกอบกุมกันเอาไว้ไม่ปล่อยเลยตอนนี้เธออยากจะพูดคุยกับพี่เตลองซ์เป็นการส่วนตัวและลิสาเองก็คิดว่าเขาน่าจะอยากคุยกับเธอมากๆ เหมือนกัน“ไม่ต้องคิดมากเลยค่ะพี่ไคโร ลิสาไม่ใช่เด็กแล้วนะที่จะก้าวผ่านเรื่องในอดีตไปไม่ได้ พี่ไม่ต้องคิดมากนะคะ ได้ฤกษ์งามยามดีเมื่อไหร่ก็ลงเสาเข็มก่อสร้างได้เลย”ไคโรขยี้มือลงไปบนผมของลิสาเบาๆ แต่ทว่าที่ด้านหลังของลิสากลับมีสายตาที่ไม่ค่อยชอบใจสักเท่าไหร่มองมา เขารีบยกมือขึ้นมาจากศีรษะของเธอในทันทีเขาเอ็นดูลิสาและมองว่ายัยเด็กนี่เหมือนน้องสาว แต่จากนี้ท่าทางว่าเขาจะต้องรักษาระยะห่างให้ดีซะแล้ว“ไว้เจอกันวันก่อสร้างนะ ช่วงนี้พี่อาจจะมาที่นี่บ่อยๆ เพราะว่าต้องมาคุมการก่อสร้างทั้งหมด”“เข้าใจแล้วค่ะ ขับรถกลับดีๆ นะพี่”ไคโรพยักหน้าให้ลิสา เขามองหน้าของคุณเตลองซ์ก

  • คุณคะมาแต่งงานกันได้ไหม ??   24.ปัญหา

    เมื่อเราเดินทางมาถึงที่ไร่อุดมรัก อลิสาก็มองเห็นรถยนต์ยุโรปสามคันที่จอดอยู่หน้าไร่ของเธอเตลองซ์จอดรถมอเตอร์ไซค์ของเขาเอาไว้ใต้ต้นไม้ใหญ่ เขาจับมือของอลิสาเอาไว้ พร้อมกับพาเธอเดินไปหาผู้ชายที่กำลังเดินมาหาเราเช่นกัน“สวัสดีค่ะพี่ไคโร นี่พี่เตแฟนหนูเองค่ะ”อลิสาช้อนสายตาพร้อมกับอมยิ้มเล็กน้อยเมื่อเธอแนะนำให้พี่ไคโรรู้จักกับพี่เตลองซ์“อ่า..นี่พามาแนะนำหรือว่าพามาอวด”อลิสาหัวเราะเบาๆ“มาอวด เอ้ย..มาแนะนำค่ะ เพราะว่าในบางทีพี่เตอาจจะมาช่วยงานลิสาด้วย เลยอยากจะพามาแนะนำให้รู้จักกันไว้”ไคโรมองหน้าเตลองซ์ก่อนที่เขาจะส่งยิ้มให้กับแฟนของเด็กที่นับถือกันเป็นน้องสาว“ผมไคโรครับ ยินดีอย่างยิ่งที่เด็กซนๆ แบบลิสามีแฟนกับเขาสักที และผมอยากจะแนะนำหุ้นส่วนคนอื่นให้รู้จัก..นี่พี่จอมทัพครับ”รอยยิ้มของอลิสาค่อยๆ จางหายไปจากใบหน้า เธอหุบยิ้มในทันทีพร้อมกับความรู้สึกมากมายที่ถาโถมเข้ามาราวกับคลื่นที่ซัดสาดไม่หยุดใบหน้าที่เธอเฝ้ามองมาตลอดระยะเวลาเกือบสิบปี ดวงตาของเขาตกใจเล็กน้อยเมื่อมองเห็นเธอ แต่แล้วจากดวงตาที่ตกใจก็กลับกลายเป็นดวงตาที่แสนยินดี“ลิสา..บังเอิญจังเลยนะ”ความรู้สึกหนักอึ้งกระจายตัวออกมา

Scan code to read on App
DMCA.com Protection Status