เผียะ!
เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อดังขึ้นในความเงียบ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องอุทานของพยาบาลสาวประจำห้องตรวจ และเสียงโวยวายเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัย ทว่าคนโดนตบกลับไม่ร้องสักนิด
พินทุอรเป็นจิตแพทย์สาวรูปร่างสูงโปร่งเพรียวกระชับราวกับนางแบบ ผมดำขลับตัดทรงบ๊อบสั้นเผยให้เห็นศีรษะทุยสวย เธออายุสามสิบห้าปีแต่ยังดูอ่อนกว่าวัยอยู่มาก รวมทั้งท่าทางออกจะแข็งๆ กวนๆ ทำให้คุณหมอสาวดูห้าวและแมนมากกว่าจะดูสวยบอบบางน่าทะนุถนอม
จิตแพทย์สาวมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้วยสายตาว่างเปล่า แม้จะเจ็บจนหน้าชา แต่ยังไม่อาจเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้าได้เลยสักนิด
“ขอเตือนอีกครั้งนะ เลิกยุ่งกับผัวฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะทำเรื่องร้องเรียนโรงพยาบาล ร้องเรียนแพทยสภาจรรยาบรรณแพทย์น่ะ เคยรู้จักไหม จบแพทย์มาก็ควรทำตัวให้เหมือนแพทย์ ไม่ใช่เอาแต่ทำตัวแพศยา ทำไม ผู้ชายมีเป็นฝูง ไม่มีปัญญาหาเองหรือไง ถึงต้องส่ายหางร่านดิกๆ มาแย่งผัวชาวบ้านแบบนี้ หรือว่าตอนนี้เข้าฤดูผสมพันธุ์ เลยเงี่ยนจนหยุดไม่อยู่” แขกไม่ได้รับเชิญแผดเสียงด่าทอลั่นห้องตรวจ มิหนำซ้ำยังมองมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อ
จากการคาดเดาของพินทุอร ผู้หญิงคนนี้น่าจะอายุราวสามสิบถึงสามสิบห้าปี เรียกได้ว่ารุ่นราวคราวเดียวกับเธอ การแต่งตัวก็เรียบหรูดูดี แถมยังดูมีการศึกษา ช่างแตกต่างจากสิ่งที่พรั่งพรูออกมาจากปากเหลือเกิน
จะว่าไป...คนที่เอาแต่ทำงานเช้าจดเย็นอย่างเธอจะมีโอกาสไปข้องเกี่ยวกับผู้หญิงคนนี้ตอนไหน มากไปกว่านั้น เธอน่ะนะ จะหาแฟนสักคนยังยากเย็น จะมีปัญญาไปแย่งสามีใครได้
แต่เรื่องแบบนี้ ถามไว้ก่อนก็ไม่เสียหาย
“สามีคุณคือใคร” พินทุอรถาม
“แหม ยังมีหน้ามาถาม”
“ก็ตอบมาก่อนสิ”
“หมอรัชตะ”
พินทุอรชะงักนิ่ง ตัวชาวูบ โอเค เก็ตละ เรื่องนี้เกี่ยวกับเธอจริงๆ
จิตแพทย์สาวสูดลมหายใจเข้าปอด ก่อนจะเอ่ยเสียงเครียด “สรุปว่าสามีคุณคือหมอรัชตะเหรอ”
“ใช่ หมอโอ๊ตนั่นแหละ ผัวฉัน ขอแนะนำตัวอย่างเป็นทางการเลยนะ ฉันชื่อภัคจิรา เมียหมอโอ๊ต”
“แต่เท่าที่ฉันรู้ หมอเขายังไม่แต่งงานนะ”
คนที่พยายามแนะนำตัวว่าเป็น ‘เมียหมอโอ๊ต’ เชิดหน้าท้าทาย “จะแต่งหรือยังไม่แต่งแล้วยังไง ฉันเอากับเขาตั้งแต่วันแรกที่คบกัน ยังไงก็เรียกได้ว่าเป็นเมีย”
พินทุอรพยักหน้ารับรู้ “โอเคๆ ขอบคุณที่บอกให้รู้ คำก็เมีย สองคำก็เมีย ยอมให้ก็แล้วกัน แล้วนี่พวกคุณคบกันมานานหรือยัง”
“สองปีกว่า และตอนนี้ฉันก็ท้องลูกของเขา”
“สองปีกว่า ท้องแล้วด้วย” เธอทวนคำ
“ใช่ เธอเองก็หน้าที่การงานดี คงหาผัวใหม่ได้ไม่ยาก เลิกเล่นชู้กับผัวชาวบ้านซักทีเถอะ”
พินทุอรยกมือขึ้นกอดอก “หมอชื่อพินทุอร จะเรียกว่าหมออิงก็ได้ และคนอย่างหมอไม่เคยเป็นชู้กับใคร คุณน่ะแต่งตัวก็ดี หน้าตาก็ดี ทำไมไม่พูดจาให้สุภาพบ้าง”
“พูดกับชู้ ทำไมต้องสุภาพ”
“งั้นมาฟังคำอธิบายจากฝั่งหมอบ้างนะ”
“อธิบายอะไร จะแก้ตัวอะไรก็ว่ามา ขอแค่อย่าตอแหลก็พอ”
คนไม่ตอแหลถอนใจยาวเหยียด ก่อนจะอธิบาย
“หมอคบกับหมอรัชตะมาห้าปี พูดง่ายๆ ก็คือหมอมาก่อน คุณน่ะเป็นแค่กิ๊กที่บังเอิญพลาดแล้วท้อง แต่ไม่ต้องกังวลนะ หมอไม่พรากลูกพรากพ่อจากกันหรอก คุณจะไปสร้างครอบครัวกันที่ไหนก็ไป แต่งกันเมื่อไหร่ก็จะใส่ซองและกรวดน้ำไปให้ จะได้หมดเวรหมดกรรมต่อกัน แล้วถ้าคุณจะกรุณา ช่วยล่ามคนของคุณไว้ให้ดีอย่าให้มาเที่ยวเพ่นพ่านหรือมาวอแวกับหมออีก ผู้ชายแบบนั้น หมอไม่เอามาทำพันธุ์แน่นอน เชิญคุณตามสบาย”
ภัคจิรานิ่งไปถนัดใจกับความจริงที่เพิ่งได้รู้ หญิงสาวทำหน้างง ลดเสียงให้เบาลงในตอนที่ถาม
“นี่ตกลงว่าฉันมาทีหลังเหรอ”
“เออสิ แอบกินแฟนชาวบ้านจนท้องแล้วยังกล้ามาโวยวายประจานตัวเองอีก เป็นหมอ หมออายนะแบบนี้” พินทุอรส่ายหน้าปลงๆ
เหมือนภัคจิราจะเริ่มตั้งสติได้ เธอเงยหน้ามาสบตาจิตแพทย์สาวอีกครั้ง พูดเสียงดังลั่นเหมือนเดิม
“ไม่รู้ละ แต่ฉันท้องก่อน คุณต้องเลิกกับหมอโอ๊ตให้ฉัน”
“ต่อให้คุณไม่บอก เจอแบบนี้ ยังไงหมอก็จะเลิกกับเขาอยู่ดี แต่ก่อนจะเลิก หมอต้องถามหมอโอ๊ตให้รู้เรื่องก่อน ถ้านี่เป็นเรื่องจริง หมอรับปากเลยว่าเลิกแน่”
“ทำไมต้องถาม ก็เลิกไปเลยไม่ได้เหรอ”
“ไม่ได้ เกิดคุณเป็นมิจฉาชีพ หรือเป็นดาวติ๊กตอก อยากสร้างคอนเท็นต์โง่ๆ โดยการหลอกคนอื่น มันก็ไม่ยุติธรรมกับฝั่งหมอโอ๊ต อย่างน้อยเขาควรได้อธิบาย แต่ถ้าเขาคบซ้อนจริง หมอเลิกแน่”
“สาบานได้มั้ยล่ะ ว่าจะทำอย่างที่พูด”
“ทำไมต้องสาบาน” จิตแพทย์สาวเท้าเอวด้วยความโกรธกรุ่น
“เผื่อคุณหน้าด้าน พูดอย่างทำอย่างไง สมัยนี้คนแบบนี้มีเยอะ รู้หน้าไม่รู้ใจ ไม่รู้ละ ยังไงคุณก็ต้องสาบานก่อนว่าถ้าฉันพูดความจริง คุณจะไม่เจอหน้าผัวฉันอีก”
“นี่คุณ หมอกับสามีคุณทำงานที่เดียวกันนะ จะไม่ให้เจอหน้ากันเลยได้ยังไง มันเป็นไปไม่ได้”
“งั้นก็ลาออกไป”
“ทำไมหมอต้องออก ดูปากหมอนะ หมอ ไม่ ออก” จิตแพทย์สาวพูดย้ำทีละคำ
“ร่าน”
“ถ้าด่าอีกคำ หมอจะเรียกเรียกรปภ.แล้วนะ” พินทุอรถอนใจก่อนจะบอกต่อ “เอางี้ เราสองคนไปหาไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนั้นพร้อมกัน เพื่อจบปัญหานี้แบบแฟร์ๆ กันไปเลย”
ห้านาทีต่อมาทั้งพินทุอรและภัคจิราก็มายืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องพักของหมอรัชตะซึ่งเป็นศัลยแพทย์อันดับต้นๆ ของโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์พินทุอรเคาะประตูเบาๆ “พี่โอ๊ต อิงเอง”“เข้ามาสิอิง เลิกงานแล้วเหรอครับ” เสียงห้าวปนอบอุ่นดังแว่วมาจากในห้อง น้ำเสียงคนพูดเจือความดีใจอยู่ไม่น้อยจิตแพทย์สาวเปิดประตูเข้าไป คนในห้องก็ก้าวยาวๆ เข้ามาหาทันที ใบหน้าขาวหล่อเหลาเปื้อนยิ้มสดใส แขนทั้งสองข้างกางออกเพื่อจะโอบกอดแฟนสาวทว่าเมื่อรัชตะเห็นภัคจิราเดินตามเข้ามา เขาก็ชะงักเท้า รอยยิ้มเกลื่อนดวงหน้าเมื่อครู่จางหาย เหลือเพียงริมฝีปากกระตุกเหมือนควบคุมไม่ได้ ดวงตาเรียวรีเบิกโพลง มิหนำซ้ำหน้าซีดเป็นไก่ต้มที่ต้มแล้วต้มอีกหลายวัน มีแต่แขนสองข้างที่ยังกางค้างราวกับสมองประมวลผลไม่ทันจึงยังไม่สั่งการสำหรับพินทุอร...นี่เป็นการยืนยันได้ทันทีว่าสิ่งที่ผู้หญิงหน้าสวยแต่ปากแจ๋วคนนั้นพูดมาน่าจะเป็นความจริงไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้มันคบซ้อนจริงๆไอ้ผู้ชายควายธนู!ความเงียบครอบคลุมห้องพักแพทย์เพียงชั่วอึดใจ แต่เหมือนยาวนานชั่วนิรันดร์ และในที่สุด รัชตะก็ยอมเปิดปากแบบสั่นๆ“อะ...อิง...นี่มันอะไรกัน มา...มาพร้อมกันได้ยังไง”พินทุ
รถยนต์คันหรูแล่นออกจากโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ด้วยความรวดเร็วโดยมีวิณทร์วายุเป็นคนขับ ส่วนพินทุอรซึ่งเป็นผู้โดยสารนั้นปรับเบาะนอนเหยียดยาวทำเหมือนไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วจิตแพทย์หนุ่มตัดสินใจพาเพื่อนสาวกลับคอนโดฯ ของตนเอง โดยทิ้งรถของอีกฝ่ายไว้ที่โรงพยาบาลแล้วกลับพร้อมกันกับเขา ในระหว่างที่รอพินทุอรเก็บของ เขาก็ได้โทร.ไปขออนุญาตคะนึงรักซึ่งเป็นภรรยาไว้เรียบร้อยแล้ว‘ดีใจจัง พี่อิงจะมานอนค้างกับเรา’ คะนึงรักตอบกลับเสียงใส‘แต่สภาพอาจจะไม่ค่อยดีนะ มีเรื่องที่โรงบาลนิดหน่อย’‘อ้าว งั้นเหรอคะ ลี่ถามได้มั้ยว่าเรื่องอะไร’‘ความรัก’‘โอเค งั้นลี่จะสั่งอาหารอร่อยๆ ที่พี่อิงชอบมารอไว้ละกัน อาหารอร่อยๆ จะเยียวยาหัวใจเราเอง’‘อืม ฝากด้วย รักลี่นะ’‘ลี่ก็รักคุณ’ เธอตอบก่อนวางสายไปคะนึงรักหรือสาลี่คือภรรยาของวิณทร์วายุ แต่ก่อนหญิงสาวทำงานอยู่ที่บริษัทเวดดิง แพลนเนอร์ชื่อดัง ตอนนี้ขอลาพักอย่างไม่มีกำหนดเพื่อเลี้ยงลูกชายที่อายุได้หกเดือนหลังจากแต่งงานกัน ภรรยาสาวของเขาก็มีเรื่องจุกจิกซึ่งมักจะโทร. คุยอะไรกับพินทุอรบ่อยครั้ง ทำให้สองสาวสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ให้ผู้หญิงกับผู้หญิงได้ปลอบใจกัน อาจจะดีกว่
หลังจากมื้ออาหารค่ำจบลง คะนึงรักก็พาพินทุอรไปยังห้องนอนแขก ภายในห้องนั้นมีห้องน้ำในตัว หญิงสาวดูแลพินทุอรเรื่องเสื้อผ้าและห้องนอนเสร็จแล้ว พูดคุยกันตามประสาผู้หญิงพักใหญ่ เธอก็กลับมาที่ห้องนอนของตนเองซึ่งวิณทร์วายุนอนรอฟังข่าวอยู่“เป็นไงมั่ง”“เตรียมตัวอาบน้ำแล้วค่ะ เห็นว่าอาบน้ำเสร็จจะเข้านอนเลย เมื่อกี้ก็ได้คุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น พี่อิงยืนยันหนักแน่นว่าเลิกแน่ๆ เพราะรับไม่ได้กับผู้ชายที่นอกใจ”“ใครก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแหละ”“ตอนที่คุยกัน แฟนพี่เขาโทร. เข้ามาหลายครั้งเลย แต่พี่อิงตัดสายทิ้งทั้งหมด พอรำคาญหนักเข้าก็ปิดเครื่องหนีเลย ลี่คิดว่าพี่อิงเข้มแข็งกว่าที่คิดนะวิณทร์ น่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ไม่ยาก”“ไอ้นี่น่ะ ทรงมันดี เหมือนไม่ค่อยออกอาการ แต่ลึกๆ ข้างในไม่มีใครรู้หรอกว่าบอบช้ำขนาดไหน ขนาดตอนเกิดเรื่องที่บ้าน...” วิณทร์วายุสบตากับคะนึงรักเหมือนรู้กันว่าหมายถึงตอนไหน “เรื่องใหญ่ขนาดนั้น มันยังแทบไม่ออกอาการเลย”“แล้วพรุ่งนี้พี่อิงต้องไปทำงานมั้ย”“ผมโทร. ไปถามผอ. แล้ว เห็นว่าให้อิงพักงานอย่างน้อยสองเดือน รอให้เรื่องซา”“สองเดือนเลยเหรอ” คะนึงรักอุทาน “นานไปมั้ยอะ ไอ้หมอคนนั้นมั
เพชรพร้อมกำลังขยำขุยมะพร้าวในถังหมักอย่างขะมักเขม้นตอนที่นางรำพึงซึ่งเป็นอาแท้ๆ เดินเข้ามาในสวน แถมยังส่งเสียงดังมาก่อนตัวเหมือนเคย“เพชร เพชรเอ๊ย อยู่ไหนลูก”“อยู่นี่ครับ” ชายหนุ่มร้องบอกก่อนจะลุกขึ้นยืน แกล้งเรียกหญิงสูงวัยอย่างที่ชาวบ้านในละแวกนี้ชอบเรียกกัน “มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับคุณนายรำพึง”“เดี๋ยวเถอะ มาเรียกคุณนายทำไม พ่อไปไหนล่ะ อาขึ้นไปบนบ้าน ไม่เห็นใคร เจอแต่เด็กรับใช้คนเดียว”เพราะนางรำพึงเป็นน้องสาวคนเดียวของบิดาเพชรพร้อม และช่วยเลี้ยงดูชายหนุ่มมาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เข้านอกออกในบ้านนี้ได้อย่างสนิทสนม“พ่อไปเที่ยวบ้านลุงสุขสันต์ที่เชียงใหม่ อยู่ยาวสองสามอาทิตย์เลย วันนี้อามาเสียเที่ยวแล้ว”หญิงสูงวัยกระแซะเข้ามาใกล้ “เสียเที่ยวที่ไหน อาก็ถามไปตามมารยาทเท่านั้นแหละ วันนี้อามาหาเพชรต่างหาก มีเรื่องสำคัญม้ากมากจะบอก”“ผมไม่ไปครับ” ชายหนุ่มตั้งป้อมปฏิเสธทันควัน“อะไรกัน ยังไม่ทันบอกเลยว่าเรื่องอะไร”“มาทรงแบบนี้นะ เรื่องสำคัญม้ากมากแบบนี้ อาจะให้ผมไปนัดเจอกับลูกสาวเพื่อนอาสักคนแน่นอน”คุณนายรำพึงตวัดค้อนเหมือนสาวๆ “แหม...ทำรู้ทัน แต่คราวนี้ไม่เหมือนทุกครั้งนะเพชร ลิ้นจี่เป็
เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึง เพชรพร้อมตื่นนอนมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ชายหนุ่มมัดผมยาวระต้นคอเป็นจุกเล็กๆ ด้านหลัง สวมเสื้อยืดสีเทาเข้มตัวใหม่เอี่ยม สลัดกางเกงขาสั้นขาดๆ ทิ้งแล้วสวมกางเกงยีนยี่ห้อดัง แถมยังฉีดน้ำหอมเสียหอมฟุ้งชายหนุ่มผิวปากพลางก้าวออกจากบ้านเพื่อไปเตรียมรถที่ล้างรอตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน หมาสีดำตัวใหญ่ที่มักนอนเฝ้าบ้านพักคนงานในสวนก็เห่าเสียงขรม“ไอ้ปึก เห่าอะไรวะ นี่กูเอง” เพชรพร้อมเท้าเอวดุเมื่อเห็นปึกแยกเขี้ยวและทำท่าจะกระโจนใส่เมื่อปึกรู้ว่าเป็นใคร ก็ครางหงิงๆ วิ่งกระดิกหางสี่คูณร้อยเข้ามาประจบทันที เพชรพร้อมลูบหัวลูบหางพลางบ่นขำๆ“เออ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่ากินนอนอยู่บ้านใคร กูแค่แต่งตัวหล่อนิดหน่อย มึงเห่าใส่อย่างกับกูเป็นโจร แต่ตอนที่กูแต่งตัวเหมือนโจร มึงดันกระดิกหางดิ๊กๆ ไอ้ชาติหมาเอ๊ย...”หมาจะเห่าก็ช่างหมา แต่งานนี้เพชรพร้อมขอแต่งหล่อไว้ก่อน ถึงสาวเจ้าจะมองว่าไม่หล่อ แต่ก็คงไม่ถึงกับรังเกียจหรอกน่าหกโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน ชายหนุ่มร่างยักษ์ก็มายืนทำหน้านิ่งอยู่ที่หน้าบ้านของนางรำพึง เจ้าของบ้านซึ่งเพิ่งให้อาหารไก่เสร็จถึงกับเขม้นมองอย่างไ
สี่โมงตรงเป๊ะ เพชรพร้อมก็เห็นพินทุอรก้าวออกมาจากสถานีขนส่งประจำจังหวัด หญิงสาวยกมือกวักลมให้ตนเองอยู่หลายครั้ง จากนั้นใช้หลังมือแตะซับไปตามไรผมชื้นเหงื่อ พลางชะเง้อมองซ้ายขวาแม้วันนี้จิตแพทย์สาวจะสวมเพียงกางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดตัวโคร่งสีดำและรองเท้าผ้าใบสุดแสนจะเบสิก แต่ก็ทำให้หัวใจของคนมองเต้นผิดจังหวะ และหัวใจของเขาไม่ได้เต้นในจังหวะแบบนี้มาหลายปีแล้วเฮ้อ...สวยน่ารักขนาดนี้ จะมีโอกาสเป็นวาสนาไอ้เพชรไหมนะชายหนุ่มก้าวออกจากบริเวณมุมตึกที่ยืนรออยู่ จ้ำพรวดๆ ไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเป้าหมาย เขาเข้าประชิดตัวเธอ ยื่นมือออกไปแล้วบอกเสียงเข้ม“ส่งกระเป๋ามา มีเท่าไหร่ ส่งมาให้หมด”“แกเป็นโจรเหรอ โจรมุมตึกสินะ เล่นผิดคนแล้วไอ้หนู” พินทุอรโวยวายเสียงดัง กอดกระเป๋าแน่นแนบอก และตั้งท่าจะใส่เดี่ยวกับเขาทันที“เดี๋ยว ไม่ใช่ ผมมาจากสาลี่โฮมสเตย์ มารับคุณแทนอาพฤกษ์” เพชรพร้อมรีบอธิบายเมื่อเห็นจิตแพทย์สาวถกแขนเสื้อขึ้นเหมือนพร้อมลุย“คุณคือ...” พินทุอรถาม ยังไม่ยอมส่งกระเป๋าให้ง่ายๆ“เพชรพร้อม” เขาตอบสั้นๆหญิงสาวคลายมือออก ท่าทางผ่อนคลายขึ้น เมื่อนึกออกเธอก็ส่งยิ้มให้“อ๋อ...น้องเพชร พี่ชายของลี่ใช่ไ
สี่โมงตรงเป๊ะ เพชรพร้อมก็เห็นพินทุอรก้าวออกมาจากสถานีขนส่งประจำจังหวัด หญิงสาวยกมือกวักลมให้ตนเองอยู่หลายครั้ง จากนั้นใช้หลังมือแตะซับไปตามไรผมชื้นเหงื่อ พลางชะเง้อมองซ้ายขวาแม้วันนี้จิตแพทย์สาวจะสวมเพียงกางเกงยีนสีซีดกับเสื้อยืดตัวโคร่งสีดำและรองเท้าผ้าใบสุดแสนจะเบสิก แต่ก็ทำให้หัวใจของคนมองเต้นผิดจังหวะ และหัวใจของเขาไม่ได้เต้นในจังหวะแบบนี้มาหลายปีแล้วเฮ้อ...สวยน่ารักขนาดนี้ จะมีโอกาสเป็นวาสนาไอ้เพชรไหมนะชายหนุ่มก้าวออกจากบริเวณมุมตึกที่ยืนรออยู่ จ้ำพรวดๆ ไม่กี่ก้าวก็ถึงตัวเป้าหมาย เขาเข้าประชิดตัวเธอ ยื่นมือออกไปแล้วบอกเสียงเข้ม“ส่งกระเป๋ามา มีเท่าไหร่ ส่งมาให้หมด”“แกเป็นโจรเหรอ โจรมุมตึกสินะ เล่นผิดคนแล้วไอ้หนู” พินทุอรโวยวายเสียงดัง กอดกระเป๋าแน่นแนบอก และตั้งท่าจะใส่เดี่ยวกับเขาทันที“เดี๋ยว ไม่ใช่ ผมมาจากสาลี่โฮมสเตย์ มารับคุณแทนอาพฤกษ์” เพชรพร้อมรีบอธิบายเมื่อเห็นจิตแพทย์สาวถกแขนเสื้อขึ้นเหมือนพร้อมลุย“คุณคือ...” พินทุอรถาม ยังไม่ยอมส่งกระเป๋าให้ง่ายๆ“เพชรพร้อม” เขาตอบสั้นๆหญิงสาวคลายมือออก ท่าทางผ่อนคลายขึ้น เมื่อนึกออกเธอก็ส่งยิ้มให้“อ๋อ...น้องเพชร พี่ชายของลี่ใช่ไ
เมื่อเช้าวันเสาร์มาถึง เพชรพร้อมตื่นนอนมาอาบน้ำแต่งตัวตั้งแต่ฟ้ายังไม่สว่าง ชายหนุ่มมัดผมยาวระต้นคอเป็นจุกเล็กๆ ด้านหลัง สวมเสื้อยืดสีเทาเข้มตัวใหม่เอี่ยม สลัดกางเกงขาสั้นขาดๆ ทิ้งแล้วสวมกางเกงยีนยี่ห้อดัง แถมยังฉีดน้ำหอมเสียหอมฟุ้งชายหนุ่มผิวปากพลางก้าวออกจากบ้านเพื่อไปเตรียมรถที่ล้างรอตั้งแต่เมื่อวาน แต่ยังไม่ทันได้ก้าวไปไหน หมาสีดำตัวใหญ่ที่มักนอนเฝ้าบ้านพักคนงานในสวนก็เห่าเสียงขรม“ไอ้ปึก เห่าอะไรวะ นี่กูเอง” เพชรพร้อมเท้าเอวดุเมื่อเห็นปึกแยกเขี้ยวและทำท่าจะกระโจนใส่เมื่อปึกรู้ว่าเป็นใคร ก็ครางหงิงๆ วิ่งกระดิกหางสี่คูณร้อยเข้ามาประจบทันที เพชรพร้อมลูบหัวลูบหางพลางบ่นขำๆ“เออ ให้มันรู้ซะมั่ง ว่ากินนอนอยู่บ้านใคร กูแค่แต่งตัวหล่อนิดหน่อย มึงเห่าใส่อย่างกับกูเป็นโจร แต่ตอนที่กูแต่งตัวเหมือนโจร มึงดันกระดิกหางดิ๊กๆ ไอ้ชาติหมาเอ๊ย...”หมาจะเห่าก็ช่างหมา แต่งานนี้เพชรพร้อมขอแต่งหล่อไว้ก่อน ถึงสาวเจ้าจะมองว่าไม่หล่อ แต่ก็คงไม่ถึงกับรังเกียจหรอกน่าหกโมงเช้าไม่ขาดไม่เกิน ชายหนุ่มร่างยักษ์ก็มายืนทำหน้านิ่งอยู่ที่หน้าบ้านของนางรำพึง เจ้าของบ้านซึ่งเพิ่งให้อาหารไก่เสร็จถึงกับเขม้นมองอย่างไ
เพชรพร้อมกำลังขยำขุยมะพร้าวในถังหมักอย่างขะมักเขม้นตอนที่นางรำพึงซึ่งเป็นอาแท้ๆ เดินเข้ามาในสวน แถมยังส่งเสียงดังมาก่อนตัวเหมือนเคย“เพชร เพชรเอ๊ย อยู่ไหนลูก”“อยู่นี่ครับ” ชายหนุ่มร้องบอกก่อนจะลุกขึ้นยืน แกล้งเรียกหญิงสูงวัยอย่างที่ชาวบ้านในละแวกนี้ชอบเรียกกัน “มีอะไรให้ผมรับใช้หรือครับคุณนายรำพึง”“เดี๋ยวเถอะ มาเรียกคุณนายทำไม พ่อไปไหนล่ะ อาขึ้นไปบนบ้าน ไม่เห็นใคร เจอแต่เด็กรับใช้คนเดียว”เพราะนางรำพึงเป็นน้องสาวคนเดียวของบิดาเพชรพร้อม และช่วยเลี้ยงดูชายหนุ่มมาตั้งแต่ยังเด็ก ทำให้เข้านอกออกในบ้านนี้ได้อย่างสนิทสนม“พ่อไปเที่ยวบ้านลุงสุขสันต์ที่เชียงใหม่ อยู่ยาวสองสามอาทิตย์เลย วันนี้อามาเสียเที่ยวแล้ว”หญิงสูงวัยกระแซะเข้ามาใกล้ “เสียเที่ยวที่ไหน อาก็ถามไปตามมารยาทเท่านั้นแหละ วันนี้อามาหาเพชรต่างหาก มีเรื่องสำคัญม้ากมากจะบอก”“ผมไม่ไปครับ” ชายหนุ่มตั้งป้อมปฏิเสธทันควัน“อะไรกัน ยังไม่ทันบอกเลยว่าเรื่องอะไร”“มาทรงแบบนี้นะ เรื่องสำคัญม้ากมากแบบนี้ อาจะให้ผมไปนัดเจอกับลูกสาวเพื่อนอาสักคนแน่นอน”คุณนายรำพึงตวัดค้อนเหมือนสาวๆ “แหม...ทำรู้ทัน แต่คราวนี้ไม่เหมือนทุกครั้งนะเพชร ลิ้นจี่เป็
หลังจากมื้ออาหารค่ำจบลง คะนึงรักก็พาพินทุอรไปยังห้องนอนแขก ภายในห้องนั้นมีห้องน้ำในตัว หญิงสาวดูแลพินทุอรเรื่องเสื้อผ้าและห้องนอนเสร็จแล้ว พูดคุยกันตามประสาผู้หญิงพักใหญ่ เธอก็กลับมาที่ห้องนอนของตนเองซึ่งวิณทร์วายุนอนรอฟังข่าวอยู่“เป็นไงมั่ง”“เตรียมตัวอาบน้ำแล้วค่ะ เห็นว่าอาบน้ำเสร็จจะเข้านอนเลย เมื่อกี้ก็ได้คุยกันถึงเรื่องที่เกิดขึ้น พี่อิงยืนยันหนักแน่นว่าเลิกแน่ๆ เพราะรับไม่ได้กับผู้ชายที่นอกใจ”“ใครก็รับไม่ได้ทั้งนั้นแหละ”“ตอนที่คุยกัน แฟนพี่เขาโทร. เข้ามาหลายครั้งเลย แต่พี่อิงตัดสายทิ้งทั้งหมด พอรำคาญหนักเข้าก็ปิดเครื่องหนีเลย ลี่คิดว่าพี่อิงเข้มแข็งกว่าที่คิดนะวิณทร์ น่าจะผ่านเรื่องนี้ไปได้ไม่ยาก”“ไอ้นี่น่ะ ทรงมันดี เหมือนไม่ค่อยออกอาการ แต่ลึกๆ ข้างในไม่มีใครรู้หรอกว่าบอบช้ำขนาดไหน ขนาดตอนเกิดเรื่องที่บ้าน...” วิณทร์วายุสบตากับคะนึงรักเหมือนรู้กันว่าหมายถึงตอนไหน “เรื่องใหญ่ขนาดนั้น มันยังแทบไม่ออกอาการเลย”“แล้วพรุ่งนี้พี่อิงต้องไปทำงานมั้ย”“ผมโทร. ไปถามผอ. แล้ว เห็นว่าให้อิงพักงานอย่างน้อยสองเดือน รอให้เรื่องซา”“สองเดือนเลยเหรอ” คะนึงรักอุทาน “นานไปมั้ยอะ ไอ้หมอคนนั้นมั
รถยนต์คันหรูแล่นออกจากโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์ด้วยความรวดเร็วโดยมีวิณทร์วายุเป็นคนขับ ส่วนพินทุอรซึ่งเป็นผู้โดยสารนั้นปรับเบาะนอนเหยียดยาวทำเหมือนไม่อยากรับรู้อะไรอีกแล้วจิตแพทย์หนุ่มตัดสินใจพาเพื่อนสาวกลับคอนโดฯ ของตนเอง โดยทิ้งรถของอีกฝ่ายไว้ที่โรงพยาบาลแล้วกลับพร้อมกันกับเขา ในระหว่างที่รอพินทุอรเก็บของ เขาก็ได้โทร.ไปขออนุญาตคะนึงรักซึ่งเป็นภรรยาไว้เรียบร้อยแล้ว‘ดีใจจัง พี่อิงจะมานอนค้างกับเรา’ คะนึงรักตอบกลับเสียงใส‘แต่สภาพอาจจะไม่ค่อยดีนะ มีเรื่องที่โรงบาลนิดหน่อย’‘อ้าว งั้นเหรอคะ ลี่ถามได้มั้ยว่าเรื่องอะไร’‘ความรัก’‘โอเค งั้นลี่จะสั่งอาหารอร่อยๆ ที่พี่อิงชอบมารอไว้ละกัน อาหารอร่อยๆ จะเยียวยาหัวใจเราเอง’‘อืม ฝากด้วย รักลี่นะ’‘ลี่ก็รักคุณ’ เธอตอบก่อนวางสายไปคะนึงรักหรือสาลี่คือภรรยาของวิณทร์วายุ แต่ก่อนหญิงสาวทำงานอยู่ที่บริษัทเวดดิง แพลนเนอร์ชื่อดัง ตอนนี้ขอลาพักอย่างไม่มีกำหนดเพื่อเลี้ยงลูกชายที่อายุได้หกเดือนหลังจากแต่งงานกัน ภรรยาสาวของเขาก็มีเรื่องจุกจิกซึ่งมักจะโทร. คุยอะไรกับพินทุอรบ่อยครั้ง ทำให้สองสาวสนิทกันมากขึ้นเรื่อยๆ ให้ผู้หญิงกับผู้หญิงได้ปลอบใจกัน อาจจะดีกว่
ห้านาทีต่อมาทั้งพินทุอรและภัคจิราก็มายืนอยู่ตรงหน้าประตูห้องพักของหมอรัชตะซึ่งเป็นศัลยแพทย์อันดับต้นๆ ของโรงพยาบาลนรินทร์รัตน์พินทุอรเคาะประตูเบาๆ “พี่โอ๊ต อิงเอง”“เข้ามาสิอิง เลิกงานแล้วเหรอครับ” เสียงห้าวปนอบอุ่นดังแว่วมาจากในห้อง น้ำเสียงคนพูดเจือความดีใจอยู่ไม่น้อยจิตแพทย์สาวเปิดประตูเข้าไป คนในห้องก็ก้าวยาวๆ เข้ามาหาทันที ใบหน้าขาวหล่อเหลาเปื้อนยิ้มสดใส แขนทั้งสองข้างกางออกเพื่อจะโอบกอดแฟนสาวทว่าเมื่อรัชตะเห็นภัคจิราเดินตามเข้ามา เขาก็ชะงักเท้า รอยยิ้มเกลื่อนดวงหน้าเมื่อครู่จางหาย เหลือเพียงริมฝีปากกระตุกเหมือนควบคุมไม่ได้ ดวงตาเรียวรีเบิกโพลง มิหนำซ้ำหน้าซีดเป็นไก่ต้มที่ต้มแล้วต้มอีกหลายวัน มีแต่แขนสองข้างที่ยังกางค้างราวกับสมองประมวลผลไม่ทันจึงยังไม่สั่งการสำหรับพินทุอร...นี่เป็นการยืนยันได้ทันทีว่าสิ่งที่ผู้หญิงหน้าสวยแต่ปากแจ๋วคนนั้นพูดมาน่าจะเป็นความจริงไอ้ผู้ชายเฮงซวยคนนี้มันคบซ้อนจริงๆไอ้ผู้ชายควายธนู!ความเงียบครอบคลุมห้องพักแพทย์เพียงชั่วอึดใจ แต่เหมือนยาวนานชั่วนิรันดร์ และในที่สุด รัชตะก็ยอมเปิดปากแบบสั่นๆ“อะ...อิง...นี่มันอะไรกัน มา...มาพร้อมกันได้ยังไง”พินทุ
เผียะ!เสียงฝ่ามือกระทบเนื้อดังขึ้นในความเงียบ ก่อนจะตามมาด้วยเสียงร้องอุทานของพยาบาลสาวประจำห้องตรวจ และเสียงโวยวายเรียกพนักงานรักษาความปลอดภัย ทว่าคนโดนตบกลับไม่ร้องสักนิดพินทุอรเป็นจิตแพทย์สาวรูปร่างสูงโปร่งเพรียวกระชับราวกับนางแบบ ผมดำขลับตัดทรงบ๊อบสั้นเผยให้เห็นศีรษะทุยสวย เธออายุสามสิบห้าปีแต่ยังดูอ่อนกว่าวัยอยู่มาก รวมทั้งท่าทางออกจะแข็งๆ กวนๆ ทำให้คุณหมอสาวดูห้าวและแมนมากกว่าจะดูสวยบอบบางน่าทะนุถนอมจิตแพทย์สาวมองผู้หญิงที่ยืนอยู่ด้วยสายตาว่างเปล่า แม้จะเจ็บจนหน้าชา แต่ยังไม่อาจเข้าใจเหตุการณ์ตรงหน้าได้เลยสักนิด“ขอเตือนอีกครั้งนะ เลิกยุ่งกับผัวฉันได้แล้ว ไม่อย่างนั้นฉันจะทำเรื่องร้องเรียนโรงพยาบาล ร้องเรียนแพทยสภาจรรยาบรรณแพทย์น่ะ เคยรู้จักไหม จบแพทย์มาก็ควรทำตัวให้เหมือนแพทย์ ไม่ใช่เอาแต่ทำตัวแพศยา ทำไม ผู้ชายมีเป็นฝูง ไม่มีปัญญาหาเองหรือไง ถึงต้องส่ายหางร่านดิกๆ มาแย่งผัวชาวบ้านแบบนี้ หรือว่าตอนนี้เข้าฤดูผสมพันธุ์ เลยเงี่ยนจนหยุดไม่อยู่” แขกไม่ได้รับเชิญแผดเสียงด่าทอลั่นห้องตรวจ มิหนำซ้ำยังมองมาเหมือนจะกินเลือดกินเนื้อจากการคาดเดาของพินทุอร ผู้หญิงคนนี้น่าจะอายุราวสามสิบถ